Inhoud blog
  • Jefke
  • Ramadan
  • to heal
  • nou moe?
  • MERRRRRDE!
    Zoeken in blog

    Categorieën
    Laatste commentaren
  • trots (Schaduw Zijde)
        op Saskia
  • grmpf (blablamie)
        op mama
  • *** (Tal)
        op mama
  • Athene- Brussel (blablamie)
        op vreemde vogel?
  • :-) (blablamie)
        op vreemde vogel?
  • blablablog

    07-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.welles nietes
    Kierewiet word ik.  Het duurt nu al minstens een maand, het welles-nietes-spelletje van gaan we naar Marokko ja of neen.  Het begint er steeds meer op te lijken dat we niet gaan.  Omdat ik weer eens gelijk heb.  Van in het begin zeg ik dat het gekkenwerk is om in juli naar Marokko te gaan, dat een hele maand veel te lang is, dat het niet verstandig is om alleen wij twee te gaan.  Eindconclusie in zicht maar het lijkt erop dat het geen maand wordt en ook niet juli, gewoon omdat het te duur is.  Vliegen in dit seizoen is onbetaalbaar en een maand ginder gaat ons stukken vel kosten (nee, niet door de zonnebrand!), met de auto gaan wil zeggen uren, dagen file, benzine, verzekering, wat als...-kosten, boot, slijtage, extra's zoals bagagedrager, slapen en eten onderweg enz.  Ik zag het anders wel zitten om een maand lang het land te ontdekken maar ook dat lag zo simpel niet.  HIJ gaat zijn familie bezoeken, en IK kan toch alleen niet gaan rondrijden?? (en waarom niet???)  Ik wou neef Bart meenemen, dan was ik niet alleen, maar dat zag HIJ dan weer niet zitten, om verschillende niet zo direct aanwijsbare maar wel evidente redenen.  Een ervan was zeker dat hij dan niet zou kunnen pronken met mij, anderzijds was er ook wel schroom om daar met mij alleen toe te komen want iedereen zou direct wel begrijpen WIE ik ben voor hem, ahum.

    Het nieuwe plan - voorlopig - zie ik wel zitten: een tiental daagjes naar Italië, zonzeestranden, mét de auto want vliegen op Italie of Frankrijk zou nu wel heel zot zijn, tenzij de prijzen plots naar beneden duiken, liefst in Ventimiglia bij Anna en Alain en later, in september, naar Marokko vliegen, voor een weekje ofzo.

    Maar hem kennende kan hij evengoed morgen weer van gedacht veranderd zijn.  *zucht* en dan denk ik last te hebben van mijn hormonen soms??  zen soyons zen.  We gaan op vakantie, hoe dan ook.  Al is het in het Jubelpark!

    07-06-2011 om 22:01 geschreven door blablamie


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kat en hond
    Mercredi is ziek.  Vorig jaar, rond deze tijd moet dat begonnen zijn, zat ze met een soort allergie/immuniteitsprobleem.  (is allergie sowieso geen immuniteitsprobleem?)  Ik had het niet in de gaten, ben met vakantie vertrokken en kwam terug naar een rampzalig ziek en ongelukkig beestje.  Diagnose: koorts, zware ontstekingen, ontregeling van haar perceptie, allemaal door die allergie die zware ontstekingen op haar snuit en poten veroorzaakte. 

    Sindsdien heb ik het wel in de gaten: een pootje waaraan teveel gelikt wordt, direct controle, en deze keer ja hoor, prijs.  Ok, pootje ontsmetten, regelmatig de vuiligheid eruit halen, verzorgen.  Maar het beterde niet, integendeel.  Het vocht en de vuiligheid werd geelachtig, het pootje werd dikker: ontsteking.  OK, naar de dokter dan maar.  De rit van vorig jaar hebben we per auto moeten afleggen, ook al is dierenarts omzeggens om de hoek.  Zelden zo'n wilde kat gezien, de dokter heeft haar toen een kalmeermiddel gegeven.  Beestje stond dan ook te ijlen van de koorts, ocharme.

    Ditmaal gingen we kalm naar beneden, onder het nodige protest ja uiteraard (niet in het minst omdat ze eigenlijk eten verwachtte en patat, daar sleep ik haar gewoon de deur uit!), maar toch deftig.  Eventjes de deur open, om te wennen aan het lawaai, de mensen, de stank, en dan hop, de straat op.  Zonder problemen.

    En dan binnen bij de dierenarts.  Ik zette het paar bange oogjes in de kooi op de stoel, net nog met zicht op die grote labrador die er schuinover zat maar er o zo lief uitzag.  De eigenaars zegden dat hij wel ok was met katten.  Mercredi heeft nog nooit een hond gezien en ik wou wel eens weten wat haar reactie zou zijn.  Met een schok kreeg ze die hond in de gaten, ik heb een poes zich nog nooit zo klein en onbeweeglijk weten maken. Als er een gaatje achteraan in die kooi had gezeten, was ze erin gekropen!  Jeminee...   Laughing

    Als klap op de vuurpijl kwam er net op dat moment een ander model uit het dokterskabinet gevlogen, baasje met zich meeslepend.  Hijghijg pufpuf, djiezes, dat die beesten het leuk vinden om zichzelf te wurgen...  Shocked
    En Mercredi werd nog kleiner.
    Sleephond buiten, labrador naar binnen, wij alleen in de wachtzaal.  Maar Mercredi zat nog steeds onbeweeglijk in haar hoekje geplakt.  Ze weigerde zelfs van me aan te kijken!  Ik zag haar denken "heb je me naar hier gebracht om me te laten opvreten door die wildebeesten??  verraadster!"  Evil or Very Mad

    Bij de dokter wou Mercredi natuurlijk niet uit de kooi - oh by the way, ze was er uit eigen beweging en zonder morren in gekropen - maar dierendokters weten daar natuurlijk wel weg mee en voor ze het wist had ze twee spuitjes in haar achterwerk zitten.  Nog vijf dagen antibiotica slikken en het zal wel weer ok zijn.  Hopelijk weer tot volgend jaar, of nog later, of nog liever tot nooit meer. 

    07-06-2011 om 00:00 geschreven door blablamie


    26-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mama
    is het normaal dat een moeder zit te krijsen dat je vieze goestingen hebt en dat je misschien wel zwanger bent
    - als je 46 bent en
    - omdat je een boterham eet met boter en zout en peper?
    *zucht*

    Ik heb een lieve mama maar ze kan soms zo wreed domme dingen zeggen.
    en *zucht*

    ik lijk op haar.

    26-05-2011 om 07:33 geschreven door blablamie


    15-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Brussel - Athene
    Jazeker, Brussel lijkt op Athene, steeds meer.  Hoewel je hier niet zo gauw een junkie ijlend en kwijlend op straat zal vinden met de naald nog in z'n arm.  Wat je in Athene dan weer niet hebt, is dat je op een terras op een zonnige vrijdagmiddag plots Bent van Das Pop ziet opduiken.  Tiens?  Bent?  Het zal hier z'n Brussels stamcafé zijn zeker?  Tot ik even later besef dat die jongen daar binnen in het Belgacafé een concertje aan het geven is.  Geen kat die wild wordt, geen haan die ernaar kraait.  Niet dat we Bent niet goed vinden hoor, integendeel.  Maar ook dat is Brussel.  Leven en laten leven.  Zo lang als het maar goed is.

    15-05-2011 om 18:59 geschreven door blablamie


    07-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vreemde vogel?
    het is mooi weer en iedereen zit wel ergens buiten, in het park, op een van de concerten of happening van het irisfeest, of een andere gebeurtenis.  er is vanalles te doen, het is gezellig, het is echt terrasjesweer.  en ik?  ik zit thuis, alleen.  ik zit me zelfs een beetje te vervelen.  maar ik heb geen zin om naar buiten te gaan.  nee, het heeft er zelfs niets mee te maken dat ik de auto niet heb, ik zou hem waarschijnlijk toch niet nemen.  op zo'n avond geraak je hem toch niet kwijt, je kan beter te voet of met de fiets gaan.
    nee, ik hou van thuis zitten, alleen.  vooral alleen.  Kramikske komt misschien terug maar voor mij hoeft het niet echt.  ja, misschien laat op de avond, om direct samen in elkaars armen in slaap te vallen. 

    mijn moeder heeft het altijd al gezegd.  "gij moet altijd anders doen dan een ander".  klopt ja.  iedereen zit nu op een terrasje en ik zit thuis, binnen, alleen.  is daar iets mis mee?  toegegeven, mocht ik een terras hebben, zou ik er ook wel op zitten waarschijnlijk.  thuis, alleen.  en ik praat tegen mijn computer.  op tv zijn ze aan het vechten.  mis ik iets?
    ;-)

    07-05-2011 om 22:45 geschreven door blablamie


    25-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.outcast
    Pasen is weer voorbij, goddank.  Alles is deftig verlopen, op mijn eeuwig luidruchtige en nooit zwijgende broer na.  Het was weer eens schandalig dat ik geen of dees tv-programma niet kende en ja, kranten lees ik ook al niet zeker? Nee, niet echt.  Sommige dingen interesseren me, andere dan weer niet.  Toevallig die die hem blijkbaar wel interesseren (en die voor het algemeen goed absoluut niet relevant zijn, tenzij je je 100% denkt verwant te voelen met bepaalde Vlaamse politici, omvang inbegrepen).  Verder heb ik elk verhit debat over politiek handig weten te ontwijken.
    Eén ding weet ik wel zeker: als ik hun zus niet zou zijn, zouden mijn broers me maar niks vinden.  Ik ben en blijf voor eeuwig de vreemde eend in de bijt.  Op zich is de vreemde eend zijn niet zo erg; ik heb heel veel vrienden die waarschijnlijk net daarom mijn vrienden zijn.  Maar in de familie ben en blijf ik de outcast, zij die tot nog toe niks van haar leven heeft gemaakt en elk plan of elk bewijs daarvan wordt van de hand gewezen.  Wat weet ik nu van werkgelegenheid en arbeidswetgeving?  (sic!)  Ok, ergens wel schattig, het kleine onwetende zusje, zij kan toch niet groot geworden zijn en zowat expert in de materie?  Maar helaas, dan beginnen ze ook nog over de geur die ik verspreid.  Had ik me toevallig ingesmeerd 's ochtends met een body oil die geurt naar patchouli.  Oh, helaas er niet bij nagedacht dat die geur totaal passé is.  Af en toe lees ik toch wel eens een damesblaadje - toegegeven, dat kan ondertussen alweer een jaar geleden zijn - en daar dacht ik toch gelezen te hebben dat die geur opnieuw in de mode was.  Persoonlijk heb ik hem altijd wel lekker gevonden.

