De prettige belevenissen van vier Drentse Patrijshonden
30-03-2013
Er gaan er weer last hebben
Er gaan er weer last hebben
Ze kunnen
dan wel geen klok lezen, hebben geen uurwerk om de poot en toch gaat het weer
wennen worden met onze roedel.
Vannacht
veranderen we weer van winteruur naar zomeruur . Vannacht om twee uur zetten we
de klok naar drie uur en kunnen we morgen vroeg een uur minder slapen.
Voor de
baasjes is dat goed, het s morgens een uur later licht worden en de honden
slapen dan ook langer en vooral belangrijk later !
s Avonds blijft
het dan langer licht en daar zijn we dan
weer blij voor. Alleen is het spijtig dat we nog een week in België vasthangen
dooraangegane verplichtingen want in
Frankrijk kijken we eigenlijk zelden naar de klok en dat maakt het leven dan
een stuk makkelijker .
Je mag
uiteraard ook om elf uur de klok al naar twaalf uur zetten als je echt niet tot
twee uur wil wachten. Maar wachten tot morgenvroeg is af te raden omdat dan de
kans bestaat dat je het vergeet en je een uur verkeerd leeft met alle gevolgen van dien.
En dan
vanaf morgen maar hopen dat niet alleen het uur zomers gaat worden maar ook de
temperaturen .
Frankske
kwam deze avond met zijn weerbericht op TV nergens aan positieve graden gedurende
de ganse volgende week. Ook tijdens de dag zou het met 6°C ook maar klein pietjesweer
blijven volgens ons baasje.
Maar onze
blijft een positief ingesteld iemand. We hebben hem enkele dagen geleden met
zaaigrond, een mini-serretje en tomatenzaden bezig gezien. Die verwacht dus
effectief rond vijftien mei eigen gewonnen tomatenplanten te kunnen uitplanten
in de vollegrondin de Franse moestuin de
potager.
De tomaen
zijn van het franse type tomate Russe en mits de gepaste verzorging, water toegift
en zon zijn vruchten van anderhalve kilo geen uitzondering!
De tomaten
bevatten relatief weinig pitten en zijn veel zoeter dan de meeste andere
tomaten variëteiten. Ons baasje plant ze al verschillende jaren met wisselend
succes.
Iedere zondagmorgen nam opa zijn 7 jarige kleindochter mee uit in de auto om
de band tussen opa en kleinkind levendig te houden, dus toog hij samen met zijn
kleindochter in de auto op pad.
Tot op een zondag opa zich vreselijk voelde van een verkoudheid en liever in
bed bleef liggen.
Gelukkig kwam oma met het idee om daarvoor de plaats van opa in te nemen die
dag en zei, '' Ik neem onze kleindochter vandaag wel mee uit met de auto, blijf
jij maar liggen en ziek jij maar even uit in je bed!''
Toen ze weer terug waren van de autorit, rende het meisje opgewonden de trap op
om te kijken hoe het met opa ging.
" En, was het leuk in de auto met oma vandaag?" vroeg opa.
" Ja, geweldig leuk!" antwoordde het meisje "en weet je wat opa
? We zijn vandaag niet één klootzak, blinde oen, zondagrijder, amateur,
kuttekop, droplul, ouwe zak, mietje, stom fluit, Hollandse sukkel, stom verke
of wegpiraat op de weg tegengekomen... Fijn hé Opa ???"
Paaszaterdag
alweer en gisterenmorgen lag er nog sneeuw. Gisteren wilde het baasje nog naar
de Franciscus in Rome bellen om een vracht witte paaseieren te laten
afleveren door de klokken van Rome Kwestie van het wat moeilijker en spannender te maken, en Nelly heeft
het zondag nog vertelt witte sjokolat kan geen kwaad voor honden omdat het
geen cacaoboter bevat. Maar je word er wel dik van !
Maar
vandaag mogen het terug melk of fondant eieren zijn, de sneeuw is toch weer weg
en t zal toch niet waar wezen dat ze morgen, met Pasen ook nog eens Kerstmis
weer gaan geven zeker ? Im dreaming of a white Eastern ?
Maar t
zal ook dit jaar wel zoals met de vorige poop zijn, t zullen wel weer eieren
uit den Delhaize of de Colruyt worden in plaats van Romeinse
Op dertig
maart vorig jaar, in volle puppystress schreven we het volgende op het
blog
Onze uitgebreide roedel heeft zich rustig gehouden vannacht. Zo
rustig dat de baas van wacht maar één maal is opgestaan en dus een uitgeslapen
indruk geeft.
Rond drie uur hebben enkele pups wat kabaal gemaakt, t baasje
noemt hen de hangjongeren. Die bleken dorst te hebben en waren wat ver van de
milkbar afgedwaald. Mogelijk is het ook de ingesteldheid, zo van als ik herrie
maak, dan helpen ze mij wel .!
Het baasje heeft dan ook gelijk de kleinsten, waaronder Lily een
maaltijd extra gegeven. Die kleintjes appreciëren dat telkenmale door grote
slokken uit het kleine flesje te nemen. Je zie het dan ook dadelijk aan het
typische puppybuikje dat flink opzwelt na elke maaltijd.
Dat waren de goei en de slechte
nachten van vorig jaar toen we de zorg hadden over onze twaalf pups die deze
week éénjarige hondjes zijn geworden.
En toevallig zitten we dezer dagen
te wachten op de progesteronwaarde van Heras zus Hadise. Hadise is eindelijk
loops gewordenen waarschijnlijk houden
ze in Budingen de motor van hun Drentmobiel warm om sito presto te kunnen
vertrekken richting Roosteren en Cartouche wanneer het gunstige telefoontje van
de dierenarts komt t is goed de progesteron, GAAN.
Dan lezen we misschien binnen twee
maanden de Budingse versie van de puppenkrant
Het baasje
is best tevreden over zijn jongste. Lucy maakt flink vorderingen en ook het
contact met verschillende honden waar ze voor en na de les mee kan spelen is
positief.Bij de
jachttraining die we volgeden mocht er geen contact zijn met de andere honden. Dat
was duidelijk niet met haar en de andere cursisten hun zin want ook Lando en
zus Libre zagen het wel zitten van effe de beest uit te hangen.
Hier in de
gehoorzaamheidscursus mag het dus wel. Dinsdag zat ze op les met een Frans
vondelingetje Marie van vier jaar oud. Vandaag waren het twee zusjes Duitse
staande langharen van zes maanden oud.
Na een
kennismakingsronde van een minuut of tien begon de les met een herhaling van de
opgedane kennis van dinsdag. Zit , lig, blijf, enz de hele reutemeteut handelden we in
record tijd af. En niet alleen de tijd was belangrijk, ook de wijze van afwerking
was zoals het moest.
Dat was
Lucy aan haar waardigheid verplicht tegenover die twee snotneuzen. Zij zou wel
eens laten zien hoe het moest
We hadden
het vrouwtje ook meegenomen naar de les. Die moest niet veel anders doen dan
koude voeten krijgen en fotootjes nemen. We hebbenn nu een behoorlijke voorraad
waar we weer even mee verder kunnen in de berichten op dit blog.
Het
vrouwtje gebruikte gans de tijd de flash van het Kodakske en dat begon het
baasje een beetje op zijn zenuwen te werken. Dat m deze morgen weeral een
papierke van de flikken heeft gekregen zal daar wel wat mee te maken hebben. Hoewel
deze maal heeft m geen flash gezien in de spiegel van de Drentmobiel, want het
is die achterkant dat ze weeral gepakt hebben.
Onze Lucy
is ondertussen in dromenland, ze heeft dan ook zwaar en intensief werk verricht deze avond
In de
gazet van Antwerpen lezen we het bericht dat er weer een hondenhater aan de
slag is in de grensgemeente Essen, te noorden van Antwerpen en ten zuiden van
Breda / Bergen op Zoom.
Wij zijn
nog niet vergeten dat op kerstdag 2012 op die manier onze vrienden Renate en
Rosanno hun Drent Fenna op dezelfde wijze zagen overlijden.
Geef dit
door zoveel als je kan. Hondenliefhebbers houden hun hond dan ook eter aan de
leiband daar in Essen .
We hebben
een blije baas vanochtend volgens zijn eigen zeggen. En de reden is zo simpel
als iets. Door een bericht in de krant is hij blij dat hij zich deze morgen
fris geschoren heeft ! ! !
In het
laatste nieuws maar ook in het Nederlandse AD staat op het eerste blad dat
de politieagenten van Antwerpen opdracht hebben gekregen van uit te kijken naar
(jonge) mannen die plots (?) lange baarden en lange kleren beginnen dragen !
Nu was
onze baas zijn baard maar een dag oud maar toch is m blij dat hij niet bij de
beginnende en mogelijke Syrië-strijders gaat behoren
Zo snel is
onze baas blij straf hé !
Dat hij
nog een reden heeft om blij te zijn is dan weer dat ze naar jonge mannen moeten
uitkijken. En dat staat buiten kijf, jong is m niet meer, hoogstens jong
gepensioneerd, maar dat zal wel niet de bedoeling zijn bij de flikken* van
Antwerpen.
Dat m
zelfs al af en toe iets vergeet of verkeerd noteert is gisteren nog gebeurd. Hij
was al flink verkouden maar toch wilde hij de afspraak voor de training met
Lucy niet afbellen. Dus trokken beiden naar Oud Turnhout voor een flinke
training. Begin van de week ging het super en dus waren de verwachtingen hoog
gespannen. Bij aankomst geen trainers, geen cursisten, niks dan een lege
parking met één baas en één Drent, ons duo !
Een telefoontje
naar de trainer bracht duidelijkheid het is vrijdag training, vandaag dus
Ondertussen
heeft Lucy dan wel een extra wandeling gekregen, heeft ze in de buurt rond een
vijver de eenden het water kunnen injagen en de merels in de bomen. Ze hebben
er dus onverwacht nog het beste van gemaakt wat er uit te halen was.
Vanavond
gaat het vrouwtje waarschijnlijk mee naar de training, dan kunnen er nog eens
fotos gemaakt worden.
Cartouche Tjiekie van ât Jasperspad, zeg maar gewoon âCartoucheâ
Een Specialleke
We
hebbenhet hier op deze bladzijden al
dikwijls over Cartouche en de bende van Cartouche gehad.
Nu heeft
Jeanny, het vrouwtje van Cartouche een berichtje binnen gestuurd om haar Cartouche
eens behoorlijk voor te stellen.
Na de
moeilijkheden gisteren om de fotos in het bericht te plaatsen, en de oproep
aan Jeanny om de fotos afzonderlijk toe te sturen, vonden we deze morgen het
gevraagde al in onze mailbox.
Ontdek op
de lijnen hieronder de ware Cartouche
Cartouche Tjiekie
van t Jasperspad, zeg maar gewoon Cartouche"
Cartouche is per toeval
bij ons terecht gekomen, we waren niet op zoek naar een dekreu maar gewoon naar
een lieve familiehond die goed zou kunnen opschieten met onze zoon van 6, opa
en oma in huis, onze ouwe bastaard reu van 12 en de kat. Hij was een beetje het
lelijke eendje, volgens kenners had hij te veel wit, en het streepje op zijn
neus stond scheef. Voor ons was dit onbelangrijk we gingen voor zijn karakter.
Ja karakter had hij! Stout, uitdagend, onverschrokken, provocerend, dapper,
ondeugend, maar nooit gemeen, altijd lief en aanhankelijk. Toen zijn fokster na
6 maanden zijn stamboom kwam brengen was ze aangenaam verrast. Ze vroeg hebben
jullie er wel eens over na gedacht om eens een show met hem te lopen? Van het een kwam het ander en inmiddels is
hij de trotse vader van 28 pups waarvan er zelfs één met het vliegtuig naar
Rusland is gegaan, er 13 in
België wonen en er in de toekomst er één naar Duitsland, en één naar
Zwitserland gaat, en de rest in Nederland woont. Niet slecht voor een te
witte jongen.
Hoezo te wit? Gewoon
veel sneeuw!
Tijdens de puppycursus bleek al gauw dat
Cartouche nergens bang voor was en een eigen willetje had. Niet vervelend of
agressief maar meer van ik doe wat ik doe en vraag niet waarom
Zijn neus vertelde altijd
waar vreten was, en pogingen om biologisch te tuinieren en zelf te composteren
mislukte omdat hij altijd de inhoud uit de compostvaten haalde. Ook hield hij
van Chinese lekkernijen zoals eieren die al een half jaar in de grond gestopt
zaten nadat de kip ze 6 weken bebroed had. We zijn braaf 2 jaar lang met hem
naar een cursus geweest, en hij haalde ook zijn diplomas maar dan alleen omdat
Cartouche op dat moment vond om dan toch zijn best te doen. De vader van
Cartouche was Doerak, een door Rob Key gefokte reu, en we hebben van de
eigenaar van Doerak gehoord dat deze opa echt wel zijn naam eer aan deed. Toen
ik een keer klaagde over de wildheid van Cartouche zei hij dat gaat over als
hij wat ouder is, Oh zei ik blij wanneer is dat? als hij 6 of 7 jaar is
Cartouche was toen 16 maanden, maar ik moet zeggen, het laatste jaar is hij een
stuk rustiger.
Pfff....... shows lopen? Ik laat liever thuis mijn beste kant
zien!
Ja wij hebben ook al
vele wild west scenes met Cartouche beleefd, zoals die keer dat hij een hele
kudde koeien door 3 drie draden heen joeg en hijzelf werd achternagezeten door
een kudde wilde paarden met veulens. Wij wonen in het grensmaasgebied en daar
lopen allemaal kuddes wilde paarden. Hij ging er van door en we konden hem niet
volgen. Toen zagen we in de verte een National Geographic scene van een kudde
paarden die een harige witte lefgozer insloten. We waren te ver weg om in te
grijpen en rende, en schreeuwde ons de longen uit het lijf en vreesde het
ergste. Cartouche was minder onder de indruk hij ging tussen 2 houten hekken
zitten om wild tegen te houden en ze konden net niet bij hem. Woest en wild
hadden ze staan briezen en hem helemaal vol gesnotterd. Het scheelde echt maar
centimeters. Toen we puffend aankwamen en de paarden weg waren dachten we van
die heeft zijn lesje wel geleerd, maar nee hoor, hij beschouwt ze nog altijd
als domme kuddedieren die je even in de hak moet bijten en hup het hele zaakje
slaat op hol.
Maar zijn onverschrokkenheid heeft ook goede
kanten. Tijdens een vakantie in Normandië gingen we naar het eiland Saint
Michel. Waarschijnlijk had iedereen die dag besloten hier naar toe te gaan want
het was druk, druk zo druk. Je kon geen kant meer op en de straatje raakte
verstopt. Er ontstondpaniek, mensen
werden boos en kinderen begonnen te huilen. Tussen al die duizenden benen zat
ook Cartouche geklemd. Er werd steeds tegen hem aan gelopen, ze trapte op zijn
staart, maar hij gaf geen krimp. Behoedzaam zocht hij voor ons de ruimtes en
leidde ons uit de hysterisch wordende massa.
Christian en Cartouche in Normandië
Vader en zoon, Cartouche en Lennaert
Verder is hij precies
wat wij wilde, een lieve, sociale, goedzakkige, pluizige knuffelbeer die nog
altijd zijn mannetje staat, en het lopen van een show meer iets voor opgedofte
poedels vindt. Dit is weer terug te lezen in zijn laatste beoordeling van de
Belgische Clubmatch, en dat zal ook wel niet veranderen: Ringgedrag kan beter
ten opzichte van andere honden .
Er is een uitspraak
Eens een Drent, altijd een Drentdaar
wil aan toe voegen Met een Drent in huis, is het nooit meer saai
Een 15-jarige Asielzoeker jongen komt voor de eerste keer in zijn
leven samen met zijn vader in een modern winkelcentrum.
Stomverbaasd kijken zij naar alles wat zij zien, en in het bijzonder naar twee
blinkende zilveren muren die regelmatig open- en dichtschuiven.
De jongen vroeg: "Vader,wat is dit ? " Waarop de vader
heel eerlijk antwoordde: "Zoon, ik heb nooit zo iets eigenaardigs in mijn
leven gezien, ik weet echt niet wat het is". Terwijl vader en zoon met open mond naar de zilveren muur stonden te
kijken, komt een oude, dikke dame in een rolstoel aangereden en drukt op een
knopje.
De muur gaat open, en de dame rijdt met haar rolstoel in een klein kamertje
waarna de muur zich weer sluit.
Stomverbaasd
kijken de jongen en zijn vader naar de kleine cijfertjes boven de muren, die
één voor één oplichten, tot het laatste cijfertje bereikt is. Daarna beginnen
zij in omgekeerde volgorde terug te branden.
