Heel lang geleden dat ik mijn blog nog eens heb
bijgewerkt! Dit weekend ga ik er werk van maken! Net 2 weken op de Phelophepa
trein geweest (www.trainofhope.org) - zonder internet - , waar ik elke
dag onvergetelijke ervaringen heb opgedaan! Veel meer uitleg, details en foto's
volgen dus zeker nog dit weekend!!!
The Psychologists team Boven van links naar rechts: Eloise, Khaya, ik,
Lynette, Mischildes en Lien Onder van links naar rechts: Anele en
Heinrich
Ik ben ondertussen terug 4 weken in Bloemfontein! Ik heb hier al terug veel beleefd en vele leuke dingen gedaan. Zo ben ik toch eens achterop kunnen meerijden op de motto (voor een kleine 2 uur) langs de afgelegen wegen rond het mooie Bloemfontein. Ook ben ik een paar keer gaan muurklimmen (wat duidelijk niet mijn sterkste kant is!). Opnieuw heel wat braai's gehad, maar elke keer lekker gezellig! En vandaag ben ik een dagje naar de rivier geweest, waar ik heb leren waterskiën!
Dit is heel kort een verslagje om iedereen wat in te lichten. Nu ben ik aan het wachten tot we worden opgepikt om op de Phelophepa trein te gaan. (http://www.trainofhope.org) De trein zal 2 weken in Upington staan, waar primaire medische verzorging zal worden gegeven aan mensen die nog nooit een dokter gezien hebben (of er zeker geen beschikbaar hebben). De taak van de psychologen is om workshops in elkaar te steken (over seksualiteit, welbevinden, ...)
Ik ga proberen iedereen op de hoogte te houden, maar weet nog niet wanneer ik verslag zal kunnen doen (en het verslag zal zeer gedetailleerd zijn ;) )
Vandaag heb ik weer een leuk dagje achter de rug. Hoewel mijn dag begonnen is met een SPSS voor mijn thesis, was het toch een super leuke dag! :) Op de middag was er verrassingsthee voor Marnelle, die bij ons werkt, maar vanaf januari ergens anders gaat werken. Een moeilijk moment, aangezien iedereen op UNIBS zo close is en het altijd spijtig is als iemand vertrekt. Maar natuurlijk ook veel gelachen, want als iedereen van UNIBS samen is, wordt er ALTIJD plezier gemaakt! Dus best wel leuk!!!!
Na nog eens een bezoekje te hebben gebracht aan Coobah, zijn we vanavond dan naar de Christmas market geweest (zoals de boeremark vorige week, alleen met minder regen en veel meer volk!) Super leuk!
Dropachtige snoepjes die je tong kleuren. Ik voel me terug een klein kind! :)
Een kerstmarkt.. Daar hoort de Kerstman bij! :) Van links naar rechts: Ina, ik, de KERSTMAN, Lien en Ane!
Ik kan niet wachten tot morgen... Dan hebben we nog eens voor een weekend een auto... JOEPIE!!! :)
Daarnet toch nog eens geconfronteerd geweest met de andere- en minder mooie kant- van Zuid Afrika. Zoals elke dinsdag en donderdag (hoewel het eerlijk gezegd al een tijdje geleden was, maar oké, daar gaat het nu niet om :) ) zijn we naar de Zumba geweest, hier op de campus. Aangezien wij met Belinda meerijden (degene die Zumba geeft) waren wij er nog als laatste, samen met nog enkele anderen. Een meisje kwam de Farm terug binnen en zei dat ze haar ruit van haar auto hadden ingeslagen. Bleek dat het meisje dat met haar meegereden was, haar handtas gestolen was, met ALLES erin! Pff, zeer vervelend allemaal! Het andere meisje, de bestuurder, had nog geluk want haar handtas lag ook in de auto, maar die hebben ze om de een of andere reden niet meegenomen. Het ding is, wij zitten daar heel afgelegen op de Zumba, er komt ongeveer niemand. En als wij dansen, in een grote stal :), staan de poorten open met zicht op de auto's en vooral op het hek en de weg die naar de Farm leidt. Niemand van ons had iets gezien, hoewel de persoon of personen die dit gedaan hebben, waarschijnlijk wel gepasseerd zouden moeten zijn.
Ze hebben dan de Security gebeld, die zijn snel gekomen. Auto mee naar de Security, vingerafdrukken nemen, .... Ocharme die meisjes... Vooral dat ene meisje, echt alles zat erin (GSM, portomonee, sleutels...)
Dus ja, hoe mooi het hier ook is... Die dingen gebeuren hier toch echt wel net iets te vaak!
