Aardappel vlokken: hoeveelheid ongeveer 20-30 procent van de mix, het heeft een laag eiwitgehalte van 5% koolhydraat gehalte op 70 %.
Ansjovismeel: Dit heeft een zeer uitgesproken geur, net zoals alle vismelen overigens. Het heeft hierdoor een goede instant werking, het mag ongeveer 20% van de mix bevatten.
Biergist: Kan tot 15 % van je mix bevatten, het is een vrij duur bestanddeel met een hoog eiwitgehalte . Het word niet veel gebruikt in boilie mixen.
Bloedpoeder: Dit meel heeft een zeer sterke eigen geur, het heeft een hoogpercentage aan eiwitten maar deze zijn niet bruikbaar.
Babycornmeel: Dit meel is zoetig en genaakt van mais, het heeft hierdoor een zeer goede instant werking. Het heeft een goede uitharding en kan tot v40% van je mix uitmaken.
Biggenmeel: In het boek Karper van Rini Groothuis staat een leuk deegje van dit meel, het is in Bulk te verkrijgen bij de boerenbond. Er is een grove en fijne versie in de handel, de grove versie zal moeten worden gemaald en gezeefd. Het is een prima bestanddeel met een goede voedingswaarde en het rolt als een trein. Het kan tot 80% van je mix bevatten.
Birdfood: dit is een ingrediënt die we veelvuldig tegenkomen, het kan tot 40% van je mix bevatten. 30% is voor de rolbaarheid van de mix beter.
Caseïne: Is verkrijgbaar in diverse mesh uitvoeringen 90 mesh is de fijnste en 30 mesh de grofste . 90% is voor het samenstellen van de mix het meest geschikt, met de grove korrel word een betere hardheid van de boilie verkregen. Het is een zwaar ingredient met een eiwitpercentage van 95% het kan tot ongeveer 40 % van je mix bevatten.
Ei-albumine: Hoogwaardig maar zeer duur ingredient het heeft een n uitstekende uitharding en een eiwitgehalte van 85% het kan tot 20% van je mix bevatten.
Eipoeder: Een vettig vuilgeel meel, het geeft een goede hardheid aan de boilie en het eiwitpercentage ligt op 50% het kan tot 20% van je basis mix bevatten.. Het bevorderd de rolbaarheid en heeft goede bindende eigenschappen.
Garnalenmeel: Heeft door de geur een prima instant respons, eiwitgehalte 55% het kan tot 50% van je mix bevatten.
Griesmeel: Griesmeel heeft een aantal eigenschappen waardoor het in vele mixen word toegepast. Allereerst het is goedkoop, daarnaast heeft het zeer goede hardende eigenschappen. De voedingswaarde is niet hoogwaardig, de grove structuur laat de flavour makkelijk uitlekken dus ook geschikt wanneer de temp laag zijn. Het kan tot 50% van je mix bevatten.
Kattebrokken: Gemalen kattebrokkenn kunnen prima als basis dienen voor een goede boillie. Het heeft een prima instant respons met een eiwitwaarde van rond de 35%, het kan tot 80% van je mix bevatten.
Lactalbumine: Heeft een uitstekende hardheid en instant respons en kan tot 20% van je mix bevatten, het bevordert tevens de rolbaarheid van je mix., eiwitgehalte 85%
Maismeel: Kan tot 60% van je mix bevatten het heeft een uitstekende hardheid en instantrespons. Eiwitgehalte ongeveer 10%.
Natrium Caseinaat: Kan tot 10% van de basismix vormen het heeft sterke bindende eigenschappen en een eiwitgehalte van 95%.
Pindameel: Pindameel is erg vettig en er moet opgelet worden dat dit meel vers is, het is erg aan bederf onderhevig. Het kan tot 60% van je basis mix bevatten.
Polenta: Geeft een prima hardheid en heeft een goede instant respons, het kan tot 40 % in je basismix gebruikt worden.
Polentabloem: Kan tot 60% in je basismix gebruikt worden, het heeft een zeer goede instant respons en een goede rolbaarheid.
Robinred: een top ingredient , niet meer als 10% van je mix.
Sojameel : kan tot wel 80% van je mix bevatten, heeft een goede instant respons en laat zich goed rollen. Het eiwitgehalte ligt rond de 35%.
Sojabloem: Is een goed basis ingredient maar hard slecht uit, de hoeveelheid in een mix niet meer als 40%. Eiwitgehalte 50%
Speculaasmeel: Gemalen speculaas, heeft een kruidige geur wat een goede instant respons heeft op de karper. Niet meer dan 30% van je mix.
Tarwebloem: Een goedkoop ingredient, maar nioet teveel gebruiken de mix word erg plakkerig. Dit word vaak gebruikt als bindmiddel. Het heeft een prima instant respons.
Trouvit: Het zijn eigenlijk forrelen pellets, een topingredient. De karper worden hiermee opgefokt en zijn er dol op. Het kan tot 80% van je mix bevatten het rolt goed, wat extra verharders toevoehen om hem goed hard te laten worden.
Vismeel: Kan tot 70% van je mix bevatten eiwitgehalte ruim 60%.
Wouwbloem: Prima bulk ingredient met een eiwitgehalte van 10% maar een uitstekende hardheid en rolbaarheid. Kwantiteit 70%
Er zijn een aantal meningen en manieren van voorvoeren te bedenken en ook een aantal theorieen over de gebruikte hoeveelheden per keer, maar kort door de bocht genomen kun je voorvoeren in drie fases onderverdelen.
Introductie - Je hebt een nieuwe boilie, of een boilie of aas dat nog niet op deze stek is geprobeert. In dat geval ga je je aas introduceren. Een tijdrovend werkje, alwaar het de bedoeling is om de vis aan het aas te laten wennen. Dit aas moet een onderdeel van het vaste eetpatroon worden en door de vis te conditioneren kun je hem leren dat dit aas een natuurlijk voer is. Ga als volgt te werk. Neem een aantal keren per week een geringe hoeveelheid van dit aas en strooi zeer kleine hoeveelheden over een groot gebied op meerdere plaatsen. Mondjesmaat dus. Door dit verspreide gedrag van voeren en de geringe hoeveelheden zullen de vissen dit aas als iets natuurlijks gaan zien. Ze vinden regelmatig een beetje en aarzelen na verloop van tijd ook niet om dit te pakken. Dit is bijv. ook een mooie methode om aas waar dressuur aan hangt weer opnieuw te introduceren als veilig, maar ook om tijdens de winterstop, op je vaste stekjes, de stekken warm te houden.