Uiteindelijk gaan de muren terug open en een prachtige,
rondborstige blondine komt uit het kleine kamertje tevoorschijn.Waarop de
vader, zonder zijn blik van het prachtige schepsel af te wenden, zachtjes tegen
zijn zoon fluistert:"Ga vlug je moeder halen !!!"
Gisteren
kregen we vanuit Oud-Turnhout een terugblik op een jaar geleden dezelfde datum.
Blijkbaar was niet alleen ten huize Faes op dat moment de spanning te snijden.
We zijn
welzeker dat er op meerdere plaatsen de computer niet is afgezet die nacht.
Maar het was een slapeloze maar vruchtbare nacht.
Plots
hadden we 15 honden in huis, en daar was alleen het koppel Hera Cartouche voor
verantwoordelijk.
Nu een
jaar later, en met negen van de twaalf pups op de terugkomdag mogen we zeggen
dat we een mooi nest gezonde honden hebben terug gezien. En met een beetje
geluk en met wat beter weer hadden we
waarschijnlijk een voltallig nest hier gehad. Werner stuurde ons gisteren nog
een mailtje dat het hem erg speet dat hij niet bij de groep kon zijn maar dat
hij nog snel een over en weertje naar Amerika moest maken voor het werk.
We hebben
in elk geval terug afspraak gemaakt om samen naar de lentewandeling van de BVDP
(Drentenvereniging) te komen in de buurt van Langdorp.
Belle
& co
Verslag
over een nacht in Oud Turnhout, een jaar geleden
Precies een jaar
geleden hing er hier in huis een héél gespannen sfeertje. Er was daar in
Vosselaar nl duidelijk iets aan de gang. Om 16u zou dierenarts Nelly komen
evalueren en sindsdien werd het muisstil op het blog. Vrééééééééselijke stilte.
Dit kon 2 dingen betekenen: of de puppies waren onderweg of er was daar iets
serieus mis. Om 23u besloten de ijsberen hier dan toch maar te gaan slapen,
maar van slapen kwam niet veel in huis. Om 1u vertrok er al ééntje terug naar
beneden om het blog nog maar eens te checken en bingo! Het waren er 5!!!!!
Terug het bed in om dan te concluderen: ja maar, wie zegt dat ze dat al
allemaal waren. Huppekee terug naar beneden, deze keer met kussen en dekbed!
Dit moest op de voet gevolgd worden. Op een gegeven moment werd heel de
bovenverdieping dan ook luidruchtig ingelicht: T ZIJN ER AL
10!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 12 werden het er uiteindelijk, 12 prachtige kerngezonde
drentjes.
Ondertussen hebben
we al een heel jaar kunnen genieten van ons prachtexemplaar Lando en alle lieve
mensen die we door zijn broertjes en zusjes hebben leren kennen.
Bende van Cartouche,
wij wensen jullie één voor één een heel gelukkige verjaardag!
De Wouterkes
PS: Dankjewel Jan en
Simonne voor de super leuke verjaardagskaart
Van Lana uit Aalter
Hallo, deze morgen
werd ik wakker doordat mijn baasjes "happy Birthday " aan het zingen
waren. Ik kon mijn Drentenoogjes niet geloven .... Al die geschenkjes! Ik wist
niet wat eerst genomen!!! Ik wens ook mijn broers en zussen een superleuke 1ste
verjaardag toe!!!!!
Mijn baasjes willen ook nog eens een dikke proficiat aan Jan en Simonne geven
voor zondag! Wat een leuke dag! Het is echt fijn om bij zo een toffe 'drentenfamilie'
te mogen behoren!!!!
Ik ga nu nog wat cadeautjes kapot trekken ;)
Waf waf Lana
Normaal
moest hier vanavond een bericht over Cartouche Tjiekie van t Jasperspadvan de hand van zijn vrouwtje Jeanny
verschijnen .
Maar onze
baas kreeg een verschrikkelijk moeilijk probleem met de bijgevoegde fotos die
maar niet in het bericht konden geplakt worden. En goed indachtig van het
gezegde één foto zegt meer dan duizend woorden hebben we dan het bericht niet
geplaatst maar wel een mail met in heel dikke letters bovenaan DRINGEND naar
Jeanny gestuurd met de vraag de fotos nog eens door te sturen maar dan zonder
tekst. t Zal dan wel lukken zegt onze blogspecialist !
Als Jeanny
tussen vanavond en morgenochtend dit /of de mail leest dan kunnen we haar nog
even aan wat opzoekwerk zetten.
Maar t is
voor de gemeenschap Jeanny, onze lezers hangen aan jouw lippen.
Voor
morgenochtend hebben we haast al een puppenkrant klaar dus hele grote haast is
er niet echt bij.
En ook nog
dit Als je onderstaande link opent dan krijg je de verjaardagskaart te zien
zoals wij ze deze ochtend naar de jarige pups stuurden. Aan het einde wanneer
de wens verschenen is staat er rechts onder een vermelding dat je door daar op
te klikken Jack de puppy kan downloaden. Als je dat doet komt Jack
regelmatig onderaan je scherm van links naar rechts en omgekeerd gelopen een aardigheidje
van Jacqui Lawson.
Ik besluit na 30 jaar dan toch maar weer eens te gaan biechten.
Ik deed het gordijn open de biechtstoel opzij, ga naar binnen en
zie tot mijn verbazing eenredelijk goed gevulde minibar, een fles roze bubbels in een
ijsemmer, een bakje gemengde nootjes, een schaaltje met luxe bonbons en fotos
van mooie topless meiden aan de muren. Dan hoor ik de
priester binnenkomen ik zeg: Eerwaarde, vergeef mij, het is al heel lang
geleden dat ik voor het laatst in de kerk ben geweest, maar ik moet zeggen: er
is hier een boel veranderd ! Waarop de priester
geïrriteerd antwoordt: Eruit idioot, je zit aan mijn kant.
Vandaag
vieren we de eerste verjaardag van de bende van Cartouche. In de ochtend van 27
maart 2012 zaten hier twee paar vermoeide bazen ogen naar een bomvolle werpkist
te kijken.
Hera lag
daar prinsheerlijk eten te geven aan twaalf hongerige pups. Een groot deel van
hen had op dat moment al aan de kunsttepel gelegen zijnde een puppyzuigflesje
met puppymelk.
Om kwart
voor twaalf was het eerste pupje geboren en vanaf dat moment hadden de baasjes
en Nelly hun handen vol gehad met pupjes opvangen, droogmaken, wegen en noteren
en elk pupje een verschillend gekleurd herkenningsbandje om het halsje te
knopen. De eerste acht pups kwamen om de vijftien minuten zodat Hera amper
tijd had om ze alle droog en proper te likken. De baasjes konden dan rond vier
uur in de morgen heel tevreden neerkijken op twaalf gezonde mooie pupjes.
Twee
baarden ons wat zorgen omdat ze toch wel heel klein waren, zij zijn later door
het hondenleven gegaan onder de naam van Lili-Lou en Libre. Maar ook die twee
hebben hun achterstand ruimschoots goed gemaakt zoals we eergisteren nog met
eigen ogen konden constateren.
En ze
groeiden als kool door de goede zorgen van moeder Hera die niet van haar pups
week. Toen ze uit de grote kommen gingen eten bleken we ook nog eens de
properste eters ooit in huis te hebben met deze twaalf. Zelden is er een doek
aan te pas gekomen om er eentje terug proper en herkenbaar te maken !
Op zes mei
organiseerden we dan een puppyborrel voor al de kandidaat pupeigenaars. Het
werd een gezellige boel waarbij de puppies aan de eigenaars werden toegewezen.
Van dan af konden de eigenaars zeggen dat kleintje komt binnen twee weken naar
ons toe
Vorige
zondag hebben we dan de meeste van de pups terug gezien. Negen van de twaalf pups
waren samen met ons op de terugkomdag. Negen mooie pups die nog even moeten
uitgroeien. Inmiddels hebben vier van de pups hun LOSH attest al behaald wat
hen in de mogelijkheid stelt in de toekomst een nestje te hebben volgens de
KMSH normen (Sint Hubertusvereniging).
Deze
morgen hebben de baasjes van de twaalf puppies hun verjaardags kaartje in hun
mailbox gekregen, en ook daar zal de eerste commentaar wel geweest zijn al een
jaar geleden, wat gaat het allemaal snel
Straks
geven we in een extra editie van de puppenkrant nog een verhaaltje dat Jeanny
Wessels, het baasje van Cartouche, schreef over Cartouche en zijn zoon
Lennaert.
De ene dag
is de andere niet. Dat bleek weer eens deze morgen toen t baasje met Lucy op
gehoorzaamheidstraining was.
Ons Lucy
was grandioos goed, en het baasje heeft ze eens goed bekeken of het geen ander
hondje was die zondag toevallig achtergebleven was !
Alles
lukte, meer zelfs alles deed ze van de eerste keer goed. Dit was nu wel eens
echt een verschil van 100% tegenover vorige week. Zit, lig, zit & blijf,
lig & blijf, zit voor, wending links, wending rechts, los volgen, slalom
los volgen, je kan het niet verzinnen of ze deed het met een gemak alsof ze
nooit anders had gedaan.
Was het
niet zo koud geweest dan had de baas met zn neus in de wind gelopen, maar er
was ook nog een vriezeman
Vorige
weken had het baasje het probleem dat Lucy niet meer naar t baasje wilde komen
wanneer hij Lucy in zit en blijf had gezet. Ze zat en ze bleef zitten, zelfs
wanneer het baasje haar lokte met een snoepje. Het leek alsof ze met haar kont
op secondelijm was gaan zitten !
Het baasje
vertelde dat aan Rony de trainer en die had gelijk de pasklare oplossing klaar.
zet haar in zit en blijf en maak haar leiband los, ga enkele meter achteruit
en roep haar dan om te komen en dat lukte van de eerste maal. Lucy bleef
zitten en bij het roepen was er plots geen spoor van secondelijm meer te
bespeuren !
Het baasje
is blij met deze professionele aanpak van Rony en zijn dochter Veerle. Er zijn
werkelijk opzienbarende verbeteringen te merken.
Ook
tijdens de wandeling deze avond samen met Belle was het Belle die het hardst
aan de lijn hing.miss Duracell Lucy
niet meer
In een pub zit een stotteraar met als gezelschap een
vervaarlijk uitziende rotweiler. Een andere stamgast vraagt hem hoe oud dat
beestje wel is.
D...dd...dr..drdr.. drie jj...jaar hakkelt de man.
De stamgast vraagt hem of de hond zou bijten als hij hem wilt aaien.
Nn..nn...nnn....ne..nene..ne.....
waarop de stamgast zijn arm al uitsteekt naar het beest en die bijt hem prompt
in zijn vingers.
Verdorie, ik dacht dat je zei NEE, dat hij niet ging bijten!!
ne...ne...nene...ne..nenen..negen op de tien keer wel! zei de stotteraar
Gisteren,
met the day after was het hier stilletjes in Drentenroedelland. Je moest al
hard actie roepen om enige beweging in de oogleden van Belle, Hera, Heros en
Lucy te krijgen. De familiebijeenkomst heeft zo zijn sporen nagelaten in
Drentenland, want niet alleen bij ons ging het er op dezelfde wijze aan toe
luidens de verhalen die we hier in de mailbox vonden.
Nu is het
ook zo dat het hoofdbestuur uit de zelfde overwegingen niemand heeft willen
forceren. Het was meer een geval van laat mij gerust, dan laat ik jou ook
gerust en iedereen was tevreden met die stille overeenkomst !
Zo stilaan
valt alles terug in zn plooi, de rekeningen zijn betaald, de zaal was al
opgeruimd en gepoetst de avond zelf door Dymphna van onze Harry en het frietkot
is al onderweg naar een volgende manifestatie. Volgens Johan zou je die binnen
twee weken ergens zien staan op een drukke Franse Alpenflank, Alpe DHuez
genaamd
Dat het
Drentenleven zich normaliseert gaan we dadelijk merken, Lucy gaat dadelijk naar
de gehoorzaamheidstraining. Hopelijk bakt ze er meer van dan vorige week. Dat
was volgens het baasje verloren geld dat hij beter had kunnen gebruiken om haar
oren te laten openen of ontstoppen. Aanhankelijk is onze floddermie in elk
geval genoeg. t Baasje heeft al tweemaal moeten ingrijpen of ze had met haar
kop op het toetsenbord van de laptop gelegen. Hoe het bericht er dan had uit
gezien je wil het waarschijnlijk, net als onze baas niet weten.
Ook uit
Oud Turnhout komt nog een deugddoend bericht van de Landokes, of zijn het de
Wouterkes die ons het volgende schreven
Belle
& co
Van Lando
& co komt dit bericht
Maanden hebben we
ernaar uitgekeken en (eer*)gisteren was het eindelijk zo ver: de
Faes-terugkomdag! Een ongelooflijke namiddag hebben we er beleefd: eerst een
mooie wandeling waar Lando helemaal uit zijn dak kon gaan met zijn familie, een
uiteenzetting van Nelly waar zelfs Maaren en Thiebe hun mond bijna van openviel
en dan de lekkere frietjes en nagerechtjes. Jan en Simonne, een hééééééééééééle
dikke merci om dit jaarlijks op poten te zetten want wat jaren geleden klein in
jullie living begon is ondertussen al een heel evenement geworden hé, petje af!
Het mooiste van het
hele gebeuren is dat het één grote Faes-roedel-familie is. De groepjes blijven
nl niet beperkt tot de nestjes, maar het klikt ook onderling zeer goed tussen
de eigenaars van alle nestjes. We hopen dan ook dat we dit met z'n allen nog
vele jaren mogen blijven doen!!!!
We hadden
gisteren allemaal speciale gasten, zonder één uitzondering. Maar drie sprongen
er toch wel speciaal bovenuit. En het was dan nog niet eens eigen fok.
De eerste
waar we echt blij om waren was Zeppos, vader van onze eerste nestje . Vader van
zijn huisgenoot en onze eerste geborene Hercule, maar ook van Heros en Hera,
Harry, Hadise en Harko.
Den
berichten van Peter en Hilde een goede twee maanden terug waren ronduit
alarmerend. Bij de kaawpollekeswandeling waren Peter en Hilde voor de eerste
maal niet onder de aanwezigen. Peter dacht dat hij dat weekend Zeppos moest
laten inslapen. Hij kon geen eten meer binnen houden en ging zienderogen
achteruit. Maar toen is Hilde speciaal beginnen koken voor Zeppos en kijk
gisteren was hij er terug bij. Hij heeft de wandeling niet meegedaan maar bij
Hilde en Simonne in de kantine gebleven.
Peter
heeft de wandeling meegemaakt met Hercule.
Tweede
special guest was het Drententeefje waar het bij ons allemaal meebegon. De dag nadat ons baasje gevierd was op
school voor zijn pensionering nam hij contact op met de Belgische
Drentenvereniging.
t Baasje
was op zoek naar een Drententeefje als maatje voor onze toen twaalf jaar oude
Bas.
Belle was
één van de vier teefjes uit het eerste en enige nestje van Freya.Elle noemde ze toen nog want dat was het
E-jaar voor de KMSH. Elle was toen12 weken oud en was nog samen met de pup Ella
(nu bij Ingrid Mestdag) bij moeder Freya.
Freya is
een heel mooi en zachtaardig teefje, ook nu nog op haar tien jaar en we waren
blij dat ze ook bij ons was, samen met Guido, Marie-Ghislaine en zoon Kevin, de
fokkers van Belle.
Derde
special guest was de laatste dekreu in het hedendaagse rijtje. Cartouche en
zoon Lennaert waren samen met de baasjes Chris en Jeanny uit Roosteren naar
Vosselaar /Beerse gekomen.
Dat Heros
en zijn rivaal Cartouche even in de clinch gingen, en ons baasje de enige was
die gehavend uit de strijd kwam nemen we er maar bij . Ons baasje is geen
kleinzerige en met de professionele hulp van Ief, het baasje van Lowie was het
leed al snel geleden, ontsmet en verstopt onder een grote pleister.
Voor
Cartouche was het ook weer een weerzien met een groot deel van zijn bende van
Cartouche
Dat hij
waarschijnlijk einde van de week nog eens aan de slag mag met Hadise, de zus
van zijn voormalig lief Hera is waarschijnlijk aan hem nog niet meegedeeld en
komt er hopelijk nog een bende van Cartouche II einde mei !
