Vlag met de gestileerde afbeelding van Che Guevara.
Che Guevara na de Cubaanse revolutie
Guevara werd na de machtsovername een prominent lid van de nieuwe
socialistische regering. Op 9 februari 1959 werd hem de Cubaanse
nationaliteit toegekend. Enige tijd later scheidde Guevara van zijn
Peruaanse vrouw Hilda Gadea, met wie hij een dochter had en trouwde met
Aleida March, een lid van Castro's beweging, met wie hij vier kinderen
zou krijgen.
In 1959 werd Guevara commandant van het detentie-fort "La Cabana"
waar hij leiding gaf aan de berechting en executie van talrijke leden
van het regime van de dictator Batista, onder andere de leden van zijn gevreesde geheime dienst
de BRAC. Volgens sommige bronnen werden minstens 156 mensen in het kamp
vermoord en andere bronnen beweren wel meer dan 1500.
Na zijn vertrek als commandant van het concentratiekamp gaf
hij leiding aan het Nationale Instituut voor Agrarische Hervormingen en
bekleedde de functies van President van de Nationale Bank en Minister
van Industrie. Guevara probeerde Cuba's kapitalistische agrarische
economie om te vormen tot een planeconomie. Nadat hij in 1960 leiding
gaf aan de onderhandelingen over een handelsovereenkomst met de
Sovjet-Unie, vertegenwoordigde Guevara Cuba op diverse economische
missies naar bondgenoten van de Sovjet-Unie in Afrika en Azië.
Guevara gaf mede richting aan het pro-communistische pad van het
Castro-regime en werd hij in het Westen vooral bekend vanwege zijn felle
aanvallen op de buitenlandse politiek van de Verenigde Staten in
Afrika, Azië en Latijns-Amerika.
Che bepaalde mede Cuba's beleid en propageerde zijn inzichten in
talrijke toespraken, artikelen, brieven, essays en boeken waaronder 2
boeken over guerrilla oorlogvoering en wapentechniek en de socialistische
ideologie.In het boek "El socialismo y el hombre en Cuba" geeft Che
zijn analyse van Cuba's nieuwe vorm van socialisme en haar communistische
ideologie.
Het boek "Guerrilla Warfare" werd lange tijd gezien als het
standaardwerk voor asymmetrische oorlogsvoering in ontwikkelingslanden.
Guevara geloofde heilig dat een kleine groep opstandelingen, door
gewelddadige acties tegen de overheid, "revolutionaire gevoelens" bij de
boeren-burgerbevolking kon opwekken waardoor het niet nodig zou zijn om
eerst een brede revolutionaire organisatie op te bouwen.
Het falen van de op 'Cubaanse stijl' gebaseerde revolutie in Bolivia,
word toegeschreven aan het gebrek aan draagkracht bij de bevolking maar
heeft er niet toe geleid dat deze strategie tegenwoordig als ineffectief
wordt beschouwd.
Vertrek uit Cuba
Guevara keert op 14 maart 1965 na een rondreis van drie maanden door
China, Egypte, Algerije, Ghana en Congo in Havana terug. het is zijn
laatste publieke optreden. Na april is Guevara spoorloos verdwenen.
Omdat Guevara wordt gezien als de plaatsvervanger van Fidel Castro in
Cuba leidt zijn verdwijning tot nationale en internationale ophef en
speculaties.
Fidel Castro verkondigd op 16 juni van dat jaar dat het volk
geïnformeerd zal worden over zijn locatie zodra Guevara dat wenselijk
acht.
Op 3 oktober van dat jaar openbaart Castro een ongedateerde
afscheidsbrief, die hij maanden daarvoor van Guevara zou hebben
ontvangen. In deze brief verklaart Guevara zijn onvoorwaardelijke steun
aan de Cubaanse Revolutie en kondigt tevens aan Cuba te verlaten om te
gaan vechten in dienst van de revolutie omdat "andere landen" een beroep
deden op zijn bescheiden kwaliteiten en dat hij, zich "altijd
identificerend met de wereldwijde revolutie", besloot te vertrekken om
als guerrillero in verschillende delen van de wereld
te gaan vechten. Guevara dient in de brief zijn ontslag in voor alle
posities die hij in de regering, de partij en in het leger bekleedt, en
neemt afstand van de Cubaanse nationaliteit, die hem in 1959 als
beloning voor zijn deelname aan de revolutie was verleend.
Op 1 november laat Fidel Castro aan vier correspondenten weten dat hij
weet waar Guevara zich bevindt, maar dat hij deze locatie niet zal
prijsgeven.Guevara zou in uitstekende gezondheid verkeren en verwerpt de
berichten dat Che Quevara zou zijn omgekomen.
