Veel karperloden die je in de hengelsportzaak kunt kopen zijn voorzien van een plastic coating. Vaak zijn ze in diverse kleuren verkrijgbaar zodat je voor ieder bodemtype wel een bijpassende camouflerende kleur kunt krijgen. Veel stukken lood worden ook "kaal" en dus opvallend glimmend verkocht, anderen zijn voorzien van een laag zwarte verf die echter na een paar keer vissen al begint af te bladeren. Hoewel het natuurlijk moeilijk te bewijzen is, zit ik zelf in ieder geval met meer vertrouwen te vissen als ik weet dat de kleur van mijn lood (ongeveer) overeenkomt met de kleur van de bodem, en niet schreeuwerig opvallend vlak naast mijn aas ligt. In dit artikel wil ik jullie laten zien hoe je zelf de (veel goedkopere!) ongecoate en zwart geverfde stukken lood kunt voorzien van een plastic camouflage coating. Door verschillende kleuren te mengen kun je ook nog eens zelf de uiteindelijke kleur van je lood bepalen.
In dit voorbeeld zal ik gebruik maken van de zogenaamde Mahin loden van Star Baits. Deze worden ook "kaal" verkocht en coat ik voor gebruik zelf. Tegelijkertijd zal ik laten zien hoe deze, door de in Frankrijk zeer bekende gebroeders Mahin uitgevonden loden, gemonteerd moeten worden. Als eerste moeten we echter aan coatingpoeder zien te komen. Star Baits levert de kleuren zwart, groen en bruin. Ik weet dat Terry Eustace ook coatingpoeders in z'n assortiment heeft en er zullen er ongetwijfeld nog meer zijn.
De eerste stap die je moet maken is het kiezen van de kleur die je aan je loden wilt geven. Ik heb goede ervaringen met het mengen van groen en zwart, zoals je op de foto's kunt zien geeft dit een mooi donkergroen resultaat wat ik op de meeste wateren in Nederland zal inzetten. Vis je veel op heldere wateren met een zandbodem dan kan een combinatie van groen met bruin of alleen bruin een optimaal resultaat opleveren. Doe van de kleuren die je wilt combineren een paar eetlepels in een afsluitbare pot en schud dit even goed door elkaar. Ik schat trouwens dat twee van deze potjes voldoende zijn voor zeker een 100-tal loden. Door je lood zelf te coaten ben je dus stukken goedkoper uit dan wanneer je reeds geplastificeerd lood in de winkel koopt.
Van start Zelf werk ik het liefst bij het gasfornuis. Lood geeft schadelijke dampen af wanneer het smelt en de afzuigkap zorgt ervoor dat ik die in ieder geval niet binnenkrijg. Overigens is het absoluut niet de bedoeling dat je het lood smelt, het moet alleen even verhit worden. Maar ik loop op de zaken vooruit, zorg eerst dat je een tang hebt waarmee je het lood stevig beet kunt pakken. Pak het lood beet op een plek waar het niet gecoat hoeft te worden zoals het bevestigingspunt van de wartel, bij het Mahin lood is dat het uitstekende stukje aan de bovenkant. Ik leg een oude krant of iets dergelijks op het aanrecht om gemorst coatingpoeder op te vangen. Op die krant zet ik een bakje waar ik de twee vermengde kleuren poeder in giet. Steek het gasfornuis aan en zet het gas half open. Houd nu het lood in de vlam terwijl je deze met de tang stevig vasthoudt en regelmatig ronddraait. Het is belangrijk dat het lood aan alle kanten ongeveer gelijk verhit wordt. Een halve minuut moet zo'n beetje voldoende zijn, zoals gezegd mag het lood absoluut niet smelten vanwege de schadelijke dampen die vrij komen. Coaten
Is het lood voldoende en gelijkmatig verhit, houd deze dan met de tang boven het bakje met poeder, terwijl je met je andere hand met een eetlepel het poedermengsel over het lood strooit. Je zult zien dat een deel aan het hete lood blijft plakken terwijl de rest van het poeder gewoon terugvalt in het bakje. Draai het lood een stukje en strooi er opnieuw wat poeder overheen. Herhaal dit tot alle kanten van het lood goed bedekt zijn. Het coatingpoeder zit nu op het lood alleen ziet het er nog niet uit. Wat nu nog gedaan moet worden is het smelten van het poeder. Houd het lood hiervoor boven, en niet in een lage gasvlam, je ziet het poeder vanzelf smelten en een mooi glad geheel vormen. Draai het lood net zolang met de tang rond zodat het poeder aan alle kanten een mooi glad oppervlak heeft gekregen. Feitelijk smelt je het plastic nu vast op het lood. Pas op dat je het lood nu niet in de vlam houdt want dan smelt het poeder te snel of verbrandt het zelfs. Neem rustig de tijd, dan krijg je het beste resultaat. Het lood en het poeder zijn nog erg heet, het lood gelijk neerleggen op het aanrecht zou zowel het gecoate lood als ook het aanrechtblad niet fraaier maken. Houd het lood dus nog even een paar minuten in de tang beet tot het voldoende is afgekoeld. Voel ter controle even voorzichtig met je vingers, wanneer je het lood probleemloos aan kunt raken is de coating voldoende gestold en uitgehard en kun je het lood veilig neerleggen om verder af te koelen. Je kunt nu verder gaan met het volgende lood, in het begin zal het wat tijd kosten maar als je er een beetje handigheid in hebt gekregen gaat het coaten razendsnel.