Creatie van een hotspot - Je probeert via een voer-campagne een plek te maken waar ze zeker aanwezig zullen zijn als je straks komt vissen. In dit geval praat je over grotere tot zelfs zeer grote hoeveelheden voer welke geconcentreerd op plaatsen wordt aangeboden. Zo'n voer-campgne kan een aantal dagen duren, maar ook een aantal weken. Is alles een kwestie van beurs en tijd. Op zeer groot water kan zo'n voercampgne tientallen kilo's per keer groot zijn, verdeelt over twee a drie grote voerplaatsen. Aan klein tot zeer klein water is dit natuurlijk een killer voor de andere vissers en beperk je je campagne aangepast aan de lokale gebruiken en regels. Langere campagnes leveren in beginsel vaak grotere exemplaren. De theorie hierachter schuilt in het gegeven dat een goede voerplaats op den duur door de dikkere vissen beheert gaat worden. De tijd van het jaar speelt ook een rol. In de koudere jaargetijden zullen de karpers een stuk minder vreten dan wanneer het hartje zomer is. De temperatuur zou een factor vijf aan eetlust kunnen zijn tussen maart en augustus. Pas je voergedrag hieraan aan. Voer zoveel als opgegeten wordt tot aan de volgende keer dat je komt. Teveel voer heeft verschaling en verzuring van het voer als gevolg hierdoor zal je campagne een tegendraads effect krijgen. Het water stinkt daar namelijk naar rotting. Vooral op kleinere vijvers heeft dat een verzuring van het water tot gevolg en zal het visbestand geen goed doen. Aanlengen van je voer met particles heeft als voordeel dat andere vis ook hiervan eet, maar kan als nadeel hebben dat je boilies liggen blijven. Voer echter steeds ook met het aas waarmee je straks gaat vissen. Voercampagnes hebben over het algemeen een aflopend karakter. Men begint grootscheeps, en naarmate de dag van vissen nadert ga je steeds meer minderen met het voorvoeren. Ze moeten er straks wel zin in hebben, toch?
Tijdens het vissen - Beginnen met een verspreid liggende kleine hoeveelheid haakaas, waarbij de concentratie op de inworpplaats ligt. Tijdens het vissen steeds een beetje bijgooien, opdat er steeds iets te vinden is in de buurt. PVA netjes en lijntjes kunnen ook goed dienst doen tijdens het vissen. Er ligt in ieder geval een propje voer bij je haak.
Penvissen is toch wel de leukste manier om een karper te vangen.
Op deze manier heb ik toch wel de meeste van mijn karpers gevangen, want wat is er nou leuker om een pen naar beneden te zien gaan, de belletjes bij je plek, de kringen om je pen, de spanning van zal hij het aas pakken of niet.
De meeste karpervissers zitten lang te wachten, uren of soms dagen tot dat ze eindelijk een karper op de kant hebben, en dan zijn ze vaak ook nog niet tevreden met wat ze vangen.
Met penvissen zoek je de karper zelf op, je hoeft geen uren op de zelfde plek te blijven zitten. Daarnaast heb je er niet zoveel spullen voor nodig, alleen een hengel een landingsnet wat voer en wat reserve spullen voor als het verkeerd gaat. Er zijn diverse manieren van penvissen, je kunt de karper zelf gaan opzoeken, of je maakt enkele kleine voerplekjes die je dan om de beurt afvist.
De beste manier om met de pen te gaan vissen, vind ik om enkele kleine voerplekjes (pellets of Frolix doet wonderen)aan te leggen en deze om het uur af te vissen. Je ziet meteen of er vis op de plek zit aan de belletjes of de kringen op je plek. Bij penvissen moet je licht materiaal gebruiken om zo je kansen te vergroten, gebruik nooit te dikke lijn te grote haken en te zware pennen, het liefst allemaal zo licht mogelijk (de karper moet natuurlijk ook een kans hebben). Het aas wat je kunt gebruiken is erg veelzijdig maar de meest bekende aassoort hiervoor is maïs, maïs is ook mijn favoriet maar niet op plaatsen waar dit al te vaak is gebruikt maar eigenlijk is er keuze genoeg, wat dacht je bijvoorbeeld van: Kikkererwten, Maples, Tijgernoten. Allemaal aassoorten die je kunt gebruiken bij het penvissen en waarvan je bijna zeker weet dat je er wat mee vangt.
Het mooie van penvissen is, dat het je niks uitmaakt of het nu een dikke karper is of een kleine karper, het brengt zoveel spanning met zich mee dat het altijd leuk blijft. Mijn advies: ga een keer met de pen vissen, berg die tent, een keer op en ga met de penhengel op stap, wedden dat je meer vangt en dat je veel meer plezier hebt gehad. Succes...!
Peilen is bij het karpervissen praktisch onmisbaar. Het vooraf goed in kaart brengen van de bodem van het betreffende water is deels bepalend voor een goede vangst. Neem voor het peilen ruim de tijd en doe het voordat je met een voercampagne of het vissen begint.
Hoe gaat het peilen in zijn werk en wat heb je nodig? We gebruiken een (oudere) karperhengel met molen die uiteraard met voldoende lijn is opgespoeld, een wartellood wat vrij over de lijn schuift, een plastic kraal en een peildobber. Tegenwoordig zijn er hypermoderne peildobbers beschikbaar in diverse soorten, maten en gewichtsklassen die van oorsprong zijn ontwikkeld voor het snoeken met dode aasvissen. Als je er eerst niet teveel geld aan wilt uitgeven voldoet een traditionele snoekdobber van plastic, kurk of foam ook. Kies het gewicht van het wartellood niet te laag. Daarmee voorkom je dat tijdens het peilen het lood van zijn plek wordt getrokken en je dus geen nauwkeurig beeld van de diepte krijgt. Normaal gesproken is 90 tot 110 gram ideaal maar dat is ook afhankelijk van wat je hengel maximaal kan werpen.
klik voor volledige weergave
- Haal de hoofdlijn door het oog van het wartellood en rijg daarna een plastic kraal op de lijn. Deze voorkomt dat tijdens het peilen het oogje van het lood aan de knoop van de dobber blijft haken. Knoop de peildobber met het oogje aan de hoofdlijn.
- Plak op je peilhengel tussen de handgreep en het startoog 2 stukjes tape goed zichtbaar op 50 cm afstand van elkaar.
- Gooi nu het geheel in het water op de plek waarvan je de diepte wilt weten.
- Wacht tot het geheel de bodem heeft bereikt en draai nu langzaam de lijn in, totdat je de dobber tegen het lood voelt slaan. Dit kun je voelen doordat de weerstand toeneemt.
- Zet de molen in de baitrunnerstand of draai de slip losser. Pak de hoofdlijn ter hoogte van het eerste stukje tape tussen je vingers. Trek nu lijn door de slip van de molenspoel af tot je vingers bij het tweede stukje tape zijn. De peildobber zal door zijn drijfvermogen naar het oppervlak toe willen en zal nu 50 cm boven het wartellood staan. Plaats je vingers weer bij het eerste stukje tape en trek weer 50 cm lijn van de spoel. De dobber staat nu een meter boven het lood.
- Herhaal de handeling en tel ze net zolang totdat de peildobber aan het wateroppervlak verschijnt. Wanneer de peildobber bijvoorbeeld na 8 keer lijn geven boven water komt, dan weet je dat het daar vier meter diep is (want 8 keer 50cm = 4m).