In april 1965 vertrekt Guevara op aandringen van Castro naar Congo om
leiding te geven aan de heimelijke Cubaanse operaties in Afrika. Cuba
steunde de pro-Lumumba Marxistische Simba-beweging in de Democratische
Republiek Congo (het voormalige
Belgisch-Kongo). Guevara ondersteunt in Congo het guerrillaleger van
Laurent-Desiré Kabila maar dit rebellenleger wordt echter nooit een
macht van betekenis. Nadat legergeneraal Joseph Mobutu aankondigt het
buitenlandse huurlingenleger te willen ontmantelen, brokkelt de steun
voor de revolutie in de omringende landen af. Met name Tanzania maakt
een succesvolle revolutie onmogelijk.
In november 1965 trekt Guevara zich dan ook terug met een handvol overlevenden van de Cubaanse troepen.
Guevara verblijft drie maanden in de Cubaanse ambassade in Dar es
Salaam, Tanzania. Castro verzoekt Guevara om terug te keren naar Cuba,
maar omdat Castro net de afscheidsbrief van Guevara geopenbaard heeft,
is dit voor Guevara niet langer een optie. Gedurende zijn verblijf in
Dar-Es-Salaam werkt Guevara aan zijn "Congolese memoires" en wel de
"Pasajes de la Guerra Revolucionaria (Congo)", waarin hij zijn eigen
tekortkomingen als revolutionair leider beschrijft en concludeert dat
werken onder de leiding van een talentvolle revolutionair niet gelijk
betekent dat je zelf ook een getalenteerd revolutionair leider bent.
Bolivia
Na een aantal maanden in Praag te hebben verbleven, besluit Guevara om
zijn strijd voort te zetten in Bolivia. Hij keert in het geheim terug
naar Cuba om de laatste voorbereidingen te treffen. Daarop vertrekt hij
met een select gezelschap van Cubaanse guerrillastrijders (waaronder
Juan Vitalio Acuña Núñez en Tamara (Tania) Bunke), via Moskou, Praag en
Wenen naar Bolivia waar hij op 3 november arriveert en een stuk door de
Boliviaanse communistische partij verworven jungle in de buurt van
Nancahazu inricht als basis en millitair trainingskamp.
De groep van 50 guerrillero's boekt in maart 1967 enige successen in
schermutselingen met het Boliviaanse leger in de bergachtige omgeving
van Cameri waar Che probeert zijn ervaringen uit het begin van de
Cubaanse Revolutie over te brengen op de Bolivianen maar de verwachte
steun van de Boliviaanse boerenbevolking blijft grotendeels achterwege
omdat de Boliviaanse Communistische Partij weigert Guevara's troepen te
ondersteunen en omdat de militaire tegenstand veel groter is dan werd
aangenomen.
De Verenigde Staten besluiten om het Boliviaanse leger te helpen in de
strijd tegen Guevara's troepen en sturen instructeurs van de Special
Forces en inlichtingenpersoneel van de CIA. De CIA helpt dan ook
Cubaanse vluchtelingen met het opzetten van ondervragingslocaties voor
die Bolivianen die er van verdacht worden Guevara en zijn rebellen te
ondersteunen. Sommige van deze Bolivianen worden gemarteld en gedwongen
tot het geven van informatie.
In 1967 worden de guerrillero's steeds verder teruggedrongen tot het
einde van augustus waarin de rebellen een vernietigende slag word
toegebracht. Juan Vitalio Acuña Núñez en Tamara Bunke (Tania), de
leiders van de 2de rebellen groep lopen in een hinderlaag van het
Boliviaanse leger bij Vado de Puerto Mauricio en komen daarbij om het
leven. Che Guevara blijft over met een groep van slechts 14 mannen.
Na door een deserteur te zijn verraden wordt Guevara op 8 oktober in de
buurt van La Higuera overvallen door het Boliviaanse leger en raaktn
gewond aan zijn been en wordt overmeesterd. De Boliviaanse president
Barrientos geeft het bevel om Guevara onmiddellijk te executeren. De
executie wordt daarop onmiddellijk uitgevoerd door de Boliviaanse
onderofficier Mario Terán.
In 1997 worden de resten van Guevara's lichaam naar Cuba getransporteerd
waar Guevara op 13 juli 1997 met een staatsbegrafenis wordt bijgezet in
het mausoleum te Santa Clara.Che Quevara ideaal wed pas 40 jaar later
werkelijkheid toen Evo Morales, een Boliviaans boerenleider,begin 2006
de eerste inheemse president werd van Bolivia.
