|
|
|
Woorden kunnen alles |
Wil jij deze blog graag volgen? Tik dan eenvoudig jouw mailadres in de mailinglijst (rechts). Ik hou je op de hoogte van nieuwe berichten.
Zomerse groeten,
Annemie. |
|
07-08-2013 |
Go west : Dag 3 - 5 augustus : downtown New York |
Zolang het naar chinees ruikt in onze kamer is het nog
midden in de nacht (de stad slaapt nooit, remember). Nu geurt het naar
pannenkoeken, het is 6u30. Door het raam zie ik de zon opkomen boven New York. De
zonnestralen glijden door de lanen en
werpen lichtstrepen op de hoogbouw voor ons.
Mochten we vooraf geweten hebben hoe afgepeigerd we zouden
zijn van deze dag, dan namen we vast wel vaker de metro.
We starten dus met een stukje programma van gisteren, de
bib. Daar loopt een hele knappe tentoonstelling over waarom kinderboeken
belangrijk zijn. Leuk dat die net nu loopt. In tegenstelling met de rest van de
stad is de tentoonstelling niet hoog, breed of lang, maar een fijne samenstelling van veel
originele stukken uit kinderboeken. Manuscripten (oa. Mary Poppins) originele tekeningen (o.a.
van rupsje nooitgenoeg). Alles zit in een sprookjesdecor van Alice in Wonderland.
We blijven dus graag hangen om even terug kind te zijn. Deze bib was trouwens
het decor van een film (the day after tomorrow) waarin de aarde helemaal onder
het ijs zit en enkele dappere jongeren zich in de bib proberen warm te houden bij
een haard, met boeken als stookmiddel.
Als we daarna naar de pier stappen om de boot te nemen naar
Brooklyn, komen we nog het centraal station tegen, hier kan je op het gemak al
een goed wat tijd rondhangen, toch doen we dat niet. Het plafond is beschilderd
met sterrenbeelden via duizenden sterren.
Tijdens de boottocht naar Brooklyn valt ons nog de schade op
die Sandy hier teweegbracht. We hebben een zicht op de skyline van Manhatten.
Een zicht dat we kennen van allerlei films, maar zo onwerkelijk is als je er
met je neus opzit. Het One World center, zo een slordige 540 meter en daarmee voorlopig
nog het derde hoogste gebouw ter wereld, steekt alleen met kop en schouders uit
boven de rest. Maar het volledige financiële district met zijn hoogbouw staat
als een struise groep reuze bewakingsagenten daarrond in glimmende pakken. Hier
zou de Eiffeltoren helemaal niet meer te zien zijn tussen al de rest. Alles is
hier zo buiten proportie, alsof ja als lillyputter in de stad van de reuzen
terechtkomt.
Onze boottocht brengt ons intussen naar de Brooklyn Heights met
weer een heel andere sfeer. Het doet me nog het meeste denken aan Notting Hill
in Londen. Statige gebouwen met trapjes naar de voordeur, schuine brandladders
op de zijkant en een hoeveelheid groen, dat net voldoende speelse schaduw
brengt (ha, daar ruiken we weer af en toe een vleug van bloemen). We lunchen
hier en laven ons aan de rust die we elders iets minder vinden. Rust? Alhoewel.
Er staat een groep mensen te demonstreren. Ken je dat? Een man of drie die
cirkels wandelen terwijl ze roepen bij grote beschreven borden. Het lijken marktkramers die fruit
aan de man proberen te brengen, maar het gaat over kinderrechten. Ernaast
flankeren politieagenten, om meteen te kunnen ingrijpen.
Trouwens, de politie strijdmacht staat overal in New York zo
aanwezig op iedere straathoek (dat is echt niet overdreven) dat ze meteen als
fruitvliegjes kunnen uitrukken als er ergens ook maar de minste strubbelingen
zijn.
Hoe dan ook, als we in Kortrijk naar de Winkel van Brooklyn
gaan, zal dat nooit meer hetzelfde zijn.
