Wij staan erop om in bijlage onze marstabel ter beschikking te stellen. Tevens hebben wij in het slotwoord "Onze Jan" vergeten te vermelden als redder in nood en willen dit met deze rechtzetten.
We zijn weer thuis, al een week. Een week hebben we de tijd genomen om daar toch weer een beetje aan te wennen en om de afgelopen periode een plaats te geven. Na de pelgrimsmis vorige week zondag, 21 april zijn we, na een zoektocht, in en rond het oude stadscentrum van Santiago de Compostela, naar onze mobilhome, meteen op weg gegaan naar huis. Eerlijk gezegd waren we daar alle drie aan toe, het was mooi geweest en we hadden/hebben ons doel bereikt en hoe !!!! Gelukkig, voldaan en trots op onze prestatie konden we toegeven aan ons verlangen naar onze geliefden, onze naasten, naar huis.
De thuisreis heeft ruim drie dagen geduurd. Onderweg hebben we met elkaar de tocht en ons samenzijn en samenleven geëvalueerd. Ook daarover zijn we tevreden. We hebben alles met een heel goed gevoel afgesloten. We kijken terug op iets moois, iets bijzonders, dat ieder van ons drie op zijn eigen wijze heeft beleefd. Iedereen, die ons gevolgd heeft, of via de blog of anderszins, willen wij bedanken voor de support. De vele reacties die wij via de blog kregen hebben ons echt gestimuleerd en gemotiveerd, we zagen er naar uit. Meerdere keren per dag keken we naar de blog, als de techniek en internet het toelieten natuurlijk. Uw belangstelling voor - en uw medeleven met ons avontuur heeft er dan ook zeker toe bijgedragen, dat we het tot een goed einde hebben kunnen brengen. Uw medeleven hebben we als het ware gevoeld. Het was erg fijn dat Danny, ja de Danny, zijn vriendin en de broer van Roger en Benny, André, op het plein voor de cathedraal waren om ons te verwelkomen. De aanwezigheid van André was een echte verrassing. Ook de ontvangst vorige week woensdag in Kortessem, door familie en kennissen, was prachtig en.........smakelijk.
Inmiddels is ons "gewone" leven weer langzaam enigszins op de rails gekomen, weliswaar met wat ontwenningsverschijnselen, maar toch......
Nogmaals dank voor uw support en medeleven en wie weet tot............ Gegroet allemaal, Roger, Benny en Rob
Vanmorgen met opstaan, ontbijten en dergelijke begon de dag net als de andere dagen, maar toch was het anders. Met het krieken van de dag begon ook het besef te dagen dat het de laatste dag van ons avontuur zou zijn en wat dat betreft was het vanmorgen totaal anders.
Net als de andere dagen zijn we om 08.00 uur vertrokken en op pad gegaan voor onze laatste 7 km. We hadden laten weten dat we tussen 10.30 uur en 11.30 uur zouden aankomen bij de kathedraal van Santiago de Compostela, maar ondanks het feit dat we op ons gemak hebben gelopen en onderweg ook nog een kop koffie gedronken hebben, waren we er al om 10.00 uur. Dat was geen probleem, want degenen die ons wilden verwelkomen en feliciteren, waren er ook al. Danny en zijn vriendin en onze broer André. Dat Danny er zou zijn dat wisten we, maar dat onze broer er ook was daar hadden we niet op gerekend een fijne verrassing. Na de verwelkoming hebben we eerst ons diploma/certificaat gehaald bij het bureau van het Compostelagenootschap.
Danny heeft ook zijn belofte waargemaakt en had voor ons de door hem toegezegde godendrank uit Portugaal meegebracht, heerlijk.
Na gezamenlijk wat gedronken te hebben zijn we naar de Pelgrimmis in de kathedraal gegaan. De mis begon om 12.00 uur en de kathedraal zat om 11.30 uur al bomvol.
Jammer was dat de mis volledig in de Spaanse taal werd gedaan, terwijl er toch pelgrims uit vele landen aanwezig waren. Indrukwekkend was het gebruik van het enorme wierookvat, dat via een hijsinstallatie door wel zes mannen werd bediend, precies in midden van de kathedraal waar de zijbeuken het middenschip kruisen.
Foto's van vandaag zijn voornamelijk gemaakt door Danny, ze zullen binnen enkele dagen aan de blog worden toegevoegd.
De komende dagen zullen we via de blog laten weten hoe de thuisreis verloop en we willen als we thuis zijn de blog afsluiten met een beknopte evaluatie.
We zijn erg blij geweest met jullie medeleven via de blog en we hopen dat u ons ook de komende dagen nog zult volgen.