Cult Status
Rond Che Guevara is een persoonlijkheidscultus ontstaan die zijn
grondslagen heeft op drie factoren Che werd wereldberoemd door de foto
van Alberto Korda, en dat is wellicht de meest bekende portretfoto ooit.
Er kwam een kleurendruk van de Ierse graficus Jim Fitzpatrick, genomen
op een begrafenis in Cuba in 1960 die eerst in 1967, het jaar van
Guevara's executie, werd gepubliceerd en waarvan de verspreiding door de
jaren heen heeft voor een enorme bekendheid gezorgd.
Als gevolg van zijn executie werd Guevara een icoon van de
communistische revolutie en symbool voor de strijder tegen onrecht,
waarbij velen zijn daden als militair en voltrekker van executies
afdeden als noodzakelijk. Zowel de communisten als de armen van
Zuid-Amerika zagen in hem een soort Verlosser.
Ten derde speelde de hippie-beweging een grote rol vanwege de groeiende
weerstand tegen de Vietnamoorlog en de roep om sociale veranderingen. De
hippie-beweging maakte veel mensen gevoelig voor
charisma,propagandamateriaal, en op z'n minst een icoon. Een grote
vijand van de VS, die werd geliquideerd door een door de CIA
georganiseerde legereenheid was destijds gezien het toenemende
anti-Amerikanisme een zeer geliefd symbool.
Che Guevara's politieke status is door zijn populariteit door de jaren
heen ondergeschikt geraakt aan zijn status als cult figuur.
Zijn beeltenis is te vinden op doeken, vlaggen, aanstekers, ansichtkaarten, baseball-petjes, mokken, sokken, T-shirts
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Externe Links Tags:Gratis Gratuitement Pay Pal Account E Bank
Literatuur
Beroemdste foto van Guevara, genomen in 1960 tijdens de begrafenis van de slachtoffers van de ramp met La Coubre
Literatuur
Hans AchterhuisErnsto Guevara: een nieuwe mens in een communistische maatschappij, in Filosofen van de derde wereld: Frantz Fanon, Che Guevara, Paulo Freire, Ivan Illich, Mao Tse-Toeng, uitg. Ambo, Bilthoven (1975, diverse heruitg.); pp.48-62.
Che Guevara maakt in 1951 met zijn vriend Alberto Granado, een rondreis op de Norton 500 CC motor bijgenaamd 'La Poderosa II' vrij vertaald 'De Machtige' , door Latijns-Amerika. Quevara's doel was om als vrijwilliger te werken in de leprozenkolonie aan de Amazone in Peru. De 12ooo kilometer lange reis duurde meer dan een jaar en liep van hun woonplaats Córdoba via Chili, Peru, Colombia helemaal naar Venezuela.
Gedurende de motorreis schreef Guevara zijn dagboek "Diarios de motocicleta" dat later in het Nederlands uitgegeven werd onder de titel "Op de motor door Latijns-Amerika". In 2004 werd dit dagboek verfilmd als The Motorcycle Diaries door Walter Salles, met Gael García Bernal in de hoofdrol.
In 1953 vertrekt Che Quevara na zijn afstuderen voor de 2de grote reis door Latijns-Amerika waarbij hij door Bolivia, Peru, Ecuador, Panama, Costa Rica, Nicaragua en Honduras trekt. Gedurende deze reis verneemt Guevara dat president Jacobo Arbenz Guzmán van Argentinie landhervormingen doorvoert. Aangetrokken door dit nieuws vertrekt hij naar Guatemala waar hij op aanraden van een kennis, Hilda Gadea Acosta , een Peruaanse econoom in Queatemala opzoekt. Via Hilda's lidmaatschap van de socialistische beweging (APRA) maakt hij kennis met enkele belangrijke overheidsdienaren van de regering-Arbenz.
Guevara hervat het contact met een groep Cubaanse bannelingen, die hij eerder in Costa Rica had ontmoet, onder wie Antonio 'Nico' Lopez, een deelnemer aan de mislukte aanval van Fidel Castro op de Moncada Kazerne in Santiago de Cuba op 26 juli 1953. In deze periode krijgt Ernesto Guevara zijn beroemde bijnaam "Che". In Mexico worden Argentijnen "El Che" genoemd. Ernesto wordt dan ook El Che Guevara genoemd, wat met de tijd word afgekort tot Che.
