POLITIEK COMPLOT TEGEN MONARCHIE LAG AL IN MAART KLAAR - HEIMELIJK DUBBELSPEL DEHAENE/A. DE CROO
POLITIEK COMPLOT TEGEN MONARCHIE LAG AL IN MAART KLAAR
Zoals
geweten bevatte het plan van Dehaene om het probleem BHV "op te lossen"
de inperking van de Grondwettelijke machten van de Koning, althans
gedeeltelijk. Enkele dagen geleden lekten in La Libre Belgique
en Le Soir details uit. Ik citeer uit La Libre:
"M. Dehaene
propose de soumettre à révision les articles de la Constitution ayant
trait au rôle du Roi dans la
signature et la promulagation des lois. En revanche, aucun
accord ne
peut pour lheure être atteint, estime Dehaene, sur une réduction plus
poussée du rôle du Roi : nomination
et désignation des ministres (et donc rôle en temps de crise).
"Le
CDH traîne un peu les pieds sur ce point de la sanction
royale , relève un
négociateur francophone, mais on va y arriver" . (LLB, 20
april 2010)
... Didier Reynders: "Een evolutie in de richting
van
een protocollaire monarchie is onvermijdelijk". Open
VLD-voorzitter Alexander De Croo laat er geen twijfel over
bestaan: "Het is tijd om de protocollaire invulling van de monarchie
te
betonneren. Zoals in Scandinavië". (hij noemde expliciet als
tijdstip "een volgende staatshervorming")
Oud-premier Jean-Luc
Dehaene, die als een van de weinige premiers
onder twee koningen heeft gediend, laat een ander geluid horen. Hij
denkt aan een "stapsgewijze, misschien met een versnelling op
bepaalde
momenten, evolutie in de richting van het Scandinavisch model".
Ook de groene partijen, Groen!
en Ecolo, lijken een stap te willen
zetten naar een afzwakking van de macht van het koningshuis. "De
monarchie is niet het grootste probleem van de democratie op dit moment.
Maar als partij vinden wij wel dat het koningschap puur ceremonieel
moet worden", zegt Groen!-voorzitter Wouter Van Besien.
Tot
slot nog dit: de media reppen met geen woord over deze kwestie, die
normaliter een heel debat op zich is. Dat wijst op een zware druk vanuit
de politieke wereld. En dàt verklaart mede waarom OPEN VLD en
Groen/Ecolo nu plots weer willen onderhandelen. Dit dossier
afzonderlijk behandelen zou véél te gevoelig zijn, dus het wordt
verdronken in het BHV-verhaal !
De
onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde waren, zo heette het, in
de eerste plaats bedoeld om tegemoet te komen aan het arrest van het
Arbitragehof (thans Grondwettelijk Hof) uit 2003. Volgens dat arrest
moest er een oplossing gevonden worden, die de "anomalie" - twee
arrondissementele kieskringen i.p.v. een provinciale kieskring in
Vlaams-Brabant, moest wegwerken. Let wel: een oplossing, niet
(noodzakelijk) een splitsing van het kiesarrondissement.
Bovendien sprak
het toenmalige Arbitragehof zich enkel uit over de situatie over de
federale verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Na zes
maanden van "discretie" mochten we het onlangs beleven dat in flarden
van een ontwerpakkoord gesproken werd over een inperking van de
koninklijke prerogatieven. Ook een staatshervorming, een herziening van
verscheidene grondwetsartikels en een splitsing van het gerechtelijke
arrondissement (en van de kieskring in de Senaat en voor het Europese
Parlement) liggen of lagen op tafel. Dit is een typisch voorbeeld van
een (communautaire) escalatiespiraal. Groen! koppelde zelfs de
afschaffing van de 5%-drempel aan haar steunverlening. Het spreekt voor
zich dat deze maatregelen niets meer te maken hebben met de kieskring
BHV. Dan nog liever een behandeling in de Kamer. België is heus niet in
gevaar, ondanks alle stoere "Vlaamse taal" die men her en der hoort.
De
ironie van het lot is overigens dat zelfs in een onafhankelijk
Vlaanderen dit "probleem" niet van de baan zou zijn, wel integendeel.
Vlaanderen zou dan (minstens) Brussel en de faciliteitengemeenten
verliezen en verplicht worden om het Minderhedenverdrag zonder meer goed
te keuren. En dan zwijgen we nog over de exponentiële verfransing,
mocht Wallonië in één of andere vorm aansluiting bij Frankrijk zoeken.