Na Brooklyn sporen we terug naar Manhatten naar het One World
center, al ben ik iets minder fan van de ganse herdenking als ze hier misschien
wel zouden willen. We zagen ook de kogelgaten in het keizerlijk paleis in Hué
(Vietnam) en dat leek me op zijn manier ook een heel belangrijk
herdenkingsmonument, aan de andere kant van de wereld dan. Maar alle respect voor iedereen
die ergens, waar ook ter wereld onschuldig het leven laat. Het doet trouwens
iets om door te straten te wandelen waar zo veel mensen toen door renden voor
hun leven, in een wolk van stof. Er is trouwens heel wat meer politiemacht dan
anders omdat er betrouwbare berichten zijn van een mogelijke aanslag. Ik ben
al een keer gefouilleerd geweest en ze hielden we bij controle van mijn handtas
bijna tegen, omdat ze dachten dat er een geweer in zat. Boven het financiële
district patrouilleren constant helicopters.
Vanuit het financiële district komen we ineens in een park
waar oudere Aziaten aan tafeltjes rond bordspelen zitten. Wat ze zeggen is Chinees
voor ons, we zitten aan het begin van de Chinese wijk, waar de geuren van
gember, rijst, noedels door de straten wandelen en de gelakte eenden met kop en
al in de etalages hangen. Een aantal
straten verder belanden we in Little Italy. Weer een andere sfeer, gevels
geschilderd in de Italiaanse kleuren en pizza en dergelijke is te verkrijgen om
de vijf stappen die we zetten.
Ons doel is om in PDT te geraken (Please dont tell) Een
gezellig eethuis waar je alleen binnen kan via een soort ruwe snackbar met een
telefooncel. Daar draai je een nummer (PDT dus dat doen we ook niet ;-) en via
een verborgen deur geraak je binnen in de verscholen restaurant. We kennen het
etablissement via het TV programma ist nog ver? maar we zullen toch nog vijf jaar moeten wachten om er binnen te
geraken. Kids zijn niet toegelaten onder de 21 omdat er ook alcohol geschonken
wordt. (Ik zou het fijn vinden mochten ze bij ticket verkoop ook de norm van 21
aanhouden).
Net dan belt Lieve, of we geen zin hebben om bij haar te komen eten. Helemaal prima natuurlijk, en meteen kunnen we de koekjes
van Anna meenemen die we nog steeds vergaten te bezorgen.
Met een Yellow cab (een droom van Marjolein om daar eens in te zitten) zetten we
vanuit het hotel koers naar Roosevelt eiland. Ons ondertussen vergapend aan het
zicht op Manhattan waar de hoogbouw met feestelijke verlichting (Empire State
building en Chrystler building) mooi aftekent tegen de turkooise achtergrond
met zalmroze pluksels van wolken.
Tof om eens gewoon in een chique woonappartement, weg van de
stadsdrukte terecht te komen. We keren op advies van Lieve terug via de kabelbaan over
een stuk van de stad. Net als peter Pan hebben we zicht op de avondverlichte
gebouwen. Een lichtstad die de allure heeft van een sterrenhemel lager bij de
grond.
|
|
|
|
|
Go west : Dag 2, 4/08 : eerste volle dag in New york |
We starten voorzichtig met een Parijs ontbijt (vooraf hoorden we gigantische verhalen over de ontbijten) om daarna opgeladen de stad in te trekken.
Ewout heeft tot nu alleen de binnenkant van zijn slaapkamer gezien (hij
is meteen bij aankomst aan het hotel in slaap gevallen) dus wijken we even van
ons plan af en trekken we toch nog Central Park in. En eigenlijk, wij kunnen
het ook niet laten, het is er te gezellig. Er blijft een beetje een pretpark
gevoel, waarbij de attractie vooral het groen is. Ik vermoed dat NY in de
herfst ook bijzonder moet zijn met alle verschillende tinten in de kruinen van de bomen.
Daarna kiezen we voor vandaag the Fifth Avenue. Een laan die
al 100 jaar gekend staat als sjopping laan (laat dat nu net de hobby van de NYkers
zijn). Maar we zitten ook vlakbij een hele rij must-see gebouwen.