    En dan krijg ik 's avonds Kramikskes broer op bezoek, die me een gezellig mens vindt, die vindt dat ik heel Arabisch overkom (dat vind ik dan wel een complimentje) en zijn vriend vond mijn muntthee lekkerder dan die van zijn vrouw (LOL).
    En ik herinner me waarom ik me bij mijn Syrische schoonfamilie zo thuis voelde.  Wat ik ook deed, hoe ik ook rook, wat ik ook zei, het werd allemaal gesmaakt en op z'n minst aanvaard, zelfs m'n humeurwisselingen en emotionele uitbarstingen.  Raif was ook een outcast, maar doodgraag gezien.  Ik heb daar pas gevoeld wat familieliefde was.  Zo groot dat er ook nog genoeg was voor mij.

    Niet dat mijn familie me niet graag ziet, ik hoop dat ik er mag van uit gaan van wel.  Maar als ik nu niet de dochter was, wel de schoondochter, dan durf ik er echt niet zo zeker van te zijn.  En da's echt geen leuk gevoel. 

    Ik klaag niet hoor, ik ken mensen die dat gevoel nog erger ervaren en die veel minder op hun ouders en hun broers kunnen rekenen.  En ik ken er eigenlijk veel, hier in Belgie.  Ik zit nog bij het soort familie dat er net iets meer moeite voor doet.  Ik heb een fantastische moeder en een vader die me op zijn stugge manier heel graag ziet.  En mijn broers, tja, in al dat betweterige gelul voel ik ergens toch een frustratie die de mijne deelt (alleen zullen zij het zo niet durven zien), we zijn tenslotte producten van dezelfde mentaliteit.  Maar persoonlijk voel ik me steeds minder thuis.

    25-04-2011 om 10:44 geschreven door blablamie


    20-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dans
    een dagje in mineur.  ik wou zo graag voortdansen, maar de cursus die ze me aanbieden is mijn ding niet.  dus ik dacht: een stapje hoger, te hoog ja, maar dessalniettemin zal het me van pas komen bij die cursus die ze me aanbieden, want dat is voor mij nu nét iets wat ik niet zo direct aankan.
    maar ze willen niet.  ze vinden dat ik eerst dit gedeelte moet doorspartelen - met sjaaltjes en stokken en castagnetten, aaaai, écht mijn ding niet, terwijl ik juist eerst de lat voor mezelf hoger wil leggen ivm techniek en choreo.  ik zie het niet zitten.  en ik zit geblokkeerd.  ik moet die sjaaltjes en stokken trotseren alvoren verder te kunnen naar wat ik echt wil doen.
    ik hou niet van moeten en niet mogen.  zij zijn de pro's, ze zullen wel weten wat logisch is, en wat ik waard ben.  maar ik hou echt niet van moeten en niet mogen.  en ik ga toch nooit optreden.  misschien moet ik maar eens iets anders gaan doen dan dansen?  snif.  misschien moet ik gewoon maar eens aan mijn conditie algemeen gaan werken (kost evenveel maar min de verplaatsing naar Leuven) en opnieuw leren dansen voor het plezier, gewoon vanuit mijn buikgevoel, hier thuis, alleen en voor mezelf, zonder al die fratskes en ingestudeerde bewegingkjes.  back to me.
    ergens geeft het me een bitter gevoel, een gevoel van afgewezen te zijn.  een gevoel van opgeven ook.  maar ik zie hun voorstel echt niet zitten.  laat ik dan maar van de nood een deugd maken.  tijd voor iets anders. back to me dus.

    20-04-2011 om 17:48 geschreven door blablamie


    12-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.storm
    de wereld staat zo lichtjes op zijn kop.  de Arabische wereld brandt.  mijn geliefde land is in nood.  ik weet niet goed wat ervan te denken.  het is te gemakkelijk om te zeggen dat het de stoute dictator tegen de goede bevolking is.  die goede bevolking is wel beginnen revolteren van in enkele extreem gelegen steden, ver van de bewoonde wereld, in een moskee.  de Syriers hier zeggen dat ze met hun president zijn.  maar de Syriers hier zijn christenen, die uiteraard hun beschermheer beschermen.  vreemd genoeg zijn er weinig opstanden in de grote steden.  daar zijn de mensen alleen maar bang.  bang van hun beschermheer, bang van brandhaarden, bang dat het land uiteenvalt en in een ontzettend bloedige geforceerde burgeroorlog terechtkomt.  mensen die vroeger samen aan tafel zaten paaseieren te eten gaan elkaar nu de kop inslaan voor de kip die dat ei gelegd heeft, om nu uit te maken voor eens en altijd of kip dan wel dan niet altijd halal is.  soms moet dat ook, dit soort katarsys.  grote schoonmaak met grove en bijtende middelen.  maar hier zou er heel veel waardevols kunnen verloren gaan met die taktiek.

    mijn wereld staat ook lichtjes op mijn kop.  ik verander.  ik voel me veranderen.  mensen verschieten, sommigen zeggen zelfs dat ik overdrijf.  nee, ik heb enkel beslist dat ik niet meer op mijn kop laat zitten door mensen die niet eens weten dat ze op mijn kop zitten, omdat ze het zelf zo hoog in hun bol hebben, zo ver van de wereld staan, hun voeten in andere aarde hebben dan de mijne, whatever you call it.

    mijn wereld wordt op z'n kop gezet door Kramikske, die zijn eigen wereld op zijn kop zet.  hij heeft eindelijk besloten van nu eens echt werk te maken van werk en dit nepwerk aan de kant te zetten.  het zal niet al zijn problemen oplossen maar het zal hem op zn minst al iemand maken, iemand die bestaat, iemand die rechten heeft en ze kan opeisen.
    mensen eten mensen.  wij eten elkaars energie.  we houden ervan om die kapot te maken, gewoon omdat we het kunnen.  what kind of creatures are we?

    12-04-2011 om 23:29 geschreven door blablamie


    19-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mama
    mama's verjaardag vandaag en dat wordt gevierd.  82 wordt ze, gezegende leeftijd.  en papa is er ook nog, die is er 86.  beide broertjes de 50 voorbij en ik er niet zo ver meer af.  ons klein familietje. 
    ergens heb ik er een wrang gevoel bij.  mijn neef, die al jaren van de partij is, komt er de laatste tijd niet meer aan te pas.  reden (of excuus?): hij heeft geen auto, broer heeft geen auto meer en neef kan/wil niet achter op de brommer.
    beide broers en ik zijn officieel vrijgezel, dus vrouwen en vriend zijn er ook niet (of zijn niet welkom?).  het is gewoon wij, onder ons.  eigen volk eerst.  en heel dat eigen kleine volkje (behalve ik) heeft op Bart gestemd.  niet mijn neef (die heet ook Bart), nee, die andere, die ondertussen eventjes thee gaan drinken is in Londen.  leuk vind ik dat, ik heb er altijd van gedroomd om naar de tandarts te gaan in Italie, vervolgens te gaan lunchen in Zwitserland, eventjes te gaan shoppen in Nice (allemaal lekker in de buurt) om dan nog vlug eventjes naar de kapper te flitsen in Londen (daar zijn ze een uurtje langer open).  een echte wereldburger die Bart, zoals ik...  ;-s
    gelukkig is er nog het wielerseizoen, dan kunnen we het ook daar eens over hebben.  en binnenkort begint weer de formule 1, daar kan ik dan ook nog over meeklappen.  zolang ze het maar niet hebben over andere tv-programma's.  ik voel me niet zo thuis in "Thuis".  ik kom écht buiten. 
    *zucht*  
    ik zie mijn familie graag hoor, maar...
    snappen jullie het zo'n beetje?

    19-03-2011 om 08:57 geschreven door blablamie


    08-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.AUW!
    Net de jaarafrekening van gas en elektriciteit in de bus gekregen....  Auw auw auw dat doet echt geen deugd.  Ja, inderdaad, we hebben een niet al te warme zomer gehad (om niet te zeggen rotzomer!) en een barkoude en lange winter.  Twee strenge winters na elkaar, want als ik me niet vergis was het vorig jaar in april nog aan het vriezen, en die maand zit er dus mee in.  En dan mag ik nog niet klagen he, er zijn mensen die waarschijnlijk veel kleiner wonen dan ik en nog meer betalen.  Ik zit hier aan een kleine 400 euro, ik herinner me dat ik ooit 600 heb moeten opleggen...  (euro, dus nog niet zo heel lang geleden, en nog bij electrabel, de dieven!)

    Maar toch.  Het stemt me tot nadenken.  Ja het kan beter, het kan goedkoper, en het kan vooral beter voor het milieu.  Want zelfs al stijgen de prijzen, en hebben we lange en koude winters gehad, ik weet dat ik nog veel beter kan.  Foei Ann, ipv de computer in stand by te zetten, gerbruik die "uit"-knop!  Idem met de tv.  En ipv die verbruikende spots in je living, steek je sfeerlampen aan, die werken op spaarlampen.  En trek die gsm-laders uit de stekker als er geen gsm aan vastzit!  En last but not least: isoleer je badkamer.  14° in de winter is niet fijn en heel wat warmte ontsnapt vandaaruit de wijde wereld in.  Het zal je misschien meer dan 400 euro kosten, maar op termijn...

    *zucht*  daar gaat mijn vakantie...


    en dan kijk ik er een website op na die je zogezegd tips geeft om nog meer te besparen.  volgens hen bespaar ik al 4000 euro per jaar.  ain't I a lucky bastard? :p

    08-03-2011 om 18:37 geschreven door blablamie


    28-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ojee
    alles gaat goed, hééééél goed.  behalve dat ik al drie dagen krom loop, mijn rechterarm niet kan en niet zou mogen gebruiken, en voor de rest vecht tegen mijn lichaam dat om rust schreeuwt.  en dat allemaal omdat ik een paar uurtjes heb lopen sporten?  komaan zeg, dat kan niet.
    en nu kom ik  - nét op tijd, was net opgestaan na een hazeslaapje  - tot de constatatie dat de RVB van vanavond plaats vindt op... 28 maart.  oef, in het kopke werkt het nog allemaal.  de rest, da's minder.  overal pijn, een warm hoofd en hoesten.  en ik denk dat ik de week ga uitzitten, al werkend, naar de les enz?  mja...  ik hoop het, we gaan het proberen.  die koortsblazen he, het begint me toch te verontrusten hoor, alles bij mekaar. 
    ik had mezelf een vitaminekuur beloofd.  laten we daar dan morgen maar meteen mee beginnen.

    28-02-2011 om 17:34 geschreven door blablamie


    27-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Terrannee
    Terranneetje,

    ik mis je.

    Het is zo vreemd, je nam niet veel plaats in huis, maar je was er altijd aanwezig.  Je haatte het om dit huis te verlaten, net zoals je het haatte om het eerste huis te verlaten.  Je vond het maar niks als er iets veranderde in huis.  En je vond het geweldig als ik poetste, je had alles in de gaten.  En dat miste ik gisteren.  Die controleblik.  Die schalkse poging om de kamer in te glippen en je ergens te nestelen als ik het niet zag.  Je bent nu een onopvallende leegte in huis.

    Zelfs Norri merkte het.  Die was opvallend lastig gisteren.  Liep doelloos rond, in het lege weg te mauwen.  Kwam dan klaaglijk miauwend naast ons zitten.  Dan weer eens naar de keuken, waar je je laatste momenten op je stoeltje doorbracht, dan weer naar de deur.  Meooooow!  Arme Norri, hij kreeg altijd klappen van Terrannee, en meer dan eens kwam het tot een gevecht, maar toch hield hij van Terrannee, op zijn rare manier.

    Als ik Terrannee oppakte, vond ze dat niet fijn en liet ze dat luidkeels merken.  En meer dan eens kwam Norri dan aanhollen, klaar om aan te vallen.  MIJ aan te vallen.  Eén keer heeft hij zijn klauwen zo diep in mijn kuiten geplant dat ik er een zwart been aan overhield, helemaal stijf en gezwollen, bloeduitstorting.  Daar heb ik hem eventjes iets duidelijk moeten maken.  Sindsdien wist hij niet zo goed meer WIE hij nu moest aanvallen en vaak kreeg Terrannee dan ook maar klop...  ;-)

    In het begin liet ze zich afkloppen, werd ze er depressief van.  Zonder Bubak, die haar altijd had beschermd, was het maar niks, dat nieuwe leventje.  Maar toen gingen we naar die wonderdokter en transformeerde Terrannee van een kleine bange poes in de matrone van het huis.  Dat was ze tenslotte toch ook!  De oudste, zij had het hier toch voor het zeggen zeker?!  En nu is ze weg.  En Norri loopt verloren.  En ik?  Ik vul de gaatjes op.

    27-02-2011 om 10:03 geschreven door blablamie


    23-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'t is ook nooit goed he
    Kramikske blijft hier nu al bijna een hele week aan één stuk slapen.  leuk, zalig, lekker warm in bed zeker met dat vriesweer.  geen kouw voeten. maar dat wil ook zeggen: elke dag om 5u30 wakker en daarna niet meer in slaap geraken wegens stuk hoofdkussen weg.
    vandaag moest ie niet werken, dus rond 2u30 dan toch maar naar huis (of uitgegaan? hij sliep al van toen ik naar de dokter vertrok) en ik het bed en de nacht - zalig - voor mij alleen.  gevolg: te licht geslapen.  d'er was iet weg...  ;-)

    23-02-2011 om 08:33 geschreven door blablamie


    04-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bange buurt
    Kuregem is gevaarlijk. ik heb het nu aan den lijve meegemaakt.  vanochtend, zo'n kwart voor negen.  geen kat meer op straat (want Kuregemnaars vertrekken ofwel veel vroeger naar hun werk, of brengen hun kinderen heel vroeg naar school, of staan gewoon later op).  maar ik had vanochtend niet echt haast en was dus pas om kwart voor negen op pad.  en kom ik twee typetjes tegen die me tegenhouden met een smoesje (had ik al wel aan mijn kleine teen gevoeld, opgepast Anneke), om er dan uit te flappen dat ze wel zin hadden in een rosse.  WAAAAT?!?  ik liep ondertussen al verder, zeggende dat ik een valse rosse was (wat ros??? dit zou jungle brown moeten zijn!) en dat ze maar beter naar huis gingen, moeke had viskes gebakken.  snotneuzen begot, ik kon hun moeder wel zijn! (maar dat ging ik nu ook weer niet aan hun neus hangen...)  ze riepen nog iets, ik heb dan maar teruggekeeld, je wist maar nooit of ze anders begonnen te volgen, maar die twee man aan de overkant hadden het nu ook wel door dat het echt geen vriendjes van me waren.  en anders konden ze nog wel slaag krijgen ook (al hoopte ik dat dat niet zou hoeven)  bah bah.  en dat terwijl ik me net zo gelukkig voelde omwille van Kramikske's goede nieuws...

    en dan kom ik vanavond thuis, redelijk laat, blijven plakken in de stad.  een moment waar elk weldenkend mens Kuregem zou mijden, wegens al die verhalen.  en elke keer weer stel ik vast dat Kuregem 's avonds lééft, het is er gezelligheid troef, de mensen lopen in pakjes op straat, lachen, groeten elkaar, kijken nieuwsgierig naar die voorbijganger in het rood (ik dus) waarvan iedereen wel weet dat ie hier thuis hoort, maar niemand weet wie het eigenlijk is.  vrolijke muziek komt ergens uit een huis, en het Indisch restaurant produceert zoals altijd zijn heerlijke geuren en mooie lichtjes .  de buurman komt net terug van een wandelingetje met zijn hond en zegt vriendelijk goeiedag, om dan meteen de deur achter zich te sluiten.  iedereen kent iedereen, niemand stoort niemand.  hehe, we zijn weer thuis

    04-02-2011 om 22:18 geschreven door blablamie


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schot in de zaak
    Kramikske heeft zijn vijfjarenkaart.  vanochtend, van achter zijn toog, heel fier.  aha!  lid van Belgie tot minstens 2016 (verdikke da's langer als die van mij!)  nu nog een regering! ;-)