Vinden de Vlaams-nationalisten misschien dat ze sterker staan tegenover
Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk dan tegen een
anderstalige minderheid in België? Men zou het nog gaan geloven ook.
In de Gazet van Antwerpen (d.d. 19 april 2010)
meent Paul Geudens dat er voor de splitsing van BHV op de keper
beschouwd geen prijs mag betaald worden. Deze opinie is op zich
verdedigbaar. Wel heb ik het moeilijker met de motivatie die uw
hoofdredacteur geeft. " De Grondwet is zeer
duidelijk: B-H-V moet gesplitst worden, zonder
meer", zo lees ik immers in het editoriaal. Nochtans staat er
nergens in de Grondwet dat kieskringen moeten samenvallen met taal- of
deelstaatsgrenzen. In 1994 al oordeelde het toenmalige arbitragehof -
thans grondwettelijk hof - dat de kieskring BHV niet ongrondwettelijk
is. Het meer recente arrest van het arbitragehof (2003) aangaande de
materie stelt dan weer dat de kieskringen op het grondgebied van de oude
provincie Brabant mogen afwijken van die in andere provincies. Een
reden hiervoor is bijvoorbeeld het bewaren van het communautaire
evenwicht. Kortom, het zou goed zijn om te vernemen waarom de Heer
Guedens beweert dat de Grondwet zou stellen dat BHV gesplitst moet
worden.
Kan de methode-Dehaene het land nog één keer uit
de nood helpen? Commentaar: UIT de nood helpen?
zaterdag 10 april 2010
Precies één week
heeft Jean-Luc Dehaene nog om de BHV-knoop te ontwarren.
Commentaar: Wat is het probleem?
Maar zelfs zijn
gesprekspartners hebben er geen flauw benul van wat de 'koninklijke
opdrachthouder' op tafel zal gooien. 'Niemand heeft nog een overzicht, behalve
Jean-Luc zelf.'
Commentaar: Is dàt dan democratie?
Veel
wittebroodsweken waren Alexander De Croo niet gegund. Pas op het schild gehesen
als Open VLD-voorzitter moest hij al meteen naar de 'bilateraaltjes' met
Dehaene: een-op-een-gesprekken met de ex-premier. Dat is geen cadeau voor een
onervaren politicus: Dehaene kent de institutionele ins en outs van
dit land als zijn broekzak, De Croo junior moest hard studeren om 'mee te
zijn'. De jongste tijd werd hij stevig gedrild door de anciens in zijn partij.
Commentaar: Waarom gaan we eigenlijk nog stemmen ...?
Dat is cruciaal in de aanloop naar de slotonderhandelingen
van volgende week.
Commentaar: Democratie speelt zich af in een parlement, niet
achter gesloten deuren
'Als je dan constant met medewerkers moet
bellen, red je het niet', zegt een Vlaams BHV-onderhandelaar. 'Wie precies weet
wat mogelijk is, heeft een wereld voorsprong. Hebben we voor deze piste een
grondwetswijzing nodig of niet?,
Commentaar: Mag de kiezer ook weten welke herziening ?
Voor jonge
politici is dat niet evident. Ze hebben geen communautaire ervaring. Vaak
interesseert die spitstechnologie hen ook niet.'
Commentaar:En zij
spelen dus met de toekomst van België !
Alexander De Croo is niet de enige die er het hoofd volgende week
goed moet bijhouden. Ook Groen! vaardigt met zijn voorzitter Wouter Van Besien
een onervaren pion af naar de BHV-finale.
Maar blijkbaar
probeert Dehaene die nieuwe werkelijkheid niet compleet te omzeilen: hij werkt
volop met de mensen die nú de lakens uitdelen. De gesprekken met krijgers die
hij nog kent uit eerdere oorlogen, zouden tot een minimum beperkt worden.
Tenzij ze nog actief zijn natuurlijk.
Er valt niets te lekken
Dat betekent niet dat er de voorbije maanden niet druk gepraat werd. Dehaene
trok naar kabinetten om met vicepremiers te praten of ontving mensen in zijn
bureau op het Europees Parlement. Bijna altijd waren het gesprekken onder vier
ogen.
Commentaar: Open politiek...
'Hij verzamelt alle puzzelstukjes', zegt een van zijn gasten. 'Hij
test ideetjes uit, hij onderzoekt of pistes aanvaardbaar zijn voor je partij,
hij laat je soms zelfs al uitgeschreven wetteksten lezen. Hij wil alles klaar
hebben, voor het geval de puzzel volgende week in mekaar klikt.'
