De weg naar bevrijding...

Wanneer we niet tevreden zijn betekent dat eigenlijk dat we niet volledig in het nu zijn. We zitten met onze gedachten in het verleden: kunnen bepaalde aspecten er van niet loslaten of willen teruggrijpen naar bepaalde momenten. Ofwel zitten we in de toekomst: hopen op beter, creaties maken, fantasieën...

We creëren dus als het ware innerlijke problemen met betrekking tot het reizen naar verleden en toekomst. Problemen kunnen we dan ook zien als creaties van ons denkpatroon die we niet kunnen oplossen in het heden, maar zich richten op een nog niet gekende toekomst of een reeds afgespeeld verleden ( niet meer wijzigbaar).

We maken zo enorm veel problemen gericht op de toekomst, vaak gepaard gaande met angst. Stel je zelf dan gewoon de vraag: kunnen/moeten deze problemen dan ook nu ogenblikkelijk opgelost worden ?

Je kent het antwoord nu zelf. Dus volgende keer zeg je gewoon ik maak er geen problemen van want er is geen enkel probleem gericht op het nu, misschien in de toekomst ;-)

Als we meer aandacht richten op wat we aan het doen zijn dan louter en alleen het resultaat begeven we ons ook in het huidige moment. Gewoon tevreden zijn met wat is. Dit kan resulteren in meer vreugde en rust. Dus spits je meer toe op het 'hoe' dan op het 'wat'!

Ikzelf als perfectionist streef altijd naar het beste resultaat. Als ik het bereik dan spreek ik over succes, maar ga ik onder mijn 'ingebeelde doelstelling' dan voel ik een vorm van falen. Maar zullen mijn 'successen' en mijn 'falen' iets veranderen aan mijn denk - en gevoelswijze ? Tuurlijk, maar niet als ik bewust word dat geen enkel succes me het ultieme blijvende geluk zal brengen. Het is juist een tijdelijk genot.

Dus als we in het nu leven dan leren we dat we niet meer afhankelijk hoeven te zijn van onze toekomst voor vervulling en tevredenheid. Er is namelijk geen verlossing of een term als 'er komt alleen beter'. Dus change je mindset en stop de ingebeelde lijdensweg en maak een leidersweg voor jezelf.

Als we leren om niet meer terug te grijpen naar ons verleden kunnen we gewoon aanvaarden hoe we als mens nu zijn. Er is geen psychische behoefte om anders te worden.

En wanneer we leren niet meer afhankelijk te zijn van de toekomst vol 'vervulling en tevredenheid' zijn we op goede weg. Er is niets of iemand die je in de toekomst gelukkiger zal maken of completer. Zo realiseer ik me nu ook dat ik nog op zoveel mogelijk plaatsen in de wereld mag komen ze geen invloed gaan hebben op mijn geluk.

In onze ware innerlijke natuur zijn we al compleet. Als we dat beseffen dan kunnen we onszelf verlossen van het uiterlijke najagen. Moeilijke opdracht misschien, maar wat een verlossend gevoel uiteindelijk.

We hoeven dus geen doelen als opgejaagd wild door angst, ontevredenheid of de behoefte om iemand ander te worden na te streven.

Wil wel nog zeggen dat we eveneens niet passief moeten worden en moeten vrezen om te mislukken. Je mag gemotiveerd blijven zolang je geluk er maar niet van hoeft af te hangen.

Wanneer we deze ingesteldheid begrijpen zal het ego aan kracht verliezen om ergens anders te willen vertoeven dan het heden.