Ma: Na de zware sneeuw-veldloop van gisteren, gekozen voor een recuperatieloopje op de loopband (buiten was het veel te vettig): 55min aan 6:00/km
Di: Met Pouckie afgesproken om in Lummen een stevig duurloop te doen. Stevig werd het: Alles was één en al blubber in de velden: harken, en dat is echt niet mijn sterkste punt! 10km afgezien als de beesten in 4:52/km. Nadien thuis op de loopband nog 4km uitgelopen.
Wo: Blijkbaar is koning winter ook baas op onze atletiekpiste: een dikke ijslaag maakte een fatsoenlijke training onmogelijk: 1,2km inlopen - 5x(200m snel-200m traag) - 5x(200m snel-200m traag) - 1,6km uitlopen... Beetje teleurgesteld van zo een "kwakkel-training"
Do: Op het werk 16u werken, dus een verplichte rustdag.
Za: Supertraag recuperatieloopje van 5,5km - hartslag 135
Zo: kerstcorrida Meeuwen (5km)
De opgedreven trainingskilometers hebben blijkbaar hun effect niet gemist. Waar ik in de zomer nog half stierf naar het einde toe van een 5km-loop, ging het vanavond met een verbazend gemak, en had ik nooit het gevoel dat ik "stervende" was. Dus zonder tot het uiterste te gaan was ik dan ook super tevreden met een 5220mtr in 19:23.(18de op 380 deelnemers) Vorig jaar werd ik nog 51ste in Meeuwen met 21:52, dus ik keer met een geweldig goed gevoel terug huiswaarts
Ma: 1,3km Inlopen - 9km Duurloop (4:52/km Finse piste) - 1,3km uitlopen (planning was 11km duurloop, maar de lies is nog steeds weerbarstig)
Di: Rust (Lies...)
Wo: Op de atletiekpiste: 2,9km inlopen - 4x1500m (rust:400m wandelen) - 2,9km uitlopen
Do: Hanneke is ziek, en ik had de vroege, met andere woorden de nachtrust was terribel... Gevolg was dat het lopen ook echt niet vlotte vandaag: 1,5km inlopen - 5km wisselloop (bedoeling was 7km, maar de kaars was uit) - 1,5km snel - 2,2km uitlopen
Vr: Samen met Stef een duurloop gedaan op de piste: 11km - 4:45/km
Za: rust
Zo: Om half 12 kreeg ik telefoon vd organisatie vd stratenloop in As. Door het slechte weer werd de stratenloop afgelast. Gelukkig was er nog het alternatief om de veldloop van het crosscriterium mee te lopen in Dilsen. 8,5km ploeteren id sneeuw. Met 4:11/km was ik eigenlijk best tevreden. Al leverde me dat slechts een 14de plaats op 16 deelnemers op. Je ziet, daar waar wedstrijdatleten samen zijn, ben ik slechts een "meelopertje".
Ma: met Nico op de finse piste: 1,3km inlopen - 11,3 duurloop - 1,2km uitlopen.
Di: mij een beetje overschat gisteren, gevolg: rustdag vandaag want het linker onderbeen speelt op
Wo: zeurende pijn in linkerbeen => zeer trage duurloop van 10km (6:00/km) met Nico en Tamara
Do: de pijn in het been trekt behoorlijk goed weg. toch nog voorzichtig getraind: 2km inlopen - 7km Wisselloop (elke 500m ander tempo) - 2km uitlopen
Vr: 3km inlopen - 4x1600m afwisselend 100m traag/100m spurt - 3km uitlopen
Za: geweldig pijnlijke lies na de spurtjes van gisteren: 5,25km recuperatieloop, afgezien als de beesten
Zo: rustdag
Mja... Zoals jullie het waarschijnlijk al gemerkt hebben zit ik de laatste tijd serieus in tijdsgebrek. En dat heeft natuurlijk meteen zijn gevolgen voor mijn blog *shame shame shame*
Toch had ik graag alles een beetje online bijgehouden, ik ben een beetje gaan loeren bij Bartompa: hij lost dat op een goede manier op: Trainingsactiviteiten in naakte cijfers bijhouden, zonder een heel verhaal erbij (enkel bij wedstrijden een verslag).
