Inhoud blog
  • Einde van de blog
  • GPS uitgeprobeerd en goed bevonden
  • Conditie nog niet op peil, maar we werken eraan.
  • Fietsvakantie in de zomermaanden
  • Nieuwe plannen
    Categorieën
  • fietsvakantie naar Bordeaux (28)
  • fietsvakantie naar Praag (28)
  • fietsvakantie Nederland 2016 (2)
  • Jutlandroute (25)
  • ronde van Nederland (21)
  • routes in de rest van Vlaanderen (13)
  • routes in het Waasland (28)
  • routes in Zeeland (20)
  • Mijn favorieten
  • falk.nl
  • stichting landelijk fietsplatform
  • www.voetveren.nl
  • www.europafietsers.nl
  • fietsroutes.startpagina.nl
  • www.start.be
  • www.go2.be
  • Vlaanderen fietsland
  • Foto
    Foto
    Foto
    Recreatieve fietstochten
    met het Waasland als uitvalsbasis
    14-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Overschouwing
    Nu we één dag weer terug thuis zijn, wil ik onze fietsvakantie even overschouwen.
    Mijn derde fietsvakantie was tot hiertoe de mooiste . Een schitterende en zeer afwisselende route door prachtige landschappen en interessante stadjes en steden. Alleen het gebrek aan internetcafés speelde ons parten om onze verslagjes op de blog te zetten, maar het is gisteren en vandaag gebeurd. De selectie van onze foto's staat er nu ook helemaal op .
    Sandra, mijn fietsmaatje, was een heel toffe gezel. Het zal vast niet onze laatste fietsvakantie zijn. We'll keep in touch.
    Garry en Corinne , onze Nieuw- Zeelandse gezellen mogen vast en zeker regelmatig een e-mail verwachten . En wie weet ... Misschien brengen we hen nog wel eens een bezoekje, ginder oversea.
    Dat Duitsland een prachtig fietsland is, kan ik zeker beamen. De Hanzenstedenroute zal daarom in de toekomst ook nog aan bod komen in mijn vakantieplannen.
    Praag is een schitterende stad, echt een bezoek waard.
    De fietswegen in Tsjechië lopen door prachtige gebieden, maar de mentaliteit van de bevolking spreekt mij niet aan en ligt mij niet.
    Hopelijk verandert het in positieve zin door de jonge garde. Zij begrijpen meestal wat Engels en zijn veel opener dan hun oudere landgenoten die zich alleen in het Tsjechisch kunnen uitdrukken . De barse behandeling van toeristen hangt misschien nog samen met de communistische achtergrond, maar het is echt een schok om zo'n behandeling te krijgen.

    14-08-2012 om 19:36 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 21: Horovice - Dobrichovice
    De laatste trip van onze fietsvakantie en een hele korte ! Op het gemakje naar ons pension dat als uitvalsbasis zal dienen om in 5 dagen zoveel mogelijk van Praag te zien. Hier werd ik ook herenigd met Evelien en Liesbet . Zij zullen ons vergezellen op onze citytrip. En zondag ... fietsen we de laatste kilometers langs de Moldau naar Praag en zo naar het centraal station . We keren terug naar België met de nachttrein naar Amsterdam, de IC- trein naar Antwerpen en de IC- trein naar Sint- Niklaas.
























    14-08-2012 om 19:31 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 20: Konstantinovy Lazne - Horovice
    Om kwart voor 9 zaten we reeds op de bikes voor de langste dag van deze fietsvakantie. Elke dag stonden er meer kilometers op de teller dan de gids aangaf, maar vandaag werden het er 20 ! meer. En dat zonder omrijden ! We namen afscheid van Corinne en Garry, onze Nieuw- Zeelandse soulmates en reden richting Plzen onder een stralende zon . Plzen is een industriestad, gelegen aan 4 rivieren. Twee bedrijven maakten Plzen wereldberoemd: Skoda en Pilsner Urquell.
    Een vriendelijke jongedame sprak ons in perfect Engels aan. Ze was heel geïnteresseerd in onze tocht en vertelde dat ze in augustus Nederland ging rondreizen.
    In het centrum van Plzen liggen pompeuze gebouwen en een prachtige synagoge , de op drie na grootste ter wereld.
    Via de imposante brouwerij verlieten we deze stad, nadat we een slaatje van 250 gram hadden gegeten. De porties zijn voor hongerige fietsers vrij krap bemeten, dus we moesten onze energie aanvullen met ons koekjesrantsoen.
    Na Plzen volgde de route fietspaden en stille weggetjes door boerenland. Zo kwamen we terecht in Rokykany. Van daaruit ging het op en neer richting Horovice. Daar wachtte ons een echt luxe-pension: Pension Villa. Voor 25 euro per persoon logeerden we in een prachtige kamer en konden we gebruik maken van een gemeenschappelijke keuken.











