Van maandag 29 juni tot en met vrijdag 3 juli 2009 organiseert Koor&Stem een verkoop van koorpartituren uit de stock van de voormalige uitgeverij De Notenboom. Werk van Vic Nees, Raymond Schroyens, Jan Van der Roost, Kurt Bikkembergs en vele anderen kan u goedkoop in kooroplage aanschaffen.
Datum: maandag29 juni tot en met vrijdag 3 juli 2009, iedere dag van 13u-17u.
Plaats: Refter van het HAK, Zirkstraat 36, 2000 Antwerpen
Ik ben zojuist klaargekomen met een gids die ik absoluut wilde zelf schrijven voor onze reis naar Rome. Ik had nooit verwacht dat het zoveel werk zou zijn, maar uiteindelijk zijn het meer dan 100 bladzijden geworden. En als je dan bezig bent, is het veel moeilijker om te schiften dan om materiaal te vinden. Als ik nu wat jonger was zou ik gerust durven gaan solliciteren voor een jobke als reisbegeleider: reizen is toch al één van mijn passies. Ik heb dus genoeg stof bij mekaar om veel te kunnen vertellen. Ware het niet dat de markt overspoeld is door reisgidsen, dan had ik er nu nog eentje klaar (sjonge, sjonge, dat kost geld).
Voor de zomersessie 2009 is het World Youth Choir te gast in Gent, van 8 t.e.m. 20 juli 2009, voor repetities en een concert (op 19 juli 2009).
Het Wereldjeugdkoor (World Youth Choir) is sinds zijn oprichting in 1989 uitgegroeid tot een uniek intercultureel project. Ongeveer 100 jonge zangers, 17 - 26 jaar, maken deel uit van dit kwalitatief hoogstaande koor. Meer dan 40 verschillende nationaliteiten, en alle continenten, zijn vertegenwoordigd. Het Wereldjeugdkoor wordt jaarlijks nieuw samengesteld en komt bijeen voor een 'zomersessie', waar twee weken intens gerepeteerd wordt, in telkens een ander gastland. Hierna gaat het koor op tournee in het gastland en de buurlanden.
Het Wereldjeugdkoor werkt met de meest gerenommeerde hedendaagse koordirigenten. Zo stond het reeds onder leiding van o.m. Frieder Bernius (D), Robert Shaw (USA), Fred Sjöberg (S), Tõnu Kaljuste (EE), Robert Sund (S), Maria Guinand (Venezuela), Peter Broadbent (GB), Bob Chilcott (GB) en Theodora Pavlovitch (BG).
De zomersessie 2009 van het WYC loopt van 8 juli tot 1 augustus met repetities van 8-17 juli in Gent, Sint-Bavoinstituut, gevolgd door een concerttournee in België, Nederland (Utrecht, Europa Cantat), Frankrijk en Duitsland.
Muzikale leiding: Johan Duijck (B) en Ana Maria Raga (Venezuela). Het repertoire omvat vroeg-20ste-eeuwse koormuziek en hedendaagse koormuziek en volksmuziek uit Latijns-Amerika.
Nu op één dag twee iconen (de een al wat groter dan de ander) zijn overleden - Michael Jackson en Yasmine (Hilde Rens) - merken we nog maar eens welke een impact de muziek kan hebben op de mensen. Het is van alle tijden dat de dood van een musicus mensenharten kan beroeren en een gevoel van collectief verlies kan oproepen.
Toen in 1901 Verdi op 88-jarige leeftijd aan een beroerte was overleden, kwam een kwart millioen mensen naar de begrafenis om te rouwen over dit muzikale genie. Charles Gounod kreeg bij zijn overlijden een staatsbegrafenis in de Notre-Dame in Parijs, waarbij de stad was uitgelopen om hem te eren. Na een tien dagen durende doodstrijd stierf Ludwig von Beethoven op 26 mei 1827 middenin een hevig onweer. De daarop volgende begrafenis was ongezien in Wenen. Al even grote belangstelling was er toen Georg Friedrich Händel in 1759 werd begraven in Westminster Abbey, de plaats waar de groten van Engeland rusten. Dichter bij ons: de begrafenis van Edith Piaf was het enige moment na de Tweede Wereldoorlog dat het verkeer in Parijs compleet stil lag. Honderdduizenden mensen trokken naar Parijs en veertigduizend fans blokkeerden de toegang tot de begraafplaats Père Lachaise.