Afwerking en montage Als de loden volledig zijn afgekoeld kan het nodig zijn om wat resten van de coating met een mesje te verwijderen. Bij een wartellood is de kans groot dat er wat aan de wartel is blijven plakken, het Mahin lood heeft een centraal gat en verticale sleuf waar wat poeder in gekomen zal zijn. Met een scherp(!) hobby- of stanleymesje kun je dit perfect wegsnijden waarna de stukken lood klaar zijn voor gebruik. Ik wil van deze gelegenheid gelijk gebruik maken om te laten zien hoe de Mahin loden gemonteerd moeten worden. Om te beginnen hebben ze de vorm van een zogenaamd zipp-lood, gestroomlijnd en aan beide kanten uitlopend in een punt en daardoor bij uitstek geschikt om verre afstanden mee te werpen. Ze worden echter op een "inline" manier gemonteerd waardoor de prikeigenschappen erg goed zijn. De hoofdlijn wordt daarvoor aan een staafje geknoopt die in het centrale gat geschoven moet worden. Aan het einde van dit staafje zit een stalen haakje waar de wartel van de onderlijn in gehangen wordt, duw je het staafje nu door het gat vast in het lood dan kan de wartel niet meer uit het haakje losschieten. Zit het staafje helemaal in het lood dan steekt er aan de achterkant nog een stuk uit, snijd dit met een stanleymes af. In het lood zit een centrale sleuf, de hoofdlijn loopt hier doorheen naar de bovenkant van het lood. Aan de bovenkant wordt dit op z'n plaats gehouden door een meegeleverd plastic dopje. Door dit dopje doe je een stukje meegeleverd rubberslang waar je aan de andere kant weer de anti-tangle-tube in kunt bevestigen. Zelf gebruik ik in plaats van deze slang liever een conisch rubbertje zoals dat ook bij safetyclips en inlineloden gebruikt wordt. Tijdens een worp of dril kan het rubber slang namelijk uit het dopje schieten en is er dan erg lastig weer in te krijgen. Een conisch rubbertje, dat wel een stukje ingekort moet worden, trek je door de vorm muurvast klem in het dopje. Het kan nuttig zijn om het stukje lijn dat door het lood loopt, ter bescherming te voorzien van een dun stukje siliconeslang (zie schema onderaan). De lijn is dan optimaal beschermd, persoonlijk vind ik het gebruik hiervan niet echt noodzakelijk.
De montage is nu klaar om mee gevist te worden! Heel veel succes wanneer je zelf je lood wilt gaan coaten, mochten er nog vragen zijn dan weten jullie ons te bereiken.
Op onze site proberen we regelmatig met nieuwe artikelen te komen waar veel mensen wat aan hebben. Wanneer je al wat langer vist zijn veel zaken vanzelfsprekend, maar als beginner blijkt het toch moeilijk te zijn om de juiste informatie te vinden. We hebben inmiddels al de nodige workshops staan waarbij in woord en beeld een specifiek onderwerp wordt toegelicht, het leek ons nuttig om deze keer het (opnieuw) opspoelen van je werpmolens eens te belichten.
De lijn in een lus om de spoel leggen en een Grinner knoop erin leggen. De knoop vasttrekken op de spoel en het losse eindje afknippen.
De meeste lijnen worden tegenwoordig geleverd in spoelen van enkele honderden, tot enkele duizenden meters. Het grote voordeel hiervan is dat je meerdere molens ineens van lijn kunt voorzien, en in het geval van een klos met meerdere kilometers lijn zelfs enkele jaren vooruit kunt. De meeste mensen vervangen namelijk eens per jaar hun nylon lijnen, gevlochten lijnen hebben over het algemeen een langere levensduur. Die gevlochten lijn zou je eventueel na een paar jaar ook nog eens kunnen omdraaien. Van de ene spoel draai je de lijn rechtstreeks op een andere spoel. Het meest gebruikte stuk komt dan onderaan te liggen en het ongebruikte stuk bovenaan. Je hebt wel een extra (reserve) molenspoel nodig om dit trucje uit te kunnen halen. Een methode die ik zelf graag gebruik is dat de klos lijn in een emmer water ligt terwijl ik de molen volspoel, deze methode zal ik hieronder nader toelichten.
De klos met lijn wordt in een halfvolle emmer water gedeponeerd. Het nylon klem je vast door middel van een doekje dat om de blank gewikkeld is.
