Mijn favorieten
  • blog 1 (werk 1989-1994)
  • blog 2 (werk 1995-2007)
  • blog 3 (foto-archief)
  • blog 5 recente tekeningen 2007
  • Inhoud blog
  • Aankondiging: pianooncert Marcel Worms met werk van Federico Mompou
  • From Canal Oficial Fundacio Frederic Mompou
  • Frederic Mompou at the piano
  • Federico Mompou (1893-1987)
  • Documentary about Federico Mompou
  • Portrait of Frederic Mompou
  • 4 cd Frederic Mompou, Adolf Pla piano
  • 4 CD Complete Works for Piano, Adolf Pla
  • Marcel Worms speelt Mompou in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht
  • Mompou early recording
  • Marcel Worms plays Mompou (part2)
  • Marcel Worms plays Mompou
  • Mompou
  • Mompou en schilderijen
  • Pianoconcert Mompou op 11 April in Culemborg
  • Pianomuziek van Mompou in Culemborg
  • Video La Fundacion Frederic Mompou
  • Carol Ruiz plays Mompou
  • Video op Youtube van het 'nieuwe' werk van Mompou (1 van 3)
  • CD Mompou - Unpublished works for piano, Marcel Worms, piano
  • Marcel Worms speelt ongepubliceerd werk van Mompou
  • Nieuwe cd van Mompou is uit !
  • Premiereconcert ongepubliceerd werk Mompou
  • Ana Perez Ventura plays Mompou
  • Grote hoeveelheid onbekend pianowerk gevonden van Federico Mompou
  • Federico Mompou - Pour endormir la souffrance
  • Federico Mompou plays Gitano
  • Documentary about Federico Mompou (1970)
  • Muziek van Federico Mompou in tv-programma 'Vrije geluiden' zondag 18 maart 2007 (Ned. 1)
  • Andreiovitch Wudnitski plays Mompou and Blancafort
  • Edward Cohen plays Cant Magics 1 - 3
  • Edward Cohen plays Cant Magics 4 - 5
  • Federico Mompou and Carmen Bravo
  • Federico Mompou
  • Lorna G. Pollock about Mompou
  • Nog onbekend vroeg werk van Mompou gevonden!
  • DVD over Mompou?
  • Rein Bloem m.b.t. de muziek van Federico Mompou
  • Op het spoor van Mompou
  • Francesco plays - Charmes - pour le querisons
  • Francesco plays Mompou - Young girls in the garden
  • Federico Mompou (1893-1987)
  • Federico Mompou
  • Mompou - Cancion Y Danza 6
  • Judit Bardolet plays Toldra
  • Christian Ferras plays Faure
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Federico Mompou en
    Francis Poulenc
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Mompou en Clara Janes
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Carmen Bravo
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Federico Mompou (1893-1987)

    25-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Carol Ruiz plays Mompou
    Mompou

    02-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Video op Youtube van het 'nieuwe' werk van Mompou (1 van 3)
    Mompou

    17-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.CD Mompou - Unpublished works for piano, Marcel Worms, piano
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Met deze prachtige cd zijn we ineens heel veel meer mooie muziek van Mompou rijker!
    Een absolute aanrader!

    De afzonderlijke werken

    In het begeleidende boekje bij de cd over de afzonderlijke werken schrijft Marcel Worms: "De emoties die hij oproept, kunnen per luisteraar verschillen. Zo kan iedereen bij Mompou's muziek zijn eigen droombeeld, zijn eigen Illusio creëren."
    Op het gevaar af dat ik iets meen te horen in de muziek van Mompou dat meer over mijzelf kan zeggen dan over de muziek van Mompou kwamen toch bij enkele stukken vrij sterke gevoelens bij me op. Opvallend genoeg hoorde ik veelal een vraag in de muziek.
    Een vraag, soms aarzelend gesteld.  Door de vraag concreter te duiden loop je het risico veel te veel te gaan invullen..
    Hier toch wat persoonlijke aantekeningen:

    8. Dansa del poble
    Als ik dit hoor dan denk ik: Mompou is verliefd, hij stelt zich van alles voor.
    Hoe mooi zou het zijn met haar samen te zijn en te dansen. De vreugde over wat wellicht komen gaat!