Dit zou normaal gezien wel haalbaar moeten zijn. Met andere woorden. Vanaf nu probeer ik iedere week mijn "geplande" training online te krijgen, met nadien iedere keer erbij wat werkelijk gerdaan werd van de geplande training.
De laatste weken heb ik niet super veel kunnen trainen, en door de drukte stond mijn hoofd niet echt naar veel afzien. Gevolg: als ik dan al aan het trainen toekwam werden het trage loopjes. (de conditie wat onderhouden)
In ieder geval dit weekend ga ik in Boom nog een wedstrijdje doen: Ik plan zowel de 3km als de 9 km te doen...
Alle zotten zitten waarschijnlijk nog niet vast... - Groene Halve Marathon Achel -
Alle zotten zitten waarschijnlijk nog niet vast...
Zondag 13september: In de aganda aangestipt om te gaan lopen: 5km tijdens de "Groene Halve Marathon in Hamont"
De nacht ervoor had ik al in mijn bed liggen denken: wat als ik nu nog fris genoeg zou zijn na de 5km?! Zou ik dan voor de fun eens de halve marathon meedoen (met als enig doel uitlopen)?
Mja, en als ik zo met iets in mijn hoofd zit...
In ieder geval trokken we met heel de familie richting Hamont (Nico en Tamara kwamen na)
Ik besloot aan de inschrijvingen niet langer te tobben, en me dan ook maar gewoon in te schrijven op de beide afstanden: 5km en 21km. Eigenlijk een geweldig domme en impulsieve beslissing, vermits ik op training zelden verder loop als 10km, en zelfs nooitverder liep dan 12km.
Eerst was het tijd voor de kinderlopen.
Mayte haalde een mooie tweede plaats op 25 deelnemertjes op de 300 meter.
Shauni werd op de 1500 meter 3de.
Wel moet ik zeggen dat ik het spijtig vond dat de organisatie zo weinig moeite had gedaan om de deelnemers te melden waar de juiste startplaats was van elke kinderloop. Ik neem aan dat de inwoners van Hamont-Achel wel goed op de hoogte werden gebracht op voorhand. Maar voor de mensen die de dag zelf pas daar waren was het één grote soep: Mensen van de organisatie stuurden ons tot driemaal (!) toe ergens anders naartoe! (hierdoor hadden we het volledige parcours van 1200 meter ondertussen al 2 keer afgelegd... Zucht...)
Na de kinderlopen was het tijd voor ons (Christy en ik) om de 5km aan te vatten.
Een leuk groepje van een vijftigtal sportievelingen verscheen aan de start.
Naast mij stond een geweldig afgetrainde atleet, en nog voordat hij 1 meter gelopen had wist ik dat ik deze man echt niet zou proberen te volgen. En maar goed ook: achteraf bleek hij 16 minuten en een klats gelopen te hebben. Daar zal ik alleen voor de rest van mijn leven mogen van dromen
Christy nog snel succes gewenst, en dan waren we er klaar voor. Direct snel (te
snel?) gestart. Onze afgetrainde atleet stoof er meteen van door met achter hem aan een jongen van een jaar of 18. Ik besloot me mooi in derde positie te nestelen, en daar te blijven hangen tot we een eerste maal voorbij de finish zouden passeren (in het totaal moesten we er 3 keer voorbij, en de vierde keer kwamen we aan). Net toen ik me begon af te vragen of die 18-jarige nu een behoorlijk loper was of dat hij zich aan het vergalloperen was, begon hij zijn snelheid te minderen. Traag naderde ik op hem, om hem vervolgens te passeren en achter te laten. Door de relatief kleine rondjes die we moesten lopen namen we wel wat bochten (die echter makkelijk te nemen waren), maar het vervelendste was dat de wind behoorlijk stevig blies, en deze dus constant wisselde van richting waardoor ik zelden het gevoel had dat ik op een constant tempo kon lopen.
Onderweg kwam ik de supporterende Nico en Tamara tegen die ondertussen ook toegekomen waren. Hun steun kon ik best goed gebruiken vermits ik begon te voelen dat ik op mijn tandvlees aan het raken was. De laatste rond kreeg ik Christy in het vizier, ik merkte dat ik ontzettend zwaar aan het ademen was en dat de benen meer een "hark"-beweging aan het maken waren. Voor de eerste keer keek ik achter me en zag ik dat de derde serieus dicht achter me zat. Veel kansen om een tegenaanval van hem te counteren zou ik niet hebben: ik zat immers echt dood.
Hoewel ik niet stil gevallen ben op het laatste (zie statistieken) wist hij me in te halen en zelfs nog achter te laten. Erg vond ik het echter niet, ik was immers dik tevreden met een derde plaats.
Christy eindigde als 33ste, 6de vrouwelijke veteranen op 12. En ook zij wist haar persoonlijk record te verbreken
De Forerunner gaf 5051 meter aan - 18:27 (gemiddeld 3:39/km)- Km-tijden:
3:20 - 3:37 - 3:45 - 3:46 - 3:46
Tja, en nadien... Met mijn zotte kop besloot ik dus toch eens te proberen om een halve marathon te lopen...En dat dan nog eens na een 5km wedstrijd. Och ja, er over nadenken zou toch niet helpen: eerst lopen en dan zien we wel.
Ik ga hier niet heel mijn loop overlopen want dat zou me te ver leiden (en vooral lijden). Ik heb in ieder geval afgezien dat het niet mooi meer was. En dan had ik nog geluk dat Nico zijn schoonvader (Tamara's vader) me 4km voor het einde met de fiets zat op te wachten om me te steunen in die laatste kilometers.
Ik denk dat als ik het alleen had moeten doen, ik zeker en vast zou gewandeld hebben. Echt waar: Alles deed echt pijn! (en vermits ik van de hele dag enkel 2 sneetjes met confituur gegeten had, voelde ik ook dat mijn lichaam halfweg al volledig leeg was) Achteraf gezien ben ik blij dat ik ben blijven lopen, nu kon ik tenminste toch zeggen dat ik ooit eens een halve marathon uitgelopen heb. (want ik zie het me eerlijk gezegd de eerste tijd niet meer opnieuw doen, zo zonder dat ik erop getraind ben) Nico had ongeveer hetzelfde voor: Na 12 kilometer vooraan aan het lopen, na 18 kilometer nog een derde plaats en op het einde binnenstrompelen op een 19de positie! Leeg... De ontgoocheling was zeker te begrijpen.
Tamara liep de 12km, en werd gehuldigd als derde, achteraf was nog niet echt duidelijk of ze derde of vierde werd bij de senioren.
Tja en ik: een zielig hoopje ellende na mijn aankomst. Dat had ik nog nooit
meegemaakt: ik begon gewoon te bibberen over heel mijn lijf. Echt wel te diep gegaan voor mijn beperkte trainingsniveau. Gelukkig wisten enkelen mij te vertellen dat ik suikers moest nemen, en na 1,5 liter zoete drank en nog een half uurtje liggen begon ik terug bij mijn positieven te komen. Een lange hete douche later voelde ik me toch al terug een mens
Al bij al een lang verslag voor een lange lijdensweg! Maar echt, ik ging gelukkig naar huis. Voor mijn niveau had ik goed gelopen op de 5km, en ik had de lange afstand er nog kunnen bijlappen.
Nu zit er maar 1 ding op: recupereren, want ik verwacht dat de volgende dagen wel eens pijnlijk zouden kunnen zijn
Dinsdag: Eindelijk eens gelukt: een trage duurloop!
Kijk eens aan, ik heb me eens wat kunnen inhouden. Iedereen wijst me erop dat ik dringend eens wat duurloopjes moet doen aan een beperkte hartslag.
Na het werk om 23u15 besloot ik vandaag toch mijn schoenen nog aan te trekken. 8km wist ik af te leggen aan een gemiddelde hartslag van 143. Het tempo was maar heel povertjes met 5:45/km, maar ik heb me MNM op de oren eigenlijk best wel eens goed kunnen ontspannen.
Dat is weer even geleden dat ik nog eens tijd vond om hier een berichtje neer te typen.
Druk druk en nog eens druk dat is zo ongeveer de enigste reden.
Wat heb ik in de tussentijd gedaan? Niet zo heel veel eigenlijk. Zoals aangegeven is het trainingsschema van vorige week bijna volledig in het water gevallen. (reden... Opnieuw: druk ... en vermoeid)
Ik heb in ieder geval de tips van bakkertje en bartompa wel gelezen: eigenlijk zou ik meer rustige duurlopen moeten doen. Maar in het kopje zit dat zo moeilijk hé Hoe kan ik nu het gevoel hebben dat ik goed bezig ben als ik niet op regelmatige tijdstippen eens goed kan afzien? Het zal in ieder geval een moeilijke stijloefening worden. (maar er moet aan gewerkt worden)
Oh ja... Zaterdag was het dus eindelijk onze KWB-loop in Heusden! Hoewel ik 's avonds nog bij Marcel en Mariette op hun feest moest gaan draaien, mocht natuurlijk deze loop niet ontbreken. Over het verloop en het sterven ga ik niet al te geweldig beginnen zeveren. (dat zal wel nooit beteren zeker?)
Maar eigenlijk was ik best tevreden over mijn tijd: 3:42/km. En je raadt het natuurlijk: Weer eens een vierde plaats. Och ja, niet dat dat op zich belangrijk of erg is. Het meest opbeurende vond ik al dat de 3:51/km van vorige wedstrijd hiermee vergeten is. Raar hé dat 9sec/km psychologisch zo een verschil is.
Zondag werd alvast een rustdag (maar best ook, na de vele pintjes en nog meer kriekskes van de avond ervoor. Tja... als een mens eens dicht bij huis kan draaien dan mag dat wel zeker )
Maandag had ik afgesproken met Poucki om volgende training (die eigenlijk verbazend vlot ging) af te werken op de finse piste van Heusden:
Goh. Het is me nog nooit eerder overkomen: al enkele weken slaap ik slecht, maar de laatste dagen is het een ramp: Ik lig gewoon te woelen in mijn bed tot 6u in de ochtend, en kan de slaap gewoon niet vatten. Vervolgens val ik van pure miserie in slaap om dan 3 uurtjes later terug wakker te schieten.
Ik loop dus al een week als een zombie rond, en besloot dan uiteindelijk toch maar om richting dokter te trekken. Deze zorgde voor "inslapers". Volledig tegen mijn zin in: ik neem zelfs normaal gezien niets als ik barstende hoofdpijn heb.
Maar als je echt niet meer kan en volledig op je tandvlees zit moet je natuurlijk wel iets gaan doen
Vorige nacht zo een pilletje genomen, en behoorlijk geslapen, dus ik dacht: vandaag niets meer nemen... En zie me hier zitten: Verslagje schrijven om 2u43 's nachts... Je weet dus wat dat betekend
De trainingen zijn ook teruggeschroefd omdat er mensen waren die dachten dat het misschien zou komen omdat ik te veel aan het trainen was. (het weekschema is bij deze dus ook over boord gesmeten)
Gisteren richting dokter dus gegaan, en naar de controle-arts van het werk. Beiden zagen direct dat ik er als een wrak bijliep... Dus ook geen training op dinsdag.
Woensdag dan toch maar een training ingelast (buitenlucht doet misschien goed?)
6 X 1000m 2' Rust (halfweg 5' rust genomen) (eerste duizend kon ik Stef en Nico volgen op training, waardoor ik lekker uit de wind zat) -> 3:08 - 3:27 - 3:27 - 3:21 - 3:31 - 3:27
Door tijdgebrek (trouwfeest draaien), had ik niet al te veel tijd (en goesting) om te trainen, maar 1 dag op 2 trainen is toch wel echt het minimum: dus trainen maar!
Een duurloopje van 12,05km op onze finse piste: 5:08/km - Gem Hartslag 162
Maandag
Ik heb mijn trainingsschema voor de maand september opgesteld en voor vandaag had ik direct een pittige training voorzien: 15 x 500m met 2' rust tussen. Het was warm, maar doordat ik niet totaal on fond gelopen heb, kon ik de reeks toch afmaken. (op de finse piste)
----------------------- Inlopen: 2,3 km
15 X 500m met 2' Rust(wandelen) op Finse piste: Tijden op de 500-den tussen 1:49 en 1:55
Zoals gezegd heb ik dus voor de maand september mijn trainingsschema opgemaakt. Dit is de theorie... Ik hoop dat ik het in de praktijk bolgewerkt krijg.
Door de teleurstellende wedstrijd/tijd van afgelopen zondag zit ik met een gebrek aan trainingsijver deze week. (zowel maandag als woensdag werden al uitgeroepen tot rustdag) Ook vanmorgen had ik het weer moeilijk om mijn loopschoenen aan te trekken, en dan moest ik nog beslissen wat ik vandaag weer zou moeten doen.
Ik ben vertrokken zonder doel, en zou onderweg wel zien welke richting het zou uitdraaien.
Vermits het een goede kilometer is tot aan de finse piste en het lopen vrij vlot ging besloot ik om 5km stevig door te lopen (het oude traject vd finse piste), dan 5 minuten te wandelen en vervolgens een tweede reeksje te lopen (op de vernieuwde finse piste met de heuvels), dit echter aan een veel gematigder tempo.
Vandaag ga ik trouwens voor mezelf eens een trainingsschema proberen op te stellen voor de volgende maand, ik heb mijn tableau van het werk en mijn afspraken alvast bij de hand genomen!
Vermits de volgende wedstrijd eindelijk "onze" wedstrijd is, werd het tijd om eens te lopen op het traject van de KWB-loop in Heusden. (Zowel Nico als ik zitten mee in de organisatie van deze wedstrijd) Deze wedstrijd passeert op 100 meter van mijn deur dus een training op het parcours is geen enkel probleem.
Voor al degenen die het nog niet zouden weten: Deze wedstrijd wordt dit jaar voor de 25ste (!) keer georganiseerd. Iedere deelnemer krijgt een mooie drankkorf aangeboden (met nog enkele andere lekkernijen), en er is een zeer uitgebreide aanwezigheidstombola! En mijn reclame-praatje is nog niet afgelopen
Want omdat we dit jaar voor de 25ste keer er een lap op geven, is er een mooie extra voorzien: 5 hartslagmeters en 5 MP4 spelers worden als jubileum-cadeau uitgeloot.
U komt toch ook ;-)
Wij (Nico, Tamara en ik) gingen 4 rondes trainen op het parcours. (iedere ronde meet exact 2,23 km). De eerste ronde liepen we gezamelijk, nadien koos iedereen zijn eigen tempo.
Voor de eerste keer werd in Binkom (Lubbeek) een loop georganiseerd. Vermits het voor ons maar 30 minuutjes rijden is, had ik deze loop al eventjes aangeduid op mijn "to-do" lijst.
Heel de kroost vergezelde mij: Shauni, Mayte, Hanneke en het vrouwtje Christy (die nog steeds gekwetst moest toekijken)
Ik had niet al te goed geslapen de nacht ervoor, maar toch voelden de benen uitzonderlijk goed aan.
Goh, en wat moet ik nu denken van deze loop... Ik had grote verwachtingen, maar met een gemiddelde van 3:51/km kan ik echt niet tevreden zijn. (wel heb ik de laatste 240 meter bijna joggend afgelegd, ik had immers niets meer te winnen, en een steek deden mij niet verder aandringen) (Na 5km was mijn gemiddelde nog 3:48/km)
Na het startschot liep ik mooi rond de 6de positie, en draaide alles lekker vlot. De problemen begonnen echter al na een goede kilometer: De keel voelde droog aan, en het eeuwige probleem stak weer de kop op: Totaal buiten adem...
(km 1= 3:28)
Vermits het toen lekker bergaf rollen was deed ik ook km 2 in 3:28. Maar de ademhaling begon bijna op die van een overjaarse hijger tegelijken...
Al na 2 km begon ik al te denken dat ik dit nooit zou kunnen uitlopen. Van de rest van de loop kan ik me alleen nog het volgende voor de geest halen: Sterven, afzien, en doodgaan.
Wetende dat we 2 ronden moesten lopen, en dat het einde van iedere ronde werd opgefleurd met een klim van 1km lang, wist ik dat de laatste ronde dit gewoon moordend zou zijn.
Mijn capaciteiten als helderziende lieten mij jammergenoeg niet in de steek...
Het werd zelfs zo erg dat ik van het halve hyperventileren een pijnlijke steek kreeg. Vermits achter mij niet echt iemand naderde en voor mij de vogels vliegen waren besloot ik dan ook de voet van het gaspedaal te halen.
Podiumplaatsen waren er voorzien voor de mannen -40 en de mannen +40.
Ik wist de 7de plaats te behalen, en ik was -u kan het al raden- weeral 4de bij de -40 (diepe zucht) Deze ondankbare plaats wist ik de laatste maanden al enkele keren te bemachtigen... Och ja, als ik beter zou lopen, dan wordt die plaats vanzelf beter... Ik weet wat mij te doen staat
Goh, en ik vraag me soms toch af of het normaal is dat mijn ademhaling mij iedere keer zo parten speelt... Mijn benen voelen steeds aan of ik nog harder kan, maar de ademhaling loopt iedere keer meteen totaal in het rood.
Door te trainen voel ik dat de benen alsmaar beter worden, maar de ademhaling verbetert amper... Heeft iemand hier toevallig tips voor? (anders trainen? of is er wat anders aan de hand?)
Toch nog even de gegevens van de loop doornemen:
5240 meter - 20:12 - 3:51/km - 7de vd 53 deelnemers - 4de van de -40j -
Langzaam maar zeker brokkelen de loop-compagnons (gelukkig door omstandigheden) af. Het gevolg was dat ik de training vrijdag zielsalleen moest afwerken. (Nico en Tamara werken, Christy gekwetst) Al heel de dag had ik me liggen afvragen wat ik vanavond kon doen op de training... Langzaam werd het 19u, en ik had nog geen flauw benul wat het worden zou. (de kinderen hadden thuis dan ook nog eens lekker eten gemaakt voor ons, waardoor de trainingsdrang al zeker niet groter werd)
Ik besloot richting piste te trekken, en daar wel iets te verzinnen.
Blijkbaar is dit niet echt de juiste manier van werken, want door deze besluiteloosheid had ik eigenlijk op den duur niet meer echt zin om ook nog maar een beetje af te zien. Het werd dus een vrij zielige, ongeïnspireerde
training:
---------------------------------
Inlopen : 3,81 km
Poging tot wisselloop: 1pisteronde traag - 1 pisteronde rollen - 1 pisteronde stevig doortrekken - 1 traag - .... (in totaal 3 X stevig doortrekken) - Totaal
3,38 km (en toen mijn trainingspoging gestaakt)
"Goed Rollend" uitlopen: 3,51 km (4:22/km)
Totaal Training: 10,7 km
---------------------------------
Je ziet, geen fameuze training... Ik zal toch eens moeten leren om mijn trainingen op voorhand beter te plannen. Al heb je dan niet echt veel zin, dan probeer je alsnog je reeksjes af te haspelen. Zonder planning krijg je dan zo een smurrie als vandaag ;-)
Al moet ik zeggen: de benen voelen goed aan! Dus ik hoop toch op een goed resultaat zondag in Binkom (*ondanks mijn nachten*). (Zaterdag wordt sowieso een rustdag)
Wat een straf. Zo moeten lopen aan een hartslag onder de 140.
Dit was het enige doel van vandaag. Gemiddelde hartslag over de hele loop was 136 slagen per minuut. En ik liep 9,56 km.
De gemiddelde snelheid (op de finse piste) is echt om diepbeschaamd over te zijn: 7:11/km !!! Tjonge Tjonge, dat is al niet meer lopen maar enkel nog strompelen... Maar wat doe je, dat is de enige manier om onder hartslag 140 te blijven Tssss
Het wordt hoog tijd dat ik zo een training er iets dikwijler tussen ga gooien, want het is volgens mij niet echt normaal dat ik zo traag moet lopen om mijn hartslag onder de 140 te krijgen...
Maandag Tamara, Nico en ik trokken naar de Houthalense piste (en Finse piste).
We maakten een traject waarbij we 400 meter konden alles geven op de piste, en dan 360 meter konden "recupereren" op de Finse piste: Dit 8 maal achtereen. Het was zwaarder afzien dan ik op voorhand gedacht had. De recuperatie lag er immers nogal heuvelig bij...
------------------------- Inlopen : 400 mtr (wat zijn we lui )
8 X 760 mtr waarbij elke ronde 400 meter moest doorgetrokken worden. = 6 100 mtr
Uitlopen: 2800 meter
Totaal Training = 9 300 meter --------------------------
Dinsdag Na 3 dagen training namen we dinsdag toch maar eens dringend een dagje pauze.
Ramp o Ramp... De volgende dagen wordt er immers geweldig warm weer voorspeld... Zucht... Ik kan der zo slecht tegen... En dat zeker tijdens mijn nachten :(
Gisteren zijn mijn vrouwtje, ik, Tamara en Nico richting bowling getrokken. Daar nuttigden Nico en ik onze eerste Duvelkes... En zoals dat wel vaker het geval is: 1 is geen, 2 is goed bezig, en vanaf 3 is het alle remmen los... (en raken we de tel voor de verdere avond kwijt).
Na de bowling trokken we richting Borgloon om eens gek te doen in de MacQueen Je kan al wel raden dat ik vandaag niet echt veel waard was: Pas rond de middag voor de eerste keer wakker geworden met een zwaar hoofd
Dan met heel de familie naar ateletiekstadion De Veen gegaan hier in Heusden om naar een jeugdmeeting te gaan kijken.
Uiteindelijk ben ik tegen de avond toch nog een heel rustig duurloopje van 11,05km gaan doen. (Nadien nog 3 versnellingen)
Aan mijn T-shirt te zien had de meeste Duvel mijn lichaam al terug verlaten
Woensdag had ik een echte baaldag: Slecht geslapen, de kinderen die geweldig ambetant deden en een een klus die dringend gedaan moest worden die maar niet wou lukken (een stevig boomstronk uitdoen...) Het is niet zo mijn gewoonte, maar op zo van die rotdagen durf ik zelfs forfait geven voor de normale training op de piste. (al heb ik daar nadien dan weer ontzettend spijt van )
Donderdag In de voormiddag moest het forfait van gisteren dan weer goed gemaakt worden. Ondanks de regen vertrok ik voor een lange duurloop richting finse piste. Verrassend vlot ging dit vandaag, en zonder dat ik er eigenlijk erg in had, legde ik 13 km (voor mij erg veel) af.
Een leuke opsteker: ik zag dat de gemeente Heusden-Zolder eindelijk is begonnen met de uitbreiding van de finse piste! Enkele bomen werden verwijderd, en de extra paden werden al vrij gemaakt. (ook zag ik al enkele kabels liggen om de nodige lichtpalen te voorzien). Hoewel er nog geen bodembedekking lag, kon ik het niet laten om al eens te kijken welk extra traject voorzien zou worden. Het zal in ieder geval een stukje zwaarder worden (met enkele hellinkjes), maar hopelijk wordt de oorspronkelijke ronde ook behouden/onderhouden, vermits het nieuwe traject misschien een beetje zwaar is voor de beginnende loper.
Hoe kan ik nu het gevoel hebben dat ik goed bezig ben als ik niet op regelmatige tijdstippen eens goed kan afzien? Het zal in ieder geval een moeilijke stijloefening worden. (maar er moet aan gewerkt worden)
Tssss
)
