This blog may not be used by others than myself. So if you try to put in some advertisement for goods, pills of other stuff on this blog, by using the reactingbutton or otherwise, your writings will be rejected and removed by the bloghost.
Beoordeel dit blog
29-11-2013
sinterklaas
Vandaag een gedicht dat ik moest leren in de eerste klas van de lagere school
(huidige groep 3)
Mijn moeder heeft het jaren in een sigarendoosje in de kast bewaard.
Vandaag geen cabaret......Eenvoudigweg omdat er geen cabaretfragmenten te vinden zijn over de regenboog. Liedjes wel, maar die doen we morgen!Vandaag dus een paar mooie foto's om naar te kijken.
Iets dat past bruggen bouwt tussen regenweer en Zwarte Piet
Vandaar dat we het een en ander combineren.....
Regenboog oh regenboog, gelukkig ben je krom! Anders heette je regenstreep en dat klinkt ook weer zo dom.
Een atheïst loopt door een mooi bos en denkt bij zichzelf:
Wat een mooie bomen!
Wat een mooie rivier!
Wat een mooie dieren!
Terwijl hij langs de rivier loopt, hoort hij geritsel in de bosjes. Hij kijkt om en ziet een hele grote grizzly beer op hem afkomen. De atheïst rent zo vlug als hij kan het pad af. Hij kijkt over zijn schouder en ziet dat de beer hem langzaam inhaalt. Dan struikelt hij over een stronk en valt op de grond. Voordat hij overeind kan komen staat de beer plotseling over hem heen, met zijn zware klauwen opgeheven om toe te slaan.Op dat moment schreeuwt de atheïst het uit en zegt: O mijn God.
De tijd stopt. De beer verstijft. De geluiden in het bos verstommen. En een regenboog vanuit de hemel op de man en een stem klinkt vanuit het licht dat de regenboog uitstraalt. : Jij gelooft niet dat ik besta en je vertelt anderen dat ik niet besta. Je zegt ook dat de schepping een kosmisch ongelukje is. Wil jij dan werkelijk dat ik je uit deze benarde positie bevrijd? Kan ik er dan nu van op aan dat je een gelovige bent geworden?
De atheïst kijkt naar de regenboog en zegt: Ik ben weliswaar met stomheid geslagen, maar het zou erg hypocriet van mij zijn om nu te beweren dat ik ineens een Christen ben geworden. Kunt U dan misschien van de beer een barmhartige Christen maken?
Okay, prima, zo zal het zijn zegt de stem. De regenboog verdwijnt. Het bos komt weer tot leven. De beer zet zijn poot neer en buigt zijn hoofd eerbiedig en zegt: Heer, zegen deze spijs, amen!
Voor het leven op aarde is water heel belangrijk. Driekwart van het aardoppervlak is met water bedekt. En dat water zit in een voortdurende kringloop: het gaat van zee naar land, en van land naar zee. Binnen die kringloop spelen regen, wolken en wind een belangrijke rol. De zon verwarmt het aardoppervlak. Opgewarmd water verdampt, en de waterdamp stijgt op. Als lucht warm is, zet het uit en kan het véél waterdamp bevatten. Maar als het opstijgt en afkoelt, kan de lucht weer veel minder waterdamp hebben. Een deel van de damp verandert dan in waterdruppeltjes, en er ontstaat een wolk.
Deze overgang van damp naar water heet 'condenseren', en dat gebeurt het eerst op vaste oppervlakken. Dus ook op de stof- en roetdeeltjes in de lucht. Op die deeltjes vormen zich minuscule waterdruppels, die zó klein zijn en licht dat ze zweven, en wolken vormen. Maar soms botsen die druppeltjes en worden samen één grote druppel. Als ze té groot en zwaar worden om te kunnen zweven, vallen ze naar beneden als regen.
Als het koud is, kan water ook als sneeuw naar beneden komen. Sneeuw bestaat uit kleine ijskristallen. Soms valt er een mengsel van sneeuw en regen: natte sneeuw.
Een andere vorm van neerslag is hagel. Hagel ontstaat als er sterk stijgende luchtstromen zijn. Regendruppels worden dan in de wolk omhoog geblazen en bevriezen door de koude lucht. De druppels worden hagelstenen. De zware hagelstenen vallen dan naar beneden. Maar de kleine en lichte worden nóg een keer omhoog geblazen. Hagelstenen kunnen wel honderden keren omhoog geblazen worden. En iedere keer krijgen ze een extra laagje ijs en worden iets zwaarder. Als ze zwaar genoeg zijn, vallen ze op aarde, bij een hagelbui.
Neerslag in een gebergte
De windkant van een gebergte heet de loefzijde. Aan de loefzijde wordt de lucht omhooggestuwd. Deze koelt af en brengt regen. Regen die ontstaat door stijgende lucht tegen een gebergte noem je stuwingsregen.
Aan de andere kant ligt de lijzijde. De lijzijde is dus de kant die uit de wind ligt. De lucht daalt daar en wordt warmer. Aan die kant valt weinig of geen neerslag. Je kunt ook zeggen dat het gebied achter de bergen in de regenschaduw ligt.
Natte tropen, droge woestijnen
Bij de evenaar stijgt de lucht door opwarming op. De zon staat er loodrecht aan de hemel. Door de warmte stijgt de lucht en koelt af. Daardoor regent het veel in de streken rond de evenaar. Dat zijn stijgingsregens.
Op Wereldschaal zijn gebieden met stijgingsregens goed te herkennen. Er valt per jaar meer dan 2000 mm. Daar vindt dus ook het altijd vochtige tropisch regenwoudklimaat.
De lucht blijft niet stijgen. Op grote hoogte stroomt de lucht in noordelijke en zuidelijke richting weg. In gebieden tussen de 20 NB en 40 ZB daalt hij. Dalende lucht wordt warmer, waardoor het droog wordt. Het regent bijna nooit. Zelfs zo weinig dat er woestijnen zijn ontstaan.
Koufront en warmtefront
In West-Europa kan het weer nat en winderig zijn. Dat heeft te maken met lagedrukgebieden. Ook wel depressies, die zich van west naar oost verplaatsen. Zo`n depressie ontstaat boven de oceaan in het grensgebied tussen de verschillende luchtsoorten. Dat zijn grote hoeveelheden lucht uit de tropen of koude lucht uit de poolstreken. Zo`n botsingplek van warme en koude lucht heet een front. Een front kan zich honderden kilometers ver uitstrekken.
Bij het passeren van een koufront stroomt relatief koude lucht binnen. De zwaardere koude lucht dringt onder lichtere warme lucht. Het dwingt de warme lucht tot stijgen. Stijgende lucht koelt af en brengt regen. Dat zijn frontale regens.
BI het passeren van een warmte front stroomt relatief warme lucht binnen. De warme lucht schuift over de koude lucht heen. Waardoor er, net zoals bij het passeren van een koufront, frontale regens ontstaan. Meestal regent het langdurig, maar minder hard dan bij het passeren van een koufront.
Deze week als thema een weerpraatje en dan met name: REGEN
Mijn vrouw zegt dat ik alleen maar over sex praat, dag en nacht Gisteren zei ze kun je het niet eens over wat anders hebben, bijvoorbeeld het weer. Zeg ik: Ok, wanneer doen we het weer?
Een man en een vrouw komen samen uit de bioscoop. Het regent pijpenstelen en de vrouw voelt er niets voor om door de regen naar huis te gaan. Zegt de man: "Blijf jij maar hier wachten dan ga ik met de taxi naar huis om een paraplu te halen."
Er lopen twee zakken cement over straat. Zegt de een tegen de ander: "We moeten schuilen, het begint te regenen." Zegt de ander: "Nee joh, daar worden we hard van."
Lopen 2 paraplu's over straat, ziet de 1 twee wandelstokken lopen; zegt die tegen de ander: "Ieieieieieihhhhhhh, twee naaktlopers!"
Een man in een restaurant zegt tegen de ober: "De melk is een beetje waterig." Ober: "Oh. Ik denk dat de koe te lang in de regen heeft gestaan!"
Vroeger werd er op het platteland nog geslacht door de boeren. Tegenwoordig gebeurt dat veel minder, en ook niet meer zo seizoensgebonden als vroeger. Toen moest men een wintervoorraad hebben. Nu het weer slachtmaand is, daarom een verhaal over het slachten, dan doe ik dit alleen om het verschil van betekenis te doen uitkomen tussen het slachten van nu en dat van een 70 jaar geleden. Er wordt tegenwoordig niet meer aan huis geslacht zoals vroeger en de huisslachting staat niet meer in aanzien en geniet niet meer die waardering zoals in de tijd toen boer en arbeider vrijwel alleen vlees alleen kenden van het eigen slachtvarken, en vet spek bij boterham en middageten nog een begeerde lekkernij was. Het zal overigens niet veel moeite kosten om de lezer dat verschil duidelijk te maken; ik hoef hem maar te verwijzen naar de laatste oorlogsjaren, toen door mensen die vóór 1940 de neus optrokken voor vet spek, kapitaaltjes besteed werden om een paar pond varkensprodukt machtig te worden. Als de nood maar aan de man komt!!!
Vroeger slachtte men, al naar de grootte van het huisgezin, een of twee keer per seizoen en maakte de daarvoor bestemde varkens naar dezelfde maatstaf meer of minder zwaar. Waar het nodige voer en de geldmiddelen ontbraken, kon, al was het gezin talrijk, maar één keer geslacht worden; veelal in November om de wintervoorraad te spekken en aan te vullen. Natuurlijk was in die huishoudens de vreugde bij het slacht-"feest" het uitbundigst. Maandenlang was aan het mesten van de krulstaart de nodige zorg besteed en was er reikhalzend uitgezien naar het ogenblik waarop hij zwaar genoeg werd bevonden om gekeeld te worden. Met de slachter werd afgesproken, wanneer deze kon komen en tezelfder tijd werd er een fles jonge klare gehaald bij de kastelein, want zonder een pierenverschrikkertje kon geen enkel slachtfeest doorgaan. Als de slachter dan met zijn zware slachtbak en een koker vol moordtuig was gearriveerd, kreeg het slachtoffer een touw om een der achterpoten, de kooi ging dan vaak voor de eerste en enige keer van zijn leven voor hem open en hij werd het erf opgedreven.
Als het varken gestoken en leeggebloed was werd er veelal even gepauseerd om binnen een neutje door het keelgat te wippen en om het water dat in een grote ketel klaar gestoomd was op hitte te keuren. Er is namelijk veel kokend water nodig om de boel steriel te houden bij zon huisslachting.
Dan kwam het uitwendig schoon maken van het varken Met emmers vol heet water werd het haar geweekt en daarna "geschrabd" (huid van haar en vuil ontdoen).
Was het varken geschrabd dan ging het op de leer (ladder) die dan tegen de buitenmuur werd gezet, waarna het opensnijden en uithalen kon beginnen.
Lever, longen en hart gingen in een emmer en werden direct aan de zorgen van de huisvrouw overgegeven. De ingewanden, werden opgevangen in de wan en als dan het overgeblevene door middel van stromen water van binnen en buiten schoon was, werd het door de slachter naar binnen gesleept, waar het in volle glorie tegen een der wanden van "de geut" hing te pronken, waar even later de buren en het personeel kwamen om het "vet te prijzen". Het varken werd aan alle kanten bewonderd, veel te hoog in gewicht geschat en uitbundig op blankheid en kwaliteit geprezen, want... na dat prijzen werd een paar keer ingeschonken.
Wanneer je zo'n jaap van een 400 pond schoon aan de haak op de leer had hangen, dan was voor heel het huishouden het ogenblik gekomen, dat tong, hart, lever en longen, na gewassen te zijn, in een ketel over het vuur om gekookt werden, terwijl het vrouwvolk intussen druk bezig was met het krans- en scheivet van de darmen te schrappen, waarna deze laatste in- en uitwendig zorgvuldig schoongemaakt en in een kom water weggezet werden.
En met dat al was de jaarlijkse slachtdrukte begonnen, die een paar dagen lang het hele huishouden in rep en roer zou zetten. Gewoonlijk werd een stuk van de lever of de langen teruggehouden, dat dan des avonds in de pan gebakken op tafel kwam en dat was het huishouden het jaarlijks summum van culinaire geneugten. Want nu kon er weer eens naar hartelust enkele keren geschranst worden. Voor de schoolgaande jongens was zelfs de blaas een voorwerp van belang; deze werd door middel van een pijpesteel strak opgeblazen en daarna in de schouw gehangen en gedroogd om met Vastenavond dienst te kunnen doen op de rommelpotten, voor welk instrument zij een onmisbaar onderdeel vormde.
Daags daarna was op vastgesteld uur de slachter weer present om het varken af te snijden. De beide helften werden een voor een op de grote tafel gedeponeerd en daar volgens de regelen van de snijkunst en naar vaste normen in allerlei onderdelen verdeeld.
Hiervan waren de voornaamste en gewichtigste de twee hammen en de vier zijden spek, die na afloop van de operatie naar de kelder gingen om door de slachter in de reeds gereedstaande kuip te worden ingezouten. Dit inzouten moest met veel oplettendheid en secuur gebeuren, want fouten hierbij begaan wreekten zich allicht later, omdat een gedeelte van spek en hammen ooit tot tien maanden lang in de schouw moesten hangen, soms tot anderhalf jaar als de boer erg zuinig op zijn spek was uitgevallen.
De kop werd, wanneer de kinnebakken niet apart werden gehouden om gezouten en gerookt te worden, in de regel geheel in de zult gebruikt; de tong was natuurlijk voor moeder. Wat er dan van het varken overbleef, ressorteerde in zijn geheel tot wat de boer aanduidde onder de naam "het kort", dat weer in verschillende onderdelen werd gesneden. Dan kwam het worstvlees, dat apart ging om later op de dag tot worst verwerkt te worden. Verder de ribben en de rug, die in moten gesneden werden en, met uitzondering van wat voor gebruik gedurende de eerste dagen werd afgezonderd, met hielen, pootjes en de rest bij het spek de kuip ingingen om voor later gebruik te dienen.
Op sommige plaatsen werden de beide reuzels geheel of gedeeltelijk gezouten, opgerold en zo in de schouw gehangen om, gedroogd en gerookt, later voor allerlei doeleinden gebruikt te kunnen worden. Waar dit niet gebeurde, werden zij met het krans- en niervet in blokjes gesneden en boven het vuur gesmolten. Dat vet smelten was meestal reeds aan de gang, terwijl de slachter nog met afsnijden bezig was en van dat ogenblik af begon een geur van vet alle hoeken van het huis te vullen om daar minstens een dag of drie lang te blijven hangen.Als het vet gesmolten en door de vergiet in keulse potten was opgevangen, bleven de kanen over, die bij de boterham erg gewaardeerd werden. Na het vet smelten kwam het zult maken aan de beurt; kop, oren en longen werden kort gehakt en boven het vuur gaar gekookt om later in allerlei kommen en schalen af te koelen.
Onder al die bedrijven waren een paar huisgenoten het worstvlees in mootjes aan het snijden om het daarna in het houten kapbord met het kapmes kort te hakken. Na vermengd te zijn met zout en peper werd het met de duim door de "worsthoorn" in de daaraan gestoken darmen gestuwd (worst "frutten"), terwijl een helpster er voor zorgde, dat de vulling gelijkmatig verdeeld was en de darmen met een stopnaald van gaatjes voorzien werden. Op het laatst kwam het maken van balkenbrij, op sommige plaatsen van beuling, aan de beurt; een stijf mengsel van zultnat en dobbelsteentjes vet spek met boekweit-, rogge- en tarwemeel, dat tot schijven in de pan gesneden en gebakken stevige kost opleverde.Na zo'n paar dagen van zenuwachtig werken en "redderen" was het hele voorhuis doordrenkt van een vetwalm; alles rook naar vet, smaakte naar vet en voelde vet aan en het duurde een week vooraleer je uit neus, verhemelte en keel de vetsmaak voorgoed kwijt was geraakt. Maar... het varken was "aan de kant" en het huishouden kon er weer voor een jaar tegen!
Een typisch gerecht wat bij het thema November-slachtmaand hoort is balkenbrij maken. Waarschijnlijk wel eens van gehoord? Oorspronkelijk werd het gemaakt van slachtafval, maar dat doen we voor deze "moderne" balkenbrij maar niet meer. Binnen een uur tijd kun je namelijk al heerlijke balkenbrij maken. Je hebt het volgende nodig:
Daarnaast kun je ook 15 gram aan gemengde kruiden gebruiken, er kan gedacht worden aan tijm en laurier. Daarnaast neem je twee bouillonblokjes en een liter water. Verder heb je gemalen peper nodig en 250 gram boekweitmeel. Ook heb je 75 gram gewelde rozijnen nodig en een kwart liter varkensbloed. Ook heb je boter nodig om het geheel in te bakken.
Het bereiden van de balkenbrij
Je neemt het vlees en het spek en dat doe je samen in een grote ketel. Dit geheel ga je aan de kook brengen en dan voeg je hier gemengde kruiden bij, deze kun je van te voren zelf kiezen. Je doet er nu ook de peper en de bouillonblokjes bij en dit laat je ongeveer 40 minuten allemaal samen sudderen. Dan neem je het vlees uit de bouillon en dit laat je even afkoelen. Vervolgens neem je de bouillon en deze giet je door de zeef. Dan snijd je het vlees klein en het vet spek moet in dobbelsteentjes worden gesneden van 0,5 cm. Je kunt het geheel ook een keer door de vleesmolen halen. Je neemt dan een derde deel van de bouillon en dan maak je samen met boekweitmeel een glad beslag. De overige bouillon met het vlees breng je samen aan de kook en daar kun je eventueel rozijnen en het bloed bij doen, dat is geen vereiste bij de balkenbrij. Nu blijf je goed roeren en doe je langzaam aan het beslag er bij. Dan laat je het geheel weer 15 minuten doorkoken en dan blijf je ook nog steeds roeren. Daarna moet de balkenbrij stijf worden. Dan doe je de balkenbrij in een met koud water omgespoelde kom en dit laat je als geheel afkoelen. Dan zet je hem een nacht in de koelkast, dan snijd je dikke plakken van de balkenbrij en deze bak je om en om bruin in een pan met boter.
Het opdienen van de balkenbrij
Als het gerecht klaar is moet je nog een nacht wachten en de volgende dag kun je plakjes snijden en het bruin bakken, dit wordt dan warm opgediend. Eventueel kunnen er appels en brood bij worden geserveerd. Balkenbrij wordt ook als bijgerecht op tafel gezet, je kunt deze dan eten zoals jij het lekker vindt, bijvoorbeeld met wat appels en andere kleine gerechten zodat deze gecombineerd kunnen worden met de balkenbrij. Smakelijk eten!
Ik kan er ook niets aandoen, maar van oudsher is de maand november bekend als de slachtmaand. Deze week gaan we dat dus van alle(rlei) kanten bekijken.....
Ik wens u veel (v)leesplezier!
Een slager is druk aan het werk in zijn winkel . Hij merkt dat er een hond in de winkel zit en jaagt die weg. Enkele minuten later zit de hond er weer . Hij loopt naar de hond toe en ziet dat ze een briefje in zijn muil heeft. Hierop staat: 1 kilo gehakt, 2 biefstukken, 1 kilo varkensvlees a.u.b. De slager kijkt verder en ziet ook nog een briefje van vijftig euro in de muil zitten!. Hij maakt de bestelling klaar en doet deze samen met het wisselgeld in een plastic zak en de hond neemt deze in zijn muil! De slager is onder de indruk, omdat het sluitingstijd is besluit hij de hond te volgen. De hond loopt een eindje over de stoep en komt bij een zebrapad. Hij zet de plastic zak neer, springt tegen het paaltje omhoog,drukt op de knop, pakt de zak weer in zijn muil en wacht geduldig tot het licht op groen springt. Zodra dat gebeurt, steekt hij over en de slager vlak achter hem. De hond komt bij een bushalte en begint de dienst regeling te bestuderen. De mond van de slager valt open van verbazing. Na de dienstregeling te hebben bekeken gaat de hond op het bankje zitten. De bus arriveert, de hond loopt naar de voorkant van de bus, kijktnaar het lijnnummer en gaat terug op het bankje zitten. Een andere bus arriveert, opnieuw loopt de hond naar de voorkant van de bus, ziet dat dit de juiste bus is en stapt in. De slager weet niet hoe hij het heeft en volgt de hond de bus in. De bus rijdt een tijdje door de stad, komt in de buitenwijken en de hond staat recht, gaat op zijn achterpoten staan en drukt op de knop om de bus bij de volgende halte te laten stoppen. De hond stap uit, de boodschappen in zijn muil en de slager steeds achter hem aan. Ze lopen een weggetje af en de hond nadert een huis. Hij loopt naar de voordeur en zet de boodschappen neer. Dan loopt hij een paar meter terug, neemt een aanloop en gooit zichzelf tegen de voordeur. Hij wacht even, loopt weer een paar meter terug, neemt een aanloop en gooit zichzelf weer harder tegen de voordeur. Er wordt niet open gedaan. De hond loopt naar de voortuin, klimt op de muur die daar omheen staat en loopt over de muur naar de zijkant van het huis. Hij komt bij een raam en slaat er zijn kop diverse keren tegenaan. Hij loopt terug over de muur, springt eraf, loopt naar de voordeur, pakt de boodschappen in zijn bek en gaat zitten wachten. De slager ziet dat een vent de deur opent en die dadelijk begint te vloeken en te schelden tegen die hond! De slager loopt naar de voordeur en zegt tegen die vent: Waar ben jij mee bezig klootzak? Deze hond is een genie. Daar moet je mee naar de tv in plaats van te staan schelden! Waarop de vent antwoordt: Deze hond een genie? Zeker niet! Dit is al de tweede keer deze week dat hij zijn sleutels vergeet!
Die biefstuk was eersteklas, zegt de gast tegen de ober. Ik kan het weten als man van het vak. O, ja, is mijnheer soms slager? Nee, schoenmaker
Een leerkracht die op school les moest geven over voeding dacht dat het zou interessant zijn voor haar leerlingen om te leren hoe de verschillende namen voor de verschillende soorten vlees zijn, om te eten en bij de slager te bestellen. Op een dag, had ze verschillende vleessoorten klaargemaakt voor hen. Elke leerling mocht een hap nemen, waarna ze naar de herkomst van het vlees vroeg. . . Marieke nam een hap van het vlees; en zei kippenvlees! Correct; zei de leerkracht, het vlees kwam van een kip. Tommy nam een hap van het varkensvlees en ook correct geïdentificeerd als het vlees afkomstig van een varken. Het laatste vlees was rundvlees. De kinderen kauwden en kauwden .. En na tal van onjuiste gissingen van verschillende kinderen probeerde de leraar om hen een hint te geven: "Hoe noemt je moeder je vader als hij te laat thuis komt van het werk s avonds", vroeg ze? Ineens sprong Joey uit zijn schoolbank en riep: "Getverderie! UITSPUGEN, het is een Lul!"