We hopen
onze special guests nog dikwijls te ontmoeten. Het was een speciaal plezier hen
erbij te hebben. Een volgende maal hopen we er ook, Ferron bij te hebben die nu
herstellende was van een operatie aan zijn achterpoot en zich nog rustig moest
houden, en dat is heel moeilijk voor een Drent die midden tussen vijfentwintig
soortgenoten moet staan en dan kalm blijven is wat veel gevraagd
Zelf
hebben we aan de terugkomdag ook een topdag gehad, volop genoten van de hondjes en de baasjes
en ook Nelly nog eens aan het werk gezien. Maar dan enkel preventief , om
duidelijk te maken wat je zo al kan doen om het leven van je hond te redden
vooraleer je bij de dierenarts terecht kan.
De
wandeling was onverwacht een echte winterwandeling door de onverwachte
sneeuwval en de frietjes en aanverwanten smaakten iedereen.
Louis en
Agnes zijn vrouw hebben ons prima geholpen in de keuken en achter de toog. Hun
hulp gaf ons de gelegenheid om met ieder van de pup eigenaars een babbeltje te
doen en alle in goede banen te leiden. Merci Louis en Agnes.
Ook
tijdens de wandeling liet Louis zien dat kop trekken bij een wandeling voor
hem geen geheimen meer heeft.
Voor de
rest geven we hier onderstaand wat reacties die we vanmorgen in onze mailbox
vonden. Vandaag kopij genoeg voor een uitgebreide puppenkrant
Belle
& co
Van onze kennelgenoten, J-P &
Ute, kwam deze reactie
Beste Simonne, Jan,
ons moe, broer, zus en nichtje,
We hebben het weer eens volledig naar onze zin gehad. Grote wandeling en je rot
amuseren met de rest van de familie. Hadise werd een beetje op een zijspoor
gezet maar Jago vond het reuze. Wij, de baasjes, hebben er ons al een hele tijd
op verheugt. De voordracht van Nelly was heel interessant en we hebben er weer
een heel deel van geleerd. Spijtig genoeg ging de tijd weer eens veel te snel
voorbij en hebben we niet met iedereen een babbeltje kunnen doen. Maar gelukkig
komen er nog gelegenheden.
Bedankt voor de leuke namiddag.
JP, Ute, Hadise en Jago
Van Marian en Kiki kwam dit
bericht
Hallo Jan,
Dit zijn 100 fotos waaruit je kunt kiezen ; hopelijk zijn het er genoeg !
Het was weer bereleuk en volgend jaar zijn Kiki en ik weer van de partij hoor!
Titel: Vandaag
Reactie:
Het was in één woord geweldig! Eenmaal weer thuis zijn de hondjes op hun
voerbak afgevlogen, en vervolgens in slaap gevallen. Siebe heeft waarschijnlijk
van Lana liggen dromen
Nelly schreef deze reactie
Titel: Jan &
Simonne: jullie mogen fier zijn!
Reactie:
Nog 'ns bedankt voor de bloemen (ook de virtuele!). Als dierenarts is 't een
groot plezier fokkers als Jan en Simonne te mogen begeleiden. 't Was een
deugddoende namiddag!
En Jeanny van Cartouche en
Lennaert schrijft het volgende
Hallo mijn supergrote familie,
Gisteren was een dag dat alle vooroordelen, aannames, een zwak hebben
voor, vaste verkering hebben met, tallibanteef, goeie lobbes enz. een andere
betekenis kreeg. Alle namen van het blog schoten voorbij. Ik kwam ogen en oren
te kort om alles bij te houden en met de juiste baasjes te koppelen. Gisteren
was een dag dat vele puzzelstukjes op hun plaats vielen.
1.Papa en ome Heros zijn dan toch niet die
kalme, rustige lobbesen wat ze ons steeds wijsmaken. Zij hadden wel zin in een
stevig potje vechten, ja en toen werd ome Faes gebeten. Natuurlijk door dn
Holländer, en dat klopt wat tegelijkertijd zat de hoektand van Heros door het
oor van Cartouche, en Heros kan niet op 2 plekken tegelijk bijten!
2.Siebe zijn kop werd helemaal op hol
gebracht door Lana en had al snel vaste verkering, tot dat Lando zich er mee
ging bemoeien en was de verkering snel voorbij;
3.Mama Hera net deed alsof het L-nestje niet
van haar was;
4.Lando, of een gruwelijke hekel aan teven
heeft, of dat hij steeds wilde laten zien dat hij al op 3 poten kan plassen.
Helaas lag dan net Kiki op de grond en kreeg de volle laag;
5.Dat tante Hadise probeerde niet op te
vallen, en toen ze veilig in de bench zat, een aria voor ons heeft gezongen;
6.Opa Zeppos en Oma Frieda er ook waren, en
dit is toch zeer uniek, want dat maak je nooit mee zoveel generaties bij
elkaar;
7.En dan ikke, Lennaert, ik zou een watje
zijn! Nou watjes kunnen ook vies zijn, en kom niet aan mijn papa want dat krijg
je met mij te maken!
8.Lucy, mijn Talibanzus, die speelde het heel
slim. Snel vriendelijke contacten zoeken, helemaal niet bazig of bang. Lekker
losjes rondrennen zonder stress en optimaal profiterend van alle aandacht;
9.Loek, Louis en Lando een waardigheid en
onverschilligheid uitstraalde zoals jongens van onze leeftijd nou eenmaal doen;
10.Lobke helemaaaaalllll niet trekt aan de
lijn en ze droeg zelf een BH, die grote meid;
11.Oma Belle alleen maar rondtrekkende
bewegingen maakte om de groep heen alsof ze de kudde toch bij elkaar wilde
houden, maar niemand lette op haar;
12.Er ook een mooie blonde meid rondliep en
dat was geen drent, maar ze hoorde wel bij ons;
13.Dat ik dacht dat Lando ook over Libre heen
had gepiest, maar ze had te dicht bij de kachel gelegen;
14.Dat Jago, de grote jager, eigenlijk geen
familie, overal heel vriendelijk ging buurten en daarom minder op hem gelet
werd, hij snel een wipje probeerde te maken, en ook stiekem zijn tanden liet
zien aan de andere reuen om ze uit te dagen, en dan net deed alsof die van Faes
de aanstichters waren;
15.Dat Lana nog altijd bij het vrouwtje op
schoot wil zitten;
16.Dat ik helaas niet alle honden en namen kan
koppelen, maar dat is niet expres want het waren ook zoveel indrukken .;
17.Ooh ja, en dat Louis de moppentapper ook
een lekker biertje kan tappen (inschenken);
18.Dat de lezing van Nellie heel boeiend was
en we zeker iets geleerd hebben.
Het was een topdag!
Groetjes
Lennaert
En ook
Annemie van Kibbels
meldde ons dat haar Kibbeltje in haar mand zalig aan het nagenieten
was,
zij het in horizontale toestand met de ogen stijf dicht !
Ons baasje
heeft vandaag schrik gehad het begon al rond 06u00 deze ochtend toen hij
vaststeldedat het flink gesneeuwd had
terwijl hij nietsvermoedend lag te maffen.
De schrik
had vooral te maken met het vermoeden dat er veel afzeggingen gingen
binnenvallen in de mailbox en over de GSM.
Toch was
er maar één afmelding, en kregen we toch nog 46 Drentengekken over de vloer
voor onze vierde terugkomdag.
We trokken
met gans de bendes, die van Zeppos , die van Ferron en die van Cartouche op pad
voor een wandeling van een uur en half. Van al de honden die meewandelden waren
er maar drie die geen rechtstreekse familie of uit eigen fok waren. Jago, Siebe
en Mirza de Golden, hun geboorte mandje stond niet bij ons.
Wij hadden
ook weer het geluk van over een ervaren wandeling leider te beschikken. Louis,
beter bekend van L.M. onder de moppen op dit blog leidde de wandelaars door de
Kempische bossen. Ons baasje was de bezemwagen omdat hij nog altijd al zijn
pups met naam en bijnaam kent en kan roepen als ze op zoek zijn naar hun
baasje. Maar niemand liep verloren
Na de
wandeling die nog een aparte touch kreeg door de sneeuw, kregen de
Drentenliefhebbers een uiterst professionele uiteenzetting over EHBO bij
dieren. We kunnen niet zeggen dat we een onderwerp konden opnoemen dat niet aan
bod kwam. Alles was geïllustreerd met alles verklarende fotos en schetsen dank
zij de beamer en de laptop van Nelly.
Vijfenveertig
hondeneigenaars hingen haast aan Nellys lippen en er werd goed ingespeeld op
de gestelde vragen. Een top ervaring voor vele die echt ogen opende.
Het was
een geschenk van Nelly dat we vorig jaar van haar kregen toen zij ook aanwezig
was op onze puppenterugkomdag. Je zal maar het geluk hebben van zo n gedreven
dierenartse tot de onze te mogen rekenen. Van harte bedankt Nelly. De
bloemetjes waren maar een fractie van onze erkentelijkheid voor al jouw inzet
voor onze Drentjes !
Na Nellys
uiteenzetting konden we aanschuiven aan de mobiele frietkraam waar naar
hartenlust kon besteld worden en gebakken werd.
Lekkere
frietjes maar ook diverse snacks vonden de weg naar hongerige magen. Want dat
was het resultaat van een stevige wandeling honger en tevreden gezichten.
Ook de
hondjes konden af en toe van hun baasjes een frietje of een stukje van een
snack meesnoepen.
Rond 18u30
begonnen de eerste baasjes richting huiswaarts te trekken. We hebben
ondertussen al enkel reacties in onze mailbox kunnen vinden en de meest zijn
vergezeld van een foto van een slapende Drent.
Net als
hier waar twee benches, een deel van de zetel en de plaats onder baasjes stoel
zijn ingenomen door Belle, Hera, Heros en Lucy. Toch raar dat we vanavond nog
geen enkele Drent gehoord hebben
Het is
louter toevallig dat we het laatavond bericht van gisteren de Kaaw-pollekes II
noemden. Maar het lijkt er wel heel sterk op l histoire se répète oftewel
de geschiedenis herhaalt zich.
Deze
ochtend rond 06u00 was het opmerkelijk stil buiten. Nu is het geluid van de
snelweg op zondag altijd wel minder dan tijdens de week, maar deze stilte leek
meer op die van La Magdeleine, -muisstil- met andere woorden. En dan klopt er
iets niet in Vosselaar !
Een blik
uit het raam vertelde ons dat het vermoeden waarheid was. Het had opnieuw
gesneeuwd, niet heel veel, zon 2 centimeter maar dat was genoeg om het
geluiddempend effect te creëren .
Wat nu het
andere effect gaat zijn, dat van de opkomst of annulaties van de terugkomdag is
koffiedik kijken. Met de kaawpollekeswandeling I waren er vier afzeggingen, nu
afwachten wat het gaat worden.
Op dit
moment sneeuwt het niet meer en de wolken lijken dunner te worden. Moest de
zon er deze namiddag doorkomen hebben we een top van een wandeldag, dan krijgen
we wintersport weer gratis en voor niks er bovenop.
Voordeel
dat we vandaag hebben, de strooidiensten hebben nu wel een halve dag langer de
tijd om de banen netjes berijdbaar te krijgen tegenover drie weken geleden toen
de wandeling te 10u30 startte.
We zien
wel wat het geeft, wij gaan in elk geval door met de terugkomdag, wie komt is
welkom, en we hopen dat we iedereen zonder kopzorgen veilig en wel hier mogen
begroeten.
Als Obama
voor zijn herverkiezing de spreuk gebruikte Yes we can dan geldt dat voor ons
evenzeer.
Heel kaaw pollekes
had het baasje daarstraks bij de verkenning van het wandel parcours. Hij heeft
daarstraks gans de toer met de fiets gemaakt en zonder handschoenen !
Hij heeft
wel handschoenen maar daar heeft m al net zon hekel aan als aan
belastingontvangers. Die handschoenen zullen dus wel verslijten in de schuif
van de kast !
Het
wandelparcours ligt er veel beter en properder bij dan vorig jaar. De eerste
grote plas van vorig jaar is nu een plaats op de weg waar het een beetje
modderig is maar waar geen water meer te vinden is. de andere plas is er nog
wel maar is in grootte geen 25% van vorig jaar .
Voor de
hondjes zal er minder attractie zijn wat betreft vetlapperij, maar de baasjes
kunnen de wandeling maken met normale schoenen. Zelfs op balletschoentjes kan
je de wandeling maken. Het baasje kiest voor zijn Hawks wandelbottines zegt
m.
Het baasje
had op de fiets te kampen met een stevige oostenwind waardoor hij ijsklompen
aan het uiteinde van zijn armen had bengelen. Vriê koud was het op de fiets.
Naast het kanaal had hij wind vanachteren en warmden zijn handen terug op
zodat hij toch met een beetje normale temperatuur de rit kon afsluiten.
Aan de
kantine van het golfterrein van de Krikskensstraat (waar gans de terugkom dag
doorgaat) verdween al snel de fiets in de Berlingo en snelde het baasje naar de
warme koffie thuis.
Dus als
we een goede raad mogen geven wat dresscode betreft, wandelschoenen, warme
jas en een hoed, pet of muts, als je geen kaawpollekes wil hebben dan vergeet
je ook de handschoenen niet
Oef ze
kunnen terug samen, Heros en zijn zus en moeder. Tot deze morgen was het nog
opletten geblazen omdat Heros nog goesting had. Maar Hera beet duchtig van
zich af en daar wilde onze lobbes eigenlijk niks mee te maken hebben. Heel
vriendelijk naar Hera toegaan, haar het hof maken en dan nog kans hebben dat je
neus zou gekortwiekt worden neen dat was er zelfs voor Heros te veel aan !
Met Belle
en Heros heeft het gans de tijd nog gevlot. Heros deed wel aanstalten maar
bezadigde Belle loste dat heel diplomatisch op, die ging op haar cruciale
delen, zeg maar haar achterste zitten en Heros was er aan voor zijn moeite !
We hebben
Belle geen tweemaal haar staart weten opzij doen om te zeggen ga je gang maar
en zoonlief heeft dat blijkbaar geaccepteerd.
We mogen
blij zijn, ons roedeltje functioneert naar behoren.
Straks
gaat ons baasje nog eens fietsen. De tweede maal deze week is dat al.
Maandag
ging hij er de Citroën Berlingo Drentmobiel mee halen en straks gaat hij met
de fiets het wandelparcours voor morgen mee verkennen. Dan kunnen de
pupeigenaars hun keuze van schoeisel voor morgen maken. De honden zelf zullen
niet kwaad zijn voor een plas of slijkpoel meer.
En we
hebben nog eens een bericht van buitenaf voor de puppenkrant.
Lobke
schreef ons nog eens een bericht over haar krachtpatserij met twee Setters.
We spreken
dan van internationale strubbelingen tussen een Belze Drent en Engelse Setters
in Nederland een taak voor de UNO Veiligheidsraad ?
Belle
& co
Hier
Lobkes internationaal conflict
Lieve mams,
k Moet je even wat vertellen hoor, ik ben vandaag zó
geschrokken!!!! Ik heb voor het eerst in mn leven gevochten! Dat zat zo: We
kwamen de Setters tegen, waar ik al vaker mee gespeeld heb. Hun baasje riep mij
al toen hij mij zag, en ik ben er natuurlijk gelijk heel blij naar toe gegaan.
Krijg ik me daar toch een potje van heb ik jou daar van April ..ze kwam
gelijk op mij af toen ik naar ze toekwam, en begon gelijk te vechten,
whèèèèèèe .. Ik heb me goed verweerd hoor! Het bleek dat zij één van haar pups
bij zich had, en daar mocht ik niet naar toe. Nou, dat heeft ze me goed
duidelijk gemaakt, de kattenkop! Ik ben verder maar een beetje uit haar buurt
gebleven, en dat zal ik de volgende keer ook maar doen. Ik ben er nu wel achter
dat niet iedereen mij lief en aardig vindt, en dat terwijl ik helemaal niets
heb gedaan, whèèèèè ..! Even later kwam mn vaste verkering er aan, toen ben ik
daar maar mee gaan spelen. Die is tenminste van mn eigen soort. Maar ook hij
kreeg er nog even van langs van April. Wat vind jij daar nu van mam? Eigenlijk
weet ik het antwoord al .
Sinds
maandagavond was hij uithuizig en deze middag is m gezond en wel terug thuis
gekomen.
Onze
Masjebashi Outlander is terug van de garage, met een nieuwe (andere)
versnellingsbak en terug in prima conditie !
Na de
ellendige thuisrit vanuit Frankrijk van vorige week woensdag, toen niet de
sneeuw, maar het geluid van de versnellingsbak onze grootste zorg was, kan ons
baasje terug tevreden zijn !
Het heeft
wat centjes gekost, veel centjes zelfs, maar dat is wat onze baas noemt le
risque du métier, het risico van het vak in t Vloms.
