Nutteloos en eindeloos geweld

Ik deelde jullie in mijn vorige blog al mee dat je voorzichtig moet zijn als je als westerling met een tuktuk rondrijdt in Arugam bay gezien ze al rap denken dat je hun business wil inpalmen.

Tot hier toe kende ik weinig tot geen problemen. Zo had ik eens een platte band en hielpen de andere tuktukdrivers mij om deze te vervangen. Toen ik echter een paar dagen terug wakker werd en me klaarmaakte om te gaan surfen stelde ik vast dat de linkerbuitenspiegel van mijn tuktuk werd afgebroken, dit duidelijk kwaadwillig. Gevoelens van boosheid kwamen dan ook bij me op, waarop ik me naar de stelplaats van de andere tuktukdrivers begaf. Ik deelde hen mee op een rustige, maar duidelijke toon, dat als één van hen problemen met mij heeft ze dat niet moeten uitwerken op de tuktuk, die bezit is van een vriendelijke man. Ze kunnen zich dan tot mij wenden om het probleem aan te pakken. Geen van hen weet van niets natuurlijk... De spiegel heb ik zelf kunnen fixen, dit wel op Srilankaanse wijze :-)

Na een tijdje reizen kan ik ook een onderscheid opmerken tussen de verschillende religies als boeddhisme, hindoeïsme en moslim. Laat me duidelijk stellen dat ik niet wil gaan veralgemenen.

Wat ik nu wel opmerk in Arugam bay, alwaar een moslimcultuur heerst, is dat de algemene sfeer meer gespannen is. Komt dit door het conflict in het verleden tussen de overheid en de Tamils of ligt het aan een andere basis...

Als je hier op straat loopt kom je ook zelden een vrouw tegen. Het valt zo op dat je u afvraagt waar al die lokale vrouwen zijn.

De mentaliteit die heerst onder de lokale mannen naar de westerse vrouwen toe betreft voor mij een jammer gegeven. Zo gedragen zij (opnieuw geen veralgemening) zich al eens als opgehitste honden als ze een westerse vrouw zien.

Zo betreft een Spaanse vrouw, uit de reeds opgebouwde kennissenkring, hier een mooi voorbeeld van. Op een morgen besloot zij om een strandwandeling te maken, maar dit weg van de toeristische plaats. Wanneer zij zich settelt om te rusten op het strand komt een lokale man naar haar toe om zijn broek af te steken en al zijn mannelijkheid ten toon te spreiden. Zij maakt zich kwaad en brengt hem ter kennis dat ze de politie zal bellen, waarop de man het op een lopen zet. Het verhaal is nog niet gedaan...

Zij besluit door te wandelen en enkele minuten later merkt zij een andere man op die opnieuw haar aandacht wil trekken door zijn broek af te steken... Zij schenkt hier geen aandacht aan en wandelt verder, waarop zij opmerkt dat nu een derde man haar volgt met zijn fiets.

Zij voelt angst en kan wat verder op een oudere vrouw opmerken die aan het werken is voor haar woning. Zij snelt zich naar de vrouw en maakt met gebaren duidelijk wat er gaande is. De oude vrouw neemt hierop haar schoen en begeeft zich met vele gebaren en boosheid naar de man op de fiets. Deze kiest vervolgens het hazenpad.

Er zijn zo nog enkele andere voorbeelden van het opgehitste gedrag van de lokale mannen ten aanzien van westerse vrouwen...

Een aantal dagen terug was er ook een party in whiskeypoint, dewelke ik éénmaal in het verleden bijwoonde. Zoals ik zei één keer was meer dan genoeg voor me. 

Toen ik de dag na de party om 5 uur arriveerde in whiskeypoint om te surfen verneem ik van een tuktukdriver dat er gisterenavond een zwaar gevecht was tussen lokale jongeren. Lokaal is misschien het foute woord gezien het een gevecht was tussen een kerel van Arugam bay en kerels van Hikkaduwa ( alwaar ik reeds verbleef in het verleden). 

Wanneer het seizoen afgelopen is in Hikkaduwa komen heel wat jongens van Hikkaduwa afgezakt naar Arugambay om hier opnieuw de business op te starten, dit natuurlijk met veel afkeer van de lokale mensen van Arugam bay, gezien ze dit zien als het afnemen van hun business.

De kerel van Arugam bay was op de fuif in gesprek geraakt met een westers meisje, waarop een kerel van Hikkaduwa hem kwam vragen waarom hij met dat meisje aan het praten was. De gemoederen geraakten verhit ingevolge te veel alcohol, waarop ze op de vuist gaan. Wat later kwamen nog enkele kerels van Hikkaduwa de boel versterken door met een tiental de ene man uit Arugam bay te bewerken met stokken. De man wordt uiteindelijk afgevoerd naar het plaatselijke ziekenhuis, maar aangezien zijn verwondingen te erg zijn, kunnen ze hem niet helpen. Hij wordt uiteindelijk overgebracht naar het ziekenhuis in Kandy. Zijn oogkas is ondermeer gebroken en dient voor twee weken in het ziekenhuis te verblijven.

Wat later op de dag ga ik gaan eten in foodhut, alwaar ik kind aan huis ben. De eigenaar spreekt me aan over het gevecht en brengt me ter kennis dat de familie en vrienden van het slachtoffer een klopjacht zullen openen naar alle kerels van Hikkaduwa, die momenteel in Arugam bay verblijven en ja hoor dat doen ze ...

Gisteren, 10 mei sta ik te wachten voor mijn guesthouse om met enkele kennissen, dewelke verblijven in het naastliggende guesthouse iets te gaan eten. Plots zie ik een 8 tal jongeren met stokken in de richting van mijn guesthouse komen. Zij betreden het guesthouse en gaan daarbij vervolgens als wilden te keer ten aanzien van een lokale kerel, die op dat ogenblik in het guesthouse zit. Ik moei me niet in het gevecht, maar al vlug zie ik dat hun stokken in het rond vliegen. Ik besluit dan maar deze stokken weg te werken, dit terwijl andere lokale mannen de 'opgehitste wildemannen' proberen kalmeren. Ik verneem later dat het gevecht verband houdt met het eerder gevecht in whiskeypoint. De jongen die hier werd aangevallen is afkomstig uit Hikkaduwa.

Wanneer wij enkele uren later terugkomen van ons restaurantbezoek zie ik op het midden van de rijbaan een ander gevecht aan de gang. Gewoon doorrijden denk ik bij mezelf, maar tegelijkertijd veel gevoelens van 'waar zijn jullie in godsnaam mee bezig'.

Aangekomen in mijn guesthouse heb ik nog een gesprek met een vriendelijke lokale man en vraag hem wat hun bedoeling is. Hij deelt me mee dat ze nu gewoon wraak willen nemen ten aanzien van alle aanwezige mensen uit Hikkaduwa. Ik vraag hem of dit een oplossing biedt ? Hij kijkt me aan en brengt me ter kennis dat dit inderdaad geen oplossing biedt, maar dat het deel uitmaakt van de manier waarop hier dingen worden aangepakt. Door gewoon te praten geraken dingen in deze regio vaak niet opgelost. Zo komt de historiek van de onderdrukte Tamils en het gevecht met de overheid weer naar boven...