    15. Records de platja (1914)
    Wat als zij niet van mij houdt?
    Wat als ze me niet ziet staan?
    Die twijfel, de vraag in allerlei toonaarden, "What if....?
    Meesterlijk"!
    Het lijkt alsof de vraag telkens iets anders wordt gesteld in de hoop het antwoord te vinden.
    Marcel Worms in de begeleidende tekst:
    Record de platja is een korte les economie: het hele stuk is gebaseerd op een motief van drie naburige tonen, die telkens op een andere wijze worden belicht.

    19. Canco II: La del pastor
    Na een korte opwindende dans en onrust is er bij 0.48 opeens die melodie die je zegt dat alles goed komt, sterker nog, die je bevrijd van al je zorgen.
    Zoveel troost in een melodie, ongelooflijk!
    Maar dan volgt toch een soort waarschuwing?

    37. Pensament
    Een juweeltje!
    Er wordt m.i. een vraag gesteld keer op keer, gevolgd door een vraag om bevesiting of het klopt of juist niet.
    Ik weet het niet, het zou kunnen, wordt er geantwoord. Dan wordt de vraag opnieuw herhaaldelijk gesteld.
    Een vraag is muzikaal via noten gesteld, dat hoor je, maar je hoort niet precies wat de vraag is.
    De schoonheid zit 'm in de vraag en de twijfel, de onzekerheid.
    Onzeker of hij/zij ook wel verliefd is op jou.
    Het madeliefje bloemblaadjes uittrekken en bij elk blaadje om beurten zeggen:
    Hij houdt van mij, hij houdt niet van mij per bloemblaadje uitrekken..
    Bij het laatste bloemblaadje weet je het antwoord!
    Maar dit gaat allemaal veel te ver, de  muziek is abstrakter niet zo letterijk verhalend.

    De cd bevat veel mooie pianostukjes. Het begint al meteen met een prachtig ingetogen stukje (Preludi) en de cd eindigt met een al even zo ingetogen Illusio.
    Voorlopig blijft deze cd als maar in'de cd-speler zitten en telkens laat ik me weer verassen en meeslepen door de typische klank van Mompou.
    Federico Mompou maakt wederom een enorme indruk op me en het is onvoorstelbaar dat deze prachtige pianostukjes niet veel eerder zijn uitgebracht.
    Marcel Worms heeft deze pianowerken fantastisch gespeeld en het is heel erg mooi opgenomen.
    Hiermee spreek ik ook de hoop uit dat nog veel meer mensen deze prachtige muziek zullen ontdekken want deze muziek verdient het!

    15-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Marcel Worms speelt ongepubliceerd werk van Mompou
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Amsterdam, zaterdag 14 November, 2009

    Om half 8 stond ik al in de Barndesteeg in de regen voor het Bethaniënklooster te wachten op twee vrienden terwijl het concert om kwart over 8 zou beginnen. Gelukkig kwamen ze stipt als afgesproken kwart voor 8 er aan. Nog mooi even tijd voor een kopje koffie alvorens de klanken van Mompou de zaal zouden gaan vullen. Eigenlijk was ik de hele dag al zenuwachtig over hoe de nieuwe muziek van Mompou nu bij me binnen zou komen. Misschien viel het wel tegen.....De zaal stroomde vol en meteen bij het eerste stukje Preludi uit 1913 hoorde ik dat het wel goed zou komen en kon ik me overgeven aan de pianoklanken van Mompou. Tal van prachtige pianostukjes werden door Marcel Worms ten gehore gebracht. Het was er weer, de typische klankkleur van Mompou dat aan Marcel wel is toevertrouwd, dat eigenzinnige spel, de soms onderhuidse spanning, de mysterieuze overgangen, het feest der herkenning en dan weer dat onverwachte.

    Het concert werd door Marcel zelf ingeleid met een beknopt maar zeer enthousiast verhaaltje over hoe het toch allemaal zo gekomen is.
    Het was uitgebreider ook nog es allemaal na te lezen maar dat was zeker niet iets voor mij om te doen tijdens het concert.
    Ik wilde geen noot missen, geen klankkleurverandering onopgemerkt aan me voorbij laten gaan. De muziek van Mompou dwingt dat ook af, allert te zijn op elke nuance want dan pas openbaart zich de soms haast mystieke wereld, de raadselachtige sfeer, vaak vol weemoed of verlangen. Terugdenkend aan 'vroeger' iets dat ooit was. De Mompou-sfeer laat zich maar moeilijk omschrijven maar het heeft iets zeer speciaals. Tal van prachtige korte piano-stukjes volgden elkaar in snel tempo op. Wat een rijkdom aan klankkleur, melodie en ook afwisseling in tempo en hard en zacht. Ik werd o.a. (evenals de eerste keer toen ik het hoorde bij Marcel) enorm gegrepen door het aanzetten in "Dansa dels tres reis que han caigut del camell" Het aanzwellen van het rytmische van de prachtige klank van de geheimzinnige akkoorden. Bijna onheilspellend en dan weer tot rust gekomen, heel even maar en dan wordt dé 'tocht' hervat. Op de vlucht! Paniek! Ik lees: Ïn deze dans vallen drie koningen van hun kamelen" De titel is ironisch bedoeld, voorzover bekend ligt er geen verhaal aan ten grondslag"
    Het stuk kwam alles behalve als een grap over, er zit ook een onheilspellende dreiging in. Maar een kamelen-ritme (op de vlucht door de woestijn en dan weer even stil staan, daar zou ik me nog wel iets bij kunnen voorstellen. Maar het gevoel dat het stuk oproept laat zich niet eenduidig in beeld vastleggen of beschrijven.Toch heeft het ook iets filmisch door de voortgang, de beweging, de versnelling. Eén van de vele juweeltjes van voor de pauze!
    Het was pauze....even bijkomend keek ik rond en zag dat meer mensen bleven zitten om het nog te laten bezinken als na een goede film in de bioscoop. Ik dacht: Tja, en dat is dan in mapjes boven op een kast gevonden, ongelooflijk! Wat een rijkdom !