Een bijzondere dag vandaag, ook een beetje vreemd. Onze missie komt tot een eind, dat voelt goed met wat gemengde gevoelens. Enerzijds blij dat we het geflikt hebben en dat we naar hiis kunnen, aan de andere kant we waren natuurlijk wel met iets bezig, met al ons doen en laten. Dat zal in zekere mate ook wel ontwennen worden. Dat besef moet nog landen, komt ook wel. Vanmorgen zijn we dan ook vertrokken zoals we dat alle voorgaande dagen gedaan hebben, om 08.00 uur en op pad gegaan naar de camping in San Marcos, bij Santiago de Compostela het was mooi weer met een onbewolkte lucht. Schitterend wandelweer. De middagpauze hebben we gehouden in San Irena na 22 kilometer wandelen en op een paar kilometer voor O Pedrouzou. Bij een kruising van de wandelroute en de verkeersweg stond Rob op ons te wachten. De wandelpaden waren mooi en goed, niet ver van de wegen en voerden ons weer langs diverse dorpjes. Na de middag zijn we gekomen tot op een 7-tal kilometers van ons einddoel, we hebben vandaag in totaal 39 km gewandeld. Omdat we op zondag willen aankomen hebben we de etappe beeindigd in San Marcos, op de camping. Ook hebben we onze volgers laten weten dat wij op zondag zullen aankomen in Saniago de Compostela bij de cathedraal. Daarom en ook omdat we ons graag willen verfrissen hebben we besloten te overnachten op de camping. Nu morgen de echt laatste loodjes. En nu de fles ................Danny!!!!!
Toen we vanmorgen zijn opgestaan was het helder weer met veel wind. Ook in de nacht heeft het stevig gewaaid zo, dat zelfs de homemobiel ervan schudde. De nacht was heel rustig, geen lawaai en ook geen of nauwelijks verlichting. Om te slapen was dat heel fijn.
We zijn om 08.15 vertrokken naar Arzua, een afstand van 41 km, we zijn daar aangekomen om 18.15 uur. Een lange wandeldag, over mooie paden door een "boerenlandschap". De dorpjes die we zijn gepasseerd zijn, net als gisteren, echt klein, een paar huizen of boerderijen, maar meestal wel een of enkele albergues meestal, voorzien van een bar.
Tussen de middag, na ongeveer 22 km hebben we in de mobielhome geluncht in O Coto, een dorpje bijna 5 kilometer voorbij Palas de Rei.
Na de lunch zijn we doorgelopen tot Arzua, zo'n 19 kilometer verder.
Het landschap was heuvelachtig, met veel agrarische activiteiten. Mede hierdoor viel het niet mee om een standplaats voor de nacht te vinden, ook omdat er in de directe omgeving geen campings zijn.
Morgen willen we tot kort voor Santiago de Compostela komen en dan proberen we een standplaats te krijgen op de camping. Zondag hoeven we dan nog maar ongeveer 15 km te lopen om bij de cathedraal van Santiogo te komen. Voor de volgers: we proberen om ca. 11.00 uur op het plein van de cathedraal te zijn en in bereik te komen via de webcam die daar aanwezig is.
Vanmorgen met de mobielhome vanuit Samos naar Ayan teruggereden, tot waar we gisteren hadden gewandeld. Vandaar om 08.00 uur vertrokken en gelopen tot Hospital de la Cruz een dorp van drie boerderijen en nog wat. In de ochtend was het weer betrokken. Op sommige stukken waren de paden langs de wegen, maar voor het grootste gedeelte waren het goede paden. We zijn via en langs heel veel echt kleine dorpjes gekomen waar soms maar een paar huizen stonden. In de loop van de voormiddag zijn we nog voorbij kilometerpaal 100 gekomen (zie foto) Weliswaar een kilometerpaal, maar voor ons toch ook weer een absolute mijlpaal, voor ons bijna een historisch moment. De middagpauze hadden we afgesproken in As Rosas ook een heel klein dorpje, waar de wandelroute de "verkeersweg" kruist en waar Rob dus met de mobielhome kon komen. De weg die Rob moest afleggen was echter zo klein en onbetekenend, dat de TomTom die niet detecteerde. Tot de pauze hebben we 22 km gewandeld. In de middag, het weer was opgeknapt, zijn we doorgelopen tot aan Hospital de la Cruz. De route ging weer langs veel dorpjes en voornamelijk via mooie paden door de natuur en het boerenland. De hele dag zijn we getracteerd op een "gezonde" welriekende boerenlucht. 's Middags hebben we nog 20 km doorgestapt en in totaal vandaag dus 42 km. Ja, ja, het schiet nu echt op. De nacht hebben we doorgebracht in Hospital de la Cruz, op het boerenland, achteraf, bij kilometerpaal 78. Heerlijk rustig en dus goed geslapen.
Ook vanmorgen weer wakker geworden met mooi weer op een prachtige plaats bij het oude klooster van O Cebreiro. Prima geslapen in een bijna absolute stilte, slechts de wind en de vogels waren te horen, voor het overige stil, heerlijk.
Vanmorgen zijn we om 08.00 uur gestart en op weg gegaan door de nog steeds fantastisch mooie natuur, maar de paden waren wel moeilijk begaanbaar. Als het maar mogelijk was hebben we gekozen voor verharde wegen. Dat lijkt wel een beetje tegenstrijdig, maar de grote scherpe stenen op de paden doen echt zeer onder de voeten. Komt misschien ook wel van de steeds dunner wordende zolen van onze wandelschoenen. Het profiel daarvan voldoet al enige tijd niet meer aan de wettelijk voorgeschreven hoogte.
Voor de middag hebben we gelopen tot Triacastela, een mooi plaatsje, waar we gekomen waren na een wandelpad, dat volgens de beschrijving dalend zou zijn maar in de praktijk afdaalde naar de passerende dorpjes en daarna weer klom, zo ging dat eigenlijk steeds voor de middag. Tot aan Triacastela hebben we 22 km gelopen.
Na de middag hebben we nog 15 km gelopen tot aan Ayan, ongeveer 6 km voor Sarria. De middag etappe verschilde eigenlijk niet zozeer van het gedeelte dat we vanmorgen gelopen hebben. Wel is het landschap aan het veranderen! Want het hooggebergte ligt nu achter ons en dat is toch weer anders. Bij Ayan heeft Rob ons om ongeveer 17.00 uur opgepikt en zijn we teruggereden naar Samos, waar we weer een heel mooie locatie hebben gevonden voor de nacht. Weer een plek bij een (snel)stromende beek, lekker fris en een heerlijk, rustgevend geluid. Vandaag in totaal 37 km gewandeld en het gaat nog steeds heel goed.
We zijn nu 60 dagen onderweg en hebben in totaal 2133 km gelopen en dat betekent 35,5 km per dag. Morgen passeren we in de loop van de dag de 100 km paal, toch ook weer bijzonder.
Door alle spanning en drukte rondom ons avontuur, hebben we vergeten te vermelden welkepresentjes uit de verrassingsdoos zijn gekomen.
Vorige week zondag 7 april was dat een opkikkertje in de vorm van een flesje Ouddorps Koffiemaatje, een heerlijk koffielikeurtje. Afgelopen zondag 14 april mochten er twee pakje worden gepakt, in het ene pakje een puzzel, woordzoeker, om de hersenen te blijven trainen en een tijdschrift over de hobby van Rob, namelijk modeltreinen en heel specifiek Marklin H0, en dit om vast weer te wennen aan bezig zijn met zijn hobby.
Op voorhand bieden wij excuus aan voor eventuele taal en schrijffouten, hoewel we werken met correctoren, kan het toch gebeuren dat er foutje in blijven staan, nogmaals excuus daarvoor.
Morgen gaan we op pad naar Gonzar, een klein dorpje op ongeveer 9 km voor Portomarin.
Vanmorgen was het meteen mooi weer. We zijn om 08.00 uur vertrokken uit Cacabelos en op weg gegaan naar O Cebreiro. We zijn vertrokken met de gedachte dat het een zware tocht zou worden, met op het laatst een taaie beklimming naar het oude klooster van O Cebreiro.
De paden lagen weer deels langs de verkeerswegen, maar daarop zien we kilometers lang geen verkeer.
De middagpauze hebben we gehouden in de buurt van Trebadelo op een punt waar de wandelroute de de Rob te volgen weg kruist. Het toeval wil dat dat precies een plek was precies die precies op de helft van de afstand van onze wandeling van vandaag. In totaal 37 km.
Het eerste stuk vanmorgen was nog vrij vlak, maar na de middagpauze ging de route geleidelijk aan omhoog. De laatste kilometers was het stevig klimmen. Het is ons goed afgegaan en achteraf viel het ons niet tegen. We hebben, vooral vanmiddag weer genoten van de schitterende natuur en de prachtige vergezichten. Morgen laten we de bergen achter ons en wordt het parcours weer vlak.
Voor de nacht hebben we een plaats mogen innemen op het terrein van het klooster, bijzonder, mooi en erg rustig.