Wanneer je de diepte weet, draai je de lijn weer binnen totdat je de dobber weer tegen het lood voelt slaan. Trek het geheel nu over de bodem een paar meter naar binnen en herhaal dan de bovenstaande procedure. Door op deze manier in een soort waaiervorm in een paar verschillende richtingen te werpen, krijg je een goed beeld van het bodemverloop op je stek. Heb je een interessant stuk gevonden dan kun je daar nog een keer extra naartoe werpen om het nauwkeuriger te verkennen. Let bij het verschuiven van het lood over de bodem ook op je hengeltop. Aan de weerstand en de trillingen die je ziet en voelt kun je er achterkomen wat voor soort bodem zich daar bevindt en of er ergens bijvoorbeeld een mosselbank ligt.
klik voor volledige weergave
Vergeet niet om tijdens het peilen op te schrijven hoe diep het overal is. Dit is ook handig voor later als je gaat voeren en vissen.
Een gewone nylonlijn is prima te gebruiken. Wil je echter heel nauwkeurig en op grote afstand peilen dan is een dyneema lijn veel beter. Deze bezit geen rek en geeft ook de trillingen veel beter aan de hengeltop door.
Hieronder zullen we een beschrijving geven van het maken van een hair. De hair is onmisbaar bij het karpervissen. Praktisch alle soorten aan kunnen op een hair worden aangeboden aan de karper en is de hakingskans vele malen groter. Dit is 1 van de meest voorkomemde hairs in de karpervisserij. Waarschijnlijk vanwege zijn bewezen successen.
Allereerst maken we een wikkelingsknoop op de haak. Steek de lijn door de oog van de haak en houd de lijn langs de haak zodat er aan de onderkant een paar centimeter uitsteekt. Wikkel nu van boven naar beneden de lijn om de haak en steek hem vervolgens weer door de oog van de haak. Een 6 à 8 tal wikkelingen is voldoende. Door nu de lijn aan te trekken trekt deze zichzelf vast.
Verder hebben we nodig: een boilienaald, een stukje onderlijn (naar eigen wens) en 2 stukjes silicone tubing (0.3 of 0.5 mm). We knopen een lusje in de onderlijn.
We plaatsen nu de stukjes siloconen tubing op de hair e.v.t. d.m.v. de boilienaald. Zo verkrijgen we een lus in de hairbraid en 2 losse eindjes waarvan eentje met het hairlusje.
Hier volgt een wat prutserig werkje, zeker als je dikke vingers hebt. We schuiven de siloconentubing met de hair erin over de haakpunt naar het oog van de haak toe toe. Let er wel eventjes op, dat bij het opschuiven van de hari, de haakpunt niet door de hair of siloconenrubbertje halen.
Trek nu de onderlijn door de oog van de haak heen. Als eenalaatste halen we de lus nu over het oog van de haak heen naar de achterkant van de haak.
Maak nu eerst de hair op lengte, dit kun je doen door er alvast een boilie op te bouwen. Trek nu voorzichtig aan het uiteinde van de onderlijn en je ziet dat de lus zichzelf afklemt.
Het resultaat is een perfecte hair. De eerste en ook de tweede keer zal het hoogstwaarschijnlijk mislukken. Het is een handigheidje die je door regelmatig te oefenen goed onder de knie kan krijgen. En uiteindelijk goedkoper is dan steeds kant en klare hairs te kopen.
De meesten zullen gewoon de standaard onderlijnen gebruiken en dat is helemaal niet verkeerd, maar als aanbeten blijven, maar losschieters de overhand gaan krijgen kun je met onderstaande methoden je prikkans proberen te vergroten. De onderlijn (rig) bij het vissen heeft verschillende doelen. Bij de ene rig wordt het ene doel nagestreeft en bij de andere rig het andere doel. Soms ook een kombinatie van alle doelen. Welke doelen zijn er bijv; Je probeert je haak en aas zo ongevaarlijk als mogelijk doen lijken, eenmaal geprikt mag niet meer los komen, eenmaal in de bek moet hij prikken, eenmaal geprikt moet het gaheel een run forceren. Deze doelen worden dan gecombineerd met de wens dat de karper er zo 'onbeschadigd' als mogelijk aan de kant komt en eventuele obstakels in het water genomen kunnen worden.
De meeste bedachte rigs zijn afzonderlijk te zien als wijzigingen in haak-montages, onderlijn-montages en lood-montages. Slechts enkele rigs zijn op alle gebieden anders (zoals bijv. de scorpion-rig). Meestal zal je vissen met een kombinatie van verschillende rigs. Zo kun je de D-rig haak-montage gemakkelijk gebruiken bij een stiff-rig onderlijn-montage en een helicopter lood-montage. vandaar dat ik de drie onderdelen opgesplitst heb en jou zelf in de gelegenheid stel je eigen rig samen te stellen.
Het materiaal waar je onderlijn van gemaakt is, is een puur persoonlijke. Er zijn dure haken en goedkope haken, dure lijnen en goedkope lijnen en dat geldt natuurlijk ook voor de lood-montages. De goedkoopste totaal montage (lood, onderlijn en haak) zal rond 1 Euro kosten, terwijl ik ook montages heb gezien van 10 Euro en meer. Je zal het maar in de boom gooien. Bestaat de kans dat je montage door de omgeving gevaar loopt, bijv. langs de kant vissen met overhangende begroeing of bij mosselbanken, dan pas je je materiaalkeuze daar op aan. Ook de belastbaarheid van de lijnen moeten op elkaar staan afgestemd. Als je geen safe-montages gebruikt, dwz montages waarbij je lood aan de onderlijn kan blijven hangen, dan is de ondelijn altijd zwakker dan de bovenlijn. De karper hoort niet ook nog je lood mee te hoeven slepen als het eens een keer fout gaat. In alle andere gevallen gebruik je safe lood systemen.
Nylon of amnesia, is glad en wordt niet snel gevoeld, is in doorzichtige kleuren te krijgen (vijverbruin of geheel doorzichtig) en daarmee dus nagenoeg onzichtbaar en de gewenste treksterkte is gemakkelijk verkrijgbaar. Dit materiaal is zeer goedkoop en het snijdende effect is minder dan bij gevlochten materialen. Deze monophile materialen hebben als gemeenschappelijke nadeel dat zij tamelijk tot zeer snel knappen bij beschadigingen en de treksterkte met slechtgemaakte knopen zeer snel achteruit gaat. Deze lijnen zijn meestal stug van aard en worden daarom in de stif-rigs gebruikt. Deze stijfheid kan individueel als voordeel, maar ook als nadeel gezien worden. Enkele nadelen kunnen met een bepaald systeem weer ongedaan worden gemaakt zoals het afschermen van de onderlijn door ommanteling met grotere schuurvastheid, en het gebruik van D-rigs om de stijfheid van de hair op te vangen. Zoals meestal ruil je echter een oplossing tegen inlevering van een voordeel. Bij ommanteling van de onderlijn verlies je de onzichtbaarheid er van, en bij gebruik van een D-rig systeem heb je meer werk met het maken van een onderlijn. Met nylon of amnesia staan de haken beter op de lijn en hoef je geen line-aliner te gebruiken. Met inwerpen zal hij minder vlug in de knoop gaan dan gevlochten lijnen. Gevlochten lijnen hebben een natuurlijkere aasaanbieding, omdat het materiaal veel soepeler is en de boilie vrijelijk bewegen kan. Bij het vissen op obstakelrijk water kan dit net het beetje weerstand meer zijn om de karper uit de lelies te trekken, of over een mosselbank. Kies voor secure lood systemen. Gevlochten lijnen worden sneller door de karper opgemerkt door zijn schurende oppervlakte en zal sneller beschadigingen aan de vis in de hand werken.