Maar het
leed is al haast vergeten, de factuur betaald en om de auto en de
versnellingsbak te testen zijn de baasjes dan maar inkopen gaan doen in
Antwerpen in plaats van de plaatselijke Colruyt of Delhaize. En ook op de
snelweg, tegen een snelheid van iets meer dan toegelaten, heeft de
versnellingsbak bewezen dat m in orde is.
De mannen
van Huybs hebben weer goed werk geleverd. Van de service van de onderdelen dienst van
Mitsubishi is het baasje minder tevreden. Als je te horen krijgt dat de
gevraagde onderdelen zullen geleverd worden tegen half mei dan is dat wel even
slikken als je op de kalender ziet dat het die dag nog maar 19 maart was ! ! !
Dat valt
bij het baasje onder de noemer onfatsoenlijk zakendoen. Te meer omdat die
Outlander, samen met nog enkele Mitsubishi modellen en de zustermodellen bij
Peugeot (4007) en bij Citroën (C-crosser)
alle van de band liepen in het Nederlands Limburgs bedrijf Nedcar in Born. En
dan vertellen dat twee tandwielen en een as uit Japan moeten overkomen kan het
er bij het baasje niet goed in. En dan ook nog een wachttijd van twee maanden !
Het lijkt
er wel op dat de kamelenkaravaan van Marco Polo de toeleverancier is van
Mitsubishi onderdelen !
Neen, voor
ons baasje valt dat onder amateurisme, sorry voor de bewoording mijnheer
Masjebashi, maar hier moeten eventjes wat zaken geregeld en bijgewerkt worden.
Een dun
krantje vandaag , geen aanlevering van materiaal van buitenuit en ook hier ten
huize in Vosselaar viel er weinig te beleven.
Het leven
gaat zijn gangetje, met die twee loopse teefjes in huis is het niet altijd even
simpel om Heros van zijn moeder en zus weg te houden. Maar tot nu toe is alles
binnen de lijntjes gebleven.
Wie het
gelukkigst is met gans de historie is Lucy, voor haar geen beperkingen in de
bewegingen. Maar dat weet ze waarschijnlijk nog niet dat zij binnen niet te
lange tijd ook aan de beurt komt voor afwisselend slapen in de bench en vrij in
de tuin.
We hebben
inmiddels vernomen dat van de zes teefjes van het laatste nestje er inmiddels
al vier loops zijn geweest. Enkel Lucy en Lobke wachten nog af
Voor zondag,
de terugkomdag voor de pups, voorspellen ze bij het KMI in Ukkel betrokken maar
droog weer. Vorst bij nacht -2°C
en tijdens de dag +4°C.
Goed
wandelweer vinden wij dat en vermits het grootste deel door de bossen loopt zal
het een aangename droge wandeling worden.
Het baasje
gaat straks of ten laatste morgenvoormiddag het traject verkennen met de fiets.
Morgen krijgen de deelnemers dan goede raad wat het aan te trekken schoeisel
betreft. Er kunnen wel eens diepe plassen op de route liggen die dan aantrek
gaan hebben van die smeerlapkes van Drenten
Zo was het
in elk geval vorig jaar toch. En in uiterste (smerige) nood, komen we nog
altijd op de terugweg langs het kanaal Schoten-Dessel, waar de vuilste gevallen
kunnen afgespoeld worden.
Twee vriendinnen bespreken elkaars liefdesleven. De
eerste is tevreden, maar de tweede moppert en vindt het
geslachtsdeel van haar partner veel te klein. De
eerste raadt haar aan het es buiten de deur te zoeken en
vertelt haar vriendin dat je aan de maat van de schoenen kunt zien
hoe groot de persoon geschapen is: grote schoenen, grote Sjako!! De
vrouw bekijkt de volgende dag de schoenen van de melkboer:
niks bijzonders. Daarna die van de groenteman: ook niks. Dan komt
de postbode, nou, die heeft me daar een paar schuiten aan! Ze
nodigt hem uit voor een kop koffie, daarna biedt ze hem een borrel
aan. Als ze vraagt of hij zin in sex heeft staat hij al boven! Ze
ligt op hem te wachten in bed, hij heeft moeite om het boordje
van zijn overhemd los te krijgen. "
Wat duurt het toch lang?"
" Ach", zegt de postbode, " 't is altijd wat met die uniformen,
overhemd 3 maten te klein, schoenen 5 maten te groot!"
De eerste
lentedag is alvast mooi begonnen, koud maar zonnig. We verheugden er al op van
een goede training te gaan maken met Lucy , maar dat was er eentje om snel te
vergeten.
Wind had
ze tussen haar oren en ze vertoont alle tekenen van een teefje dat kortelings
gaat loops worden. Maar daar moet ze maar mee wachten tot na volgende maandag,
dan kan ze nog mee wandelen tijdens de terugkomdag van de puppys.
We hebben
een kleine vooruitgang geboekt met lig en blijf maar niet van die aard dat we
er euforisch over gaan doen. Ze deed het, maar het was duidelijk met lange
tanden als die beeldspraak hier al van toepassing is.
Verder is
ons baasje samen met Lucy naar Nederland gereden, naar Kaatsheuvel om
duidelijker te zijn. Neen we gingen niet naar de Efteling maar we zochten daar
een versnellingsbak voor de Masjebashi. Zoeken naar adressen kan onze baas als
de beste en zelfs zonder GPS waren we in geen tijd terug op weg naar België met
onze prijzige blok ijzer .
Morgenavond
zou de auto terug in orde zijn, en kunnen we terug beschikken over de auto die
we zondag niet kunnen missen om al de spulletjes mee te nemen naar de
terugkomdag.
Het
hoofdbestuur is een groot deel van de namiddag uithuizig geweest. Zo rond de
middag kwam hier een echtpaar langs en even later zijn ons baasje en Roger en
Maria weggereden.
Wij hadden
zoiets opgevangen gaan eten, en Horito en Hotelschool Allemaal termen die
voor ons als latijn zijn, behalve Horito daar spreken ze hier nogal eens van.
Het is de eerste school waar ons baasje werkte als leraar autotechniek en
carrosserieherstelling.
Dat er aan
die school ook een hotelschool verbonden was daar weten wij Drentjes niks van.
De baasjes
waren daar uitgenodigd om samen met veel oud-collegas de beentjes eens onder
tafel te steken. En blijkbaar hebbenze dat heel goed gedaan.
Bij
terugkomst is ons baasje nog een flinke wandeling gaan maken met ieder
afzonderlijk behalve onze loopse teefjes . Hera en Belle mochten samen mee,
Heros mocht alleen mee en Lucy sloot het rijtje met ook een heel grote
wandeling.
Alles
samen is ons baasje daar toch wel twee en een half uur zoet mee geweest. Goed
voor zijn lijn zegt m.
Sinds hij
maandag nog eens met de fiets is weg geweest is hij blijkbaar aan zijn conditie
aan het werken. En weet je wat daar fijn aan is ook voor ons heeft dat niets
dan goede kanten
En als hij
dan ook nog eens lekker gaat eten moet m de dag nadien weer extra inspanning
doen, de grote profiteurs hier in huis noemen Belle, Hera , Heros en Lucy
De
plasronde van Heros door de wijk, gebeurde bij het vallen van de eerste
sneeuwvlokken. Inmiddels is het zo beginnen sneeuwen dat de tuin terug een
witte jas begint te krijgen, ondanks dat alles nat was van de regen van vannacht.
Het zijn
dikke vlokken die vallen, en dat op de dag voor de officiële lente op 21 maart
begint.
We hopen
maar dat na de sneeuwcatastrofe van vorige week alle sneeuwruim- en strooi
materiaal niet al opgeborgen was, of het land zit weer op zn g*t.
Onze baas
tuft op dit moment samen met ons overal naartoe met de Berlingo Drentmobiel.
Er zijn niet zulke fraaie berichten gekomen uit de Masjebashi garage. De
versnellingsbak heeft behoorlijk wat schade aan de 6° versnellingen de wisselstukken zouden niet voorradig
zijn En dat terwijl die Mitsubishi Outlander samen met zn broertjes van
Citroën (C-crosser) en Peugeot (4007) in Born in Nederlands Limburg
geassambleerd werden tot 31 december 2012.
Nu zouden
de onderdelen van Japan moeten komen !
Als het zo
in elkaar zit zal ons baasje wel eens efkes gaan klappen met de Masjebashi
invoer mensen heeft m al gezegd tegen de garagehouder. Die mensen in de garage
doen hun best, maar wat ze niet hebben aan wisselstukken kunnen ze ook niet
plaatsen zo simpel is dat
Maar t
zal allemaal wel koelen zonder blazen zegt het baasje, die heeft al wel voor
meer oplossingen gezorgd op autogebied.
We zijn
mobiel met de Drentmobiel en dat is wat momenteel het belangrijkste is.
Het blog
van Belle, Hera en Heros leek wel een forum vandaag. De dames Jeanny, Ilse en
Karin hebben flink wat gebabbeld vandaag via de reacties onderaan de
puppenkrant.
Dat leek
ons zo raar, dat is tot nu toe de eerste maal dat het zo gaat of wij moesten
het ons niet meer herinneren dat het ooit gebeurde.
Op sommige
momenten konden we de redenatie van de dames even niet volgen, maar daar zullen
we wel n,iet de enige in geweest zijn.
Ons baasje
is de ganse avond aan t werk geweest voor Drentenactiviteiten. Eerst voor de
meest nabije op de kalender, de terugkomdag van volgende zondag, en dan de
lente wandeling van de Drentenvereniging.
Traditie
getrouw gaat die door op 2° paasdag, dat is al jaren zo maar dit jaar is het
niet haalbaar voor ons baasje en de evenementencommissie.
Daarom
heeft het baasje met de gidsen van de wandeling, Wilfried en Anita van de Wiebe,
een alternatief gevonden in 2° Sinksendag, op 20 mei 2013.
Dan zal
het (hopelijk) toch al wel mooier weer zijn dan op paasmaandag 1 april is zo
ons gedacht.
Tegen die
tijd zijn er al hemden met korte mouwen, shorts en topjes uit de kast gehaald
of naar de nieuwste mode, nieuw aangeschaft.
De
omgeving van de wandeling situeert zich langs de oevers van de Demer tussen
Langdorp en Testelt.
Beide gemeentes
liggen tussen Aarschot en Zichem-Scherpenheuvel in de provincie Vlaams Brabant.
Het land van de Witte van Zichem voor wie de boeken van Ernest Claes zich nog
herinnert of de film de Witte van Zichem.
Een mooie
wandeling die het waard maakt van nu al 20 mei in uw agenda te noteren.
Verdere
inlichtingen volgen nog in het Drentenblaadje en op de vernieuwde Drentensite
die kortelings online gaat .
In zijn Pausmobiel rijdt hij langs een rivier
als hij plotseling een enorm gekrakeel hoort ergens langs de oever. Hij rijdt er naartoe en daar aangekomen ziet
hij een Marokkaan in het water spartelen, die in grote paniek probeert te
ontkomen aan de kaken van een 4
meter lange krokodil. Op hetzelfde moment komt er een speedboot
aangevaren met daarin 3 blanke mannen. Eén van de mannen schiet onmiddellijk op de
krokodil en raakt hem in de kop, waardoor het beest stil in het water komt te
liggen. De andere 2 mannen trekken de drenkeling,
bloedend en half bewusteloos, uit het water en beginnen met roeispanen op de
krokodil in te slaan. Vervolgens trekken ze de nu inmiddels dode
krokodil uit het water. Plotseling horen de mannen iemand schreeuwen
dat ze naar de kant moeten komen. Het blijkt de Paus te zijn. Als de mannen bij
de Paus zijn aangekomen zegt deze : 'Ik geef U mijn zegen voor deze dappere en
onbaatzuchtige redding.. In deze wereld waar discriminatie nog steeds
aan de orde van de dag is, is uw optreden een lichtend voorbeeld voor de manier
waarop alle landen en rassen met elkaar in harmonie zouden moeten leven.' De Paus geeft allen de zegen en rijdt weg in
een wolk zand. Nadat de Paus is weggereden zegt de man met
het geweer, 'Wie was dat eigenlijk?' 'Wel, wel' zegt de schutter, 'hij weet in
ieder geval geen moer over de jacht op krokodillen. Is ons aas nog bruikbaar of moeten we een
nieuwe Marokkaan in het water gooien?'
Nu heeft
het hoofdbestuur altijd al gedacht dat de teefjes last hadden van hun
loopsheid, wat ook logisch zou zijn Maar blijkbaar zijn de hormonen van onze
Heros danig van slag. En niet alleen zijn hormonen, hij brengt gans de roedel
van slag en het is hem iets te veel van het goede aan het worden.
De eentje
binnen, de andere buiten regel handhaven we heel consequent. Wanneer dat niet
gaat, zoals s morgens wanneer het viertal uitgelaten wordt voor de eerste plas
dan gaan de drie teefjes in de tuin voor hun plas en t baasje gaat met Heros
een blokje rond.
Heros had
het baasje deze ochtend al uit zijn bed geblaft op een toon van baas k moet
dringend. Dus is het baasje maar opgestaan om kwart na zeven en na de teefjes
in de tuin te hebben gelaten zijn Heros en t baasje een wandelingetje gaan
maken. Dat bleek hoog nodig te zijn geweest want de ronde heeft dubbel zo lang
geduurd dan normaal. Het baasje heeft er werkelijk op staan kijken van zo n
plasvermogen.
Overigens
is het zo dat Hera en Belle op dit moment heel veel slapen. Zelfs de tijd dat
ze vrij mogen, gaan ze naar hun bench om te rusten, en ook de momenten dat ze
in de zetel liggen, slapen ze alsof ze met de nacht hebben gestaan en dubbele
shift hebben gewerkt.
Iedereen
kijkt hier uit naar het einde van de week, wanneer de loopsheid eindelijk over
is, en we al de broers en zussen , neven en nichtjes, opas en omas en
aanverwanten kunnen begroeten op de jaarlijkse terugkomdag
Nog enkele
dagen en de rust kan weerkeren tussen de oren van Heros. Het is nu toch wel op
zn hoogtepunt.
Merkwaardig
genoegtrekt hij steeds naar Hera die
even loops is als zijn moeder Belle.
Hij heeft
het zwaar zitten op dit moment, en net als er op het Drentenforum een topic was
van een teef die op een reu reed is het hier ogenblikkelijk van dat wanneer
ze de kans krijgen van samen te komen. Hera rijdt dan wel aan de verkeerde kant
en Heros loopt dan gewoon onder haar door, recht naar zijn doel.
Dat
samenkomen gebeurt dan gewoonlijk wanneer ze elkaar kruisen aan de keukendeur
wanneer we de ene binnen roepen en de andere buitenlaten. Dan is het even
opletten voor het hoofdbestuur want ze hebben alle twee goesting en ze zijn
bliksemsnel.
De baasjes
hopen dat het tegen zondag over is en we gans de roedel kunnen meenemen naar de
terugkomdag.
We hebben
met de kaawpollekeswandeling gezienwat
een ellende een loopse teef zichzelf aandoet als ze te snel tussen de reuen mag
rondlopen. Het teefje heeft geen ogenblik rust gehad gedurende de ganse
wandeling, en dat willen we Hera en Belle echt niet aandoen.
Sportief ?
Hij vindt van wel, maar echt sportief is het niet als je zo eens eenmalig tien
kilometer fietst
We hebben
het hier over onze baas die deze morgen al voor acht uur onderweg was om de
Drentmobiel naar de garage te brengen. Nu had hij de keuze van de auto naar de
garage te brengen in Turnhout of naar een Citroën garage in Lille. Het baasje
koos voor Lille omdat hij de garagehouder daar nog kent ven uit de tijd dat
zijn leerlingen daar op stage konden gaan.
Maar Lille
is dubbel zo ver weg als Turnhout en zonder auto terugkomen vraagt om een
oplossing. En zo kwam het dat de twee grote hondenbenches plaats moesten maken
voor de fiets en zo kwam het dat het baasje al fietsend naar huis toe kwam
gereden.
Waar het
naar zijn eigen verklaringen overal pijn doet na jaren niet meer te hebben
gefietst, daar gaan we het hier niet over hebben, maar de volgende keer gaat
hij toch de banden wat harder oppompen zegt m .
Ander
nieuws komt uit Numansdorp van Lobke. Toch zijn we dikwijls verbaasd wat er zo
allemaal te vinden is in Nederlandse bossen. Vorige week had het Nederlandse
leger van het bos een openbaar toilet gemaakt, en nu loopt daar iemand rond wat
hier in België (en misschien ook wel in NL) in de gangbare taal een potloodventer
noemt.
