Een leeg gevoel, nog een beetje moe, lusteloosheid... de weerbots van ons avontuur slaat bij iedereen toe. Ik noem het zelf een post-Canadese depressie.
Het was een prachtige reis, een ervaring die moeilijk te delen is met wie er niet bij was. Oud-leerlingen spreken mij steevast altijd aan over hun Canada-beleving en mijmeren met weemoed terug aan deze tijd. En het zal niet anders zijn met de leerlingen die deelnamen aan het 'Canadaproject 2008'.
Het was ook een schitterende groep leerlingen, vol enthousiasme, vol plezier, en met drang om steeds de limit te pushen. Ik was omringd door 3 schitterende vrouwen, altijd goedlachs, en met veel pit. Zelden zo veel plezier gehad in mijn leven.
We zouden de groep graag nog eens samenbrengen. Op vrijdag 9 mei gaat er een film-en fotovoorstelling door, om 18u in het dubbel klaslokaal op het eerste verdiep op Campus 2. Ouders, familieleden, en vrienden zijn hierop welkom.
Nadien zouden we graag met de leerlingen als afsluiter gaan eten in een Turks restaurant in Gent (hoek Sluizeken met Sleepstraat). We gaan ervan uit dat iedereen meegaat. Enkel wie niet meegaat, of wie extra zijn vriend(in) meeneemt, geeft vooraf een seintje.
Voor de fotovoorstelling zoek ik nog een aantal goede foto's. Daarom vraag ik dat iedereen een selectie maakt van zijn eigen foto's, en mij een 5 à 10 foto's doormailt (zo snel mogelijk !). Ik kijk vooral uit naar leuke foto's, en naar foto's waarop de walvissen duidelijk te zien zijn.
|