Je wordt wakker, je gaat slapen en al wat er tussenin ligt noemt men "dag" Je gaat slapen, je wordt wakker en al wat er tussenin ligt noemt men "nacht"
Je wordt geboren, je sterft de dood en al wat er tussenin ligt noemt men "leven" je sterft de dood, je wordt herboren en al wat er tussenin ligt noemt men "de dood"
Dus zou men kunnen stellen dat zoals wakker zijn en slapen elkaar dienen tot het grotere geheel, met name het creëren van een evenwicht, waardoor de levende de meeste kans maakt om zichzelf in stand te houden, zo dienen het leven en de dood elkaar in een groter geheel waardoor het leven zelf de meeste kans maakt om zichzelf in stand te houden!
Het leven is kostbaar, maar de dood is daarom niet minder waardevol... Het is het lijden die soms samengaat met de dood dat er voor zorgt dat de dood zo gruwelijk lijkt.
Ik bezoek de graven om de herinnering in leven te houden, en daardoor brengen we ook hulde aan de dood, ik toch, want wat zou de wereld zijn als niemand sterven zou?
Als men een brood niet met tien maar met tienduizend zou moeten delen. Als je uiteindelijk je huis niet zou moeten delen met je gezin maar met nog twintig vreemdelingen en ondertussen ook al je privacy moet opofferen, zou deze wereld dan niet de meest helse planeet in ons universum zijn?
Duiding; wat sterft wordt ooit herboren, het krijgt een nieuwe vorm als Jan sterft, wordt hij zeker niet herboren als Jan, maar misschien zit er een stukje van hem in Piet, Joris of Korneel Einstein heeft bewezen; massa is gelijk aan energie! Als de massa (mens of dier) sterft en vergaat tot stof die op zich in de natuur gerecycleerd worden, wat gebeurt er dan met de energie? Een glas kan men niet wegtoveren en echt doen verwijdenen, men kan het ten laatste laten veranderen in vorm door het te breken of om te smelten. Een boom kan niet zomaar in het niets opgaan. de energie die gebonden gaat aan de massa verdwijnt ook niet, ze kan ten hoogste opgaan in een groter geheel. De enige muur die ons scheidt van het zien van de werkelijkheid is vaak de beperking van ons eigenste brein!
I see you and you see me with inbetween the golden stream of heart's full wish about a long lost dream
But the river wild can kill the child that lives in both of us!
It leaves us nothing tears us apart and if it could kill it would kill our hearts
A bird can fly to the other side but I am bound stay, I hold you close I know you're near but I do not have you here here with me
but I have to go I just can't stay To be with you I must go away
I must go I cannot stay I hope to find a bridge one day
And when I've found what we both want and what we're looking for than I'll hold you and I'll whisper so softly in your ear; we don't need to search no more, for honey, I'm right here!
Ik ben Bothuyne Carl
Ik ben een man en woon in Kruishoutem (België) en mijn beroep is Autist.
Ik ben geboren op 10/08/1981 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, wijn, muziek, film, lezen, bijleren.
Bij deze wil ik u mijn wondere wereld laten ervaren, een wereld van anders zijn en denken, waar we elkaars ervaring dele