Obelix zou
zeggen rare jongens die Hollanders
Belle
& co
Lieve mams,
Hier weer wat belevenissen van je Lobke. Afgelopen week
heeft mn vrouwtje al op haar blog*over mijn avontuur met de ganzen verteld. Nou, dat vond ik stom
hoor, ik was op het blog nog niet eens geboren. En ook nu ben ik daar nog maar
een heel klein pupje (zit ik in een tijdmachine of zo?), dus schrijf ik nu maar
weer naar jou.
Vanochtend ben ik met mn baasje naar training geweest.
Normaal ga ik met mn vrouwtje, maar die heeft weer een tik van de griep
gekregen. Ik heb goed mn best gedaan, baasje was heel erg tevreden over mij.
We hebben weer zwemles gehad, daar vind ik niet veel aan. Ik ben gek op water,
zolang mn poten de grond blijven voelen, anders hoeft het voor mij niet. Maar
ja, ik moest, we werden me een lijn overgetrokken, en ik heb erg gesparteld.
Als het warmer wordt gaan mn baasjes zelf het water met me in.
Vanmiddag ben ik met mn vrouwtje naar het bos geweest. Het
was er erg stil, maar opeens liep er voor ons een vaag figuur, tenminste,
volgens mijn vrouwtje. Wat ik zag was gewoon een man, die daar een beetje heen
en weer liep te drentelen. Mn vrouwtje vertrouwde het niet, ze heeft daar in
het bos al vaker enge mannen gezien, die het opeens erg warm konden krijgen, en
daarom maar wat kledingstukken uit deden. Ze vertelde ook een tijdje met een
busje pepperspray te hebben gelopen, wat verboden is, maar ze voelde zich er
wel veiliger mee. We zijn een stukje teruggelopen, en toen kwam daar gelukkig
mn vriend aan met zn baasje. Toen durfde mn vrouwtje wel weer verder te
lopen. Die man bleeft toch wel een beetje raar doen. Ondertussen was mn
verkering zó blij dat hij mij weer zag, dat hij dolenthousiast heen en weer
rende, en zo ook even een been van die man raakte .. Tja, die werd toen
gevloerd. Mn vrouwtje kon het nog net opbrengen om te vragen of hij niets
mankeerde. Dat was niet het geval, en hij maakte zich snel uit de voeten. Het
heeft mn vrouwtje wel weer wakker geschud. Het blote mannenseizoen schijnt
meestal rond Mei te zijn, als het een beetje warmer wordt. Tja, zo heeft ieder
seizoen zn eigen kenmerken.
Dit was het weer mam, ik stuur weer lieve kusjes voor mn
hele familie.
Het is een
uitvinding van t vrouwtje om al onze honden op gelijke wijze te behandelen.
Belle en Hera moeten nog enkele dagen geen contact hebben met heros wegens zijn
en hun mogelijke sexuele escapades.
Nu gaan de
teefjes samen een uur in de bench terwijl Heros en Lucy vrij mogen gaan en
staan waar ze willen.
Hera en
Belle liggen dan gewoonlijk een uiltje te vangen. Loops zijn is dan ook niet
hun gewone doen en als ze het rustig aan doen is dat voor ieder een zegen .
Het
aansluitend uur gaat Heros dan in zijn bench voor een uurtje. Met Lucy is er
niets mis, die ontsnapt dus aan de uurregeling. Maar zij geniet duidelijk van
de vrije uren samen met Heros. Dat is niet nieuw en we weten het al langer
dat die twee het uitstekend met elkaar kunnen vinden.
Wat ook
opmerkelijk is, is dat Heros, van wie de bench tegen die van Hera aan staat,
regelmatig zijn bench opzoekt en dan zo dicht mogelijk tegen Hera aanligt.
Het
hoofdbestuur heeft meer dan eens medelijden met hun grootste, hij heeft het ook
niet makkelijk met zijn loopse moeder en zuster.
Nog enkele
dagen op de tandenbijten Heros, dan is alles terug normaal .
Wat is het
erg voor onze goeie lobbes Heros dezer dagen. Twee loopse teven in huis, zo je
best doen om goed voor de dag te komen. Moeder en zus het hof maken en nog veel
succes hebben, en dan juist op het goeie moment, zeg maar le moment suprème
roepen één van de twee baasjes, of samen in koor, neen Heros of laat dat
Heros en dan is de goesting dadelijk heel wat minder.
Die twee
hitsige ladys gaan echter onverminderd door met hun aanstellerij en draaien
en wentelen zich voor de lobbes zijn neus.
Nu kan dat
wel geen kwaad, Heros zijn hormonen werken nog als de beste maar hij is
gesteriliseerd. Moest hij één van de twee teefjes een goei beurt geven het is
met los kruit dat alles gebeurt. Geen gevaar voor inteeltpupjes, daar zijn
vier jaar geleden al voorzorgen voor genomen.
Maar het
is de eerste maal in zijn leven dat er twee teefjes tegelijk loops zijn en met
zoveel luxe vlak onder of voor zijn neus moet hij duidelijk nog mee leren
leven.
Voor wie
de ganse situatie ook niet duidelijk is, is Lucy. Die geeft ook tekenen aan dat
loopsheid niet ver meer af is, maar kan duidelijk niet begrijpen waarom Heros
nu minder belangstelling heeft voor haar ! Meestal heeft Heros maar een knipoog
nodig van die kleine en hij is bereid om met haar te spelen. Nu nonkeltje
Heros andere katers te geselen heeft loopt ze er een beetje verweesd bij.
Nonkel negeert haar, en dat is pas erg voor een speelse en actieve pup als Lucy
!
Ondertussen
blijft moeder Belle haar dochter en kleindochter maar poetsen en wassen. Heros
zorgt voor de achterste om daar te gaan likkenen wassen. Het is een komisch
zicht wanneer er twee teven en een reu onder elkaars staart bezig zijn en Lucy
zit er dan op te kijken met haar kop scheef, die begrijpt het allemaal niet
echt wat er gaande is.
Vandaag
waren we dus op de LOSH-attesten dag in Houthalen. Er waren zes Drenten
ingeschreven voor deze door de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus (KMSH)
keuringsdag voor honden waar in de toekomst mee gaat gefokt worden. Deze attestendag
is er zowel voor teefjes als voor reuen.
De
deelnemende Drentenwaren waren evenredig verdeeld. Drie teefjes, Libre, Laluna &
Lucy. Voor de Drenten reuen waren er Joey van t
Jasperspad, Lando en Louis.
Onze kennel was dus met vier
honden goed vertegenwoordigt.
De keurmeester was duidelijk niet
happy met het koude weer en de bij momenten felle wind. Dat m niet happy was
bleek uit zijn humeur. Lucy onder andere liet zich weer eens opmerken door haar
tanden niet spontaan te laten zien. t Baasje heeft er moeite mee gehad om haar
tanden te laten keurendoor keurmeester
Deschuymere.
Achteraf heeft het baasje nog een
pint gedronken met de keurmeester en dan bleek hij best een aardig man te zijn.
Hij had alleen op dat moment gebnoeg van de koude
Maar hij keurde alle aanwezige
Drenten goed voor de fok opmdat ze alle aan de raseigenschappen beantwoorden.
Als er nu aan iets niet zou getwijfeld worden dan was het wel de
raseigenschappen.
Het baasje was mee gereden met t
vrouwtje van Lando. Al ons gerei ligt op dit moment in de bekende lappenmand.
De Masjebashi mankeert aan de versnellingsbak en de Drentmobiel heeft een veer
van de ophanging gebroken. Maar with a little help from our friends kunnen we
toch mobiel blijven. Zo heeft het baasje voor de verplaatsing morgen naar
Brussel een auto kunnen lenen van het bedrijf van zijn kleine zusje en zijn
schoonbroer. Morgen rijdt hij dus met een spiksplinternieuwe VW-bus naar Meise
naar het baasje van Yron om met en aan de nieuwe Drentensite te gaan werken.
Aan al de helpende handen in
momenten van autocrisis, bedankt voor de geboden hulp. We gaan dat niet
vergeten mensen
Het is een
uitvinding van t vrouwtje om al onze honden op gelijke wijze te behandelen.
Belle en Hera moeten nog enkele dagen geen contact hebben met heros wegens zijn
en hun mogelijke sexuele escapades.
Nu gaan de
teefjes samen een uur in de bench terwijl Heros en Lucy vrij mogen gaan en
staan waar ze willen.
Hera en
Belle liggen dan gewoonlijk een uiltje te vangen. Loops zijn is dan ook niet
hun gewone doen en als ze het rustig aan doen is dat voor ieder een zegen .
Het
aansluitend uur gaat Heros dan in zijn bench voor een uurtje. Met Lucy is er
niets mis, die ontsnapt dus aan de uurregeling. Maar zij geniet duidelijk van
de vrije uren samen met Heros. Dat is niet nieuw en we weten het al langer
dat die twee het uitstekend met elkaar kunnen vinden.
Wat ook
opmerkelijk is, is dat Heros, van wie de bench tegen die van Hera aan staat,
regelmatig zijn bench opzoekt en dan zo dicht mogelijk tegen Hera aanligt.
Het
hoofdbestuur heeft meer dan eens medelijden met hun grootste, hij heeft het ook
niet makkelijk met zijn loopse moeder en zuster.
Nog enkele
dagen op de tandenbijten Heros, dan is alles terug normaal .
Vandaag
maar een kort bericht voor de krant, er zijn geen buitenaf berichten gekomen
en buiten de gehoorzaamheidstraining van Lucy gisteren ochtend was er weinig te
melden.
Die
training ging overigens naar ieders tevredenheid best goed. We waren met twee
baasjes en twee hondjes op de training. Lucys medestudent was een twaalf weken
oud retriever pupje.
Na de les
mochten die met elkaar spelen terwijl de baasjes nabespreking hadden en hun
huiswerk meekregen. Na afloop bleek dat kleine retrievertje Marie een gans
andere kleur te hebben aan genomen tegenover het begin van het spel. Ook Lucy
zag er niet uit, beiden hadden liggen rollebollen in het zand dat stilaan begon
te ontdooien en dan kan je ongeveer voorstellen hoe twee pups er na afloop uit
zien !
Een geluk
al dat Drenten een zelfreinigende vacht hebben, zo niet had Lucy de eerste maal
kennisgemaakt met het bad en hondenshampoo.
Vandaag is
het immers LOSHattesten in Houthalen en dan moeten de honden toch iets of wat
toonbaar netjes zijn . Voor de niet insiders wil dat zeggen dat we naar een
keuring gaan, ingericht door de KMSH (Sint Hubertus) waar een keurmeester de
honden keurt op de aanwezigheid van alle noodzakelijke raseigenschappen om
achteraf met deze honden te mogen fokken.
Wij gaan er
niet alleen zijn met Lucy, ook Lando, Libre en Louis gaan daar uit ons laatste
nestje zijn . We gaan dus weer enkele pups uit ons nestje vandaag terug zien.
Dat zijn
dan al drie reutjes die binnen afzienbare tijd, wanneer ze hun medische test
hebben ondergaan, HD, ED, SD, PRA, kunnen gevraagd worden als dekreu. Want
buiten Lando en Louis zijn er ook plannen om Lennaert in te zetten als dekreu,
maar dan in Nederland.De DNA attesten
voor al deze honden hebben ze al meegekregen van bij ons uit het nest,daar zijn
ze dus al mee in orde. Vandaag dan de tweede stap en dan nog de medische test,
ze zijn al goed bezig nu nog eventjes wat ouder worden en uitgroeien
Juul : "Mijne ouwe hond is dood en
ik heb een nieuwe gekocht, een jachthond."
Jef : "Ha ja, en kan hij goed
jagen?
Juul : "Ik zou het geloven, Ik
liet hem aan een konijnenpoot ruiken en hij bracht een haas of een konijn mee,
ik liet hem aan de veer van een fazant ruiken en hij bracht een fazant mee naar
huis."
Jef : "Wauw, das een goeie hond
zeg, en kan die nog meer?"
Juul : "Natuurlijk en nog geen
klein beetje ook: ik liet hem aan de string van mijn vrouw ruiken en hij bracht
de ballen van mijn buurman mee."
Niet veel
te melden vandaag, toch niet van de hondjes. Die twee teefjes blijven voorlopig
nog loops en Heros zijn snuffel is steeds meer en meer onder die twee hun
staarten te vinden.
Dat is
voor het hoofdbestuur dan weer reden om dubbel op te passen wanneer gans de
roedel buiten is. Zeker wanneer Heros met zijn harem samen is. Het kan geen
kwaad wanneer Heros een keer aan de vuil manieren (zoals het vroeger noemde)
gaat maar het baasje moet er dan wel twintig minuten gaan bij zitten om die
twee gekoppelden dan te kalmeren. En daar heeft m toevallig meer zin in
wanneer het droog en wat warmer is !
Dadelijk
gaan we met onze kleinste of jongste is beter gezegd naar de
gehoorzaamheidstraining. Nog snel even herinneren dat er niet alleen in t
buitenland dient geluisterd te worden maar ook in Vosselaar.
De twee
vorige weken ging dat luisteren en aandacht aan de baas geven best naar de baas
zijn zin, maar hier dient er toch weer eventjes te worden uitgelegd hoe het
gaat met de regeltjes en gewoontes van het huis !
En dan
moet de baas aan de slag aan alles wat hier in huis rijd. De Masjebasji moet
dinsdag naar de garage en staat geparkeerd om zo weinig mogelijk te gebruiken. Diagnose
in de garage druklager van de koppeling maar het baasje is er niet zo zeker
die denkt dat het in de versnellingsbak zit maar is eerder van zin het oordeel
van de garage te volgen wegens de kostprijs van de herstelling .
De
Drentmobiel staat een beetje mank op dit moment maar dat is simpeler op te
lossen. Links voor is de dikke veer van de vering gebroken en die gaat het
baasje straks na de training vervangen. Blijkbaar is het een vaker voorkomend
probleem bij de Berlingos. De vervangveer was wel in voorraad in de onderdelen
winkel, en dat heb je gewoonlijk niet bij weinig voorkomende mankementen.
Het gaat
nog altijd netjes met de dametjes en hun loopsheid. Hera nadert nu toch wel
haar hoogtepunt en Belle blijft maar poetsen bij zichzelf en haar dochter. We
vinden haast geen druppels bloed tegen de grond . Enkel als er weer eens een
kat het riskeert de tuin te kruisen en er zijn vier Drenten die er een spurt
willen uittrekken dan blijven er soms enkele drupjes achter.
Gisteren
op de terugkeer uit Frankrijk hadden we de twee loopse bij elkaar op de
achterbank van de auto gezet. Heros en Lucy zaten in de koffer op de
platgelegde valiezen.
De dekens
die we op de achterbank hadden gelegd om hygiënische reden waren nog even
netjes als bij het vertrek.
Nu terug
in Vosselaaris de bereidheid van Hera om haar staart netjes opzij te houden als
haar broer in de buurt komt toch wel opmerkelijk.
Ons baasje
is nooit voorstander geweest van castratie en steriliserenmaar op momenten als deze is hij toch
overtuigd van het nut van de ingreep. En Heros weet van niks, door de
sterilisatie werken zijn hormonen nog wel en alles is zoals vroeger. We vragen
ons echter af wanneer hij zich begint af te vragen hoe het komt dat geen van
die pups op hem lijkt Of kan dat honden misschien niets schelen ?
Ons baasje
is zich ook de koning te rijk omdat we gisteren tijdens de elf uren durende rit
van de Charente naar Vosselaar, zo braaf en rustig zijn geweest. Toen het
baasje ons de eerste maal uitliet voor een plas en sigaar hadden wij nog geen
van ons vier een piep gelaten. En we hebben alles netjes gehouden, zelfs niets
overgegeven ondanks dat het de vrees van het baasje was. Honden houden niet vee
van veel vertrekken en stoppen of veel bochtenwerk.
Maar wij
zijn voorbeeld hondjes zegt m dezer dagen tegen al wie het horen wil, maar t
kan snel verkeren is de de ervaring !
Lucy en
onze baas zijn net terug van de garage, t zal nogal meevallen zegt den Bart.
Hij denkt aan een druklager van de koppeling maar t baasje is haast zeker dat
er verder nog brol te vinden is. Maar we hopen dat Bart gelijk heeft, dat
scheelt m veel zakken van twaalf kilo brokken !
We kregen
twee verzoeken/uitnodigingen in de mailbox. De eerste is voor de bloglezers een
allicht onbekende maar de baasjes kennen hem, zijn vrouw en hun Drent al
verschillende jaren.
Bob Matthijssen
uit Ranst is papierkunstenaar en maakt prachtige kunstwerken in handgemaakt
papier uit verschillende grondstoffen. Hij kondigt bij ons een tentoonstelling
aan van zijn werken in de nationale plantentuin te Meise.
Dit is de
mail die Bob ons schreef, Het persbericht waarvan sprake in de mail sturen we
graag door aan de geïnteresseerden.
Hey Simonne & Jan en alle hondjes
Vanaf 30 maart tot 29 september 2013 , bent U van harte
welkom in de prachtige Nationale Plantentuin te Meise,
waar ik mijn beeldend werk exposeer
in de Torenkamers van het Kasteel van Bouchout, aldaar;
Alle gegevens en fotos kan je vinden in bijgaand persbericht
van de Plantentuin.
Na afspraak ben ik ook eventueel aanwezig;
Met vriendelijke groet,
Bob
www.bobmatthysen.be
En ook
van Jeanny Wessels, t vrouwtje van Cartouche en onze Lennaert ontvingen we
een mail met het verzoek van haar jongste evenementen/ kunstuitingen melding te
maken op onze blogs. Uiteraard voldoen we graag aan dat verzoek. We kennen
Jeanny als een veelzijdige kunstenares waarbij haar talenten van
tekstschrijfster/componist van carnavalschlagers, schilderes, en lesgeefster in
haar eigen knusse atelier ons bekend waren. Dat ze nu ook nog de elektronische
toer opgaat met haar lightshirts is weer een nieuwe ontdekking. We zijn in
elk geval benieuwd wanneer ze een passend T-shirt ontwerpt voor haar twee
Drenten Cartouche en Lennaert ?
Maar we
laten het Jeanny in deze zelf uitleggen, wie kan het trouwens beter uitleggen
dan zij zelf
Hallo bloggelaars,
Ik heb een verzoek! Op het moment ben ik naast mijn reguliere baan bezig
met het opzetten van een eigen bedrijfje, nl. ArtTrick. Het is een
atelier/bedrijfje met webshop waar ik al mijn kunstuitingen probeer te
verkopen. De shop is nog niet helemaal gevuld en in de laatste week van Maart
wordt hij officieel gelanceerd via allerlei www kanalen. Nu zie ik dat op
jullie site een rubriek Mijn Favorieten staat. Is het mogelijk dat ik daar
ook een plekje krijg, als jullie tenminste mijn creatieve uitspattingen zien
zitten en ik een beetje favoriet ben ;)???
Ik maak schilderijen, en dieren zijn toch wel mijn specialiteit, maar
ook abstract, bloemen ..eigenlijk alles. Verder heb ik samen met Lightshirt
shirts ontworpen en ontwikkeld die ik ook via de webshop ga verkopen. Dit
gedeelte van de shop is nog niet compleet, omdat ik wacht op de leverancier.
Alvast hartelijk dank en even goeie vrienden als dit niet geschikt is
voor jullie drentenblogs.
Groetjes,
Jeanny
Van zelfsprekend
is dit geschikt voor onze Drentenblogs, graag gaan we op het verzoek van
creatieve mensen in,wij zijn er van overtuigd dat alle beetjes helpen en werken
daar graag aan mee.
Wie het
niet graag leest, die slaat de puppenkrant maar eens een dagje over. Genoeg
nieuws in de serieuze gazetten, vooral over Pausen en Argentinië.
O ja,
ook nog melde dat de nieuwe paus in Frankrijk als François 1 door het leven zal gaan. Zo
eentje met die naam hadden ze al eens in Frankrijk. Hij heeft zelfs in zijn
geboortestad Cognac een kasteel dat nu de hoofdzetel is van het gekende
cognacmerk Otard. Die nieuwe François1 treft het maar, gelijk een kasteel in
het buitenland, en nog een kelder vol goei spul ook nog eens daarbovenop
We zijn
inderdaad in Vosselaar geraakt maar het was geen makkie vandaag ! We zijn
vertrokken omstreeks tien uur deze voormiddag. Er scheen toen een mager
zonnetje en het was -3°C
. Koud maar droog, en dat kunnen wij appreciëren. Tot in Parijs was het mooi
rijden op droge snelwegen en met weinig verkeer in de richting Poitiers
Parijs.
Maar mooie
liedjes duren niet lang (in ons geval 3uur en een half) en toen begon de
miserie. We hadden onderweg op één van de signalisatie borden al opgevangen dat
de A1 (Parijs-Lille) versperd was ter hoogte van Roissy , wat zoveel wil zeggen
als de luchthaven Charles de Gaulle.
Terwijl er
al een oponthoud was geweest op de périférique, aan de Porte de Bercy, door een
personenwagen die op een ijs/sneeuwklomp, afkomstig van een vrachtauto, was
gereden en dus in panne stond, konden we toch afdraaien aan de Porte de
Bagnolet richting Lille.
Tot we
haast van de A3 op de A1 zouden komen stopte plots alle verkeer richting Noord
! Wij konden nog juist de afrit nemen en dat was goed gegokt van onze baas !
Door de
voorsteden van Parijs, Le Blanc Mesnil, Gonesse, Gousainville, is het baasje
dan over N- en D-wegen langs Compiégne richting Arras gereden.
Dat is
zon 150 kilometer
over kleine wegen door allerlei dorpjes met veel verkeerslichten en vooral veel
vrachtwagens die met chauffeurs onderweg waren die dezelfde ideeën hadden als
onze baas.
Omdat er
veel, héél veel sneeuw lag aan de kanten heeft het baasje niet zomaar ergens
kunnen stoppen om ons uit te laten.
Plots was
er dan toch een mooi geruimd plaatsje en daar stuurde ons baasje de auto in.
Het was voor een boerderij en er hingen allerlei lekkere geurtjes in de aan de
kant geschoven sneeuw ! Veel plezanter dan die snelwegparkings !
En toen
gingen we terug aanschuiven tussen de vrachtwagens, nog zon tachtig kilometer
zegde het baasje. We waren toen al goed drie uren aan het filerijden en
stilstaan.
In Peronne
mochten we dan terug de A1 snelweg op waar nog steeds met man en macht, en met
alles waar vooraaan een schop aan zat, aan het sneeuw ruimen was.
Ze deden
uitermate goed hun best de fransoozen, maar tegen zulke muren van sneeuw was
het zwaarste sneeuwruim materiaal nog maar juist voldoende.
Na elf uur
reisweg konden we dan de oprit in Vosselaar opdraaien, moe maar blij dat we
terug thuis waren.
Morgen
brengt het baasje de Masjebashi naar de garage. Het baasje vreest dat er wat
aan de versnellingsbak hapert. De zesde versnelling doet raar en laat zich
horen. Dat gaat flink wat grote zakken brokken kosten zegt het baasje, maar dat
valt nogal mee, Heros en Belle waren toch al op dieet !...
Vandaag jour de retour naar t Belgikske, was normaal al
voorzien voor gisteren maar de weergoden en dan voornamelijk de sneeuwelfjes
hebben er anders over beschikt.
Ondergesneeuwde snelwegen, treinen die niet reden, luchthavens
gesloten , (blijven die vliegtuigen dan vliegen ?) Vrachtwagens in de schaar en
zeurende chauffeurs die elkaar de schuld geven Neen daar hebben wij niet aan
meegdaan.
Ons baasje kreeg nog een berichtje uit het buitenland (ja als je
zelf in t buitenland zit komt alles daaruit, tenzij het uit Frankrijk komt) .
Karin is wel heel productief momenteel, want buiten correspondent
voor deze krant in moeilijkheden is ze zelf ook een blog gestart. Daar hebben
we gisteren al over bericht, en de aankondiging op dit blog heeft geen
windeieren gelegd. De teller heeft een ferme zwieper de hoogte in gemaakt !
Wij zijn er verheugd in, weer een blog waar een pup van ons een
rol gaat spelen. We hadden al een blog met Kiki, eentje met Kiet, een met
Hadise en nu een met Lobke. Als we dan ons eigen blog er ook nog eens bij
rekenen komen we al aan een aardig aantal blogdrentjes uit onze stal. Nu is
Kiki wel over gegaan op het smoelenboek maar ze blijft in the picture.
Uiteraard wensen we Karin, Lobke en Siebe veel schrijfgenot, veel
lezers en fijne commentaren op de berichten. We geven hier nogmaals de link
naar Karins blog:http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Belle & co
Lobkes verhaal over t vrouwtjes actuele activiteiten
Lieve mams,
Nou, het is hier wat hoor, zit mn vrouwtje opeens de hele
dag te knutselen op haar laptop. Ze heeft een blog geopend. Ik geloof dat het
allemaal nog niet zo erg goed gaat, want af en toe hoor ik haar wat woorden
zeggen die niet zo netjes zijn, whahahaha Ondertussen vergeet ze wèl dat ik
er óók nog ben, nou, daar heb ik wel wat dingetjes op gevonden hoor! Gewoon
heel vaak heel dwingend tegen haar opspringen, of met een speeltje in mn bek
naar haar toe gaan en met mn poten tegen haar armen opspringen. Tja, en als ze
dan net bezig is op haar laptop gaat daar wel eens iets fout, hihihi ..
Ondertussen hangen Siebe en ik hier wel de beest uit. Het
gaas waarmee ons baasje een stuk van de tuin heeft afgezet voor ons, is geen
obstakel meer. Siebe springt er gewoon overheen, en ik dender er gewoon dwars
doorheen, dan kom ik óók op verboden gebied. Jammer is alleen wel dat we
dan niet meer weten hoe we er weer uit moeten komen. En denk je dat ze ons
helpen? Nee hoor. Als je er in bent gekomen, zie je ook maar hoe je er weer
uit komt wordt er dan gezegd. Gemeen hè!!!
Ik vind het wel jammer dat de puppenkrant op zn eindje
loopt. Ik zou het zo leuk vinden wat meer over mn broers en zusjes te horen.
Maar gelukkig zie ik die volgende week weer terug na een hele lange tijd. En
ook jou zien we weer mams, ik ben benieuwd of jij het óók leuk vindt om ons
allemaal weer te zien. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het met de dieventrucjes van
mn familie is, misschien kunnen ze me nog wat leren. Hier krijg ik de kans
niet om wat te stelen. Misschien kunnen we eens oefenen bij het frietkot?
Lieve mam, wil je heel jouw roedel lieve kusjes van mij
geven?
Zo begint het eerste bericht op
het gloednieuwe blog dat Karin is gestart op seniorennet.nl
In het eerste bericht stelt ze
zichzelf en haar roedel Drenten voor. We kennen de schrijfstijl van Karin al
van haar Numansdorpse berichten in de puppenkrant van dit blog. Enhet is zoals Karin in haar bericht schrijft,
er zit sleet op de puppenkrant. Er komen nog weinig berichten van buiten onze eigen
roedel binnen en dat was niet de bedoeling van de puppenkrant in de versie
zoals we ze een klein jaar geleden zijn gestart.
Dit was de aanzet van de eerste
puppenkrant op 26 mei 2012
De puppenkrant
Vanaf heden, en zolang tot
het binnensturen van copij uit zichzelf opdroogt geven wij hier s morgens
relaas van wat er leeft in Heras Puppyland. Het zijn de belevenissen zoals ze
worden doorgestuurd door de respectievelijk hoofdbesturen hier te lande en
ginds te buitenlanden.
Het kunnen er meerdere zijn
die we de dag er voor verzameld hebben maar het kan er ook een enkel zijn op
dagen dat de respectievelijke hoofdbesturen andere beslomeringen hebben.
Hier gaan we met de eerste
editie van de zonder meer nieuwe kwaliteitskrant in blogland:
De Puppenkrant van 26.05.12
Van Lando:
Goede
morgen mama Hera, tante Belle, nonkel Heros, zussie Lucy en de rest van de
familie,
ik
wens jullie samen met mijn vriendje Thiebe een hele fijne dag toe! (zie foto)
Ik heb heel goed geslapen.
Likjes,
Lando
Zo ging het toen .
Nu komen er nog wel
berichten binnen en die gaan we dan bundelen zodat we een tweetal puppenkranten
per week gaan publiceren.
We wachten er wel mee
tot na de terugkomdag van al onze 27 pups op 24 maart. En nu allen naar het
nieuwe blog van Karin, Jan Siebe en Lobke uit Numansdorp onder de rook van
Rotterdam
De
terugkeer naar wat het baasje hier de nieuwe wintersportoorden in België is
een dag uitgesteld.
Alles was
hier al in orde gebracht om naar Vosselaar terug te keren, de aanhanger was
geladen, ons eten zal vandaag ook terug te voorschijn moeten getoverd worden,
en ook alle bagage die niet noodzakelijk was deze morgen moet terug worden
opgediept.
Het was
gisterenavond toen een mailtje van Karin uit Numansdorp ons verwittigde dat er
kans was op een halve meter sneeuw in Frankrijk. Nu leek ons een halve meter
wel netjes voor Alpe dHuez en soortgelijke, maar ondervinding heeft ons
geleerd dat ook minder dan vijf centimeter al voor de nodige miserie kan zorgen
op de Franse snelwegen.
Het baasje
is dan even gaan rond googelen en de vooruitzichten was van die aard dat we
beter bleven waar we waren.
Op TV
gaven ze een uur geleden nog 1.800 kilometer file in België. Nu zegt ons
baasje dat zoiets wil zeggen dat alle verkeer op de snelwegen in t Belgikske
met file miserie kampen.
Maar dat
zijn voor ons maar 150
kilometer file van Kortrijk tot Vosselaar. Anders is het
gesteld aan de Franse kant van de grens. De wegensituatie rond Parijs en Lille
is vuurrood gekleurd op de meteo France kaarten. En vermits we vanaf Orléans,
waar de hinder begint, nog goed 500 kilometer naar huis is, lijkt het beter van
af te wachten wat het morgen gaat worden op de Belse en Franse wegen.
Ondertussen
is het hier in La Magdeleine ook terug een jas kouder geworden tegenover vorige
week. Het is nog wel grijs maar de aanhoudende regen van gisteren is verdwenen.
Er is voor
de baasjes hier nog een probleemke opgedoken dat wel te voorzien was. Als zij
zelf niet mee in de tuin gaan, dient Heros afzonderlijk van Belle en Hera te
worden buiten gelaten. Bij zowel Heros als bij de twee teven beginnen de
hormonen flink aan het werk te geraken. Wij hebben de staart van Hera al flink
opzij zien gaan wanneer Heros met zijn snuffel onder haar staart ging ruiken.
Ook voor Belle, die enkele dagen later loops is geworden blijkt er meer dan
gewone appetijt aanwezig te zijn.
Het is
oppassen geblazen voor het hoofdbestuur of het baasje mag zich weer twintig
minuten op zijn knieën in de natte gazon zetten bij de lovers
Inmiddels
blijven we nog een dag langer verstoken van de ons beloofde wintersport
vakantie in eigen land !
Hoera wij
horen hier juist dat wij ook, net als Luna en Mirza, op wintersport gaan morgen.
We hebben
Frank en Sabiene bezig gehoord op TV en als we morgen terug naar Vosselaar gaan
komen we terug in de sneeuw terecht.
Spijtig
dat ons baasje niet zoals vroeger gaat skieën zoals de baasjes van Luna en
Mirza. Want in de tijd van onze voorgangers Sloeber en Bas gingen onze baasjes
wel tweemaal per jaar richting sneeuw en bergen.
Dan kwamen
twee stokoude tantes van ons baasje, tante Griet en Tante Gus, als hondenoppas
van Brasschaat naar Vosselaar om Sloeber, en nadien Bas, ook een mooi verlof te
geven. Want die twee hadden het bij de twee tantjes minstens even goed als onze
baasjes in de sneeuw.
Onze
baasjes gingen toen naar het Italiaanse Süd-Tirol. Justekes over de grens met
Oostenrijk op de Reschenpass. Daar hebben ze het jarenlang uitgehouden in het
hotel Reschnerhof bij Otti enReno, en
de attractie van het hotel niet vergeten, de beste kok van uren in de omtrek,
Luis, de broer van de bazin Otti.
Het baasje
heeft er al wel eens van gesproken van nog een keertje in de herfst bvb, een
week met ons de Alm op te trekken . Maar het hotel is overgenomen door
onbekenden, Otti en Reno wonen nog wel naast het hotel maar t baasje zijn maat
Luis, is vorig jaar overleden. Zestig jaar de zwaarsteItaliaanse bucht roken heeft zijn tol
geeist bij Luis
Allemaal
plannen, maar morgen gaan we toch naar de sneeuw. Vroeger gingen we naar de
bergen, nu gaan we daarvoor naar Vosselaar
t Kan
verkeren zei Bredero
Belle
& co
Hotel Reschnerhof, jaren geleden onze baasjes "hun tweede verblijf"
Vandaag
een lang bericht van Kyra-Luna in de Lesswoodse* taal gewoon afgekort naar
Luna.
