Ik ben Bert Seynaeve
Ik ben een man en woon in Kapucijnenlaan 75, 8870 Izegem (België) en mijn beroep is Opvoeder.
Ik ben geboren op 31/03/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, muziek, sport, film (andere film).
Als loper is de uitvinding van de mp3 speler super. Door zijn compactheid bezorgt het je geen last tijdens het lopen en voor je aan je training begint, zet je je vijf minuten voor je pc en kopieert de muziek waar je op dit ogenblik zin in hebt, naar je mp3. De laatste dagen wordt ik op mijn trainingen begeleid door het Californische orkest Red Hot Chili Peppers, hun jongste 'Stadium arcadium'.
De pap van de Red Hot Chili Peppers heb ik reeds altijd gelust. Maar hierbij specifieer ik graag dat het vooral de platen zijn waar John Fruscianté op meespeelt. Gedurende hun carriière hadden de Peppers 3 verschillende gitaristen; de in 1988 aan een overdosis poeder overleden Hillel Slovak, de van Jane's Addiction gekende Dave Navarro en de onvatbare John Fruscianté.
Na de doorbraak van de Peppers begin jaren negentig verdween Fruscianté een tijdje van het toneel. Door overmatig druggebruik vertoefde hij op een andere planeet. Gewone stervelingen overleven de grote hoeveelheid drugs die door zijn aderen vloeide niet. Maar John is nu éénmaal niet een gewone sterveling. Talentvol en geniaal. Bij ingetogen nummers grijpt hij je bij de keel. In de stevige nummers jent hij als geen ander, tot op het randje, af en toe erover zelfs. Waar anderen de term overdreven voor krijgen toebedeeld, wordt hij geprezen. Door merg en been klinken zijn solo's, je voelt de echtheid, de tol of ervaring van het "echte" harde leven. Dit is rock 'n roll ten voeten uit!!!!
Wanneer dit in mijn oren knalt tijdens een duurloopje, moet ik me er steeds voor behoeden het tempo onder controle te houden. Want steevast begin ik onbewust te versnellen en voor ik er erg in heb, hol ik als een volleert sprinter, al moet je dit nu ook niet te letterlijk nemen..... Maar in elk geval, het zijn heerlijke trainingen.
Dit is het kader van mijn nieuwe fiets.
Normaal is maat 48 het kleinste kader. Die van ik is echter een 46, Time vervaardigde dit kader voor José Rujano. De Venezolaan meet 1m62 voor 50 kg.
Ikzelf meet 1m67 voor 60 kg. Het zadel heb ik wat hoger moeten zetten en er werd een stuurpen van 13 gemonteerd ipv de stuurpen van 10 waar Rujano mee reed.
De fiets is gemonteerd met Compagnolo Record 10 speed. De wielen zijn Ksyrium SSC en Deda stuur.
De fiets weegt 7,5 kg.
De herfstvakantie is voor vele vijfjarigen de ideale gelegenheid om te leren zwemmen.
Ze zitten in de derde kleuterklas, volgend jaar maken zij de grote stap naar het eerste leerjaar. En ja ... daar wordt nu eenmaal al heel wat verwacht, niet dat het moet ... "het wordt verwacht". Door wie??? De lat wordt nu eenmaal hoog gelegd; kinderen onder elkaar, de school verwacht heel wat en de ouders onder elkaar willen niet dat hun kind achterblijft.
Heel normaal natuurlijk.
De tweeling Sven en Seppe Couckuyt en Warre Verstraete, allen afkomstig uit Lendelede, zakken tijdens deze herfstvakantie elke ochtend af naar het Izegemse zwembad.
Intussen hebben zij reeds drie van de tien lessen achter de rug.
Net zoals Sven, Seppe en Warre word ik ook op de proef gesteld. Zij voor hun eerste zwemslagen, ikzelf voor mijn eerste zwemlessen.
Het is leuk om deze drie waterratten te leren wennen aan het water, hen te leren drijven en vervolgens bij te staan om de been- en armbewegingstechniek onder te knie te krijgen.
Bang van water zijn ze zeker niet, geen van hun drieën. De zwemtechniek, daar is nog wat werk aan, maar we hebben ook nog zeven lessen voor de boeg. Wees gerust, ze brengen het er heus goed van af.
Voor mij is het ook wat zoeken en proberen. Ik heb nog geen ervaring in het geven van zwemlessen. Maar dit maakt het boeiend. Het is een uitdaging. En ik mag me meer dan tevreden achten de lessen te mogen geven aan drie durvers die ervoor gaan.
U, lezers, weze gewaarschuwd en hou de zwemwereld de komende jaren maar in de gaten. Want, de opvolgers van Ian Thorpe en VanDen Hoogenband bereiden zich voor.
Sinds vorige week heb ik mijn nieuwe fiets. Wegens werkomstandigheden kreeg ik tot op heden nog geen tijd om hem eens uit te testen, op een klein testritje vorige vrijdag na.
Omdat ik het vorig weekend werkte, werd ik beloond met een vrije dag vandaag.
Toen ik deze morgen naar het zwembad fietste, was het nogal fris. Maar het ochtendzonnetje en de helblauwe hemel deden me verlangen naar een mooie herfstdag.
Na een uurtje zwemles, gevolgd door een zwemtraining was het intussen een heerlijk weertje geworden. Na wat boterhammen te hebben verorberd, was het tijd voor een eerste training met mijn nieuw vehikel.
Heerlijk fietsen: zalig weertje en een super bollende bolide.
Ik kocht mijn fiets als tweedehands bij de Belgische wielerploeg Quick Step Innergetic. Het is de fiets van de Venozolaanse berggeit José Rujano. De fiets is als nieuw.
De herfstvakantie is voor vele vijfjarigen de ideale gelegenheid om te leren zwemmen.
Ze zitten in de derde kleuterklas, volgend jaar maken zij de grote stap naar het eerste leerjaar. En ja ... daar wordt nu eenmaal al heel wat verwacht, niet dat het moet ... "het wordt verwacht". Door wie??? De lat wordt nu eenmaal hoog gelegd; kinderen onder elkaar, de school verwacht heel wat en de ouders onder elkaar willen niet dat hun kind achterblijft.
Heel normaal natuurlijk.
De tweeling Sven en Seppe Couckuyt en Warre Verstraete, allen afkomstig uit Lendelede, zakken tijdens deze herfstvakantie elke ochtend af naar het Izegemse zwembad.
Intussen hebben zij reeds drie van de tien lessen achter de rug.
Net zoals Sven, Seppe en Warre word ik ook op de proef gesteld. Zij voor hun eerste zwemslagen, ikzelf voor mijn eerste zwemlessen.
Het is leuk om deze drie waterratten te leren wennen aan het water, hen te leren drijven en vervolgens bij te staan om de been- en armbewegingstechniek onder te knie te krijgen.
Bang van water zijn ze zeker niet, geen van hun drieën. De zwemtechniek, daar is nog wat werk aan, maar we hebben ook nog zeven lessen voor de boeg. Wees gerust, ze brengen het er heus goed van af.
Voor mij is het ook wat zoeken en proberen. Ik heb nog geen ervaring in het geven van zwemlessen. Maar dit maakt het boeiend. Het is een uitdaging. En ik mag me meer dan tevreden achten de lessen te mogen geven aan drie durvers die ervoor gaan.
U, lezers, weze gewaarschuwd en hou de zwemwereld de komende jaren maar in de gaten. Want, de opvolgers van Ian Thorpe en VanDen Hoogenband bereiden zich voor.
