Voor wie maar vluchtig kijkt naar de website van
Koor&Stem, kopieer ik nog eventjes een bericht over een unieke vondst in
het Turnhoutse begijnhof. Ook het filmpje is de moeite waard om te beluisteren
en mogelijks de oproep te beantwoorden.
In februari 2000 werd in het begijnhof van Turnhout
bij het opruimen van de zolder van de infirmerie een verrassende ontdekking
gedaan: onder het stof lagen 17 muziekhandschriften en 56 drukken van de 16de
tot de 20ste eeuw opgeborgen. Een buitengewone vondst want muziekcollecties uit
begijnhoven zijn bijzonder zeldzaam. Het meest opmerkelijke handschrift van de
collectie kreeg een ereplaats in het Begijnhofmuseum: een processionale uit
1550. Dit handschrift bevat gregoriaanse gezangen voor de jaarlijkse processies
en heiligenfeesten. Middels een crowdfundingsactie wil het Begijnhofmuseum het
boek ontsluiten (digitaliseren, opname liederen). Bekijk het filmpje met het
koor De Vedel o.l.v. Els Germonpré in een glansrol!
Om het te beschermen tegen lichtinval ligt het
processionale momenteel gesloten in een vitrinekast. En dat is jammer, want het
boek is niet alleen inhoudelijk waardevol, het is ook erg mooi. Met uw bijdrage
kunnen we de prachtige gezangen weer tot leven brengen. In een eerste stap zal
het volledige handschrift worden gedigitaliseerd, zodat bezoekers in het museum
virtueel door het boek kunnen bladeren. In een volgend project willen we een
opname maken van alle gezangen, zodat ook de bijhorende muziek weer door iedereen
door iedereen kan beluisterd worden.
Voor wie maar vluchtig kijkt naar de website van
Koor&Stem, kopieer ik nog eventjes een bericht over een unieke vondst in
het Turnhoutse begijnhof. Ook het filmpje is de moeite waard om te beluisteren
en mogelijks de oproep te beantwoorden.
In februari 2000 werd in het begijnhof van Turnhout
bij het opruimen van de zolder van de infirmerie een verrassende ontdekking
gedaan: onder het stof lagen 17 muziekhandschriften en 56 drukken van de 16de
tot de 20ste eeuw opgeborgen. Een buitengewone vondst want muziekcollecties uit
begijnhoven zijn bijzonder zeldzaam. Het meest opmerkelijke handschrift van de
collectie kreeg een ereplaats in het Begijnhofmuseum: een processionale uit
1550. Dit handschrift bevat gregoriaanse gezangen voor de jaarlijkse processies
en heiligenfeesten. Middels een crowdfundingsactie wil het Begijnhofmuseum het
boek ontsluiten (digitaliseren, opname liederen). Bekijk het filmpje met het
koor De Vedel o.l.v. Els Germonpré in een glansrol!
Om het te beschermen tegen lichtinval ligt het
processionale momenteel gesloten in een vitrinekast. En dat is jammer, want het
boek is niet alleen inhoudelijk waardevol, het is ook erg mooi. Met uw bijdrage
kunnen we de prachtige gezangen weer tot leven brengen. In een eerste stap zal
het volledige handschrift worden gedigitaliseerd, zodat bezoekers in het museum
virtueel door het boek kunnen bladeren. In een volgend project willen we een
opname maken van alle gezangen, zodat ook de bijhorende muziek weer door iedereen
door iedereen kan beluisterd worden.
Vanavond staat een uitstap naar Brussel op het programma, met o.m. een Missa à quattro van Claudio Monteverdi. Monteverdi kennen we uiteraard van zijn madrigalen (hij was vroegrijp en publiceerde er al tussen zijn achttiende en vijf en twintigste. In die periode ging hij ook aan de slag bij de hertog van Mantua. Aan dat hof maakte hij kennis met de Vlaamse muziek : hij werkte eerst als zanger, later als hulpdirigent onder Giaches De Wert (Wert = Weert). Zijn geestelijke muziek komt tot stand nadat hij met eenparigheid van stemmen benoemd werd tot kapelmeester van de Dom van Venetië. In 1632 werd hij overigens tot priester gewijd.
Ik ben eindelijk begonnen met het catalogeren van onze huisbibliotheek, een werkje dat eigenlijk al lang op stapel stond, maar waarvoor ik altijd een excuus vond om het niet te moeten aanvatten. Nochtans is het eigenlijk wel een klein beetje boeiend, want het bevat zowel een stuk familiegeschiedenis (bvb. de Franse editie van Dante's Divina Comedia uit 1900 die toebehoorde aan de grootvader van mijn vrouw), als een stuk van de eigen interesses, die natuurlijk ook door de jaren heen gewijzigd zijn. Ik sta eventjes stil bij de 150 boeken van Georges Simenon die hier op de planken staan. Ooit had ik de ambitie om zijn hele werk te lezen, maar vermits niemand weet of het nu 500 boeken zijn of meer, ben ik uiteindelijk stilgevallen op dit getal.
Simenon is niet alleen de geestelijke vader van commissaris Maigret, maar schreef ook een groot aantal romans, die op een bijzonder hoog literair niveau staan. Eén van de eersten die zijn literair talent erkenden was André Gide. Het is steeds crescendo blijven gaan met zijn productie. Uiteindelijk werden zijn werken uitgegeven in de prestigieuze serie "La Pléiade". Er waren nogal wat voorstanders van het toekennen van de Nobelprijs aan deze BELGISCHE auteur.
Gisterenavond eventjes bezoek van Rita, voorzitter van Ter Looveren, en dus tijd om eventjes te mijmeren. Mijmeren over het aantal mannen dat onze pupiters in de koren bevolkt. Kijk eventjes naar foto's van kooroptredens, of naar de aantallen die op internationale zangweken aanwezig zijn: heel vaak is het vrouwelijk schoon talrijk aanwezig en moet je al wat beter kijken om de mannen te zien. Bij amateurkoren is het dikwijls een heel fragiel evenwicht: een paar mannen die afwezig zijn en de balans is helemaal zoek. Frustrerend voor de dirigent, maar evengoed voor de mannelijke zanger die probeert zijn zanglijn aan te houden, of (ten onrechte) zijn volume naar boven opschroeft. Wie het ei van Columbus heeft, late het mij weten. Ik ben hoe dan ook jaloers op optredens zoals in bijlage.
Je
dacht maar dat Sinterklaas al naar Spanje teruggekeerd is. Surprise, surprise:
hij is vannacht toch nog op het dak van vake en moeke komen rijden, en de 6
kleinkinderen zijn niet vergeten. De drie oudsten hebben geluk dat Martha nog
zo klein is. Finn is ondertussen in het twijfelstadium: hij onderkent veel
valse Sinten (bij de scouts, op school en op de voetbal), maar twijfelt toch
nog (of doet alsof) over de goedheilig man die bij hem thuis en bij de
grootouders komt.
Er zijn zo van die periodes in een koor dat je heel hard werkt om een nieuw repertorium op te bouwen. Of (zoals in Musica ad Nives) je moet maar weer eens een programma klaarstomen voor de volgende hoogdag. Ik heb ondertussen gemerkt dat je de koorleden op tijd en stond de boog eventjes moet laten ontspannen. In Borgerhout doen we dat aan de hand van ons koorboek dat er naar streeft liederen te leren die heel zingbaar zijn en in één repetitie leiden tot resultaat. In Leest gaan we nu ook proberen een mix te maken van stukken op concertniveau en van "leukertjes". Zo blijft de wekelijkse repetitie én uitdagend én verrassend blij.
Dit is geen actualiteitsblog, maar je kan natuurlijk er niet omheen dat gisterenavond een icoon van ons is heengegaan. Voor mij is de voornaamste les, die van goedheid en vergevingsgezindheid, eigenschappen die ik nog altijd moet verwerven.
Je
kan je onmogelijk een wereld voorstellen zonder muziek. Muziek is een bron van
inspiratie. We hebben muziek nodig zoals planten en bloemen zon en regen nodig
hebben om te groeien. Muziek is ons hart en onze ziel.
Laat
je dan ook overweldigen door het wonder van de muziek. Muziek heeft te maken
met onze zorgen, onze stress, dingen die met ons of in onze familie gebeuren,
met zaken die een beetje mislopen in ons leven; dan neemt muziek ons mee naar
een mooie plaats ergens ver weg. Op zijn minst kan je geest dan rusten en
kunnen positieve gevoelens in je hoofd binnendringen.
Veel
muziekstukken of liederen blijven voorgoed bij ons. Vaak weten we perfect
wanneer en in welke omstandigheden we iets voor het eerst hoorden, zelfs al is
het jaren geleden. Want dit is wat er uiteindelijk gebeurt: muziek laat in onze
geest een onuitwisbaar merkteken achter, en iedere keer dat dit gebeurt wordt
ons leven een beetje rijker.
Het hart is door zijn functie als pomp van het
lichaam symbool van het gevoelsleven geworden. Als het hart stopt, houdt ook
het leven op. Daar valt nu eenmaal weinig aan te doen. Vele culturen beschouwen
het hart als de zetel van het gevoel, en de hersenen als de zetel van het
verstand.