    14-08-2012 om 19:20 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 19: Hohenberg aan de Eger - Konstantinovy Lazne
    Na een behoorlijke nachtrust en een gezellig ontbijt spraken we met onze Nieuw-Zeelandse vrienden af om 's avonds op dezelfde camping te overnachten. Ze volgden een deel dezelfde route als wij tot in Cheb en gingen daarna hun eigen weg, meestal langs grotere wegen. De Tsjechische fietsroutes zijn heel goed aangegeven met grote gele borden en nummers. Ze staan ook op alle kruispunten. Makkelijk om te volgen.
    Vanaf de grens naar Cheb fietsten we door een golvende vlakte met uitzicht op het Fichtelgebergte. Even verder kwamen we via een stuwmeer en stuwdam de stad binnen. Hier verlieten we de Wallensteinroute.
    Cheb is een oude vestingstad. Indrukwekkende gevels sieren het marktplein. Hier haalden we onze eerste Tsjechische kronen uit de bankautomaat. Toch wel even wennen aan het gebruik van een nieuwe munt. Wat ook wennen is, is de prijs van producten. Het lijkt veel, maar als je het omrekent (1 euro = ongeveer 25 kronen) betaal je soms nog niet de helft van wat je bij ons neertelt.
    Wat ook wennen is, is de zeer slechte staat waarin de Tsjechische wegen verkeren. Hobbeldebobbeldebobbel. Een nieuwe laag asfalt leggen , gebeurt hier schijnbaar weinig, wel oplappen tot je een lapjestapijt van asfalt krijgt vol met putten.
    Het werd ook een opeenvolging van pittige klimmetjes, soms tot 10 en 12 % en roetsjende afdalingen. Ondertussen hadden we de tijd om te genieten van het prachtige wijdse heuvelrijke landschap .
    Waar we in Duitsland steeds een vriendelijke groet terugkregen of een geïnteresseerd babbeltje konden slaan, merkten we hier snel op dat de bevolking heel erg stug is. Velen kijken van je weg als je ze groet. Vraag je ze iets, halen ze hun schouders op of kijken je boos aan. Ze geven je de indruk: "Wat kom jij hier doen, buitenlander ? Hoe rapper dat je hier weg bent, hoe liever we het hebben."
    Wil je echt een inlichting, moet je jongere mensen aanspreken. Zij kennen meestal een mondvol Engels. De oudere bevolking spreekt over het algemeen alleen Tsjechisch.
    Uiteindelijk kwamen we terecht in Marianske Lazne . Dit is een wereldberoemd kuuroord met schitterende hotels. Een en al pracht en praal ! De weg om uit de stad te komen kostte heel veel inspanning: een lange steile klim die ons en een Hollands koppel bijna tot de wanhoop dreef. Te voet zwaar beladen fietsen omhoog duwen is echt niet van de poes.
    Daarna liep de route langs mooie dalen en beekjes en kwamen we in Klaster Tepla terecht. Van ver reeds beheersen de twee torens het landschap. Dit klooster gaat terug tot in 1193. Het is een schitterende locatie , maar er zijn dringend restauratiewerken nodig. Het ligt er heel vervallen bij.
    Van hieruit ging het naar Konstantinovy Lazne. Daar vonden we een leuke locatie op camping La Rocca. De ontvangst was hartelijk (eerste vriendelijk Tsjechisch woord vandaag) . De douches waren echter ijskoud ! Een aantal harde gillen weerklonken door de doucheruimtes.
    Een pizza eten zou onze dag afsluiten. Een onvriendelijke no kregen we naar ons hoofd geslingerd door de uitbaatster op onze vraag of we nog konden eten. Gelukkig wilden vader en dochter nog wel eten maken. Binnen zitten was er echter niet bij. We vlogen het koude terras op of we wilden of niet. Ons idee over Tsjechen werd nog maar eens bevestigd.
























    14-08-2012 om 19:13 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 18: Bad Berneck - Hohenberg aan de Eger
    Na een vrolijk afscheid zaten we al om 8.15 uur op onze stalen rossen. We kregen meteen een klim van 17 km voorgeschoteld. Via de uitlopers van het Fichtelgebergte klommen we gedurende 10 km aan 3 tot 4 % richting Bischofsgrün, via een vrijliggend fietspad. De laatste kilometer tot Bischofsgrün was heel pittig tot 12%. Daarna klommen we nog een paar kilometer door onder een skilift. De uitzichten over het Fichtelgebergte waren regelmatig adembenemend. Hier bereikten we ook het hoogste punt van onze Praagroute: 870 meter. Vanaf hier volgden we de Fichtelnaabroute.Daarna volgde een rustige afdaling van enkele kilometers met hier en daar nog een pittige klim tussendoor. Zo kwamen we aan de prachtige Fichtelmeren. Tijd voor een terrasje en een babbeltje met geïnteresseerde Duitsers in onze Praagroute.
    Bij Brand en Ebnath volgden weer een aantal forse klimmetjes. Vooral de Schwartzenreutstrasse pleegde een regelrechte aanslag op onze klimspieren.
    Via prachtig wisselende landschappen daalden en klommen we richting Marktredwitz. Daar begon het weer eens oude wijven te regenen. Dus maar een Kaufhof opgezocht voor Thee und Kuchen. Ook even overlegd wat we gingen doen. Doorrijden naar Cheb tot de camping of bellen naar de jeugdherberg in Hohenberg, pal op de grens. Het werd het laatste. Vooral omdat de vermoeidheid van de vele kilometers begon te wegen op ons lichaam en we kou hadden door de afkoeling door de regen.
    Even voorbij Arzberg kwamen we een koppel Nieuw-Zeelanders tegen, die net zo vermoeid en verkleumd waren als wij. Dus nog even gebeld of er voor hen ook nog plaats was. Een heel gesprek werd gevoerd met dit koppel dat werkte in Zuid- China en al heel Azie had afgefietst. Heel interessant ! We bereikten Schirnding en hadden twee mogelijkheden om naar Hohenberg te fietsen. Snel even aan twee brandweerlieden gevraagd welke van de twee routes het best te doen was. Het was allebei heel erg zwaar meldden ze ons. Maar ... Het medelijden spatte uit hun ogen. Gevolg: De fietsen werden in de brandweerwagen geladen en de fietsers in de camionette. Hilariteit alom, zowel bij ons vieren als bij de brandweerlui. Zij waren ineens met 8 om ons verder te helpen, tot hun groot jolijt.
    Toen we aankwamen in Hohenberg stond bijna het hele dorp uit om met grote ogen te kijken naar het tafereel. Plaatselijk wereldnieuws !
    In de jeugdherberg, gevestigd in een oud kasteel, werd nog gezorgd voor een verzorgde broodmaaltijd.
    Wat ook heel leuk was aan deze locatie, was dat er een ooievaarsnest boven op de toren gevestigd was. Een mooie afsluiter van de ooievaarrijke route van de voorbije dagen.
























