Ik ben Jozef, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cheverrant1.
Ik ben een man en woon in Antipolo City (Filipijnen) en mijn beroep is internetverkoper van boeken, cd`s, video`s, dvd`s.
Ik ben geboren op 20/01/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: literatuur, films, muziek, strips.
Zoeken met Google
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
24 november 2011. Kerstmis komt er alweer zienderogen aan. In shoppingmalls zijn de Kerstbomen nog maar eens vanonder het stof gehaald en ten toon gesteld; in supermarkten prijken al allerlei Kerstversieringen en de achtergrond-muzak is nu voornamelijk Holy Night, Silent Night en dergelijke. In de buurt waar ik woon zijn de buren nog wat traag in het uithangen van Kerstversieringen (en -lampjes). De electriciteitsrekeningen waren nogal hoog gedurende de afgelopen maanden en waarschijnlijk zijn weinigen geneigd om hun eerstvolgende maandelijkse facturen alweer te laten oplopen omwille van energie-verslindende Kerstverlichtingen. Beter om maar weer eens goed te eten, te drinken en te zingen op Kerstavond dan om onnodige energie-facturen te moeten betalen. Het zijn allemaal tradities die, omwille van het budget in de portemonnee, enigszins teloor gaan. Vooral in armere buurten. Natuurlijk wordt er ongebreideld electriciteit verspild in Makati City, het zakenhart van de Filipijnen, waar reusachtige Kerstbomen tussen de wolkenkrabbers hun lichten verspreiden, al was het alleen maar om aan te tonen dat de economie floreert in het land. Na Nieuwjaar zal het wel weer als vanouds op radio en televisie weerklinken dat er moet bespaard worden en dat de natuurlijke omgeving moet worden gered van pollutie. Zoals vanouds kunnen we stellen dat de gemiddelde arbeider, kantoorbediende, zelfstandige of gewoon werkloze hier nooit om gevraagd hebben. Het enige voor de hand liggende wat ze vragen is een loon naar werken (voor diegenen die werk hebben), zodat ze hun rekeningen kunnen betalen en dagelijks producten volgens hun levensbehoeften kunnen aankopen. Of de leden van raden ven bestuur van multinationals al dan niet vette Kerstbonussen op hun bankrekeningen krijgen uitbetaald en of de politici maar blijven mekkeren over internationale geschillen, zal de meesten worst wezen... Voor velen (de armsten dan) staat er niet eens worst op het menu met Kerstavond...
Eindelijk, na lang zoeken, heb ik dan eindelijk een antwoord gevonden op een al reeds lange geleden gestelde vraag (sinds maart 2010 eigenlijk in een eerder bericht op deze blog): wat doet men hier met oude spaarlampen, lege batterijen van transistorradio's, en./of afstandsbediendingen enz. Een bepaalde keten van shoppingmalls (met name SM) organiseert de eerste vrijdag en zaterdag van elke maand een inzamelingsactie van die overbodige dingen. Men kan ze daar dus kwijt als men toevallig op de eerste vrijdag of zaterdag van een maand langsgaat. Ik heb dat wel persoonlijk ter plaatse moeten leren, want op internet was er weinig of niets over te vinden.
Hier in Antipolo City (waar ik woon) is er sinds 1 november een verordening van kracht dat winkeliers geen plastieken draagtassen meer mogen aanbieden aan hun klanten. Men wil het plastiek dat onvermijdelijk op de vuilnisbelten terechtkomt terugdringen. In de plaats van plastieken draagtassen worden er thans papieren zakken en draagtassen aangeboden, ofwel worden de aankopen (wanneer die nogal volumineus zijn) in kartonnen dozen ingepakt, ofwel kunnen klanten ecologisch verantwoorde draagtassen aankopen (gemaakt van recycleerbare materialen).
De papieren zakken en draagtassen zijn niet echt practisch want flinterdun en scheuren gemakkelijk. Bovendien is het hier minstens zes maanden per jaar regenachtig en bij contact met vocht vallen die papieren zakken gewoon uit elkaar. Kartonnen dozen met een stevig koord errond is dus beter, maar het duurt wel langer aan de kassa vooraleer alles ingepakt en ingesnoerd is. Draagtassen gemaakt van recycleerbare materialen zullen in theorie wel het beste zijn; in de praktijk kosten die dingen natuurlijk geld (de klanten moeten er alweer voor betalen) en de praktijk zal ook moeten uitwijzen hoelang die dingen gemiddeld meegaan.
Vele leveranciers (van internet, electriciteit, water enz) proberen intussen hun klanten aan te sporen om het ontvangen van maandelijkse papieren facturen te vervangen door het online raadplegen van hun openstaande rekeningen en deze via electronisch bankieren te regelen, met als motief dat er zodoende papier kan bespaard en dus bomen gered kunnen worden. Of er nu veel bomen gaan gered worden door enerzijds papieren facturen uit te sparen maar anderzijds papieren zakken in supermarkten en andere winkels aan te bieden, lijkt nog maar de vraag. Het zal wel vooral een kwestie zijn van multinationals die kosten willen besparen door geen papieren facturen meer te hoeven opsturen...
Als men hier een zakje snoepgoed aankoopt, blijkt elke afzonderlijke toffee of snoepgoedje verpakt in een eigen wikkeltje. Daar zou men ook weleens op kunnen bezuinigen... Maar goed, alle beetjes helpen zullen we maar denken...