Het hart speelt al sinds de oude Egyptenaren een
speciale rol. Bij het balsemen lieten ze het hart als enige orgaan zitten. Het
werd in het Dodenrijk gewogen tegen een veer om na te gaan of de dode in
kwestie doodzonden of goede daden had begaan. Met de komst van het christendom
werd het hart het symbool van Gods liefde, en de oorsprong van alle goede en
ook slechte daden.
In de middeleeuwen werden de eerste universiteiten
in Europa opgericht; daar werd de tegenstelling tussen het verstand dat in het
hoofd zat en het gevoel dat in het hart zat, bevestigd. In grote delen van de
wereld heerst die opvatting nu nog. Maar er zijn uitzonderingen: in Japan zat
de ziel in de buik, en nu denken veel Japanners dat die in de keel zit.
Waarom
dit verhaal?
Op
3 december 1967 werd voor de eerste
keer in de geschiedenis van de mensheid een harttransplantatie uitgevoerd door
dokter Christiaan Barnard. Mijlpaal in de geschiedenis van de geneeskunde. http://www.youtube.com/watch?v=GZ7cGnucGNU
Op youtube verscheen een filmpje van een (gekke?) Amerikaan die besloot dat zingen niet alleen goed is voor je stembanden, maar dat het even goed kan gebruikt worden om bij een meeneemrestaurant een bestelling door te geven. Hij bleek tot ieders voldoening de bestelling netjes afgeleverd te krijgen en het personeel ook nog eens vrolijk te maken. Ik probeer mij voor te stellen dat koorleden in het vervolg op die manier naar de beenhouwer en de bakker gaan.
Zoals ieder jaar worden we overspoeld met uitnodigingen voor allerhande kerstconcerten. Vandaag een aankondiging voor het Waasland en ééntje voor Brussel.
* zaterdag 14 december (20.00) in de Sint Jacobus-kerk van Haasdonk: Acantus Beveren en het Euterpe Baroque Consort o.l.v. Godfried Van de Vyvere met een concerto van Vivaldi, zijn Gloria en het Magnificat van Francesco Durante.
* dezelfde dag zaterdag 14 december (20.00) in de Protestantse Kerk, Nieuwe Graanmarkt 8, Brussel: The International Chorale of Brussels o.l.v. John Brown zingt een Messa a Quattro voci da Capella van Monteverdi en een grote selectie kerstliederen.
Benefietconcert
met een hart voor de Filipijnen. Naar aanleiding van de ravage aangericht door
tyfoon Haiyan slaan AMUZ en Picture for a Cause de handen in elkaar om hulp te
bieden aan de Filipijnse eilanden. U wordt van harte uitgenodigd op een
benefietconcert met barokmuziek van de bovenste plank, uitgevoerd door het
Italiaanse topensemble Il Giardino Armonico. De avond wordt ingeleid door
gastheer Gene Bervoets. Il Giardino Armonico is niet voor niets het favoriete
ensemble van wereldsterren als Cecilia Bartoli en Daniele De Niese. Het
speelplezier druipt van de musici af. Hun eerder geplande concert in AMUZ - op
zondag 8 december - is al een tijdje uitverkocht. AMUZ vond de muzikanten
onmiddellijk bereid om de avond daarvoor, op zaterdag 7 december, een extra
concert te spelen ten voordele van de slachtoffers van Haiyan. Mis uw kans niet
om deze artiesten aan het werk te zien en steun tegelijkertijd het goede doel!
WAT: Gene Bervoets
& Il Giardino Armonico | WAAR: Amuz, Antwerpen | WANNEER: zaterdag 7
december om 21 uur | Tickets 30 Info op de website AMUZ
Tussen 12 en 8: vier kleinkinderen aan tafel met een opa die iedere week een kwartiertje muziekles geeft. Vandaag zijn we bij les 9. Ze hebben ondertussen al de noten leren lezen en schrijven, een solsleutel geknutseld, en als heuse kleine dirigenten de maat van 2 en van 4 leren slaan. Ook de aanzetten van muzikaal dictee hebben we al achter de rug. En op het einde van iedere "les" proberen we alleen met de noten te raden welk liedje we te voorschijn kunnen toveren. Ik vraag me af of al mijn koorleden dit ook zo snel zouden kunnen.
Er
zitten 3 bejaarden mannen te klagen over hun kwaaltjes. Zegt de 70 jarige man:
"Ik word iedere ochtend om 7.00 uur
wakker en kan pas om 8.00 uur plassen, terwijl ik al heel nodig moet!"
