In 1 Corinthiërs komt ‘dopen’ verschillende keren ter sprake: ‘Ik ben dankbaar, dat ik niemand uwer gedoopt heb dan Crispus en Gajus; zodat niemand kan zeggen, dat jullie in mijn naam gedoopt zijn. Ook heb ik nog het gezin van Stefanas gedoopt; verder weet ik niet, dat ik nog iemand gedoopt heb. Want Christus heeft mij niet gezonden om te dopen, maar om het evangelie te verkondigen…’ 1 Corinthiërs 1:14-16 Hier spreekt hij over de waterdoop, dat gebeurde in de tijd, waarin Israël nog niet tijdelijk terzijde was gesteld. We zien, dat hij naar de geestelijke dingen (verkondiging van het evan-gelie) wijst, weg van het vleselijke (waterdoop). ‘Want ik stel er prijs op, broeders, dat gij weet, dat onze vaderen allen onder de wolk waren, allen door de zee heengingen, allen zich naar binnen in Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee… 1 Corinthiërs 10:1-3 Hier illustreert hij de waarheden, die met de doop verbonden zijn: reiniging en eenheid. Zij werden afgescheiden van de Egyptenaren en met Mozes verenigd door de doop. Zij werden in de wolk en in de zee (twee elementen) naar binnen Mozes in gedoopt. ‘Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam, hoe vele ook, één lichaam vormen, zo ook Christus; want in één geest zijn wij allen naar binnen in één lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn wij met één geest gedrenkt’. 1 Corinthiërs 12:12,13 Dit is de fundamentele waarheid voor alle leden van het lichaam van Christus. Het element waarin gedoopt wordt, is geest. Het resultaat is, dat de gelovige in het lichaam van Christus is opgenomen; er staat immers ‘naar binnen in’ (Grieks: eis). Het ‘in Christus Jezus zijn’ van de gelovige, is hetzelfde als lid zijn van Zijn lichaam. 2

In Romeinen 6:2-4 spreekt Paulus ervan: ‘Of weet gij niet, dat allen, die naar binnen in Christus Jezus gedoopt zijn, naar binnen in zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop naar binnen in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit van de Vaders, zo ook wij in nieuwheid van leven zouden wandelen’ Het resultaat van de doop in de geest (op het moment van tot geloof komen; géén aparte ervaring daarna!) is, dat de gelovige ‘in Christus Jezus’ is. Hij wordt gedoopt naar binnen in Hem en ontvangt daarmee de geestelijke zegen: deel hebben aan Zijn dood, begrafenis, opwekking en nieuwe leven. De waterdoop illustreerde dit slechts. Het draait om de doop in de geest; dat maakt ons één met Zijn dood, begrafenis en opwekking. Nadat Hij in water gedoopt was door Johannes, sprak Hij van een doop, die Hij nog moest ondergaan (Lucas 12:50): ’Ik moet gedoopt worden met een doop, en hoe beklemt het Mij, totdat het volbracht is’ Elke doop tot hiertoe was slechts een schaduw geweest van deze doop. Alleen deze doop wast alle zonde weg. Alleen de dood van Christus. Dát was de doop waar Hij van sprak. Voor ons, en voor de hele schepping, nam Hij de totale zonde(n) op zich. Toen was reiniging nodig en toen was doop nodig. Letterlijk water of vuur konden deze reiniging niet geven. Niets minder dan Gods verontwaardiging, dát vuur, kon de zonde verteren. Alleen Hij kon Hem daarvan reinigen. Als gevolg daarvan weten wij, dat alleen Zijn doop werkelijk reinigt en zuivert. Het draait daarbij om het kruis van de Christus van God. Aanvullende opmerkingen: Tot de dood en opstanding van Christus was er sprake van één doop: die in water. Denk aan de doop van Johannes, en vóór Johannes het mikveh bij de Joden al in gebruik als een ritueel reinigingsbad. In de tijd van Handelingen was er sprake van twee dopen: die in water (Handelingen 2 en 8) én die in geest (Handelingen 10). De volgorde is na Handelingen 8 omgedraaid. Daarna, ná Handelingen 28, geldt één doop (Efeziërs 4:5): die in geest.

