Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
29-01-2011
Scherpschuttersbal Wenduine 29 jan 2011
Scherpschuttersbal Wenduine 29 jan 2011
Het organiserend team en onthaalcomitee met oudgediende Rene Daems rechtsonder.
Op 20 december 2010 startte presentatrice Myrna Goossen met KoffieMAX. Ze bespreekt 's morgens met gasten de actualiteiten en andere gevarieerde onderwerpen.
KoffieMAX is een dagelijks live ochtendprogramma van maandag tot en met donderdag op Ned 1. En vandaag 27 januari waren enkele stadsomroepers van de Eerste Nederlandse Stads- en Dorpsomroepers Vereniging te gast in de studio. Frieslanders Sibe Van der Meulen uit Oosterend en Harm Devries uit IJlst stonden aan de zijde van Myrna, samen met Geert Veen uit het Noordelijke Winschoten-Oldambt en de Zeeuwse Wim De Smit uit Borsele. Zij deden aan de vooravond van het nieuwe wedstrijdenseizoen 2011 een oproep tot nieuwe leden : kandidaten uit verschillende steden en gemeenten konden reageren en hun kandidatuur voorstellen.
Bal Hof der Prinsen Bredene met prins- en prinsessenverkiezing 22 jan 2011
Bal Hof der Prinsen Bredene 22 jan 2011
Ik kreeg de uitnodiging van de voorzitter Kurt Vansteenkiste, die mij voorstelde in de jury te willen zetelen voor de verkiezing van de Prins en de Prinses van Bredene tijdens hun 4de Groot Carnavalbal in Bredene.
Spannend zou het niet gaan worden, want de twee kandidaten voor Prins en Prinses hadden namelijk geen tegenkandidaten. Maar ze moesten echter wel slagen in de presentatie van hun show die ze in verschillende delen met zang en dans moesten presenteren. Wij van de jury moesten beoordelen op originaliteit, carnavalgehalte, kostuums, de show in zijn geheel en tenslotte de obligate speech.
Carnaval-fotograaf Pascal Rys met de camera in de aanslag.
Juryleden in overleg
De beveiliging van het evenement was in handen van Carat Security
Samen met Prins Playmobil en Prinses Babetje
Even op de foto met de nieuwe Prins van België en zijn kanselarij
Dit carnavalbal vindt plaats op zaterdag 22 januari 2011 in zaal Caproen aan de Breendonklaan te Bredene.
Vele Bredense prinsen en prinsessen waren op deze nummertrekking aanwezig. Bredense opperprins en gemeenteraadslid Lionel Clybouw was uiteraard ook aanwezig op dit carnavalsfeestje.
Lionel werd 2 maal Prins Carnaval in Bredene en 1 maal Prins Carnaval te Nieuwpoort. Ook was CD&V gemeenteraadslid Kristof Vermeire aanwezig op deze nummertrekking. De muzikale omlijsting werd verzorgd door - wie anders - ZAVAS !
De Izegemse belleman deed de aankondiging en het Bredense Hof Der Prinsen leidde de trekking.
Kandidaat Prins Playmobil trok het nummer 1 en kandidaat Prinses Babbetje, die zichzelf wil opvolgen heeft nummer 2.
Na de trekking spraken de kandidaten hun talrijk opgekomen fans toe en werd iedereen uitgenodigd om volgende week zeker af te zakken naar de Caproen. Kaarten in voorverkoop kosten 4 euro, aan de deur betaal je 5 euro. Het Carnavalbal begint om 20.00 uur.
De Oostendse kandidaat Prins Stekker en de Oostendse Kandidaat Prinses Cleopatra waren ook van de partij net als de kandidaat Prins Kiwi uit Roeselare.
Prins Schudder is aan zijn laatste week als Prins Carnaval Bredene bezig. Zaterdag kent ook hij zijn opvolger.
In 1967 is het Capucijnenklooster in de Biezenmortel als leefgemeenschap van een groep Paters en Broeders en als opleidingsinstituut (groot seminarie) opgeheven. Een aantal spullen zoals studiematerialen, schoolmeubels en - dergelijke zijn toen overgebracht naar andere kloosters. Maar niet de uit Udenhout verdwenen de originele handbel.
Deze bel is gegoten van brons, een metaallegering van Ongeveer 75 procent koper en 25 procent tin om de helderheid van de klank te bevorderen. Opvallend bij deze bel is het handvat: niet de gebruikelijke steel maar een dwarsgreep. Eveneens opvallend is het formaat. Zij is beduidend groter dan normaal. Dit is verklaarbaar vanwege het doel waarvoor zij gebruikt werd. Het Capucijnenklooster bezat zoals elk behoorlijk groot klooster en elke kerk een torenklok. Deze diende uitsluitend om mensen op te roepen voor het gebed of voor een viering. Binnenshuis gebruikte men, om een sein te geven of om iemand op te roepen, een electrische belinstallatie. Maar bij het Capucijnenklooster in de Biezenmortel was een grote tuin. De Paters en Broeders werkten daar regelmatig in. Doch het was niet gemakkelijk om, indien nodig, iemand van daaruit op te roepen. Het belgeluid van binnen bereikte namelijk niet de gehele tuin. Daarom werd een handbel aangeschaft. Maar omdat de tuin zo groot was, moest die bel ook behoorlijk groot zijn. Vandaar dit formaat. Sommige Paters en Broeders konden hiermee ook individueel worden opgeroepen middels een afgesproken code-systeem. Dit was heel praktisch. Ook bij de Capucijnen zijn er immers mensen die "van klok noch klepel weten" ! Bij hun vertrek in 1967 hebben de Capucijnen deze fraaie bel in handen gegeven van Jan Berkelmans ten behoeve van het jeugdwerk van het Biezenmortelse Jong Nederland. En zij is daar goed gebruikt. Zij ging bijvoorbeeld altijd mee op kamp en deed daar dienst als kampbel. Later is zij ook gebruikt bij kring- en provinciale activiteiten van Jong Nederland, en zelfs bij landelijke bijeenkomsten. Ook de K.P.J. heeft er meerdere malen gebruik van gemaakt bij haar bekende jaarlijkse zeskamp. Trouwens bij meedere plaatselijke gebeurtenissen is zij gebruikt. Dankzij de goede zorgen van Jan is zij altijd op de juiste plaats teruggekeerd. Om echter te voorkomen dat deze originele handbel ooit kwijt zou raken, heeft hij haar in bewaring gegeven bij Heemcentrum "'t Schoor". Daar hoeft zij geen dienst te doen om mensen op te roepen, maar zij is wel een welkome aanvulling van de verzameling.
The Guild are sad to announce the death in November 2010 of Eric Watsham, crier of Chesham.
Our sincere condolences go to EricÂ’s Family. --------------------
CHESHAM's town crier has died after losing his battle with cancer.
Eric Watsham died at the age of 75 on Saturday. He had been suffering from prostate cancer.
He leaves behind his wife of 47 years, Judith, three children and five grandchildren.
He had been Chesham's official town crier since 2004.
His eldest child, Caroline Watsham, 46, said: "He was a very caring father and grandfather and a great husband.
"He was wonderful fun, he was a quiet man but very capable of coming out with some things that would have everyone in fits.
"He had to audition for the part by writing a poem about Chesham and he very typically did something rather wacky - but he was obviously the best man for the job."
By day, Mr Watsham used to work for Barclays bank.
His daughter said: "He worked there because that's what all his family did, but his true love was performing and making people laugh."
Mr Watsham was also well known in the town for being a character actor and was a member of Chesham Musical Theatre Company and the Chesham Theatre Company.
During his time as the town crier, he supported several charity events, including the annual Santa Dash, held to raise cash for the Iain Rennie Hospice at Home.
Ms Watsham said: "His favourite character to play was Toad from The Wind in the Willows and he also enjoyed playing Scrooge."
Mr Watsham began acting when he was in the RAF on national service in the 1950s and met his wife when he starred alongside her in a play in Barnet.
Mr Watsham was originally from Essex but moved to Hivings Hill, in Chesham, with his wife in 1973.
He was diagnosed with an aggressive form of prostate cancer three years ago.
His funeral will take place on Monday, December 13, at 2.30pm at Broadway Baptist Church, Chesham.
After more than 25 years of bellowing on the streets of Hay-on-Wye in Powys, 80-year-old town crier Ken Smith is set to retire.
Mr Smith will hang up his tricorn hat and hand over his bell at a town council ceremony on 1 May.
Mr Smith was recently made an honorary member of the Guild of Town Criers and attended the National Town Crying competition in Sandbach, Cheshire.
He said: "I'm disappointed, but it's been very pleasurable."
Mr Smith is a well-known face on the streets of the town, famous for its second hand bookshops and annual literature festival.
Many national and international visitors have their picture taken with him in his town crier finery. Magazines National Geographic and Vogue have both featured Mr Smith.
Town officials said he had cried in all weathers and always with a smile on his face, despite suffering from aneurysms which make walking difficult.
TOWN CRYING QUALITIES
Town criers must have a loud and clear voice
Confidence
A good personalty
Must be outgoing
They must like people
But Mr Smith confessed that he inherited the role by accident.
"We've had a town crier in Hay since 1742. Just before I took over the town had organised a medieval market, and they wanted someone to cry about it," said Mr Smith.
"Sadly, the town crier had passed away and someone said: 'Ken will do it'. I did it and I was then approached by the town council to take on the job permanently.
"I have mobility problems now and it's making it difficult to carry out my job properly, so I've decided to call it a day."
Mr Smith said his time as town crier had been "very pleasurable".
"My chin will be wobbling a bit at the ceremony on 1 May, but I'll keep a stiff upper lip," he added.
Mr Smith is being considered for a High Sheriff Award for his contribution to life in the town.
He said his successor is George Tofarides, a Welsh speaker, who is originally from north Wales.
The town crier in Annan used this. Before there were newspapers and radios he went round the town shouting out the news! It is 200 years old.
Annan Town Crier's bell
19th century u Annan, Dumfriesshire
Last used for the announcement of the accession of George VI in 1936.
This plain item of town regalia is perhaps the most poignant of souvenirs from a bygone era.
By the 19th century most towns throughout Britain could boast a town crier. The person was usually a man, but sometimes a woman, who possessed a loud, clear voice. They would ring the bell to attract attention and then call out public announcements such as the death of a prominent person, the opening of a public building or a new proclamation of law.
The last time this particular bell was rung in Annan was at the accession of George VI in 1936. The use of the radio, newspapers and television has long since relegated this once important form of communication to a quaint tradition.
Een stadsomroeper in Duitsland was ook dikwijls een rondtrekkende afkondiger die uitspraken van de rechtbank aan het publiek bekend maakte. In Zwonitz hielden ze thevens een oogje in het zeil tussen zonsopgang en zonsondergang als een soort 'burgerwatch'. Tijdens de patrouilles waren ze dan ook 'gewapend' met een hellebaard... Ze werden reeds vermeld in 1650 en deden dan zowel dienst als politieman als brandweerman.
Petrolia Town Crier incoming president of Ontario Guild
Petrolia Town Crier incoming president of Ontario Guild
Petrolia Town Crier Les Whiting is the incoming president of the Ontario Guild of Town Criers and will serve a two-year term beginning Jan. 1, 2011.
In a verbal report to Petrolia council last week, Whiting brought councillors up to date on his recent activities, which included placing a Petrolia sign at Watson Lake, in the Yukon, when he travelled up there this year.
There were some 10,000 other signs at Watson Lake's world famous signpost forest — a well known tourist attraction — but Whiting said : "...it just wouldn't be right to not have a Petrolia sign there."
Although he's the town's official crier, Whiting has also cried to help open major events in Sarnia and Point Edward and suggested the city and village need a town crier too.
A retired LCCVI teacher, Whiting, 64, wears a crier's uniform and is a goodwill ambassador for the town, promoting the town and its attractions and events at local and regional events or at provincial or international competitions.
Whiting's cries at special events are ceremonial but he commands attention and silence with his booming voice and deportment.
"The job of a Town Crier is to be an enthusiastic and positive promoter of his home town," said Whiting, who officially opened Petrolia council's Aug. 23 meeting at Victoria Hall with a cry.
To help smooth his way into the position of president of the 63-member Ontario Guild of Town Criers, town council re-appointed Whiting as Petrolia's official Town Crier.
Ik was omstreeks 10.30u present op de Korenmarkt om de eerste Izegemnaren te verwelkomen op de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie, aangeboden door Stad Izegem die zou doorgaan van 11.00u tot 13.00u.
De kraampjes van Fair Trade (gluhwein, fruitsap en frisdrank) en Traiteur-slagerij 'tWorstje (50 liter hutsepot) waren reeds operationeel maar moesten nog voorzien worden van extra stroom voor hun verwarmingsketels... een klusje voor Christiaan Deforce die wel een beetje hulp gebruiken van de belleman.
Ook kippenboer Declerck (6000 kippeboutjes en sticks) was zijn feesttenten en serveertafeltjes aan het opzetten.
Tegen 11.00u kwam de oldtimer van de 'Brugse Ouwe' (10 kilo kaasblokjes) aangetuft.
Maar ramp boven ramp : Brouwer Rosseel was nog niet gearriveerd (met bier en wijnen)... Schepen Kurt Grymonprez was in alle staten want hij kreeg maar geen telefooncontact met de brouwerij of de verantwoordelijke...en het duurde toch wel tot 11.20u toen dan pas de camionet aankwam gereden met de vaten en de mensen een frisse pint konden drinken na het verorberen van die lekkere kippenbillen en de heerlijke hutsepot. De bediening van de pintjes lag in de handen van het Izegemse Jeugdkoor.
Het was een korte maar krachtige speech met uiteraard verwijzing naar de werfperikelen aan de Grote Markt, maar dat deed niet af van de gezellige drukte rond de Korenmarkt : ik zou zeggen... houden zo.
(foto Valentijn Dumoulein)
In tegenstelling van de reporter van de Streekkrant, waren de persmensen van de Weekbode iets te laat op de afspraak voor de foto van burgemeester Gerda Mylle op haar balkon, maar dat werd algauw opgelost door het ganse schepencollege tussen de mensenmassa te hergroeperen en fotograaf Frank kon alsnog een mooie sfeerfoto nemen vanaf het balkon.
(foto Frank Meurisse)
(foto Frank Meurisse)
Echt koud was het niet maar de spelbreker was af en toe een lichte regenbui, en het begon pas goed te regenen tegen 13.00u maar dan was de receptie ongeveer afgelopen en zakte iedereen toch nog goedgeluimd af.
- te weinig vuurkorven en deze die er stonden waren ofwel te groot ofwel waren de cokes te klein, maar alles viel brandend door de tralies op het wegdek...
- ook te weinig vuilnisbakken : uit pure noodzaak lieten de mensen hun plastiek bekertjes en schoteltjes achter waar ze stonden.
Dan heb je het risico dat sommige idioten het afval in de vuurkorven deponeren met alle stinkend-rokende gevolgen van dien.
- en misschien nog enkele extra party-tenten of grote paraplus (om te schuilen in geval van...) ware ook geen overbodige luxe.
(Met dank aan Weekbode-fotograaf Frank Meurisse en Streekkrant foto-reporter Valentijn Dumoulein)
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
Een stadsomroeper in Duitsland was ook dikwijls een rondtrekkende afkondiger die uitspraken van de rechtbank aan het publiek bekend maakte.