Op 28 en 29 augustus wordt voor de tiende keer de traditionele "Nacht van de koren" gehouden, dit jaar in het kasteeldecor van Bois-Seigneur-Isaac (Braine-l'Alleud). Het geheim van dit promenadeconcert: een perfecte combinatie tussen muziek en feërie. Het principe en het succes van dit promenadeconcert blijft ongewijzigd: zes vokale ensembles met een internationae reputatie en een eigen muzikale stijl brengen een voor de gelegenheid volledig verlicht historisch domein tot leven. En het zijn dit jaar niet de minsten die bij dit lustrum gaan optreden! I Muvrini (Corsica), Les petits Chanteurs à la Croix de Bois (Parijs), Gospelissimo (Frankrijk), Cantores Brugge (Brugge), Movie London Voices (Londen - bekend van bvb. hun prestaties in Harry Potter, Star Wars, The Lord of the Rings ....), Vocado (Zweden), geven telkens miniconcertjes van ongeveer 20 minuten. Het geheel wordt afgesloten met een spetterende finale die alle koren samen brengt, onder een knetterend vuurwerk. 28-29 augustus, telkens vanaf 18.30 tot 23.30 u, Braine-L'Alleud (domein Bois-Seigneur-Isaac). Toegangsprijs: 35/45 euro.
Morgen is het 101 jaar geleden dat de Duitse koor- en orgelcomponist Hugo Distler in Nürnberg werd geboren. Hij werd muzikaal gevormd in Leipzig en van bij zijn eerste werken was de invloed van zijn illustere voorganger in die stad, Johann Sebastian Bacht, duidelijk aanwezig. Hij werd organist in L¨beck, waar Bach ook ooit naar toe was gegaan en daar schreef hij het grootste deel van zijn kerkmuziek. Later ging het richting Stuttgartn maar het succes dat hij kende met zijn Möricke Chorlieder bracht hem al snel naar Berlijn, waar hij dirigent werd van het Staats- en Domkoor, gecombineerd met een reeks pedagogische opdrachten. Lang zou Hugo Distler van zijn succes niet genieten, want hij was nog maar 34 jaar oud toen hij in Berlijn overleed. Hij koos bewust voor de dood. Een combinatie van te veel werkdruk, een diepe antipathie voor het wreedaardig Hitlerregime en de walg van het oorlogsgeweld tout court bracht hem tot zelfmood.
De nacht van 23 op 24 juni. De Midzomernacht / Sint-Jansnacht met de daarop volgende ochtend werd algemeen gezien als een magische tijd, waarin het onmogelijke mogelijk werd.
De kerk heeft enerzijds geprobeerd het Midzomerfeest te kerstenen in de Sint-Jansviering. Anderzijds werd door de eeuwen heen voortdurend gewaarschuwd tegen de gevaren van heksen en demonen die in deze magische nacht maar al te gemakkelijk hun slag slaan. In het Engels wordt een absurde situatie, waarin alles uit de hand loopt, aangeduid als midsummer madness, een uitdrukking die in de tijd van Shakespeare al was ingeburgerd.
KORILE heeft vandaag, samen met ren rits andere koren, mee helpen zorgen voor een leuke slotpicknick. Daar mee wordt het Mechels Stadsfestival "Stadsvisioenen" op een mooie manier afgesloten. Onder een onverwacht stralende zon konden de koren aantreden voor 2 korte optredensn onder het welwillend oor en oog van een opvallend jong publiek. Geen overrompelende massa, maar een vrolijke groep mensen die van het ene optreden naar het andere konden wandelen in de Mechelse Kruidtuin. Er konden complimentjes vanaf voor ons KORILE, dat pluimpjes kreeg voor zijn programmatie, en nog maar eens (onverwacht) succes had met "De wolkenschaapjes" van Kersters. Flink gedaan, Korile-ertjes!
