De Engelse politicus en staatsman Sir Winston Leonard Spencer-Churchill (1874-1965) werd geboren op Blenheim Palace in Oxfordshire. Hij was de zoon uit het adellijke geslacht van Lord Randolph Churchill. Zijn moeder was de Amerikaanse Jennie Jerome. Churchill hield er reeds op jonge leeftijd onconventionele ideeën op na, die hem regelmatig in conflict brachten met zijn vader. In 1893 ging hij studeren aan de militaire academie te Sandhurst. In 1895 werd hij officier. Hij deed ervaring op tijdens veldtochten in Brits-Indië. Drie jaar later nam hij deel aan Kitcheners opmars inAfrika naar Chartoem en aan de Slag bij Omdoerman. Na thuiskomst beëindigde Winston Churchill zijn militaire loopbaan.
Op uitnodiging van de Morning Post werkte hij als oorlogscorrespondent in Zuid-Afrika tijdens de Tweede Boerenoorlog in 1899. Hij werd gevangen genomen, maar wist zich te bevrijden. Hij werd als een held in Engeland ontvangen. Hij kon zijn populariteit omzetten in een politieke overwinning: Winston Churchill werd nog hetzelfde jaar in het Lagerhuis gekozen voor de conservatieven.
In 1908 trouwde Churchill met Clementine Hozier en werd minister van Handel. Churchills belangrijkste sociale hervorming was de werkloosheidsverzekering van 1911. In 1911 werd hij minister van Marine. Na een conflict met admiraal Fisher verdween hij van het politieke toneel. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vocht hij enige tijd aan het front als kolonel. In 1916 keerde hij naar Engeland terug. Nadat Winston Churchill in 1917 van alle blaam was gezuiverd met betrekking tot het conflict met admiraal Fisher, werd hij weer in het kabinet opgenomen. Churchill werd minister van Oorlog.
In 1921 werd Churchill minister van Koloniën. Hij speelde een belangrijke rol tijdens de conferentie van Caïro en het Ierse verdrag van 1922. In 1924 werd hij minister van Financiën, welk ambt hij tot 1929 vervulde. Tussen 1929 en 1939 speelde hij geen belangrijke rol op politiek terrein. Wel waarschuwde hij dat Duitsland een bedreiging voor de vrede in Europa vormde. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam hij weer in de regering als minister van Marine. Het aftreden van Chamberlain maakte de weg vrij voor het premierschap van Winston Churchill. Hij vormde een coalitieregering en wierp zich als oorlogsleider van het Engelse volk op. Na de overwinning van de geallieerden tegen Duitsland viel de coalitie weer uiteen.
De verkiezingen in juli 1945 werden door de conservatieven verloren. Als oppositielijder verzette hij zich tegen de dekolonisatiepolitiek van Labour. Ook zag hij het communisme als bedreiging voor de wereldvrede. In deze periode schreef Winston Churchill weer veel, waaronder zijn oorlogsherinneringen en bleef politiek actief.
In 1953 werd Churchill door koningin Elizabeth opgenomen in de Orde van de Kouseband en ontving hij de Nobelprijs voor literatuur. Hij bleef tot 1964 lid van het Lagerhuis en overleed in Londen op 24 januari 1965.
De Russische staatsman Joseph Wissarionowisch Stalin werd geboren in 1879 te Gori. Hij ontwikkelde zich tot een staatsman, die geen tegenspraak tolereerde. Hierdoor heeft zijn staatsvorm, die ook wel als Stalinisme wordt aangeduid, een negatieve klank gekregen, doordat veel mensen hun vrijheid of hun leven verloren tijdens de dertig jaren van Stalins leiderschap.
Stalin begon zijn politieke loopbaan tijdens zijn priesterschap bij de Orthodoxe kerk. Vanwege deze politieke activiteiten moest hij zijn priesterschap opgeven in 1899. In 1903 sloot hij zich bij de Bolsjewieken van Lenin aan. Hij maakte snel carrière binnen de partij, vooral dankzij zijn organisatorische gaven. Tijdens de Oktoberrevolutie van 1917 speelde Stalin een grote rol. De tsaar en zijn familie werden tijdens deze opstand vermoord en de communistische partij greep de macht.