'Die gesprekken duren een uur tot anderhalf uur', weet een ander
politiek kopstuk. 'Dehaene luistert bijzonder goed: als hij verwijst naar je
standpunt in een vorig gesprek, geeft hij dat altijd zeer correct weer. En de
creativiteit in die discussies komt van hem: Wat zou je hiervan vinden?,
Waarover? (lacht) Hij heeft mij gevraagd om noch over de inhoud, noch
over de kalender iets te zeggen.'
Commentaar: Quid met de inspraak van de burger ?
Het is opvallend: hoewel Dehaene al sinds december zoekt naar een
BHV-uitweg, lekte er vrijwel niets. Deze week hoorden wij bijvoorbeeld waaien
dat CD&V-senator Hugo Vandenberghe een gesprek had met Dehaene over de
splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde.
Commentaar: Het Grondwettelijk Hof eist dat ook zeker ( !
)
Maar toen we de
senator aan de lijn kregen, leek die zich daar niets van te herinneren.
'Omdat er nauwelijks iets te lekken is', zegt een 'technische
onderhandelaar' van een Vlaamse partij. 'Op Dehaene na heeft niemand een
globaal zicht op de discussies.
Commentaar: Door wie is die man gemandateerd... ?
We hebben nooit
samen gezeten met een andere partij. Welke elementen die we nu aan het einde
bespreken, zullen uiteindelijk opduiken in het finale voorstel? Niet te
voorspellen. Dat weet alleen Jean-Luc.
Commentaar: Ibidem
Bovendien weet
je niet zeker of hij wat hij met jou besproken heeft, ook bij anderen heeft
afgetoetst. Lekken is dus erg gevaarlijk.'
Commentaar: Dat zal wel, de burger moest eens iets weten...
Er zijn ook gesprekspartners die er niet eens over piekeren iets te
lekken, die al decennia lang in blind vertrouwen met Dehaene praten. PS-kopstuk
Philippe - Dehaene mag 'Flup' zeggen -
Moureaux is het beste voorbeeld. Hij is tijdens communautaire discussies
nog steeds incontournable voor de PS. Moureaux is een van de weinige
actieve Belgische politici die al evenveel kilometers op de communautaire
teller hebben staan als Dehaene zelf. In 1980 onderhandelde hij, als
kabinetschef van Guy Spitaels, al
over een staatshervorming met Dehaene, toen kabinetschef van Wilfried Martens. Een paar jaar geleden
vertelde Moureaux ons dat hij très franchement zijn gedacht kon zeggen.
'Ik kon hem vertellen waar de moeilijkheden zaten in de PS, terwijl hij zei wat
er omging in de CVP.
Commentaar: Spitaels, Moureaux, Martens :
taalnationalisten, verantwoordelijk voor het huidige institutionele kluwen
Maar daar kwam
niemand anders iets van te weten. Omdat Jean-Luc een staatsman is.'
Commentaar: Maar van wélke staat ... ?
En omdat Dehaene een oplossing wil natuurlijk. Als zijn collega's
hem vrijuit kunnen zeggen waar hun grens ligt, kan hij perfect inschatten of er
een compromis mogelijk is. 'Hij zegt tegen iedereen iets, maar tegen niemand
alles', lacht Gérard Deprez, die er - als kabinetschef en als PSC-voorzitter -
ook bij was bij de staatshervormingen van 1980, 1988 en 1993. 'Hij is de enige
die het overzicht bewaart. Maar iedereen vertrouwt hem wel. Hij lekte nooit.'
Commentaar: Onvoorstelbaar, achterkamerpolitiek als de
hoogste deugd
De Toshiba-connectie
Dehaene kan niet alleen bogen op zijn eigen ervaring, hij heeft zich ook altijd
laten omringen door briljante studaxen, geen ja-knikkers. En wat misschien
minder geweten is: de ex-premier soigneert die mensen ook. Toen de
Sint-Michielshervorming begin jaren negentig eindelijk goedgekeurd werd,
ontvouwden twee van zijn kabinetsleden een spandoek in de Kamer: 'Bravo,
Jean-Luc'.
