Bij de start: dreigende wolken. In Diepenbeek viel ie om pas terug op te houden in HoeseltVoor de rit tekende Guido vandaag. Net voor het startschot afgevuurd werd kwam ik tot de conclusie da ik achteraan plat stond.
Gelukkig vele helpende handjes zodat het euvel in no time hersteld was.
Door Alken naar Diepenbeek; Beverst-Munsterbilzen. Hoelbeek-Spouwen-Hoeselt en via Kerniel-Hoepertingen terug naar Brustem. Een serieuse poetsbeurt dringt zich aan; das voor straks. Eerst zelf verzorgen: douchen en eten. En dan naar Borgloon om de "mannen" van Team Allo Vélo aan te moedigen in de Urban Cross.
Een ritje van Rudi op deze zaterdag voormiddag.Eentje met alles erop en eraan:Wind;kasseien;opgeschraapt wegdek;doodlopend wegje en zelfs eentje geblokkeerd door zware landbouwmachines, waardoor er niks anders opzat dan wat te voet te gaan in de bermMaar voor de rest niks dan contente gezichten. Qua temperatuur hoor je ons ook nie klagen; uiteraard hadden we het liever een 10 ° meer gehad. Eenmaal in Zoutleeuw loodste Rudi ons via Bos naar Wommersom over verkavelingswegen met zelfs een dekselse "secteur de pavé"Hakendover: hele mooie herinneringen aan: jeugdsentimentMeer-Hélècine- Orp-Jauche. Avernas-le-Bauduin -Hannuit en in Gingelom het fietspad langs de N80 naar Sint-Truiden. Straight naar huis, die dreigende donkere wolk was voor niks te betrouwen
Wel een pittig windje vanmiddag,maar het aanwezig zonneke maakte alles goed. Je hoort ons nie klagenEen ritje waarbij we 4 provincies aandeden.Vertrekkend in Limburg; Vlaams en Waals Brabant; Namen en Luik om terug te keren in ons Limburg. Met Luc als gids is da geen probleemMet z'n 10, zelfs een nieuw gezicht in ons midden: welkom.
Via Velm-Wange-Hélècine naar Jodoigne; Incourt- Sart- Risbart -Orbais. Door Perwez verder naar Eghezée en terug via Wasseiges naar Hannuit. Hier liep de communicatie wat mis.Kim,Ivo, Guy en iche hadden blijkbaar het commando van Luc nie gehoord. Pas in Montenaken sloten Rohnny en Maurice terug aan bij ons.Van de anderen geen spoor meerDe ketting gespannen houden nu, want ik moest om 16h thuis zijn.Borlo-Mielen op kop; tot Brustem kon ik nu rekenen op goei kopmannenNog even samen met Guy; de laatste 6km waren voor mij alleen.Klokslag 4h was ik thuis.
Het was best te doen vanmorgen: droog en weinig wolkjes aan het firmament. Jammer van de slappe opkomst. Is al zo de laatste weken. Waar zit iedereen Fiets moeNu alOp het programma stond een plat ritje naar Zonhoven, onder leiding van Eddy. Via Alken-Diepenbeek-Bokrijk naar Zonhoven. De zondagmarkt genoodzaakte ons om stapvoets te laveren tussen de talrijke bezoekers. Een terrasje nodigde ons uitVia de Halve Weg naar Stokrooie-Stevoort en over Binderveld terug naar Brustem. Geen tijd te verliezen voor mij vandaag; Rhune speelde om 14h al zijn matchke handbal
Hopelijk was het vandaag nog nie de laatste keer dat we konden fietsen in zomers tenue: short en shirt.Op het menu: een rustig ritje; biljartplat. Voormiddag was er nog gedruppel , maar het zou droog blijven vanaf een uur of 11. Ni twijfelen dus. Het eerste gedeelte van de rit nam Luc ons op sleeptouw; eenmaal in Bokrijk nam Marc over. Via Wijer-Stokrooie en dan op het jaagpad tot Rooierheide. Door het water in Bokrijk was voor mij de eerste keer. Een pad van 3m breed; 212m lang met water op ooghoogte. Zou Mozes da gedaan hebbenZonhoven-Bolderberg: het geronk van de motoren nodigde ons uit om een kijkje te gaan nemen op het circuit van Terlamen. Via Viversel- Herk-de-Stad- Nieuwerkerken huiswaarts.