In de jaren die volgden ontdeed Stalin zich van zijn voormalige bondgenoten Trotzki, Bucharin en anderen, waardoor hij alleenheerser werd binnen de partij. Stalin lanceerde zijn eerste vijfjarenplan in 1929. Hierin stond hem een modernisering van de industrie en landbouw voor ogen. Aanvankelijk waren deze plannen weinig succesvol: ongeveer twintig miljoen Russen stierven de hongersdood.
Tussen 1934 en 1938 vond de "Grote Zuivering" plaats. Door show-processen ontdeed Stalin zich van zijn laatste opponenten. Tijdens deze periode van terreur kwamen miljoenen mensen om het leven terwijl miljoenen anderen verplicht werden te verhuizen naar andere streken binnen Rusland.
In 1939 sloot Stalin een niet-aanvalsverdrag met Hitler en annexeerde hij een deel van Finland en de Baltische staten. Door de Duitse inval in Rusland in 1941 werd hij echter toch gedwongen tot actieve deelname aan de wereldoorlog. Tijdens de drastische zuiveringen waren ook veel officieren omgebracht. Hierdoor kwam Rusland kundige legerleiders tekort en werden grote verliezen geleden.
De geallieerde leiders ontmoetten elkaar in Teheran (1943), Jalta (1945) en Potsdam (1945). Tijdens deze bijeenkomsten werden de invloedssferen voor na de oorlog vastgesteld en werd hierdoor de kiem gelegd voor de naoorlogse "Koude Oorlog". Na de vorming van de Nato in 1949 markeerde het "ijzeren gordijn" de grens tussen het communistische oosten en het kapitalistische westen van Europa. De echte strijd tussen de grootmachten VS. en Rusland werd echter gestreden in Azië tijdens de Koreaoorlog (1950-1953).
De populariteit van Stalin nam na diens dood in 1953 snel af. Dit mede door het besef, dat miljoenen Russen het leven hadden verloren tijdens de machtstrijd van de despoot.
De Amerikaanse generaal en president Dwight David Eisenhower werd geboren in Abilene, Kansas. Eisenhower werkte na de middelbare school tot 1911 bij het bedrijf Belle Springs Creamery. In 1911 werd Dwight D. Eisenhower toegelaten tot de militaire academie West Point. Dwight D. Eisenhower maakte snel carrière in het leger. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Eisenhower gestationeerd op diverse locaties in Amerika. Eisenhower trad in 1916 in het huwelijk met Mamie Geneva Doud.
Militaire opleiding
In de jaren twintig was Dwight D. Eisenhower gelegerd in Panama en de Verenigde Staten. In 1925 werd hij toegelaten tot de hoge militaire opleiding in Fort Leavenworth in Kansas. Tijdens het examen in 1926 bleek Dwight D. Eisenhower de beste van zijn klas te zijn. In de jaren dertig werkte Dwight D. Eisenhower onder meer onder de generaals George V. Moseley en Douglas MacArthur.
Tweede Wereldoorlog
In november 1942 leidde Dwight D. Eisenhower als commandant van de Amerikaanse strijdkrachten in Europa de invasie in Frans Noord-Afrika. In februari 1943 werd Eisenhower aangesteld als opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten in Noord-Afrika en leidde de veldtocht in Tunesië en later de landing op Sicilië. In 1944 werd Dwight D. Eisenhower benoemd tot opperbevelhebber van West-Europa. Hij voerde in juni 1944 het commando bij de invasie in Normandië. Op 7 mei 1945 gaf het Duitse leger zich in Reims onvoorwaardelijk aan hem over.
NAVO
Na de Tweede Wereldoorlog was Dwight D. Eisenhower tot 1948 stafchef in de Amerikaanse bezettingszone van Duitsland. In 1950 werd Eisenhower de eerste opperbevelhebber van de NAVO-strijdkrachten in Europa.
