Deze zomer gaan Myriam en ik de Jutlandroute fietsen. Omdat we allebei sociaal enorm geëngageerd zijn willen we een sponsoractie voor een goed doel aan deze fietstocht vasthangen. We willen zo veel mogelijk euro's inzamelen voor BEDNET. Bednet is een organisatie die langdurig zieke kinderen en hun school ondersteunt met computers en ander ICT-materiaal om de kinderen via het internet van thuis uit les te laten volgen samen met hun klasgenootjes. Zo wordt de leerachterstand beperkt en wordt het sociaal contact onderhouden. Op dit moment volgen al 200 kinderen les op deze manier en het zou mooi zijn als in de toekomst nog meer kinderen gebruik kunnen
maken van dit prachtige initiatief. Ik ben twee jaar geleden met deze organisatie in contact gekomen door een chronisch ziek kindje bij ons op school. Dat jongetje was nog te klein (eerste kleuterklas) om ondersteuning van Bednet te krijgen, maar zij hebben ons met raad en daad bijgestaan om via skype een eigen Bednet op te starten. Toen een meisje van het vierde leerjaar in januari de diagnose van leukemie kreeg, hebben wij hen onmiddellijk gecontacteerd. In drie weken tijd was heel de installatie op school en thuis in kannen en kruiken. Liesje en haar klas maken er dan ook dankbaar gebruik van. Om onze dankbaarheid t.o. Bednet te tonen willen we deze zomer onze fietstocht naar Skagen laten sponsoren door vrienden, kennissen en sympathisanten. De opbrengst gaat integraal naar Bednet. Kennismaken met deze organisatie kan op de website: www.bednet.be . Elke bijdrage, hoe klein ook is welkom op het rekeningnummer: Janssens Carine BE21 9730 8923 6903 ARSPBE22 Dit rekeningnummer wordt uitsluitend gebruikt voor deze actie. Deze sponsortocht wordt ondersteund door Bednet en door GBS Reynaerdijn in Stekene/Kemzeke.
Alvast bedankt voor jullie steun.
Toen ik vanmorgen vroeg de krant opensloeg, las ik een artikel over Armand Van Assche. Hij was een Wase dichter die veel te vroeg gestorven is. Amper vijftig jaar oud. Meneer Van Assche was mijn leraar Nederlands in het 5e middelbaar . Hij was voor de typische meisjesschool waar ik school liep een atypische leraar. Hij was een kei in zijn vakgebied, maar zeer verstrooid en had compleet geen interesse in hoe hij er uit zag. Zijn vettige haar, zijn sokken in twee verschillende kleuren, zijn hemd dat uit zijn broek hing , was meermaals het onderwerp van puberaal gegiechel. Maar iedereen had enorme waardering voor hem, omdat hij anders was dan de anderen en je onderdompelde in de wereld van de dichtkunst. Dat hij zelf een begenadigde dichter was, hebben we pas ontdekt in de normaalschool toen we kennismaakten met zijn vernieuwende gedichten voor de jeugd. Dat onze beruchte tang van een directrice "De Stoof" zijn zus was, konden we nauwelijks geloven.
Dit artikel inspireerde mij om een fietstocht te maken naar Hamme, het land van de dichter Filip De Pillecijn. Het was een schitterende tocht, waar alleen de passage door de stadskern van Sint- Niklaas een minpunt was. Mooi is dat stukje niet, maar wel heel veilig. Eens de stad uit ging het richting Tielrode. Eerst genoot ik van de Roomacker om daarna met een vliegende duik het dorp binnen te suizen recht de Durmedijk op. Daar was het even wachten op de overzet , maar een prachtige bruid en haar gevolg zorgde ervoor dat de tijd snel voorbij was. Ik volgde de dijk en de Durme tot aan de monding in de Schelde. Vanaf dan werd de Schelde mijn reisgezel . Sint-Amands, Mariekerke en Baasrode lagen te blinken aan de overkant van de rivier. Net voor Sint-Amands boog ik af naar Moerzeke -Kastel. Via verhoogde dijken, afgezet met de typische Wase knotwilgen en populieren ging het terug richting Hamme. Via verkeersluwe wegen kwam ik in het dorp terecht waar ik bij de mooi onderhouden molen De Grote Napoleon tijd vond om een lekker gebakje te nuttigen. De knooppunten leidden mij naar de gezellige dries van Sombeke en de buitenwijken van Waasmunster. Daarna kwam ik weer op Sint-Niklaas' grondgebied. Via de vernieuwde Moortelhoek waar het even zoeken was naar de juiste richting bolde ik richting Sint-Pauwels. Een ommetje langs de Roomanmolen en de Twistkapelletjes bracht me in de wijk het Hol in Kemzeke. Van daaruit was het nog even doorzetten om weer in De Klinge te arriveren. Na 75 km zat mijn tocht erop.