In Romùe gaan we het paleis van de familie Doria Pamphili bezoeken. Een van de beruchtste vrouwen uit dat geslacht was Olimpia Pamphili.
Olimpia Pamphili werd door de Romeinen La Pimpaccia genoemd, omdat ze het met de moraal niet zo nauw nam. Haar invloed en machtsbelustheid waren zo groot dat men haar ook wel la papessa (de pausin) en la regina (de koningin) noemde. Zij was de drijvende kracht achter de paus, zou volgens sommige bronnen ook zijn minnares zijn geweest, en sloofde zich uit om zichzelf te verrijken. Hoewel Olimpia haar rijkdom uitsluitend te danken had aan haar zwager Innocentius X, wilde ze geen cent uitgeven voor zijn begrafenis. Integendeel, nadat de paus overleden was, haalde ze de laatste twee koffers met geld onder zijn bed vandaan en deed zich vervolgens als een arme weduwe voor die niet eens een doodskist kon betalen. Toen ze in 1657 zelf stierf aan de pest, werden in haar paleis twee millioen scudi in contanten aangetroffen. In de Galleria Doria Pamphili staat een mooie marmeren buste van haar.
Ik was het eigenlijk niet van plan: de galerij van koorleden voortzetten, maar vandaag is het weer zo ver. Louisa wordt 60 en vervoegt dus de club van de rijpe wijze koorleden. Nu is 60 jaar niks speciaal in deze tijd, maar ... dertig jaar lid van het Ruysscheveldekoor en samen met haar man Tony De Ruysscher aan de wieg van het koor, dat is niet niks. Bovendien bestuurslid, nijver bietje als het op werken aan komt: il faut le faire. Tussendoor nog bezig met catechese, kinderwelzijn, culturele uitstappen en reizen. Ik denk dat ze daardoor jong van hart en uitzicht blijft. Ad multos annos, Louisa!
Ik vind het altijd een moeilijke aangelegenheid om uit te zoeken wat je met je koor gaat instuderen. Een koor is er in elk geval niet (alleen) om de ambities van zijn dirigent te bevredigen. Je bent eigenlijk op zoek naar een match tussen de mogelijkheden van de zangers en de dromen van een dirigent. Koren die al lang bestaan hebben wel de neiging om zich vastte klampen aan het bekende, ook al is dit soms helemaal uit de mode (jaja, mode in de koorzang bestaat). Vaak heeft dat ook te maken met ons oor dat gewend is geraakt aan bepaalde harmonieën. Een voorzichtige dosis nieuwere muziek kan in elk geval geen kwaad, zolang je het maar aanvaardbaar houdt voor de koorleden. Wanneer is het de moeite waard? In elke repetitie moet minstens één moment zijn, dat je echt gelukkig maakt, dat een aha-erlebnis betekent, dat je echt iets mooi neerzet, waarbij je kan denken: voor deze noot, voor dit akkoord, voor deze regel of lied, daarvoor doe ik het. Vreugde bij het musiceren maakt ons meer mens en meer koor. Om het nog maar eens te zeggen met de Engelse dichter "a thing of beauty is a joy for ever".
Op zondag21 juni, de eerste dag van de zomer, sluit het Mechelse stadsfestival Stadsvisioenen op ontspannen wijze af. Iedereen wordt van harte uitgenodigd op een feestelijke milieubewuste fair tradebrunch in de Mechelse kruidtuin. Er zijn twee mogelijkheden: ofwel neem je zelf je milieusparende picknick mee, ofwel bestel je een picknickmand bij één van de deelnemende handelaren. Afvalarme picknickers worden beloond.
Van 11 tot 14 uur kan je in de Kruidtuin terecht. Het gebeuren wordt geanimeerd (opgevrolijkt?) door een aantal Mechelse koren (waaronder KORILE) die elk 2 x 15 minuten optreden op verschillende locaties in de Kruidtuin.
Locatie: Kruidtuin (Bruul 129 Mechelen). Bij hevig regenweer gaat de picknick door in de Bar-o-droom, Zandpoortstraat 16.
za 20 juni - 10.30 : Begrafenis met Ruysscheveldekoor - Stekene zo 21 juni - 09.00 : Misviering met Ruysscheveldekoor - Kemzeke zo 21 juni - 11.00 : Slotevenement Stadsvisioenen met Korile - Mechelen ma 22 juni - 20.00: Repetitie met Koor Ter Looveren - Zelzate di 30 juni - 19.00 : Zomerfeest Korile - Leest wo 1 juli - 19.30: Slotrepetitie Ruyscheveldekoor - Stekene za 4 juli - 19.00: Misviering met Ruysscheveldekoor - Stekene Hellestraat 4 juli t/m 10 juli : afwezig 17 juli - 26 juli: Europa Cantat - Utrecht 8 aug - 12 aug: Koorreis naar Rome - Ruysscheveldekoor zo 16 aug - 12.00: Bestuur Ruysscheveldekoor wo 19 aug - 19.30: Herneming repetities Ruysscheveldekoor Stekene
di 25 aug 20.30: Herneming repetities Korile
do 27 aug - 19.30: Bestuursvergadering Ruysscheveldekoor - Stekene za 5 sept : 9.00: Koordag Ruysscheveldekoor - Stekene za 12 sept - 18.30: Misviering met Ruysscheveldekoor - Sint-Pauwels ma 14 sept - 20.30: Bestuursvergadering Korile - Leest ma 21 sept - 9.30: Misviering kermis Ruysscheveldekoor - Stekene ma 21 sept - 20.00: Orkestrepetitie met Ostinato - Sint-Niklaas za 3 okt - 9.00: Koordag Ruysscheveldekoor - Stekene ma 26 okt - 20.00: Orkestrepetitie met Ostinato - Sint-Niklaas ma 9 nov - 20.00 Koorrepetitie met orkest - Stekene wo 11 nov - 10.30: Misviering Stekene vr 13 nov - 20.00 Generale repetitie jubileumconcert - Stekene za 14 nov - 16.30 Repetitie en concert - Stekene zo 22 nov - 10.30: Misviering en Ceciliafeest - Stekene za 19 dec - 20.00: Winterconcert Korile - Leest
Traditioneel is de tweede zondag van juni een moment voor een familiereünie bij Gert en Karen, waarop een reeks dingen op één hoop worden gegooid: hun respectieve verjaardagen en vadertjesdag. Dit jaar zaten wij er al met 3 vaders (eentje moet nog afwachten of het van een zoon of een dochter is) en één aartsvader. Nu ben ik geen grote babbelaar, maar het zo samen zien van kinderen en kleinkinderen - met speciale aandacht voor het mannelijk deel - blijft voor mij zo een moment dat ik voor niets ter wereld zou willen missen. En zal ik jullie eens iets verklappen? Ik mocht ondrstaande rebus oplossen:
Eén van onze meest trouwe leden in het Ruysscheveldekoor is François, "meester Flore". Duivel doet al, schatbewaarder, barman, sleuteldrager, onovertroffen karikaturist op koorfesten, en enthousiaste bas. Samen met zijn vrouw Andrea is hij een van de bescheiden maar onmisbare steunpilaren van het koor. Eveneens onmisbaar voor pastoor Ivan, als er weer eens moet gekaart worden.
Ik heb dezelfde ogen En ik krijg jouw rimpels in mijn huid Jij hebt jouw idee? Ik heb mijn idee? En we zwerven in gedachten Maar we komen altijd thuis De waarheid die je zocht En die je nooit hebt gevonden Ik zoek haar ook En tevergeefs Zolang ik leef Want papa, ik lijk steeds meer op jou
Vroeger kon je streng zijn En ik heb je soms gehaat Maar jouw woorden Ze liggen op mijn lippen En ik praat nu Zoals jij vroeger praatte Ik heb een goddeloos geloof En ik hou van elke vrouw En misschien ben ik geworden Wat jij helemaal niet wou Maar papa, ik lijk steeds meer op jou
Jij gelooft in God Dus jij gaat naar de hemel En ik geloof in niks Dus we komen elkaar na de dood Na de dood nooit meer tegen Maar papa Ik hou steeds meer van jou
Reactie op de reisbrochure die we klaargemaakt hebben voor onze Romereis:
Hallo Carlo
Weer prachtig leesvoer van Rome,maar eigenlijk weer een negatieve vaststelling(mijnentwege)van het Christelijk geloof na Christus,de puinhoop die men ervan gemaakt heeft,daarom dat ik er zo weinig over lees of studeer want het brengt mij NOOIT een stap DICHTERBIJ eigenlijk verderaf,daarom bid ik tot GOD en de rest is voor mij leerrijke poeah.
Tegenstrijdige gevoelens die wellicht bij iedere mens aanwezig zijn. Alle grote figuren en gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis hebben een donkere en een lichte kant. Eén ding staat vast, het christendom heeft een onovertroffen bijdrage geleverd aan de kunst en aan ons schoonheidsgevoel. En de waarden die wij overgehouden hebben zijn geworden tot een universele barometer van het menszijn.
Van de andere kant moeten wij durven toegeven dat niet alles even hoogstaand was. Ik zou een waslijstje kunnen opmaken van dingen die helemaal fout gelopen zijn in de Kerk.
Waar zijn we onze onschuld kwijt geraakt? Misschien moeten wij eens op tocht gaan naar Assisië en stil worden bij het waterputje van de heilige Klara. Of we moeten eens op zoek gaan naar de betekenis van het lied: Ubi caritas et amor, ibi Deus est.
En nu we toch begonnen zijn met hommages: gisteren is onze voorzitster 27 geworden (oeps ik heb ineens dysgrafie).Maar ik draai de cijfertjes niet om als ik zeg dat ze ondertussen al 30 jaar voorzitster, drijvende kracht, moeder, van het Ruysscheveldekoor is. Nu zegt ze wel dat 30 jaar genoeg geweest is, maar ik heb daar toch mijn twijfels over. Ik vraag me af of 35 jaar geen mooier getal is om te eindigen. Gelukkig weten we één ding: zingen blijft ze doen, hopelijk nog in lengte van jaren.
Dan slaat ne mens al eens per ongeluk een dagje over op zijn blog en al dezelfde avond zijn er klachten van ons aller Nadia.
Nadia is de assistent-dirigente van het Ruysscheveldekoor, en organiste-begeleidster wanneer wij in de kerk weer eens aan het zoveelste optreden toe zijn. Zij "neemt" tijdens de repetities vaak de sopranen en alten voor haar rekening. Het is ook ons Nadia die in Stekene de kinderen van de Tourmalijn-school op het rechte muzikale spoor zet, en altijd gereed is om de communiekantjes muzikaal te ondersteunen. Sommigen appreciëren het te weinig dat zij een vleugelpiano ter beschikking gesteld heeft van het gemeentebestuur. En haar appel (ik weet niet of de beeldspraak klopt) is niet ver van de boom gevallen want zij heeft een muzikale dochter die zang studeert aan het conservatorium in Antwerpen.
Om het dus goed te maken dat ik gisteren aan het zwijgen was, deze hommage aan ons aller Nadia, zonder wie het allemaal een stuk moeilijker zou gaan.
Gisteren ontstond er een discussie (over wat een mens al niet kan redetwisten) over de vraag wat het oudste instrument was : het orgel of de (voorlopers van ) de piano. De uitvinding van het orgel wordt toegeschreven aan de Alexandrijnse werktuigbouwkundige Ksetibios, die leefde in de 3e eeuw voor Christus. Hij plaatste een rij auloi (pijpen) naast elkaar. Die pijpen werden dan aangeblazen door een mechaniek dat bestond uit twee in lkaar geplaatste vaten met water en een zuigerpomp die in het middelste vat een luchtkamer maakte. Hij noemde het instrument hydraulos (wateraulos). Onverwacht werd dit instrument heel populair in de Griekse wereld. Een inscriptie in Delphi uit ongeveer 90 voor Chr. vermeldt dat een zekere Antipatros een orgelwedstrijd glorieus gewonnen had. Via de Grieken maakten ook de Romeinen kennis met het orgel. Keizer Nero schijnt een liefhebber van het orgel te zijn geweest en er zijn aanwijzingen dat thetarevoorstellingen en gladiatorenspele, door orgelspel, al dan niet in combinatie met koperblazers, werden opgeluisterd. Na de ondergang van het Romeinse Rijk verdween het orgel uit West-Europa. In het Oosten bleef het echter bestaan, vooral aan het keizerlijk hof in Byzantium. Ook in de Arabische wereld, bijvoorbeeld in Bagdad, stonden orgels. Uiteraard in goud en rijkversierd, waren deze instrumenten vooral een symbool van macht en rijkdom.
Het blijft altijd moeilijk kiezen voor een bescheiden koor, welk instrument je gebruikt bij een concert. Zeker als je het kooroptreden afwisselt met wat instrumentaal werk. Een electronisch instrument heeft ieder koor dat zich een beetje respecteert wel als repetitie-instrument. Of je dit ook gebruikt voor een optreden is maar de grote vraag. Het is natuurlijk geen geringe kost, zo een huur van een vleugelpiano : je zit al gauw aan 600 - 900 euro. Daar staat natuurlijk tegenover dat voor aandachtige luisteraars die muziek kennen er een wereld van verschil is in de klank: mooie volle bassen, sterk verbeterde repeticiteit, en ... zeker een stuk meer motivatie voor de begeleider. Denk, denk, denk.
Gisteren van Lucien gehoord na het kooroptreden: Ik kwam vorige week Jeanneke tegen, 40 jaar en nog en fris vrouwke. 5 mannen had ze al gehad, maar nu was ze zo zeker als wat dat ze nooit meer zou trouwen. "Weet je" zei ze "ik vind er maar niks aan. 5 keer getrouwd en nog altijd maagd". En als ik haar vroeg hoe dat nu toch mogelijk was kreeg ik deze uitleg: de eerste was een CD & V-er: die draaide altijd maar rond de pot de tweede was een VVD-er: veel beloven maar niks doen de derde was een SPA-er: altijd maar staken de vierde was een ex-VU-er: zijn partie bleef klein en de vijfde was een Groene: die wilde geen bloemekes plukken.
* 6 juni 1934: geboorte van Koning Albert II van België * 6 juni 1868: geboorte van Robert Scott, ontdekkingsreiziger * 6 juni 1875: geboorte van de Duits-Amerikaanse schrijver Thomas Mann * 6 juni 1944: D-Day: landing in Normandië * 6 juni 1968: sterfdag van Robert Kennedy, minister van Justitie en presidentskandidaat in de USA
In het kader van de viering van het 30-jarig bestaan maakt het Ruysscheveldekoor ook een tournee in de omliggende parochiekerken.
Morgen is de Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlektkerk van Klein-Sinaai aan de beurt. Op het programma staan liturgische liederen van Smirnov, Bach, Kickstat, Elgar e.a.
KORILE gaat volgende week een stukje leren uit An Amarican Tail, een animatiefilm van producer Steven Spielberg. Het gaat over de titelsong "Somewhere out there". Fievel is een jonge Russische muis, die - op weg naar Amerika - gescheiden geraakt van zijn ouders. Amerika is het land waarvan deze muizenfamilie denkt dat er geen katten zijn. Wanneer Fievel in New York aankomt, blijft hij hopen en haat op zoek naar zijn famile, niet zonder zijn illusie over de afwezigheid van katten kwijt te raken. Dromerige muziek die bij de muisjes van KORILE past
Eén van de belangrijke musea die we op ons programma voor de Romereis staan hebben is de Villa Borghese. Het is een museum waar meesterwerken van beeldhouwkunst wedijveren (o.a. Bernini, maar ook het prachtige beeld van Pauline Bonaparte) wedijveren met schilderijen van Rafaël, Rubens, Caravaggio en andere Titiaans. Om daar binnen te kunnen moet je verplicht op voorhand reserveren: er wordt telkens maar een beperkt aantal bezoekers toegelaten. Mag ik er van uit gaan dat het deelnemersaantal nu eindelijk definitief vast ligt? Anders wordt het een moeilijke programmatie.
Volgende zondag gaan we dus naar het stemhokje om aan te duiden wie we genoeg vertrouwen om de volgende jaren een gezicht te geven aan Vlaanderen. Ik heb niet de tijd om de programma's van alle partijen uit te vlooien, maar het verbaast mij dat er zo weinig gezegd wordt over één van da onbetwiste pijlers van onze Vlaamse bevoegdheden: cultuur.Nochtans is het daar decennia geleden allemaal mee begonnen. Monumenten als Rika De Backer en Renaat Van Elslande lagen mee aan de basis van een autonomer Vlaanderen en deden dat via de hefboom van cultuurbeleid.
Misschien kunnen jullie mij helpen? Wat zeggen de partijen nu uiteindelijk over het cultuurbeleid, en vooral: waar willen ze naar toe in de huidige crisis? En kom mij niet aandraven met de uitspraken van Fientje Moerman vanmorgen op Radio Eén, dat zij het subsidiëren van buurtfeesten op 11 juli wil afschaffen. Waarom heeft geen van de politici mij nooit aangesproken op mijn stokpaardje: in Vlaanderen zijn er honderdduizenden die bezig zijn met alle mogelijke vormen van muziek. Als we daar nu eens een partij van maakten?
Toen ik met deze blog begon, was ik eigenlijk van plan om af en toe wat meer over de muziek te vertellen die wij in onze koren zingen, en af en toe dit forum te gebruiken om wat mededelingen te doen over aanstaande kooractiviteiten. En enige reclame voor onze verenigingen mocht natuurlijk niet ontbreken: wij kunnen altijd volk gebruiken, als publiek, maar vooral ook als potentiêle nieuwe zangers en zangeressen. Hoe bloeiend het koorleven in Vlaanderen ook mag zijn, traditionele koren hebben het vaak moeilijk om de vernieuwing bij hun leden te realiseren.
Maar ik heb een eigenaardig fenomeen genoteerd. Op de blog staat een teller, handig om te zien of er nog een kat op bezoek komt. Nu heb ik vastgesteld dat de dag nadat er iets heel persoonlijk verschenen is, er steeds meer bezoekers komen. Dat bewijst nog maar eens hoe belangrijk de vriendschapsbanden zijn in een koor. Wat mij betreft, mijn passie voor muziek is stilaan bekend. Maar veel minder mensen realiseren zich dat ik echt wel van de mensen hou die ik iedere week mag ontmoeten. Zij maken mijn leven mooier en rijker en ik zou ze niet kunnen missen. Blijkbaar -dat toont de teller - ben ik niet alleen met dat gevoel. Mooie muziek ontstaat mede door het samen beleven van mooie dingen. Een dikke knuffel voor alle trouwe koorleden.
Met Cheng (Australië), Gatto (België) en Garnet (Moldavië) heeft de jury van de Koningin Elisabethwedstrijd 3 zeer opmerkelijke laureaten op de eerste drie plaatsen gerangschikt. Kim Suyoen, die bij de grote kanshebbers behoorde had een bijzonder ongelukkige finale, verloor daardoor haar plaats bij het toptrio, maar werd toch door de jury nog erkend als een zeer goede vierde.
Ik ben bijzonder blij dat de jury vooraal ook aandacht gehad heeft voor de persoonlijkheid van de jonge artisten en voor de manier waarop zij in hun muziek met het publiek communiceerden. Of het nu een vioolwedstrijd is, of een kooroptreden, het publiek blijft van primordiaal belang. Als je hen niet weet te raken, of hen stil kan doen worden van bewondering, dan heb je je optreden gemist. Technische perfectie is één ding, maar het hart beroeren, iemand op het puntje van zijn stoel doen zitten ... is minstens even belangrijk. Als dat - bvb. bij een kooroptreden ook nog gepaard gaat met goede smaak in de programmatie en met een verzorgde expressie dan mag je jezelf gelukkig prijzen.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