President van de Verenigde Staten
Tijdens de verkiezingen van 1952 werd Dwight D. Eisenhower als kandidaat voor de Republikeinen gekozen tot president van de Verenigde Staten van Amerika. In 1956 werd Eisenhower herkozen. Tijdens zijn periode als president werd de oorlog in Korea beëindigd. Eisenhower was een groot pleitbezorger van de gedachte "Atoms for peace" (Atomen voor vrede) en was betrokken bij conflicten in Libanon, Egypte, Berlijn en Hongarije. Zijn belangrijkste inbreng in de binnenlandse politiek was de ontwikkeling van een nieuw netwerk van snelwegen, waarbij de nadruk meer lag op landelijk dan op lokaal voordeel.
In de jaren zestig vestigde Dwight D. Eisenhower zich in de omgeving van Gettysburg. Hij overleed in maart 1969 in een ziekenhuis in Washington. Hij werd begraven in zijn geboorteplaats Abilene, Kansas
De Amerikaanse generaal George Smith Patton werd in 1885 geboren in San Gabriel, California. Hij studeerde aan de Virginia Military Institute, waarna hij nog een aantal militaire opleidingen volgde, waaronder de Cavalerie School in Fort Riley.
Eerste Wereldoorlog
George Patton was tijdens de Eerste Wereldoorlog de bevelhebber over de eerste Amerikaanse tankbrigade. Na de Eerste Wereldoorlog vervolgde George Patton zijn studie op de Command and General Staff School (1924) en de Army War College (1932).
Tweede Wereldoorlog
In 1942 werd George Patton door George Marshall benoemd tot bevelhebber van de Amerikaanse troepen, die deelnamen aan de landingen in Marokko onder de codenaam Torch. Daarna leidde George Patton korte tijd het 2e legerkorps in Tunesië. In 1943 werd George Patton aangesteld als bevelhebber van het 7e leger. Tijdens de operatie Husky werd Sicilië veroverd, waarna het leger van Patton op spectaculaire wijze Palermo veroverde.
Landing in Frankrijk
In 1944 werd George Patton benoemd tot bevelhebber van het 3e leger in Engeland onder Omar Bradley. Pas na de succesvolle landing in Frankrijk werd Patton weer overgeplaatst naar het front, waar zijn legereenheid een snelle opmars door Frankrijk maakte. George Patton was ook betrokken bij het Ardennenoffensief en maakte in 1945 de verovering van Zuid-Duitsland en Tsjecho-Slowakije mee.
Gouverneur van Beieren
Na de Duitse overgave was George Patton korte tijd gouverneur van Beieren. Deze meer politieke functie lag hem echter niet zo. Herhaaldelijk maakte hij grievende opmerkingen aan het adres van de Russen, waarna hij werd ontslagen. George Patton overleed in december 1945 in Heidelberg aan de gevolgen van een verkeersongeluk.
De Italiaanse fascistische politicus Benito Mussolini werd geboren in de gemeente Predappio. Benito was de zoon van een smid en een lerares.
Het Italiaanse Volk
Aan het begin van zijn loopbaan was Benito Mussolini onderwijzer. Van 1912 tot 1914 was hij hoofdredacteur van het socialistische partijblad Avanti! in Milaan. Mussolini vond in tegenstelling tot de socilistische meerderheid, geweld een gerechtvaardigde manier om een politieke oplossing te forceren. In 1914 richtte Benito Mussolini een eigen krant, Il Popolo d'Italia (Het Italiaanse Volk), op. Deze krant had een sterk nationalistisch karakter. Mussolini was voorstander van Italiaanse deelname aan de Eerste Wereldoorlog.
Partito Nazionale Fascista
Na de Eerste Wereldoorlog richtte Benito Mussolini de Fasci Italiani di Combattimento op. In 1921 werd hij tot leider gekozen van het nationalistische Partito Nazionale Fascista (PNF) op. Een jaar later volgde een benoeming tot premier van Italië.
Dictatuur
Benito Mussolini vormde Italië om in een dictatuur met totalitaire kenmerken. Mussolini liet het koningshuis echter intact. In de jaren dertig vergrootte Benito Mussolini het Italiaanse belang in Afrika door de veldtocht in Abessinië. Ook betrok Mussolini Italië in de burgeroorlog in Spanje door Franco te ondersteunen. In 1939 werden de banden met Duitsland aangehaald. Het verdrag bezegelde de as Rome-Berlijn, waardoor Italië automatisch werd meegetrokken in het door Adolf Hitler ontketende conflict: de Tweede Wereldoorlog.
Sociale Republiek
Reeds in 1943 vonden de eerste geallieerde landingen op Sicilië plaats. In reactie hierop werd Benito Mussolini afgezet door de Grote Fascistische Raad en in opdracht van koning Victor Emanuel III gearresteerd. Mussolini werd echter enkele maanden later door de Duitsers bevrijd en benoemd tot het staatshoofd van de Sociale Republiek te Salo in het noorden van Italië.
Capitulatie
Vlak voor de capitulatie in 1945 probeerde Benito Mussolini naar Zwitserland te vluchten. Hij werd echter door Italiaanse partizanen ontdekt en samen met zijn maîtresse Clara Petacci doodgeschoten in de omgeving van het Comomeer.
De Russische politicus Vlatsjeslav Molotov werd in 1890 geboren als Skrjabin in Kukarka. Vlatsjeslav nam de schuilnaam Molotov aan toen hij politiek actief werd.
Revolutie
Vlatsjeslav Molotov was een politieke tegenstander van het Tsaristische bewind. Hij werd enkele keren verbannen en was vanaf 1912 medewerker van de Pravda, de krant van de Bolsjewieken. Na de Russische Revolutie was Vlatsjeslav Molotov een naaste medewerker van Jozef Stalin. In 1930 werd Vlatsjeslav Molotov benoemd tot premier van Rusland. In 1939 kreeg hij bovendien de functie van minister van Buitenlandse Zaken.
Molotov-Von Ribbentroppact
In augustus 1939 ontmoette Vlatsjeslav Molotov zijn Duitse ambtgenoot Joachim Ribbentrop. Deze besprekingen resulteerden in een niet-aanvalsverdrag. Dit verdrag werd vernoemd naar de onderhandelaars: het Molotov-Von Ribbentroppact. Later bleek het verdrag een geheim protocol te bevatten, waarin werd bepaald dat Finland en de Baltische Staten binnen de invloedssfeer van Rusland lagen. Bovendien werd Polen door Duitsland en Rusland onderling verdeeld.
Teheran, Jalta en Potsdam
Als metgezel van Jozef Stalin nam Vlatsjeslav Molotov deel aan de belangrijke geallieerde conferenties in de Tweede Wereldoorlog: Teheran, Jalta en Potsdam. Na de Tweede Wereldoorlog behartigde Vlatsjeslav Molotov jarenlang de Russische belangen in de Verenigde Naties en op internationale conferenties. Tijdens deze bijeenkomsten bleek Molotov een taai onderhandelaar.