Uw dochter, oogappel en doorn in het oog, is een zes waard, goede middelmaat, geen moeilijkheden, niet actief, niet passief, zij kan het halen.
Terwijl haar deugd en ontembare leergierigheid wordt opgehemeld, zie ik u wakker liggen als zij om twee uur 's nachts de sleutel omdraait; uw sleutel op de toekomst.
Overigens, geen klachten. Op een school, met faam, met beproefde bakvorm (de creativiteit van de folder) staat uw dochter onder de hoede én de vakkennis van een wiskundige, een fysicus, een bioloog, een taalkundige... Al is het een puzzel, mevrouw, iedere leerkracht legt zijn stukje naadloos. Zij wordt bedrijfsklaar en desnoods met handleiding afgeleverd.
Slaap dus op beide oren. Armand Van Assche uit 'De chemie van de dauw' 1973 Orion-Brugge
De voorbije jaren heb ik drie fietsvakanties ondernomen. In 2009 reed ik de Vlaanderen fietsroute, in 2010 de ronde van Nederland en in 2012 de Praagroute. Er zitten nog heel wat andere routes in de pijplijn, maar deze zomer wordt het Denemarken. Waarom ? Ik ben een echte natuurmens en naar het schijnt dat als je eenmaal de sfeer van rust en ruimte in de weidse natuur van Scandinavië hebt geproefd, je vaker terugkeert naar het Noorden. Scandinavië heb ik echter nog nooit eerder bezocht maar mijn lieve collega Karien heeft me met haar verhalen over Jylland warm gemaakt voor deze onderneming. Omdat Sandra een tweejaarlijkse fietsmaat is , trek ik er dit jaar op uit met Myriam, een sportieve vriendin die al enkele jaren had laten vallen dat ze zo'n fietsvakantie ook wel zag zitten. Dus nu is de tijd rijp. De route is al volledig gepland en de overnachtingen, bed and breakfasts deze keer, zijn vastgelegd. Mijn oude, stijve knoken zien kamperen niet meer zitten, zeker niet als we geen mooi-weergarantie hebben. Onze fietsvakantie start in Emmen in Groningen . Deze stad trachten we te bereiken met de trein. Fyra- perikelen zullen we gelukkig niet hebben, want die trein rijdt niet meer en met de Thalys kunnen geen fietsen mee. Door alle omwegen die we zo moeten maken, zal de eerste halve dag een echt treinreisavontuur worden. Vanuit Emmen gaat het regelrecht richting Duitsland en trekken we door een onbekend en vergeten gebied. Oude veengebieden zullen afwisselen met beboste heuvels en uiterwaarden van de Weser en de Elbe. Een bezoekje aan het waddeneiland Helgoland staat daarbij ook op ons programma. Na 400 km wordt dan de Deense grens bereikt. Vanaf Schleswig-Holsten volgen we zeer oude handelswegen : de Ochsenweg en de Haervejen, met als onbetwist hoogtepunt het prachtige merengebied rond Silkeborg. Ook het koningsplaatsje Jelling met de beroemde stenen zullen we passeren. Vanaf Viborg fietsen we over Aalborg naar Hirtshals en Skagen . We fietsen dan nog een heel stuk terug langs de oostkust weer tot in Viborg. Daar zullen we de trein nemen naar Padborg om van daaruit met de nachttrein terug te keren naar Arnhem.
Dit jaar koppelen we onze fietstocht aan een ongelooflijk goed doel, maar daarover vernemen jullie volgende week meer.