Veel mantelzorgers hebben een baan. En.......dat is heel vaak lastig om te combineren met de mantelzorgtaak. Je kunt niet zomaar van je werk weglopen of wegblijven als de zorgvrager daarom vraagt. Het is daarom handig, zoniet wenselijk om bij je baas/leidinggevende kenbaar te maken dat je ook nog "een baan" naast je baan hebt, namelijk die van zorgverlener, en dat kan in veel gevallen heel verhelderend en bevrijdend werken om je verhaal kwijt te kunnen.
Als je een baan hebt, en je bent mantelzorger kun je zelfs aanspraak maken op bepaalde rechten:
rend zorgverlof, thuiszorg en mantelzorg.
Kortdurend zorgverlof
Kortdurend zorgverlof is bedoeld om enkele dagen noodzakelijke zorg aan (pleeg)kinderen, de partner of ouders te kunnen geven. De werkgever betaalt minstens 70% van het loon door.Met kortdurend zorgverlof kunnen werknemers inspringen op situaties waarin (pleeg) kinderen, de partner of ouders tijdelijk zorg nodig hebben. Een ouder hoeft niet op het adres van de werknemer ingeschreven te staan. Dat geldt wel voor partner en kinderen. Voor pleegkinderen moet er een pleegcontract zijn.
Langdurend zorgverlof
Langdurend zorgverlof is bedoeld voor werknemers die gedurende langere tijd voor een zieke naaste moeten zorgen. De werkgever hoeft de werknemer niet door te betalen. Een werknemer heeft recht op langdurend zorgverlof voor de zorg aan de partner, het eigen kind of de ouders. Het gaat om zorg voor iemand die levensbedreigend ziek is. De werkgever kan langdurend zorgverlof alleen weigeren als het bedrijf door het verlof ernstige problemen ondervindt.
Thuiszorg
Wie thuis verzorging, verpleging of huishoudelijke hulp nodig heeft, kan een beroep doen op thuiszorg. Ouderen, chronisch zieken of mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking kunnen voor thuiszorg in aanmerking komen. De overheid wil dat thuiszorg makkelijk toegankelijk is en dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen.
Mantelzorgcompliment
Er zijn ruim 2,6 miljoen mantelzorgers in Nederland. Zij zorgen langdurig en onbetaald voor hun zieke familieleden of vrienden. Mantelzorg is intensief, zeker als de mantelzorger dit combineert met een baan. Vervangende zorg (respijtzorg) kan helpen. Net als een blijk van waardering, zoals het mantelzorgcompliment.
Persoonlijk
Nu even een persoonlijk item......
Ik ben in 2000 begonnen als mantelzorger van een vrouw, een weduwe van een werknemer van het bedrijf van schoonfamilie. Mijn man vroeg me eens bij haar te gaan kijken, na het overlijden van haar man, omdat hij gehoord had dat het niet helemaal goed ging daar in huis. Daar aangekomen vonden wij haar liggend op de bank, met, wat later bleek, een verwaarloosde gebroken heup. In het ziekenhuis bleek dat er totaal geen familie meer was, en dat ze psychisch niet in orde was. Mevrouw had het I.Q. van een kind van 6 á 7 jaar oud en bleek licht autistisch. Na een periode in het ziekenhuis en verpleegtehuis kwam ze weer thuis wonen. Ook dit was niet echt een succes. De thuiszorgorganisatie liep tegen problemen aan. En ook ik kwam in de knoei met mijn tijd, omdat intussen ook mijn vader lichamelijk achteruit ging.Affijn na twee jaar is mevrouw Corstanje (misschien is er nog wel ergens familie die het leest?) op genomen in een verzorgingstehuis en heeft het daar redelijk naar haar zin. De laatste tijd weer wat minder.... want de directie heeft bepaald dat de verpleging minder mag doen en de oudjes juist weer wat meer........ en dat kunnen ze dus niet! Ze zitten niet voor niets in een VERZORGINGS- tehuis.Eén á twee keer in de week ga ik haar dus op zoeken en ik doe de was en de boodschappen voor haar. En verdere dingen die nodig zijn.....Want tja...... familie heeft ze niet.
Verder zorg ik ook nog voor mijn ouders. Mijn vader kan niet meer lopen, en mijn moeder kan de verzorging voor hem niet alleen aan. Bovendien heeft mij moeder ook leeftijds mankementjes waarbij ze geholpen moet worden. (Tillen, sjouwen, enz.)Nu heb ik dus een eigen bedrijfje (ik heb de veehouderij van mijn ouders overgenomen) en wonen mijn ouders en mijn man en ik bij elkaar. We hebben een oude boerderij met twee huisnummers, dus zeg maar twee onder één kap, maar dan met één toilet en badkamer voor twee gezinnen. Mijn man en ik hebben overigens (verdrietig genoeg) géén kinderen, dus tijd genoeg om voor de oudjes te zorgen. Mijn grootste angst is in wezen om zelf ziek te worden. Of iets te gaan mankeren. Ik heb geen broers of zussen die de zorgtaak over kunnen nemen. Gelukkig kan ik terugvallen op een nicht die me vaak help als het nodig is.