Het is een
mooi reisverslag van de Oostenrijkse skivakantie en er zijn knappe fotos bij
het bericht gevoegd. Hoewel, fotos van Luna met haar vorig jaar aangekochte
sneeuwlaarsjes, zijn er blijkbaar niet bij dit jaar. En ze was er nog zo knap
mee !
Lees
hieronder mee met de verhalen van Luna en haar adoptiezus Mirza de Golden
Retriever en hun baasjes
Belle
& co
·Lesswoodse,
in t Vloms Minderhoutse taal, Minderhout, deelgemeente van Hoogstraten,
ergens tussen Antwerpen en Breda. (nvdr)
Hier het
verslag van Luna en Mirza In Tirol .
Dag moe,
Niet zols de titel doet vermoeden maken wij dus geen reclame voor een
sigarettenmerk maar L&M is onze afkorting hier geworden als baasjes weer eens
wisselende diensten hebben en vooral met briefjes en smsjes communiceren.
Net zoals verleden jaar ben ik weer naar de Kitzbuhler-schnee geweest. Niet
zoals verleden jaar alleen, maar met mijn kleine (stief)zus Mirza.
Noodgedwongen werd het een korte wintervakantie dit jaar want baasjes oma werd
begraven op zaterdag zodat we pas op zaterdagavond konden vertrekken. Het is de
eerste keer dat ik mijn baasjes echt zo verdrietig gezien heb en ik vind het
zelf ook maar raar want die lieve oude mevrouw (moemoe), die me altijd brokjes
gaf als ik er was en me steeds vertroetelde, zit niet meer in haar stoel waar
ze anders altijd zat.
Omdat baasjes een hele dag weg moesten, mochten wij bij Ome Ron en Tante Ingrid
gaan logeren. Sjonge, wat zijn we daar verwend en dan waren we zelfs nog niet
op reis vertrokken.
Het weer op de heenreis was kl... als ik de baasjes mag geloven. Een witte muur
tussen Frankfurt en Munchen, deed hen meerdere keren stoppen omdat het zo
vermoeiend was. Ik begrijp er niks van want de eerste keer dat wij al dat mooie
wit zagen was op de weide in Westendorf. Baasjes zeggen eerder dat het komt
omdat wij amper onze kop wilden liften tijdens de rit. Naar t schijnt hebben
we wel wat gemaft.
Westendorf was weer Westendorf in al zijn glorie. Ik heb er alvast genoten en
als we in de namiddag op het appartement waren, hebben we geen 3 seconden nog
onze oogjes open gehad. Wat wil je ook. Heel de voormiddag wandelen en vooral
bergop he. Baasje was niet moe hoor ... nee hoor onze drenten/retriever instinct
laat toe aan baasjes om relaxt te wandelen (lees: wij zullen ze wel de bergop
trekken). En van al dat wandelen kan je redelijk moe worden. Skieen deden de
baasjes dan in de namiddag.
Ik moet wel zeggen dat samen met Mirza op reis gaan veeeeeeeeeeeeel leuker is
dan alleen. Alleen is mijn verantwoordelijkkheid ook groter he want dat wit
ding moet je steeds in het oog houden (Baasje kijkt nu veel betekenend zo van
'en jou moeten we niet in het oog houden zeker'). Ook 's avonds mochten we mee
op restaurant (kregen we ook altijd een koekje omdat we zo braaf en aardig en
lief waren - dat is wat ze noemen 'keeping up appearences).
je ziet moe, hier gaat alles zijn gangetje. Elke dag onze wandeling, elke
vrijdag training, regelmatig op bezoek bij omi en opi, en natuurlijk wordt er
hier ook uitgekeken naar 24 maart.
Wij zullen er zijn ... of zoals Jan daarstraks aan de telefoon zei dus met 1
persoon en 2 honden.
We hebben
het hier al eens vertelt denkt het baasje. Sinds een anderhalf jaar hebben we
nieuwe buren in het grote huis naast ons waar vroeger de oude dame van adel
woonde. Het is voor hen net als wij hier een vakantiehuis of tweede woning.
Het is een
jong echtpaar die beide militair zijn. Een sympathiek echtpaar met een
dochtertje dat twee weken jonger is dan onze Lucy.
Nu was
mevrouw (we zijn nog niet zover dat we tutoyeren) de afgelopen week hier alleen
met haar dochtertje. Deze ochtend vertrok ze terug en ons baasje had een kort
gesprek met haar. Op de vraag of haar echtgenoot Xavier deze week van dienst
was vertelde ze dat haar echtgenoot op dit moment in Mali in Afrika oorlog
voert met het Franse leger tegen de moslim extremisten.
En dan
denkt ons baasje dat al die oorlogen gevoerd worden in de ver van mijn bed
show maar als dan je jonge buurvrouwtje er zo na mee betrokken is dan doet je
dat toch wat
Nog nieuws
uit het gehucht Ferret Er staat hier aan het eind van de straat een paviljoen.
Wat zoveel betekent als een prefab huis van het goedkope soort. De dame die er
voorheen woonde nam het niet zo nauw met de orde en netheid en ze is goed twee
jaar geleden vertrokken met achterlaten van al de rommel. Ook is de tuin
ondertussen ingenomen door metershoge bramenstruiken. Die bramen zijn een
uitgelezen gebied voor ons viertal om allerlei dieren, vooral vogels, uit op te
jagen. We hebben het vermoeden dat er zelfs eens een vos er zich heeft schuil
gehouden .
Nu blijkt
het huis verkocht want vandaag, erg ongebruikelijk hier op een zondag, was er
daarstraks een ganse familie aan de slag met zwaar materiaal. Een tractor met
maaibalk achteraan die ALLES neermaaide, een Manitou verreiker, die al de
rommel als ijskasten en TV toestellen van tussen het onkruid viste en twee
mannen met bosmaaiers.
Op één
achtermiddag hadden ze het terrein terug toonbaar gemaakt.
Op die
tijd er een puntgaaf park van maken kan op die tijd natuurlijk niet, maar het
is een begin en het binnen komen van ons gehucht krijgt er gelijk een gans
ander beeld mee !
Ja hoor ,
je beleeft en hoort zo nog eens wat op een zonnige Charentaise zondag
"Ik heb een probleem, dokter. Iedere keer als ik naar bed ga, denk ik dat er iemand onder zit. Ik ben zo bang..... ik denk dat ik gek
word".
De psychiater stelt nog enkele bijkomende vragen en besluit dan....
" Kom een jaar lang, drie maal per week in behandeling bij mij, en dan
zullen we er wel in
slagen om die angsten te bedwingen." "Hoeveel rekent u?" "50 Euro per bezoek.",
antwoordt de psychiater. "Ik zal erover denken", zegt Hendrik ! Zes maanden later treft de psychiater Hendrik toevallig op straat en
vraagt hem:
"Waarom ben je nooit meer langs gekomen voor behandeling van je
angsten?"
"Nou, 50 Euro per bezoek, drie maal per week en dat een jaar lang is een
hele hoop
geld voor een arme sloeber als ik.Onze
cafébaas van op den hoekgenas me voor 10 Euro "! " Echt ????? En hoe, als ik vragen mag, heeft diecafébaasje genezen?"
"Hij zei me dat ik de poten van onder mijn bed moest zagen !
. . . . Er kan nu niemand meer onder!!!"
Terwijl
ons via mail en telefoon de meest bizarre weerberichten bereiken van familie en
kennissen in België, Nederland en zelfs Duitsland, zijn wij hierdeze ochtend wakker geworden met een
stralende zon.
Het was
gisterenavond al goed te zien dat het een heldere nacht zou worden zonder maan,
maar met duizenden sterren aan de hemel. Het is dus koud geweest vannacht en
jet gazon is kletsnat van de dauw.
Nog
eventjes wachten en we kunnen terug droog ravotten in de tuin. Dat is op dit
moment ook belangrijk want de wandelingen zijn drastisch geminderd met de
loopse teefjes Belle en Hera in huis. Sinds Belle het vorig jaar in haar hoofd
kreeg van op zoek te gaan naar een reu in het volgende dorp is ons baasje heel
voorzichtig geworden met loopse teefjes te laten los lopen. Het baasje is dan
ook van mening dat we ons beter kunnen amuseren en moe maken door in de grote
tuin te ravotten en te spelen, dan aangelijnd langs de straat te lopen .
Wat ons
baasje al wel heeft gedaan, en dat is nieuw voor ons vanwege in België verboden,
hij heeft Lucy, je weet wel, miss energy of Duracel-Drent uitgelaten met de
fiets. In het begin heeft hij wel water en bloed gezweet, hij had al visioenen
van aanstormende ambulances, miserabele ziekenhuiskamers en poenpakkende
begrafenis ondernemers, maar na een paar honderd meters liep Lucy netjes naast
de fiets mee.
Hij moest
natuurlijk wel aandachtig blijven want als Lucy muizenholletjes of opvliegende
vogels heeft opgemerkt kan je van alles verwachten. Welke richting ze dan
uitgaat is moeilijker te bepalen dan de Euromillions winnen.
Als ze dan
een rondje gelopen heeft, soms laat het baasje zich trekken als het zacht
bergop gaat, dan komt ze toch wel even in de problemen met haar Duracellekes
en hebben we even geen Lucy in huis, wegens ondergedoken met gesloten ogen in
haar bench. Lang duurt dat echt niet en even later kan ze weer aan de slag net
als die bekende roze trommelende konijntjes
We hebben
hier al gesprekken opgevangen dat we dinsdag al zouden terugkeren naar België.
t Baasje heeft woensdagavond een vergadering en aangezien dat Frankske en
Sabientje met de weerkaart bij de hand koud en sneeuw over Belgenland en Noord
Frankrijk hebben voorspeld nemen de bazen geen risico en komen ze rustig aan
een gezapig tempo een dag vroeger naar Vosselaar. Ons is beloofd dat we dan nog
eens (hopelijk de laatste maal dit jaar) een dag in de sneeuw mogen
spelen http://www.nieuwsblad.be/nieuws/weerbericht
We zien
wel wat het geeft, ondertussen hebben we nog een stralend Charente zonnetje
Gisteren
heeft het baasje nog eens hard gewerkt voor ons. Dat wil zeggen dat hij aan de
laptop is bezig geweest om in onze naam al die pups, broers en zussen,
halfbroers en zussen en alle neven en nichtjes uit te nodigen voor de
jaarlijkse terugkomdag.
Morgen
binnen twee weken, op zondag 24 maart komen we met ons allen, nog eens samen
voor een ontspannen, leerrijke en lekkere namiddag.
De eerste
bevestigingen van deelname zijn al terug in onze mailbox gevallen. Harko was de
eerste om te zeggen dat zij mee kwamen feesten. Dat verheugt ons want door
omstandigheden is het weeral een hele tijd geleden dat we Harko en zijn baasjes
Ronny en Carine nog eens zagen.
We gaan
onze uiterste best doen om er een topdag van te maken en onze ultieme wens is
dat we alle pups zouden terugzien. Nu weten we wel dat zoiets haast
onmogelijk is, maar hopen doen we het toch.
Hoe ziet
zon terugkomdag er uit bij ons, ? Wel, dat is elk jaar verschillend. Vorig
jaar hadden we een flinke wandeling en hadden de baasjes een grote pot hutsepot
gemaakt om na de wandeling de inwendige mens terug aan te sterken.
Dit jaar
hebben we eenzelfde wandeling ongeveer, en we hebben van onze dierenarts Nelly
vorig jaar een cadeautje gekregen. Zij komt voor alle baasjes een initiatie
cursus dieren EHBO geven. Fijn en praktisch cadeau vinden wij . Tevens mogen de
baasjes vragen die ze zichzelf stellen nu al binnensturen bij ons. Nelly gaat
die dan speciaal behandelen tijdens haar voordracht. Optimale voorbereiding
voor een optimaal resultaat, en de eerste vraag is al binnen !
Nadien
laten we Johan met zijn mobiel frietkot nog eens voor rijden, net als bij de
kaawpollekeswandeling. Aanschuiven voor lekkere versgebakken frietjes met de
bijhorende sausjes en snacks à volonté bij Johan en Wendy aan de kraam !
Nadien
krijgen we daar ook nog eens dorst van en de Lewie, je weet wel die van de
moppen op t blog heeft zich bereidwillig aangeboden om nog maar eens de kop te
trekken bij de wandeling en nadien den tap achter den toog te verzorgen !
Onze baasjes hebben duidelijk nog fijne vrienden. Door de hulp van Louis
krijgen de baasjes de gelegenheid om met alle baasjes een fijne babbel te doen
over hun Drentjes.
Ook zijn
de reuen die bij Belle en Hera voor zulke mooie nestjes gezorgd hebben
uitgenodigd. We hopen ze alle nog eens terug te zien, zeker Zeppos die de
laatste weken in niet al te beste gezondheid vertoefde maar volgens de laatste
berichten toch weer aan de beterhand zou zijn.
Maar ook
met wie het allemaal begon is uitgenodigd, we hopen dat Guido en Ghislaine zich
kunnen vrijmaken om met Freya, de moeder van onze Belle aanwezig te kunnen
zijn. Dat zou de kliek helemaal volledig maken. Maandag morgen 25-03-2013 kan
je gans het verslag van de dag hier dan lezen.
En dan
hebben we het over onze goeie lobbes Heros, die heeft echt de tijd van zijn
leven, en hij leeft er dan ook zo naar.
Je ziet
het in gans zijn doen en laten. zijn twee loopse roedelgenoten, zus Hera en moe
Belle laten zijn charme offensief zich goed gevallen.
En zijn
snuffel gaat van staart naar staart, wat kan je nu nog meer verlangen als
flinke, gezonde, gesteriliseerde reu.
De meisjes
zien je graag, bij hem is de goesting de mogelijkheid en de hormonen er nog
en er komen toch geen inteeltpupjes van. Wat een luxeleven leidt die Heros hier
in de roedel.
Lucy staat
er wat bij te kijken want die begrijpt gans de interesse van oompje naar haar
moeder en oma niet zo goed. Soms denken de baasjes dat ze zelf ook meer moeite
doet om bij haar grote vriend beter in de gratie te komen nu ze concurrentie
van de oudjes heeft . En dat is dan voor Heros ook weer aardig meegenomen.
Daarstraks
heeft Heros zichzelf weer eens overtroffen in behulpzaamheid. Het is nu stilaan
algemeen geweten in Drentenland dat hij graag met emmers draagt. Zo heeft hij
deze namiddag de emmer met keukenafval mee naar de kompost hoop gedragen
achteraan in de tuin. Toen het baasje de emmer had uitgekieperdheeft het baasje het draagoor van de emmer
terug in Heros zijn bek gegeven met het bevel naar t vrouwtje. En dan staat
het baasje daar met grote ogen naar te kijken wanneer hij terug huiswaarts
keert met de emmer in zijn bek. Ondertussen moet hij ook nog een enthousiaste
Lucy van zich weghouden die ook met die emmer wil zeulen ! Maar die emmer heeft hij wel tot aan de deur gebracht !
Het baasje
prijst zich nog elke dag gelukkig dat we die destijds hebben gehouden omdat
zijn gedrag zo op dat van Bas geleek. En toen was hij nog maar vijf/zes weken
oud toen we al zagen wat voor kerel we toen in huis hadden !
Rachid Ben Sjoufellare komt bij de baas van een enorm
shoppingcenter achter werk zien als verkoper. Vraagt die baas aan hem "heb
je ervaring ?"
"ha" zegt Rachid "maaine broer tie eef
ne winkel in tapaait in Cassablanca.
Iek ep daar iene week chewerkt en noe maaine broer eef
nen appartement in de Monaaco." Dien baas vind da wel grappig en besluit
om hem een kans te geven.
"OK" zegt hij, ik kom vanavond wel eens
controleren wat je allemaal verkocht hebt, als het goed is mag je blijven.
's avonds komt de baas terug bij Rachid en vraagt
hoeveel klanten hij gehad heeft.
"Iene kalant" zegt Rachid.
"Oei" zegt de baas, "Da's gene vette,
en hoeveel heb je verdiend ?"
"100.000 Euro" zegt Rachid.
"WABLIEFT ?!" roept de baas " 100.000
Euro ??!" "Hoe heb je dat gedaan ??"
En de Rachid doet zijn verhaal, hij zegt:
"Wel er kwamme ier e ne menier en tie wou ne
vishaakske koepen. Iek ep em tan oek nog tie kleine lancée verkoch met tie
molen terop en tie vliegen erbaai. Ikke seg em oek, ij kan nie fissen zonder choeie
ekiepement en iek ep em tan nog tie grote fislijn en tie bak verkoch.
