Ons personeel, Annelies is al zo lang online dus werd het hoogtijd dat wij ook eens met een blog beginnen. Vanaf nu kan je al onze spannende avonturen hier lezen. En je kan er ook foto's van ons bewonderen.
Gisterenavond was het tijd voor mijn wandeling. Ik kan er al echt van genieten om de wind door mijn vacht te voelen. Meestal mag ik in het hoge gras bij Tic en Tac lopen, sluipen, springen, rollen,... Gisteren dus ook. We waren nog niet aan de wei en er kwam een monster naar ons toe gewandeld. De hele grond daverde, boef boef boef. En groot dat het was, mijn hele hoofd paste zo in neusgat van het monster! Mijn blikopener stak haar hand uit en legde die op het monster. Het kwam mij wel een beetje bekend voor, van op de tv. Jaja na een paar minuten wist ik het zeker, dit monster had ik al eerder gezien. Bij de reclame. Van dat bier Palm, daar laten ze altijd zo'n echt Belgisch trekpaard zien. Dit was bijna hetzelfde paard. Ik wist niet dat paarden in het echt zo groot zijn. Op de tv lijken ze zo klein ofwel moet mijn personeel dringend een nieuwe grote tv kopen, zodat ik de ware grootte van dingen beter kan inschatten. Ik heb nog even een poging gedaan om op een meter afstand naar Conny, het paard dus te kijken. Het was echt te eng ik bibberde over mijn heel lijfje. Gelukkig mocht ik snel terug naar Bix en Gebbie.
Maar we hebben een goede uitvlucht Het is ontzettend druk geweest. Ons personeel is nauwelijks thuis geweest omdat ze zoveel moest werken. De dagen dat er niet gewerkt moest worden vond ze ons niet goed genoeg en ging ze op een ander katten knuffelen.
Mirl heeft weer wat uitgezet. Ze woont nu 4 maanden bij ons en de blikopener zei dat ze Mirl genoeg vertrouwde om vrij buiten te laten. Gebbie en ik deelde die mening. Mirl is op de tijd dat ze bij ons woont uitgegroeid tot een prachtige kattin die haar wild verleden helemaal achter haar gelaten heeft. Ze luisterd goed, ze speelt veel te graag naar mijn goesting en ze is ontzettend lief en aanhankelijk. Vandaar dat ze een stapje in de wereld mocht zetten. Het eerste uur bleef ik aan haar zijde om haar wat wegwijs te maken. Mirl ziet heel slecht dus was het beter dat iemand haar vertelde wat waar is en dat ze best niet te ver wegging. Zoals het hoort luisterde ze heel goed naar mij. Vanaf het moment dat ze Mirl op haar gemak was zei ik dat het tijd werd om de rest van mijn territorium te controleren. Spijtig genoeg volgde Mirl mij Via een opening kunnen wij van het platte dak op de houtzolder en zo langs de trap de vrije (en gevaarlijke) wereld in. Deze omgeving is helemaal niets voor Mirl. Dat begreep ze. De hele dag heeft ze op de zolder gezeten. Ze verstopte haar en als ze Gebbie of mij hoorde kwam ze eventjes te voorschijn. Bang dat ze was. Het was donker op de zolder en met haar oogjes ziet ze dan nauwlijks. Ze was zo bang dat ze zelfs niet naar Annelies toeging, terwijl zij het alleen maar goed voor had met Mirl. 's Avonds nadat Mirl 8 uren op de zolder had gezeten vond Annelies dat het tijd was voor Mirl om naar binnen te komen. Samen met Gebbie en mij heeft ze Mirl kunnen pakken. Annelies bleef heel stil op de ladder staat terwijl Gebbie ervoor zorgde dat Mirl aan de andere kant van de zolder kwam zitten. Toen Annelies haar liet zien wou Mirl terug naar haar verstopplaats. Daar was Annelies haar te snel voor, met een duikbeweging kon ze Mirl juist te pakken krijgen. Volgens mij zou die geweldig zijn om opnieuw te zien in slowmotion. Mirltje was uitgeput toen ze binnen was, nadat ze haar kom vlees leeg had en een bezoekje aan de kattenbak voelde ze haar veel beter. De volgende ochtend dacht iedereen dat Mirl haar lesje wel geleerd had en ze mocht opnieuw buiten. Dat was de laatste keer dat ze vrij buiten mocht, want ze heeft toen opnieuw de hele dag op de zolder gezeten en het was heel warm die dag. Nu liet ze haar niet meer zo vangen als de dag ervoor. Annelies heeft haar spinnenangst moeten overwinnen om dichter bij Mirl te geraken, maar dan kon ze Mirl nog niet pakken. Uiteindelijk is Ruben ook moeten komen en zo hebben ze dan samen de helft van de zolder moeten verhuizen om Mirl te pakken. Nu mag ze alleen nog buiten als ze het tuigje aanheeft ofwel op het terras aan de aanlegkoord. Ik heb de indruk dat ze het helemaal niet erg vindt.
