Alweer een hele tijd niets meer van ons laten horen, maar we hebben het verschrikkelijk druk. Mijn bazinnetje moet terug gaan werken en we zitten dus weer vaker alleen thuis. Maar ik ben wel blij dat ik nu Havana heb om overdag mee te spelen. En een speelvogel is ze wel hoor! Ze weet niet van ophouden.
Nu het september is, gaan we weer twee keer per week naar de hondenschool: op woensdag en op vrijdag. Tof hé! In de zomervakantie trainden we enkel op woensdag. Wel jammer dat ik eerst een uurtje in de auto moet wachten voor ik op het veld mag. Eerst is het aan Havana. Wanneer mijn bazinnetje thuis met haar traint, heb ik hen eens in de gaten gehouden en ze doet het goed! Wanneer zij naar mij kijkt, probeer ik zo goed mogelijk mijn best te doen. Zo leert zij ook van mij.
Vandaag zijn we naar 1000 jaar Humbeek geweest. Een groot feest hier in Humbeek omdat ons dorp al 1000 jaar bestaat. Lang hé! Vandaag was er een historisch spectakel met kanonnen en vuurgevechten. Maar dat vind ik niet erg hoor. Ik kan daar tegen. Havana was ook niet bang. We bleven wel op een afstand staan kijken, want mijn bazinnetje zei dat dat niet goed was voor onze oren. Er was een ander hondje en die was wel bang voor het lawaai. Zo bibberen, ocharme! Ik wou hem gaan troosten, maar dat mocht niet van mijn baasje. We zijn ook veel leuke mensen tegengekomen. De meeste mensen gingen onmiddellijk naar Havana omdat zij nog zo klein en schattig is. IK BEN TOCH OOK SCHATTIG? Was ik ook nog maar puppy. Dan kreeg ik ook veel meer aandacht. Mijn baasjes hebben wel gezegd dat ik heel flink ben geweest en ik heb een grote beloning gekregen. Daar ga ik nu aan beginnen, dus ...
We hebben al lang niets meer van ons laten horen. Maar we hebben er ondertussen nog eens van geprofiteerd en we zijn nog enkele dagen naar de Ardennen geweest. Daar hebben we vooral veel gewandeld en in het water gespeeld. Fendher toch, want Havana vindt dat toch maar niks.
Het gaat ook goed op de hondenschool met Havana. Ze is nog erg afgeleid door de andere honden, maar ze luistert al goed. Ze kan al de commando's zit, af en wacht. En aan de voet zitten, begint te lukken. Apporteren begint zo stilletjes aan ook te gaan. Maar ze moet ook nog veel leren hoor! Ik vind het wel leuk om met haar te trainen. En zeker de les erna (met Fendher) is genieten omdat hij al zoveel kan.
De vakantie zit er nu bijna op. Ik denk dat onze hondjes zich 'beestig' goed geamuseerd hebben en we zullen allemaal moeten afkicken als het schooljaar weer zal beginnen.
Havana en Evelien hebben hier al geschreven wat ze van het kamp vonden. Ik wil ook wel wat schrijven hé!
Het was zaaaaaaalig!! Voor mij is het kamp het hoogtepunt van het jaar. Ik verheug me er een heel jaar op en als het zover is, dan geniet ik met volle teugen. Dit jaar heb ik weer een fantastische vakantie gehad. Het tofste was dat er een riviertje door ons kampterrein liep en ik mocht zwemmen van mijn baasjes wanneer ik maar wou. En op sommige plaatsen was dat echt diep hoor! Dat vind ik de max! Havana niet, die bleef altijd in het ondiepe water. Flauw! Maar ze durfde niet goed, zei ze.
We hebben ook op een dag een heel lange tocht gemaakt door bossen en weiden. Ik had bijna een haas te pakken, maar hij was jammer genoeg iets te snel voor mij. We moesten door een koeienwei stappen. Met een stuk of 40 koeien, stieren en kalfjes. Ik ben niet bang van koeien, maar ik moet toegeven dat ik deze keer niet gerust was. Ze kwamen allemaal op mij af!! Ik vraag me af waarom. Ik heb hen toch niets misdaan. Vooral de mama's van de kalfjes waren redelijk agressief. We moesten lopen en ik ben in prikkeldraad blijven hangen. Dat deed pijn aan mijn poot... Verschrikkelijk. Gelukkig was het niet zo erg en is het bloeden snel gestopt. Na een tijdje kon ik er terug op lopen zonder dat het pijn deed. Een halfuurtje later was ik het al vergeten.
Weet je wat oneerlijk is. Ik had elke dag minstens één teek. En Havana heeft op een heel kamp maar één teek gehad. Waarom ik wel en zij niet? Stomme beesten.
In ieder geval: Stijn, Malika, Björn, Tanja, Micky, Anneke, Ellen, Wietse, Youri, Havana en mijn baasjes: bedankt voor het fijne kamp en bedankt dat jullie zoveel met mij hebben gespeeld. Ik heb me geen minuut verveeld. Ik verheug me al op volgend jaar!
Amai, dat was leuk op kamp zeg. Ik heb me heel goed geamuseerd. Weet je wat ik het allerleukste vond? Om op muizen en mollen te jagen en te graven in de grond. Eén keer had ik een muis te pakken. Fendher vond dat wel super van mij. Maar jammer genoeg vonden mijn baasjes dat niet zo fijn. We hebben de muis moeten afgeven en ze zeiden dat een muis geen speelgoed is.
Ik heb ook veel gestapt op kamp: in de bossen, naar het meer, in het dorpje Hillesheim, ... Dat ging al goed hoor. Al was ik daarna wel enorm moe. Van mijn baasjes moest ik regelmatig in de bench om wat uit te rusten. 's Avonds mocht ik aan het vuurtje slapen. Malika had er een luchtmatras gelegd waar ik steeds op ging slapen. Gezellig en lekker warm!
En weet je wat? Mijn baasjes hebben me leren zwemmen. Ik was nog wel erg bang hoor. In het riviertje op het kampterrein durfde ik al gaan, maar het meer vond ik veel te diep. Toch moest ik soms mee met mijn baasje. Bibberen dat ik deed. Maar ze hadden geen medelijden met me. Ik moest er mee in. Ik was nog nooit in mijn hele leven zo nat geweest. Maar uiteindelijk was het allemaal nog niet zo erg. Fendher die sprong er zomaar in. Ik hoop dat ik dat later ook zal durven.
We zijn terug van het kamp in Stadtkyll. We hebben ons goed geamuseerd en de honden ook. Het was er prachtig en we hadden een supertof kampterrein. Het was omgeven door bos en in het midden van het kampterrein stroomde een riviertje waarin we ons konden wassen. Ik vind het zalig om in een tentje te slapen. De honden hebben in de auto geslapen, in hun bench. Ons tentje was te klein voor twee honden en dan lagen ze tenminste hoog van de grond.
Havana heeft leren zwemmen in het Kronenburgmeer. Dat was spannend hoor! Iedereen lachte met het feit dat ik zei dat je haar eerst vertrouwen moet laten hebben in jou en dat je dat het beste doet door haar vast te pakken tegen de borst. Natuurlijk werd hier hartelijk om gelachen en werd het al gauw: bij Evelien tussen de borsten.
We hebben ook een dropping gelopen die was opgesteld door Anneke en Micky. Het was weer tot in de puntjes in orde. We hebben onderweg veel plezier beleefd. Het was wel een redelijk lange tocht voor Havana. Maar toch heeft ze hem helemaal uit gedaan. Flinke meid!
Nu we thuis zijn, is Fendher weer erg ongelukkig. Vorig jaar toen we terug waren van het kamp, had hij dat ook. Ik denk vooral dat hij het mist om zoveel mensen om hem heen te hebben. Er is altijd wel iemand die met hem wou spelen. Vorig jaar heeft het twee weken geduurd voor hij weer de oude was. Hopelijk duurt het nu minder lang.