    14-08-2012 om 19:01 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 17: Niederfüllbach - Bad Berneck
    Na een zeer uitgebreid ontbijtbuffet vertrokken we voor onze tot hier toe minst interessante dag van de fietsvakantie. Een echte overgangsetappe, want morgen staat er ons heel veel moois te wachten.
    Reeds heel snel na ons vertrek wachtte ons een behoorlijk zware klim naar Buch-am-Forst met een stuk tot circa 15%. Een hele hap zo kort na het ontbijt. Daarna volgde een afdaling naar Lichtenfels, het centrum van de handel in korven en rieten manden. Vanuit het stadscentrum reden we richting Michelau over een prachtige fietsbrug over de Main. Via verlaten dorpjes en weilanden fietsten we verder naar Burgkundstadt. Opeens ... waren we elkaar kwijt gedurende een klein uur ! Onderweg was Carine gestopt om een foto te maken. Sandra had het niet gehoord, trapte maar verder in de veronderstelling dat Carine op enkele meters hing. Sandra nam de verkeerde route, Carine de juiste en die vond Sandra nergens meer. Toch maar even getelefoneerd. Sandra keerde terug via haar verkeerde route. Carine wachtte , maar kwam haar niet tegen. Nog eens gebeld en op eigen kracht elk naar Altenkundstadt gereden. Na een uur waren we weer verenigd.
    Dan ging het via heel wat industrieterreinen naar Kulmbach. Een grijze, grauwe stad met de Plassenburcht die je van ver boven de stad ziet uittorenen.
    Via een gestaag klimmend alternatief vanuit Ludwigchorgast peddelden we richting Himmelkron. Van daaruit volgden we circa 10 km het fietspad op een oud spoor richting Bad Berneck. Daarbij moesten we nogmaals door een groot industrieterrein.
    Via een klim tussen de 3 en 4 % bereikten we Pension Bauer in Bad Berneck. Een ontzettend lief koppel ontving ons heel hartelijk















    14-08-2012 om 18:41 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    13-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 16:Meiningen - Niederfüllbach
    Na een lekker gezond ontbijt vertrokken we voor een prachtige heuvelachtige dag, misschien wel de mooiste tot hiertoe qua landschappen. We reden richting Themar en Kloster Vessra. Deze route liep over golvende wegen in een landschap van heuvels met nog heel veel ruimte en rust voor bedreigde diersoorten. Een schitterend natuurgebied ! Regelmatig staken we de Werra over , over prachtige stenen bruggetjes.
    Na Themar , een stadje uit het begin van de negende eeuw met een stadsmuur met zeven torens volgde een lange klim naar Kloster Vessra. Rond het Romaans/gotisch klooster is een openluchtmuseum opgebouwd met vakwerkhuizen, een kerkje en een Rathaus. De huizen zijn ingericht met oude meubels om je een idee te geven hoe het er vroeger aan toe ging. Het bijzondere is dat dit allemaal bestaande gebouwen waren uit de wijde omgeving die steen voor steen afgebroken zijn en op deze locatie opnieuw opgebouwd werden. Echt leerrijk was dit bezoek aan het museum.
    Hierna volgden de beklimmingen en afdalingen elkaar voortdurend op, soms tot 10% en meer. In Hildburghausen was het door wegwerkzaamheden even zoeken naar de juiste weg. Ook de beschrijving in onze gids klopte weer eens niet helemaal, dus alweer het gezond verstand laten zegevieren.Na Birkenfeld kregen we een venijnige en gevaarlijke klim voor de wielen. Carine reed letterlijk achteruit op een bepaald punt. Even een hachelijke situatie, gelukkig opgelost zonder veel erg. Een blauwe plek meer of minder maakt na twee weken fietsen niet meer uit.
    We fietsten daarna over een geasfalteerd fietspad met een prachtig uitzicht op het Werradal.
    In Veilsdorf kwamen we aan het eind van de Werraroute, een prachtig stuk op deze Praagroute.
    We moesten ons nu voor 14 km beroepen op de gids. Tot en met km 7 in Ahlstadt verliep dit vlot, maar door wegwerkzaamheden geraakten we het juiste spoor kwijt. Ook de aangegeven afstanden in de gids konden onmogelijk kloppen met de situatie op de kaart. En ... Ottowind was nergens te bespeuren. We naderden steeds meer de autobahn en zagen dan plotseling een bordje naar Meeder met de Coburgroute erop. 9 km extra kostte ons dit, maar we geraakten zo weer op het juiste pad. Alleen het klimwerk begon te wegen op onze vermoeide benen.
    Het prachtige uitzicht op de wijdse valleien maakte echter alles goed. En vanaf Meeder ging het in vrije val naar beneden richting Coburg. We moesten bijna niet meer trappen.
    Boven de stad staat de vesting Coburg. Dit slot met z'n geweldige torens torent 300 meter boven de stad uit.
    In Coburg zelf kijk je je ogen uit naar de prachtige gebouwen verspreid over de stad. Na een heerlijke maaltijd op een terrasje reden we naar Hotel Panorama in Niederfüllbach, gelegen vlak naast de route en met een prima onthaal. Een lekker bad ontspande de vermoeide spieren.


























    13-08-2012 om 20:30 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 15: Berka/ Werra - Meiningen
    Deze morgen al om kwart voor 8 de fiets op, want er wachtte ons een lange rit. Voor het eerst sinds lang zou het een zonnige dag worden .
    De kalimijnen toonden zich nu in al hun pracht.
    Op weg naar Widdershausen moesten we door een industriegebied en daar was het baggeren door de modder. Als de vuiligheid aan dit tempo aan onze fietsen blijft hangen, herkennen we straks de kleur niet meer. Wel schadelijk voor de remmen en het versnellingsapparaat . Daarna leidde een pad op houten palen ons door een moerassig deel met een mooi uitzicht op de Monte Kali.
    Via golvende autoluwe wegen bereikten we al snel Kieselbach. Gelukkig moet de Krayenberg niet meer beklommen moet worden , maar kan je een alternatief bospad nemen. Met het weer van de voorbije dagen was het echter een mountainbikeparcours. De fietsen slipten regelmatig weg en het kostte heel wat moeite om ze onder controle te houden.
    We naderden al snel Bad Salzungen, maar we lieten dit door onze route links liggen.
    Dan bereikten we Immelborn, een stadje met een ooievaar in het wapenschild. De witte ooievaar broedt sinds 1936 in het midden van de stad op een oude schoorsteen. Het nest was echter leeg op het moment van onze passage.
    Daarna peddelden we Breitungen binnen. Een gezellig terrasje lonkte naar ons naast de mooie kerk. Deze kerk was veel mooier dan de Romaanse kloosterkerk "Basilika", waar we speciaal een omweg voor maakten.
    Tussen Breitungen en Wasungen is de Werraroute heraangelegd met een autoluw pad. De klimmetjes worden beperkt tot een minimum en je kan genieten van de natuurpracht rondom je.
    Daarna ging het richting Meiningen via een kronkelende weg door weilanden met een blik op de buitenwijken.
    In Meiningen zelf vonden we onderdak in het schitterende Hennebergerhaus. Een echte toplocatie !





























    13-08-2012 om 20:09 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 14: Probsteizella - Berka/Werka
    Zo droog de fietsdag gisteren was, zo nat was de nacht. Regenbuien trommelden op het dak van de tent zodat er twee slaapdronken dames 's morgens hun ontbijt gingen nuttigen in de Gastestübe. De norse bediening van gisterenavond werd gewoon verder gezet, zodat we vroeg op onze bolides stapten.
    Het prachtige landschap hield nog aan tot in Frankenroda. We konden er echter niet van genieten door het enorme slaaptekort en de alweer neergutsende regen. We vervolgden onze weg richting Creuzburg over afwisselend verharde en onverharde wegen. Na een helling van 10% die we vlot namen, reden we Hörschel binnen. Ondertussen was het gelukkig weer droog geworden. In dit dorpje wilden we iets drinken vooraleer de trip naar Eisenach aan te vatten. Het plaatselijk café/pension waar de Rennsteigwandelroute start, was echter niet open. Maar wij kregen voor het eerst op onze reis te maken met een opdringerige fan. Sandra wilde haar achterste remblokken vervangen, maar dit werd haar tot haar reuzegrote ergernis uit handen genomen door een local. En daarna bleef hij maar om ons heen hangen, ondertussen allerlei vragen stellend . Ook stelde hij voor een eind mee te fietsen naar Eisenach. Carine slaagde er gelukkig in om hem op een diplomatische wijze af te schudden. Indien dit niet gelukt was, had Sandra haar furie vast niet langer kunnen bedwingen. Toch bleven we op onze hoede voor mister Creepy, vooral omdat hij nog enkele kilometers voor ons bleef uitfietsen.
    Na een hevige klim van 16% die we grotendeels te voet aflegden, een steile afdaling tot 13% en 9 rustig op- en neergaande kilometers, stonden we in Eisenach. Na ons heerlijk middagmaal waar Sandra de typische lekkere Leberkäse uitprobeerde (maar hem begon bij te kruiden met suiker ... bwah !) wilden we naar de Wartburg. Een blik op het wandel- en fietstraject deed ons hier maar van afzien. Een foto voor het album volstond.
    Daarna trokken we naar het Bach- en Lutherhuis. De musea bezoeken zat er wegens tijdsgebrek echter niet in.
    Na onze terugtocht door Hörschel vervolgden we onze weg richting Lauchröden. Dit dorp ligt aan de voet van de mooiste kasteelruïne in Thüringen: De Brandenburg.
    Het landschap werd ondertussen veel weidser en we peddelden door het natuurpark "Thüringer Wald".
    Vlak voor Gerstungen was het weer zover ... Gietende regen ! De kalimijnen die hier het landschap beheersen waren door de mist van de regen nauwelijks te zien. "Kalimijnen ? 'k Heb ekik die nie gezien ! 'k Dacht dat da bergen woaren in de mist."(was getekend Sandra)
    Kletsnat arriveerden we op de camping in Berka/Werra. Gelukkig was men zo vriendelijk om een chalet ter beschikking te stellen aan de door regen getergde Praagreizigers. Zalig !


























    13-08-2012 om 19:52 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 13 : Hann. Münden - Probsteizella
    Gisteren genoten we heel erg van het pittoreske Hann. Münden. Onze vermoeide benen en eeltige zitvlakken kregen de nodige rust. Te voet struinden we heel de stad met de prachtige vakwerkhuizen door.
    Deze morgen staken we al om half 8 ons ontbijt achter de kiezen, zodat we met onze opgeruimde en gereorganiseerde fietstassen om half 9 vertrekkensklaar stonden. Niet moeilijk als je ziet hoe Sandra er op haar eigen Gestapo-achtige manier "Vortmachen !"druk op zet om in actie te schieten. Tegen het moment dat de wekker afgelopen is en Carine haar ogen heeft opengetrokken is Sandra al aangekleed en alles aan het inpakken ondertussen Carine die 's morgens het eerste half uur op stand-bystand leeft , aanporrend om hetzelfde te doen. En dan maar gieren van het lachen met de hersens van Carine die niet meewillen.Gelukkig heeft dit nog niet tot ochtendlijke ruzies geleid.
    Eens vertrokken maakten we kennis met de dorpsgestapo. Wij reden met onze fietsen door een nog slapend Hann. Münden, toegegeven, door een voetgangerszone. Eén van de dorpsoudsten brulde: "Absteigen ! Absteigen! Die Polizei ist schon unterwegs!"Dit werkte zodanig op onze lachspieren dat ze nog harder begon te roepen. "Und noch lächeln auch !"
    We maakten ons dus maar snel uit de voeten.
    Aan de oude brug pakten we de Werra-route op. Tot na Witzenhausen volgden we de noordelijke oever van de Werra. Van daaruit ging het naar Unterrieden, over een lichtgolvend parcours. Dan volgde een heel mooi stukje Werra-route. We peddelden door het pittoreske Werleshausen. Via een landbouwweg en een zompig bospad bolden we door het prachtige landschap met een wijds uitzicht over de Werra en omgeving. Achter elke bocht leek het landschap te veranderen.
    Net voor we Allendorf bereikten volgde even een emotioneel moment. In het landschap hadden we op de heuvelruggen al de sporen gezien van het vroegere ijzeren gordijn. En opeens stond daar een levensgroot bord voor onze neus met de tekst: "Hier waren Deutschland und Europa bis zum 18 November 1989 um 6 Uhr geteilt."Dit zorgde voor koude rillingen en emoties. Het riep herinneringen op aan die avond dat we aan de televisie gekluisterd zaten bij de val van de Berlijnse muur. Wij zijn een generatie die nog bewust de Koude Oorlog heeft meegemaakt en zich heel erg bewust was van de consequenties van de communistische staatsvorm voor de burgers. Hier nu vrij kunnen rondrijden , maakte toch een traantje los.
    Dan was het tijd om kennis te maken met het voormalige Oost- Duitsland.
    Bad Sooden en Allendorf , twee zusterstadjes links en rechts van de Werra, hebben bijzonder mooie straatjes en vakwerkhuizen. In Allendorf genoten we van een smakelijk middagmaal in een Italiaans restaurant.
    Nadien liep de route verder door een mooi landschap , met regelmatig een ruïne of slot hoog boven de dorpjes en de Werra. Ook staan er hier en daar kunstige fietsconstructies.
    Uiteindelijk bereikten we Treffurt. Het centrum rond het schitterende raadhuis is beschermd stadsgezicht. Hoog boven de stad prijkt de prachtige burcht Normannstein.
    Daarna veranderde het landschap compleet. Het fietspad werd smal en liep door de Creuzburger Durchbruch, zeer fraai uitgeslepen rotsformaties.
    Hier lag onze camping voor deze avond. Een lekker drankje sloot een droge fietsdag af.




































