Tegen 6u waren we alweer op weg naar onze volgende bestemming, Atherton, zo'n goede 1200km rijden. Maar we hebben nogal wat moeilijkheden gehad onder de baan, enorm veel wegenwerken. We moesten constant stoppen, minutenlang wachten, of bepaalde stukken maar 40 of 60 rijden. De weg lag er erbarmelijk bij, de maximum snelheid was 90. Vergis jullie niet, de " snelweg " hier kan je niet vergelijken met die bij ons! De beste was in Northern Territory, die lag goed en mochten we 130 rijden. We hebben ook veel roadtrains gezien, dit zijn camions met een lengte van meer dan 50m en meestal 3 of 4 opleggers. Die wijken voor niks en rijden zeker 100 per uur. Smiddag zijn we dan Chinees gaan eten in een plaatselijk dorpje, ik denk in Hughenden...njamie! Maar in de late namiddag werd ons al snel duidelijk dat we Atherton niet gingen halen, op bepaalde stukken moesten zij en het tegenliggend verkeer om 1 vak, een aardeweg weliswaar, dus daar konden we niet snel op rijden. We hebben dan besloten om in Greenvale te overnachten, op zo'n 300 km van Atherton. Wat een erbarmelijke camping! Gelukkig was iedereen te moe om te veel te klagen :)
Eindelijk ik ga eens wat rijden! Mijn broer geeft het stuur moeilijk uit handen maar ik heb hem nu toch kunnen overtuigen :) het gezegde klopt wel... Vrouw aan het stuur, is bloed aan de muur... Het duurde niet lang of ik had al een dier doodgereden...een vrij grote vogel...ocharme het beestje...maar ja niks aan te doen... Na een goede 600km kwamen we aan in Mont Isa waar we zouden overnachten. Het was nog een vrij grote stad met enkele duizenden inwoners....jaja in de woestijn noemen ze dat groot :) we zijn daar nog pizza gaan eten en dan meteen gaan slapen want de dag erop moesten we vroeg uit de veren want we moesten een 1200km rijden.
Die ochtend gingen we normaal ook wat langer slapen, maar omdat we snachts niet veel geslapen hebben door de hevige rukwinden besloten we dan maar om vroeg op te staan om de zonsopgang te bekijken. Heel mooi, maar ja we hebben al zodanig veel gezien :) wel heel gek om die blokken zo te zien en hoe de natuur dit zo gevormd heeft. Sommigen zijn echt perfect rond, anderen lijken op een hondenbeen, en sommige zijn perfect in twee gesplitst. Na een uur of 2 hadden we het daar wel gezien en tegen de middag zouden we dan in Tennant Creek zijn. Daar valt niks te beleven, hier zouden we gewoon overnachten om dan erna aan onze super saaie rijdagen te beginnen naar de kust. Maar we hebben besloten om die middag toch al een goed stuk door te rijden om zo al wat vroeger aan de kust te zijn want we hadden nu wel genoeg zand en vliegen gezien :)
Lekker uitslapen! We zijn vandaag niet gehaast :) Smiddags hebben we gebruncht en daarna vertrokken naar devils marbles. In de vooravond waren we daar, vlug de tent opgezet want de zon ging al vroeg onder, zo rond half 7. De mannen hebben daar nog wat rotsen beklommen om de zonsondergang van dicht te bekijken :)
Vandaag gaan we enkele plekjes van Macdonnell ranges national park bezichtigen. De eerste stop was Simpsons Gap; enkele minuutjes wandelen en we waren er al. Een klein meertje was er daar tussen 2 rotsen, jammer genoeg mochten we daar niet zwemmen. Het was wel mooi. De volgende stop was Ellery Creek Big Hole, een beetje hetzelfde als het vorige maar het meer was wel wat groter en we mochten zwemmen :) daar zijn we dan enkele uren gebleven...het water was lekker koud! In de late namiddag waren we terug op de camping en heeft iedereen een beetje zijn ding gedaan...en de was en de plas :) morgen vertrekken we naar devils marbles, een 400km van hier!
Relaxdagje vandaag! We zitten er allemaal beetje door van de zware afgelopen dagen. 'S ochtends gaan we met z'n allen naar het visitorcentrum voor de gratis WiFi, zodat iedereen zijn blog kan bijwerken en mailtjes kan sturen. In de namiddag hebben we wat door de stad geslenterd, er valt niet veel te zien eigenlijk. We hebben al leuke souvenirs gezien maar gaan nog wachten tot we aan de kust zijn om alles te kopen. S'avonds lekker gegeten en gekaart :)
Onderweg naar Alice SPRINGS zouden we een korte stop maken in Hanbury, waar 4000 jaar geleden een meteoriet is ingeslagen. Er waren verschillende kraters, de grootste had een diameter van 180m. Moest je het niet weten dat er een meteoriet is ingeslagen, je zou het nooit zien want er is veel begroeiing. Het is wel leuk want dit had niemand van ons al gezien en het geeft toch een speciaal gevoel. Daarna was het nog een goed uurtje rijden naar Alice Springs. Hier leven heel veel aboriginals. Het is triestig om te zien, ze zijn allemaal heel vuil, dronken, op hun blote voeten en zeer smerige kleren....s'avonds alleen op straat lopen is niet echt een optie ook al lopen er hier veel agenten....we hebben een beveiligde camping uitgekozen voor de zekerheid... S'avonds moesten we nog een kleine boodschap doen hier in de winkel en ik kwam letterlijk ongemakkelijk van de geur van die mensen...onbeschrijfelijk. Op de camping hebben we nog biertje gedronken om wat te bekomen want dit zien we echt niet alle dagen.
Niet te laat opgestaan zodat we zeker op tijd aan onze wandeling konden beginnen. Denk dat we rond half 10 aan het vertrekpunt stonden en de wandeling was al afgesloten....we moesten hem blijkbaar voor 9u starten omdat het een super warme dag zou worden....maar niet getreurd we zijn zijn dan maar over het hek gekropen en zijn er aan begonnen :)))) het begon met een zware beklimming helemaal naar de top van de KINGS Canyon. We zijn het al gewoon, het wordt alsmaar minder lastig...dan hebben we eigenlijk de hele tijd boven gelopen....het fototoestel moest overuren kloppen....zo prachtig! Dit is op dit moment het mooiste dat we gezien hebben!op een bepaald moment stonden we op een rots en was er veel wind en hebben we ons neergelegd en zo met ons hoofd over de afgrond gehangen :) dat was even flippen.... Daarna moesten we terug volledig naar beneden naar de oase, een mini meertje met veel groen in het midden van de KINGS Canyon, wat was dat mooi! Daar hebben we wat gerust want we moesten dan natuurlijk weer volledig naar boven...spieren kweken! In de late namiddag waren we aan ons eindpunt en konden we gaan zwemmen! S'avonds hebben Shanna en ik de mannen weer afgedroogd met het kaarten :)
Na genoten te hebben van een heerlijke nachtrust en van een lekkere brunch zijn we kort na de middag vertrokken naar Kings Canyon, een goede 300km rijden. In de late namiddag zijn we aan de camping aangekomen, die was wel duur voor het gene het maar was. Het zwembad was wel groot en proper :) heeeeel belangrijk :) de benzine werd ook alsmaar duurder...in Sydney konden we voor ongeveer 1,53 dollar tanken en hier was het 2,25 dollar...s'avonds hebben we niet veel meer gedaan, de wandeling besproken voor de volgende dag, nog wat gekaart en vroeg gaan slapen. En we hebben dingo's ( wilde honden) gespot op de camping!
5u de wekker....ja amai nog vroeger dan gisteren...voor de sunrise van de KATA TUTJA...want die ligt nog wat verder dan AYERS Rock. Het was subliem! Ook omdat je de AYERS rock kon zien liggen en dus 2 vliegen in 1 klap hadden. Daarna waren we klaar voor een zware wandeling aan de KATA TUTJA, een goede 7km stijgen en dalen op moeilijk terrein. Het is iets van het mooiste dat we al gezien hebben! Prachtige uitzichten en veel groen, iets wat we niet echt verwachtten in het midden van de woestijn! Daarna hebben we nog een 3km lange wandeling gedaan, de Walpa gorge, die ging tussen 2 steile rotswanden, ook echt de moeite, Smiddags hebben we natuurlijk weer het zwembad onveilig gemaakt, we wouden allemaal een dutje doen maar de vliegen besloten daar anders over.... S'avonds zijn we dan gaan bbqen met heel speciaal vlees...we hebben kangoeroe, krokodil, EMU en buffel gegeten. Zeer lekker allemaal hoor!
