Ezechiël Het boek Ezechiël is genoemd naar een profeet van priesterlijke afkomst die volgens dateringen in de tekst (1:2 en 29:17) in de jaren 593-571 v.Chr. werkzaam was in Babylonië. De historische achtergrond van het boek wordt gevormd door de zogeheten Babylonische ballingschap. Dat is de periode waarin de bovenlaag van de Judese bevolking als ballingen in Babylonië verbleef, na de inname en verwoesting van Jeruzalem door de Babyloniërs onder koning Nebukadnessar in 597 en 586 v.Chr. Ezechiël zou bij de eerste deportatie weggevoerd zijn en vanaf 593 onder de ballingen geprofeteerd hebben. Het is niet onmogelijk dat het boek in eerste aanleg uit deze tijd stamt. Velen menen dat de tekst in zijn huidige vorm na een proces van redactionele bewerkingen totstandgekomen is.