Hoogst waarschijnlijk hebben we vandaag onze laatste lange dinsdagrit gereden. Alhoewel.....je weet maar nooitWe mogen weer terug kijken naar hele mooie tochten, heel vaak met meer dan 20 deelnemers. Geen enkele dinsdag hebben we moeten passen wegens slecht weer. Ik mag zeker terug kijken naar een geslaagde tijd. Van bij de start in maart kon ik erbij zijn. Eén keer most ik passen wegens ziekten keer paste ik bewust omdat ik 2 dagen later zou starten in de 1000km voor Kom op tegen Kanker; 1 keer moest ik passen wegens ziekte. In het begin was het vaak afzien, doch doorbijten: de aanhouder wintThxs aan Luc, die weer de meeste tochten als captain voor zijn rekening nam. Maar ook een paar van Peter en Eric mochten er zijn.
Als afsluiter wist Luc ons toch weer te verrassen met een paar pittige klimmen. Vooral deze in Tilff, zullen we ons nog lang herinneren: een "echte kuitenbijter".
Via de Kiekenman-Bettincourt naar Viemme. Bodegnée de Maas over en Côte de Yernée. Fraiture-Tavier en via Houte-si-Plou naar Esneux. Montfort: over Côte de Souverain-Pre- Côte de Betgné naar Hautgné. Méry-Tilff. Hier was het koffietijd op een terrasje. Nu de ritten wat korter zijnkan er wat langer pauze genomen worden.
Nog maar pas terug op de fiets of de surprice kwam eraan: Rue du Chêne-Rue de la Charrette. Vooral da eerste; steil, smal. Jammer dat ik er nergens gegevens over terug vind. maar flirtend rond de 18% zeker. Een uitloper dan nog op de Sart Tilman ( Côte de Boncelles) vanaf CHU. Van Plainvaux naar Engis. In Awirs wachtte ons nog Côte de l' Oneu. Ook deze was voor velen een eerste kennismaking. Horion-Hozémont-Pousset-Oleye, en over Bovelingen naar Mielen. Als afsluiter nog wa nakeuzelen op "ons"terras.
De ochtendmist was gelukkig vandaag minder dan gisteren; en nagenoeg volledig weg bij de start.Doch friskes was het wel: brrrr. Maar al gauw kwam het zonnetje er door.Soms hier en daar nog wat verscholen, maar we klagen nie. Het was vandaag de beurt aan Patrick om ons nog eens over de Maas te brengen. Via Kerkom-Berloz naar Viemme en dalend naar Engis.In Clermont-sous-Huy
naar Aux-Houx; dan moet je Côte de Poudrerie over: 2500m; 5,8%; 8%. Saint Séverin-Neupré en dalend naar Flémalle. Het was best vertoeven op een terrasje aldaar ( ook de kelnerin mocht er zijn
) Côte de Chokier: 1500m; 7%; 11% voor sommige een eerste kennismaking. Awirs-Hozémont en via Bleret-Jeuk terug naar Brustem. Ook hier was het aangenaam op terras in het zonnetje
Info: 127km; avg.29km/h; 1066hm
Het Kasteel van Chokier ligt op de Mont Iohy: een steile kalkrots in de Maasvallei, op grondgebied Flémalle. In de vroege ochtend van 27 maart 2017 werd het kasteel voor een groot deel in de as gelegd. (Wikipedia)
Zoals gepland, ging de rit vandaag uitzonderlijk om 8h30 van start. Het was een initiatief van onze beide Rudi's. En het mag gezegd worden, ze hebben er een mooi ritje van weten te maken. Eens een hele andere "couté" de Antwerpse Kempen. Ondanks de nog wat frisse start, beloofde het toch een nazomerdagje te worden: eindelijkEen dozijn aan de start, sneu voor Alex die al vroeg huiswaarts moest. Anders was er weer geen trein vandaagHalen-Laakdaal-Vorst. Over mooie, autoluwe wegen kwamen we in de heimat van de "Keizer van Herentals". Het militair domein van Grobbendonk werd links gelaten en op weg naar Aarschot passeerden we door Heultje. Blijkbaar was het marktdag vandaag in Aarschot. Doch we vonden nog wat plaats vrij op een terrasje. De beide "captains" trakteerden ons op vlaai. Thxs boys.Op de terugweg werd halte gehouden in Rillaar bij Vermarc Sport. Wezemaal-Holsbeek-Lubbeek; en via Drieslinter-Wilderen terug naar ons staminée terras.
Veel goeds zag het er voormiddag nie uit; maar naar mate de dag vorderde werd het toch nog een aangenaam fiets weerke. Uitzonderlijk vertrokken we vandaag om 12h; de lange rit staat deze week gepland op donderdag. Dan gaan we olv de Rudi's naar Gobbendonk.Volgende dinsdag zou misschien onze laatste lange rit kunnen worden. Maar je weet maar nooitLuc wist ons vandaag weer op een mooi ritje te trakteren. Via Velm naar Montenaken en met een ommetje langs Lens-Saint-Remy naar Hannêche. Franc-Waret-Vézin-Seilles. Een kuitenbijter over de spoorweg in Rue Reppe. Gelukkig is er nu een nieuwe laag asfalt gelegd. Ik ben er eens naar beneden gereden met slecht wegdek; amai.Couthuin-Moha en aan het viaduct van Huccorgne rechtsop: Rue Famelette. De tocht huiswaarts ging via Borlez-Bettincourt-Aalst.Een koffietje kon best op terras.
Veel te fris deze ochtend: waar blijft The Indian SummerMet z'n 10en waren stonden we aan de start voor een ritje olv Eddy.Joepie: de Maas over naar Ronheuville met een paar echte kuitenbijters in 't verschiet.Vandaag eens niet rechttoe, rechtaan naar de vallei.Doch over mooie alternatieve (weliswaar bekende)wegen om via Berloz-Waleffe in Fize-Fontaine te komen. Even de N65 naar Tihange toe om dan een eerste keer naar het binnenblad te moeten schakelen: Cabendes: 1300m; 6,8%; 18%. Even buiten Hoei wachtte ons een andere klim. Weliswaar nie zo zwaar, maar gezien de lengte toch redelijk pittig: Chemin du Comté: 2800m; 5,8%; 10%. De Cherave dalend en op het pleintje was het koffietijd. De oever van de Maas volgen tot Wanze. Aan het Instituut Val Notre Dame rechts: den ouwe Vinalmont. Enkele weken geleden nog eens onder de wielen geschoven gekregen.Het venijn zit hier in de staart; rue de l' Abattoir. Die heeft z'n naam nie gestolenIn Wanzoule terug naar de vallei van de Burdinne. Thier de l' Eglise in Oteppe mag je ook nie onderschatten Echte klimweg achter de rug, er restte ons nog wat molshoopjes. Geer-Vorsen-Jeuk.
Het was maar fris deze morgen toen we vertrokken: amper 9°. Gelukkig kwam het zonneke spoedig piepen en werd het rond de middag best aangenaam met een 18°. Met een dozijn aan de start; in Zepperen pikte Céderic aan. Het zou een biljartplat ritje worden Via Rapertingen naar Bokrijk. Op de toeristische weg reed Dirk in een nagel: het is nog te vroeg voor spijkerbanden DirkEuvel herstel en hergroepering ( vooraan in de groep werkt het binnenwerk van hun oren blijkbaar nie goed) en door Zonhoven naar Bolderberg. Boekt-Rekhoven-Thiewinkel-Berbroek. De Mierenhoop zorgde toch nog voor een beetje bergop vandaag
Het was gokken vandaag; zou het of zou het ni droog blijvenMaar "echte" laten zich ni gauw afschrikkenEen paar druppeltjes op weg naar de startplaats, van geen tel eigenlijk. De regenjas kon in de achterzak blijven. Met z'n 6 vertrokken tegen de wind in. Zoutleeuw-Neerlinter: hier moesten we even schuilen voor een buitje. In Ransberg konden de vestjes terug uit. Via Kortenaken-Halen naar Schulensmeer. Ni te ver uit de buurt was toch aangeraden, gezien de dreigende wolken. Stevoort-"Moosherk": opnieuw even wat schuilen aan het kapelletje. Eenmaal in de Molenstraat keerde ik huiswaarts en wist het zo droog te houden. Hopelijk de andere boys ook