Zegt de 80 jarige man:
"Dat is nog niks, ik word iedere ochtend
om 8.00 uur wakker en moet dan heel nodig poepen, maar ik kan pas om 9.00
uur!"
Zegt de 90 jarige man:
"Ik plas om 7.00 uur als de beste en om
8.00 uur poep ik als de beste!"
"Wat is dan het probleem?" vragen de
andere 2 bejaarden.
"Ik word pas om 9.00 uur wakker!"
Kreunen als je je moet bukken, genieten
van kruiswoordraadsels, haar verliezen, namen vergeten, enzovoort. Het zijn
maar enkele van de fysieke en gedragsveranderingen die erop wijzen dat je oud
wordt. Dat blijkt althans uit een enquête bij zo'n 2.000 Britten, waaruit 50
signalen van 'oud worden' werden afgeleid.
Andere voorbeelden waren het gebruik
van de zinnetjes 'zo was het niet toen ik jong was' of 'in mijn tijd was het
allemaal anders'. Je bent ook oud als het haar op je hoofd uitvalt, terwijl het
haar in je oren en neus begint te groeien. Het vergeten van namen, verliezen
van je bril, het niet begrijpen van jongeren en de nieuwe technologie en de
nood aan een middagdutje zijn ook signalen.
Zo'n 63 procent van de ondervraagden
gaf aan dat ze zelf voldoen aan veel van de signalen uit de lijst. Toch is de
meerderheid ervan overtuigd dat er geen exacte leeftijd is waarop je bestempeld
kan worden als 'oud'. Acht op tien vinden dat je maar zo oud bent als je je
voelt, terwijl 76 procent vastbesloten is om zo lang mogelijk te genieten van
hun jeugdigheid. (HLN)
Paus Franciscus plaatst met de eerste publieke
verering van de relikwieën van de Heilige Petrus een orgelpunt achter het Jaar
van het Geloof, dat deze maand eindigt en dat door zijn voorganger paus
Benedictus XVI werd afgekondigd. Dat heeft aartsbisschop Rino Fisichella, de
voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Nieuwe Evangelisatie aangekondigd. De
relikwieën waren nooit eerder te zien. Aartsbisschop Fisichella kondigde
zaterdag aan dat de relikwieën op 24 november, de feestdag van Christus Koning,
in Rome te zien zijn. Het initiatief moet bij de mensen "het enthousiasme
en de overtuiging van de eerste christenen" wekken.
De
archeologische opgravingen onder de Sint-Pietersbasiliek zijn pas in 1940
begonnen. Daarbij werd ook het graf van Petrus teruggevonden. Daarmee werd de
overlevering bevestigd dat de basiliek boven zijn graf werd gebouwd. Of de
menselijke resten in het graf ook werkelijk van Petrus zijn, is niet met 100%
zekerheid te zeggen. De eerste niet-Bijbelse bevestiging dat Petrus in Rome
werd begraven is een brief uit 160 of 170 na Christus.
Welke relieken precies getoond gaan worden, maakt
Fisichella niet duidelijk. Hij heeft het over "relieken die de traditie
erkent als zijnde van de apostel". Archeologische opgravingen in de jaren
dertig onder de Sint Pieter legden vroegchristelijke graven bloot, waarvan de
rangschikking in combinatie met antieke graffiti van pelgrims ('Hier ligt Petrus')
en oude getuigenissen de traditie van het graf van Petrus spectaculair
versterkten.
In hoeverre afzonderlijke vondsten van menselijke
resten aan de apostel toegeschreven kunnen worden, is onder onderzoekers
omstreden. Petrus stierf in 67 de marteldood in Rome en werd begraven op de
plaats waar nu de Sint Pieter staat.
Let's have some fun. De eerste die mij het antwoord stuurt op de vraag waarom ik deze afbeelding en de onderstaande link op deze blog zet, wacht een klein cadeautje. Diegenen die denken dat mijn vrouw een dubbele salto heeft gemaakt vanmorgen zijn helemaal mis.
Je
kan je het nauwelijks voorstellen: 31 jaar oud zijn, op je achttiende in één
jaar tijd operas, 2 symfonieën en 144 liederen geschreven hebben en dan op 19
november 1828 sterven aan tyfus, nadat de jaren voordien alleen maar armoede
zijn deel was.
Voor
deze componist, Franz Schubert, schreef de toen zeer bekende Oostenrijkse
dichter Grillparzer het volgende grafschrift: De dood begroef hier een rijk bezit, doch nog schoner verwachtingen. http://www.youtube.com/watch?v=L6_SbflSwAg&list=RDJtA9Js-22ko
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