    Na de pauze vloog helemaal voorbij met wel een lichte ergernis aan Glossa sobre Au clair de la lune uit 1946.
    Alsof Hans Liberg het bekende wijsje had verpakt en na afloop triomfantelijk over z'n bril keek van: ja ja dames en heren, heeft u het herkend?
    Weerzinwekkend! Ik dacht:  dit soort Richard Clayderman-effect dat het op me heeft, had hij toch niet nodig gehad.
    Maar het bewijst wel dat Mompou heel mooi kan inkleuren, wat een colorist! Maar hier wordt het een soort kleurplaat.
    Een melodie nemen waar je niets mee hebt (zelfs wellicht weerzin) maar dan je eigen Mompou-sausje erover heen gooien.
    Brrr... was ik te streng in mijn oordeel? 1946 kom op! hij was de 50 gepasseerd mag hij ook es iets doen dat ietsje minder is?
    Maakt ouder worden milder, minder kritisch? Jeetje wat een moralist ben ik toch. In de pauze ontstond een discussie met m'n vrienden over de ontwikkelingen in het werk van Mompou, de vraag wat beter is z'n vroege of juiste late werk etc. Iets waar je als kunstschilders vaak over in discussie kunt gaan. Altijd maar hopen dat juist ook in het latere werk nog betere dingen zitten dan er al was in het begin.
    Het komt je ook domweg beter uit je op te trekken aan die kunstschilders die op late leeftijd hun echte meesterwerken maakten, dan heb je zelf nog steeds een kans! Hans Flupsen"bij Vrij Geluiden: "Er is nog hoop voor ons allemaal, ooit nog es kreatief te worden! (Toen het over Musica Callada ging).
    Na afloop van het prachtige concert werd de nieuwe cd overhandigd aan Berta Milla, directrice van Fundacio Frederic Mompou te Barcelona die de nalatenschap van Mompou beheert.
    Ik was blij dat ik de cd kon kopen en nu vandaag wordt me langzaam duidelijk dat meesterwerkjes van Mompou door Marcel Worms op een schitterende manier zijn vastgelegd!
    Het artikel in de Volkskrant door Frits van der Waa met het interview met Marcel over de componist Mompou begint al meteen goed:
    "Ik ben nu op een leeftijd dat ik ga kijken wat echt de moeite waard is zegt pianist Marcel Worms (58) en dan is de muziek van Mompou een van de dingen die overeind blijft."
    Ik moest lachen toen ik het las want het deed me denken aan een vriend die ooit zei bij het luisteren van een bepaalde passage in een muziekstuk: "Als je dit niet goed vindt dan houd je gewoon niet van muziek"!
    En daar ben ik het in het geval van Mompou helemaal mee eens, kopen dus die cd! en ontdek de schoonheid van deze muziek!
    Marcel bedankt weer!

    Voor artikel van Frits van der Waa in de Volkskrant met interview met Marcel Worms over de componist Federico Mompou zie:
    http://www.xs4all.nl/~fvdwaa/art/vk2176.htm


     


    13-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuwe cd van Mompou is uit !
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Federico Mompou - Unpublished works for piano
    Zefir Records ZEF 9620

    Om deze cd te bestellen, ga naar:
    http://www.marcelworms.com

    21-10-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Premiereconcert ongepubliceerd werk Mompou

    Pianist Marcel Worms geeft premiereconcert met ongepubliceerd werk voor piano van Federico Mompou, tevens presentatie van de cd: 'Mompou - Unpublished works for piano"(Zefir records)
    Plaats: Bethaniënklooster, Amsterdam
    Datum: zaterdag 14 November a.s.
    Aanvang: 20.15 uur.
    Entree: 15 Euro

    Dit mag u beslist niet missen! Komt allen!


    09-10-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ana Perez Ventura plays Mompou
    Mompou

    15-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Grote hoeveelheid onbekend pianowerk gevonden van Federico Mompou
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Mompou
    Pianist Marcel Worms neemt deze maand een cd op met nog onbekende pianowerken van Mompou
    Heel goed nieuws dus!
    Voor meer informatie over de gevonden onbekende pianowerken zie persbericht:

    http://www.marcelworms.com/persbericht20090911.html

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    La Musica Callada, La Soledad Sonora.
    De muziek van de stilte, de klinkende eenzaamheid.

    'Mompou vond een zeer persoonlijke expressie, gekenmerkt door een karig notenmateriaal met een          
    bezwerende melodie en wonderlijke harmonieën'  (Michiel Cleij)


    13-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Federico Mompou - Pour endormir la souffrance
    Mompou

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Federico Mompou plays Gitano
    Mompou

    10-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Documentary about Federico Mompou (1970)
    Mompou

    27-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Muziek van Federico Mompou in tv-programma 'Vrije geluiden' zondag 18 maart 2007 (Ned. 1)
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Toen ik de muziek van Federico Mompou in het tv-programma 'Vrije geluiden' op de zondagaochten zag, was ik zeer verrast dat er iets over m'n favoriete componist op tv werd uitgezonden. De mooie pianomuziek van Mompou hoorde ik voor het eerst in 1987 toen het op de radio werd uitgezonden n.a.v. het overlijden van Mompou.
    In 'Vrije geluiden' speelde Marcel Worms het mooie pianostukje 'Secreto' uit Impressiones Intimas van Mompou, dat meteen duidelijk maakt wat voor een geheimzinnige sfeer deel uit kan maken van Mompou's muziek.
    De overige muziek die van Mompou werd gespeeld bestond uit werken die nog volslagen onbekend voor me waren, nl. twee liederen gezongen door Irene Maessen begeleid door Marcel Worms op piano (uit: Combat del somni, 1948) en delen uit Evocation voor viool, cello en piano uit 1973 gespeeld door Marijke van Kooten, viool, Daniél Esser, cello en Marcel worms, piano.
    Ik had al iets over Mompou op dit weblog staan maar deze uitzending op tv heeft er toe geleid zo veel mogelijk over de muziek van Federico Mompou op dit weblog te verzamelen, puur uit enthousiasme voor de muziek van Mompou.
    Dit weblog wordt dus nog steeds bijgewerkt en aangevuld en inmiddels komen er ook andere componisten bij zoals bijv. Manuel Blancafort, vriend en tijdgenoot van Mompou.
    Marcel Worms speelde o.a. Secreto uit Impressiones Intimas, zie filmpje hieronder:


    26-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Andreiovitch Wudnitski plays Mompou and Blancafort
    Andreiovitch Wudnitski plays Mompou and Blancafort.
    See his video's at YouTube:
    http://nl.youtube.com/user/harvardkarbodie

    For example Cancion Y Danza # 1
    >

    07-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Edward Cohen plays Cant Magics 1 - 3
    Mompou

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Edward Cohen plays Cant Magics 4 - 5
    Mompou

    24-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Federico Mompou and Carmen Bravo
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Mompou

    22-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Federico Mompou

    The music of Catalonian-Spanish composer Frederic Mompou (1893–1987) is radically simple, spare, mystical, and utterly unclassifiable as to style—all this in a century that favored intellectual feats on the part of composers who classified themselves into schools and "isms." The work he regarded as a summation of his life's efforts was given the quizzical title Música callada —(music that has fallen silent).

    Family Background Included Bell Maker

    Mompou's full name was Frederic Mompou i Dencausse. He was born on April 16, 1893, in Barcelona, Spain. Barcelona is in Spain's Catalonia region, a culturally distinctive area with its own language, Catalan (a blend of Spanish and an old southern French dialect), and a range of indigenous folk music traditions that differ from those heard elsewhere in Spain. Music critic Wilfrid Mellers suggested that Mompou was influenced by these regional traditions. He wrote in the study Le Jardin retrouvé: The Music of Frederic Mompou, "Even today, when we listen to or play one of the piano pieces he calls Cançó i dansa [Song and Dance] we should remember that they are not mere parlor pieces but recollections of activity that is also ritual." Mompou used both the Catalan (Frederic) and Spanish (Federico) forms of his first name. His last name is generally pronounced as in French (mom-POOH), but Mompou told an interviewer that in Catalonia it would properly be pronounced mom-POH-oo, with all the vowels sounding.

    Another major influence on Mompou's creation of his magically simple sound was bells. His maternal grandfather was a member of a French bell-making family that had been in the profession since the 1400s; he had come to Barcelona to set up a bell factory. Mompou himself spent time at the factory, worked there briefly, and learned to tune his ear to the subtle sounds of bells. A unique harmony in his music, known as the metallic chord, was derived from the sound of ringing bells.

    Mompou was close to his parents, and they encouraged his interest in music. Friends and extended family often came to the Mompou home to sing and dance, and Mompou was given lessons after he showed talent on the piano. He attended the Conservatorio del Liceo music school in Barcelona and made rapid progress, giving his first concert at age 15. But the severely shy Mompou never really enjoyed performing. He quickly changed direction after hearing pianist Marguerite Long, with the great French composer Gabriel Fauré in attendance, play a concert of Fauré's music the following year. The concert was, he told Dorle J. Soria of Musical America, his first encounter "with contemporary music of my time and it gave me a great desire to compose." His first published work was a set of piano pieces called Impresiones intimas (Intimate Impressions), written between 1911 and 1914. "It already had his personality," Mompou's wife, Carmen, told Soria, and music historians have agreed, finding the characteristic simple, almost naive quality of Mompou's adult music already present in the early Impresiones intimas.

    Like most of the other young Spanish composers of his day, Mompou decided to study music in Paris, where French composers had written nationalistic Spanish music before Spanish composers themselves began to do so. He arrived at the Paris Conservatory in 1911 with a letter of recommendation written by the leading Spanish composer Enrique Granados, but, typically, was too shy to show it to the admissions committee. Nevertheless, his music stood on its own merits, and he studied piano and harmony at the Conservatory for two years. Remaining in Paris until 1914, he returned home when World War I broke out and became involved in a Catalonian arts movement called Noucentisme, which rejected the confrontational spirit of the avant-garde and emphasized a return to classical values of balance.

    Influenced by French Composers

    Mompou had the knack of absorbing influences from various composers while writing music that was quite dissimilar to theirs. Despite his shyness he interacted with other musicians and became acquainted with the leading edge of French music of the early twentieth century. He admired the iconic composers of Paris during the years of World War I, and took something from each of them. Like Claude Debussy, he eschewed any strong sense of directional motion in music, preferring to paint musical colors on an almost static background. Like Maurice Ravel, he was fascinated by the world of childhood and the musical creativity that seemed to reside near its surface; he had a gift for melodies that seemed unassuming, but haunted listeners, who responded to his unique language. From the unconventional, ironic Erik Satie he inherited a belief that radical simplicity had its place, and he showed the same tendency to go his own way rather than follow the prevailing musical fashion. The harmonic stasis of Mompou's music was matched by an absence of strong rhythmic drive; he frequently wrote his music without bar lines separating one rhythmic unit from another.

    Stimulated by the Parisian scene, Mompou returned to Paris in 1921 and remained there for 20 years. The period from World War I through about 1930 was Mompou's most productive, and he published such piano works as Suburbis (Suburbs, 1917), Scènes d'enfants (Scenes of Children,1918), the Cants mágics (Magic Songs, 1919), and the first four of his Cançós i dansas (Songs and Dances, 1928), along with the beginnings of a small but influential group of French-language songs. His Comptines of 1931 were songs based on children's number rhymes. Mompou's lifetime output was slender, amounting to about 200 mostly short pieces collected into a few dozen sets. In the highly competitive and polemical Paris atmosphere, Mompou rarely gave concerts, although he liked to perform for small groups of artists and writers. He lived alone and stayed out of the headlines. Yet a select group of observers were captivated by his music. Critic Emile Vuillermoz wrote of Mompou, in a famous newspaper article quoted by Soria, that "in the Middle Ages the people would have condemned to the stake an artist gifted with such powers." The argument was an apt one, for Mompou aimed not just at simplicity but at what he called a recommencement, a new beginning that would put music back in touch with its aboriginal power. Mompou was a friend to the French composers Francis Poulenc and Georges Auric, but declined to join the composers' collective Les Six (The Six), of which they were members.

    The 1930s were a melancholic period for Mompou and he stopped composing almost completely between about 1931 and 1937. He reemerged in 1937 with a piano work called Souvenirs d'exposition (Souvenirs of the Fair) and began working on another piece, Variations on a theme of Chopin, that would occupy him for many years. In 1941 Mompou fled the war in France and returned to Barcelona. While judging a piano competition there he was impressed by the performance of a young woman named Carmen Bravo, 30 years his junior. Several years later they married, each for the first time. Mompou joined with a group called the Independent Catalan Composers Movement and reconnected with his musical roots, while still maintaining contact with friends in France.

