“Twenty years from
now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones
you did do. So throw off the bowlines, sail away from the safe harbor. Catch
the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.”
Beoordeel dit blog
24-07-2012
change of plans
Hallo,
het zit weer tegen, alles loopt weer verkeerd. Nu wilt Iberia niet dat ik nog vlieg als ik ziek ben met die verpleegster. Dus de verpleegster is vertrokken met onze vlucht en ik zit hier nog in Costa Rica in het ziekenhuis. Was wel even ongelukkig gisteren omdat ik EINDELIJK naar huis mocht komen maar neen nu doen ze moeilijk van de luchtvaartmaatschappij. Zit hier nu te wachten en te wachten tot alles geregeld is. Ik kan enkel nog terug naar huis als ik plat lig vanaf het ziekenhuis tot het ziekenhuis in Kortrijk en dat kan enkel via een dokter. Nu zoeken ze een dokter, die moet nog komen en dan keren we terug. Hopelijk ben ik vrijdag terug thuis zodat ik dan eindelijk de zorgen kan krijgen die ik nodig heb. Vandaag voel ik mij beter, ben minder triestig dan de laatste twee dagen en kan terug lachen en grappen maken. Dat is heel goed :) Ben ook blij met de vele berichten die ik krijg, doet mij echt goed. Bedankt! Zal nog een update geven als ik terug naar Belgie mag en nu allemaal duimen dat het een snelle dokter is! ;-) hahahahah
vandaag is de Belgische verpleegster toegekomen. Ze is mij een half uur komen bezoeken en we hebben wat gepraat. Ze is superlief. Wat een geluk! Ben hier heel goed verzorgd geweest in het ziekenhuis buiten dat die dokter een 'aap' is. Haha ;-) Heb vier verpleegsters voor mij alleen die af en toe eens langs komen. Heb dan nog twee persoonlijke verplegers, Martin en Alex, die met mij praten, mij wat oppeppen en met de rolstoel gaan wandelen voor wat frisse lucht. Vandaag was de laatste dag met hen dus zijn we stiekem uit het ziekenhuis gevlucht om Starbuckskoffie te kopen. Er stond een lijn van zeker 50 man en hij heeft geregeld dat ik voor mocht ;-) Was heel leuk om samen met iedereen koffie te drinken hier op de kamer. Heb ook genoten van mijn laatste avondmaal. Heb dan afscheid genomen van mijn twee verplegers want morgen zijn ze hier niet meer. We vertrekken morgen om 17.00 (tijd Costa Rica, dus 01.00u dinsdagmorgen bij jullie) met het vliegtuig van San Jose naar Madrid. In eerste klas! Moet plat liggen dus heb geluk ;-) Dan vliegen we naar Brussel en van daaruit naar de Loofstraat. Aan iedereen een grote dankuwel voor alle lieve berichten en alle steun! Heb een lastige week achter de rug gehad maar alles is bijna voorbij. Ben bijna thuis maar toch met spijt in het hart moet ik Costa Rica weer verlaten. Maar het staat nu al vast, volgend jaar sta ik hier terug!
De foto's komen zeker nog online en zal ook weer een fotoboek maken dus voor degene die interesse hebben, altijd welkom.
rechtstreeks vanuit het ziekenhuis uit Costa Rica, San Jose. Kan weer lachen dus heb ik weer zin om mijn blog te schrijven. Na een moeilijke week gaat het sinds gisteren weer wat beter. Heb kunnen skypen, heb gepraat met vrienden uit Belgie, kreeg goed nieuws van de verzekering dus happy! De plannen zijn veranderd. Wegens hun geloof (dat net hetzelfde is als het onze) mogen de patienten het ziekenhuis niet verlaten op zaterdag of zondag. Heel vreemd. Morgen komt de verpleegster uit Belgie aan, heb gehoord dat het een toffe is dus OEF! Ik vertrek dan maandag met haar en we komen dinsdagavond aan in de Loofstraat. Hopelijk moet ik dan niet lang meer in het ziekenhuis blijven. Enkel deze morgen was ik echt niet goed en was ik aan het wenen gelijk een klein kind, hahaha ja dat kan ook al eens gebeuren. Had gelukkig bezoek, Adrian moest in San Jose zijn en is mij komen bezoeken. Superlief. Voelde mij al een stuk beter. Mocht dan ook naar Mariam bellen dus dat was nog beter. Voelde mij dan helemaal happy. Vooral omdat ik nadien met mijn mama, papa en Baptiste heb kunnen skypen. Ze hadden goed nieuws van de dokter uit Belgie dus was helemaal blij. Twee verplegers, twee toffe, hadden gezien dat ik hier al van dinsdag alleen lag en wat zielig was, haha, dus hebben ze mij deze middag komen halen om mij in een rolstoel te vervoeren. FRISSE LUCHT. Heerlijk! Heb er deugd van gehad. We hebben veel gepraat en veel gelachen dus was superleuk. Mijn zinnen even verzet. Nu terug in mijn kamer en net eten gehad. SUPERLEKKER. Jammie. Heb ontdekt dat er een starbucks is om de hoek hier in het ziekenhuis dus zou morgen tijdens mijn wandeling wel eens durven stoppen. Het voordeel van in het ziekenhuis gelegen te hebben is dat ik toch blij ben van gezien te hebben hoe ze hier werken en ook in dat ander ziekenhuis. Wat een verschil met een publiek en prive. Amai. Moest ik morgen niet meer schrijven, vanaf woensdag ben ik weer bereikbaar op mijn gsm want dan ben ik normaal terug thuis.
Nog keer speciaal voor LISA DEJAEGERE : bedankt om mij zo op te peppen ook al zitten we elk aan de andere kant van de wereld. Miss you! (niet materialistisch, hahahaha) -> oke mopje tussen haar en mij ;-)
ik heb nu al een week niet meer geschreven op mijn blog. Mijn laatste bericht was jammer wat minder positief. Ik dacht dat mijn schildklier herbegonnen was maar ik ben dus zieker en zieker geworden. Ben naar mijn gastgezin veranderd waar zij voor mij gezorgd hebben. Dinsdag is Sofie terug naar huis gegaan en ik ben hier nog altijd. Lig sinds dinsdag in de hoofdstad in een ziekenhuis. Mijn schildklier staat perfect in orde dus ben na negen maanden eindelijk genezen! Joepie! Ze zijn nu testen aan het doen en lig hier te wachten. Ze regelen alles met de verzekering omdat ik niet alleen mag reizen. Ik ben waarschijnlijk zondag/maandag terug in Belgie maar dan wel rechtstreeks naar het ziekenhuis. Voor de rest kan ik niet zoveel meer vertellen over de laatste week. De laatste twee dagen CEPIA zijn niet meer door gegaan. Bij Maria was het wel heel tof. Was bij de familie, hebben goed voor mij gezorgd, ze waren heel lief. Heb een hele goede band met hen en vind het jammer dat het zo is moeten eindigen. Sowieso kom ik terug... Dat staat nu al vast. Heel de familie is dan afscheid komen nemen en de dag nadien ben ik dan met de ambulance vertrokken. Mis hen superhard. Lig op vier uur rijden van hen en niemand kan komen terwijl ze wel willen. Ik vind het zelf niet erg om alleen te liggen maar leuk is anders ;-) Gelukkig heb ik internet ontdekt! Iedereen bedankt om de blog te lezen, de foto's komen zeker nog online maar dat zal zijn voor als ik thuis ben.
wat een dag vandaag. Gisteren was het heel leuk met Sofie haar verjaardag, vandaag was het heel stuk minder. Deze morgen Jacky, Brandon en Anahi opgehaald. Wat gebabbeld in de auto en we zagen het helemaal zitten. In CEPIA aangekomen voelde ik mij plots niet goed, mijn schildklier was weer eens actief. Ben helemaal slecht gekomen en ze hebben mij dan naar een soort van 'spoed' gebracht bij een dokter. Bloeddruk te hoog, hartslag te snel, beven, hoofdpijn, duizelig, ...Same old story. Heb dan een inspuiting gekregen om weer rustig te komen en ben er moeten blijven tot alles weer goed stond. Van die 'aanval' en die inspuiting was ik suuuuupermoe dus heb ik eigenlijk heel de dag in mijn bed gelegen. Heb goed geslapen maar vond het wel jammer voor Sofie want zij heeft hier ook de hele dag in het hotel gezeten. Was natuurlijk niet zo leuk voor haar. Brandon en Anahi hebben dus niets kunnen doen in CEPIA want ze moesten terug mee met ons. Nu is het avond en ben ik er weer door aan het komen, buiten nog wat hoofdpijn en moe. Deze nacht nog keer goed slapen en dan morgen terug naar CEPIA. Hopelijk was het maar een keer. Voor de rest loopt alles goed. Gisteren nog Maria gezien! GALLO PINTO gegeten, HEERLIJK! We gingen vandaag met haar naar het strand gaan maar dat is dus jammer genoeg ook in het water gevallen. Gisterenmiddag was Sofie gaan surfen en ben ik gaan 'werken' in de bloemenwinkel van de familie. We hebben de bloemen naar alle hotels gebracht en moesten daar alles in orde zetten. Was tof, samen met Victor en Eduardo. Voor de rest geen speciaal nieuws, buiten dat het vandaag lekker warm was en dat er nog geen regen geweest is. Nog minder dan een week en we keren terug, zal weer wennen zijn aan België!
Vanmorgen opgestaan, snel iets gegeten en dan een meisje, Jackie, gaan ophalen in Villa Real. Ze is ook een vrijwilliger en aangezien we toch passeren langs haar, kunnen we haar maar mee in de auto nemen. Wat verder hebben we Anahi en Brandon opgepikt. Ze waren zo enthousiast om mee te gaan. Ze waren tiptop in orde. In CEPIA aangekomen was er een probleem met de groepen dus heb ik geen Engelse les kunnen geven. Ik heb koken mogen geven samen met Jackie. Zij had de klas al de hele week gehad en ze had al alle theorie en praktijk gegeven. Vandaag was het 'examen'. Ze moesten hun menu maken, serveren, beschrijven (groenten, fruit, melkproducten, vlees,...) en dan mochten we alles eten. Het was heel lekker. Bonen, rijst (currykruiden, zout, paprikakruiden) en salade (kool, komkommer, avocaat, tomaat en limoensap). Dessert was banaan en appel met een sausje van yoghurt, honing, kokokruiden. Was lekker en iedereen geslaagd. Ze kregen allemaal een certificaat. Heel toffe dag. Sofie heeft Engelse les gegeven met een Amerikaans meisje, Kerri. Morgen geef ik samen met Jackie keuken tot de pauze en nadien Engelse les met Sofie en Kerri. Zal wel tof zijn.
Deze middag hebben we gewoon wat rondgelopen, wat winkels gedaan, rondgehangen,...
Om half zes moesten we in het hostel in de straat naast ons zijn want daar zitten al onze Amerikaanse vrienden / vrijwilligers. We zijn samen pizza gaan eten. Was pizzanight, goedkoop! en ... vooral HAPPY HOUR! MMMM. Heb een cocktail ontdekt met iets typisch Costa Ricaans maar ben vergeten wat maar het staat op mijn briefje, morgen eens opzoeken. We waren met een grote groep en was heel leuk.
Nu zitten we in het hostel en gaan we op tijd slapen. Morgen is Sofie jarig en gaan we naar Sharkieeeees! KARAOKE, met alle andere vrijwilligers!
gisteren om kwart voor zeven opgestaan om dan om half acht te vertrekken richting 27 de abril waar Adrian woont. Onderweg reden we over een heuveltje, gelukkig niet te snel, want aan de andere kant kwam er een meute koeien aangelopen. Haha! Veel te grappig. Gelukkig weet ik dat je dat achter iedere heuvel of bocht kan meemaken. Bij Adrian aangekomen zijn we dan vertrokken richting Grecia. Daar woont Edwin. We zijn daar rond twaalf uur aangekomen en was heel tof om hem terug te zien. We hebben half uurtje gepraat. Nadien zijn we doorgereden naar Poas. Dat is een vulkaan waar er bovenaan een soort van 'meer' is. Het begon net te regenen en de man aan de ingang vertelde ons dat het eigenlijk heel slecht weer was en we niets gingen zien. We hebben dan besloten om geen ingang te betalen en niet meer verder te gaan. Toen begon het echt hard te regen en stormen. We zijn dan in een restaurant gestopt om iets te eten want we hadden honger. Nadien zijn we naar beneden gereden en zijn we zo tot in San José in de gietende regen gereden. We zijn langs de andere kant naar beneden gegaan via Heredia. We zijn dan een sightseeingtour gaan doen met onze auto. Het regende gelukkig niet meer. We hebben het stadion, nationaal theater, pleintjes, parkjes, ... gezien. Was heel tof. In een parkje zijn we even gebleven omdat er live muziek was en alle mensen tussen de spetters door aan het dansen waren. Was heel leuk om te zien. We zijn dan verder gereden naar iemand die Adrian kent omdat hij nog gerief moest halen. We zijn dan terug naar huis gereden want het was al vijf uur. We zijn terug langs een andere kant naar huis gereden. De uitzichten die we gezien hebben van boven op de vulkaan waren prachtig, maar ook die langs de baan waar we reden om terug te keren. Het begon weer hard te regenen... nu voelden we wel dat het volop regenseizoen was. Het was wel prachtig om iedere keer de hemel te zien oplichten bij de bliksem. Zalig. We zijn dan van bij Adrian thuis vijf minuten verder doorgereden om Maritza te gaan bezoeken. Zij kookte vroeger in school. Een superlieve vrouw. Ze herkende mij gelukkig nog en ze was zo blij van mij te zien. De poetsvrouw van school woont toevallig naast haar dus heb ik die ook terug gezien. We zijn dan terug naar het hostel gereden en waren om 20.30 in onze kamer. Was een hele lange dag maar met prachtige uitzichten, toffe gesprekken met Adrian, lekker eten,... Foto's zal ik nu nog online zetten!
ben deze avond naar Maria geweest. We willen onze was doen en dat wassalon is hier verdwenen. We hebben gevraagd of zij een keer onze was willen doen in ruil voor chocolade. Haha :) We hebben al paar keer handwas gedaan maar onze broeken zijn moeilijker te doen in de lavabo.
Ze was er niet dus ben ik met Anahi en Brandon naar Keylin geweest. Zus van Anahi en mama van Brandon en Brayan. Het was heel gezellig daar. We hebben veel gepraat en naar foto's gekeken dat ik hen gegeven heb van de voorbije twee jaren. Ze was zestien toen ze Brandon had, die nu al zeven is. Ze is vorig jaar bevallen van Brayan die al een jaar geweest is. Brayan is een echte filou. Alles wat hij tegen komt wilt hij nemen. Hij was daarjuist mangoschellen uit de vuilbak aan het eten... Hij lijkt helemaal op zijn broer. Heb nog geen foto van hem, maar dat komt wel nog. Heb lang met Keylin zitten praten. Heb haar gevraagd hoe ze dat allemaal gedaan heeft toen ze zwanger was van Brandon. Ze vertrok om vijf uur met de bus naar haar mama, zette hem daar af en ging dan naar school, ze kwam om half twaalf terug om hem eten te geven, ging terug naar school, kwam om vier uur terug en om vijf uur de bus naar huis. Nadien nog wassen, koken, kuisen, studeren en voor Brandon zorgen. Maar... ze heeft haar diploma gehaald. Zot he, stond echt zo te kijken van wauw! En nu werkt ze, moet ze vroeg op en heeft ze twee kinderen om voor te zorgen en dat op haar 23 jaar. Wel een heel mooi gezin!
Volgende week gaan Brandon en Anahi mee naar CEPIA met ons, zal plezant worden!
Hun papa, Victor, heeft nu een winkel in Villa Real. Een bloemenwinkel. Hij levert bloemstukken aan hotels en zo.. We zijn vandaag eens gaan kijken. Eduardo en Esteban van mijn gastgezin werken er ook en Maria helpt met de huur. Ze hebben geen auto dus moeten telkens een taxi betalen om naar de hotels te gaan. Is dus heel duur + de huur van hun winkel. Ze zijn van plan om bij hun huis een winkel te maken zodat ze geen huur meer moeten betalen. Heb nu voorgesteld om hen volgende week op te halen om alles naar de hotels te brengen. Sparen ze volgende week geld uit. In ruil krijg ik een bloemstukje :) Lief eh!
Oh het is hier zo leuk eh, amuseer mij te pletter en begin mij weeral helemaal thuis te voelen en ga weer moeite hebben om naar huis te keren, haha! Ga alles missen! Wil langer blijven of hier gewoon komen wonen ;-)
gisterenavond zijn we naar de Beach club gaan eten! Zo gezellig! Op het strand, bij de lampionnen die tussen de bomen hangen, de golven die je hoort en toffe muziek. Was heel gezellig. We hebben goed gegeten. Visburger met frieten! Hoe heerlijk hun rijst met bonen, banaan, kip of gelijk wat hier ook mag zijn, hun frieten trekken op niets. Mening van Belgen ;-) Haha! We zijn nadien als een blok in slaap gevallen. De zon en zee hadden ons moe gemaakt.
Vanmorgen zijn we vertrokken richting Playa Brasilito waar we knutselles hebben gegeven. Was een andere groep kinderen die we totaal niet kenden. Was wel leuk. We hadden eerst de oudere kinderen en dan de jongere kinderen. Na de pauze hebben we waterballonengevecht gedaan. Plezant! Rond elf uur zijn we terug naar CEPIA in Huacas gegaan. We zijn dan eerst gaan tanken. Had nog iets minder dan een vierde maar aangezien je nog 25 minuten moet rijden van Tamarindo om te gaan tanken, hebben we dat dan maar eerst gedaan.
Deze middag weer naar dat vrouwtje gegaan die eten verkoopt in haar auto. Rijst met kip + bonen + banaan! TE LEKKER! Sofie en ik houden van het Costa Ricaans eten, we zijn er helemaal weg van! Jammie!
Nadien ben ik in slaap gevallen, ben moe na een hele drukke maar vooral superleuke week!
Chao!
PS : nieuwe foto's! Oja, enkel de mijne staan online want ik heb die allemaal met mijn gsm getrokken. Heb geen camera mee. Die van Sofie krijg ik nadien en komen er ook nog op! X