Al met al een zeer persoonlijke keuze, gebruik gewoon dat waar je het meeste vertrouwen op heb. Experimenteren kan natuurlijk altijd. Voor alle lijnen telt; knoopjes en knikken alsmede beschadigingen betekend - meteen vervangen - en de beschadigde onderlijn meteen doorknippen. Stel je voor dat dit de oorzaak wordt voor het verspellen van een mooie vangst. Nylon lijnen goed inspecteren na de dril en, als ook maar even twijfelt, meteen vervangen. Gevlochten lijnen op rafels kontroleren. Vooral in de buurt van wartelknoop of haak. De knopen worden altijd vochtig aangetrokken (nat maken met een beetje spuug).
Bij losschieters kan het waarschijnlijk zo zijn dat je de verkeerde haak bij jou systeem hebt uitgezocht. Dit hoeft niet, want er zijn meer oorzaken te bedenken. Als je vermoedt dat het je haak is experimenteer met verschillende modellen, maar ook grootte en lengte van de hair kunnen belangrijke factoren zijn. We haken de vis het liefst geheel door de lip, bij popup door de onderlip.
De gewone haak. Kan geknoopt worden met de gewone bledjes-knoop, maar ook met de knotless-knot, waarbij het uiteinde wel kort moet worden afgeknipt.
Voor zacht aas en voor kleinere haakjes met mais en andere zaden meteen op de haak.
De standaard hair. Zeer snelle rig om te bouwen. Kan gewoon met de knotless-knot en de hair is altijd op je gewenste lengte. Zeer sterke haakmontage en werkzame.
De line-aligner is een gummie hulsje dat over de knoop wordt geschoven. De onderlijn komt bij een zelfgemaakt gaatje bij het oog naar buiten. Deze montage moet ervoor zorgen dat de haak een juiste hoek maakt bij inhaken. Hoofdzakelijk gebruikt bij gevlochten onderlijnen.
Reverse hair. Weer zo'n experimentele hair-montage. Hier komt de hair achter de haak naar buiten. Vreemd, maar moet goede resultaten boeken bij het inhaken.
Baitbands, zeer rekbaar elastiekje voor aasmontage. Gebruiken als hair met boiliestoppertje. Voordeel, je aas heeft veel vrijheid van bewegen, zeker als met nijlon gevist wordt. Nylon hairs sturen de haak te zeer.
Een betere baitband montage is deze. Een kraal houdt een metalen ringetje (drennon ring) tegen, waaraan een baitband bevestigd is. Op deze manier kan het aas nog natuurlijker bewegen rond je haak, en heeft de haak minder last van sturing door de boilie.
In plaats van de baitband kan natuurlijk ook een hair van gevlochten materiaal, nylon of tandzijde gebruikt worden aan het ringetje.
D-rig. De ultieme montage voor gebruik bij baitbands. Het aas kan over de gehele lengte van de haak vrij bewegen en draaien. De haak in de karperbek heeft dus ook alle vrijheid van bewegen. Bij dezemontage wordt de knotless-knot gebruikt en het uiteinde wordt door het oog teruggestoken en vastgeplakt.
In plaats van de baitband kan natuurlijk ook een hair van gevlochten materiaal, nylon of tandzijde gebruikt worden aan het ringetje.
D-rig. Het uiteinde van de hair wordt hier aan het haakje vastgeknoopt, alvorens het ringetje er wordt opgezet en de knotless-knot wordt afgemaakt. Deze montage heeft een sterkere hair-montage dan bovenstaande geplakte versie.
In plaats van de baitband kan natuurlijk ook een hair van gevlochten materiaal, nylon of tandzijde gebruikt worden aan het ringetje.
Rechts zit de wartel, en links de haak. Voor de rest heb ik alleen de verschillende soorten beschreven, maar heb de diktes van het materiaal aan jezelf overgelaten. Of je nu 20 kg gevlochten lijn pakt, of 6 kg nylon ... het principe blijft dezelfde.
Standaard onderlijn. Kan van gevlochten materiaal, maar ook van nylon, amnesia of andere materialen zijn gemaakt. Rechts zit de wartel, links de haak.
De voordelen vam een stifrig, maar met de natuurlijke aasaanbieding van een gevlochten lijntje. Rechts, naar de wartel is van nylon, amnesia of ander stijf materiaal gemaakt, en links aan de haak is gevlochten. Gekoppeld met een stalen ringetje. Extra moeilijk met uitspuwen.
De voordelen van een stifrig (midden), maar nu met aan twee uiteindes gevlochten lijn, verbonden met een ringetje. Deze lijn moet bijzonder moeilijk uit te spuwen zijn.
Zoals de twee lijnen hierboven, kun je ze ook maken van een speciale lijn met een coating. Als deze coating verwijderd wordt houdt je een stukje gevlochten over. De gecoate lijn is als stif-rig te gebruiken.
Trigger-rig, zeer in opmars. Gevlochten of nylon lijn met ertussen een elastiek. De elastiek rekt bij de dril niet verder uit dan tot het punt dat het slappe gedeelte strak staat. Na een aanbeet staat de elastiek strak, en ondanks terug of heen zwemmen zal hij spanning op de haak houden. Gevolg, paniek en een run.
Trigger-rig met een zeer sterk, maar meegevend, elastiek in het midden. Soms is deze elastiek met dynema doorvlochten. Verder dezelfde theorie als hierboven.
Freelinen, oftewel met een vrije lijn vissen. Een manier die hier nagenoeg niet bekend is. Hier wordt hoofdzakelijk het gewicht van het aas gebruikt om de haak op de plaats te krijgen. Doorgaans staan de hengels secuur gericht in het verlengde van de hoofdlijn, waarbij de waker de lijn strak moet houden. De bovenlijn behoort goed zinkend te zijn en, omdat deze methode voor heel zachte aassoorten geschikt is, moet de hengel zeer zacht zijn. Natuurlijk niet geschikt voor grotere afstanden en bij harde wind, maar wel een enorm gevoelige beetregistratie. De molenslip helemaal open en dan maar hopen dat er een met je aas aan de wandel gaat.
Een afgeleide van freelinen, maar met de luxe van vrij schuivend inline werpgewicht. Ook hier is het de bedoeling dat de karper aangeslagen wordt bij beet en geen erg heeft in een onderlijn of haak. De slip open en wachten op beet. Het ruberen kogeltje (groen) is slechts ter bescherming van de wartelknoop bij de dril, of bij het ingooien.
Een afgeleide van freelinen, maar met de luxe van vrij schuivend werpgewicht (wartellood). Ook hier is het de bedoeling dat de karper aangeslagen wordt bij beet en geen erg heeft in een onderlijn of haak. De slip open en wachten op beet. Het ruberen kogeltje (groen) is slechts ter bescherming van de wartelknoop bij de dril, of bij het ingooien.
Mijn favoriete haken en rigs
nr 1:
Hayabusa h1 nr 6 of nr 4 (Is mijn fovorite rig)
nr 2:
Hayabusa boiliehook nr 6(enkel voor het trek en sleurwerk)
nr 3:
Drennan continental boiliehook nr 6 met line aliner voor boilies niet groter dan 16 mm.
nr 4:
Tiemco nr 4 met krimpkous gecreëerd tot benthook. Onderlijn 12 cm met lus op de wartel. Oppassen deze haken plooien gemakkelijk uit dus voorzichtig drillen is de boodschap.
Onderlijnen:
Voor mijn onderlijnen gebruik ik corastrong in 19 kg. deze lijn is goedkoop, sterk, schuurvast en plat dit heeft zijn voordelen dat de notles knoop niet te dik uitvalt.
De lengte van de onderlijn:
Voor de meeste situaties vind ik tussen 18cm en 30cm ideaal. Jij waarschijnlijk ook.
Lood:
Voor het vissen op korte afstand gebruik ik bollood van 80gr met een safety rig,en voor het afstand werk korda inline lood van 120gr.
Tot slot:
Ik hoop dat ik de beginnende karpervisser met deze informatie een goede richtlijn heeft gevonden, in ieder geval hebben deze montages voor mij één ding gemeen
Onmisbaar bij eigenlijk alle vissporten is het maken / leggen van een goede knoop. De meesten zijn hierin reeds erg bedreven en kunnen blindelings een lijn aan een haak knopen of andere leuke technische knoopkunsten uitvoeren. Knopen bedenken en leggen zoals de knopenkoning Piet Vogel is niet aan ons besteed. Wij hebben daarom hier een hoeveelheid knopen verzameld die bij het karpervissen regelmatig voorkomen en daarom onmisbaar zijn voor elke karpervisser. Doe er je voordeel me. Veelal is het een kwestie van een aatal keren proberen voordat je de knoop onder de knie, of juist in de vingers hebt. Succes ermee.. Pascal
We beginnen met waarschijnlijk de meest bekendste knoop: De halve bloedknoop
Deze knoop wordt vooral gebruikt voor het bevestigen van wartels en ringetjes.
Een variant op deze knoop is de ingestopte halve bloedknoop
Deze wordt voor dezelfde doeleinden gebruikt als de halve bloedknoop, echter deze zal minder snel gaan schuiven. Noodzakelijk is dat je minimaal 6 wikkelingen maakt.
Het maken van een lus in een lijn is vrij eenvoudig. Wij gebruiken hiervoor de dubbele overhandse lus knoop
Deze knoop heeft bij lus in lus knopen het voordeel dat hij niet gaat schuiven. Maak wel minimaal 3 wikkelingen.
De lus in lus knoop wordt gebruikt voor het aanelkaar knopen van 2 soorten / stukken lijn.
Handig voor het aan elkaar knopen van 2 stukken lijn.
De waterknoop wordt gebruikt voor het aanelkaar knuppen van 2 stukken lijn.
Een andere knoop om 2 stukken lijn aan elkaar te knopen.
De Albrightknoop is idiaal voor het aanelkaar knuppen van 2 stukken lijn met verschillende diameters. Ook voor gevlochten lijn en andere voorslagen is deze knoop uitermate geschikt.
De trileneknoop is geschikt voor diverse doeleinden. Het is een schuifvrijeknoop die zo'n 80 tot 95% van de lijnsterkte behoud.
Haal het einde van de lijn 2 maal door het oog en houd een kleine lus open.
Wikkel het vrije stuk lijn minimaal 6 keer om de hoofdlijn heen.
Haal het vrije stuk lijn nu door de opengehouden lus heen.
Maak de lijn nu iets nat en trek beide delen zachtjes aan. De knoop zal zich vast trekken. Knip het overtollige stuk lijn weg.
Tot op heden blijf ik het pielerij vinden. Het vastknuppen van een haakje zonder oogje (bledhaak?). Onderstaande knoop moet hierin verandering brengen; de bledknoop.
Maak een lus en leg deze langs de haaksteel en zorg voor een los stukje lijn van minimaal een cm of 10
Wikkel nu dit stukje lijn een aantal keren (stuk of 8) rond de haak steel.
Houd nu het losse uiteinde vast en trek de onderlijn voorzichtig vast, en trek de knoop dicht. Let er wel op dat de lijn aan de binnenkant van het bledje uit de knoop komt.
Voor het penvissen maken de meesten gebruik van kant en klare stuitjes (ook wij). Voor de zuinige mensen onder ons of juist de knutselaars, hebben wij hier de uitleg van hoe je zelf stuitjes op de lijn kan knutselen. Veel plezier.
Knip een lang stukje lijn af en leg deze dubbelgevouwen langs je hoofdlijn.
Wikkel 1 van de uiteinden ongeveer 6 keer rond de hoofdlijn en het andere uiteinde van deze lijn, en steek het daarna door de lus.
Trek nu beide uiteinden voorzichtig aan en klaar is je stuitje.
Het knuppen van een hairuit 1 stuk lijn. Deze methode wordt door ons meestal alleen toegepast bij stiffrigs.
Neem een lang stuk onderlijn (30cm) en maak hierin een kleine lus. Haal de lijn door het oogje en leg hem langs de rug van de haak. (hair ongeveer 3cm)
Neem nu het vrije stuk lijn en wikkel deze ongeveer 6 tot 10 keer om de haaksteel heen.
Zorg er voor dat de wikkeling goed strak om de haak en achterelkaar zitten.
Haal nu de lijn van achteren naar voren door de haakoog heen en trek het geheel strak aan. Let er op dat de lijn aan de binnenkant van de haak er uit komt..!!!
Zelfs voor het vastmaken van je hoofdlijn aan je spoel is een speciale knoop ontwikkeld. Echter zie ik hiervan het nut niet in. Ik denk dat een willekeurige goede knoop hier voor zal volstaan. Maar toch leuk om eventjes te vermelden.
klik voor volledige grootte
Wij gebruiken voor de verbinding van onze onderlijn met de wartel veelal de dubbele acht knoop. Deze knoop is bijzonder sterk en verschuift niet. Deze knoop is wel moeilijk te leggen met witte amnesia, vanwege de dikte ervan.
Voor het aan elkaar knuppen van 2 stukken lijn zijn diverse knopen te bedenken. De meeste bekendsten hiervan zijn de bloednoop, de waterknoop en de chirurgenknoop worden gebruikt. Klik op de afbeelding voor de volledige weergave van de afbeelding (in nieuw venster)
De bloedknoop; deze knoop gebruiken wij voor het verbinden van 2 stukken lijn. Ook voor lijnen met verschillende diameters is deze knoop uitermate geschikt .
De waterknoop; een naar mijn menig te moeilijke knoop voor het verbinden van 2 stukken lijn.
De Chirurgenknoop; wederom een makkelijke knoop om 2 stukken lijn aan elkaar te knuppen.
De belangrijkste eigenschappen van het Stonze Systeem zijn:
Altijd een perfect gecamoufleerde presentatie. Ideaal voor dressuurwater en schuwe karpers.
Iedere Stonze is uniek en verschilt van kleur vorm en gewicht.
Stonze stenen zijn verkrijgbaar in drie verschillende maten: small, medium en large.
Alle Stonze stenen zijn perfect glad, er is geen kans op beschadiging van de hoofdlijn, onderlijn en de karper.
Alle Stonze stenen zijn voorzien van kwaliteitswartels en ringen.
Stonze stenen zijn ideaal voor een modderige en zachte bodem.Omdat de stenen een lagere materiaaldichtheid hebben dan lood, zakken ze niet in de bodem maar blijven hierop liggen.
Stonze stenen hebben perfecte werp eigenschappen.
Stonze stenen zijn poreus waardoor ze gemakkelijk flavours opnemen.
Voor een optimaal resultaat kunnen de Stonze stenen enige dagen onder water worden bewaard, hierdoor verkleuren de stenen en ontstaat er algengroei op de stenen en wordt een nóg betere camouflage verkregen.
100% milieuvriendelijk (Zeker met het oog op het mogelijke verbod op lood!)
Ontwikkeld en succesvol getest in Engeland
In 2005 ben ik begonnen met het vervaardigen van steentjes als werpgewicht. Waarom kan u zich afvragen. Dit heeft tal van redenen, maar de hoofdreden was voor mij dat ik het gewoonweg leuk vind om te hengelen met zelfgefabriceerde materialen en/of aassoorten. Bijkomstige voordelen van de stenen is dat ze goedkoop zijn (behalve aankoop tweecomponentenlijm), ze milieuvriendelijk zijn en dat je ze kan aanpassen volgens de bodem, maw dressuur brekend (ook zijn ze ideaal als dipmiddel). Nadelig is vooral het feit dat je er werpend niet zo een lange afstanden mee kan overbruggen als gewoon lood.
Wat heb je nu nodig om deze steentjes gebruiksklaar te maken?
Ten eerste stenen zelf, die kan je halen bij diverse bouwstoffers, waar gemengde keien ideaal zijn voor diverse omstandigheden. Een werkbank is nodig om de keien vast te plaatsen. Een wartel kan je kopen bij je hengelsportzaak, alsook kan je deze vervaardigen door een lus te maken van geplastificeerde ijzerdraad. Een goede slijpschijf met steenblad is onontbeerlijk voor de fijne snede in de kei. Daarnaast heb je watervaste tweecomponentenlijm nodig. Hieronder zie je wat je zoal nodig hebt.
Hoe begin ik er nu aan? Zoek eerst de geschikte stenen uit, waarop je let op wat het meest geschikt is als snijkant. Plaats de steen tussen de werkbank en span deze goed op. Dit is erg belangrijk opdat de steen niet wegspringt tijdens het slijpen van de gleuf. Indien deze wegspringt ter hoogte van je edele delen, dan vrees ik voor een stevig jodelconcert en erger. Het slijpen zelf vergt enige oefening en zoeken naar de beste plaatsen om in te slijpen. Belangrijk is dat je niet duwt op de steen met de slijpschijf, anders breken de stenen in mum van tijd af. Degenen die denken dat het gemakkelijker is om met een steenboor een gat te boren moet ik ontgoochelen. Dit was mijn eerste idee, maar enkele kapotte boortjes later (ondanks afkoelen met water) ben ik hiervan afgestapt.
Nadat de nodige stenen zijn ingeslepen is het tijd om deze van een wartel te voorzien. Als wartel kan je deze gebruiken die verkrijgbaar zijn bij uw hengelsportleverancier. Let er wel op dat het oogje voldoende groot is, want anders werkt dit niet bij veel veiligheidssystemen. Ook kan u zelf een oogje maken met geplastificeerde ijzerdraad. Het oogje maakt u door de draad rond een fijne schroevendraaier te draaien, de overtollige draad snijdt u nadien op gewenste lengte af.
Duurste materie is de lijm om de wartel te bevestigen aan de steen. Ik gebruik hiervoor de Akepox 2040. Dit is een tweecomponentenlijm die gebruikt wordt in de bouw oa om beschadigde dorpels te herstellen. Na uitdroging is deze keihard en waterbestendig. Nadeel is het prijskaartje. Waarschijnlijk zijn er goedkopere alternatieven beschikbaar, hier ben ik echter nog niet op zoek naar gegaan.
Met behulp van een spateltje vul je de opening die ontstaan is met de slijpmachine. Plaats dan je wartel hierin. Een nachtje laten drogen en klaar is kees.
Hierboven kan je de afgewerkte producten zien. Wel kan ik er nog bijvermelden dat je indien
je wenst je de stenen properder kan afwerken mits de overtollige lijm af te schuren. Voor mij voldoen ze echter zoals op foto afgebeeld, mijn schuurtijd wordt vistijd.
Veel karperloden die je in de hengelsportzaak kunt kopen zijn voorzien van een plastic coating. Vaak zijn ze in diverse kleuren verkrijgbaar zodat je voor ieder bodemtype wel een bijpassende camouflerende kleur kunt krijgen. Veel stukken lood worden ook "kaal" en dus opvallend glimmend verkocht, anderen zijn voorzien van een laag zwarte verf die echter na een paar keer vissen al begint af te bladeren. Hoewel het natuurlijk moeilijk te bewijzen is, zit ik zelf in ieder geval met meer vertrouwen te vissen als ik weet dat de kleur van mijn lood (ongeveer) overeenkomt met de kleur van de bodem, en niet schreeuwerig opvallend vlak naast mijn aas ligt. In dit artikel wil ik jullie laten zien hoe je zelf de (veel goedkopere!) ongecoate en zwart geverfde stukken lood kunt voorzien van een plastic camouflage coating. Door verschillende kleuren te mengen kun je ook nog eens zelf de uiteindelijke kleur van je lood bepalen.
In dit voorbeeld zal ik gebruik maken van de zogenaamde Mahin loden van Star Baits. Deze worden ook "kaal" verkocht en coat ik voor gebruik zelf. Tegelijkertijd zal ik laten zien hoe deze, door de in Frankrijk zeer bekende gebroeders Mahin uitgevonden loden, gemonteerd moeten worden. Als eerste moeten we echter aan coatingpoeder zien te komen. Star Baits levert de kleuren zwart, groen en bruin. Ik weet dat Terry Eustace ook coatingpoeders in z'n assortiment heeft en er zullen er ongetwijfeld nog meer zijn.
De eerste stap die je moet maken is het kiezen van de kleur die je aan je loden wilt geven. Ik heb goede ervaringen met het mengen van groen en zwart, zoals je op de foto's kunt zien geeft dit een mooi donkergroen resultaat wat ik op de meeste wateren in Nederland zal inzetten. Vis je veel op heldere wateren met een zandbodem dan kan een combinatie van groen met bruin of alleen bruin een optimaal resultaat opleveren. Doe van de kleuren die je wilt combineren een paar eetlepels in een afsluitbare pot en schud dit even goed door elkaar. Ik schat trouwens dat twee van deze potjes voldoende zijn voor zeker een 100-tal loden. Door je lood zelf te coaten ben je dus stukken goedkoper uit dan wanneer je reeds geplastificeerd lood in de winkel koopt.
Van start Zelf werk ik het liefst bij het gasfornuis. Lood geeft schadelijke dampen af wanneer het smelt en de afzuigkap zorgt ervoor dat ik die in ieder geval niet binnenkrijg. Overigens is het absoluut niet de bedoeling dat je het lood smelt, het moet alleen even verhit worden. Maar ik loop op de zaken vooruit, zorg eerst dat je een tang hebt waarmee je het lood stevig beet kunt pakken. Pak het lood beet op een plek waar het niet gecoat hoeft te worden zoals het bevestigingspunt van de wartel, bij het Mahin lood is dat het uitstekende stukje aan de bovenkant. Ik leg een oude krant of iets dergelijks op het aanrecht om gemorst coatingpoeder op te vangen. Op die krant zet ik een bakje waar ik de twee vermengde kleuren poeder in giet. Steek het gasfornuis aan en zet het gas half open. Houd nu het lood in de vlam terwijl je deze met de tang stevig vasthoudt en regelmatig ronddraait. Het is belangrijk dat het lood aan alle kanten ongeveer gelijk verhit wordt. Een halve minuut moet zo'n beetje voldoende zijn, zoals gezegd mag het lood absoluut niet smelten vanwege de schadelijke dampen die vrij komen. Coaten
Is het lood voldoende en gelijkmatig verhit, houd deze dan met de tang boven het bakje met poeder, terwijl je met je andere hand met een eetlepel het poedermengsel over het lood strooit. Je zult zien dat een deel aan het hete lood blijft plakken terwijl de rest van het poeder gewoon terugvalt in het bakje. Draai het lood een stukje en strooi er opnieuw wat poeder overheen. Herhaal dit tot alle kanten van het lood goed bedekt zijn. Het coatingpoeder zit nu op het lood alleen ziet het er nog niet uit. Wat nu nog gedaan moet worden is het smelten van het poeder. Houd het lood hiervoor boven, en niet in een lage gasvlam, je ziet het poeder vanzelf smelten en een mooi glad geheel vormen. Draai het lood net zolang met de tang rond zodat het poeder aan alle kanten een mooi glad oppervlak heeft gekregen. Feitelijk smelt je het plastic nu vast op het lood. Pas op dat je het lood nu niet in de vlam houdt want dan smelt het poeder te snel of verbrandt het zelfs. Neem rustig de tijd, dan krijg je het beste resultaat. Het lood en het poeder zijn nog erg heet, het lood gelijk neerleggen op het aanrecht zou zowel het gecoate lood als ook het aanrechtblad niet fraaier maken. Houd het lood dus nog even een paar minuten in de tang beet tot het voldoende is afgekoeld. Voel ter controle even voorzichtig met je vingers, wanneer je het lood probleemloos aan kunt raken is de coating voldoende gestold en uitgehard en kun je het lood veilig neerleggen om verder af te koelen. Je kunt nu verder gaan met het volgende lood, in het begin zal het wat tijd kosten maar als je er een beetje handigheid in hebt gekregen gaat het coaten razendsnel.
Afwerking en montage Als de loden volledig zijn afgekoeld kan het nodig zijn om wat resten van de coating met een mesje te verwijderen. Bij een wartellood is de kans groot dat er wat aan de wartel is blijven plakken, het Mahin lood heeft een centraal gat en verticale sleuf waar wat poeder in gekomen zal zijn. Met een scherp(!) hobby- of stanleymesje kun je dit perfect wegsnijden waarna de stukken lood klaar zijn voor gebruik. Ik wil van deze gelegenheid gelijk gebruik maken om te laten zien hoe de Mahin loden gemonteerd moeten worden. Om te beginnen hebben ze de vorm van een zogenaamd zipp-lood, gestroomlijnd en aan beide kanten uitlopend in een punt en daardoor bij uitstek geschikt om verre afstanden mee te werpen. Ze worden echter op een "inline" manier gemonteerd waardoor de prikeigenschappen erg goed zijn. De hoofdlijn wordt daarvoor aan een staafje geknoopt die in het centrale gat geschoven moet worden. Aan het einde van dit staafje zit een stalen haakje waar de wartel van de onderlijn in gehangen wordt, duw je het staafje nu door het gat vast in het lood dan kan de wartel niet meer uit het haakje losschieten. Zit het staafje helemaal in het lood dan steekt er aan de achterkant nog een stuk uit, snijd dit met een stanleymes af. In het lood zit een centrale sleuf, de hoofdlijn loopt hier doorheen naar de bovenkant van het lood. Aan de bovenkant wordt dit op z'n plaats gehouden door een meegeleverd plastic dopje. Door dit dopje doe je een stukje meegeleverd rubberslang waar je aan de andere kant weer de anti-tangle-tube in kunt bevestigen. Zelf gebruik ik in plaats van deze slang liever een conisch rubbertje zoals dat ook bij safetyclips en inlineloden gebruikt wordt. Tijdens een worp of dril kan het rubber slang namelijk uit het dopje schieten en is er dan erg lastig weer in te krijgen. Een conisch rubbertje, dat wel een stukje ingekort moet worden, trek je door de vorm muurvast klem in het dopje. Het kan nuttig zijn om het stukje lijn dat door het lood loopt, ter bescherming te voorzien van een dun stukje siliconeslang (zie schema onderaan). De lijn is dan optimaal beschermd, persoonlijk vind ik het gebruik hiervan niet echt noodzakelijk.
De montage is nu klaar om mee gevist te worden! Heel veel succes wanneer je zelf je lood wilt gaan coaten, mochten er nog vragen zijn dan weten jullie ons te bereiken.