Allereerst gaan we Audrey Hepburn achterna in (breakfast @)
Tiffanys. Het blijkt tot s avonds te duren eer Ewout doorheeft dat er in deze
locatie niks geen ontbijt te vinden is. De glinsterende juwelen dragen er geen
prijskaartje en eigenlijk hoeven we die getallen ook helemaal niet te kennen.
De grootste gele diamant van ver en omstreken die er te vinden is, hangt er als
collecters Item. Het doet me denken aan het halssnoer uit de Tittanic.
Next is de Trumph toren met zijn lobby volledig in oranje
marmer, gouden roltrappen en water dat langs het marmer naar beneden spat. Ik
voel de drang opkomen om even Astrid in Wonderland te citeren. Amazing.
Te voet New York ontdekken onder een deugddoende zomerzon is
zalig. Op iedere hoek van de Avenue met een straat hebben we een nieuw beeld.
Deze stad valt ook met geen andere te vergelijken, al zit er wel iets van
overal in de city. De grote pretzels die we kennen uit de Vogezen liggen hier
in kraampjes. De mensen komen van overal en spreken ook te meest uiteenlopende
talen. De kledij had ik hier net nog iets extravaganter verwacht, de
uitschieter bleek een man die met zijn haar de piek van de Empire State
Building nabootste.
Elk flatgebouw tracht op zijn manier uniek te zijn, wat een
wonderlijk samenspel van gebouwen oplevert, en alles is zo onmogelijk hoog. Om
een idee te geven, de Eiffeltoren is 310 meter. Chrysler building ongeveer 380
m. De Empire State building is 380 m (de cijfers zijn verschillend met of
zonder de piek, maar ik vind de piek een beetje zeuren). Beide gebouwen zijn
dus toch een flink pak hoger dan de op een na hoogste toren in Europa. Ze
zouden in principe oriëntatiepunten moeten. Maar eerlijk. Tussen alle andere
gebouwen lijken ze niet eens zo gek veel uit te steken. Om maar te zeggen dat
het niet vreemd is als we onze nek voelen na een tijdje van staren.
Marjolein vindt nochtans ook een pareltje terug een pak lager. Op de grond staat I
love Anna er geschreven in het asfalt. Schattig.
Halfweg vertrekt Ewout met Filiep terug naar het hotel, met
barstende koppijn, een beetje rust op het hotel zal hem goed doen. Filiep keert
terug met een fiets (dat is echt wel het snelste vervoermiddel hier en ook te
huur op iedere straathoek). Hij weet zich perfect te camoufleren blijkbaar. Als
hij even later in een shirt van de NYPD, met pet van de Yankees en zonnebril
over Broadway crost, wordt hij zelfs aangesproken door een dame met Officer.
Mocht hij nu eens het spel meespelen en afstappen. Yes maam, whats up. God
Bless ye'.
De New York Library blijkt toch gesloten, tegen mijn
voorbereidingsgegevens in. Maar het steegje tegenover de bib bevat hele mooie
spreuken in het voetpad. Ze probeerden om stukken uit de waardevolle literatuur
en citaten te vatten.
Het Bryant park achter de bib is alleszins een knusse plaats
om een middagpauze te houden.
Onze route gaat verder langs Madison square, waar de
eekhoorntjes aan de tenen komen bedelen om eten. Ze zien er pluimig uit, maar
kunnen toch gevaarlijk bijten, vertelt een oudere dame me die net probeert een knaagdier van haar been af te krijgen door erop te staan mopperen.
Washingtons square is een heel levendig park met
straatartiesten, rappers op een podium, een pianist midden in een laantje (en
gek genoeg, stoort de ene muzikant de andere niet). in de fonteinen zoekt groot
en klein verfrissing.
Op Union square zit de school of film. (Scholen zitten hier verscholen tussen de rest
en zijn echt niet zo groot). Er is op het plein net een actie aan de gang van
Turken die protesteren tegen de Turkse dictator die een kebalist is.