Die loyauteit legt Dehaene geen windeieren, ook nu niet. De man die de
afgelopen maanden de technische gesprekken coördineerde, was Steve Dubois, ooit
zijn kabinetschef op de Wetstraat 16. Dubois is een van de zogenaamde
'Toshiba-boys': medewerkers van Dehaene die genoemd werden naar de draagbare
computers waarmee ze begin jaren negentig rondtrokken door de Wetstraat, ze
maakten grote indruk met hun ingewikkelde wiskundige modellen over de financieringswet.
Commentaar: Waardoor de federale staat nu in acute geldnood
zit... !
(Daarvan zit er
trouwens nog een andere op een sleutelpositie: Eric Kirsch is nu kabinetschef
van premier Leterme, ook een handige 'hulplijn' in BHV-tijd.)
Dubois trok de laatste maanden langs kabinetten en partijhoofdkwartieren om het
terrein te effenen voor zijn kopman. Vaak vonden zijn technische bilaterales
één of twee dagen plaats voor Dehaene zelf een gesprek moest voeren.
Commentaar: Nogmaals : waarom nog semmen ?
'Die jongens konden erg goede teksten schrijven', herinnert Gérard Deprez zich.
'Daardoor kan Dehaene zelf ook erg subtiel werken, hij blijft sleutelen
aan zijn voorstellen. Het is de reden waarom ik me niet zo meteen een geweldig onderhandelingsmoment
van hem kan herinneren. Hij is net zo knap, omdat hij zijn enorme ervaring
combineert met een grote wendbaarheid. Dehaene is geen caracteriel.
Commentaar: Heel de staat wordt onderhandeld, de burger heeft
niets te zeggen.
Dat duikt ook dezer dagen weer op: Dehaene is de anti-dogmaticus
bij uitstek. Daardoor kan hij zo creatief uit de hoek komen, zijn eigen
overtuiging zit zelden in de weg. Als dat nodig blijkt, voegt hij iets toe aan
een dossier dat er eigenlijk niets mee te maken heeft. Of - een van zijn
favoriete trucs - hij kiest voor een gefaseerde uitvoering. Het
kind hoeft er écht niet mooi uit te zien.
Commentaar: Zo wordt België al sedert 1970 afgebroken
Ook nu is Dehaene dus niet alleen bezig met
de kieskring BHV. Anders zou hij niet zo hard naar een tweederdemeerderheid
zoeken: twee maanden geleden al vonden de eerste gesprekken plaats met
Ecolo-kopman Jean-Michel Javaux en met zijn Vlaamse tegenhanger Wouter Van
Besien, er zijn er nog veel gevolgd. En al onderhandelt SP.A niet mee, hun
steun wordt allesbehalve uitgesloten. Het toont dat Dehaene aan een ruimer
akkoord sleutelt.
Zo wordt het nooit uitgevoerde 'eerste pakket' van de
staatshervorming (de zogenaamde 'borrelnootjes') opnieuw opgewarmd. Er
circuleren ook teksten over de lijst van grondwetsartikelen die voor herziening
vatbaar verklaard moeten worden - ook het vervolg van de staatshervorming wordt
dus voorbereid.
Commentaar: Kortom, het einde van België wordt verder voorbereid
En dan zwijgen
we nog over de 'onderhandse' politieke deals die nu ongetwijfeld besproken
worden. Misschien wordt MR-voorzitter Didier Reynders wel een stuk
inschikkelijker als hij de garantie krijgt dat PS en CDH hem na de volgende
federale verkiezingen niet uit de regering kieperen?
Zonder commentaar
De asbak en de auto
Eind volgende week loopt de deadline af die de koning aan Dehaene oplegde. De
Wetstraat wacht in spanning af wat 'den dikke' finaal uit zijn hoed zal
toveren. Misschien laat hij de zoektocht naar een tweederdemeerderheid alsnog
schieten, ook mogelijk.
'Zijn grootste kracht is zijn institutionele verbeelding',
Commentaar: De vernietiging van België wordt inderdaad op een
briljante manier voorbereid en uitgevoerd
zegt CD&V-senator Hugo Vandenberghe. 'Een
renner met veel koerservaring leest de wedstrijd ook beter.' Dat getuigen ook
ex-medewerkers. Dan dachten ze na uren studie een nieuwe piste te hebben
ontdekt, dan zei Jean-Luc droog: Dat lag tien jaar geleden al eens op tafel,.
Maar zal het hem lukken deze knoop te ontwarren?
Commentaar: Hopelijk niet !