Al met al, zag het er vanmorgen nog nie zo slecht uit: dan maar een lang dinsdagritje. Terug op Belgische bodem en meteen een ritje over de MaasDat het "dinsdagseizoen" langzaam op z'n eind loopt, is duidelijk te merken aan het aantal deelnemers: slechts 7. Nochtans weet iedereen toch dat we bij goei weer nog om 8h30 vertrekken deze maand. Of toch bijna iedereen, maar er is altijd nog zoiets als foon,email, messengerMaar allez, de diehards waren er. Luc zou wel voor een ritje zorgen. De Samson Vallei kent vele mogelijkheden Via Landen naar Orp-Jauche; Wasseiges-Marchovelette-Namêche. De Samson riviertje volgend tot Gesves en via Reppe naar Ohey. De koffie werd genuttigd in Andenne. De wolken werden donkerder; regen hing in de lucht. Op de klim in rue Fond de Ry naar Lamalle toe, werden we "getrakteerd " op een buitje. Veel van betekenis was dit echter nie. In Antheit tussen de bloembakken omhoog met als uitloper het laatste stuk van de Vinalmont. Villers-le-Bouillet-Les Waleffes -Hollogne-sur-Geer. In Jeuk kregen we een fikse regenbui gepaard gaande met hagel. Schuilen was nodig nu. Alex besloot toch door te rijden, das ook gene gewoneIk wist te schuilen onder een boom, recht tegenover m'n "oude stamcafé de Trepkes Op"500m verder was de straat warempel terug droog: hier had het dus blijkbaar nie geregend. Doch nie te lang blijven plakken op terras: je weet maar nooit met die dreigende wolken.
Maandenlang hebben we ernaar uit gekeken: onze trip naar de Vogezen. Samen met het Allo Vélo Cycling Team. Eindelijk was het dan zover; woensdagavond werden bagage en fietsen ingeladen. Donderdag op 06h vertrokken we met 17 naar einddoel Labaroche. In laatste instantie gaven nog 2 jongens forfait: Donato familiaal; Bart zat geplaagd met spit. Na een korte tussenstop in Luxemburg arriveerden we voor de middag in ons hotel. Na het uitladen van de voertuigen enverdeling van de kamers; werden de lunchpakketten, van thuis meegebracht, verorberd. Om 13h30 was het verzamelen op het binnenplein voor een eerste trip op Franse bodem. In dalende lijn, 28km lang naar Munster. Hier was op een pleintje een tussenstop voorzien. Het was er genieten in de zon, met de ooievaars op de daken. Hierna volgde onze eerste klim. Col du Wettstein langs de zuidkant: 5km lang; gem. 4,1% en een max van 8,1%. In Orbey moest er eentje zonder naam overwonnen worden op weg naar Labaroche: 7km met een gem. van 5,5%. Een drankje op het terras van het hotel was zeker verdiend.
Info: 60km; avg. 26km/h; 1096hm.
Dag 2 zou andere koek worden. Temeer door het slechtere weer. Weliswaar wisten we het droog te houden, althans voor wat betreft regen. Nat van wat anders kan ookDat we meer kledij en vooral warmere kledij moesten meenemen , stond vast. Maar met een volgwagen erbij is da geen probleem. Als je dan nog beschikt over zulke 2 fantastische begeleiders als wij......chapeau en mille fois dank aan Paul en Patrick. Amper vertrokken of er moest al geklommen worden:Collet du Linge: 7km; gem. 4,1%. De Wettstein van gisteren omlaag en beneden haaks naar rechts: Col de la Sclucht: 14km; 4,2%; 6,3%. In Xonrupt-Longemer moest Col des Feignes over: 5,3km; 4,4%; 7,3%. In La Bresse was het tijd om de meegekregen lunchpakketten van het hotel, boven te halen. De volgende klim kwam er al snel aan: Col du Bramont: bijna 8km lang tegen een gem. van 4% en met een max van 7,6%. Nu volgde de mooie afdaling met de 12 haarspeldbochten door de bossen tot aan de voet van Le Markstein.Omdat wij startten vanaf Lac de Kurth-Wildensteinis is de klim "slechts" 15km lang. Doch met een gem. van 3,5% en een max van 8,6% geen doetje. Kwam daarbij de stevige rukwind en de steeds kouder wordende temperatuur. Iedereen content om op te warmen bij een warme drank op de top. Nog even wat klimmen tot een 1280m en dan via de Platzerwasel terug naar Munster. Nu moest Collet du Linge nog over: 10,2km; 5,8¨; 10,7%. Wie dacht dat ie boven was aan het hotel Panorama; kwam bedrogen uit. Boven in het gehucht Hohrodberg lag de topEindelijk bergaf naar Labaroche.
Noodgedwongen hebben we de rit moeten inkorten; de te lange oponthouden voor de hergroeperingen; het geregeld moeten wisselen van kledij en de slechte weersomstandigheden. Voor velen was deze versie al de limiet. De snelle starters hebben het zich op de laatste klim beklaagd. De prijzen worden nu eenmaal op de top uitgereikt Alleen Tom wist nog buiten schot te blijven. Hij is dan ook de terechte winnaar van de bollekestrui. Een "Alsacienneke" was zeker verdiend.
Info 122km; avg.22,7km/h; 2764hm.
Dag 3; zwaar bewolkt en regen in de lucht. Maar met een beetje geluk, zouden we het misschien droog weten te houden. En dat bleek ook zo. Jammer van dat buitje op de top van de laatste beklimming. Dalend naar Orbey om dan meteen aan de Col du Calvaire te beginnen: 6,5km; 5,8%; 6,8%. Teveel aan kledij speelde me parten Col du Pré des Raves: 5,5km; 2,2%; 11,7%. Op de top van Col des Bagenelles werd een koffiestop ingelast. Saint Marie aux Mines naar Lièpvre. 10km klimmen naar Haut Koenigsbourg. Het terras met de burcht vlakbij, konden we best "pruimen" Wat gedruppel beneden in de vallei doch van gene tel.Ribeauville-Kayserberg met de druivenranken langs de weg. Opnieuw Collet du Linge als afsluiter. Langs deze kant weliswaar minder lang, "slecht" 7km; maar daarom nie minder zwaar. Ik had het geluk van amper de laatste 500m wat regen te krijgen, de achterop geraakten hadden minder geluk.Gelukkig was de bui maar van korte duur en kon de afdaling naar Labaroche weer over droge wegen genomen worden. Na een welverdiend drankje en een douche werden de fietsen al terug ingeladen.
Info: 103km; avg.21km/h; 2155hm.
Voor mij werd het een hele mooie vakantietrip. Sneu voor het mindere goed weer, maar daar heb je geen vat op. In elk opzicht geslaagd; prachtig parcours; de fantastische groep: Blij dat ik mocht deel uitmaken van jullie mooi Allo Vélo Team. Met special thanks aan gids Rudi; Brecht voor alle voorzieningen: iedereen mooi in dezelfde polo aan tafel ( het heeft toch wel iets hé, net "echte") drank en frangipanekes onderweg; en een dikke duim aan onze 2 begeleiders.
Nog een mooie dinsdag, dan nog maar eens een lange rit. De eer was vandaag aan Rudi om alles in goei banen te leiden. Hij wist er een mooie rit van te maken. Voor ons een heel bekende regio, doch heel vaak over nog onbekende wegjes en zeker enkele onbekend beklimmingen. Met z'n 8 waren we; jammer dat Guy ons vroeger moest verlaten.
Via Ulbeek-Gors-Opleeuw naar Tongeren.Slins-Oupeye-Richelle. Door Barchon-Xhendelesse naar Soiron; Wegnez-Pepinster-Tancrémont-Banneux. Geen plaats in " La Rose": dan maar naar het rondpunt in Louveigné. De rijsttaart smaakte. De terugtocht bracht ons via Blindef-Sendrogne-Haie des Chênes naar Esneux. Nu volgde bekend terrein: Bonsgnée-Neuville-Engis. Awirs-Jeneffe da klinkt ook bekend. Pousset-Batsheer; nog even de Poggio over en dan wat nakaarten op "ons terras"
Aan côtes hadden we vandaag wederom geen gebrek: Côte de Richelle; Côte de Wixhou; de klim in Reneubois;Côte de Herzée naar Tancrémont toe was toch wel een heel speciallekeDaar bij vergeleken was Côte de Sendrogne en Côte de Bonsgnée maar molshoopjes.