Vakantie ken ik niet. Een daagje uit....Dat is een paar uur. Géén volledige dag. 's Nachts soms meerdere keren even helpen om mijn vader te keren, om doorliggen te voorkomen. Kortom....Nachtrust Ho maar..... Mantelzorg is een 24-uurs taak!
Mantelzorg.... Veel mensen kennen het woord, zeker nu de regering veel zorgproblemen op mantelzorgers wil afschuiven. Hebben mensen zorg nodig? Nou dan vraag je toch of je buren, kinderen of kennissen je willen helpen. Of trek gewoon iemand van de straat af en commandeer deze persoon: "Trek nu mij steunkousen aan!"
Maar goed mantelzorg. Wat is de definitie van mantelzorg? De definitie die door de Nationale Raad voor de Volksgezondheid is vastgesteld is: Mantelzorg is zorg die niet in het kader van een hulpverlenend beroep wordt gegeven aan een hulpbehoevende door één of meerdere leden van diens directe omgeving, waarbij de zorgverlening direct voortvloeit uit de sociale relatie.
Vrij vertaald kun je dus zeggen: Mantelzorgers zorgen langdurig en onbetaald voor een chronisch zieke, gehandicapte of hulpbehoevende partner, ouder, kind of ander familielid, vriend of kennis. Mantelzorgers zijn geen beroepsmatige zorgverleners, maar geven zorg omdat zij een persoonlijke band hebben met degene voor wie ze zorgen. De zorg die zij verlenen is geen alledaagse zorg, zoals stofzuigen en ramenlappen of een keertje de boodschappen voor de buurvrouw halen, maar specialistische, veelal medische zorg. Daar komt bij dat een mantelzorger er veelal niet voor gekozen heeft om te gaan zorgen: het overkomt je, omdat je een emotionele band hebt met degene die zorg nodig heeft. Mantelzorgers zorgen soms 24 uur per dag, kunnen de zorg niet zomaar beëindigen.
Zorgt u langdurig voor een zieke partner, gehandicapt kind, vader of moeder, goede vriend(in) of buur? Dan bent u mantelzorger.
Veel mantelzorgers vinden het vanzelfsprekend om te zorgen, maar lopen tegen allerlei knelpunten aan.
De zorg is vaak moeilijk te combineren met een betaalde baan. Mantelzorgers maken veel extra kosten die nergens te verhalen zijn. Ook hebben ze bijvoorbeeld te weinig mogelijkheden om de zorg tijdelijk over te dragen.
Voor de mantelzorger bestaat de kans dat:
u langzaam steeds meer doet dan was afgesproken
uw sociale leven lijdt onder de tijd die u aan de mantelzorg besteed
de mantelzorg (te) zwaar wordt naast uw werk
de mantelzorg emotioneel en lichamelijk te belastend wordt
Tevens is er vaak geen begrip van anderen voor de zorg die mantelzorgers verlenen aan hun 'zorgvrager'. Er wordt vaak gezegd dat een kruisvereniging of andere thuisondersteunende dienstverlening de zorg maar op zich moet nemen. Maar hebben niet in de gaten dat het voor de 'zorgvrager' niet prettig is om als een nummer behandeld te worden. Want een verpleegster die aan huis komt heeft maar een beperkt aantal minuten per patiënt. In deze tijd moet de patiënt, gewassen, aangekleed, gevoerd worden, medicamenten toedienen, bed verschonen en dan ook nog de nodige administratieve aantekeningen maken voor de medische overdracht aan collega's. Terwijl een mantelzorger de tijd neemt voor de zorgvrager. En het is niet iedere keer weer een andere verpleger die overnieuw uitgelegd moet worden wat er gedaan moet worden.
Om de mantelzorgers een hart onder de riem te steken is een aantal jaren geleden de "dag van de mantelzorg" uitgeroepen. Deze dag is 10 november, en wordt landelijk gevierd. Niet altijd op de dag zelf, maar meestal gemeentelijk ergens rondom deze datum. Mantelzorgers die geregistreerd staan krijgen dan een gezellige middag aangeboden in een dorpshuis, of een bloemenbon toegestuurd.
Deze week heb ik het mezelf weer wat moeilijker gemaakt qua weekthema......
Mantelzorg.