genade, dan moet de Efezebrief deze noemen. Efeziërs is de naast Romeinen de grote leerbrief voor deze tijd van genade voor de gemeente, die het lichaam van Christus is. In de brief aan de Romeinen vind je geen aanwijzing, dat er in water gedoopt moet worden. In Romeinen 6:1-6 gaat het om de gevolgen van de doop in de geest: reiniging van de zonde en eenheid met Christus. We vinden in deze grote, onderwijzende brief géén instructie om in water te dopen. In Efeziërs 4:5 staat: ‘één Heer, één geloof, één doop’. De vraag is: gaat het hier om de doop in water, of die in geest? De bediening van Johannes en van de Heer zelf liet één doop zien: in water. Johannes zei van de Heer: ‘Hij is het, die jullie zal dopen in heilige geest en in vuur’. (Matteüs 3:11) Maar dat was toen nog toekomst. De Heer zei na Zijn opstanding: ‘Johannes doopte inderdaad in water, maar jullie zullen in heilige geest gedoopt worden, niet veel dagen na deze’ (Handelingen 1:5). We zien na pinksteren twee dopen: in water en in heilige geest. Later is er volgens Efeziërs 4:5 (een terugkeer naar) één doop. Water of geest? Efeziërs laat zien, dat alle zegeningen geestelijk zijn, de gelovige is in Christus gezegend met iedere geestelijke zegen (1:3). De gelovigen zijn verzegeld met de geest van de belofte, de heilige (1:13), het draait daarbij om geloof. Door deze heilige geest hebben wij allen toegang tot God, de Vader. Wij zijn door die geest verenigd met elkaar. Deze eenheid van de geest is een van de bepalende waarheden voor dit beheer van het geheimenis (3:9; 4:3). We lezen in Efeziërs niets over water; alles is geestelijk: de zegeningen, de eenheid, het geloof, het lichaam. Dan moet die ene doop die in heilige geest (1 Corinthiërs 12:13) zijn. Daarbij komt, dat er geen aardse zegeningen zijn, maar uitsluitend hemelse. Eén uitdrukking komt maar liefst vijf keer voor: te midden van de hemelingen; die zijn niet op aarde. De vraag is: water of geest? Deze vraag kan nu heel gemakkelijk beantwoord worden: geest! De doop in water heeft geen plaats in dit beheer, deze tijd van genade. In Filippenzen 3:2,3 staat: ‘Let op de honden, let op de slechte arbeiders, let op de versnijdenis! Want wíj zijn de besnijdenis, die in de geest van God dienen, die in Christus Jezus roemen en niet op vlees vertrouwen’. Verder in dat hoofdstuk zegt hij wenend, dat er veel gelovigen zijn, die vijanden van het kruis van Christus zijn: zij zijn op aardse dingen gericht (3:18,19). De doop in water kun je niet van deze aardse dingen uitsluiten. Kolossenzen 2:11-13 worden doop en besnijdenis samen genoemd. In de tijd van het oude verbond kon de onbesnedene Jahweh helemaal niet naderen. De besnedene kon wel verder naderen dan de gojim (heidenen). Toch kon iemand van het volk Israël niet bij het wasvat komen. Een besneden priester moest zich eerst in het water van het wasvat wassen (dopen); daarna kon hij verder de tabernakel/tempel in. Dus bestond de weg van naderen tot Jahweh uit besnijdenis en doop. Deze twee (besnijdenis en doop) zijn nog steeds wezenlijk. De mens moet eerst besnijdenis en doop ondergaan, voordat er omgang met God kan zijn. ‘In Hem ook werden jullie besneden met een besnijdenis niet met handen verricht, in het afstropen van het lichaam van het vlees in de besnijdenis van Christus’ Kolossenzen 2:11 Dit is de wáre besnijdenis. Hier komt dan ook geen enkele menselijke inspanning bij kijken. Er staat: ‘niet met handen verricht’. En het gaat om ‘het afstropen van het lichaam van het vlees’. Hier was de besnijdenis van de Joodse jongens een prachtig type van. De werkelijke besnijdenis is die van Christus (niet: Jezus). Aan het kruis. De zonen van Jakob waren niet in deze zin besneden. Hier gaat het om de werkelijke besnijdenis. Het einde van het vlees is aan het kruis tot stand gekomen. Deze besnijdenis haalt een streep door het menselijke werken (dus ook de letterlijke besnijdenis). Het is één kant van de geweldige waarheid, die Paulus hier laat zien. Deze besnijdenis laat Hem gestorven aan het kruis. Maar er is meer! ‘..gezamenlijk met Hem begraven zijnd in de doop. In Hem ook werden jullie gezamenlijk opgewekt door het geloof in de werkzaamheid van God, die Hem opwekte uit de doden’ Kolossenzen 2:12 Christus is opgewekt, en wij met Hem! Hier blijkt onze reiniging, het effect, het gevolg van onze doop in en met Hem! In Hem en met Hem werden wij begraven en opgewekt. Dit is de ware doop (zie Lucas 12:50)! Wij rekenen ermee, dat Zijn besnijdenis aan het kruis, én Zijn doop, ook de onze zijn. Dit is geen werk van mensenhanden (Kolossenzen 2:11), maar de werkzaamheid van God (Kolossenzen 2:12)! Onze toegang tot God, onze Vader, ligt in Christus. Geen ritueel (zoals de letterlijke, vleselijke besnijdenis en doop in water) of filosofie (uitgedrukt in de grondregels van deze wereld, zoals wetten en regels) kan ons dat geven. Alleen Hij! Kolossenzen 2:9,10 zegt: ‘…want in Hem woont het hele complement van de godheid lichamelijk, en jullie zijn compleet gemaakt in Hem, die het hoofd is van alle overheid en macht’ 3

Wij zijn compleet gemaakt in Hem! De reiniging ligt achter ons, door heilige geest gedaan. Als wij in Hem compleet zijn, kunnen wij er geen doop in water aan toevoegen. Als wij dat wel doen, dan ontkennen wij, dat Zijn werk volkomen was. Want wij willen er iets aan toedoen. Dat kan niet. Het is en blijft Zijn werk, Zijn genade, Zijn reiniging, Zijn doop. Bedenk de indringende woorden van de apostel: ‘Ziet toe, dat er niemand zal zijn, die jullie meesleept door filosofie en lege misleiding, in overeenstemming met de overlevering van de mensen, in overeenstemming met de grondregels van de wereld, en niet in overeenstemming met Christus’ Kolossenzen 2:8