    04-02-2011 om 22:07 geschreven door blablamie


    30-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zij die gaan sterven...
    straks wordt Alal geopereerd.  Kramikske heeft slag moeten leveren met zijn baas om hem vandaag, na eerst de bakkerij open te doen en enkele uurtjes werken, toch te laten vertrekken naar Frankrijk.  Reden: ai dan moeten we iemand bijbetalen, want op zondag zijn er veel leveringen.  Anderzijds krijgt hij het verwijt dat hij zondag maar zit te niksen, want tussen twee leveringen door drinkt hij thee (sic!).  De broer van de andere patron kan de leveringen doen maar die zit met zijn vingers in de kassa.  Hou hem dan weg van de kassa he.  Nog een argument was: jamaar elke keer dat je congé neemt, betalen wij u he.  (Ja het zou er nog aan mankeren, betaald verlof, dat bestaat he.)   Kramikskes antwoord, heel gedecideerd: zet aan de kassa en aan het stuur wie ge wilt, mijn broer wordt geopereerd aan zijn hart, ik vertrek morgen om 11u naar Parijs.  Goed gesproken jongen, that's the spirit.  (ik zeg hem al lang dat hij veel te goed is voor die twee galjaars en zich veel te veel laat doen).  Het wordt stillekesaan tijd dat hij een job zoekt waar ze wat minder foefelen.

    vervolg: Kramikske weg, maar niet zonder veel discussie met zijn bazen.  nu klonk het: wij betalen u om hier de hele zondag te laten niksen, als wij daarvoor willen betalen, dan is dat onze zaak, maar we willen dat ge hier blijft. en ook nog: dat hij met hun voeten speelt, dat hij dat vorige keer ook zo gelapt heeft (hallo?? toen was hij ziek. ik heb hem nog zo gezegd een doktersbriefje te vragen ipv congé te nemen).
    tijd dat hij eens ander - lees: serieus - werk gaat zoeken, waar de sociale rechten niet op hun kop worden gezet en waar hij geen speelbal is van twee bazen die mekaar de loef willen afsteken. en waar hij een deftig loon heeft, een redelijke werkdag van minder dan minimum 9 uur werken, waar lunchpauze een recht is en waar overuren wel betaald worden (en niet met de smoes van jamaar er zijn momenten dat er geen leveringen of klanten zijn), waar hij niet één maar twee rustdagen per week heeft en waar ze hem niet uit zijn bed bellen omdat de oven in pan ligt en ze niet weten waar ze naartoe moeten, waar hij niet alle oplossingen moet zoeken en het personeel draaiende houden.  hij doet het werk van een gerant maar wordt niet navenant betaald, eigenlijk is dat een mooie weergave van onze maatschappij, het gros van die zogenaamde profiteurs van vreemdelingen werkt in dit systeem, al dan niet aangegeven, zonder klagen "want ze zijn al blij dat ze werk hebben" en "ze verstaan zich gelukkig goed met hun baas".  als mens, als actirismedewerker en als syndicalist kruip ik hier driewerf de muren van op!!  maar ge geeft dat dus niet aan he, controle volgt toch niet en als ze volgt hebben die mannen wel hun systeem om er onderuit te geraken.  GRRRRRRRRRRRRRRRR

    hehe het moest er eens uit...

    ondertussen is hij weg, en ik loop daar ook de muren van op.  zal wel heel menselijk zijn - of alleszins iets wat ik van mijn ma heb overgeërfd: als hij maar veilig daar geraakt, als hij onderweg maar niks tegenkomt, als hij in Parijs maar plaats vindt enz enz.  Zever dus.  Hij weet wel wat hij doet.

    ondertussen heeft ook mijn broer gebeld.  zijn beste vriend ligt op sterven.  is een jaar, na een herseninfarct, hulpeloos verlamd geweest, was aan de beterhand, mocht naar huis, huis aangepast, nieuwe auto enz... en nu plots dit.  ineens.  ja mannekes, 't is weer bijna februari.

    en morgen 31 januari.  Raif z'n verjaardag. 

    het zijn echt geen leuke dagen.  al blij dat er af en toe nog eens een hoopgevende of grappige blog wordt gepost door Tallen, Egeltjes of Schaduwzijden...
    allez vooruit we gaan eens iets doen.  eten maken bijvoorbeeld.

    30-01-2011 om 12:25 geschreven door blablamie


    29-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.she's hanging in there
    Terrannee is er nog steeds.  Ik heb besloten - ja, toch wel onder invloed van Youssef's argumenten - van haar nog eventjes in leven te houden.  Tot het echt niet meer gaat.  Lang zal dat niet meer duren, want ze hopt van de stoel naar de kruk naar haar nestje in de badkamer, slaapt de hele dag en houdt de anderen op afstand met luid gebral.  Duidelijk een teken dat ze op het eind zit.

    Het is vreemd dat dieren onder elkaar zo wreed kunnen zijn.  Een ziek dier, een doodgaand dier, scheidt een geur af.  Ik ruik hem.  Niet echt storend, maar heel typerend.  En andere dieren reageren daar heel wreed op.  Alleen de partner van het dier in kwestie zal de bescherming en de zorg op zich nemen.  Maar helaas, Terrannee's partner is 7 jaar geleden heen gegaan.  Hij is er niet om voor haar te zorgen zoals zij destijds voor hem zorgde.  En zij was me zeer dankbaar dat ik zorgen toebracht die zij niet kon toebrengen. 

    De dag dat ik Bubak aantrof in de badkamer, zat zij bij hem - tja, ze zaten opgesloten om te beletten dat Bubak alles zou onderpissen, het liep er gewoon uit.  Die dag was de badkamer droog gebleven.  Ik kwam binnen, Terrannee ging buiten.  Ik verliet de badkamer want kon het niet aanzien, belde huilend naar Raif.  En Terrannee is bij Bubak gaan waken tot ik terug kwam.  Het is me opgevallen, dat elke keer als ik de badkamer weer verliet, zij overnam.  Tot Raif kwam, Bubak in een laken wikkelde en meenam.  En toen was ze gerust.
    (Ik zal NOOIT vergeten dat Raif toen Bubak met zijn kop naar het westen plaatste en begon te bidden, met de uitleg: God heeft deze poes geschapen, wat van God is wordt aan God teruggegeven.  Ik herinner me nog goed dat toen ik aan mijn grootouders vroeg of hun Molly nu in de hemel was, ze me antwoordden dat poezen niet naar de hemel mochten...)

    Maar andere dieren, geen partnerdieren, hebben het instinct om stervende dieren aan te vallen.  Ik heb het gezien toen Yoni stervende was.  Terrannee, nog klein en dartel, viel haar onophoudelijk aan.  Dat klein gespuis kon een normale poes niet veel pijn doen, maar Yoni had er echt last van.  En Bubak wist niet goed wat doen, want Yoni was zijn vrouwtje, maar dat kleine dartele ding vond hij geweldig.  Ik had toen nog niet zoveel weet over katten en snapte zelf niet wat er aan de hand was tot ik Yoni kreunend afgezonderd in de badkamer aantrof.  Ijskoud was het daar.  Toen wist ik dat ik dringend naar de dokter moest met haar.  Te laat, ze viel niet meer te redden en een spuitje was onontkoombaar...  Ik heb het gedaan zonder Raif te verwittigen en die was er het hart van in, heeft het me eigenlijk nooit vergeven dat hij de kans niet heeft gehad om afscheid te nemen van haar.  Dat was twee dagen voor onze trouw.

    Norri hier valt Terrannee al van in het begin aan, hij duldt gewoon geen concurrentie.  Maar dat Mercredi dat nu ook doet, dat is nieuw.  Hoewel het bij Mercredi minder gewelddadig is.  Tenslotte heeft Terrannee toch eventjes moeder over haar gespeeld, misschien speelt dat mee.  En bij Norri wordt het frequent.  Die twee laten haar enkel gerust omdat ze weten dat ze het anders met mij aan de stok krijgen.  Onze relatie is er tegenwoordig eentje van ruzie maken, klappen krijgen en dan weer belonen als ze iets goed doen.  Heel primair.  Niet leuk.

    Maar Youssef, die beseft dat niet.  Hij geeft het toe: hij weet eigenlijk niks van katten.  Hij ijkt -zoals idereen - zijn mensengevoelens op kattenkarakters.  Maar dieren zijn geen mensen.  Wij hebben iets dat zij niet hebben: wij kunnen onze empathie doelgericht sturen, erover nadenken, argumenteren.  Bij hen gebeurt dat instinctief.

    Misschien zit daar een mechanisme achter.  Misschien zijn zij zo geprogrammeerd om het een stervend dier zo moeilijk te maken, dat ie van pure uitputting sneller sterft dan wanneer hij goed verzorgd zou worden.  Een natuurlijke euthanasie.  Vooraleer wij ons uitspreken voor of tegen euthanasie, zouden we beter eens gaan kijken hoe dat in de natuur gebeurt, want zo onnatuurlijk lijkt het me niet.  Alleen kunnen wij het redelijk pijnloos maken.


    29-01-2011 om 10:53 geschreven door blablamie


    25-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Terrannee
    sinds goed twee maand, misschien al drie, ontdekte ik zwellingen op Terrannee's buik, rond haar tepels.  eerst suste ik me met de idee dat het misschien gewoon ontstekingen konden zijn, maar eigenlijk wist ik wel beter.  dat is ook de reden waarom ik niet naar de dierenarts gerend ben, wel wetende wat de uitkomst zou zijn.  we zouden wel zien.  misschien waren het gewoon verhardingen en zou dat vanzelf wel wegtrekken of stoppen.  zolang ze er niet echt last van had, besloot ik haar niet te stresseren met eindeloze doktersbezoeken.

    maar helaas, zo gaat dat niet, die dingen.  niets van die orde gaat zomaar vanzelf weg. 

    het was simpel: eens het verdict gevallen zou ik haar vast en zeker niet dezelfde lijdensweg doen ondergaan als Bubak destijds.  wat voel ik me een dikke egoïst als ik eraan terug denk dat ik van mijn liefste Buby geen afscheid KON nemen, en dan maar besliste om hem te verzorgen als een baby, mijn bubybaby, een jaar lang.  een jaar lang van afzondering en medicijnen en helaas nooit genoeg liefde, ook al deed ik zo m'n best om zo vaak mogelijk bij hem te zijn.  oh wat haat ik de man die indertijd claimde me lief te hebben en me altijd hele avonden van hem weghield, oh wat haat ik die job die me zo vaak verplichtte om door te werken tot de avond.  het was pas toen ik eindelijk na één jaar besliste er eens enkele daagjes tussenuit te trekken en hem achter te laten onder de goede en liefdevolle zorgen van Raif -die toen terug in mijn leven was- dat mijn lieve Bubak besliste er de brui aan te geven.  het wachten was hem te lang en ik kwam niet snel genoeg terug.  hij heeft zijn kans schoon gezien.  vanaf toen zit er een zwarte vlek op mijn ziel.  zo zwart als Bubak.