Wat is het toch verschrikkelijk warm. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Fendher kan er precies ook niet goed tegen. Hij weet niet waar kruipen. Gelukkig maakt ons baasje ons soms wat nat, dat is heel verfrissend.
Ik denk dat er ons iets te wachten staat, al weet ik niet goed wat. We gaan ergens naartoe, denk ik. Mijn baasjes zijn al van gisteren heel wat dingen aan het inpakken in zakken en koffers. En ze hebben in de tuin zo precies een klein rond huisje opgezet. Jammer genoeg mocht ik er niet in. Dat hebben ze dan terug opgeplooid en in de auto gezet. En ook een bed met lucht in. Ze hebben ook al heel veel speelgoedjes van ons ingepakt. Dat wil dus zeggen dat we ook mee mogen! Fendher zegt dat we op kamp gaan. Maar meer wil hij er niet over zeggen. Hij zegt dat het te moeilijk is om uit te leggen. Hij heeft me al wel verklapt dat het daar supertof is. Ik vraag me af of we nog ooit terug zullen komen. Misschien moet ik voor de zekerheid al afscheid beginnen te nemen van de kippen, de eenden, de ganzen en de pauw, mijn bench (of gaat die ook mee?), het hondenhok, het gras voor hondjes, het maïsveld waar ik zo graag in rondloop, ...
Ah ja, ik moet jullie nog iets vertellen: ik ben al drie tandjes kwijt! Twee vooraan beneden en eentje boven. En onderaan zijn er zelfs al nieuwe tandjes aan het groeien. Nu krijg ik grote tanden zoals de grote hondjes, zegt mijn baasje. Leuk hé!
Nu ga ik wat slapen, dat warme weer maakt me erg moe!
We zijn terug van de Ardennen! Het was er supertof! Het weer viel wel een beetje tegen: erg koud, weinig zon en heel veel regen. Maandag hebben we zelfs de kachel moeten opzetten in de chalet omdat het buiten maar 8 graden was. En dat overdag in de zomer.
De ouders van mijn baasje hebben een chalet in de Ardennen, in Dochamps, vlakbij La Roche. En een paar keer per jaar gaan wij er ook op vakantie. Ik ken het er al op mijn duimpje. Voor Havana was het de eerste keer. De eerste keer in een groot bos, de eerste keer door een riviertje, de eerste keer op restaurant, de eerste keer ergens anders slapen, ... Maar het is allemaal heel goed meegevallen. Ze zei me wel dat ze blij was dat ik mee was. Ik heb haar zo een beetje rondgeleid. Ze volgde me overal. Het leukste was dat we er in de slaapkamer van onze baasjes mochten slapen. Onze benchen stonden vlak naast elkaar. Allemaal gezellig dicht bij elkaar!
Kristien en Luk waren er ook bij. Ze zijn familie van mijn baasje. Heel leuke en lieve mensen, ook voor hondjes. Ze zijn mee gaan wandelen met ons. De wandelingen die we er gewandeld hebben, hadden een naam. Zo hebben we de reeënwandeling gedaan en de bosvruchtenwandeling. En er waren veel bosvruchten hoor! Reeën hebben we jammer genoeg niet gezien. We zijn er overdag gaan wandelen. Vorige keer dat we naar de Ardennen zijn gekomen, zijn we er 's avonds gaan wandelen wanneer het net donker begon te worden. En toen hebben we er wel gezien. Dan moet ik wel altijd heel stil zijn van mijn baasje, anders lopen ze weg. Jammer dat Havana ze niet gezien heeft. Volgende keer beter! We zijn onderweg ook een voederplaats voor dieren tegengekomen. Amai, ik wist niet dat edelherten zo groot waren, ik was veel te klein om in de voederbak te kijken, zelfs als ik sprong. We zijn op onze weg ook grote mierenhopen tegengekomen. Maar daar kon ik niet lang blijven staan hoor, ze kropen altijd op mijn poten. Lastige beesten.
