Deze morgen genoten we van een luxe- ontbijt in de b&b van Kevin en Ian. Onze Belgische medebewoners Greet en Erwin hadden geen woord gelogen toen ze gisteravond vertelden dat ze 's morgens verwend werden tot in de toppen van hun tenen. We lieten ons alles dan ook heel goed smaken. Toen we opstonden zag de hemel er nog blauw uit en hadden we het idee dat de wind wat was gaan liggen, maar toen we onze fietsen uit de garage haalden was het al behoorlijk aan het regenen en was er ook een sterke wind komen opsteken. Dus het regengerief maar weer uit de tassen gehaald. Gelukkig was het vannacht helemaal droog geraakt. Greet wuifde ons nog uit en wenste ons een leuke trip toe. Dankzij de uitleg van Kevin zaten we direct weer op de juiste route en we volgden een oude spoorwegroute van Svanfolk naar Hadsund. Hoewel we toen nog enigszins beschut werden door een prachtig natuurgebied langs beide kanten blies de wind keihard in ons nadeel. De spoorweg ging daarbij gestaag in stijgende lijn. Na 16 km, we hadden ondertussen al meer dan een uur gefietst, arriveerden we in Hadsund. Hier maakten we kennis met het prachtige Mariager fjord. We moesten in het centrum via een brug over het smalste deel van dit fjord. Toen we even moesten wachten voor de slagbomen omdat een schip onder de brug moest passeren , werden we bijna van onze sokken geblazen door de wind. Het gezellige stadje zag er koud, grijs en winderig uit, net als het fjord. Hoeveel mooier zou dit zijn als de zon schijnt ? Onze route volgde de Mariagerruten, een plaatselijke fietsroute, waarbij we regelmatig mooie beelden kregen van het fjord. De weg ging heel wisselend op en neer. De klimmetjes werden op het kleinste verzet genomen, onze ruggen gekromd tegen de wind. Als we al eens een stukje afdaling kregen, kwamen we geen poot vooruit, want de wind joeg ons bijna weer de berg op. Daarom moesten de afdalingen ook in een kleine versnelling genomen worden. Ondertussen laveerden we ook steeds van links naar rechts,over de rechterkant van de rijstrook om de wind de baas te blijven. We moesten alle moeite doen om onze fiets in bedwang te houden. De stukken waar we de wind van opzij kregen, waren verschrikkelijk zwaar, misschien nog zwaarder dan de delen met de wind op kop. Rond de middag kwamen we aan in het pittoreske Mariager. Letterlijk betekent dit : Maria's akker. Het was oorspronkelijk een vissersplaatsje aan het fjord. Maar het is uitgegroeid tot een aantrekkelijk historisch stadje rond een heel gezellig marktplaatsje. Het centrum heeft ook zijn middeleeuws karakter bewaard. In het centrum liggen authentiek keistraatjes en staan fraaie oude huizen. Op de marktplaats vonden we een oude herberg , die reeds bestond in de 12e eeuw en daar gingen we onze koude spieren en natte kleren toch even verwarmen en drogen. We aten er meteen onze warme maaltijd van de dag maar al op, want met het tempo dat we maar konden aanhouden door de voortdurende regenbuien en vreselijke wind, zouden we pas laat onze bestemming voor vanavond bereiken. Op de koop toe moesten we nog een hele tijd blijven schuilen, want er was weer een plensbui begonnen. Na Mariager was de weg geen meter meer plat en in de buurt van Hobro zakte de moed ons in onze schoenen. Het was al half vier, we moesten nog meer dan 30 km beuken tegen de wind in en we kwamen niet vooruit. Toen besloten we:Dit kan zo niet verder. Bij het eerste beste huis klopten we aan en vroegen we of er een station in de buurt was. De mevrouw die opendeed, begreep ons volkomen en vertelde ons dat we een vijftal kilometer moesten fietsen tot in Hobro en we daar de trein konden nemen naar Viborg. Wie ons een beetje kent, weet dat we dit niet zomaar hebben gedaan. We hadden alle meters van de route gereden, maar de wind heeft ons vandaag genekt. Als we verder hadden gedaan waren we geradbraakt toegekomen in Viborg en zouden we ver over onze fysieke grenzen heen zijn gegaan. We hebben vandaag geleerd dat als je lichaam en geest stop zeggen, je daar aan moet toe kunnen geven, ook al is het hard. Toch hebben we vandaag de kaap van 1300 km bereikt. Zo een aantal kilometers fietsen in 3 weken, daar mogen we toch best trots op zijn, vinden we. Morgen vertrekken we rond drie uur met de trein van Viborg naar Padborg zoals gepland en nemen we de nachttrein naar huis. Om 9.20 uur zullen we op 15 augustus aankomen in Eindhoven, waar Jorg met de auto klaar zal staan om ons weer naar huis te brengen. We willen alvast onze volgers bedanken, net als de mensen die ons gesponsord hebben. Een kleine bijdrage blijft trouwens nog welkom tot begin september, uiteraard voor bednet. Wat mogen jullie nog verwachten op de blog ? Donderdag proberen we een kleine afronding te geven van onze vakantie. En tegen vrijdag probeer ik de foto's en filmpje (s) op de blog te plaatsen zodat jullie een beeld krijgen van wat we hier allemaal neergepend hebben. Jullie krijgen dan ook al een tussenstand van de sponsoractie.
Bedankt iedereen om onze verhalen te lezen. Hopelijk hebben jullie er wat van genoten en tot ziens en horens in Belgium !
Reacties op bericht (0)
Beoordeel dit blog
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