(Diefstal, inbraak, geweld, verkrachting, ...) Dus ja... Echt wel eens de mindere kant!!!
Vandaag ben ik nog eens naar een braai geweest! Helene, een andere stagair,
had gevraagd of we haar wilden vergezellen! Hier gaan bijna alle jongeren
naar de kerk. Daar vormen ze dan community groups. Elke week komt de groep samen
om samen te bidden, gewoon samen te zijn, samen een braai te doen, samen
.... Vandaag kwamen al de verschillende community groups samen aan de kerk en
werd er samen een typische Zuid Afrikaanse braai gehouden. Er was pap en saus
voorzien, iedereen brengt zijn eigen vlees en drinken mee... De jongens
steken grote open tonnen aan met grills erop waarop het vlees wordt
gebakken..
Traditionele pap en saus En natuurlijk... Zoals altijd... Veel vlees!!! Vandaag was dat er in heeeeele grote ketels! :)
En dan, eten maar! Dat
is echt zo gezellig allemaal! Zoveel jongeren bij elkaar, je kent bijna niemand
en ook de anderen kennen lang niet iedereen. Maar je zit samen, je babbelt
met mensen, je babbelt met andere mensen, .... Dus ja, echt wel de ideale
manier om nieuwe mensen te leren kennen! En zoals altijd is het moto hier: Er
is altijd plaats voor eentje meer!
Dus ja! Echt heel erg gezellig! En
weer heel wat nieuwe mensen leren kennen, wat altijd zeer leuk is! Ooh ja, en
dan even op verkenning in de kerk! Hoewel ze daar nu aan het verbouwen zijn,
is het daar nog steeds enorm de moeite! Even voor alle duidelijkheid: als ik
spreek over "kerk", beeld je dan absoluut geen ruimte in met stoelen, een
altaar, een kruis, een mariabeeld en nog honderden andere beelden van heiligen!
Nee... Een kerk is hier: een atrium, grote ruimte, snooker, poolen,
pingpong, lounge, .... Een ruimte waar iedereen samen kan komen... Echt, ik
ben helemaal verkocht! Vind het elke keer echt zo enorm leuk om naar de kerk te
gaan.. Wie had dat ooit gedacht! ;)
Maar dus... Na het eten werd
iedereen dan nog eens naar binnen geroepen. Blijkbaar gaat er iemand van de
kerk voor een tijdje naar Kaapstad verhuizen. Dus, er werd vol lof over hem
gepraat, anderen stonden recht om ook over hem te praten. Nadien zijn zijn
vrienden opgestaan, hebben hun handen op zijn schouders gelegd en de rest van de
groep (75 personen...?) strekte zijn of haar hand uit naar hem en samen werd er
"gebeden" dat het hem goed zou afgaan. Op die moment (duurt een 2-tal
minuten) doet iedereen zijn ogen dicht, strekt zijn hand naar voor/ naar hem en
luistert naar wat iemand vanvoor zegt. Je voelt op die moment echt dat iedereen
het beste met hem voorheeft!
Ja, het is heel moeilijk te beschrijven hoe
het er hier aan toe gaat op momenten als deze. Maar elke keer opnieuw vind ik
het zo super om te zien hoe iedereen met elkaar begaan is en het beste wil voor
elkaar. Daarnaast is iedereen altijd zo enorm vriendelijk, behulpzaam...
Het is zo leuk om hier te zijn!!!!! :)
En ah ja...Achteraf wilden
ze natuurlijk nog eens met ons op de foto... :)
Vandaag zijn we uitgenodigd door Prof. Malan Heyns en zijn vrouw (zo een lieve madam!) om met hen op restaurant te gaan. Alweer een voorbeeld van de Zuid Afrikaanse, onovertroffen, vriendelijkheid! Toen wij hier kwamen, is hij ook meteen kennis komen maken met ons op UNIBS. Hij is blijkbaar degene die een tijd geleden de eerste contacten heeft gelegd met de KU Leuven, dus het is eigenlijk dankzij hem (en natuurlijk alle anderen in UNIBS en in Leuven) dat wij hier zijn! Hoewel hij eigenlijk al op pensioen is, is hij nog steeds erg actief! Hij heeft blijkbaar heel wat baanbrekend onderzoek gedaan rond Alzheimer.
En een namiddagje met hem doorbrengen op restaurant is eens iets anders! Vragen dat hij stelt! :) Heel veel vragen! Bijvoorbeeld: Welk punt in de geschiedenis vind jij dat zou moeten worden veranderd, zodat de rest van de (blanke) wereld het de blanke Zuid-Afrikanen niet meer zou kwalijk nemen dat vooral de gekleurden en de zwarten in de situatie zitten waarin ze nu zitten (meeste blanken= hogere klasse of "have's" en meeste gekleurden en zwarten= lagere klasse of "have not's"). De zin alleen al is al moeilijk, je moet hem zeker 2x lezen om het te verstaan :) Laat staan dat je die vraag moet beantwoorden :)
Een zeer interessante namiddag dus, met hersenactiviteit a volonté!! :) Maar het was zeer leuk!
Ik kan niet wachten om nog eens met hen op restaurant te gaan!!!
Vandaag ben ik nog eens vroeg opgestaan. Dit omdat ik graag eens naar de boeremark in Langenhovepark wou gaan (hier in Bloemfontein!), die elke week zaterdag voormiddag is. Dus ja, om 8 vertrokken, om kwart na 8 daar..
Boeremark
Boeremark
Natuurlijk... Vandaag hebben ze hierboven besloten om het eens goed te laten regenen.. Dus, de hele dag regen!! Bijgevolg stonden er niet veel kraampjes op de boeremark... Gelukkig was er nog wel wat te beleven, maar het was toch niet op volle toeren! Ik stond bij een kraampje (Lina's) te kijken naar de dingen die ze gemaakt had. Lien en ik waren aan het babbelen, en zoals bij zoveel mensen die ons horen praten, worden we aangesproken omdat ze willen weten welke taal we spreken. Die vrouw helemaal onder de indruk en zo trots dat ze ons wat kon verstaan. Ze heeft ons zelfs gratis 2 van haar zelfgebakken pannenkoeken gegeven.. Zomaar, omdat we van België zijn en om ons welkom te heten!
Die Zuid Afrikaans gastvrijheid en hartelijkheid! Echt onovertroffen! Zo een lekkere pannenkoeken seg! Was lang geleden dat ik er nog eentje gegeten had. Ze smaken bijna hetzelfde als thuis, alleen had ik de indruk dat ze er precies kaneel bij doen.. Nu ja, in ieder geval erg lekker! Zeker als het regent buiten!
Nadien zijn we nog wat gaan wandelen (lees: onze weg zoeken :) ) in Langenhovepark. Dan hebben we toch maar besloten om tegen de middag terug naar ons appartement te gaan, omdat het nog steeds regende (nu trouwens ook nog altijd!) Wat een weer! Het lijkt wel alsof we worden voorbereid om terug naar België te gaan, op het typisch Belgische weer!
Terug thuis heb ik dan nog wat verder gewerkt aan de kerstversiering! Deze week heb ik besloten om de versiering (die mama heeft meegebracht - dank u mama!!) eens mooi uit te stallen in ons appartement en op mijn kamer!
Zooooooo gezellig!
Want Kerstmis hier, dat is toch wel iets anders. Bijna geen gezelligheid! Hier is het een grote barbeque... Geen kerstboom, weinig lichtjes, ook wel veel cadeaus! Maar toch, die gezelligheid van thuis wordt gemist!
Dus ik ben heel blij met de kerstversiering die zo mooi uitgestald is! En dan die kaarsen erbij! Zo leuk!!!! Ik heb zelfs een kerststalletje met alles erop en eraan van Play Mobil! :)
De volledige kerstal met versiering erachter
Herder :)
Kinneke Jezus met de mame en de papa (en ja, de os en de ezel he!)
Zelfs de koningen zijn al gearriveerd in Zuid Afrika!!
Kortom, ik ben dus blij met de kerstversiering! :) Hoewel het nog steeds raar is om kerstversiering te hebben, met een temperatuur van +30 graden... :)
Vandaag was het weer een hele warme dag in Bloemfontein! De dag is begonnen met case presentations van de andere interns en daarna hadden we koffie, thee, taart en quiche op UNIBS. Zoals elke vrijdag, zat de dag erop om 1 uur en zijn we naar het appartement terug gegaan. Dan hebben we besloten om nog eens naar Mimosa Mall te gaan, om te gaan shoppen (kleedjes passen :) ) en inkopen te doen voor de week. In de winkel kwamen we Didi dan terug tegen, die ons direct uitnodigde om vanavond met haar en haar broer mee te gaan naar Youth Rally. Wij natuurlijk super enthousiast, dus yes, "it's a date!".
Om half 6 is Didi haar broer (Levert) ons komen oppikken en heeft ons meegenomen naar de kerk waar de Youth Rally zou plaatsvinden. Dit is eigenlijk een samenkomst (4x per jaar) waarbij al de youth groups van de verschillende kerken (allemaal jongeren) samen komen om over dingen te praten en elke youth group een actje doet of zoiets.
Eenmaal daar aangekomen werden we weer zo hartelijk als altijd ontvangen. We hebben de pastoor leren kennen (Pastor Tim) en zijn vrouw (Pastor Gillian), die uit Schotland komt! Zij was razend enthousiast om nog eens met Europeanen in contact te komen, na al 17 jaar in Afrika te wonen. Dat enthousiasme sloeg al snel over, maar daarover sewes meer ;)
Om half 7 begon de dienst dan. Net zoals de vorige keer hield dat in dat er eerst een half uur gezongen werd, met een live bandje en enkele zangers en zangeressen (ook van de jongeren)! Maar de liedjes die hier gezongen worden zijn zo aanstekelijk, dat zelfs ik mee begon te dansen en zingen (en dat wil al wat zeggen ! ) :) Ik schat dat we daar met 150 mensen waren... Misschien 200... Na een paar liedjes begonnen enkele van de jongeren zelfs naar voor te komen om daar de typische afrikaanse dansen te doen (in een rij, in ganzepas enzo :) ) Maar echt, zo gezellig en zo een groepsgevoel! Niet te doen! Iedereen zingt, danst, ... Daarna kwam zelfs de pastoor op het podium en begon mee te zingen, te dansen, te springen... Echt ongeloofelijk en totaal anders dan in België. Serieus, als ze dit in België zouden hebben, zouden er heel wat mensen naar de kerk gaan! Het is zo een leuke manier om samen te zijn en te luisteren naar elkaar en elkaar te leren kennen! Echt geweldig! Liedjes met teksten als "I am royalty, I have destiny, I have been set free, I'm gonna shape history" worden door iedereen luidop meegeschreeuwd (en ondertussen hoor je heel wat mensen "amen" roepen)! Zelfs de pastoor staat mee te roepen, maar echt, ik kan het moeilijk beschrijven, maar dit bezorgt je echt rillingen! Wat een groepsgevoel! Het thema van vandaag was dan Christmas or Christ- Missed? Het ging erover hoe Kerstmis niet meer in teken staat van God en geloof, maar vooral draait over het krijgen van cadeautjes (waar ze wel een punt hadden). Deze dingen worden dan voorgedragen door de Youth Leaders (en niet door de pastoor, volledig tegen de verwachtingen in!). Er was ook een jongen (13-14 jaar, Angelo) die een eigen geschreven tekst voorbracht, over het belang van in het dagelijkse leven toe te passen wat je in de kerk leert en niet te snel te oordelen en elkaar te helpen! Wooooow, wat een tekst! En dat voor zo een jong manneke! Ik viel echt van de ene verbazing in de andere!
Op een gegeven moment vond Levert het dan nodig om aan iedereen mee te delen dat er vandaag speciale gasten aanwezig waren. Ik zeg nog tegen Lien, ik hoop dat hij het niet over ons heeft! Zegt hij dat er 2 Belgen zijn, Silke en Lien, en vraagt hij of we willen rechtstaan en ons aan iedereen willen laten zien. Een luid applaus en geroep barst los! Niet te doen! En ik stond daar met mijne knalrode kop natuurlijk! Daarna werden er enkele sketches opgevoerd en toen kwam Pastor Tim terug op het podium. Hij vroeg of de 2 Belgische visitors nog eens op het podium konden komen. Als ik ervoor al rood was, dan was ik het nu zeker :) In ieder geval, wij dat podium op. Hij vroeg ons om te beschrijven hoe Kerstmis er bij ons uitzag. Ik vertelde dat het bij ons - in tegenstelling tot hier - nu winter is en dat wij soms een witte kerst hebben. Een zucht ging door de zaal :) Daarna vroeg hij wat wij eten, in vergelijking met de typische braai die ze hier hebben op Kertsmis. Lien vertelde dan over gevulde kalkoen :) Opnieuw een zucht. Dan vroeg hij of ik in het Vlaams eens wou vertellen hoe het eruit zag op kerstmis in België. Ik vertelde over al de dingen die wij eten, maar ik was nog maar net begonnen, of iedereen begon al te gniffelen omdat het voor velen de eerste keer was dat ze Vlaams hoorden en vonden het speciaal dat ze het meeste konden verstaan van wat ik zei (ik had op voorhand in het Afrikaans gezegd dat ik traag zou praten - Ek sal probeer om stadig te praat). Verbazing alom dat ze mij toch redelijk goed konden verstaan! En onder de indruk van hoe Kerstmis er bij ons uitzag...
Met Pastor Tim (zaaaaaalige kerel!) , vooraan in de kerk J
Maar dan...
Dan komt het...
Zegt die pastoor eventjes in de vlucht: hoe dansen jullie in België? Doe dat maar eens voor. En voor al degene die mij kennen... Ik en dansen... Er zijn veeeeeeeel betere combinaties te maken ;) Dus ja.. Daar stonden wij dan... Gelukkig dat ik geen schrik heb om voor een grote groep te staan, maar seg, als ze vragen om te dansen... Man man man! De pastoor vroeg dan voor muziek (typische Afrikaanse muziek) en enkele jongens kwamen op het podium hun typische Afrikaanse dansen tonen (onder luid applaus!). Kwam er daar zelfs eentje met zijn achterste tegen mij aan dansen! Mannekes, wat een belevenis! :) In ieder geval, de jongens hadden hun ding gedaan, en dan was het onze beurt! Pfff!!! Die pastoor pakt mij vast en duwt mij alleen naar voor! En daar stond ik dan... Hahahaha... En Silke mocht beginnen dansen, op Afrikaanse muziek dan nog wel! Dus ja, een beetje tralala hier, een beetje tralala daar... En dan luid geroep, enorm applaus, en heel wat mensen die rechtsprongen om mij aan te moedigen! Hahaha, wat een gedoe! Bleek dat ze dat nog eens allemaal gefilmd hebben ook... Dus ja, youtube, here I come! In ieder geval, daarna mochten we terug naar onze plaats (opnieuw onder luid geroep en applaus).
Dan hebben we nog wat gezongen en gedanst (in groep deze keer! :) ) en is de pastoor beginnen preken. Maar preken... Preken dat die kan! Niet te doen! Daar kunnen ze in België nog eens wat van leren! Echt niet te doen! Hij vertelde dat als er iemand zwanger is (zonder getrouwd te zijn!) dat je haar dan niet moet veroordelen en dieper in de put moet duwen, maar dat je haar moet helpen. Het verleden is het verleden. We leven in het nu en we oordelen niet! Als iemand valt, zal er iemand zijn om je op te rapen. Als je pijn hebt, zal iemand je wonden komen verzorgen. Als je problemen hebt, praat erover. Drugs, alcohol, ... zijn allemaal verleidingen van deze tijd. Zet geen masker op, maar kom ervoor uit. Het is niet erg als je dat probleem hebt, het is niet terecht als je daarop zou worden veroordeeld. Dat is juist wat er niet mag gebeuren. Het geloof zegt dat die dingen niet goed zijn, maar dat het nog erger is als je anderen daarop afrekent en hen verder put induwt dan ze al zijn. In de plaats moet je hen helpen.
In ieder geval, heel vooruitstrevend, heel dankbaar, heel gezellig, een enorm samenhangend en groepsgevoel, veel gelachen, gedanst, gezongen, plezier gemaakt en van de muziek genoten! Wat een belevenis zijn die kerken/ diensten toch!
Achteraf zijn ze nog eens komen vermelden tegen mij dat ik zo schoon kan dansen.. Jaja, zal wel :) Ook hebben we nog iets te drinken en te eten gekregen. Geen idee wat het drankje was, maar ik heb wel voor de eerste keer koeksisters geproefd (iets typisch van hier!)
Koeksisters Deeg dat in olie wordt gebakken, suiker wordt rond gedaan en dan in de koelkast wordt gelegd om te laten kristaliseren.
Daarna wilden ze nog met ons op de foto (ik voelde mij als een filmster :) ). Foto's, foto's, foto's en nog meer foto's.
Wel een mooie foto! Van links naar recht: Robyn, Ik, Viaane, Didi, Lien en Levert :)
Bij het vertrekken komt iedereen je nog een knuffel geven, ook al ken je ze niet! (een dikke, stevige knuffel! Daar ben ik nu aan gewend geraakt, dus als ik terug thuis en ik geef jullie een knuffel, je mag gerust zijn dat het een stevige zal zijn! :) ) De mensen hier hebben echt een talent om je onmiddellijk op je gemak te laten voelen en op een heel warme en hartelijke manier welkom te heten! Pastor Gillian (de vrouw) vroeg ook nog om chocolade van België mee te nemen als we terug komen (als is het maar eentje :) ) want dat miste ze wel, nu ze niet meer in Schotland woonde. Dus ik heb haar beloofd haar wat te bezorgen :) Didi heb ik ook haar chocolaatjes bezorgd... Ze straalde! :) Vreemd om te denken dat dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn (zoals chocolade) hier zoveel kunnen teweegbrengen!
In ieder geval, weeral een zeer interessant dagje erop zitten!!!