Nu zijn we terug thuis. En binnenkort vertrekken we op kamp. Ik kan bijna niet meer wachten!
Gisteren ben ik met Havana voor de eerste keer naar de puppyles geweest. Amai, we hebben goed moeten opletten hoor: volgen, aan de voet, zitten, liggen, rechtstaan, oproepen ... Dat was veel in één keer. Maar we hebben ons best gedaan. Havana had wel meer interesse in alles wat rondom haar gebeurde, vooral de andere honden vond ze super. Ze is wel niet bang voor de meeste toestellen. Ze stapte overal overheen alsof ze het al jaren deed! Deze week ga ik met haar volop oefenen op het aan de voet zitten, want dat wilde maar niet lukken. De rest zal wel komen, alles op zijn tijd. We hadden wel een strenge trainer hoor: Edwin. Maar hij heeft ons veel goede tips gegeven. Om eerlijk te zijn, was ik het al een beetje vergeten hoe het is om met een pup te werken. Je moet enorm veel geduld hebben. Bij Fendher lijkt alles wat hij kan vanzelfsprekend. Nu besef ik pas hoeveel hij eigenlijk al kan.
Eergisteren ben ik met de hondjes gaan wandelen in het veld. Havana heeft kennis gemaakt met modder, véél modder! Ze was er tot aan haar buik ingezakt. Ze zag er lief uit. Maar ze trok er zich niet veel van aan. Op de weg terug, zijn we enkele andere hondjes tegengekomen van uit de buurt, waaronder ook een Border Collie. Na een praatje gemaakt te hebben, zijn we naar huis gegaan. En Havana is als een blok in slaap gevallen ...
Vandaag was het voor mij een speciale dag. Ik mocht met mijn baasje mee naar Mechelen. We zijn gaan wandelen op de Bruul. In het begin was ik helemaal niet op mijn gemak. Er was veel lawaai en er waren heeeeel veel mensen. Een koppel zag dat ik bang was en ze zijn me komen gerust stellen. Dat heeft wel geholpen. Vreemde mensen zijn zo erg niet. Gelukkig bleef mijn baasje altijd dichtbij mij. Na tien minuutjes was ik helemaal niet bang meer. Ik durfde zelfs dichtbij andere mensen, fietsers en auto's lopen. Weet je wat ik het allerleukste vond? De duiven. Ik wou er graag mee spelen, maar jammer genoeg hing ik aan de leiband en was die niet lang genoeg. De duiven vlogen trouwens altijd weg. Ik denk dat duiven niet zo graag met hondjes spelen. We zijn ook op bezoek geweest bij een vriendin van mijn baasje, Géraldine. Zij heeft twee katten, maar die vind ik helemaal niet interessant. Die katten wilden wel met mij spelen, maar zij mogen niet buiten en daar stonden wij. Géraldine is wel een heel lieve. Wanneer we terug in de auto zaten, was ik zo moe, dat ik in slaap ben gevallen. Van de rit naar huis heb ik dus niet veel gemerkt.
Woensdag mag ik voor de eerste keer naar de hondenschool. Ik laat jullie zeker weten hoe dat geweest is. Ik ga heel erg mijn best doen zodat mijn baasje fier is op mij. Want zo ben ik!
Wat vind je van mijn foto? Mijn troon staat erop. Zo heten mijn baasjes het toch. Soms liggen Fendher en ik er allebei op. Maar dat begint wel wat krap te worden. Ik weeg trouwens al 6,5 kilogram. Goed hé! Nog eventjes en ik ben zo groot als Fendher!
Inderdaad, goed gezien: we zijn vandaag naar zee geweest! In dit hondenweer. We hadden het al een weekje op voorhand gepland en aangezien dit de beste dag ging zijn ... Niet dus! Het heeft een hele dag door geregend. We waren dus alle vier goed nat. Maar we gingen naar zee met het doel om Havana te socialiseren en dat is goed gelukt! Ze was helemaal niet bang van het water of het zand. Ze sprong onmiddellijk achter Fendher het water in. Niet te diep natuurlijk, want waarschijnlijk was het ook veel te koud. Ze vond het ook geweldig om met schelpen te spelen. We zijn niet te lang gebleven omdat het koud was en vooral nat. Maar ondanks het weer hebben we ons toch goed geamuseerd.
Deze avond moesten we opnieuw naar de dierenarts. Ze heeft al haar vaccinaties gehad en ze mag dus vanaf volgende week mee naar de hondenschool. Ik ben benieuwd...
Woensdag ben ik voor een lange tijd helemaal alleen thuis gebleven. Ook zonder Fendher. Maar ik vond dat niet erg hoor! Ik ben nergens bang voor ofzo. Mijn baasjes moesten eerst alles gaan klaarmaken voor het kamp en daarna is mijn baasje met Fendher gaan trainen op de hondenschool. Ik was wel heel blij toen ik ze terug zag. Daarna was het mijn beurt. Dan moest Fendher helemaal alleen thuis blijven en mocht ik mee een terrasje gaan doen. Het was de eerste keer dat ik op schok was zonder Fendher erbij. Ik voelde me niet op mijn gemak en af en toe jankte ik. Mijn baasje zei dan: Foei, Havana. Dus ik denk eigenlijk dat ze dat niet zo fijn vindt. Wat wel leuk was, is dat ik zoveel aandacht kreeg van alle andere mensen die op het terras zaten. Niet alleen de vrienden van mijn baasjes hoor, van iedereen kreeg ik aandacht! Keitof!
Gisteren was het een hele regeling thuis. Mijn baasjes waren al een tijdje op zoek naar een hondenren voor Fendher en ik. Ze zeggen dat een hondenren een beetje lijkt op een bench in het groot! En gisteren hadden ze er eentje zien staan in Limburg (ben ik nog nooit geweest). Ze moesten er onmiddellijk naartoe. Omdat mijn ene baasje moest gaan repeteren, moest mijn ander baasje die hondenren helemaal alleen gaan halen. Gelukkig hebben we van Micky zijn remorque mogen lenen en is Youri meegegaan om haar te helpen. Dat zijn pas echte vrienden, zoals Fendher en ik ook de beste vrienden zijn. De hondenren is nog niet in elkaar gestoken, maar als ze er staat, krijgen jullie die zeker te zien.
Gisteren zaten we een hele dag zonder internet- en telefoonverbinding. Dat kan gebeuren als je tussen de velden woont. Maar nu is gelukkig alles weer in orde en kunnen we weer berichtjes zetten op onze blog.
Zondag zijn we uiteindelijk niet mee mogen gaan naar Nederland. We gingen er gewoon naar een huisje gaan kijken en dan onmiddellijk weer terug naar huis en mijn baasje vond dat we dan te lang in de auto moesten zitten. Maar we hebben ons thuis ook goed geamuseerd.
Het was prachtig weer gisteren, maar ook wel heel warm. We zijn met ons drietjes gaan wandelen (mijn baasje, Havana en ik). Niet zo ver hoor: tot aan de kerk en terug. Ik kon nog veel verder stappen, maar Havana die gaf het halverwege al op. We zijn ook eventjes bij de drukke straat blijven staan. Mijn baasje zei dat we zo Havana lieten wennen aan de auto's. Ik vond dat saai. We stonden wel in de schaduw, maar toch had ik het veel te warm. En ik had ook dorst. Toen we terug thuis waren hebben we uitgerust. Vooral Havana, die hebben we de hele namiddag niet meer gezien. Ze gaat altijd onder de zetel liggen om te slapen, maar dat zal niet lang meer duren, want ze groeit met de dag!
Eindelijk is het vakantie! Nu heb ik twee maanden lang de tijd om met de honden bezig te zijn. Zalig! Ik heb wel moeten afscheid nemen van mijn klasje. Het was een leuk schooljaar. Ik zal ze missen tijdens de zomermaanden...
Gisteren zijn we onder ons drietjes gaan wandelen: Fendher, Havana en ik. Onderweg kwamen we langs een tuin waar twee grote honden wonen. Steeds wanneer we er langsgaan, blaffen ze. Fendher is dit al gewoon, maar Havana was er niet gerust in. We hebben haar moeten overtuigen om mee verder te gaan. En dat is ons uiteindelijk ook gelukt.
Vandaag ga ik naar Nederland. Mijn broer gaat daar werken en wonen. We gaan naar een huisje gaan kijken waar hij zou kunnen gaan wonen. Ik ben nog een beetje aan het twijfelen of ik de honden zou meenemen. Verslag volgt!
Ons gras is al goed aan het groeien. Nog even en dan kunnen we weer in heel de tuin spelen. Fendher en ik moeten wel regelmatig de kippen wegjagen, want die proberen steeds de zaadjes op te eten. Ik kan al goed blaffen hoor!
Gisterenavond was ik volop met Fendher aan het spelen, toen ik moest gaan slapen. Fendher ging onmiddellijk braaf in zijn bench, maar daar had ik helemaal geen zin in. Ik heb zeker nog een halfuur gejankt! Maar toen er niemand kwam om me eruit te halen, ben ik toch maar in slaap gevallen. Ik lig wel graag in de bench hoor, meestal doe ik niet moeilijk. Maar ik vind het jammer dat ik soms moet gaan slapen wanneer ik me nog zo wakker voel.
Mijn baasje is gisteren ook met Fendher naar de hondenschool geweest. Jammer genoeg mocht ik niet mee. Ik vraag me af wanneer ik groot genoeg ben om mee te mogen gaan naar de hondenschool. Mijn baasje zegt dat er nog een ander border collie pupje is. Dat gaat leuk worden. Hopelijk worden we dikke vriendjes. Spannend!
Gisteren zijn we met z'n allen naar het domein van Hofstade geweest. Mijn baasjes waren aan het twijfelen om Havana mee te nemen omdat ze eigenlijk nog veel infecties kan oplopen als ze buiten gaat. Maar langs de andere kant durfden ze haar ook niet thuis te laten omdat ze onweer voorspelden en we weten nog niet goed hoe Havana daarop zou reageren. Zeker omdat het nogal hevig onweer kon zijn. Dus hebben we haar ook maar meegenomen, ook omdat het een goede socialisatie is voor haar. Dat was een hele ervaring voor haar hoor! Ze stapt al goed aan de leiband. Mijn baasje heeft haar wel veel moeten dragen, want ze kan nog niet zo ver stappen en soms was ze bang dat Havana ziek zou kunnen worden van vieze dingen op de weg. De duiven vond ze leuk, andere mensen ook. Maar de blaffende hond vond ze dan weer heel wat minder. Daarna zijn we iets gaan drinken op een terrasje. Ik kreeg een grote drinkbak met vers water. Mmmm! Dat was ook wel nodig hoor! Dorst dat ik had met dat warm weer. Toen we thuis kwamen zijn we als een blok in slaap gevallen.
's Avonds heb ik met mijn baasje buiten met mijn touw gespeeld. Er waren wel veel fietsers op de veldweg. Maar daar was ik niet zo in geïnteresseerd. Mijn baasje was fier op mij, want vorig jaar liep ik altijd achter de fietsers aan. Dat vond ze helemaal niet leuk. Daarom dat ik dat niet meer doe nu. Ik ben trouwens ook al wat ouder en wijzer geworden hé!
Ons gras wil maar maar niet groeien zeg. Er is nog geen sprietje te zien. Jammer dat we nu maar in een stukje van de tuin mogen spelen. Hopelijk komt dat snel in orde.
Ik ben er eens mee weg. Havana is hier weer aan het vragen om te spelen samen! En daar zeg ik geen nee tegen. Ze is echt de max!
Havana is vandaag twee weken bij ons! Nog twee weken geduld en dan heeft ze eindelijk al haar inentingen gehad. Dan kan ze overal meegaan met ons. Vandaag konden we het ons niet laten en hebben we haar eventjes meegenomen naar de markt. We hebben haar nog wel vaak gedragen, maar ze heeft ook een stukje zelf gewandeld. Dat was heel wat! Ze heeft heel wat indrukken kunnen opdoen: lawaai, veel mensen, auto's, kinderwagentjes, kinderen, plastiek zakken, fietsen, ... Bij het wandelen, voelde ze zich het veiligst wanneer ze dichtbij Fendher kon lopen. Echt schattig om te zien! Ze wordt echt groot hoor. Ze staat al hoger op haar poten en haar snoetje is al helemaal veranderd. Het zal niet lang duren voor ze groot is .
In augustus gaan we op kamp met vrienden. Dan mogen Fendher en Havana ook mee. We verblijven op een wei in the middle of nowhere! Dit jaar gaan we net over de grens in Duitsland. Met Fendher zijn we vorig jaar ook al op kamp geweest en dat was geen probleem. Hij heeft zich daar heel erg geamuseerd. We zijn wel benieuwd hoe het met Havana zal lopen. We zien wel!
Hierboven zie je Havana en Fendher samen spelen met hun touw. Ze zijn echt al dikke vrienden!
Vandaag is mijn baasje gras aan het zaaien. Speciaal gras voor hondjes noemt hij het. Ik vraag me af waarom hij speciaal gras nodig heeft? Misschien kan Fendher me dat eens uitleggen.
Ik ben ook een beetje fier op mezelf, want heb vandaag het bevel 'af' geleerd! Niet gemakkelijk hoor! En als ik het helemaal goed doe, dan krijg ik een koekje. Wel grappig, want wanneer mijn baasje me een bevel geeft doet Fendher het al voor. Dan moet ik gewoon gaan spieken bij hem .
Gisteren heb ik voor de eerste keer echt met Fendher gespeeld. Eerst wou hij niet. Hij vond me nog te klein, zei hij dan. Maar gisteren, na lang aandringen, hebben we samen veel plezier gemaakt. Hij is wel nog heel voorzichtig met mij. Het leukste spelletje vind ik wanneer we allebei aan de uiteinden van een touw trekken. Fendher laat het touw soms los. Ik niet! Mijn baasje noemt me een harde tante, maar ik weet niet goed wat hij daarmee bedoelt!
Nu ga ik verder spelen met mijn varkentje! Tot de volgende!
Gisteren zijn we met Havana naar de familie geweest. Ze was in haar nopjes! Aandacht krijgen van zoveel mensen, dat vindt ze echt super! Ze vinden haar ook echt een schatje, hoe kan het ook anders! Ze heeft zich voorbeeldig gedragen.
Vandaag was ze in topvorm: ze heeft meegeholpen met de vuile was te sorteren , ze heeft geholpen met mijn planten te verpotten (m.a.w. op te eten), ze heeft een heel gesprek gevoerd met haar nestlapje (doet ze wel vaker), ... We moeten haar constant in het oog houden, want het is echt een varkentje! Ze kruipt dus al op Fendher zijn hondenhok, moet je weten! Ze kan er al op, maar ze durft er niet meer af. Dan staat ze maar te janken tot één van ons haar eraf komt halen.
Deze namiddag zat ik te werken aan mijn bureau en dan zaten ze allebei braaf in hun bench te slapen. Echt twee schatjes!
Havana is nu een week bij ons. En ze voelt zich goed thuis hoor! Op dit moment is ze volop toertjes aan het lopen in de tuin en aan het spelen met alles wat ze op haar weg tegenkomt: een houtblok (veel te groot voor haar), een vijg, een beentje van mij en een balletje. Ik zit rustig op mijn hondenhok. Was ze maar al wat groter, dan konden we samen spelen.
Ze heeft al veel geleerd in één week tijd: ze gaat al buiten haar behoefte doen, ze komt al wanneer mijn baasjes haar roepen en ze kent het bevel 'zit' al. Vandaag heeft mijn baasje haar voor de eerste keer meegenomen met de bench in de auto. In een begin jankte ze een beetje, maar dan legde ze haar neer en sliep. Straks mag ze mee naar de familie om te gaan kennismaken. Ik ben benieuwd hoe dat zal aflopen.
Ik ben daarstraks een wedstrijd gaan spelen in Ramsdonk. Mijn baasje was weer erg zenuwachtig. Ik zit op zo'n wedstrijd vaak aan andere dingen te denken. Mijn baasje zegt dan dat ik beter moet opletten. Kan ik eraan doen dat er daar allemaal mooie teefjes rondlopen en dat er andere honden zijn die met mij willen spelen. Enfin, mijn punten waren niet zo denderend. Maar dat komt wel zeker?
Wat een hondenweer zeg! Eigenlijk vind ik het helemaal niet erg hoor! Ik zit lekker gezellig in het hondenhok. Fendher zit op het hondenhok en bewaakt ons territorium. Dan voel ik me lekker veilig. Daarstraks ben ik gaan wandelen en mocht ik van mijn baasje in de plassen spelen! Da's tof zeg!
Gisteren ben ik voor de eerste keer naar de dierenarts geweest. 't Is wel een heel lieve mevrouw, maar toch heeft ze me pijn gedaan met haar naald. Ik jankte, maar mijn baasjes zeiden dat ik niet zo flauw mocht zijn. Fendher liet zich veel beter doen hoor! Geen kik gaf hij. Maar hij is dan ook al veel groter en stoerder als ik. Op het einde kreeg de dierenarts zelfs een lekje van hem. Ik niet hoor, ik wou er zo snel mogelijk weg. We hebben wel een snoepje gekregen van haar omdat we zo flink geweest zijn.
Daarna zijn we naar de hondenschool van Fendher geweest: de Parels van Brabant. Heel veel mensen zijn naar me komen kijken. Ik denk wel dat ze me een toffe vinden! Mijn baasje heeft me verteld dat ik binnenkort ook mee mag gaan trainen. In de klas van Sabine, bij alle andere puppy's. Spannend hé! Terwijl Fendher mocht trainen, ging ik al naar huis met Dries. Ik was doodop. Ik viel dan ook als een blok in slaap. Het was een leerrijke dag!
Hallo,
Inderdaad, goed gezien: we zijn vandaag naar zee geweest! In dit hondenweer. We hadden het al een weekje op voorhand gepland en aangezien dit de beste dag ging zijn ... Niet dus! Het heeft een hele dag door geregend. We waren dus alle vier goed nat. Maar we gingen naar zee met het doel om Havana te socialiseren en dat is goed gelukt! Ze was helemaal niet bang van het water of het zand. Ze sprong onmiddellijk achter Fendher het water in. Niet te diep natuurlijk, want waarschijnlijk was het ook veel te koud. Ze vond het ook geweldig om met schelpen te spelen. We zijn niet te lang gebleven omdat het koud was en vooral nat. Maar ondanks het weer hebben we ons toch goed geamuseerd. 
Hey, 
.
.
, ze heeft geholpen met mijn planten te verpotten (m.a.w. op te eten), ze heeft een heel gesprek gevoerd met haar nestlapje (doet ze wel vaker), ... We moeten haar constant in het oog houden, want het is echt een varkentje! Ze kruipt dus al op Fendher zijn hondenhok, moet je weten! Ze kan er al op, maar ze durft er niet meer af. Dan staat ze maar te janken tot één van ons haar eraf komt halen. 
