Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Boeken Blog Lothar
De blog van Lothar Carbonez
15-04-2016
Wie is Kluun?
Je vraagt je waarschijnlijk af wie Kluun is?
Wel, zijn naam is Raymondus Godefridus Norbertus (Raymond) van de Klundert. Hij is gebeuren in Tilburg op 17 april 1964. Hij is een bekende nederlandse schrijver van romans. Zijn bekendste werken zijn 'Komt een vrouw bij de dokter' en 'De weduwnaar'.
Zijn bekendste boek en ook het boek dat ik gelezen kan ik zeker aanraden! Via deze link kan u informatie over dit boek vinden. Dit boek was dan ook nog eens zijn eerste boek. Daarmee heeft hij ook direct naam gemaakt.
Het is ook altijd interessant om een schriijver zijn nieuwere boeken te lezen. Zo kan je de evolutie zien van zijn boeken. Misschien is zijn schrijfstijl veranderd. Dit is zijn laatste boek:
Heb je altijd al iets willen weten over zwangerschappen en alles er rond? Hoe gaat de wereld dan voor je. En die geboorte, wat doet dat met je leven? Dan kan ik ook dit boek zeker en vast aanraden.
Het einde was verschrikkelijk triestig. Het ging echt niet makkelijk om dat te kunnen lezen. pffff
Zo afscheid nemen van je familie en vrienden is echt niet leuk. Het is gewoon zo raar voor iedereen, omdat je 'beseft' dat het de allerlaatste keer zal zijn dat je die persoon ziet.
Wat dan wel die emotionele sfeer heeft gebroken was de domme uitspraak van Stijn.
Hij vroeg aan zijn vrienden of hij Roos zou meevragen naar de begrafenis?!
Komaan dat doe je toch niet. Je vrouw is net overleden en op de begrafenis nog neem je al je nieuwe vriendin mee?!!!
Zoiets maakt me echt kwaad, hoe kan je dat nu doen?????
Het is zo mooi om te lezen dat Carmen nog een herinneringsdoos voor haar dochter Luna maakt. Maar ik denk niet dat dit eenvoudig is. Want ze maakte video's samen met vrienden van Carmen en in die video's moet je kunnen lachen. Maar hoe kun je nu lachen als je zoveel pijn hebt en als je met de gedachte zit dat je dochter dit pas zal zien wanneer je er niet meer bent. Die gedachte is gewoon vreselijk. Ik wens dit echt NIEMAND toe om zo iets te moeten doen. Ik heb wel enorm veel respect voor Carmen dat ze dit wil en kan doen!
Het is zo triestig als je leest dat Carmen zo snel aftakeld. Ze probeert echt zo van alles nog om het te kunnen genezen. Maar eens je merkt dat het uitzaait dan weet je dat het te laat is. Mijn opa had ook eerst prostaatkanker maar dat is dan ook uitgezaaid. Ik weet dat wanneer kanker uitgezaaid is je niet meer kan genezen. Dat nieuws kan zo hard aankomen, wetende dat je alleen je leven kan verlengen maar niet genezen. Ik word ook boos van de gedachte dat al die problemen konden voorkomen worden als die dokter een jaar ervoor de kanker al had ontdekt. Dan ging het niet uitgezaaid zijn en ging juist haar borst moeten geamputeerd worden. Want mijn oma heeft ook borstkanker gehad en heeft ook een borst moeten laten amputeren maar dan was alles wel in orde.
Met iemand een relatie gaan beginnen terwijl die getrouwd is??? En wat het nog erger maakt is dat Carmen kanker heeft. Eerst zegt Roos nog dat ze niets wil omdat ze dat zelf niet kunnen vindt en dan toch laat ze zich overhalen;..niet slim hé! Ik zou dat zelf niet kunnen. Iemand zijn eigen vrouw laten bedriegen. Ik vind het ook zo vreemd dat Carmen daarvan wist en daar niet echt iets op tegen had.
Onlangs heb ik een quote gelezen van The Beatles en die is me toch wel bijgebleven. Ik wilde deze zeker vermelden want de quote is heel toepasselijk bij dit boek.
'Yesterday all my troubles seemed so far away.'
Carmen heeft een mooi bedrijf, een mooie dochter en alles gaat goed. Dan ontdek je dat je kanker hebt... Je wereld stort in, zoiets verwacht je nooit. Je hele leven waar je zo lang en zo hard aan gewerkt hebt kan in één keer helemaal weg zijn. Triestige quote maar toch de waarheid.
"Ik hou haar nog steviger vast en we zwijgen. Er valt niets te zeggen. Dit is liefde in tijden van kanker."
Klinkt misschien dom maar dit vind ik een hele mooie uitspraak. Ik ben er gewoon volledig mee eens. Want je hoeft geen liefde te tonen door iets te zeggen. De sterkste liefde is de liefde die je toont door een knuffel of een zoen. Dat toont aan een persoon hoeveel je om die persoon geeft. Zoals men zegt 'een gebaar bevat meer dan duizend woorden'. Op triestige momenten weet je ook niet altijd wat de zeggen dus geef je die persoon gewoon een knuffel. Dat kan zooooo veel deugd doen en zo veel betekenen.
Wat is een monofoob? Dat was de vraag die ik me stelde toen ik dat voor het eerst las. Ik heb daar nog nooit van gehoord. Wie verwacht nu dat als je vreemd gaat je dat een ziekte kan noemen? Persoonlijk vind ik dat maar een uitvlucht. Ik vind het dan ook zo raar dat Carmen daar niet boos om is? Ok, Stijn gaat wel altijd mee met zijn vrouw naar het ziekenhuis enzo maar dan nog, je doet dat niet. Je vrouw is doodziek en dan ga je ondertussen vreemd gaan? Zoiets vind ik echt niet kunnen dat je dit doet...
Het is voor mij echt niet gemakkelijk om dit boek te lezen. Regelmatig heb ik moeten stoppen met lezen omdat het te lastig werd. Het verhaal brengt herinneringen op van mijn opa. Ook het volledige proces, hoe hij slechter werd enzo. Het is een mooi boek maar ik lees het niet graag want ik word er te emotioneel van. Je merkt gewoon dat Carmen alsmaar meer aftakeld en dan denk ik 'nja bij mijn opa was dit ook zo' Ik hou van mijn opa :'(
Hoe kan dit??? Carmen gaat naar de dokter omdat ze last heeft van haar tepel en borst. Natuurlijk denkt zij aan kanker maar de dokter zegt dat er niets is. Een jaar later is het erger en ondekken ze dat ze borstkanker heeft?!?! Dit is toch niet normaal. Ik vind het heel erg dat dit kan gebeuren dat ze dat niet van het beginnen konden weten. En het ergst vanal, dit gebeurd in het echte leven ook. Het maar een kleine moeite om dit goed te onderzoeken maar zo kan je wel iemand zijn of haar leven redden hé! Ik word er gewoon kwaad van zelf...pfff....