Voor mij een laatste training alvorens af te reizen naar de Vogezen. Les Vosges, j'arrive
Soech, maar friskes vanmorgen: amper 7°. De armstukken moesten uit de kast gehaald wordenHet zag er nie naar uit dat het spoedig zou opwarmen.Vandaar misschien ook de slappe opkomst : velen verkozen misschien hun warm nestje. Moest deze temperatuur in februari zijn, zou het een bende van jewelste zijn aan de start. Nu echter lijken er velen fietsmoe te zijn. Gelukkig treed dit verschijnsel voor mij nie op,( zo zijn er nog) Op het programma stond een ritje naar Strée, Didier zou ons wel gidsen.
Een omwegje over de "Poggio" naar Opheers. Bleret-Donceel-Bodegnée. Dalend naar Amay en naar Ampsin. Aan de kerncentrale links op: Chemin du Chera. In Hoei was het tijd voor de koffie. Geen Ben Ahin maar in Wanze dat klein venijn naar Lamalle. Een wegonderbreking bracht ons naar Couthuin. Via Longpré geraakten we terug op de" goei" weg in Moha.Côte de Famelette om uit de vallei te geraken. Fumal-Fallais-Omal. Eenmaal in Rosoux dan wenkt de N789 Jeuk-Brustem
Vanmorgen bij het opstaan leek het wel alsof het plots herfst geworden was. Rukwinden,regen en amper een 12°Gelukkig klaarde het op tegen dat ik moest vertrekken. Al bij al werd het toch nog een 20°; droog en de wind was afgezwakt tot nauwelijks 1 Bft. Dus das geen moeite om te vermelden. Onze Eddy was eindelijk terug van 't zeetje: zij het dan met "lakschade"Luc zou ons wel gidsen.
Zoutleeuw-Oplinter-Kumtich; Opvelp-Haasrode-Zoete Waters. Nu kregen we een nieuwe gids: Eddy.Hij bracht ons via Oud Heverlee hartje Heverlee.Gelukkig nie door het centrum van Leuven. Al was Leuven-Centraal kortbijPellenberg-Lubbeek- Meensel-Kiezegem; Hoeleden-Drieslinter-Terweiden-Gorsem. Een terrasje kon er nog vanaf
Een tropisch dagje: 30°. Het zou zweten worden.Toch een mooie opkomst: 16 tekenden het startblad voor de laatste rit op onze dinsdagkalender.Maar nie getreurd, in september gaan we gewoon op onze elan verder en starten we ook nog om 8h30 als het weer het toelaat.Hopelijk krijgen we nog "an Indian Summer"Op 't programma stond de Voerstreek; dat daar "den hollander" bij zou komen , wisten we zo.Eric had zelfs z'n eega meegebracht om samen met ons eens te fietsen. Weliswaar met een E bike.Luc wist er als vanouds een mooi ritje van te maken.
Over de kasseien van Rullingen, Glainberg naar Membruggen-Vroenhoven. De Muizenberg af ( nog steeds de brandgeur in de mergelgrotten) en via Eijsden naar Moelingen. De grens over naar Noorbeek. De Wolfsberg en Loorberg. In Epeerheide was het tijd voor een pauze in de ons gekende zaak. Sippenaeken-Hombourg- Henri-Chapel. Door Froidthier naar Mortroux en dan de Richelle over. Côte de Oupeye blijft een vies dingDrank werd aangevuld bij een plaatselijk winkeltje. Liers-Wihogne-Herstappe. Nog even doorbijten: Horpmaal- Groot-Gelmen - Brustem. Een paar, koppel "tulpkes" hadden we zeker verdiendChapeau voor Eric's vrouwtje om de rit tot een goed eind te brengen. Weliswaar kon ze rekenen op haar "moteurke" maar nu heeft ze ook kennisgemaakt met onze " nerveuse"manier van fietsen.En raakte "haar bobijntje" op. Ze zal goe slapen vannacht
Een zeer mooi ritje dankzij Rudi en m'n zoon die de rit samen verkende op een regenachtige dag met de auto. Omdat er telkens gewacht moest worden, zakte het gemiddelde. Maar da zal me worst wezen; zijn de hoogtemeters die primeren voor mij.