Deze namiddag stond er een korte rit op het programma; want door de exploten van Philippe Gilbert de laatste weken wou ik zeker de laatste kilometers van Luik-Bastenaken-Luik bekijken. Vanuit het waterwinningsgebied in onze achtertuin ging het richting Emmadorp doorheen de polders. Wind op kop maar het zalige zomerweer zorgde ervoor dat dit niet als irriterend werd beschouwd. Aan het Verdronken Land van Saeftinghe was onze eerste stop gepland. Het mooiste plaatsje op het terras stond op ons te wachten. Daarna wandelden we nog even tot boven op de dijk om het Verdronken Land te zien liggen. In de verte zag je de boten op de Schelde varen. Het bezoekerscentrum is zeker ook een bezoekje waard. Daarna ging het richting Walsoorden. Knooppunt 9 zorgde weer even voor wat verwarring maar we wisten van vorig jaar dat we beneden moesten blijven in plaats van naar boven te rijden. Onderweg stopten we nog even aan het monument dat de watersnood van 1953 in herinnering brengt. Daarna ging het via de prachtige Luntershoek terug richting Hulst. En we waren net op tijd terug om Gilbert met de Schlecks hun beslissende aanval te zien plaatsen. De overwinnig van Gilbert was dik verdiend en deed ons weer even Belg voelen. Misschien kan hij de regeringscrisis in ons landje oplossen. Alhoewel na bijna een jaar zonder regering wordt men dit ook gewoon en missen doen we ze niet echt.
De knooppunten: 50, 61, 63, 64, 65, 59, 16, 9, 18, 10, 19, 12, 54, 15, 44, 45, 46, 47, 49, 50
|