Voorbereiding Om te zorgen dat de nieuwe lijn netjes wordt opgespoeld gebruik ik de onderste helft van een karperhengel. Hier zit minimaal één oog op en soms zelfs twee die zorgen dat de lijn steeds via dezelfde richting op de spoel gaat, net als bij het vissen zelf. Schroef de molen dus vast in de reelhouder. Als eerste rijg je de lijn van de klos door het oog van de hengel, open je de beugel van de molen (!) en knoop je de lijn vast aan de spoel. Ik gebruik daarvoor de zogenaamde "Grinner" knoop, waarmee ik nylon ook aan wartels bevestig. Zorg dat eerst het knoopje goed in elkaar getrokken is en trek deze dan aan zodat de lus zich rond de molenspoel sluit. Knip het losse uiteinde af met een schaartje.
Op deze manier kun je de lijn onder lichte spanning op de spoel draaien. De klos nylon gaat gelijkmatig meedraaien in het water.
Draaien maar! Sluit de molenbeugel, vul een emmer voor de helft met water en leg de klos nylon erin. De lijn komt het mooist op de spoel te liggen als deze onder enige spanning wordt opgedraaid. Heb ik een groot formaat klos, dan geeft de weerstand hiervan in het water waarschijnlijk al voldoende spanning op de lijn. Heb ik een kleiner formaat klos, dan maak ik gebruik van een doekje. Deze wikkel ik een keer om de hengel, leg de lijn ertussen en sla het doekje weer een keer om de blank. Als je nu de blank samen met het doekje beetpakt waar de lijn tussendoor loopt en erin knijpt, bouw je enige weerstand op als je de lijn er doorheen zou willen trekken. Met de linkerhand draai ik aan de molenslinger en op deze wijze net zo lang doordraaien tot de spoel vol zit. Je zult zien dat de klos in de emmer netjes in hetzelfde tempo meedraait en de lijn niet in de war zal laten raken. Het feit dat de lijn enigszins nat wordt zorgt er ook voor dat deze soepel door het doekje zal lopen en mooi op de spoel komt te liggen.
Perfect eindresultaat, de lijn tot vlak onder de spoelrand opgespoeld.
Klaar voor gebruik Het is een feit dat, als je verre afstanden wilt werpen, de nylon tot vlak onder de spoelrand moet komen. Hoe voller de spoel, hoe hoger de lijn ligt en hoe minder weerstand bij het verlaten van de spoel. Draai je de spoel echter té vol, dan vliegt de lijn er ongecontroleerd vanaf en heb je juist grotere kans om pruiken te gooien. Is de spoel naar jouw mening vol genoeg, knip dan de lijn door en haak hem achter de lijnclip, de molen is gereed voor gebruik. Wanneer je een grote klos nylon hebt kun je de volgende spoel of molen monteren en op dezelfde manier die ook voldraaien. Ik hoop hiermee wat duidelijkheid te hebben gegeven over de manier waarop ik mijn molens volspoel. Dat wil niet zeggen dat dit de enige of beste manier is, maar wel eentje die mij goed bevalt.
1.Hoewel het soms gemakkelijk wordt vergeten, is een goede foto van de vangst een constante herinnering aan uw succes.
2.Daarom moet u de fotografie net zo behandelen als ieder ander facet van de karpervisserij, namelijk met zorg en geduld.
3.Voor het nemen van goede fotos moet u een goed fototoestel gebruiken.
4.Voor een goed fototoestel kunt u al snel veel geld betalen. U krijgt er echter een prachtig instrument voor terug, waarvan u jaren plezier hebt.
5.Koop steeds een goede kwaliteit film bij het kwalitatief goede fototoestel. Gebruik nooit een film van slechte kwaliteit in een verder prima fototoestel.
6.Laat de films altijd ontwikkelen in een betrouwbaar fotolaboratorium.
7.Zorg dat u steeds een bewijs van ontvangst krijgt wanneer u ze naar de fotowinkel brengt.
8.Voordat u de karper vangt, moet u al weten waar u de fotos wilt nemen. Doet u dit niet, dan kan het zijn dat u overhaast te werkt moet gaan en de resultaten niet zijn wat u ervan verwachtte.
9.Zorg ervoor dat de voor- en achter grond vrij zijn van storende elementen zoals, hengels, emmers en andere hengelaars.
10.Controleer voor de fotos genomen worden of de lens vrij is.
11.Neem op zijn minst 6 verschillende fotos van de vis en u. Zo zit er waarschijnlijk wel een tussen die volledig voldoet.
12.Houd de flanken van de karper schoon en vrij van wier, zand en dergelijke en houd ze nat tijdens het fotograferen, indien mogelijk.
13.Houd er steeds rekening mee dat u die karper misschien nooit meer zult vangen. Daarom moet u er zeker van zijn dan de fotos van goede kwaliteit zijn. Zij zijn de beste herinnering aan het succes.
14.Vandaag de dag zijn digitale cameras zeker aan te raden! Handig in gebruik. Met behulp van een memory card, kunnen er meer fotos op dan op een filmpje. Men kan ook altijd kijken hoe de foto is genomen en kiezen tussen weghalen of behouden. Men kan ze ook gelijk bekijken op de computer en eventueel bewerken. Via de e-mail kan men de fotos naar een bedrijf sturen die ze voor u toch nog ontwikkeld.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
