Zo droog de fietsdag gisteren was, zo nat was de nacht. Regenbuien trommelden op het dak van de tent zodat er twee slaapdronken dames 's morgens hun ontbijt gingen nuttigen in de Gastestübe. De norse bediening van gisterenavond werd gewoon verder gezet, zodat we vroeg op onze bolides stapten. Het prachtige landschap hield nog aan tot in Frankenroda. We konden er echter niet van genieten door het enorme slaaptekort en de alweer neergutsende regen. We vervolgden onze weg richting Creuzburg over afwisselend verharde en onverharde wegen. Na een helling van 10% die we vlot namen, reden we Hörschel binnen. Ondertussen was het gelukkig weer droog geworden. In dit dorpje wilden we iets drinken vooraleer de trip naar Eisenach aan te vatten. Het plaatselijk café/pension waar de Rennsteigwandelroute start, was echter niet open. Maar wij kregen voor het eerst op onze reis te maken met een opdringerige fan. Sandra wilde haar achterste remblokken vervangen, maar dit werd haar tot haar reuzegrote ergernis uit handen genomen door een local. En daarna bleef hij maar om ons heen hangen, ondertussen allerlei vragen stellend . Ook stelde hij voor een eind mee te fietsen naar Eisenach. Carine slaagde er gelukkig in om hem op een diplomatische wijze af te schudden. Indien dit niet gelukt was, had Sandra haar furie vast niet langer kunnen bedwingen. Toch bleven we op onze hoede voor mister Creepy, vooral omdat hij nog enkele kilometers voor ons bleef uitfietsen. Na een hevige klim van 16% die we grotendeels te voet aflegden, een steile afdaling tot 13% en 9 rustig op- en neergaande kilometers, stonden we in Eisenach. Na ons heerlijk middagmaal waar Sandra de typische lekkere Leberkäse uitprobeerde (maar hem begon bij te kruiden met suiker ... bwah !) wilden we naar de Wartburg. Een blik op het wandel- en fietstraject deed ons hier maar van afzien. Een foto voor het album volstond. Daarna trokken we naar het Bach- en Lutherhuis. De musea bezoeken zat er wegens tijdsgebrek echter niet in. Na onze terugtocht door Hörschel vervolgden we onze weg richting Lauchröden. Dit dorp ligt aan de voet van de mooiste kasteelruïne in Thüringen: De Brandenburg. Het landschap werd ondertussen veel weidser en we peddelden door het natuurpark "Thüringer Wald". Vlak voor Gerstungen was het weer zover ... Gietende regen ! De kalimijnen die hier het landschap beheersen waren door de mist van de regen nauwelijks te zien. "Kalimijnen ? 'k Heb ekik die nie gezien ! 'k Dacht dat da bergen woaren in de mist."(was getekend Sandra) Kletsnat arriveerden we op de camping in Berka/Werra. Gelukkig was men zo vriendelijk om een chalet ter beschikking te stellen aan de door regen getergde Praagreizigers. Zalig !
Reacties op bericht (0)
Beoordeel dit blog
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek