 |
|
|
| De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti |
|
|
| 14-04-2018 |
 Een paar speciallekes |
14-04-2018, 00:00 geschreven door bert 
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 14-07-2016 |
| Hoe moet het nu verder... |
|
Nu
volgde er een intense week van noodzakelijke administratieve taken en
de voorbereiding van de uitvaart van Marijke. Onnoemelijk veel hulp
gekregen van Tim en Sara. Zonder hen was het nog veel moeilijker
geweest. Samen hebben we Mieke een prachtige uitvaart kunnen geven.
Veel volk kwam er naar toe: meer dan 250 personen en 84 mensen op de
koffietafel. Mieke genoot veel sympathie bij vele mensen. Zijzelf was
een goed mens.
Maar
hoe moet het nu verder? Een voorlopig niet te beantwoorden vraag.
Hier sta ik nu, tussen hemel en aarde, met mijn eigen pijn.
Soms overvalt mij een volledige leegte. En dan voel ik dat mijn lichaam
even op adem moet komen. Mijn emoties zijn soms heftiger dan dat ik
van mezelf gewoon ben. In gedachten is het een heen en weer bewegen
tussen de mooie herinneringen van het leven samen met Mieke en
vooruitkijken op een leven zonder Mieke. Dit laat zich voelen in een
verminderd dagelijks functioneren. Toch moet ik de realiteit van het
van het verlies van Mieke zien. Ik wil mij aanpassen de situatie
waarin Mieke afwezig zal zijn.
Ik wil de draad van het leven weer oppakken onder meer met de hulp van TIM, Sara, Lorin en Lina.
14-07-2016, 00:00 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 07-07-2016 |
| Het verhaal van Mieke op weg naar haar levenseinde (deel 7). |
|
En
zo gingen we verder. Van chemo naar chemo. Het ging schijnbaar goed.
Lorin bleef zelfs een weekend slapen. Eind september was ze op bezoek
bij haar zus in Lovendegem. Een namiddag genieten van Lina. Er kwam
licht aan het eind van de tunnel. Marijke voelde haar goed. Op 17
november werd er een CT-scan uitgevoerd ter controle. De uitslag was
minder goed. Een nieuw gezwel op de lever werd ontdekt. Dan maar een
PET-scan laten uitvoeren die de CT-scan bevestigde. Het gezwel was
inmiddels weer gegroeid. Zo agressief ging die kanker te keer. Terug
over tot de orde van de dag. Vier zware chemobeurten werden gepland.
Het gezwel moest verschrompelen of op zijn minst niet meer vergroten.
Dan zou men overgaan tot het verwijderen van het aangetaste stuk
lever. Ondertussen waren we reeds kerst. We zijn gaan vieren bij Tim
en Sara. Voor Marijke was dit weer een lichtpuntje. Begin januari
terug een CT-scan. Het gezwel was niet meer gegroeid. Dus een
afspraak met de chirurg.
Op 15 februari 2016 was het dan zover:
leveroperatie. Tijdens de operatie ontdekten ze een tweede gezwel op
de lever. Het bewijs dat de kanker zeer snel en agressief te werk
ging. Na twee dagen op intensieve zorgen en een week verblijf in het
ziekenhuis mocht Mieke opnieuw naar huis.
Ze kon beginnen aan het
herstellen van die zware ingreep.
07-07-2016, 00:00 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 06-07-2016 |
| Het verhaal van Mieke op weg naar haar levenseinde (deel 6). |
|
Vijf
à zes uur na het afkoppelen van het chemopompje beginnen de
bijwerkingen: vermoeidheid, koorts, misselijkheid en braken,
problemen met de stoelgang, gebrek aan eetlust, tintelingen in de
vingers en de tenen, niet meer in de ijskast kunnen zonder
handschoenen, naftes in de keelholte,
.. Deze bijwerkingen hielden
een week aan. De week daarop was er min of meer een normale toestand.
Vandaar dat Mieke steeds sprak over haar slechte week en over haar
goede week. Chemo heeft ook een nadelige invloed op de witte
bloedcellen. Indien deze te laag komen moet de chemo uitgesteld
worden. Mieke vond dit niet erg. Ze had dan weer eens een bijkomende
goede week. In mei konden we regelmatig een paar kilometers gaan
fietsen. Wat was ze toen toch blij. Een terrasje was er telkens bij.
Alles leek bijna terug zoals vroeger. Maar de volgende week was er
terug die volgende chemo met opnieuw die nare toestanden. In
augustus, tijdens haar goede week zijn we nog even vier dagen met de
motorhome weggeweest. In Nunspeet waren we samen met Els, Leo, Chris
en Martin. Op het programma stonden zelfs een paar fietstochtjes van
om en bij de 30km.
Wat was ze toen gelukkig en tevreden! 
06-07-2016, 20:02 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 04-07-2016 |
| Het verhaal van Mieke op weg naar haar levenseinde (deel 4). |
|
Een
groot deel van de onderzoeken in Spanje konden gelukkig hier gebruikt
worden. Daar de meeste onderzoeken niet opnieuw overgedaan werden
was er een korte rustpauze. Op vraag van Marijke mocht ze van vrijdag
tot dinsdag naar huis. Sara,Tim en de kindjes kwamen thuis.
O wat was
Marijke blij dat ze haar twee oogappels kon vastnemen.
De operatie
zou plaats hebben op woensdag 18 maart 2015. Voedsel kon ze niet meer
innemen. Ook gewoon plat water zakte niet meer . Haar dikke darm zat
ondertussen volledig dicht. Nu volgden er enkele spannende uren. In
de vooravond mocht ik haar een kort bezoekje brengen op de intensieve
afdeling. Tussen al die piepende toestellen door kon ze toch een paar
woorden uitbrengen: 'k ben blij dat de operatie geslaagd is.
Na
drie dagen was ze op haar kamer de e-mails aan het beantwoorden van
de vele steunbetuigingen.
Toen werd het 22 maart, haar verjaardag. Ze
had zich die toch anders voorgesteld. De kleinkinderen kwamen in het
ziekenhuis haar een gelukkige verjaardag wensen.
Een paar dagen
later, op 25 maart mocht ze het ziekenhuis verlaten. Ze stond erop
dat ze de begeleidende brief voor haar huisarts zelf kon gaan
brengen!
04-07-2016, 12:53 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 03-07-2016 |
| Het verhaal van Mieke op weg naar haar levenseinde (deel 3). |
|
In
de daaropvolgende nacht kreeg Marijke hevige buikpijn. Het werd een
nacht van braken en braken en nog eens braken. De dag brak aan en de
buikpijn bleef. Toen kwam een Vlaamse dokter op bezoek. Haar raad was
een darmonderzoek te laten uitvoeren. Niet wachten tot we terug in
België waren maar hier in Benidorm. De onderzoeken zijn hier even
efficiënt als thuis. De dokter maakte een afspraak voor ons en de
dag erna mochten we reeds op afspraak in Hospital Clinica Benidorm.
Binnen de korstte keren lag ze aan de baxters en werden er drie
zakjes bloed toegediend.
Twee dagen later onderging ze dan een
coloscopie. En dan op vrijdag 6 maart 2015, ik weet het nog alsof het
gisteren was, kwam de Spaanse dokter samen met een Vlaamse tolk ons
het slechte nieuws brengen dat er een gezwel in haar darmen was. Het
gezwel was zo groot dat de doorgang van haar dikke darm praktisch
dicht was. Een operatie drong zich op. Haar bloedwaarden waren slecht
en dus mocht ze niet vervoerd worden. Als dit zo bleef zou ze in
Spanje geopereerd moeten worden. Gelukkig kwam er een kering en
konden we de terugreis plannen. Op 11 maart 2015 vlogen we terug naar
België.
Een ziekenwagen bracht haar van Zaventem voor opname in het
AZ Maria Middelares te Gent.
Hier
wil ik nogmaals mijn dank betuigen voor de steun en de hulp van onze
kampervrienden. Hun dagelijkse bezoekjes aan Marijke waren een ware
steun.