Dat de N-VA geen
verzoenende taal laat horen, is niet zorgwekkend. Op hen rekende Dehaene toch
niet, hij praatte er niet één keer mee. Maar de houding van FDF-kopstuk Olivier
Maingain biedt wel reden tot ongerustheid: zonder de MR van Didier Reynders -
in kartel met het FDF - zijn er geen oplossingen mogelijk die niet tot
een val van de regering leiden.
Commentaar:Et alors?
'Dat is een van de grote
vraagtekens: is Didier Reynders bereid om een compromis te aanvaarden',
zegt een van de technici. 'En als dat het geval is, hoe reageert de
Vlaamsgezinde vleugel van CD&V dan? Als één iemand het weet, is het
Dehaene zelf.'
Commentaar: Ocharm toch, die politici ..........
De ex-premier
liet gisteren, in een interview met een Franse parlementaire zender, weten dat
hij nog kansen ziet op een oplossing. Tegelijk bleven er echter geruchten
opduiken als zou er nagedacht worden over een uitstel van de hele kwestie,
tot na het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie, tot begin 2011 dus.
Commentaar: Leuk ideetje !
Ook Deprez
gelooft dat het niet makkelijk wordt. 'De grote moeilijkheid is dat dit dossier
zo weinig ruimte biedt voor compromissen: het
is splitsen of niet splitsen, daar is geen weg tussen', zegt de voormalige
PSC'er, ondertussen partijgenoot van Reynders.
Commentaar: Dat niet alleen, hoevéél gaat er gesplitst worden ?
'Daardoor lijkt dit een beetje op het geval-Happart:
hem kon je in de jaren tachtig ook enkel benoemen of niet benoemen als
burgemeester.'
Commentaar: Nog zon ---
Maar dat probleem kreeg Dehaene toen wel opgelost, zij het dat hij
er een hele staatshervorming om moest weven. Om het met de woorden van Hugo De
Ridder te stellen: Dehaene leek toen een automobilist die om zijn asbak te
ledigen de hele wagen omkeerde. Het probleem is dat hij deze keer niet aan het
stuur zit: dreigen met een val van de regering is er dus niet bij. Dat kan
enkel Yves Leterme, de man die deze week grote sier maakte in het Verre Oosten.
België blijft een bizar land.
Commentaar: Dank u, politici !
Dehaene kan zich optrekken aan het feit dat niemand hem tot nu toe
stokken in de wielen probeerde te steken. 'Misschien kan het daardoor toch nog
lukken', hoopt een vicepremier.
Commentaar: EEN vicepremier ?
'Iedereen beseft
dat er geen bestuur mogelijk is zolang we dat probleem blijven meeslepen.
Hopelijk lukken we omdat niemand wil mislukken.' Een technicus hoopt dat die
gedachte zijn politieke oversten ook tot enige redelijkheid zal aanzetten:
'Want als Dehaene met zijn ervaring nu mislukt, wie zou het dan nog wel kunnen?'
Commentaar : Separatisme is
nu dus al redelijk ( ? )
N.a.v. het communautair akkefietje
met taalnationalisten Geert Bourgeois (N-VA) en Olivier Maingain (FDF) als
hoofdrolspelers, lees ik in uw dagblad (2.04.10) een aantal reacties die
de wenkbrauwen doen fronsen. Een aantal lezers noemt het FDF - of de
Franstaligen - imperialisten die Vlaamse gemeenten willen verfransen of
inlijven bij Brussel. Nochtans is de verschuiving van de taalgrens een
grondwettelijk ingeschreven mogelijkheid (art. 4 Belg. GW) en derhalve
is die eis perfect wettelijk, wat natuurlijk niet betekent dat hij
ingewilligd moet worden. Heel anders ligt het dossier BHV. In
tegenstelling tot wat sommige lezers schrijven "moet" deze tweetalige
kieskring helemaal niet gesplitst worden. Nergens in de Grondwet of in
eender welke Belgische wet staat dat kieskringen moeten overeenstemmen
met taalgrenzen. Tenslotte haalt men in de lezersrubriek hier en daar
zwaar uit naar "de Walen". "De Vlamingen" zouden, zo heet het, "de
geldkraan" moeten toedraaien. Wat dan met de Vlaamse gemeenten zoals
Ieper, Maaseik, Tongeren etc. die vandaag transfers vanuit het zuiden
ontvangen? En, last but not least, sedert wanneer is Olivier
Maingain een "Waal"? De man is inwoner van Brussel, tot nader order de ... hoofdstad van Vlaanderen.
