Na lang aan de zijlijn gestaan te hebben… 

Na lang gedacht te hebben ; “Hoe is het mogelijk?”… 

Na lang slikken om nadien weer door te gaan…

Na een veel te lange tijd alleen U gehoord te hebben, is het nu tijd om gehoord te worden. 

Ik, als burger, kiesgerechtigde en vooral als belastingplichtige sponsor van U en Uw programma, heb in mijn belevingswereld immers het recht om bij U en Uw collega’s verhaal te halen. 

Graag had ik dan ook van U per wederkerende een antwoord gekregen op mijn bedenkingen en vragen, zodat ik einde mei een weloverwogen keuze kan maken. 

In de eerste plaats dien ik dan te kiezen of ik in de eerste plaats nog vertrouwen heb in de democratie die U en Uw collega’s pretenderen te vertegenwoordigen en zo ja, in welke van Uwer ideologieën ik het meeste vertrouwen vindt.

 Ik zou het, mocht U mij van antwoord willen dien, wel zeer op prijs stellen mocht U niet willen vervallen in een antwoord dat de eigenlijke vraagstelling ontwijkt en/of een antwoord dat gestoeld is op algemeenheden waarvan U weet dat ze zich niet tot mijn leefwereld verhoudt. 

 Ik voel mij als modaal burger niet door U vertegenwoordigd. 

 Dit gevoel heeft velerlei oorzaken.

Zo stel ik bijvoorbeeld vast dat populisme een scheldwoord is geworden binnen de politiek. 

Dat dit woord als scheldwoord gebruikt wordt, getuigt (in mijn ogen) van een ontzettend misprijzen van de democratie enerzijds en anderzijds een ontzettende arrogante houding. Populisme betekent immers de neiging zich te richten naar de massa van het volk (Van Dale). Is dit niet de essentie van de democratie zoals ze initieel bedoeld werd? Wie of wat geeft iemand die door dit volk verkozen wordt in de veronderstelling dit volk te vertegenwoordigen het recht om zich van ditzelfde volk af te keren. Bent U echt beter dan zij die U verkiezen? 

Er zijn bovendien genoeg voorbeelden te vinden van politieke beslissingen die lijnrecht tegen de democratie en/of de meerderheid van de bevolking indruisen. Het meest recente voorbeeld in deze getuigt zelfs van een ongekend vermogen tot het verdraaien van woorden tot zelfs ongebreideld voorliegen van de kiezers (zie: http://www.youtube.com/watch?v=2KB8_n9p1Rw). 

Kan U echt in eer en geweten zeggen dat U het volk vertegenwoordigd? Misschien bent U wel bang beticht te worden van enig populisme indien U naar de bevolking zou luisteren? 

 Tot slot binnen deze materie, wijs ik U graag op mijn gevoel dat de politiek niet gaat over de juiste man op de juiste plaats, maar wel over de juiste vriend op de bestbetaalde stoel. Eerlijkheid, transparantie en rechtvaardigheid, zoals ze van Uw kiezers, verwacht wordt lijkt hoe langer hoe meer een non-onderwerp binnen de hogere regionen. Durft U echt in eer en geweten te stellen dat U geen protegés hebt, dat U niet doelbewust bepaalde potjes angstvallig dicht houdt teneinde uw beschermelingen en/of uzelf te beschermen tegen de stem van het volk en/of de gerechtigheid? Verklaart U mij dan aub eens waarom er nooit een gedegen onderzoek opgestart werd aangaande het Dexiadossier? Hoe komt het dat ik moet betalen voor het gewin van anderen, terwijl ik niet weet welke personen ik hiervoor verantwoordelijk moet achten? Waarom moet ik (die de eindjes steeds moeilijker aan mekaar krijg) betalen voor dit debacle, terwijl de verantwoordelijken in deze nog steeds ongemoeid dezelfde riante levensstijl kunnen aanhouden? Denkt U/zij echt hiermee weg te komen? Bent U nog steeds mijn vertegenwoordiger? 

 2. Economie en werkgelegenheid 

De werkende mens is de motor van onze economie. Hij produceert, betaalt de belastingen en consumeert.

Bijkomend is elke werkende mens een mens die niet door de overheid onderhouden dient te worden. 

Dat U mede hierom inzet op werkgelegenheid vind ik een eerbaar gegeven.

Echter stel ik vast dat in vele maatregelen die zouden moeten leiden naar bijkomende werkgelegenheid er een grotere gelegenheid is tot het maximaliseren van de winst dan tot het maximaliseren van de arbeidsplaatsen. 

Getuige (met kop en schouders) hiervan is de notionele intrestaftrek. Hoeveel arbeidsplaatsen heeft dit al opgeleverd? Hoeveel bijkomende winst werd hierdoor gerealiseerd? Juist: meer winst dan arbeid lijkt me.

Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat mijn koopkracht in de loop der jaren serieus gecompromitteerd werd. 

U zal dit uiteraard proberen te weerleggen met cijfers allerhande, maar met Uw cijfers betaal ik mijn rekeningen niet. 

Hierbij kan ik U ook vertellen dat mijn koopkracht een determinerende factor is in mijn bereidheid te consumeren en bijgevolg te investeren in de economie. 

In velerlei verkiezingsprogramma’s hoor ik schermen met loonlastenverlaging, vermindering van de werkgeversbijdragen, … .

Toch vrees ik dat ook deze maatregelen meer zullen leiden tot winst dan arbeidsplaatsen. 

Dat het geld voor deze maatregelen ergens vandaan hoeft te komen is logisch. U weigert echter wel te vertellen dat dit soort maatregelen wederom een rechtstreekse impact zal inhouden op de koopkracht van de zogenaamde motor van de economie. Dat U dit dan nog stiekem zult trachten te doen aan de hand van btw en accijnsverhogingen allerhande, getuigt niet van enige transparantie en/of respect voor zij die deze winst dienen te betalen.

Lijkt het U niet logischer maximaal in te zetten op de koopkracht van de mensen die nu al werken?

De logica leert immers dat 100 mensen die meer kunnen kopen veel meer arbeidsplaatsen zal opleveren dan een 1 CEO die nog meer zal verdienen. 

Om mijn betoog even duidelijk te stellen volgend voorbeeld; 

Een werknemer van een koekjesfabriek verdient 1000€, zijn CEO een tienvoud. Omdat U hoopt dat de werkgelegenheid bewaard blijft betaalt de werknemer 50% belastingen, de CEO 10%. Via allerlei maatregelen waarbij de werknemer stiekem bijkomend belast wordt, word de belastingsdruk voor de werknemer opgetrokken naar 60% en die van de CEO verlaagd naar 5%. Dit zou ertoe moeten leiden dat de CEO meer werknemers kan aannemen. Gevolg: de CEO kan veel meer koekjes kopen (we weten uit ervaring dat de CEO sneller koekjes koopt dan mensen aanneemt) , de werknemer niet. De vraag naar koekjes zal echter dalen. Er zijn immers meer werknemers dan CEO’s. De vraag naar mensen die koekjes maken zal dus …. (juist, ja) dalen. 

Moeilijke wiskunde is dit niet. 

Legt U mij trouwens in dit verband ook even uit waarom mijn loon bevroren wordt terwijl er op winst en financieel gewin geen of nauwelijks een rem of belasting staat? 

Bovendien kan ik niet anders dan vaststellen dat de motor van de economie niet alleen het vermogen dient te leveren voor een maximaal rendement, maar tevens ook de zware last dient te trekken van zij die niet mee willen. Solidariteit is een prachtig principe, dat ik volledig onderschrijf, maar stopt daar waar het profetariaat begint. Hoe lang ga ik nog moeten betalen voor oneigenlijke gezinsherenigingen, families in het buitenland of werkonwilligen? Waarom worden de excessen en uitwassen van dit principe niet sterker aan banden gezet? Speelt ook hier misschien de angst voor electorale implicaties?

Uit de cijfers die U mij voorschotelt blijkt mijn veiligheid beter te worden. Ook op het gebied van migratie blijkt de oplossing in de maak. 

In mijn wereld moet ik echter vaststellen dat het tegendeel waarheid is. 

Ik ben nu eenmaal geneigd mijn ervaring sterker te geloven dan een cijfer dat op velerlei wijzen gemanipuleerd kan worden.

Ik stel immers vast dat ik, binnen en buiten mijn hoedanigheid als verpleegkundige, dag op dag meer geconfronteerd word met bedreigingen, agressie, wapens allerhande, moorden, … . 

Laat ons stoppen met flauw doen en de zogenaamde politieke correctheid en, zonder te veralgemenen, eindelijk toegeven dat veiligheid duidelijk correleert met bepaalde bevolkingsgroepen en migratie. Een duidelijke stelling die ik in dit verband naar voren wil brengen is dat gelijkheid en integratie pas start waar bepampering stopt. 

Denkt U echt dat “minderheden” geneigd zullen zijn zich te integreren en zich aan onze maatschappelijke regels en normen te houden als we onaangepast gedrag blijven vergoelijken uit angst de stempel racist of politiek incorrect te krijgen?

Zijn we het niet verplicht aan de migranten die wel geïntegreerd zijn om eenzelfde integratie te eisen van zij die dit niet wensen te doen? 

Racisme verdwijnt echt niet door het woord allochtoon te schrappen. Racisme zal alleen verdwijnen wanneer er een gelijkheid in maatschappelijke normen en waarden bestaat.

 Legt U mij trouwens ook eens uit waarom asielzoekers die zich braaf aan de regels houden, die binnen een aanvaardbare termijn onze landstaal spreken, willen integreren, werken, … meer kans op een uitwijzing hebben dan hun collega-asielzoekers die na jarenlange illegaliteit en/of zogenaamde legitieme procedures geregulariseerd worden? Hebben migranten die binnenkomen via een systeem van gezinshereniging of andere constructies echt zoveel meer te bieden dan zij die vanaf het begin bewijzen dat ze een meerwaarde voor onze maatschappij willen zijn? 

Binnen het concours van de gelijkheid branden ook volgende vragen op mijn lippen; 

Wat is het verschil tussen een alleenstaande werkloze moeder die af en toe in het zwart bijklust om haar gezin te onderhouden en de diamantair die de hele staat voor miljarden in het zak zet? (Juist, de moeder raakt haar enige betrouwbare inkomen kwijt en de diamantair kan zijn straf afkopen. Justitie en strafmaat is blijkbaar niet voor iedereen gelijk. ) 

Wat is het verschil in gerechtigheid tussen dader en slachtoffer? (Juist, de dader krijgt in velerlei gevallen een advocaat toegewezen, het slachtoffer niet. Daarenboven maakt precies de dader nog meer kans op schadevergoedingen allerhande dan zijn eigenlijke slachtoffers.) 

Begrijpen wie begrijpen kan 

 4. Ecologie 

Hierover kan ik vrij kort zijn. 

Als U niet investeert in ecologie hoeft U straks helemaal geen economie meer te redden/bewerkstelligen. Als U er voor blijft kiezen om economische belangen te laten voorgaan op de ecologische, zal U ongetwijfeld blij zijn met het geld dat U verdient hebt op het moment dat U beseft dat er geen planeet meer is om deze op uit te geven. Is de gunst van een lobbyist U echt meer waard dan de planeet waar wij op leven?

 Met het recent gepubliceerd wetenschappelijk onderzoek indachtig, wens ik U ook de vraag te stellen of een paar minuten tijdswinst echt zoveel belangrijker is dan de longinhoud en algemene gezondheid van mijn of andermans kinderen? (Ik heb ondanks het harde labeur van mijn vrouw en mezelf immers niet het budget om ver weg van de geplande Antwerpse knooppunten te wonen)

 5. Communautaire besongnes 

Denkt U nu echt dat ik hier wakker van lig? Is dit echt een prioriteit? Als dit voor U echt een issue is, kan U dan niet gewoon één kieskring maken zodat ik er als Vlaming voor kan kiezen niet op een Waal te stemmen? 

 Met Vriendelijk groet, 

Betrokken burger 

Bezorgd burger, belastingbetaler, motor van de economie 

Lid van een modaal gezin met tweeverdieners dat het steeds moeilijker krijgt…