Hoe we de route indelen kan je hier lezen: Dag 1 : treinreis Sint-Niklaas - Emmen fietstocht: Emmen - Dörpen: 48 km Dag 2 : Dörpen - Westerstede: 73 km Dag 3: Westerstede - Bremerhaven: 76 km Dag 4: Boottocht en bezoek Helgoland Dag 5: Bremerhaven - Armstorf: 82 km Dag 6: Armstorf - Hademarschen Hanerau: 83 km Dag 7: Hademarschen Hanerau - Schleswig : 65 km Dag 8: Bezoek Haithabu + Schleswig- Padborg: 50 km Dag 9: Padborg - Vojens : 70km Dag 10: Vojens - Bredsten: 80 km Dag 11: Bredsten - Ry: 70 km Dag 12: Ry - Viborg: 68 km Dag 13: rustdag Dag 14: Viborg - Nibe: 75 km Dag 15: Nibe - Skallerup Klit : 85 km Dag 16: Skallerup Klit - Skagen: 75 km Dag 17: Skagen - Saeby: 73 km Dag 18: Saeby- Svanfolk: 75 km Dag 19: Svanfolk - Viborg: 85 km Dag 20: Treinreis naar huis.
Net terug van het optreden van PP Michiels en Joe Cocker in de Lotto- arena. Was me dat de moeite zeg ! Twee van mijn favorieten op een avond ! PP, je bent nog steeds een mooie man en je stem blijft krachtig. Joe Cocker, wat een volume zeg ! Bedankt voor deze mooie avond.
Dit weekend ben ik eens iets anders gaan doen dan fietsen, namelijk geocaching. Jorg, mijn man, is daar al enkele jaren mee zoet als hij gaat fietsen of wij op een sportieve vakantie gaan. Wat is geocaching ? Iemand verstopt ergens een waterdichte doos, met daarin een logboek en een aantal voorwerpen. Met een hand-GPS bepaalt hij de precieze coördinaten van de schuilplaats. Vervolgens publiceert hij die op het internet: www.geocaching.com. Andere mensen lezen op de Geocache-website die coördinaten en kunnen dan op zoek gaan naar de "cache" (schat). Vinden ze hem, dan schrijven ze hun bevindingen over de tocht neer in het logboek en mogen ze uit de doos een voorwerp nemen, maar ze moeten er ook weer één bijplaatsen. Zo verandert de inhoud van de schat voortdurend. Het plezierige aan geocaching is dat diegene die de schat verstopte u laat kennis maken met mooie plaatsen; natuurgebieden, bezienswaardigheden, enz., die u anders misschien nooit zou ontdekken.
Wij hebben dit weekend De Panne en Cap Blanc Nez in Frankrijk aangedaan. Prachtig weer en een mooie omgeving. Hiervan getuigen de foto's.
Het zonnetje lonkte al enkele dagen naar mijn fiets en ik besloot het er vandaag dan ook maar op te wagen om de kou te trotseren en een tochtje te maken. Goed ingeduffeld met laagjes boven elkaar, twee paar kousen in mijn goretex-schoenen, een stel handschoenen en een muts vertrok ik bij 1 graad boven nul. Ik wilde een bezoekje brengen aan onze noorderburen. De grens ligt letterlijk achter mijn tuin en via de Clingse bossen waaide de wind mij richting Hulst. Ze maken reclame met de slogan : De meest Vlaamse stad van Zeeuws - Vlaanderen. Maar het is er vooral gezellig winkelen. Net buiten Hulst was het toch even schrikken van het polderlandschap. Normaal is het een bedrijvigheid van jewelste op de weiden en akkers deze tijd van het jaar. Maar nu lagen de velden er heel kaal bij . Wat een ruimte, maar tegelijkertijd ook een tegenslag voor de landbouwers die moeten leven van de opbrengst van hun velden !Met een aangenaam rugwindje bolde ik langs de prachtige Luntershoek en tegen de middag stond ik in Axel. In het wapen van Axel was het tijd om te genieten van een warme soep en een heerlijk slaatje. Krachten opdoen voor het vervolg van de rit ! Ik fietste verder naar het rustige Westdorpe. Eerst passeerde ik nog enkele historische monumenten op het grondgebied van dit langgerekt dorp: De Zwartenhoekse zeesluis en het oudste transformatorhuisje van elektriciteit in Zeeland uit het begin van de twintigste eeuw. Voorbij Westdorpe voerde de route mij richting Zelzate, halfweg mijn route. Meteen ging de wind ook pal op de kop blazen en dat tot thuis. Het tempo zakte dan ook meteen fors naar beneden. Rustige wegen brachten mij tot in Wachtebeke, waar ik mijn weg vervolgde langs de prachtige Moervaart. Die volgde ik tot in Klein- Sinaai. Via de oude spoorweg kwam ik in mijn geboortedorp Kemzeke terecht om van daaruit naar De Klinge te rijden. Na 66 km stond ik weer thuis. Wat een prachtige route alweer.