Dat was nogal een avontuur hé.
Dan heb ik jullie nog niet verteld wat er gisteren is gebeurd. Na mijn middagdutje in openlucht ging ik naar huis om een hapje te eten. Opeens zie ik in de weide waar de kippen altijd zitten een heel groot monster staan. Mijn personeel heeft laten zien dat het monster best wel lief is, ook al is het groter dan haar. Conny heet ze en het zou een paard zijn. Ik heb het er toch niet op.
Zo nu wordt het tijd om verder van de lente te genieten.
Jaja ik heb ze gisteren met mijn eigen ogen gezien. Mijn blikopener zegt dat ze Tic en Tac heten en ze zeggen tok. Het zijn 2 jonge kippen. Ze zijn wel te groot om vangen. Dus geen verse kip voor mij. Ik wacht wel tot die thuis uit de koelkast wordt gehaald.
Gisteren is Mirl ook voor het eerst in de weide geweest. Ze was wel bang, zeker als ze in het midden van de weide stond. Als ze aan de zijkant liep, dicht tegen de beplanting voelde ze haar beter. Vandaag wordt het nog mooi weer en dan mag Mirl op het terras spelen.
Nu het warmer is ben ik mijn haren aan het verliezen. Het is juist alsof mijn wintervacht er in 1 keer vanaf komt. Mijn personeel heeft mij gisteren avond gekamd en wat een haren er vanaf kwamen, niet normaal. Zo het is de hoogste tijd om mij buiten te laten uitwaaien.
Is het al zo lang geleden dat ik iets verteld heb. Wel ik heb wel wat te zeggen. Het is mooi weer geweest en ik heb het varken uitgehangen. Zo dat was het.
Hihi grapje hoor. De laatste dagen heb ik heel veel buiten gespeeld. En wat een geluk dat we naar buiten konden. Er was een vervangpoetsvrouw gekomen, wel een lieve, maar een vreemde is en blijft een vreemde. Ze heeft onze speelbladeren op het terras ook bijeen gedaan. Ze schrok wel toen ze ontdekte dat de bladeren gebruikt worden als geheime verstopplaats voor de dode muizen.
Tussen Mirl en mij gaat het ook eindelijk beter. Als ze te wild op te opdringerig is kan ik nog boos worden, maar eigenlijk is ze gewoon een lieverdtje. Ik heb haar ook geholpen op het terras, ze is zo bang van alles. Dus laat ik haar zien dat het niet zo erg is. Ondertussen kijkt Bix uit dat ze aan de juiste kant van het hek blijft. Om zomaar de rest van de wereld te verkennen is ze nog niet klaar. Dat komt nog wel.
Deze week werd ik geroepen om te eten, het was nog mooi weer en helemaal niet koud, dus wou ik nog eventjes blijven. Als een echte kat hoor ik het bevel, maar zal ik er later wel op reageren. Dan ken je mij personeel nog niet. Blijkbaar waren Bix en Mirl al aan het zeuren om blikvoer, maar we krijgen alleen blik als we alle 3 thuis zijn. Om de vrede te bewaren heb ik er uiteindelijk aan toegegeven.
Wat een heerlijk weer vandaag. De hele dag heb ik in mijn mand op de vensterbank gelegen. Zalig!!
Bix en Gebbie hebben buiten gelegen. Binnenkort zal ik ook wel mee mogen. Vandaag kwam mijn personeel terug van het werk en heeft ze mij opnieuw op het terras laten rondlopen. Dat ging nu al heel goed. Een heel kwartier ben ik buiten geweest. Bix en Gebbie zijn ook op het terras gebleven om mij in het oog te houden. Telkens als ik te dicht bij de doorgang naar de rest van het platte dak ging zorgden zij ervoor dat ik op het terras bleef. Door de vermoeiende dag liggen we nu al samen op het bed te slapen en dat terwijl het nog niet donker is.
Er is mij verteld dat ik morgen de hele dag binnen moet blijven. Mijn blikopener gaat weg van 's morgens tot 's avonds. Dan kan ik natuurlijk niet naar buiten. Maar ik ben tevreden op mijn kamertje en ik ben er zeker van dat we 's avonds alle 3 extra aandacht zullen krijgen.
Gisteren was het nogal een dag, eindelijk eens weer om de hele dag buiten te zijn. Ik ben 's morgens vertrokken en de hele dag heb ik genoten van de zon. Mijn blikopener is zelfs komen kijken waar ik was, dat mocht ze wel meer doen, want ze had lekkere kip bij voor mij. Toen het bijna etenstijd was heeft mijn personeel iets gedaan. Ze heeft Mirl gewoon op het terras gezet. Eerst dacht ik dat ze gek was geworden, dus heb ik de doorgang naar de rest van de wereld geblokeerd. Dat is nog niets voor zo'n ding als Mirl. Mirl vond het intressant, maar ze was ook heel bang. De hele tijd bleef ze rond de achterdeur. Om eerlijk te zijn luisterde ze beter dan Gebbie en ik, toen de blikopener zei ETEN ging Mirl als eerste naar binnen. Vreetzakje dat ze is.
Deze ochtend hebben we een race gehouden met ons 3. Om het eerst het hele huis rond te vliegen. De eindstand is zo nipt dat we allemaal winnaars zijn.
Een lieveling heeft een mededeling. Vanaf nu wordt ik niet meer aangesproken met Gebbie, maar met Prinses Lieveling.
Na goed zoeken hebben we gevonden welke foto er ingezonden in bij zooplus. En het is zo'n mooie foto, kan ook moeilijk anders hé.
Vandaag ga ik braaf thuis blijven, bij de buren zijn ze aan het werken en heel veel lawaai aan het maken. Thuis is het heel gezellig met de zon nu. De blikopener heeft de kattenbak en de eetkommen buiten gezet. Alleen een mandje buiten ontbreekt, daar moet ik nog eens om gaan zeuren.
Zo nu is het tijd voor mijn schoonheidsslaapje in de zon.
Boos dat ik gisteren was, niet normaal. Eerst hoorde ik dat niet mijn foto was uitgekozen voor lieveling van de dag, maar wel die van Gebbie. Dat terwijl iedereen zegt dat ik zo een lief koppeke heb. Toen mijn personeel terug kwam van haar werk heeft ze mij het tuigje aangedaan, dus was ik al super blij omdat ik eventjes mocht gaan wandelen in het gras. Maar nee, ze ging buiten opruimen en ik mocht ook op het terras. Vastgemaakt aan het hek, okee ik kon wel het hele terras rond. Dus daar mocht ik niet over klagen. Kan je jou voorstellen dat dit eng was. Natuurlijk wou ik onmiddellijk terug binnen, in mijn mand aan de venster is het veel gezelliger. Toch goed dat ik zo gehoorzaam personeel heb. Na 5 minuten lag ik terug in mijn mandje om de buren te begluren.
Deze ochtend heb ik laten zien dat ik peper in mijn gat had. Hyper de pieper Mirl is een laagvlieger! Ik heb een nieuw record gevestigd, jaja de recordtijd van het bed naar de living vliegen staat op mijn naam.
Nu ga ik heel goed rusten, dan kan ik straks proberen om mijn eigen record te verbeteren
Omdat we zo'n verwende beestjes zijn en niet zomaar alles eten besteld onze blikopener ons eten speciaal op een website. Op die site is elke dag een ander huisdier lieveling van de dag. In de mailbox van ons personeel is vandaag een mail aangekomen van zooplus. En er wordt hier iemand lieveling van de dag. Nee niet ons fotomodel, Mirl. Maar ikzelf. Wat zal Mirl jaloers zijn als ze dit hoort.
Het enige probleempje dat we nu hebben is dat niemand zich nog kan herinneren welke foto er ingezonden is.
Dit is de mail die we hebben gekregen:
Beste dierenvriend,
Hartelijk dank voor uw e-mail en de mooie foto van uw lieveling. Dagelijks ontvangen wij veel inzendingen en we zijn daarom niet in staat iedere e-mail persoonlijk te beantwoorden. De redactie besluit dagelijks welke inzending een "lieveling van de dag" wordt. Vandaag is uw foto gekozen. Uw Gebbie wordt op 15.04.2009 als Lieveling van de dag" getoond op http://www.zooplus.nl.
Uw foto wordt daarnaast ook opgeslagen in ons foto-archief en de kans bestaat dat deze in ons magazine of in onze catalogus onder uw naam gepubliceerd wordt. Vertel aan andere mensen dat hun lieveling beroemd kan worden bij zooplus.nl en vergeet niet op 15.04.2009 uw lieveling op onze site te bewonderen.
Veel plezier op onze zooplus-site en met vriendelijke groet,
Gisterenavond was het tijd voor mijn wandeling. Ik kan er al echt van genieten om de wind door mijn vacht te voelen. Meestal mag ik in het hoge gras bij Tic en Tac lopen, sluipen, springen, rollen,... Gisteren dus ook. We waren nog niet aan de wei en er kwam een monster naar ons toe gewandeld. De hele grond daverde, boef boef boef. En groot dat het was, mijn hele hoofd paste zo in neusgat van het monster! 
Maar we hebben een goede uitvlucht 
Het is ontzettend druk geweest. Ons personeel is nauwelijks thuis geweest omdat ze zoveel moest werken. De dagen dat er niet gewerkt moest worden vond ze ons niet goed genoeg en ging ze op een ander katten knuffelen. 
Via een opening kunnen wij van het platte dak op de houtzolder en zo langs de trap de vrije (en gevaarlijke) wereld in. Deze omgeving is helemaal niets voor Mirl. Dat begreep ze. De hele dag heeft ze op de zolder gezeten. Ze verstopte haar en als ze Gebbie of mij hoorde kwam ze eventjes te voorschijn. Bang dat ze was. Het was donker op de zolder en met haar oogjes ziet ze dan nauwlijks. Ze was zo bang dat ze zelfs niet naar Annelies toeging, terwijl zij het alleen maar goed voor had met Mirl. 's Avonds nadat Mirl 8 uren op de zolder had gezeten vond Annelies dat het tijd was voor Mirl om naar binnen te komen. Samen met Gebbie en mij heeft ze Mirl kunnen pakken. Annelies bleef heel stil op de ladder staat terwijl Gebbie ervoor zorgde dat Mirl aan de andere kant van de zolder kwam zitten. Toen Annelies haar liet zien wou Mirl terug naar haar verstopplaats. Daar was Annelies haar te snel voor, met een duikbeweging kon ze Mirl juist te pakken krijgen. Volgens mij zou die geweldig zijn om opnieuw te zien in slowmotion. 
Is het al zo lang geleden dat ik iets verteld heb.
Gisteren was het nogal een dag, eindelijk eens weer om de hele dag buiten te zijn. Ik ben 's morgens vertrokken en de hele dag heb ik genoten van de zon. Mijn blikopener is zelfs komen kijken waar ik was, dat mocht ze wel meer doen, want ze had lekkere kip bij voor mij. 
Een lieveling heeft een mededeling. 
Boos dat ik gisteren was, niet normaal. 