    13-08-2012 om 19:37 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    06-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 11: Liebenau - Hann. Münden
    Gisterenavond begon het rond 22 uur te regenen en het hield van heel de nacht niet op. Slapen was er dus niet veel bij. Met kleine oogjes maakten we ons ontbijt onder een groot gespannen tentzeil.
    De tent werd afgebroken en de fietsen opgetuigd in de alweer neerpletsende regen. Maar wonder boven wonder rond 9 uur werd het droog voor het grootste deel van de dag, enkele korte buien niet te na gesproken.Na een laatste blik op een groot windmolenpark ging het via kronkelende en lichtgolvende wegen richting Trendelburg. De burcht van dit plaatsje beheerst al van ver het landschap. Hier kwamen we weer eens onze 'Hollandse vriendinnen' tegen die ook naar Praag fietsen. Elke dag komen we ze minstens vier keer tegen. Meestal zijn ze de weg kwijt en wachten ze op ons om te zien waar ze heen moeten. Nummer 1 is de chef en zou je van de baan fietsen als het niet snel genoeg gaat. Nummer 2 is de volgster en een heel stuk vriendelijker.
    Na Trendelburg moesten we weer enkele heuveltjes overwinnen over kronkelende wegen. In Helmarshausen hadden we een mooi zicht op de ruïne Krukenburg.
    We peddelden vrolijk naar Bad Karlshafen. Daar mondt de Diemel uit in de Weser. Vanaf hier moesten we de Weserradweg volgen.
    We staken met een pontje de Weser over in Wahmbeck en daar waren onze vriendinnen ook weer. De 2 euro die we moesten betalen voor de oversteek was voor de cheffin blijkbaar nogal veel, want ze smeet het geld bijna naar de veerman.
    In Lippoldsberg kwamen de Hollandse meiden ineens op ons pad toen ze van een pontje kwamen . Ze waren weer eens verkeerd gereden !
    Toen de weg in het dorp versperd was , moesten we terugkeren en de Weser oversteken met datzelfde pontje om onze weg te vervolgen.
    Sandra en ik kwamen niet meer bij van het lachen toen we hun gezicht zagen en al helemaal niet meer toen de veerman zei: "Ach , sind Sie falsch gefahren ? Schade ! Dass macht nochmals 2 euro ."
    Het fietspad bleef de Weser volgen tot in Hann. Münden. Alweer een prachtig stukje natuur !
    Toen we Hann. Münden binnenpeddelden via de oude historische brug, werden we getroffen door de schoonheid van deze stad. Ze ligt aan de samenvloeiing van de Fulda, de Werra en de Weser. Er staan meer dan 700 vakwerkhuizen uit de 16e eeuw. Een pareltje !
    En aan het imposante raadhuis heb je 3x daags een klokkenspel met figuren uit het leven van Doktor Eisenbart, de plaatselijke Drieske Nijpers.
    Hier houden we onze welverdiende rustdag morgen .

























    06-08-2012 om 21:00 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 10: Paderborn - Liebenau
    Na een woelige nacht werden we vergast op een lekker ontbijt. Deze dag zou de mooiste worden tot hiertoe !
    We konden gelukkig vertrekken in het droge, maar onderweg hebben we toch weer onze portie hemelvocht te verduren gekregen. Gelukkig in deeltjes van een half uur, afgewisseld met drogere periodes.
    Het eerste deel ging over de landelijk Almeradweg. In Kirchborchen namen we de Altenauroute op. We fietsten over smalle golvende weggetjes en staken nu en dan een beekje over. Zover je kon kijken fietste je tussen de heuvels met afwisselende vergezichten. Nu eens helemaal groen, dan bezaaid met akkers.
    In Atteln stond een heel fraai vakwerkhuis: Alte Spieker, van meer dan 400 jaar oud.
    Op de weg naar Blankenrode wachtte ons een klim van 5 km. We begonnen er met een klein hartje aan, maar eens in het juiste ritme ging het vlot. Net voor Blankenrode kwam de dokter Doolittle in Sandra boven. Er was een paard ontsnapt uit een weide net nadat Carine er was gepasseerd. Sandra bemande snel in haar eentje de "pferdenrettungsdienst" en belde de Polizei. De man aan de andere kant van de lijn wist niet wat hem overkwam , want hij begreep geen jota van haar Duitse uitleg. Ze hield dan maar een bus tegen en liet de uitleg aan de buschauffeur over . Die zou samen met zijn passagiers proberen het paard weer in de wei te krijgen. Het gehinnik van de paarden was tien minuten later nog te horen.
    Na dit levensreddend intermezzo wachtte ons weer een klim van 1,5 km met een stijgingspercentage van 8%. Na de lange steile afdaling kwamen we op een bosweg terecht. Langs deze prachtige weg bolden we langs een kweekprogramma met wisenten en Tarpanerpaarden. De moeite waard om deze dieren van dichtbij te bekijken !
    Via schitterende fietspaden over en langs de Diemel bereikten we Warburg, een indrukwekkende Hanzestad van bijna 1000 jaar oud, met een middeleeuwse sfeer. De laatste kilometers naar Liebenau bleven we langs de oevers van de Diemel. In Zwergen vonden we onze camping Reiterparadis. Een prachtige locatie ! Eten was echter nergens meer te bespeuren, dus moesten we ons noodrantsoen aanspreken. "Gefressenes Hund" noemde Carine het.













    06-08-2012 om 20:47 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 9: Bad Waldliesborn - Paderborn
    Na een steengoed ontbijt stapten we op onze ondertussen besmeurde bikes voor een halve fietsdag. Ondertussen zijn we fietsende reclamespots geworden voor buitensportmateriaal want de regen gutste naar beneden.
    We volgden nog steeds de Römerroute langs baggermeren waar niet veel zand meer wordt gewonnen.
    Voor Sande kwamen we aan de Lippe See. Maar veel merkten we van het landschap niet op. Het was geconcentreerd fietsen en koukleumen door de immer aanwezige regen. Het leverde Carine de bijnaam Calimero op. Met haar kap onder haar pothelm leek ze wel wat op het diertje uit onze kindertijd. Daarbij stond haar meestal vrolijke snoet op onweer en leek ze wel de haatsmurf.
    "Ik haat regen. Je kan doen wat je wil, maar ik ga niet kamperen met dit weer ! Ik wil drooooogen !"
    Dan stonden we plots voor het prachtige Schloss Neuhaus in Paderborn. Van daaruit wilden we toch naar de camping rijden omdat er ook een hotel aan was. We fietsten al meer dan een kwartier door tot we even een local raadpleegden om te vragen of we juist zaten. Bleek dat we de kaart ondersteboven hielden en helemaal de verkeerde richting uitreden ! Hilariteit tot en met natuurlijk.
    Uiteindelijk bereikten we de camping waar we een heel hartelijk onthaal kregen in de bar. Een aantal charmante oude heren toonden heel veel interesse in onze tocht en vertelden veel wetenswaardigheden. Vooral het self-made Duits van Sandra (een mengeling van Vlaams, Vlaams-Duits en Engels ) viel in de smaak. Het hotel was echter te duur voor ons budget en we reden dan maar naar de jeugdherberg midden in de stad. Een mooie locatie , maar qua accomodatie ... bwah ! 1 vierkante meter stof onder de bedden, toiletten die eerst een poetsbeurt nodig hadden , kranen die dringend ontkalkt moesten worden ... Gelukkig was het centrum van Paderborn de moeite om te bezoeken. Prachtig ! En dat onder een doorgebroken zonnetje !

















    06-08-2012 om 20:38 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 8: Cappenberg - Bad Waldliesborn
    Na een heel onrustige nacht (door de doorstane emoties van gisteren ?) en een degelijk ontbijt zaten we rond 9 uur op de fiets, vast van plan om vandaag geen omwegen te maken.
    Aan het statige slot Cappenberg reden we richting Werne, een stadje met een charmant historisch centrum en een fietsenwinkel. Bij Zweirad Möllmann zou ik mijn achterband laten bijvullen. Een vriendelijke man hielp ons onmiddellijk verder, maar geloof het of niet, de achterband plofte weer ! Maar deze bekwame technieker ging op zoek naar de oorzaak. Het velglint was op een punt doorgesleten. Snel een nieuw velglint op het wiel gedraaid, de achterremblokjes vervangen , de pion bijgesteld en de fiets draaide weer prima. Dit is een kwaliteitszaak !
    Maar kwart na 11 en nog maar 10 km op de teller ! We vervolgden onze weg richting Hamm en yes ... daar was onze dagelijkse plensbui !
    Geirriteerd zochten we een restaurantje op om ons middagmaal te nuttigen en te schuilen. Toen onze heerlijke Chinese maaltijd op was, scheen de zon.
    We peddelden heerlijk tussen het natuurreservaat Tibaum en het Datteln-Hammkanaal. Prachtig !
    Rond Vellinghausen reden we langs een oude museumspoorbaan. Leuk om te zien .
    We kregen mooie uitzichten op ons netvlies, zigzaggend door weilanden en bos met de spitse toren van Herzfeld voortdurend in het vizier!
    In Herzfeld moesten we links van de kerk een steegje in langs de onverharde kruisweg tot aan de rivier. Een heel ouderlingentehuis leek op uitstap en liep ons voor de wielen, maar we geraakten er veilig voorbij.
    Daarna reden we op een bospad voorbij een prachtig slot. Stilaan naderden we Lippstadt. Maar wij namen de route via Cappel, door bossen en weilanden. Alleen stak de wind op, werd de lucht dreigend en daar was plensbui nummer 2 !
    Kletsnat en druipend van de regen arriveerden we op de Grünen Weg, op ons gastadres voor deze avond. Alleen ... er was geen plaats meer en we werden weggeleid naar pension Hörmann, een 500 m verder. Gelukkig kregen we daar een prima onthaal en een heel ruime kamer.
    Tijd om ons handeltje te drogen ! Gelukkig dat we allebei waterdichte Ortliebtassen hebben, zodat alles wat binnen zit droog blijft.









    06-08-2012 om 20:30 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 7 : Schermbeck - Cappenberg
    Wat een rotdag vandaag ! We zaten vroeg op de fiets, na een rustig ontbijt, maar voor de rest van de dag ging alles tegen wat er maar tegen kon gaan.
    We keerden terug naar Schloss Gartrop waar we gisteren de route hadden verlaten om naar de camping te rijden. 10 km hadden we op onze teller staan toen we weer arriveerden aan de gesloten camping van gisteren. 1 km verwijderd van onze eigen camping ! Kiekens dat we waren ! 9 km voor niks gereden ! Daarna reden we naar Schermbeck. In het dorpje zagen we een fietsenwinkel waar we even onze druk in de banden gingen laten controleren. In Das Zweiradhaus ging een oude man dat klusje even klaren. Bij Carine: voorband bijgepompt, daarna achterband en patat ! Beide binnenbanden explodeerden met een tussenpauze van 10 seconden! Verbouwereerd stonden we er naar te kijken. En die man maar zeuren dat het aan mijn ventiel lag ! Na veel gepalaver werden twee nieuwe binnenbanden gemonteerd en een buitenband achteraan want die had ook zijn geest gegeven. Aan de kassa weigerde ik de binnenbanden te betalen, want het was de schuld van die oude kerel. Er was echter geen lievemoederen aan. Betalen of twee kapotte banden op de fiets ! Razend was ik ! Alle Duitse krachttermen uit mijn woordenschat vlogen door de lucht. En ik die anders altijd zo vriendelijk ben !
    Ondertussen was het bijna half twaalf toen we weer op de fiets zaten, nijdig als een das. We reden door Holsterhausen, maar door al dat gedoe hadden we niet goed opgelet en in het dorpje de verkeerde route genomen. We zaten bijna weer in Schermbeck via een alternatieve route toen we erachter kwamen. 15 km omweg om weer op dezelfde plaats uit te komen ! Het was al 13.30 uur toen we eindelijk Freiheit bereikten.
    We reden richting Haltern en kwamen op de dijkweg naast de Lippe, een prachtige weg met mooie uitzichten, tot ineens pssst ! Weer die achterband ontploft ! Twee dames die een achterband aan het verwisselen waren, wekten medelijden op bij een vriendelijke Duitser die ons verder hielp. Gelukkig maar, zo ging het toch iets sneller. Alleen ... de achterband was niet keihard op te pompen met zo'n klein pompje geleverd bij een fiets. Dus voorzichtig rijden was de boodschap.
    Rond Alte Fahrt zag de lucht er voor de tweede keer vandaag heel dreigend uit en voor de tweede keer begon het te stortregenen. Bovendien moesten we voortdurend bergop en bergaf, was er nog een grote omleiding en moesten we in de plensende regen nog enkele kilometers mountainbiken door het bos van Dahler Holz.
    Rond tien over 8 arriveerden we eindelijk aan onze jeugdherberg, moe, verzopen en helemaal dolgedraaid . Na een warme douche konden we ons toch al wat vrolijker maken over deze dag.







    06-08-2012 om 20:23 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    01-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 6: Emmerich aan de Rhein - Schermbeck
    Deze morgen, na een deugddoende nachtrust en een heerlijk ontbijt, kriebelden de zenuwen toch een beetje in onze buik. We namen vandaag afscheid van de handige Nederlandse knooppuntenbordjes en moesten overschakelen op de ons onbekende Duitse aanduidingen. Vol goede moed stapten we op onze fietsen en reden vlot Emmerich uit. Tot ... de laatste straat van het stadsplan in ons boekje ons misleidde, maar de kaartleeskunsten van Sandra merkten snel op dat we verkeerd zaten.
    Daarna begonnen we aan een fraaie fietstocht. De route slingerde zich door een weids rivierenlandschap met vele zijriviertjes en plassen van de Rijn. Kilometerslang fietsten we over dijken met links en rechts panoramische uitzichten . De schoonheid ervan was niet in foto´s vast te leggen.
    Rees was het eerste stadje dat we passeerden. De doortocht verliep vlot en we reden de stad uit over een mooie dijk langs een park met beelden.
    De weg bleef dijken volgen en in de verte zagen we Xanten liggen. Dat is één van de mooiste steden langs de Rijn met imponerende Romeinse overblijfselen en een educatief archeologisch park. Omdat Sandra last van kniepijn had, lieten we het geplande bezoekje achterwege.
    We peddelden Wesel binnen over de Rheinpromenade en pikten hier de Römerroute op. Deze route wordt ongelooflijk goed aangegeven, in tegenstelling tot het deel van de Niederrheinroute die we in het eerste deel van de rit volgden. Daar primeerde vaak het gezond verstand boven de bordjes. Ook onze meegenomen gids was niet altijd even duidelijk en acuraat, zeker niet als je op een verkeerde pagina meevolgt hè Sandra ! `Potverdorie , ´k snap er hier niets van hè. Waar zitten we nu ?`Antwoord: 'Op het volgende blad.'
    Uiteindelijk bereikten we vlot Gartrop. Aan het plaatselijk kasteeltje ontmoetten we weer een man met veel interesse voor onze tocht. Hij wees ons ook vriendelijk de weg naar onze camping voor vanavond: Höhes Uffer. Maar wat een afknapper ! Waar we ook klopten of belden , niemand kwam opendoen. Op de camping ernaast vertelde een groezelige oude man dat dit wel meer gebeurde. Hij stuurde ons een kilometer terug, naar campingplatz Lippetal. Daar vonden we een goede plaats voor de nacht en ... een computer om onze eerste drie verslagjes op de blog te plaatsen.





















    01-08-2012 om 12:08 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 5: Groeningen - Emmerich aan de Rhein
    Deze morgen regende het oude wijven toen we uit ons bed duikelden. Gelukkig was er een terras met afdak in de buurt van onze tent om ons ontbijt onder op te smikkelen. Maar in de gietende regen een kletsnatte tent opruimen ... er zijn leukere dingen te bedenken ´s morgens vroeg.
    Om half 10 dan maar met de regenpakken aan vertrokken voor onze vijfde etappe. Heel de voormiddag bleef het wisselvallig met drogere periodes , maar ook met pletsende regen.
    Meteen na ons vertrek moesten we het veer op om de Maas over te steken. Van daaruit ging het naar Gennep met zijn opvallend stadhuis. In de stilte van het dorpsplein hoorden we het koor in de nabijgelegen kerk hun zondagse psalmen kwelen.
    We peddelden verder richting Mook, met af en toe een prachtig zicht op de Maas.
    Aan de Mookerhei gekomen was het de beurt aan Carine om het liedje van Jan Klaassen de trompetter die nooit terugkwam van de Mookerhei te kwelen. Maar ondertussen plensde de regen zo hard naar beneden dat we een gezellig fietsvriendelijk restaurantje opzochten om ons wat op te warmen en de innerlijke mens te versterken.
    Eens terug op de fiets , kregen we de eerste kuitenbijters voorgeschoteld op de lus rond Nijmegen door de Heilig Landstichting. En zo kwamen we terecht in Berg en Dal. Van daaruit fietsten we richting Millingen. We brachten een bezoekje aan de prachtige Millinger theetuin. Sandra vond het zelfs zo knap dat ze een tweede maal die richting uitging omdat ze ergens haar fietsslot verloren was. Een behulpzame Duitser hielp het te vinden.
    Dan begaven we ons naar het veer waar de beschreven route naar Praag begint. Onderweg konden we genieten van de schitterende Gelderse Poort. Die bestaat uit oude Rijnarmen , kleiputten, moeras en moerasbossen. Dit natuurgebied loopt nog verder op Duits grondgebied.
    Via een veepad, bevolkt door schapen, bereikten we Emmerich . Hier wachtte ons een prachtig Vrienden op de Fietsadres bij de familie Tijssen. Een echte aanrader !

























    01-08-2012 om 11:57 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 4: Helenaveen - Groeningen
    Na een woelige nacht waren onze spullen snel opgekraamd. De zon scheen al heerlijk zodat een zonnige dag in het verschiet lag. Nog even langs die prachtige Helenavaart gefietst om daarna richting Blerick te peddelen. In het natuurgebied Dubroek maakten we al kennis met de uitlopers en verlande armen van de Maas. Al snel kwam Venlo in zicht. Voor het eerst op onze vakantie een redelijk groot stadje, maar rustig en gemakkelijk te doorkruisen. We maakten er tijd voor een vroeg middagmaal. Venlo doorrijden was simpel, maar we moesten op de LF3 geraken en we reden voor het eerst een eindje verkeerd. Terugkeren op onze stappen dan maar en nog eens zwaaien naar de vriendelijke ober van daarnet.
    We volgden een tijdje een fietspad langs de Maas, de rivier die regelmatig onze gezel zou zijn. In Grubbenvorst namen we het veer naar Velden. Luidruchtige Duitsers waren even vergeten dat wij niet tot hun groep behoorden en zij betaalden onze overtocht. Danke schön !
    Daarna moesten we nog twee keer de Maas oversteken in Arcen en Vierlingsbeek. Wat een vlotte bediening !
    In Arcen namen we de tijd om het schitterende kasteel te bekijken. Daar moesten we ook even langs bij de drogisterij. De Helenaveense dazen zorgden bij Carine voor een allergische reactie, maar de pilletjes van de drogist zorgden gelukkig snel voor soelaas.
    Daarna ging het richting Well. Onderweg kwamen we nog een prachtige molen tegen. Daar lokte de koffie en vlaai ons naar het zonnige terras.
    Na deze rustpauze konden we er weer tegen aan en via Well en Bergen ging het richting Groeningen.
    In de ezelsgasterij de Maasheggen lag onze kampeerplaats te wachten. Een echte aanrader deze mini-camping ! Alleen het achtergrondlawaai van een plaatselijk rockconcert moesten we erbij nemen. Gelukkig werden de volumeknoppen om 11 uur dichtgedraaid.
    Sandra zorgde weer voor de joke van de dag. Op haar lichtverbrande benen smeerde ze ´s avonds een dikke laag zonnecrème factor 20, in plaats van aftersun. 'Ja , ik dacht al, dat is zo nen vettigen boel !' was haar repliek. Beschermd voor de nachtelijke zon, hè.



















    01-08-2012 om 11:42 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    31-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 3: Hilvarenbeek - Helenaveen
    Deze morgen rinkelde de wekker ons al vroeg wakker, want we wilden op tijd vertrekken omdat er vanavond een tent opgezet moest worden.
    Jo had voor een prima ontbijt gezorgd en haar gezellig babbeltje zorgde ervoor dat we meteen goed wakker waren. Wat een praatvaar al van ´s morgens vroeg !
    Om half 9 stonden we reeds gepakt en gezakt en sprongen op onze koga en sparta.
    Al snel bolden we langs het Wilhelminakanaal. Met een beetje nevel net boven het water en enkele boten die we inhaalden was het plaatje compleet. Genieten !
    Dan kwam Oirschot in zicht, een gezellig dorpje in de schaduw van de romaanse Lieve- Vrouwekerk.
    Via de Nieuwe Heide en de Geneindsche Heide kwamen we in Nuenen terecht, een dorpje waar Vincent van Gogh nog twee jaar heeft gewoond.
    Rond de middag arriveerden we in Mierlo. Tijd om in de gasterij Mierle ons dagelijks bord soep te nuttigen met onze lekkere bokes.
    Voor Mierlo werden we al gecharmeerd door de schitterende langgevelboerderijen met rieten daken en die zouden nog heel wat kilometers langs onze route te bewonderen zijn.
    In Lierop werden we getroffen door de grootse koepelkerk.
    Daarna veranderde het landschap. De schoonheid van de Peel toonde zich in al zijn facetten. Het traject naast het kanaal van Deurne en de Helenavaart deed ons watertanden. Wat een prachtig stukje natuur !
    Uiteindelijk arriveerden we in Helenaveen op minicamping de Peelkant. Heel rustig gelegen, proper sanitair , maar voor de rest geen voorzieningen.
    Het opzetten van ons tentje gebeurde met wat hulp van een handige Harry redelijk vlot. Toch ontlokte dit bij Sandra de kreet: ´Ík vermeurd mijne vent´. Ze was er namelijk heilig van overtuigd dat de buitentent nog thuis lag. Gelukkig voor ons zagen we dat de binnen- en buitentent met elkaar verweven zijn.
    Opgelucht konden we onze dag afsluiten met een heerlijke maaltijdsalade in ´De Halte´.







    31-07-2012 om 23:58 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 2: Bergen op Zoom - Hilvarenbeek
    Vandaag stond de langste rit van de vakantie op het programma. Na een heel matig ontbijt zaten we om 9 uur als op ons stalen ros voor een prachtige rit. Vandaag hebben we kilometerslang door de bossen gestruind en zijn daarbij nauwelijks een wagen tegengekomen.
    Eerst reden we door de Wouwsche plantage waar we het grappige beeldje van de houthakker een passend eresaluut brachten. Daarna ging het richting Rutphense bossen, oude Buijsse heide, de Moeren en de statige Baronie.
    Alles verliep vlot tot we aan twee heidemeertjes kwamen en we moesten baggeren tot over onze enkels in de modder. Wij waren de enige ´zotten´die er ons aan waagden. Onze Nederlandse en Australische fietsmakkers met wie we onderweg een vrolijke babbel sloegen , keerden op hun stappen terug. Gelukkig konden we even verder aan een vistrap onze schoenen, sandalen en fietsen wat fatsoeneren, met hilarische foto´s tot gevolg.
    Na Ulvenhout doken we de Chaamse en Ulvenhoutse bossen in. Lange prachtige lanen deden de kilometers wegsmelten.
    Het landgoed Gorp en Roovert leidde ons tot aan de rand van Hilvarenbeek. Van ver kondigde de monumentale Sint-Petruskerk het eindpunt aan van onze rit. Op het idyllische Vrijthof lonkten de terrasjes naar ons. We konden het niet laten !
    Ons gastgezin moest nog maar even op ons wachten. Daar kregen we een hartelijke ontvangst bij Jan en Jo Van den Berg. Een lekkere maaltijd op hun terras sloot deze mooie dag af.


















    31-07-2012 om 23:51 geschreven door carine


    Categorie:fietsvakantie naar Praag
    >> Reageer (1)

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Archief per maand
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 01-2013
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 11-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs