Elke dag, vol berouw, kijk ik naar mijn Thaise vrouw.
Was ze maar net iets witter, net iets groter, zoals mijn zus die ik nooit kus.
Elke dag zie ik ze hier, groot en slank, blond en blank. 
Op de kalender, het tijdschrift en tv, mooie plaatjes, zonder praatjes.
Al zijn ze in het echt ook niet zo slecht.
Maar mijn vrouw, die lieve dame, voor haar maak ik voortaan reklame.
T'is zoals de wijze zegt, t'gras is nooit echt groener bij de rest.....