    With these stimuli working in his favor, Mompou began to compose again, continuing to work until he was slowed by a stroke at age 87. In the post-World War II era, dominated by the complex serialist or 12-tone system and its harsh dissonances, Mompou was completely out of fashion—and completely unconcerned. "I am in revolt against the excessive cerebration of our age," he was quoted as saying by Soria. "Music must cease to be a laboratory product and acquire the lyrical and evocative qualities which spring from personal experience and meditation."

    Wrote Vocal Works

    Mompou branched out beyond piano music after World War II, writing a number of Catalonian-language songs and pairing them with texts by poet Josep Janées i Olive. These included the widely recorded Suite compostelana (Compostela Suite) for guitar (1962), and various works for chorus, including the Cantar del alma (Song of the Soul) to a text by the Spanish mystic and ascetic, St. John of the Cross (1542–1591). Mompou was fascinated by St. John of the Cross and borrowed a phrase from one of his writings for the title of the major work of his later years, Música callada.

    The 28 pieces in Música callada (four albums, 1959–67), never move faster than a moderate tempo; in free rhythms, they are unassuming yet strangely powerful. This music, Mompou was quoted as saying by Isabelle Leymarie in the UNESCO Courier, "is heard internally. Its emotion is secret, and becomes sound only by reverberating in the coldness of our solitude." The work, completed in 1967, was premiered in 1972 by Spanish pianist Alicia de Larrocha, to whom it was dedicated. A host of recordings of the work appeared in the late 1990s and early 2000s.

    Mompou wrote an oratorio—an unstaged dramatic work—called Los improperios (The Ungrateful Ones) in 1963; although it was his only work to feature a full symphony orchestra, it showed no lack of skill in handling that medium. The text of the work dealt with the Good Friday speech of the crucified Christ rebuking the crowd for its ingratitude, and Mompou set it in a spare style comparable to that of his piano music. Well into his ninth decade Mompou wrote more choral music and a work for cello and piano, El pont. Admirers of Mompou expanded the collection of his works by arranging some of his piano music into two ballets, The House of Birds and Don Perlimpin. Mompou died at age 94 on June 30, 1987, and his popularity only increased following his death.


    Find more facts and information related to the .
    Copyright 2006, Gale Group. All rights reserved. Gale Group is a Thomson Corporation Company.


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lorna G. Pollock about Mompou
    When my Father was dying, I played Mompou exclusively during the drives to be with him. The music allowed me to be with my grief and to restore balance with my rather jagged emotions. I find that Mompou's music has great emotional healing influence on my life in general. I play it frequently and hear subtle nuances each time. It is very inward music, and you must be involved with it. That is why I play it and why I wish to become more proficient in interpreting it. I also play Satie. His music asks invites a person to reflect, but there is a difference. Mompou's music is more abstract, personal and solicitous.
    Lorna G. pollock, Mariposa, CA

    On Youtube she plays Prelude No. 4 of Mompou and pieces from Satie.
    She will try to play and upload a better version of Prelude No 4 in the future.
    For more information about Lorna G. Pollock see:
    http://nl.youtube.com/user/musicamusement

    Thank you Lorna for this contribution.



    01-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    think this CD is a kind of jewell. Beautiful pieces.
    Maybe another piano player could interpret this music with more virtuosity but they dont need that. Mompou, old when he recorded those Cants màgics filled that music with kind of poetry and, obviously, sincerity.
    Its like listening him in a small room, drinking a cup of tea in absolute silence. By James D. Fanuzzi




    Gastenboek
  • Jazzmusicus
  • bladmuziek cansion y danza N.6
  • Mompou recital van Marcel Worms
  • Ocells al cel d'abril
  • bladmuziek Mompou?

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Overzicht van cd's
    met muziek van
    Federico Mompou
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Overzicht cd's met
    muziek van
    Manuel Blancafort
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs