Zondagmorgen
24 juni... Naar Zele voor deelname aan een
vriendschappelijk 'open' kampioenschap onder Nederlandse
stadsomroepers en Vlaamse bellemannen. Een bewolkte hemel, maar geen
plenzende buien... zoals 'ze' ons hadden beloofd. De rit verliep goed
– Zele is een goed half uurtje rijden vanuit Izegem – en bij
aankomst aan het stadhuis waren mijn collega's Roland uit Beveren en
Donald uit Ardooie ook pas gearriveerd. Anderen waren reeds aan het
uitpakken in een bijzaaltje in het stadhuis. We werden er vergast op
koffie en thee, enkel... Debbie (het meisje van dienst) was vergeten
de versnaperingen op te halen.
Om
09.45u ging het in stoet naar het marktplein alwaar we in
aanwezigheid van de burgemeester en zijn entourage de 30ste editie
van de Zeelse Kantmarkt mochten 'openen'. Een twintigtal verkopers
met allerlei spullen voor de kantwerkstiel hadden er hun tenten
opgeslagen... en maar best ook, want we waren nog niet eens van start
gegaan of het begon te regenen !!!
Na
dit ceremonieel 'onder moeders paraplu', ging het terug richting
stadhuis waar we traditiegetrouw elk om beurt onze geloofsbrieven (en
een geschenkje) konden overhandigen. Dat nam wel enige tijd in
beslag, want we waren met zomaar eventjes 19 deelnemers, 12
Nederlanders en 7 Vlaamse bellemannen. Peter De Jong uit Vlaardingen
had zich geexcuseerd.
Uit
de handen van de burgemeester Patrick Poppe en zijn voltallig
gemeentebestuur mochten we een lekkere fles Rubens Oude Jenever en
een tinnen schaaltje met Zeels stadsschild in ontvangst nemen.
Na
dit protocol werd de loting gehouden, de opeenvolging van de
omroepers voor het concours.
We
hadden ook allemaal een sponsorroep gekregen, maar gezien de
weersomstandigheden ging dit niet door. Ook al omdat er van 11.00u
tot 12.00u in de kerk aan het marktplein een zondagmis aan de gang
was. Dit werd dankbaar opgevuld door een bezoek aan het kantmuseum.
Daarna
was het rustig afwachten in het stadhuis op de lunch die om 12.30u
werd geserveerd in de trouwzaal : lekkere belegde broodjes-schotels,
geseizoneerd met allerhande vers fruit die we konden wegspoelen met
koffie, fruitsap, thee of melk.
En
het bleef maar regenen...
In
een gesprek leerden we dat bij detonatie van explosieven bij een
Engelse aftelling nooit het cijferwoord 'five' wordt gebruikt omdat
dit teveel gelijkt op 'fire' en er daardoor verwarring kon ontstaan
!!! Evenals vele appartementen geen 13de verdieping hebben... vindt
je ook niet terug in de lift, bvb.
Om
13.13u (grapje...) was het dan de hoogste tijd om ons opnieuw naar
het podium op het marktplein te begeven voor de wedstrijd. Gelukkig
stonden er tenten en konden we – in afwachting van onze beurt –
daar onder schuilen zodat we toch niet al te doorregend voor de jury
hoefden te verschijnen.
Een
eerste roep is altijd een opgelegd item over de gaststad en voor Zele
waren de volgende onderwerpen aan de deelnemende omroepers vooraf
medegedeeld opdat deze er een mooi stukje konden van maken.
Henk
Vande Nieuwenhuizen uit Oisterwijk had als onderwerp de Dekenij,
Bertus Krabbe uit Kampen had het over Camping Groenpark, Guy
Vandendriessche uit Izegem (B) wist het een en ander over de
plaatselijke watersportvereniging Costa Zela, Geert Veen uit
Winschoten nam de StLutgeruskerk voor zijn rekening, Gerard
Vercauteren uit Temse (B) moest iets terugvinden over de Zeelse
schrijver Henri Vandaele, Harmen Devries uit het Friese IJlst
wist alles over de Kouterkapel, Marco Van Avermaete uit
Vlissingen moest iets kwijt over de Duits Beierse verbroederingsstad
Cham, Jan Prins uit Graft de Rijp had voor onderwerp de
Roparun ofte de Ronde van Zele, de Friese Jan Sjoert uit Sneek
kreeg de gegeerde taak te mogen roepen over de Rubens
Jeneverstokerij, de plaatselijke omroeper Odilon Wiels (B) legde
ons haarfijn uit wat rope-skipping nu juist inhield, Peer
Witzel uit Alphen a/d Maas had het over de stadsreuzen van
Zele, Lydia van de Ruit is verbonden aan het Delftmuseum in Rotterdam
en moest ons tekst en uitleg geven over die rode loper uit
1935 waarover onze voormalige Koningin Astrid nog had gelopen
(trouwens in 2010 hebben ze in Zele het Wereldrecord
'langste-rode-loper' gehaald), Wim Desmit uit Borsele hoorden we
vertellen over de Zeelse kantmarkt en de school waar die kunst
nog steeds aangeleerd kan worden, Piet Schuin uit Hattem vulde aan
met het kantmuseum, dan volgden de Vlaamse deelnemers (buiten
competitie) Leo De Laleeuw uit Ieper/Heuvelland (B) die het had over
de dwerg en de reus waarbij hij refereerde naar de Durme en de
Schelde, Donald Debel uit Ardooie (B) sprak over de Zeelse
kunstschilder André Bogaert alsof het zijn buurman was, Jan
Desmet uit Assenede (B) vertelde over de minnezangers en
Roland Verbeke uit Beveren-Waas (B) had het over textielfabrikant,
oud-burgemeester en landschapsschilder Pieter Gorus en het
naar hem genoemde pad.
De
pauze werd opgevuld met plezante muziekjes uit de installatie van
Wim, maar de roepers zelf moesten voor de blijvende regen schuilen
onder de paraplu's van de aanpalende café's waar gretig warme
chocomelk werd gedronken.
De
sfeer zat ietsje te laag voor zulk een feestelijke aangelegenheid,
het bleef maar regenen en er kwam geen publiek, maar dat belette ons
niet om te grappen en te grollen.
Bertus
uit Kampen wist te vertellen dat zijn klein-formaat ratel (dit in
vergelijking met de gigant van Peer) vroeger ook werd gebruikt door
gemeentepersoneel die daarmee door de straten liepen en de bewoners
door het geluid van de ratel gewaarschuwd werden om hun 'toilet'
buiten te zetten : een dienst kwam dan de ketels ophalen. Vandaar de
naam 'strontratel' ! En dit is geen grap !
Dan
om 15.00u de vrije roep, waarbij elke omroeper zijn eigen stad of
dorp kon promoten.
Daarna
kon de jury gaan beraden en werd er door Wim ondertussen weer muziek
'gedraaid', een term uit de tijd dat er nog vinylplaatjes aan te pas
kwamen, maar niet meer van toepassing in onze moderne tijd waar alles
nu computergestuurd opgeslagen wordt.
Het
was ondertussen opgehouden met regenen en we mochten per hoge
uitzondering een bezoek brengen aan de 'lederen kamer' uit 1750 van
de Zeelse Lutgerus-dekenij, de vroegere 'rookkamer' van de
plaatselijke geestelijken. Hier leren we dat het geheel indertijd
gerestaureerd werd met auspiciën van het Koninklijke Instituut voor
Belgisch Kunstpatrimonium. De goudkleurige lederen panelen zijn
eigenlijk Mechels zilverleder, behandeld met goudvernis en
aangebracht op lappen Schots leder.
Geert
Veen had voor de gelegenheid een speciale 'kerkroep' gemaakt die hij
achteraf overhandigde aan de deken.
Terug
op het marktplein werd om 16.30u stipt dan de uitslag bekend gemaakt
: eerste werd Jan Sjoerd uit Sneek, tweede Henk Vanden Nieuwenhuizen
uit Oisterwijk en derde werd Peer Witzel uit Alphen a/d Maas. Zij
ontvingen uit de handen van de schepen van toerisme een fles
champagne en een boeket bloemen.
Om
15.00u werd de kantmarkt afgeblazen. Er werden vlug nog wat kiekjes
genomen want we hadden om 17.30u afspraak in restaurant Het
Spiegelpaleis iets verderop aan het Zandbergplein voor een gratis
drie-gangen-menu, ons aangeboden door het stadsbestuur. Lekkere
tomatensoep - waarbij Jan Sjoerd en ik concurreerden voor het meest
aantal balletjes - een stukje kipfilet met champignonroomsaus en
kroketten. Daarna was er koffie en kersentaart. Het feest werd
afgerond met een geschenkpakket van Odilon voor elke deelnemer,
bestaande uit een rozijnenbroodje, een pakje Zeelse vlaai en een
potje geitenkaas.
Niet
lang daarna werd er afscheid genomen en kon de terugreis aangevangen
worden.
Bijlagen: 018.JPG (77.3 KB) 023.JPG (79.3 KB) 028.JPG (62.5 KB) 029.JPG (63.8 KB) 032.JPG (62.5 KB) 034.JPG (35.9 KB) 035.JPG (45.9 KB) 036.JPG (52.3 KB) 038.JPG (52 KB) DSCN1891.JPG (59.2 KB)
24-06-2012 om 00:00
geschreven door Guy
|