 |
|
| 25-07-2007 |
 |
je hand is een stuk krijt dat
breekt. ik heb je te lang in
de regen laten staan. nu adem
je alsof je slaapt. ik vraag
of ik dezelfde woorden op je arm
mag krassen. buiten vorkt licht
de spanning aan flarden. ik vraag
me af of alles dan zo eindeloos
hetzelfde kan zijn zonder dat je
het ziet. je ziet niet hoe
je huid onder dezelfde storm-
achtige liefde komt te staan,
hoe het buiten niet
ophoudt te regenen.
(2001)
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