Ik ben zelf al jaren mantelzorger en ken zodoende de leuke, minder leuke en ook soms lachwekkende situaties die deze functie op roept. 10 November is het weer Dag van de Mantelzorg, met dit maal het thema:
Daar heb ik voor deze week weer het één en ander bij elkaar gezocht met betrekking tot mantelzorg. Het is vandaag maandag, dus eerst de moppen......
Een eenzame vrouw van 70 jaar, die jaren voor haar man gezorgd had en na zijn overleiden graag weer de draad van het leven opnemen. Misschien zelfs weer opnieuw trouwen, mocht ze een eerbare, gelijkgestemde man ontmoeten .Ze plaatst een advertentie in een lokale krant met de tekst:
GEZOCHT: MAN/VRIEND/PARTNER
MOET IN MIJN LEEFTIJDSGROEP ZITTEN (70′s),
MAG MIJ NIET SLAAN,
MAG NIET WEGRENNEN VAN MIJ,
EN MOET GOED IN BED ZIJN!
REAGEREN IN PERSOON ZELF.
Na 2 dagen gaat de deurbel. Hoewel ze er tegenop zie, opent ze de deur. Voor haar ziet ze een grijze man zonder armen en benen in een rolstoel.
"O nee, je denkt toch echt niet dat ik jou zou willen", zegt de vrouw, "Ik heb jaren voor mijn man gezorgd, en nu zou ik nog eens alles voor een man moeten gaan doen. Ik zie dat echt niet zitten. Ik ben nu 70 en ik wil de laatste jaren van mijn leven wel eens genieten en zelf in de watten gelegd worden. Gezellig samen wandelen en daagjes uitgaan. Dat ik zie met jou echt niet zitten. Kijk nou eens naar jezelf ..je hebt geen benen!"
De oude man glimlacht, en zegt; "Daarom kan ik niet wegrennen van jou"!
Ze gromde een keer. "Je hebt zelfs geen handen!"
Weer glimlachte de oude man en zegt; "Dan kan ik je ook niet slaan!"
Ze kijkt met een wantrouwende blik naar de oude man en vraagt; "Ben je nog steeds goed in bed"?
De man gaat goed in zijn rolstoel zitten en met een enorme glimlach zeg hij; "Ik heb toch op de deurbel gedrukt"?
Familie De Vries heeft de bij hen in huis wonende moeder van mevrouw de Vries een paar weken in een verzorgingsinstelling te logeren gebracht, zodat ze zelf een paar weken op vakantie kunnen. Omdat oma dementerend is zit ze op de gesloten afdeling van het verpleegtehuis, waar wel meer mensen wonen die dementerend zijn of psychisch wat in de war.
Nu de vakantie erop zit gaan meneer en mevrouw De Vries oma ophalen. Om het personeel te bedanken rijden ze nog een rondje over de afdeling, met oma in de rolstoel.
Maar plots zwaait er een deur open en een oude man met een politiepet op het hoofd verspert de familie de weg. Rijbewijs zegt hij streng.
Oma haalt een roze wikkel van een fruitella-snoepje uit haar handtas en geeft het hem. De oude man bekijkt het grondig. 'OK zegt hij 'Uw rijbewijs is in orde. Ik wens u nog een prettige dag verder'; en de familie de Vries mag doorrijden.
Maar wat verder zwaait er weer een deur open en alweer staat daar een man die zegt dat ze moeten stoppen. Algemene verkeerscontrole! Papieren van de wagen, dame !
Meneer en mevrouw De Vries kijken elkaar verbaast aan, met een blik van "Heeft moeder hier drie weken tussen gezeten? Maar oma verblikt of verbloost niet en haalt een wikkel van een chocoladereep en een brillendoekje uit haar handtas.
De man bekijkt de wikkel grondig en ook het brillendoekje wordt bestudeerd. OK, rij maar door
Meneer en mevrouw De Vries willen nu zo snel mogelijk naar huis en rijden oma extra hard door de gang, om zo snel mogelijk uit het verpleegtehuis weg te raken. Maar weer zwaait er een deur open en staat voor hun een oude man, volledig naakt, met een knaap van een erectie. Oh nee, zucht oma, 'ALCOHOCONTROLE!
Een man in een kroeg helpt een dronken man van de grond af en biedt aan om hem thuis te brengen. Onderweg naar de auto valt de man drie keer en later, van de auto naar het huis nog vier keer. De man belt aan en zegt tegen de vrouw die opendoet: "Hier is uw man!" "Oh", zegt de vrouw: "waar is zijn rolstoel?"
Welkom op mijn blog. Deze blog start heel traag op. Dit komt door het vele bewegende beeldmatriaal dat er in de loop der jaren op verzameld is.
Voor hen die het geduld hebben om te wachten veel blogplezier op deze blog. En voor hen die niet willen wachten tot de blog zich geladen heeft: Bedankt voor je kortstondige bezoekje!
.
.jpg)