Ter hoogte van de Empire State building groeit ons
gezelschap. Ewout is uit de hotelkamer geraakt en Lieve met Anna gaan ook voor
het eerst naar boven. Glimmende vloeren (goud, koper
.) een arsenaal gidsen die
ons enerzijds de weg wijzen en anderzijds ook hard hun best doen om extra munt
te slaan uit de trip (een foto, koptelefoons met uitleg).
86 verdiepingen hoog gaan we, 80 met de lift (de cijfers
verspringen er per 10) en 6 met de trap. Lieve draagt Anna achterop. Samen met
duizend anderen kozen we een topmoment om New York vanuit dit hoge
punt te zien. De zon begint zijn avondgloed te etaleren en zet de gevels in
pasteltinten. Het is zeer indrukwekkend om het dambord patroon van hieruit te
bewonderen, de tuinen op de daken te ontdekken, beneden de gele taxis als
kevers te zien krioelen.
Het valt niet helemaal eenvoudig om de stad te bevatten in
wat we zien, een stad heeft ook een gevoel. Dat van NY is er een van een stad
waarin zoveel kleuren en smaken van mensen samenleven. Dat blijkt ook niet
altijd even vlot te verlopen. Toch tracht iedereen met een hardnekkig
enthousiasme vriendelijk tegenover mekaar.
I hope to see you again. Please come Back.
s Avonds vullen we in een Koreaans restaurant met allerlei
schotels onze wandelenergie aan. (Het eten met stokjes hebben we nog niet
verleerd uit Vietnam). Daarna trekken we nog richting Time square. Een mooie
kopie van het plein in Londen maar dan nog eens in een overtreffende trap.
Iedereen kent deze plek trouwens van de lichtbol die naar beneden valt met
oudejaarsavond. Hier ontdekken we dat de stad inderdaad nooit slaapt. Toyrus,
speelgoedwinkel met een reuzenrad binnenin, is nog open tot 23u. en de MM
store tot 24u. De portiers voelen net als ons tegen middernacht een geeuwke
opborrelen. Als we helemaal overdonderd ons hotel binnenwandelen is ons ticket
voor de dag helemaal opgebruikt, inclusief de bisnummers.
|
|
|
|
|
Go west : Dag 1, 3 aug, op weg met Anna |
Hello, How are you today?
Everything's fine?
Bye Bye,Have a nice day
and Night.
God Bless je. And God Bless America.
Onze eerste voet aan wal op het Amerikaanse Continent.
We worden bij het vliegveld opgepikt door Kerakalos
(inderdaad, een Griek.) die spontaan een foto album bovenhaalt om trots zijn
kleinkinderen te laten zien(tijdens het rijden!), ondertussen zijn collegas uitschelt (you stupig
Indian) ook als gids vertelt over van alles (er is een superlotto trekking die
avond, weten we nu ook). We komen via Queens Manhatten binnen.
Ineens duikt voor ons de skyline van New York op, in pasteltint alsof ze zich niet te fel wil opdringen. En zo voelen we in elke
vezel dat we er echt geraakt zijn. De USA. Na maanden voorbereiding groet de
Empire state building ons al van ver.
Meteen na het inchekken (ons hotel draagt de vakantiesfeer
van een tropisch regenwoud) zetten we meteen koers naar Central Park. Ik zou
alleen daarvoor naar hier zijn gekomen. Er hangt een sfeer van een rustig pretpark
tussen de bomen. In die korte tijd die ons nog rest van de dag, spelen we supporter bij het
honkbalteam, laveren we tussen sportievelingen die fietsend en lopend hun
conditie op peil houden (het lijkt of er een massaloop-fiets wedstrijd aan de gang is) en we vergapen ons aan alle
verschillende mensen die allerlei aan het doen zijn. Op de plaatsen waar
geschilderd wordt, doet het denken aan Place du tertre. Kinderen vinden een
speeltuin, een snoepkleurig pretpark en carroussel om zich mee te amuseren. De
stoerdere bezoekers beklimmen de rotspartijen, er wordt gemediteerd, in het
gras in de zon gelegen (is eigenlijk nog het leukst), gelezen (NYers lezen best
wel veel en ook op de meest onmogelijke plaatsten), muziek gespeeld (alle
soorten instrumenten, inclusief de Chinese), er zijn optredens, stalletjes met
hapjes uit alle culturen, riksjas en paard en kar (de laatste een beetje
kitcherig aangekleed). We kwamen het allemaal tegen in een uurtje. En toch is
het er rustig. De eekhoorns hollen tussen de bomen door als in Hyde park
(Londen).
s Avonds spreken we met Lieve af op het dak van ons hotel. De
platte daken van de buildings worden nuttig gebruikt door er groene plekken van
te maken. Bij ons heeft het terras invloeden van Griekenland met stenen ronde
tafels, ligzetels, hangmaten en potplanten. Ik vind dat er een sfeer hangt van Pluk van
de Petteflet. Het dakterras heeft alles om te loungen en dat doen we ook,
terwijl we voor het eerst van bovenuit de rechtlijnige vorm van de stad begapen
en de eerste lichten in de gebouwen zien oplichten tegen de avondlucht.
We weten nu al dat de tijd in New York te kort zal zijn.
|
|
|
|
30-07-2013 |
Go west 4 : De bollekes op de landkaart |
Wil je op de hoogte blijven van waar we zitten en wat we zien, laat dan gerust je mailadres na, rechtsboven en je zit meteen mee op de eerste rij. Groetjes en tot binnenkort
X
|
|
|
|
|
Go west 3 : Nog thuis....Anna bakt koekjes voor... |
We gaan op vakantie en
nemen mee
Dromen en genoeg dagen
Zorgvuldig
uitgestippelde reisroutes
Een valies vol voor
verschillende weertypes en locaties : stadskledij in stijl, warmere stukken voor
de koelere Californische kust, luchtige dingetjes voor de Far West en wat
sportiefs.
We nemen ook een tof
zesjarig meisje mee in de bijna zekerheid dat wij, als begeleiders, met haar vlot
de grens over geraken. Alle stempels en handtekeningen zijn alleszins op de
juiste formulieren gezet. Anna moet wel in New York geraken, want ze neemt
helemaal zelfgebakken koekjes meer voor mama Lieve. Duimen!
Vooraf ben ik massas
uren helemaal verdwenen in de reisboeken, het deed me vaak denken aan
vijfjarige jongetjes die tegen mekaar op, de sterkste, de felste en strafste
willen zijn want deze reis lijkt bezaaid te zijn met superlatieven.
Onderweg komen we deze
merkwaardigheden tegen :
Het grootste gebouw in
Amerika en het derde grootste ter wereld - One World trade center, New York.
De oudste wouden,
woonplaats van de grootste bomen op aarde Redwoods, net boven San Francisco.
Hele lange en bekende
bruggen Golden gate Bridge San Francisco, Brooklyn Bridge New York.
De warmste plek ooit
op aarde gemeten Death Valley, ook het diepste punt op aarde.
Één van de 25 mooiste
bibliotheken ter wereld New York public library
De grootste natuurlijk
gevormde brug op aarde Rainbow bridge nabij Page
Een van de hoogste toppen
op het Amerikaanse continent Mount Whitney, Californië
Neonstad met 18 van de
20 grootste hotels (met de meeste kamers) ter wereld Las Vegas
Als het kan staan deze
avonturen ook op de menu:
Via een brug wandelen van
het Amerikaanse continent naar Canada met zicht op de Niagara Falls,
Ons weer kind voelen in
het mafste snoepjeswinkeltje van New York (neen, niet de M&Ms store),
Wie weet rijden we ook
te paard in Monument Valley,
Wiegen we in een
schommelstoel in een typische veranda,
Rijden, wandelen we in
echte filmdecors,
Ontdekken we een
spookstad van vervlogen goudzoekers Bodie,
Uiteraard dragen we
bloemen in ons haar in San Francisco,
Ontmoeten daar ook
familie om samen een stukje van Californië te ontdekken.
We blazen uit in
typische hotels (eentje met een veranda vooraan zoals in de films), B&Bs,
hier en daar een motel, een ranch, een keer in een tipi, een cowboy cabin en
een piramide.
Alle plannen zijn nu netjes
opgevouwen, de GPS heeft de route in zijn hoofd, de reistips van globetrotters
zijn verweven (super bedankt).
Alleen nog Ewout zien
terug keren van zijn machtigste 12 dagen van het jaar.
Genieten van zijn
straffe chirokampverhalen terwijl de wasmachine overuren draait.
Dan vliegen we uit. Om
3/08 om 10u45 hangen we in de lucht richting the Big Apple en om 25/08 keren we
uit Las Vegas terug.
Geniet je mee ?
|
|
|
|
29-07-2013 |
Go West 2 : Nog thuis.... de eerste plannen |
Een dik jaar geleden begonnen we ervan te dromen om nog eens samen echt ver te
reizen.
Net 5 jaar geleden trokken we naar Vietnam, nu was Amerika aan de
beurt.
De vraag Waar gaan we precies naar toe? bleef toch wel lang op de
livingtafel liggen, bovenop de kaart van Noord-Amerika die als een tafelkleed
precies op die tafel past. Amerika is groot nietwaar.
De start van het reisverhaal stond wel meteen al vast.
New York.
Zo onbereikbaar leek het toen. En heel erg indrukwekkend. Lieve woont er, dus planden we een
bezoek in de hoop niet helemaal lost te geraken in de metropool.
Verhalen over het wilde Westen, of zijn het wilde verhalen over het
Westen, belandden ook op onze tafel. In al onze overmoed wilden we ook nog naar
de Niagara Falls en de Everglades in Miami. Met die plannen sloegen we de dame
van het reisbureau van haar stoel. Toegegeven, het is niet zo een formidabel
idee om net in het orkaanseizoen naar de Everglades te trekken, daar een stapel muggenbeten te verzamelen en vol bobbels New York binnen te vallen.
Zoals we in een restaurant ook niet alle gerechten na elkaar genieten, kozen
we dus uit de rijkelijke menukaart en organiseerden de volledige trip verder
helemaal zelf.
Als je trek hebt, kan je ons avontuur meevolgen in de nieuwe wereld.
Vakantie is niet moeten. Ont-moeten. We zijn ook heel benieuwd
naar jullie verhalen, fotos, avonturen waar dan ook.
|
|
|
|
|
Go West 1 : de volledige reisroute |
Zaterdag 3 Augustus Vertrek : Brussel New York
JFK
Bezoek Lieve
Central Park
Loungen op het hotel terras
Zondag : 4 augustus : Route Fifth Avenue
-
Breakfast at Tiffanys
-
Trump Tower
-
Museum of modern art /
artshop in MOMA
-
St. Patricks cathedral
-
Grand Central Station
-
Chrysler building
-
New York public library + Bryant park
-
Empire state building
-
Madison
Square
-
Union square
-
Flatiron
Building
-
Time square
Zondag : 4 augustus : Route
Brooklyn bridge
- Brooklyn Heights
- City Hall Park
- One world Trade Center
- Battery Gardens
-
Washington square
- Please
dont tell
- St.
Marks place
Dinsdag 6 augustus
The
High line : Het spoorwegviaduct
Dylans
Candy bar
Vlucht
naar Buffalo
Woensdag 7 augustus : Niagara
falls
-
maid
of mist : vanuit prospect park
-
Aan
de Amerikaanse kant : Niagara Falls State Park : prospect point Observation
Tower
-
Lift
: Cave of the winds: aan de voet van de waterval
-
Bezoek
Niagara Falls by night (met verlichting)
Donderdag 8 augustus : Vlucht
naar San Francisco
Vrijdag 9 augustus :Bezoek San Francisco
Golden gate bridge
Haas
Lillienthal House
Fort
point
Alamo
square + painted ladies
Ocean
Beach
Golden gate park
Fishermans Wharf
Zaterdag 10 aug onderweg naar Caroline Lapere
Sausolito
Mill
valley
Muir
woods national Monument
Redwood
national Park
Zondag 11 Augustus : naar Monterey
Santa Cruz
-
Hippie town / rastafari
-
Whale watching and fishing
-
Santa Cruz Beach Boardwalk
Maandag : 12 augustus : Dag
Monterey
Monterey bay aquarium
Monterey
state historic park
Pacific
house museum
Fishermans
warf
Whale
watching : blue and hupmback whales (bultrug walvis)
Pacific
Grove
Point
Pinos Lighthouse
dinsdag : 13 augustus : Yosemite
Glacier
point
Upper
en lower Falls
Tuolumme
Meadows
Mariposa
grove : 500 sequia bomen
woensdag 14 augustus
rest Bezoek Yosemite
Bodie
Mono lake
Donderdag 15 augustus
mount
Withney
Kort
bezoek Death valley :
-
Badwater
(lowest point)
-
Zabriskis point
-
Furnace creek oase
Las
Vegas
vrijdag 16 augustus : Zion park
zaterdag 17 augustus : Bryce
Canyon
zondag 18 Augustus
Bezoek Antelope Canyon / bezoek
onder begeleiding
Boottocht
naar Rainbow bridge
Page
maandag : 19 augustus
Bezoek Monument Valley
Mesa Verde
Canyon de Chelly
Dinsdag 20 augustus :
Terugrit route naar Grand Canyon
Kayenta
Tuba city
Betatakin'. Dit park wordt ook
beheerd door de Navajo's
Painted Desert
Resten
van dinos
woensdag 21 augustus :
Bezoek Grand Canyon
Grand Canyon Higlights
South rim
Uitkijk posten Cameron en Tusayan
Dessert Vieuw
Shuttle bus naar de mooiste uitkijk.
Parallel met de weg 19 km lang
wandelpad langs de canyon
donderdag 22 augustus
: rustdag Grand Canyon,
op de ranch
vrijdag 23 augustus
Hoover Dam
Las Vegas
Zaterdag 24 augustus : Vlucht
naar huis
|
|
|
|
15-05-2013 |
Nu |
NU
Een sterk woord
Voor dit moment
Het draagt herinneringen mee
Morgen
bestaat nog niet
De zon is nog niet opgestaan
Morgen
De uren nog niet weggetikt
Intussen is er volop
Nu
De bomen waaien
Het versgemaaide gras geurt
De bloesems kleuren
Nu dus
Tijd voor genegenheid
Van iedereen die koestert
Je bent er
Nu
Dat telt
|
|
|
|
11-05-2013 |
specialleke voor de mama's |
Moeder worden
Het beste uit jezelf toveren
Daar veel genegenheid aan toevoegen
Koesteren, hopen, dromen
Openbreken
Moeders
Strijken
Plooien in
het leven glad
Rennen
tegen de
tijd en zichzelf
Houden
iedereen als
een mobiel in balans
Proberen
zelf niet uit
evenwicht te raken
voelen
een beetje
voor alle beroepen
worden af en
toe eens moe
En meer moe,
nog moeder
Gaan toch steeds
weer verder
Elke moeder krijgt graag
een droomdoos met een
breinaald voor enkele gemiste
steken
vergeet-me-nietje
dichtgeknepen oog ach het is goed zo
knipoog
knuffel arm om de schouder
Zoen zomaar
|
|
|
|
21-03-2013 |
een madelief voor twee |
Vandaag
Twee
omslagen vallen in de bus
een wit, de
ander zwart
De witte
door de papa bezorgd
de zwarte
met vlinderzegel
Twee
verhalen
over
loslaten en in de armen sluiten
de
jongedame zucht de wereld uit
een
broertje begint zijn toekomst
Straks
zoenen om
te troosten
kussen
om leven te delen.
In een
glaasje
een madeliefje voor beiden
|
|
|
|
14-02-2013 |
Boeket woorden voor Valentijn |
Leven is
even
genieten van
wat was en nog
komt
Samenleven
lijkt
een
dubbeltje (op zn kant)
jouw arm om
mijn schouder
onze ogen
en handen
boeien mekaar
vier voeten
ontdekken,
verwarmen
Als er dan
meer is
vertellen we
dan weer eens
een ander
verhaal
|
|
|
|
25-01-2013 |
Kalligrafie |
Letters
sierlijk
aaneengeregen
tot vriendelijke
woorden
en gevoelige
zinnen
vinden via pennenstreken
op papier hun
weg
naar een kunstig
geschenk
(klik op de foto om het beeld groter te maken)
|
|
|
|
06-12-2012 |
meet me in London... part 7/7 : Notting Hill |
Whoops a daisies
Notting Hill
straten spiegelen
zich in de film
nu staan decors er
verloren.
Ooit werden hier
film romances geboren
zoals op het groene
buitenterras
Waar een verliefd
paar
zaterdags stipt
om drie uur
de earl grey nipt.
Wij kunnen alleen
raden
welke woorden
spelen
tussen zijn hart en
het hare.
|
|
|
|
|
Meet me in London... part 6/7 : Hyde park boys |
Drie ridders zonder
horse
poseren in het
heden
stoer tegenover het
verleden
stikjaloers of course.
Want zo dapper
willen ze wel wezen
als de bronzen
ridder op zijn paard.
Ze hebben hun ganse
toekomst nog uit te lezen
dus zijn de knapen
nog veel meer waard.
|
|
|
|
|
meet me in London... part 5/7 : Buckingham Palace |
De royale poort
verbergt het paleis
net niet
iedereen kan begerig
binnengluren.
Groeien hier
prinsen op witte
paarden?
Alleen fantasie
zet gouden deuren
open.
Lakeien lopen
glimmend door de
marmeren gang.
Ruisende prinsessen
oefenen hun pasjes
voor prinsen in
zijden jasjes.
Kushandjes en
blozende wangen
tonen hun verlangen.
Kijk!
Voor de poort
duurt echte liefde
uitbundig voort.
|
|
|
|
|
Meet me in London... part 4/7 : Queen Elizabeth Gate |
Feest.
De Queen kreeg
ditjes en dat
Iedereen zag dat ze
alles had
behalve een poort
verpakt zoals het
hoort
in feestpapier met
gouden linten.
Wist ze echt niet
wat ze in het pak kon vinden?
Wie weet verlangde
ze voor haar plezier
Een koets als die
van Assepoes
Royaal in staal
Met eikenbladeren
versierd.
Kijk! De bronzen
bloemenkelken bloeien voort
In het sprookje van
de verjaardagspoort.
|
|
|
|
|
Meet me in London... part 3/7 : Cecil Court en Leadenhall |
Een straat vol toverwinkels
ooit
een indrukwekkend film decor.
Alle magie hangt nog
uitgestald achter ramen
boeken worden handboeken
uit een echte toverschool.
Juwelen?
Nee, die uil neem ik met me mee,
en ook toverstafjes en gewaden.
Ach
verbeelding is een mooie taal
waarmee we alles kunnen vertellen
wat we denken en voelen,
en nog graag willen ontdekken.
|
|
|
|
26-11-2012 |
Meet me in London⦠part 2/7 : Hyde park |
Mini meisje
met een ijsje
gestrikt en feestelijk ingepakt,
omdat het zondag is mag dat
likkend het park door gaan.
Liever zou ze blijven staan
om de knappe jongens na te staren
die stoer schaatsen op de baan.
|
|
|
|
25-11-2012 |
Meet me in London⦠part 1/7 : corner of the street |
Blozend blijft het
belhuisje staan
door het verliefde meisje.
Ze noemde zijn naam
fluisterde een zoen
en hele blote
woorden,
giechelde,
gniffelde en toen
kon het belhuisje
alles horen,
werd rood tot
achter de oren
zo, langs de kant
van de weg.
Heus waar, zoals ik
het zeg.
|
|
|
|
19-10-2012 |
herfstnestelen |
De Druivelaar
wordt dunner
Net als de
kruinen van de bomen
Doorzichtig
bijna
Dit deel
van het jaar
Herinneringen
liggen verward
Als vuurgele
en vlamrode bladeren over elkaar
Nonchalant
Schoppen we
ze voor ons uit
Al de
mijmeringen
Die we nog
eens opnieuw willen bekijken
|
|
|
|
|
|
Mailinglijst |
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|