Guevara is getuige van een door de CIA opgezette, geslaagde staatsgreep tegen de regering van Jacobo Arbenz Guzmán en dat geeft Guevara de overtuiging dat de Verenigde Staten alle linkse regeringen tegenwerkt
Guevara vertrekt naar Mexico om zich aan te sluiten bij de Cubaanse ballingen. De ballingen introduceren hem vervolgens bij Raúl Castro, de jongere broer van Fidel Castro .Na een ontmoeting met Fidel word Che gelijk lid van Castro's guerrillabeweging de Beweging van de 26ste juli.
Op 25 november 1956 voeren 82 Cubaanse strijders, waaronder Che, Raúl, en Fidel aan boord van het jacht de Granma naar Cuba om een revolutie in gang te zetten. De landing op Cuba loopt uit op een fiasco. Vrijwel zonder voorraden loopt de groep na een aantal dagen door een moeras gedwaald te hebben in een hinderlaag van het leger. Slechts 12 man weten te ontvluchten en hergroeperen zich in de bergen van de "Sierra Maestra" waar ziuj zich herbewapenen en rekruten werven met name onder de boerenbevolking en de intellectuelen. Guevara wordt al snel benoemd tot "Comandante", de hoogste in rang en is daarmee gelijk een van de meest gerespecteerde vertrouwelingen van Fidel Castro. Hij wordt gevreesd door de rebellen vanwege de executies van informanten, deserteurs en spionnen in het revolutionaire leger.
Che had als communistisch zwerver in Guatemala, 5 jaar eerder gezien hoe het Guatemalteekse officierenkorps in opstand kwam tegen het Rode regime van Jacobo Arbenz. Che wilde geen herhaling in Cuba. Even belangrijk was de afschrikking die zijn bloedbad teweegbracht. Hij was verantwoordelijk voor de medogenloze publieke terechtstellingen zoals de verbrijzeling van de schedel met een genadeschot uit een massieve 0.45. Guevara eiste dat zijn manschappen de familie en vrienden van de terechtgestelde lieten passeren voor de met bloed, beenderen en hersenen bespatte executie-muur.
Eind 1958 leidt Guevara de tweede colonne in de opmars naar Havana. Als de derde colonne onder leiding van Camilo Cienfuegos door Camagüey en Las Villas optrekt voert Guevara de aanval op een militaire troepentransport-trein in Santa Clara, uit, die leid tot de verovering van Santa Clara en dat is de directe aanleiding voor de vlucht van de gevreesde dictator Batista uit Cuba en de totale machtsovername door Fidel Castro op 1 januari 1959.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Reis en Revolutie Tags:Reizen en revolutie
Inleiding
Che Guevara op het Boliviaanse platteland, in 1967
Ernesto Guevara (Rosario (Argentinië), 14 juni 1928 - La Higuera Bolivia 9 oktober 1967,staat bekend onder de naam Che Guevara, De bijnaam Che kreeg hij van vrienden in Guatemala. Hijs was een Argentijns marxistisch revolutionair en Cubaans guerrillaleider.In Latijns-Amerika gebruikt men "Che" om iemands aandacht te trekken, "Che" kan vrij vertaald worden als 'vriend' of 'maat' en word ook gebruikt als bijnaam voor iemand uit Argentinië.
Che Guevara was lid van Fidel Castro's Revolutionaire Beweging van de 26e juli, die in Cuba die via een revolutie aan de macht kwam. In 1966 verliety Che Quevara Cuba om revolutie in andere landen te verspreiden,. Hij ging eerst naar de Democratische Republiek Congo en later naar Bolivia waar hij op 8 oktober 1967 werd opgepakt tijdens een door de CIA georganiseerde operatie van het Boliviaanse leger. De CIA wilde hem voor ondervraging in leven houden maar Guevara werd 1 dag na zijn gevangenname geëxecuteerd. In juli 1997 werden de overblijfselen van Guevara en zes van zijn kameraden naar Cuba overgevlogen en in oktober 1997 met militaire eer bijgezet in het mausoleum van Santa Clara.
Dokteronline biedt een service tussen arts, apotheek en u als klant. Na
goedkeuring schrijft één van de onafhankelijk aangesloten artsen een
recept voor uw medicijn of geneesmiddel, dat vervolgens door een
Europese online apotheek wordt uitgeleverd en via de post bij u thuis
wordt bezorgd.
Dokteronline offers an intermediary service of a doctor and pharmacy in
one, also called an internet pharmacy or online pharmacy. You can
request a medical consultation for a certain treatment, if this request
is granted by the doctor then a prescription is issued, which will be
sent to you by a European online pharmacy, in a discreet package. So at
Dokter online you can order your medicine online, so that you will
receive your medication conveniently at home.