Op onze site proberen we regelmatig met nieuwe artikelen te komen waar veel mensen wat aan hebben. Wanneer je al wat langer vist zijn veel zaken vanzelfsprekend, maar als beginner blijkt het toch moeilijk te zijn om de juiste informatie te vinden. We hebben inmiddels al de nodige workshops staan waarbij in woord en beeld een specifiek onderwerp wordt toegelicht, het leek ons nuttig om deze keer het (opnieuw) opspoelen van je werpmolens eens te belichten.
De lijn in een lus om de spoel leggen en een Grinner knoop erin leggen. De knoop vasttrekken op de spoel en het losse eindje afknippen.
De meeste lijnen worden tegenwoordig geleverd in spoelen van enkele honderden, tot enkele duizenden meters. Het grote voordeel hiervan is dat je meerdere molens ineens van lijn kunt voorzien, en in het geval van een klos met meerdere kilometers lijn zelfs enkele jaren vooruit kunt. De meeste mensen vervangen namelijk eens per jaar hun nylon lijnen, gevlochten lijnen hebben over het algemeen een langere levensduur. Die gevlochten lijn zou je eventueel na een paar jaar ook nog eens kunnen omdraaien. Van de ene spoel draai je de lijn rechtstreeks op een andere spoel. Het meest gebruikte stuk komt dan onderaan te liggen en het ongebruikte stuk bovenaan. Je hebt wel een extra (reserve) molenspoel nodig om dit trucje uit te kunnen halen. Een methode die ik zelf graag gebruik is dat de klos lijn in een emmer water ligt terwijl ik de molen volspoel, deze methode zal ik hieronder nader toelichten.
De klos met lijn wordt in een halfvolle emmer water gedeponeerd. Het nylon klem je vast door middel van een doekje dat om de blank gewikkeld is.
Voorbereiding Om te zorgen dat de nieuwe lijn netjes wordt opgespoeld gebruik ik de onderste helft van een karperhengel. Hier zit minimaal één oog op en soms zelfs twee die zorgen dat de lijn steeds via dezelfde richting op de spoel gaat, net als bij het vissen zelf. Schroef de molen dus vast in de reelhouder. Als eerste rijg je de lijn van de klos door het oog van de hengel, open je de beugel van de molen (!) en knoop je de lijn vast aan de spoel. Ik gebruik daarvoor de zogenaamde "Grinner" knoop, waarmee ik nylon ook aan wartels bevestig. Zorg dat eerst het knoopje goed in elkaar getrokken is en trek deze dan aan zodat de lus zich rond de molenspoel sluit. Knip het losse uiteinde af met een schaartje.
Op deze manier kun je de lijn onder lichte spanning op de spoel draaien. De klos nylon gaat gelijkmatig meedraaien in het water.
Draaien maar! Sluit de molenbeugel, vul een emmer voor de helft met water en leg de klos nylon erin. De lijn komt het mooist op de spoel te liggen als deze onder enige spanning wordt opgedraaid. Heb ik een groot formaat klos, dan geeft de weerstand hiervan in het water waarschijnlijk al voldoende spanning op de lijn. Heb ik een kleiner formaat klos, dan maak ik gebruik van een doekje. Deze wikkel ik een keer om de hengel, leg de lijn ertussen en sla het doekje weer een keer om de blank. Als je nu de blank samen met het doekje beetpakt waar de lijn tussendoor loopt en erin knijpt, bouw je enige weerstand op als je de lijn er doorheen zou willen trekken. Met de linkerhand draai ik aan de molenslinger en op deze wijze net zo lang doordraaien tot de spoel vol zit. Je zult zien dat de klos in de emmer netjes in hetzelfde tempo meedraait en de lijn niet in de war zal laten raken. Het feit dat de lijn enigszins nat wordt zorgt er ook voor dat deze soepel door het doekje zal lopen en mooi op de spoel komt te liggen.
Perfect eindresultaat, de lijn tot vlak onder de spoelrand opgespoeld.
Klaar voor gebruik Het is een feit dat, als je verre afstanden wilt werpen, de nylon tot vlak onder de spoelrand moet komen. Hoe voller de spoel, hoe hoger de lijn ligt en hoe minder weerstand bij het verlaten van de spoel. Draai je de spoel echter té vol, dan vliegt de lijn er ongecontroleerd vanaf en heb je juist grotere kans om pruiken te gooien. Is de spoel naar jouw mening vol genoeg, knip dan de lijn door en haak hem achter de lijnclip, de molen is gereed voor gebruik. Wanneer je een grote klos nylon hebt kun je de volgende spoel of molen monteren en op dezelfde manier die ook voldraaien. Ik hoop hiermee wat duidelijkheid te hebben gegeven over de manier waarop ik mijn molens volspoel. Dat wil niet zeggen dat dit de enige of beste manier is, maar wel eentje die mij goed bevalt.
1.Hoewel het soms gemakkelijk wordt vergeten, is een goede foto van de vangst een constante herinnering aan uw succes.
2.Daarom moet u de fotografie net zo behandelen als ieder ander facet van de karpervisserij, namelijk met zorg en geduld.
3.Voor het nemen van goede fotos moet u een goed fototoestel gebruiken.
4.Voor een goed fototoestel kunt u al snel veel geld betalen. U krijgt er echter een prachtig instrument voor terug, waarvan u jaren plezier hebt.
5.Koop steeds een goede kwaliteit film bij het kwalitatief goede fototoestel. Gebruik nooit een film van slechte kwaliteit in een verder prima fototoestel.
6.Laat de films altijd ontwikkelen in een betrouwbaar fotolaboratorium.
7.Zorg dat u steeds een bewijs van ontvangst krijgt wanneer u ze naar de fotowinkel brengt.
8.Voordat u de karper vangt, moet u al weten waar u de fotos wilt nemen. Doet u dit niet, dan kan het zijn dat u overhaast te werkt moet gaan en de resultaten niet zijn wat u ervan verwachtte.
9.Zorg ervoor dat de voor- en achter grond vrij zijn van storende elementen zoals, hengels, emmers en andere hengelaars.
10.Controleer voor de fotos genomen worden of de lens vrij is.
11.Neem op zijn minst 6 verschillende fotos van de vis en u. Zo zit er waarschijnlijk wel een tussen die volledig voldoet.
12.Houd de flanken van de karper schoon en vrij van wier, zand en dergelijke en houd ze nat tijdens het fotograferen, indien mogelijk.
13.Houd er steeds rekening mee dat u die karper misschien nooit meer zult vangen. Daarom moet u er zeker van zijn dan de fotos van goede kwaliteit zijn. Zij zijn de beste herinnering aan het succes.
14.Vandaag de dag zijn digitale cameras zeker aan te raden! Handig in gebruik. Met behulp van een memory card, kunnen er meer fotos op dan op een filmpje. Men kan ook altijd kijken hoe de foto is genomen en kiezen tussen weghalen of behouden. Men kan ze ook gelijk bekijken op de computer en eventueel bewerken. Via de e-mail kan men de fotos naar een bedrijf sturen die ze voor u toch nog ontwikkeld.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