Laatste jaren
Na de dood van Jozef Stalin in 1953 kwam Vlatsjeslav Molotov in conflict met Nikita Chroesjtsjov. Na deze strijd verloor Molotov een groot aantal functies. Vlatsjeslav Molotov werd tijdelijk als ambassadeur naar Mongolië gestuurd. Aan het begin van de jaren zestig was hij enkele jaren vertegenwoordiger van de Sovjet-Unie bij het Internationale Bureau voor Atoomenergie in Wenen tot hij in 1964 uit de partij werd gestoten. Vlatsjeslav Molotov overleed in Moskou in 1986
De Duitse dictator Adolf Hitler (1889-1945) werd geboren in Braunau in Oostenrijk als zoon van een douanier. Hitler bezocht de middelbare school in Linz en Steyr. In oktober 1907 deed hij toelatingsexamen aan de kunstacademie van Wenen, maar werd geweigerd. Een jaar later probeerde hij dit nog een keer, maar deze keer werd hij zelfs niet uitgenodigd voor het examen. In 1913 verliet Hitler Wenen en verhuisde naar München in Duitsland.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog deed Hitler dienst in het Beierse regiment. Hij werd bevorderd tot korporaal en raakte tijdens de strijd gewond. In 1918 werd hij onderscheiden met het IJzeren Kruis. Na de oorlog werd hij lid van een kleine politieke partij, waarvan hij rond 1920 de naam wijzigde in Nationaal Socialistische Duitse Arbeiders Partij. Drie jaar later pleegde hij een machtsgreep (de Bierputsch). Hij werd tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar hoefde slechts negen maanden te zitten. Tijdens zijn gevangenschap schreef hij met hulp van Rudolf Hess zijn politieke testament: "Mein Kampf" (Mijn Strijd).
Aan het einde van de twintiger jaren begon de partij te groeien. In 1932 maakte hij weinig indruk tijdens de presidentiële verkiezingen tegen Hindenburg, maar Adolf Hitler werd een jaar later tot kanselier benoemd. Eenmaal aan de macht, trok hij alle bevoegdheden naar zich zelf en de Nazipartij toe. Tijdens de "nacht van de lange messen" werden vele tegenstanders van zijn bewind vermoord. Een jaar later sloot Führer (Leider) Hitler een pact met de Italiaanse leider Mussolini. Deze overeenkomst wordt ook wel de Rome-Berlijn-as genoemd. Oostenrijk werd in 1938 bij Duitsland ingelijfd. Ook zorgde het grondgebied van het Sudetenland (een deel van Tsjecho-Slowakije) voor een "Groter Duitsland".
De Tweede Wereldoorlog ving aan toen Hitler in 1939 de oorlog verklaarde aan Polen. Het Poolse leger werd snel verslagen. In 1940 waren de andere buurlanden aan de beurt. Met een "Blitzkrieg" (bliksemoorlog) werden Denemarken, Noorwegen, Nederland, België en Frankrijk onder de voet gelopen. Adolf Hitler had een grote hekel aan communisten en omdat hij geloofde dat de oorlog maar kort zou duren, gaf hij hij de Duitse troepen in 1941 bevel, Rusland binnen te vallen.
Politieke tegenstanders, joden en zigeuners werden naar concentratiekampen afgevoerd. In zeer korte tijd slaagde hij er in om zes miljoen burgers te vermoorden in de concentratiekampen (Holocaust).
Hitler negeerde de raad van zijn militaire adviseurs steeds meer, waardoor het tij begon te keren in 1942. Grote verliezen bij El Alamein (Afrika) en Stalingrad (Rusland) bleven dan ook niet uit.
De Russische leger bereikte het eerste Berlijn. Hitler pleegde zelfmoord in zijn bunker onder het Kanseliersgebouw. De asresten van Adolf Hitler en zijn vrouw Evan Braun werden gevonden door de Russische troepen en meegenomen naar Moskou voor onderzoek.
Heinrich Himmler (1900-1945) was een Duitse Nationaal Socialist en hoofd van de nazi-politie. Hij was de zoon van een katholieke schoolmeester uit München en haalde een landbouwdiploma. Na de Eerste Wereldoorlog sloot Himmler zich aan bij een militante rechtse beweging.
In 1923 behoorde Heinrich Himmler tot de deelnemers aan de mislukte putsch van Hitler. Twee jaar later trad hij toe tot de nazipartij. Tot 1930 spande hij zich in voor de propaganda van de partij en in 1929 werd Himmler benoemd tot leider van de SS. Hij begon onmiddellijk met het uitbouwen van de "zwarte hemden" brigade van de SS. In 1933 waren meer dan 50.000 mensen lid van deze beweging.
Nadat Hitler in 1934 aan de macht was gekomen, werd Heinrich Himmler aangesteld als hoofd van de geheime politie (Gestapo) en richtte in Dachau het eerste concentratiekamp in. Als hoofd van de Duitse politiediensten zorgde hij tussen 1936 en 1945 voor de verwezenlijking van Hitlers droom: de uitroeiing van Joden, Zigeuners en tegenstanders van het regime.
Himmler bouwde de SS uit tot een krachtig leger, dat uiteindelijk in alle Duitse gebieden opereerde. Himmler was verantwoordelijk voor alle veiligheid- en spionagediensten van Nazi-Duitsland. In 1943 werd hij benoemd tot Minister voor binnenlandse zaken en een jaar later was hij ook verantwoordelijk voor de Duitse strijdkrachten binnen de landsgrenzen.
Aan het einde van de oorlog kreeg Himmler steeds meer last van psychotische aandoeningen. Hij kreeg het verlangen om Hitler buitenspel te zetten en vrede te sluiten met de geallieerde mogendheden. Toen Hitler dit ontdekte, liet hij hem onmiddellijk arresteren.
Heinrich Himmler trachtte te vluchten, maar werd in april 1945 door Britse troepen gevangen genomen. Kort na zijn arrestatie pleegde Himmler zelfmoord.
De Duitse veldmaarschalk Erwin Rommel werd geboren in 1891 te Heidenheim, Wurttemberg. Erwin Rommel koos in 1910 voor een militaire loopbaan. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd Erwin Rommel wegens zijn militaire gaven en betoonde moed onderscheiden met een hoge militaire onderscheiding. Rommel diende in Frankrijk, Roemenië en Italië. In het interbellum bleek Erwin Rommel een begiftigd docent. Rommel doceerde aan verschillende militaire academies.
Slag om El Alamein
In 1940 voerde Erwin Rommel het bevel over de 7e pantserdivisie, waarmee hij in snel tempo de Franse kanaalkust bereikte. Begin 1941 werd hij tot bevelhebber van het Duitse korps in Afrika benoemd. Rommel moest daar de Italianen te hulp komen, die in Libië aan de verliezende kant waren. Erwin Rommel rukte met zijn pantserdivisie op tot El Alamein. Tijdens de tweede Slag om El Alamein werd Erwin Rommel gedwongen zich tot in Tunesië terug te trekken.
Italië en Noord-Frankrijk
In 1943 en 1944 was Erwin Rommel commandant van legergroep B in Italië en Noord-Frankrijk. In de zomer van 1944 raakte Rommel ernstig gewond tijdens een inspectietocht. Tijdens zijn verblijf in Frankrijk had Erwin Rommel contacten gelegd met tegenstanders van Adolf Hitler. Toen deze contacten uitlekten werd hij door Adolf Hitler tot zelfmoord gedwongen. Op 14 oktober 1944 nam Ernst Rommel in Herrlingen bij Ulm vergif in, waarna hij met militaire eer kon worden begraven.
De Duitse veldmaarschalk Günther von Kluge werd in 1882 geboren in Posen, Pruisen (tegenwoordig Poznan, Polen). Günther von Kluge kwam uit een adellijke familie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Günther von Kluge stafofficier. Na de oorlog bleef hij in militaire dienst.
Tweede Wereldoorlog
Ten tijde van het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was Günther von Kluge bevelhebber van het 4e legerkorps. Met deze legereenheid behaalde Günther von Kluge successen in Polen (1939) en in West-Europa (1940).Von Kluge toonde een zeer deskundig strateeg te zijn. Günther von Kluge werd vanwege deze successen bevorderd tot generaal-veldmaarschalk.
Rusland
Günther von Kluge was ook actief in de oorlog met Rusland. In 1942 voerde hij het bevel over de Duitse legergroep Midden. Nadat Gerd von Rundstedt bij Adolf Hitler in ongenade was geraakt, werd Günther von Kluge in 1944 opperbevelhebber aan het westelijke front.
Negatief over strategie Hitler
In de laatste oorlogsfase had Günther von Kluge zich een aantal keren negatief uitgelaten over het Duitse strategische beleid. Na de mislukte moordaanslag van Claus von Stauffenberg op het leven van Adolf Hitler, verdacht de Duitse Führer zijn generaal van betrokkenheid. Günther von Kluge werd in augustus 1944 plotseling ontheven van zijn commando en naar Berlijn ontboden. Onderweg pleegde Von Kluge in de buurt van Metz op 19 augustus 1944 zelfmoord.
De Duitse kolonel-generaal Alfred Jodl werd in 1890 in Würzburg geboren. Van 1903 tot 1910 studeerde Alfred Jodl aan de Militaire Academie van het leger van Beieren in München.
Eerste Wereldoorlog
Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende Alfred Jodl eerst bij de artillerie aan het westfront. Hij raakte meerdere keren ernstig gewond. In 1917 was Alfred Jodl actief aan het oostfront. Een jaar later keerde hij weer terug aan het westfront.
Tweede Wereldoorlog
Na de Eerste Wereldoorlog volgde Alfred Jodl een hoge officiersopleiding in Berlijn. In 1923 leerde Jodl Adolf Hitler kennen. In de Tweede Wereldoorlog was Alfred Jodl stafchef van het Oberkommando der Wehrmacht (OKW). Alfred Jodl had dagelijks contact met Adolf Hitler en voerde zijn bevelen gehoorzaam uit. Bij de aanslag op Adolf Hitler in juli 1944 raakte Alfred Jodl gewond.
Neurenberg
Als hoofd van de Duitse delegatie tekende Alfred Jodl in Reims de onvoorwaardelijke capitulatie van de Duitse strijdkrachten. In Neurenberg moest Alfred Jodl zich na de oorlog voor de rechter verantwoorden. Alfred Jodl werd onder meer beschuldigd van het geven van bevelen om krijgsgevangen dood te schieten. Alfred Jodl werd ter dood veroordeeld en op 16 oktober 1946 opgehangen.
De Duitse politicus Rudolf Hess (1894-1987) werd in Alexandrië in Egypte geboren als zoon van een Duitse koopman. Vanaf 1908 woonde Rudolf Hess in een internaat in Bonn, waar hij het gymnasium bezocht.
Eerste Wereldoorlog en
Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende Rudolf Hess in het zelfde regiment als Adolf Hitler. Na de oorlog hoorde Hess in München Adolf Hitler spreken tijdens een bijeenkomst. In 1920 werd hij lid van de NSDAP.
Bier-putsch
Voor zijn aandeel in de zogenaamde "Bier-putsch" werd Rudolf Hess veroordeeld tot een gevangenschap, die hij uitzat in Landsberg. In Landsberg hielp Hess zijn boezemvriend Adolf Hitler met het schrijven van "Mein Kampf".
Plaatsvervanger Adolf Hitler
Toen de nazi's in 1933 aan de macht waren gekomen werd Rudolf Hess benoemd tot plaatsvervanger van partijleider Adolf Hitler. Een jaar later werd hij benoemd tot rijksminister zonder portefeuille in Hitlers kabinet. Rudolf Hess kreeg geen belangrijke werkzaamheden toegewezen. Hij beperkte zich tot het ondertekenen van nieuwe strafwetten.
Vlucht naar Engeland
In mei 1941 vloog Rudolf Hess op eigen initiatief, zonder toestemming of medeweten van Adolf Hitler, naar Schotland om met de geallieerden over vrede te onderhandelen. Duitsland zou echter wel de vrije hand moeten krijgen in de gebieden in Oost-Europa. Met Rudolf Hess werd echter niet onderhandeld. Hij werd geïnterneerd als krijgsgevangene en hij werd na de oorlog in Neurenberg veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Tot zijn dood werd Rudolf Hess afwisselend door Russische en geallieerde troepen bewaakt. Verzoeken tot invrijheidstelling werden steeds door de Sovjet-Unie afgewezen. Rudolf Hess overleed in 1987.
De Duitse geneesheer en oorlogsmisdadiger Josef Mengele werd geboren in Günzburg. Mengele doorliep het gymnasium en studeerde daarna aan de universiteit van München.
Nationaal-socialisten
Josef Mengele sloot zich aan het begin van de jaren dertig aan bij de SA, later werd hij ook lid van de partij van de nationaal-socialisten. In 1937 werd Mengele als researchassistent aangesteld aan de universiteit in Frankfurt, waar Otmar Freiherr von Vershuer de raszuiverheid van het Germaanse volk bestudeerde. In 1938 studeerde Josef Mengele af in de medicijnen aan de universiteit van Franfurt.
Concentratiekamp Auschwitz
Als SS-arts werkte Josef Mengele mee aan het euthanasieprogramma van Adolf Hitler. Josef Mengele werd arts in het concentratiekamp Auschwitz. Hij arriveerde in mei 1943 in het concentratiekamp. In dit kamp selecteerde Josef Mengele de nieuwe gevangenen. Hij besloot na aankomst van de wagonladingen gevangenen wie direct werd vermoord en wie in aanmerking kwam voor slavenarbeid. Josef Mengele werd berucht door zijn medische experimenten op gezonde gevangenen. Mengele experimenteerde vooral met tweelingen, dwergen en reuzen.
Nieuw bestaan in Zuid-Amerika
Na de Tweede Wereldoorlog wist Josef Mengele te ontsnappen naar Zuid-Amerika, waar hij een nieuw bestaan opbouwde. Mengele woonde onder meer in Paraguay en Brazilië. Josef Mengele overleed in Brazilië aan een hartaanval terwijl hij in zee zwom.
De Duitse politicus Joseph Goebbels werd in 1887 geboren in Rheydt. Goebbels groeide op in een kleinburgerlijk katholiek milieu. In zijn jeugd werd Joseph Goebbels getroffen door kinderverlamming, waardoor hij gedeeltelijk kreupel werd. Joseph Goebbels studeerde Duits en filosofie. Hij promoveerde in 1921 in Heidelberg op een proefschrift over het toneel tijdens de romantiek.
NSDAP
In 1925 werd Joseph Goebbels lid van de NSDAP, de partij van Adolf Hitler. Een jaar later werd Joseph Goebbels door Adolf Hitler tot gouwleider van Berlijn benoemd. In Berlijn kwam Joseph Goebbels tijdens spreekbeurten goed voor de dag. De bijeenkomsten droegen altijd een spectaculair karakter. Joseph Goebbels werd in 1928 afgevaardigde in de Rijksdag. Tevens werd hij benoemd tot hoofd van de propaganda-afdeling van de NSDAP. Na de machtsovername in 1933 werd Joseph Goebbels minister voor Volksvoorlichting en Propaganda.
Manipulatie publieke opinie
Joseph Goebbels zorgde ervoor dat de radio en de kranten dienstbaar werden gemaakt aan de nazi-politiek. Goebbels controleerde de berichtgeving en kon daardoor de publieke opinie manipuleren. Zowel de kranten als de radiozenders werden verplicht om bepaalde berichten op te nemen.
Propagandamachine
De propagandamachine van Joseph Goebbels organiseerde bovendien bijeenkomsten en liet propagandafilms maken waarin het nazi-gedachtengoed werd verheerlijkt. Deze films werden bijvoorbeeld opgenomen in de bioscoopjournaals, de "Wochenschau". Naast documentaires werden ook speelfilms vervaardigd, waarin bijvoorbeeld werd ingespeeld op vooroordelen ten opzichte van de joodse bevolking. De beroemdste redevoering van Joseph Goebbels stamt uit 1943. In het Berlijnse Sportpaleis vroeg hij de aanwezigen of ze de "totale oorlog" wensten.
Trouwe aanhanger van Adolf Hitler
Joseph Goebbels behoorde tot de trouwste aanhangers van Adolf Hitler. Met Martin Bormann was hij getuige bij het huwelijk tussen Adolf Hitler en Eva Braun. Na Hitler, benam ook Goebbels op 1 mei 1945 zijn vrouw, kinderen en zichzelf het leven.