    en nu is het aan zijn partner, Terrannee.  haar ga ik niet langer houden dan nodig is.  zij wou sterven, die weken, maanden na Bubak's dood.  ze liet zich doodgaan.  ik heb toen ingegrepen en ze is gebleven.  en sindsdien leeft ze graag.  maar Terrannee is een kat die geen pijn verdraagt.  ik wil niet dat ze lijdt.

    helaas.  er is hier nog iemand in huis.  en die wil niet dat ik voor God speel.  die vindt dat die kat recht heeft op haar eigen einde.   dilemma.  anderzijds geeft hij toe dat ik mijn katten het beste ken en dat ik beter weet dan wie ook wat goed voor hen is.  oh, dilemma!
    en dan denk ik: misschien heeft hij gelijk, misschien moet ik nog maar even wachten.  misschien loop ik te hard van stapel en hoeft het nu niet per se over een week, kan het ook over een maand. 

    maar dan kijk ik naar Terrannee en ik zie.  ik zie de dood (ja ik kan die zien).  ik zie haar heel snel, dagelijks, achteruit gaan.  ze ziet niet af, gelukkig, maar dat gaat niet lang meer duren.  ik hoop, ik bid, een mogelijkheid waaraan ik nog niet had gedacht, dat zij zelf langzaam uitgaat, heel snel, zonder pijn.  gewoon inslapen, net zoals Bubak dat deed.  dat ik op een avond terug kom van de les en dat ik haar vind, net zoals ik Bubak heb gevonden.  vredig, alsof hij sliep.  maar nooit weer wakker werd.

    25-01-2011 om 19:58 geschreven door blablamie


    22-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Saskia
    nog niet, meisje, nog niet.  het is nog niet aan jou.  ontspan, leef je leven alsof elke dag de laatste is, hou ervan.  doe alsof er niks aan de hand is, ondanks al de chemie die je helaas met de neus op de realiteit drukt.  ik weet wat het is, ingewanden die eruit komen.  ik heb het van kortbij meegemaakt, ooit.  te kortbij.  machteloos stond ik erbij en keek ernaar, vol medelijden, vol wanhoop.  een gevoel dat me niet in dank werd afgenomen.  ik val dus ook een ander niet meer lastig met mijn onbehagen over zijn of haar lijden.
    maar ik heb er ook uit geleerd dat er daarna nog leven is.  er is altijd nog hoop.  zolang er leven is, is er hoop.  en hoop doet leven.  is dat geen mooie vicieuze cirkel? Smile

    22-01-2011 om 20:12 geschreven door blablamie


    16-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.machteloos
    misselijk, woedend, triest, opstandig, ONGELOOFLIJK opstandig.
    Vorige week had Kramikske slecht nieuws van zijn broer: hij was flauwgevallen in de douche, waarschijnlijk een probleem met zijn suikergehalte.
    Nu net kreeg Kramikske zijn broer aan de lijn: opnieuw "flauwgevallen".  Afgevoerd met de ziekenwagen.  Hartaanval.  Misschien was het de eerste keer ook een hartaanval, ze zijn niet zeker.  Youssef is al twee broers verloren, eentje in een ongeval, een andere zeer jong, suikerziekte.  Het is zijn verjaardag vandaag.  Hij is het gewoon zegt hij, hij krijgt altijd slecht nieuws op zijn verjaardag.  Hij is zijn beste vriend verloren op zijn verjaardag.
    Deze broer is speciaal voor hem.  Hij lijkt ten eerste als twee druppels water op hem en is slechts enkele jaren ouder dan hij.  Hem verliezen zou een zware klap zijn.  Maar goed, hij is er nog.
    Maar waarom krijgt iemand het zo zwaar te verduren?  Zijn situatie is nu niet bepaald zorgeloos te noemen, noch rooskleurig, noch gewoon happy.  In die mate dat ik me soms afvraag of... hij er op den duur geen hartkwaal aan overhoudt.  Alsof hij al geen zorgen genoeg heeft, en dan dit er nog bij, effectief pal op zijn verjaardag.   En dan schijnen sommige mensen het me in zekere zin kwalijk te nemen dat ik zoveel tijd en energie in die gast steek...
    *ZUCHT*

    16-01-2011 om 21:39 geschreven door blablamie





    Archief per week
  • 17/10-23/10 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 07/12-13/12 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009
  • 11/05-17/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 27/04-03/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 30/03-05/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009

    Archief per maand
  • 10-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.



    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.


    Blog als favoriet !

    forum

    Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum


    Over mijzelf
    Ik ben Ann Van Goidsenhoven, en gebruik soms ook wel de schuilnaam blablamie.
    Ik ben een vrouw en woon in Anderlecht (België) en mijn beroep is heel polyvalent tewerkstellingsconsulente bij Actiris.
    Ik ben geboren op 17/11/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Arabische taal en cultuur, dieren, koken, reizen, mensen, ontdekken, werken, computernetwerken, muziek, ....
    This Blogging Type is Unique and Avant-Garde
    Laatste commentaren
  • trots (Schaduw Zijde)
        op Saskia
  • grmpf (blablamie)
        op mama
  • *** (Tal)
        op mama
  • Athene- Brussel (blablamie)
        op vreemde vogel?
  • :-) (blablamie)
        op vreemde vogel?

  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs