Met dit schrijven is hij er eindelijk: mijn weblog. Ik speelde namelijk al een tijdje met de plannen om een weblog te starten maar het kwam er niet van. Maar niet getreurd, hij is er: Samen Alleen.
Als u dit leest dan bent u hier zeker niet via mij opgekomen. Ik vertel namelijk niemand dat ik dit weblog schrijf, ik wil genieten van de anonimiteit die op het internet te vinden is. Nu moet u niet bang zijn dat ik mensen ga beginnen uitmaken of belachelijk maken, neen, ik wil gewoon een platform waar ik het diepste van mezelf in kwijt kan zonder dat ik erover moet praten. Gewoon mezelf zijn, zonder schrik te hebben voor de gevolgen. Dit is wat dit is, niet meer niet minder. Samen Alleen: of hoe ik de dingen zie...