03-07-2016, 12:27 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 02-07-2016 |
| Het verhaal van Mieke op weg naar haar levenseinde (deel 2). |
|
Zo ging de maand februari zorgeloos voorbij. Op zondag 1 maart 2016 besloten we om nog eens een grote trip met de fiets te maken. We fietsten de bergen in naar het stuwmeer Pantà de l'Amadòrio.
Vanop de stuwdam moet je diep omlaag kijken om een beetje water te bespeuren. Het waterpeil van het meer is zeer laag. Maar om ons heen is het genieten van de verschillende panorama's. Het was genieten met volle teugen.
Ondertussen was het reeds drie uur toen we ons neervlijden aan een restotafeltje aan de kust van Vila Joiosa. Na het eten bleven we nog wat hangen aan de rotsachtige kust, even buiten de stad. Genieten van de zee en omgeving. Iets na achten reden we na een trip van 57 km de parking op. Onze medekamperaars hadden zich ondertussen ongerust gemaakt wegens het zo lang wegblijven.
Toen wisten we nog niet dat dit Mieke haar laatste fietstocht zou zijn.
02-07-2016, 00:00 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 01-07-2016 |
| Het verhaal van Mieke op weg naar haar levenseinde (deel 1). |
|
Vandaag hebben we Mieke
(Marijke) begeleid naar haar laatste rustplaats. Vandaag voel ik de
behoefte om haar lijdensverhaal te delen met mijn blogvolgers.
Zoals ieder jaar zijn we
nu ook weer op 26 januari 2015 vertrokken naar het zuiderse Spanje om
er een paar maanden van de winter te vertoeven. Op ons eigen tempo
reden we door Frankrijk staken we na 4 dagen de Spaanse grens over
om daarna op 1 februari op onze vertrouwde camperplaats Costa del Sol
aan te komen in L'Alfas de Pi .
Het weerzien en de verwelkoming door de bekenden
was hartverwarmend. Eerst even bijpraten en de volgende dagen gingen
we over tot de gebruikelijke dingen van nietsdoenerij. Samen met
vrienden wandelen of fietsen naar Albir of om koffie of iets ander
te gebruiken. We waren trouwe klant bij Belgische Universal Lounge
Bar. Bezoeken van de markten in Albir, Altea, Alfas en Benidorm en
dit vooral om achteraf samen koffie te drinken en lachen en gappen
maken. Shoppen in Benidorm of in het commercieel centrum van La
Marina in Finestrat kwam ook geregeld voor. De vele restaurantje
zoals bij de chinees, de wok, Petrer's snack bar en eens in de week
het betere restaurant Sabor, uitgebaat door een Belg, waren vaste
ingrediënten van ons verblijf. Tussendoor deden we dan nog ons
boodschappen bij de Lidl of in de Mercadona. Ons vlees kwam van bij
een Belgische slager.
Al deze
verplaatsingen deden we meestal met de fiets, kwestie van onze
conditie op peil te houden. Wat was het leven mooi!
01-07-2016, 00:00 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
| 08-06-2015 |
| Belgische belastingen simpel uitgelegd |
Het
principe van de belastingen kan heel simpel uitgelegd worden. Heel
veel mensen begrijpen het echter toch nog niet en ziehier dus wat ik
neerschrijf........
Dit kan u misschien helpen:
Stel
u voor dat 10 vrienden alle dagen samen enkele biertjes gaan drinken.
De rekening bedraagt iedere dag 100. (Dat maakt normaal 10 per
persoon). Maar onze vrienden bepalen dat de factuur zal betaald worden
volgens een verdeelsleutel van de belastingen. Dit geeft volgende
verdeling :
De eerste 4 (de armste) betalen niets.
De 5de betaalt 1
De 6de betaalt 3
De 7de betaalt 7
De 8ste betaalt 12
De 9de betaalt 18
De 10de betaalt 59
De tien mannen treffen mekaar iedere dag om enkele pintjes te drinken, en zijn heel tevreden met de oplossing.
Tot
de uitbater op een dag beslist van aan het groepje een
getrouwheidspremie te geven: Gezien jullie heel goede klanten zijn,
geef ik vanaf vandaag een afslag van 20 per dag. Ik zal dus nog enkel
80 per dag aanrekenen
De groep beslist van de 80 verder volgens dezelfde norm te blijven verdelen. De eerste 4 betalen nog altijd niets.
De
6 anderen (de betalende klanten) wilden in eerste instantie de 20 in 6
delen waardoor iedereen 3,33 minder zou moeten betalen.
Maar als ze dat deden zou de 5de man moeten betaald worden om mee te drinken.
De
uitbater stelde voor dat het beter zou zijn elk van de 6 een
procentueel verminderende afslag te geven. Hij maakte volgende
berekening:
De 5de man moet niets meer betalen. (Een arme meer)
De 6de betaalt 2 ipv 3 (33% vermindering)
De 7de betaalt 5 ipv 7 (28% vermindering)
De 8ste betaalt 9 ipv 12 (25% vermindering)
De 9de betaalt 14 ipv 18 (22% vermindering)
De 10de betaalt 50 ipv 59 (16% vermindering)
Hiermee
moest toch iedereen tevreden zijn, dacht hij. De eerste 4 bleven
gratis drinken. Er kwam zelfs een gratis drinker bij. De vijf anderen
betaalden minder dan vroeger, dus...wie kon er nog iets tegen inbrengen?
Maar
éénmaal buiten, begon elk van hun zijn toestand te bekijken. Niet
serieus, ik krijg slechts 1 van de afslag begint de 5de.
Daarop de 6de: En ik krijg ook slechts 1 van de 20 afslag, terwijl de 10de er 9 van krijgt
Het
is waar zegt de 7de waarom moet hij 9 krijgen, terwijl ik slechts
2 krijg. De rijkste krijgt het grootste deel van de afslag.
Eén minuutje voor Brussel roept de 1ste wij 4 hebben helemaal niets gekregen. Dit systeem buit de armen uit.
De 9 mannen omringen de 10de en beginnen hem uit te maken.
De volgende avond is de 10de man niet aanwezig.
De
9 andere nemen plaats en drinken hun biertje zoals altijd, tot op het
moment dat er moet betaald worden: dan ontdekken ze iets heel
interessant.
Ze
hebben niet genoeg geld om te betalen, zelfs niet om de helft af te
dokken. Dit, beste vrienden, is de gekende opmerking die velen maken
over ons belastingssysteem: De rijksten hebben het meeste profijt bij
een lastenverlaging.
Belast ze nog meer, beschuldig hen van rijk te zijn en ze zullen zich niet meer vertonen. Ze gaan een pint gaan drinken in het buitenland.
Voor diegenen die het begrepen hebben: geen verdere uitleg nodig.
Voor diegenen die het nog niet begrepen hebben: geen verdere uitleg mogelijk.
Met dank aan Marijke Geerkens
08-06-2015, 00:00 geschreven door bert
|
|
|
Categorie:Allerlei
|
|
|
|
| Mijn GASTENBOEK |
Druk op onderstaande knop om ons een berichtje achter te laten in ons gastenboek
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
Het was toen 10 juni, slechts 20 dagen na het
fatale verdikt! Haar huidskleur werd geel. Met een rollator heeft ze
zich dan een paar keer kunnen verplaatsen tot aan het toilet. Maar al
vlug was dit ook voorbij en moest ze gebruik maken van een
toiletstoel. De thuisverpleging kwam nu vier maal per dag langs. Toen
Lorin op 17 juni op bezoek kwam bij moemoe had hij een cadeautje bij:
de mooiste tekening die hij al ooit had gemaakt. 
Toen vroeg hij:
Moemoe heb jij ook een cadeautje voor mij? Inderhaast stak ik
haar een paar panini voetbalprentjes in haar handen om deze aan Lorin
te geven. Maar helaas, deze situatie kon zij niet meer verwerken.
Zelfstandig eten was ook niet meer mogelijk. En telkens als er bezoek
was kwam er een glimlach op haar gezicht. En telkens bij het afscheid
van haar bezoek zei ze: Blijf nog een beetje.
