Nu eens even iets anders . We wonen hier nu bijna 6 maanden en ik wil eens even terugkijken op de voorbije maanden .
Zoals je eerder al hebt kunnen lezen hebben we best wat tegenslagen te verwerken gehad en is niet alles gelopen volgens planning . Ondertussen hebben we geleerd dat in Portugal niet alles loopt zoals je plant en je vaak moet wachten maar eigenlijk is dit maar de normaalste zaak hier . De mensen kijken er dan ook niet meer van op . We beginnen het zelf ook al wel een beetje gewoon te worden maar voor ons "buitenlanders" is dit toch niet altijd van zelfsprekend .
In die tijd van wachten en wachten hebben we geen enkele keer bij onszelf gedacht "waar zijn we aan begonnen " . We hebben eigenlijk altijd het gevoel gehad blij hier te zijn en geen moment spijt gehad .
De mensen hier zijn ook allemaal erg vriendelijk en proberen je graag te helpen . Het gaat er een pak rustiger aan toe dan wij vaak gewoon zijn maar dat kan zo zijn mooie en minder mooie kanten hebben . We vinden het vb. fantastisch als de schapenherder nog eens door de straat komt en we even moeten wachten vooraleer we kunnen vertrekken ! Dit zijn dingen die je in België of Nederland haast niet meer tegenkomt !
Mensen hebben hier ook meer tijd voor elkaar en alles gaat hier gewoon wat meer relaxt.
Ook vinden we het heerlijk als we s morgens opstaan en vanuit ons terras de mooie natuur kunnen zien die in een ongerept stuk bos doorloopt .Terwijl we dan vanuit de keukenraam de bergen weer in de verte zien die er haast elke dag anders uit zien naargelang het weer en het licht er opvalt . Prachtig gewoon !
Ondertussen hebben we hier ook de omgeving verkent en je vind hier echt mooie stukjes die de moeite waard zijn om eens naar toe te gaan . Dat kan gaan van een mooi stukje natuur naar een rivier met een strandje aan tot de zee , de bergen ,..noem maar op allemaal de moeite waard om eens een kijkje te nemen . Wat ons ook aantrekt aan deze streek is dat al die bezienswaardigheden niet bestroomt worden door het massa toerisme en vrijwel allemaal gratis toegang hebben .
Hier zie je de watervallen van Fraga de Pena
Een dagje naar zee is hier ook gemakkelijk te doen , op een uur rijden ben je er en jawel geen file !!! de stranden zijn groot en altijd vrij rustig .
Ook de prachtige rivier is een bezoekje waard . Dit is de rivier de Alva omringd door een prachtig stukje natuur
In de winter ligt er sneeuw op de Serra Estrella (= hoogste berg van Portugal = 2000m) en kan je er skieën
Zoals je kan zien zijn we hier erg gelukkig en genieten we erg van elkaar en de omgeving . Uiteraard vinden we het ook heerlijk om samen aan onze B&B te bouwen en we kunnen haast niet wachten om onze gasten te mogen ontvangen om ze te laten meegenieten van al dat moois !
Na een weekje genieten van de familie en vrienden in België zijn we weer op weg naar huis . Het was een enorm leuke week geweest en hebben gezellig met iedereen bijgebabbeld alleen zijn we er achter gekomen dat een week eigenlijk te kort is . Je wil zoveel mensen terug zien en je hebt maar een aantal dagen en het lukte gewoon niet om met iedereen af te spreken . Het afscheid nemen deed ook weer erg pijn en ik hoop dat het volgende keer weer iets beter zal gaan . Maar we keken er toch ook weer naar uit om terug naar huis te keren en waren benieuwd hoe het er uit zag na die week . Het tekenen van de akte was trouwens nog een keertje uitgesteld En zou nu weer doorgaan op 29 december !! We arriveerde in Portugal op 28 december en het regende . Toen we da wagen parkeerde en uitgeput naar onze woonst gingen kijken kwamen we terrecht in een echte bouwwerf ! Het was eigenlijk verschrikkelijk . Ze waren nog overal aan t werken . In de badkamer waren ze bezig en in de keuken waren ze aan de kachel bezig en ooknog in de slaapkamer de electriciteit nog aan t afwerken. Dan daarboven op zagen we nog eens dat ons huis vol met vocht zat !! De druppels hongen aan het plafond en alles was gewoon nat !! Hetgeen de aannemer ging afwerken was wel gebeurd . . Maar voor de rest was het niet te doen . Ik heb dan ook meteen tegen Wes gezegd dat we hier niet konden intrekken . Eerst moest het vocht eruit zijn en dan mits wat ruimwerk kan het wel . We waren ook veel te moe om de logeer/speelkamer waar we in zouden kamperen nog helemaal op te ruimen want die lag echt helemaal vol met materiaal en onze spullen die we voor we vertrokken verhuisd hadden . De kindjes hadden honger dus we besloten eerst iets te zoeken om een paar dagen te verblijven en dan maar uit eten . Bij overmaat van ramp kregen we nog een platte band toen we de door wilde rijden en ben ik eerst met een vriend een garage gaan zoeken terwijl Wes met de kindjes in het huis bleef . Na 2u kwam ik terug en was de band gemaakt . De kindjes waren moe en lastig natuurlijk en het wachten beu . Wes had ondertussen nog wat bedden in elkaar gezet maar die waren al gewoon nat geworden . Dan eindelijk op zoek naar een slaapplaats en die zijn we gaan zoeken bij Tony en Dies . Een koppel waar we al eerder verbleven hadden en erg lieve mensen . We klopte onverwacht bij hun aan en we werden meteen hartelijk ontvangen . Ze hadden nog plaats voor twee nachten en dat hebben we dan aangenomen . Daarna zijn we dan gaan uit eten en dat smaakte heerlijk na al dat wachten ! Daarna naar het appartement de kindjes in bed gestopt en even nagepraat over de eigenlijk vreselijke dag en dan meteen ons bed in . De volgende dag waren we uitgerust en dan bekijk je alles meteen weer wat positiever . We mochten eindelijk de akte gaan tekenen .Zoals gepland waren we netjes op tijd om te tekenen en we konden eigenlijk meteen tekenen . Na het tekenen hebben we dan wel 1,5u moeten wachten tot ze alles officiel hadden uitgetypt !!pppfffff. Maar het was eindelijk zo ver, het huis stond op onze naam !!
Daarna zijn we meteen gaan verder werken in het huis en hebben we meteen de kachels aangestoken om het vocht eruit te krijgen en het was al een stuk beter dan de dag ervoor . De volgende dag hebben we dan onze intrek in het huis genomen en het vocht was al bijna weg . We hebben heel de dag bedden en kasten in elkaar gezet en alles een beetje huiselijk proberen te maken . Op 31 januari was het oudjaar en dat wilde we toch wel vieren met zijn viertjes . We hadden een klein kerstboompje gekocht en hadden nog cadeautjes van kerst die niet uitgepakt waren dus we besloten die avond onze "kerstavond" te houden . Als maaltijd hadden we de frietketel maar ingestoken want koken konden we nog niet maar dat was ook erg lekker !! De dagen daarna hebben we natuurlijk weer erg hard doorgewerkt om alles zo snel mogelijk in orde te krijgen .Een weekje later kreeg ik telefoon van mijn vader en hij vertelde dat ze op bezoek wilde komen . Het was in Belgie erg slecht weer en onze pa kan toch niet gaan werken dus kwamen ze wel wat helpen met verbouwen . Ik had hen wel gewaarschuwd dat we nog geen luxe kunnen aanbieden en dat het een beetje kamperen is . Ondertussen konden we wel in bad en hadden we dus warm water en de slaapkamer van ons was ook klaar dus daar zouden mijn ouders kunnen slapen als ze komen . We vonden het natuurlijk heel fijn hen op bezoek te hebben en alles eens te kunnen laten zien . Ze zijn dan uiteindelijk een weekje geweest en het was heel leuk samen . Mijn moeder had het er wel wat moeilijk mee dat alles nog een beetje een bouwwerf was en dus vol stof lag maar ik had haar gewaarschuwd . Ze hebben erg goed geholpen en we hebben tussendoor ook nog een beetje genoten . Toen mijn ouders weer vertrokken waren ze net de keuken aan het plaatsen en drie dagen later kon ik voor de eerste keer koken in ons huis !! Zalig was dat na al die boterhammen . Ondertussen werkte we elke dag verder en het begon echt meer en meer op een thuis te lijken . Eind januari was dan eindelijk alles zo wat klaar en konden we terug spreken van een echte thuis waar het gezellig was om te vertoeven . Enkel nog wat kleine afwerkingen moeten nog gebeuren maar het grote werk is gedaan . Nu op naar de volgende stap en dat is beneden beginnen aan de tuin , de appartementen en de ontspanningsruimte want we willen zo snel mogelijk gasten ontvangen natuurlijk .
Hier zie je onze woonkamer nu ze klaar is
Hier de keuken
Vele groetje en Até a proxima vez (Tot de volgende keer )
Zoals ik eerder al vermelde konden we dan eindelijk met een paar maanden vertraging beginnen aan de verbouwingen . We hadden er dan ook enorm veel zin in en gingen meteen aan de slag . Er moest heel wat gebeuren en het meeste was uiteindelijk voor Wes maar ik helpte waar ik kon. Zo ben ik begonnen met het uitkappen van de parketvloer die bijna in alle kamers lag maar niet meer in de beste staat was . Plankje voor plankje haalde ik ze er allemaal uit . Een enorme klus , dat kan ik je verzekeren . Ondertussen begon Wes met een aantal muurtjes te slopen en alles klaar te slijpen voor de nieuwe electriciteit en waterleidingen. We werkten dan ook van s morgens tot s avonds . Of toch bijna want als de kindjes gedaan hadden met school gingen we naar ons huurhuis waar we dan eerst met zijn allen aten en daarna vertrok Wes terug om verder te werken en ik bleef natuurlijk daar met de kindjes om hen met hun huiswerk te helpen en ze in hun bedje te stoppen . Soms wel vervelend want als de kindjes in hun bedje lagen had ik best tijd om te werken , maar ik kon hen natuurlijk niet alleen laten . Ik gebruikte dan ook die tijd om het huishouden wat bij te werken wat toch ook wel nodig was ! In het weekend namen we dan de kindjes mee naar het huis en mochten ze een beetje helpen en amuseerden ze zich ook vaak in de tuin of in het naast ons gelegen speeltuintje . Zo gingen er weken voorbij en zag je ook de werken vorderen uiteraard . Elke dag was er weer wel iets dat verandert en verbeterd was en weer een beetje meer klaar was . De voorziene datum voor het tekenen van de akte werd ook nog eens een keertje uitgesteld naar half december . We zouden nog net kunnen gaan tekenen voor we naar België vertrekken want op 19 december vertrekken we voor een weekje naar België om daar de feestdagen door te brengen , even tot rust te komen en natuurlijk tijd met familie en vrienden te spenderen . We hadden dus een streefdatum want tegen die tijd wilden we klaar zijn zodat we als we terugkomen van onze reis we in ons huis kunnen trekken . Niet alleen om die reden moest het dan klaar zijn maar ons huurhuis waarin we nu verbleven was ondertussen ook doorverhuurd en daar zouden we dus niet meer kunnen verblijven . Dus reden te meer om door te werken . Dat hebben we uiteraard ook gedaan maar op een bepaald moment zagen we toch dat het moeilijk ging worden om het op tijd af te krijgen (zoals meestal met verbouwingen )en besloten we om hulp in te roepen van een aannnemer die ons dan met een aantal dingen kon helpen . Zo gezegd zo gedaan en een beetje later was er al een ploeg bezig . Je zag het nu telkens sneller vooruitgaan en het huis begon echt vorm te krijgen . Maar ook de tijd begon te korten en het was bijna tijd om te vertrekken . Het werd ook tijd dat we er even tussenuit konden want Wes begon verschijnselen van vermoeidheid te vertonen. Zo was zijn kaak de week voor we vertrokken helemaal dik geworden en heb ik hem ook meteen de opdracht gegeven het rustig aan te doen . Hij werkte vaak van s morgens vroeg 6u tot vaak een stuk in de nacht . Ik had hem ook al vaak gezegd het iets rustiger aan te doen maar hij wilde niet afgeven . Ik was dan ook wel enorm fier op hem want doe het maar eens na . Toen we op 19 december dan vertrokken was het nog niet helemaal klaar . De week die we weg zouden zijn , zou er verder gewerkt worden door de aannemer en als we terugkomen zouden we ook warm water moeten hebben , het bad zou geplaatst worden zodat we ons kunnen wassen als we terugkomen en de kachels zouden geplaatst worden zodat we een beetje warmte krijgen . De slaapkamers van de kindjes waren ondertussen klaar dus die konden al zeker slapen als we terugkomen de slaapkamer van Mackenzie in het roze en die van Alyssa hetzelfde maar in het blauw We moeten dan enkel de bedden even in elkaar zetten als we terugkomen . Onze kamer was ook zo goed als klaar enkel nog een klein stukje vloer maar wij kunnen even kamperen en de toekomstige speel/logeerkamer waar we dan ook een tafel , wat kasten en de zetel zullen plaatsen totdat we de rest in orde hebben . Hier zie je de keuken vooraleer we vertrokken .
Hier de woon/eetkamer !!
en de badkamer ..
Blij maar toch met een bang hartje stapte we in de wagen en begonnen onze reis naar België .
Begin november hebben we na lang wachten onze financiering eindelijk rondgekregen weliswaar bij een andere bank maar het was in orde !! Eindelijk . We hadden ondertussen ook een ander huisje gehuurd waar we iets meer ruimte hadden in afwachting tot we in ons huis konden trekken . Nu we de goedkeuring van de lening hadden gekregen was het enkel nog wachten tot de bank alles in orde had gemaakt en we konden gaan tekenen. Dat zou toch niet lang meer kunnen duren .Ondertussen had de eigenaar van het huis ook toestemming gegeven om al reeds in de tuin van ons huis te werken . We hadden dan ook al heel wat werk verricht want de plantenbakken stonden vol met onkruid , de tuin lag vol met ijzer en steenstukken , het gras (wei) stond een halve meter hoog met daartussen overal verwilderde bramen . Het gras hebben we met de bosmaaier en met hulp van onze toekomstige buren gemaaid . De bramen mits wat gaatjes in de kleren en handen verwijderd en het ijzer hebben we ook verzameld en in de voortuin gelegd en het duurde niet lang of een van onze buren vroeg al om het op te halen . Daarna zijn we aan de schuur begonnen die vroeger als stallen en dergelijke werd gebruikt . Leegruimen en hout klein zagen . Zoals je ziet voldoende werk aan de winkel gehad .Voor alle duidelijkheid zal ik nog even een omschrijving geven van ons toekomstige "domeintje" . Het huis dat we gekocht hebben bestaat uit drie delen ,nl. de benedenverdieping die zo'n 150m² is, dan heb je de 1ste verdieping waar wijzelf zullen wonen en daarbij nog de zolder die 100m² is . Daarnaast hebben we nog een schuur aan het huis vast die ongeveer een 150m² is . De grond is in totaal bijna 3000m² die verdeeld is in een stuk voor het huis een stuk naast het huis en een stuk erachter natuurlijk . Waar onze tuin vanachter stopt gaat het over in een mooi stuk natuur met bossen . We zijn omringd door de bergen die alle dagen er wel anders uitzien naarmate welk weer het is en hoe het licht er opvalt . Gewoon prachtig ! We hebben dus voldoende plaats om straks kamers en appartementen te maken om onze gasten te ontvangen en voldoende plaats voor gezellige terrasjes , een zwembad etc...Maar dat was nog niet aan de orde . Eerst het huis op onze naam krijgen . Ondertussen hadden we ook al een architect aangesproken, want wilde we een B&B starten is het verplicht met een architect te werken dus die stap was al gezet . Ook hadden we tijdens het lange wachten al verschillende prijsoffertes laten maken zodat we daar later ook geen tijd mee moesten verliezen .We mochten normaal gezien eind november de akte gaan tekenen . Dit werd jammer genoeg al opgeschoven naar half december daar de bank haar papieren nog niet in orde had . Daar de lening nu wel was goedgekeurd was de eigenaar er al wel mee akkoord gegaan dat wij in het huis zouden trekken . Er was echter wel een probleem want de electriciteit was niet aangesloten en om die aan te sluiten moet je eigenaar zijn van het pand , maar dat waren we op papier nog niet dus geen electriciteit ! Dus nog maar niet onze intrek nemen in het huis . We hadden wel een stroomgenerator gehuurd zodat we toch al aan de werken konden beginnen . Na wachten en wachten en wachten konden we eindelijk echt beginnen te werken aan ons huis en onze toekomst !! Zalig !!
Het was bijna half september en na nog eventjes vakantie te houden en lekker in het zwembad te plonsen en de buurt verder te verkennen was het bijna tijd voor mijn meiden om naar school te gaan . Ze zullen starten in het kleine schooltje in Pinheiro de Coja dat tevens naast ons huis gelegen is . Maar eerst was er een algemene vergadering waar we op uitgenodigd waren en waar we hopelijk wat meer informatie zouden opdoen . Na een drie uur lang durende vergadering waar we eigenlijk zo goed als niets van verstonden waren we blij naar buiten te kunnen stappen ! De vergadering was echter niet voor niets geweest want we hebben er een vrouw leren kennen die in ons dorp woont en Portugees en Engels spreekt . De vrouw (Anita) heeft ons geholpen met vertalen om vragen te stellen betreffende de school . Ze wilde ons eveneens ook helpen met allerlei papieren in orde te maken .Ook een ander geluk was dat hun leraar Engels spreekt waardoor we dus een gesprek konden voeren . Mackenzie en Alyssa zullen samen in de klas zitten want er was namelijk maar één klasje voor alle kindjes van het 1ste tot en met het 4de leerjaar . Er waren in totaal 14 kinderen in hun klasje !! Niet te geloven toch ! Maar wij vonden dat helemaal niet erg want zo hebben ze toch nog steun aan elkaar . De school zal starten om 9u s morgens en zal eindigen om 15u30 maar daarna hebben ze nog naschoolse activiteiten zoals Engels , Lichamelijke opvoeding , muziek ,..die niet verplicht zijn maar er werd ons wel aangeraden om ze daaraan te laten deelnemen om zo snel mogelijk de taal op te pikken en vriendjes te maken . Deze lessen zouden dan eindigen om 17u30 . We besloten dan maar om ze daar voor in te schrijven en we zouden later wel zien hoe dat zou verlopen . Ook zullen ze s middags in de school een warme maaltijd bestaande uit soep , hoofdgerecht en nagerecht krijgen voor de prijs van 1,46 per persoon . ( Wat een bedragen !)We waren dus erg benieuwd hoe dat zou verlopen want mijn dochters zijn net zoals ik "viesneusjes " en al helemaal niet te vinden om iets nieuws te proeven . Maar ook hierbij besloten we om ze te laten mee eten en zien hoe het zal verlopen . Uiteindelijk was het de eerste schooldag en Mackenzie en Alyssa hadden er eigenlijk best wel zin in . Ze waren een beetje bang voor het onbekende maar eigenlijk viel dat goed mee . De leraar heeft ons goed ontvangen en ze mochten naast elkaar gaan zitten in het klasje .De eerste dag zou geen lange dag zijn want voor de naschoolse activiteiten hadden ze voorlopig nog geen leerkracht ter beschikking . Met een klein hartje gingen we naar buiten maar ook wel met een tevreden gevoel want er was geen traantje gevloeid . Toch waren we enorm blij toen het tijd was om ze op te halen en te horen dat het leuk was geweest . Ze hadden er allemaal wel niet veel van verstaan maar de kindjes waren allemaal lief geweest en de leraar ook dus ze wilden nog terug de volgende dag (gelukkig). We waren dan ook enorm fier op ze daar ze zo flink waren geweest want doe het zelf maar eens een keertje .. Zo is voor mijn dochters ook een belangerijke stap gezet en hun nieuwe leventje hier echt begonnen .