En dan ep iek em ook nog tie fiskledij verkoch en tie
chrote botten, anders chaan tie ander fissers me em lachen. Ne kalant van
Rachid mag er nie lomp uitzien é baas, ij mag dwaaze zijn maar nie lomp é.
En dan iek fraag em waar ij gaan fissen. IJ seg aan de
kust. Iek seg waarom chij nie oep de see chaan fissen en iek ferkoop em die
chrote boot die in de winkelcentrum staat.
Iek fraag em dan oe ij tie boot gaat ferfoere en ij
zeg ij nie weet. Iek em dan tie nieuwe Mercedes met de remorke aan ferkoch en
ij friet blij sijn. IJ isse tan naar de bank gewees en ij eef betaald. Et was
101.258 euro maar iek seg, 100.000 is goe want chij goeie kalant.
De baas
luistert met open mond naar dat verhaal en zegt " en dat
allemaal verkocht aan iemand die een vishaakje kwam halen ??"
"Maar nee !!" zegt Rachid, "ij kwam oem
e ne pakske Tampax en iek seg tegen em
Oe weekend is nu toch naar de kloot, waaroem gaadde
chij es nie fisse ??"
Vandaag
een bericht uit Numansdorp dat zelfs de TV haalde en proefondervindelijk
meegemaakt is door onze eigen reporter te velde, Lobke.
Het is
niet bepaald het meest frisse onderwerp dat hier ooit behandeld is geweest.
Neen, verre van vinden wij zelf
Het is een
onderwerp waar de manschappen van het Nederlandse leger op oefening die zich
letterlijk niet van hun mooiste kant lieten zien !
Lobke
heeft namelijk tijdens de dagelijkse wandeling bij hen in de buurt een openbaar
toilet van soldaten gevonden waar her en der hoopjes in het bos waren
gedropt.
Is het
misschien een nieuwe techniek met niet milieuschadelijke middelen om vijanden
af te schrikken ? Of het gaat helpen met El Qaida terroristen is nog een vraag.
Tegen hondenliefhebbers en wandelaars is het BINGO voor de legerleiding, maar
fraai is anders !
Toevallig
is er enkele dagen terug een bericht verschenen op het NL Drentenforum waar Bea
Tielenburg net een zelfde probleem meldt. In dat geval had Diesel, de Drent van
Bea, normaal een deftige hond van goeden huize zich in een mensendrol gewenteld
!
Nu kennen
wij in België het fenomeen van hondendrollen her en der wel, maar mensendrollen
her en der, en dan nog in honden uitlaat gebieden, neen dat is nieuw voor ons.
Iemand die
net zo onthutst was als Lobkes baasje Karin, heeft de regionale TV verwittigd
die er op afkwam en er een reportage aan gewijd heeft.
Karin
heeft de link naar het programma onderaan haar bericht geplaatst. Veel
Scheisse genot
Belle
& co
Onfrisse
legerpraktijken door onze reporter ten velde, Lobke
Lieve mams,
Vind je het erg als ik vandaag eens een praatje poep doe?
Hihihi ..het gaat dan wel om mensenpoep. Toen ik afgelopen dinsdag in ons bos
ging wandelen, stonden er opeens allemaal militaire toestanden op de
parkeerplaats, en liepen er allemaal mannetjes rond die verkleed waren als
soldaat. Volgens mn vrouwtje waren ze bezig met een oefening. Eenmaal in het
bos ging ik er gelijk als een speer vandoor toen mn vrouwtje me los liet. Ze
vertrouwde het niet, want ik ging gelijk erg ver, en bleef een stuk verder
aandachtig op de grond snuffelen. Opeens hoor ik mn vrouwtje keihard bah,
vies roepen. Wat nou vies, er lag daar een heerlijk geurende, verse
mensendrol ., is toch helemaal niet vies, is LEKKER!! Ik moest gelijk
doorlopen, ok, en tot mijn genoegen lag er verderop nóg meer .mmmmm! Ik kreeg
de kans niet meer om er bij te komen. Mn vrouwtje begreep gelijk dat het van
die soldaten moest zijn, en was behoorlijk kwaad over hun asociale gedrag. Woensdag
besloot ze het pad dat we normaal lopen maar te mijden, en nam een andere weg.
De stoom kwam bijna uit haar oren, want daar lag nog veel meer, en zelfs langs
het paadje naar de parkeerplaats had iemand, zonder zich in de bosjes terug te
trekken, de broek maar eens laten zakken om te lossen. Toen waren de rapen
helemaal gaar, en begon ze zich af te vragen waar ze een klacht in zou kunnen
dienen. Vandaag zijn we niet naar het bos geweest, we zijn in een bos bij
Steenbergen gaan lopen, samen met Siebe en het baasje. Toen de baasjes vanavond
naar het nieuws op de regionale tv-zender zaten te kijken, kwam daar opeens ons
bos mét poep op het tv-scherm. Ook zagen we Bram de schnauzer met zijn baasje.
Die heeft blijkbaar de mensen van de tv gewaarschuwd, en die kwamen een kijkje
nemen.
Zo mam, dit was mijn praatje poep. Ik begrijp niet waar
iedereen zich zo druk over maakt. Poep is lekker, toch?
Na vier
jaar hopen is het vandaag gebeurd. Er zijn twee teefjes gelijk loops !
We waren
er al enkele dagen op voorbereid maar bij Belle met haar poetszucht is het wel
moeilijk om haar op een druppeltje bloed te betrappen. Daarstraks begon Heros
aan het hek te blaffen terwijl Belle in haar bench lag te dutten. Omdat ze
plots wilde gaan helpen lawaai maken en ze niet buiten kon ging ze voor de deur
zitten. Toen de deur openging bleef er een rode vlek achter op het parket.
We waren
nu zeker ook Belle is loops !
Als nu
onze laatste hoop ook nog werkelijkheid zou kunnen worden en ook Lucy zou loops
willen worden dan hoeven we maar twee weken extra aandacht aan Heros te geven
opdat hij het niet in zijn reuenhersenen krijgt van zijn moeder, zuster en
nichtje te gaan dekken.
Vorige
maal toen Hera loops was, heeft hij het wel klaar gespeeld van het baasje
twintig minuten bij hen, met zijn knieën in het natte gras, te laten zitten.
In Arnhem
is vandaag onze Kiki gesteriliseerd. Vrouwtje Marian heeft geen risico genomen.
Kiki had begin deze week vaginitis opgelopen en bij het dierenarts bezoek is
dan besloten Kiki vandaag te sterilisren.
Inmiddels
hebben we vernomen dat de ingreep goed verlopen is en dat Kiki volledig in orde
is.
Meestal
staat hier tussen de puppenkrant en het avondbericht een mop. Nu vandaag staat
daar stof genoeg om volgens D@ny een heel 2013 te lachen. Wij hebben er in elk
geval gisterenavond mee bezig geweest en we geven hem gelijk, het is een
superlink.
Voor de
Nederlandse lezers, die gaan tweemaal plezier hebben, de eerste maal met wat ze
verstaan en de tweede maal met de vertaling van het Aantwaarps naar schoon
Nederlands.
We hebben
terug een huisdier bij ! Of het een jonkske is weten we niet maar een oude is
het zeker niet.
Het is net
als de zwaluwen, de kraanvogels en de kievits een voorbode van de lente.
Meer nog
ons huisdier heeft zelfs al een naam, hoewel het pas van gisteren laat bij ons
op de hof aangetroffen is. Onze Walter II (hij/zij) is gedoopt naar de
illustere voorganger van jaren terug.
Onze
Walter II is een pad, nu niet het aantrekkelijkste dier wat uiterlijk betreft
maar we zijn er blij mee, want net als egels maken ze duidelijk dat we een
gezonde, natuurlijke tuin hebben.
Waarom
hebben we ons nieuw huisdier nu juist Walter gedoopt zal je misschien afvragen
? Wel dat zit zo in het Frans is een pad un crapeau en destijds was er ene
Walter Capiau nogal populair in Vlaanderen (nu iets minder maar soit) en omdat crapeau fonetisch nogal dicht aanleunt bij
Capiau lag het voor de hand dat wij hier een huisdier Walter Crapeau hadden.
Voor alle
veiligheid hebben we onze Walter II veilig aan de andere kant van de afsluiting
gezet. Dit niet alleen voor de veiligheid van Walter II maar ook van Belle
& co. Ons baasje herinnert zich vaag dat ze hem ooit vertelt hebben dat
padden giftig zijn, maar dat kan m ook uit een heksenverhaaltje onthouden
hebben. Bij die toverkollen waren padden steeds één van de ingrediënten van
giftige soep of toverdranken.
Nu zouden
we niet graag hebben dat Walter II ten prooi valt aan de nieuwsgierigheid van
bvb Lucy. Die moet steeds met van alles spelen, en wat ze nadien allemaal al
heeft opgevreten weet je best niet.
Voorlopig
is Walter II dus ontsnapt aan onze roedel, een sterke poot van Heros of Lucy op
zijn rug zou hij/zij toch nooit overleven.
Dat is het
baasje vandaag, die gaat vannacht goed slapen zegt m. t Baasje heeft vandaag
in t brandhout gewerkt.
Dat wil
zeggen, elk jaar laten we een bevriende buur van een nabij gehucht een aantal
kubieke meter brandhout leveren. Dat gaat elk jaar netjes, en het is prima
droog hout. Maaaar deze herfst was hij waarschijnlijk zijn maatstok vergeten
of verloren en dat hebben we gemerkt. Een heel groot deel van de blokken was te
groot voor de kachel.
Dus heeft
het baasje vandaag die blokken die te lang waren moeten inkorten met zon tien
tot twintig centimeter. Stom werk maar het moest gebeuren willen we ons kunnen
verwarmen aan die blokken. En het is een ideaal werk bij regenweer als je droog
staat onder dak van de hangar.
Ook het
aanmaakhout was door zn voorraad heen en ook dat heeft t baasje in orde
gemaakt. Urenlang heeft hij planken die enkele jaren terug gerecupereerd waren
van de zoldervloer in smalle strookjes zitten kappen met een kapmes. Toen was
het voor ons weer plezant want die plankjes waren van de ideale maat om te
stelen en dan een eindje verder op te gaan liggen kauwen.
Vroeger
maakte het baasje zich daar ambetant over maar tegenwoordig denkt m hebt ze,
en amuseer je ermee Ons Lucy brengt die stokjes en plankjes toch mee naar
binnen. Die krijgt dan een knuffel wanneer ze het houtje netjes afgeeft. Zo
krijgt jet baasje makkelijk genoeg aanmaakhout binnen om de ochtend nadien de
kachel terug aan te steken.
(Als m
morgen niet te stijf is van het honderden malen bukken tenminste)
We lezen
vandaag op het seniorennet dat zij de lezers naar hun mening vragen in verband
naar de oprichting van een dierenpolitie om de dieren mishandeling
efficiënter aan te pakken.
In het
artikel geven ze als voorbeeld de dierenpolitie zoals ze die in Nederland al
geruime tijd kennen met al zijn ups en downs.
Er is wat
voor te zeggen zon dierenpolitie, maar is er wel geld voor in deze
crisistijden waarin de staat bij iedere burger in zijn portemonee poogt te
graaien ?
Ons baasje
heeft de enquete ingevuld en binnengestuurd. Via onderstaande link kan je ook
reageren en jouw mening geven. En je hoeft niet echt lid te zijn van de 50+
club om je mening te mogen geven, doen dus.
Over het
overige kunnen we snel uitgepraat zijn, er is na de vorige dagen weinig nieuw
nieuwsmateriaal voorhanden. Er zijn verschillende loopse teefjes binnen de
familie, maar zij, waar verschillende mensen op zitten wachten dat zij loops
zou worden vertikt het van loops te worden, en dan hebben we het over Hadise.
De kandidaten die zich hebben aangemeld voor een pup worden wel erg op de proef
gesteld, maar de natuur bepaald wat en wanneer het dient te gebeuren, en daar
is niks aan te doen
Ondertussen
maakt ons Belle een lui hondje van haar dochter Hera. De ganse dag loopt ze
Hera achterna om haar zuiver te likken. Zelf dient Hera amper moeite te doen om
zich netjes te houden. We hebben tot nu toe nog steeds geen druppeltje bloed
gevonden op de vloer.
Ze komen
dan soms van de wandelingen terug in een toestand dat er van de originele
vachtkleur nog weinig te bespeuren valt zo vettig en vuil, maar op hygiënisch
vlak zijn onze Drentjes top ! Zelfs Heros helpt mee, maar hem verdenken we
sterk dat die andere intenties heeft dan de hygiëne ! ! !
Ook nog
even vermelden dat je ten volle dient te profiteren van het mooie weer in
België. Vooral omdat de wind uit het zuiden waait en wij hier in de Charente
deze morgen ontwaakten met regen. Het regenweer gaat dus sneller in België zijn
dan wat Frankske van den TV gisterenavond voorspelde !
Van het
Oud Turnhout/hotel Sint Elisabeth front goed nieuws. Hilde stuurde ons een
mailtje :
operatie Nico is goed verlopen. Grote hernia maar
alles OK, slaapt nog bijna de ganse tijd, maar is het beste zo hé. Bijna geen
pijn, grtjs aan de ganse Faesroedel, Hilde.
Inderdaad
Hilde, goed nieuws hé. Nu op naar een volledige herstelling zodat Nico
voorzichtig aan terug zijn hobby kan gaan beoefenen lopen en dan ook nog eens
met Lando gaan canicrossen. Dat zou dan pas een echt geslaagde operatie zijn !
Ander
nieuws Hera is loops. Het zat er aan te komen zoals ze zich de laatste dagen
aanhankelijk naar het baasje toe gedroeg. Ook zag je het aan Belle die haar
dochter nog altijd poetst alsof ze zelf niet krom kan. Het blijven voor Belle
nog altijd HAAR PUPS ook al zijn Hera en Heros inmiddels vier en een half jaar
oud. Nu maar hopen dat ook Lucy het voorbeeld van Libre en Liv volgt. Dat
scheelt twee weken minder aandacht geven aan Heros die ook nog altijd weet wat
m met zijn goei gerief kan doen. Het kan dan wel geen kwaad meer wegens zijn
knip maar de goesting is er nog altijd ondanks die ingreep !
En dan
voor de mensen in de lage landen die vandaag profiteren van een enig mooie dag.
t Is zoals met die mooie liedjes, die duren ook niet lang. Als jullie met de
wind uit het zuid-oosten moeten stellen vandaag, dan kunnen we zeggen, het
blijft wel warm, maar het waait de vouw uit je broek vandaag in de Charente.
Binnen enkele uren komt dat dan bij jullie langs !
We kregen
ook nog een foto van Eva en haar Lana toegestuurd vanuit Crem-city Aalter. We
hebben zo een grijs vermoeden dat Steven een klein beetje verwaarloosd aan het
worden is. Maar anderzijds, als Steven zich zo gaat gedragen als Lana vrezen we
een beetje voor de gezondheid en de lichamelijke toestand van Eva.
En zo
eindigen we als we begonnen zijn, met de gezondheidstoestand van onze vrienden
pupeigenaars.
We hebben
de fotos van de reuze machines die bezig zijn aan wat men hier de LGV noemt en
dat staat voor Ligne a Grande Vitesse. De hoge snelheidslijn waar binnen twee
jaren de Train à Grande Vitesse, de TGV van Parijs naar Bordeaux gaat rijden.
De TGV
rijdt al wel van Parijs naar Bordeaux maar nog steeds over de oude sneltrein
lijn waar de trein maar de helft van zijn topsnelheid op kan halen.
Nu trekken
die immens grote machines een spoor van vernieling door het rustige landschap
van de regio Poitou-Charentes. Elke ochtend wanneer het Oostenwind is worden we
wakker met de machines die hier op zon twee en een halve kilometer de grond
afschrapen om die dan een eindje verder terug achter te laten. Nivelleren
noemen ze dat, en dat is nodig omdat een trein die tegen de driehonderd
kilometer per uur door het landschap raast, niet te veel hellingen kan nemen.
Al een geluk dat die trein haast geluidloos rijdt want lawaai zijn we niet
gewend in deze oase van rust die nog altijd La Magdeleine noemt.
Als er
straks geen speciale gebeurtenissen zijn die het vermelden waard zijn, zoals
het overtrekken van de trekvogels deze namiddag, dan plaatst ons baasje deze
avond de fotos van onze reuzelawaaimakers.
Deze
morgen hebben we dan ook nog een bericht van Lobke mét fotos van haar
jachttraining. De trainers en Karin t vrouwtje hebben die arme Lobke een kraai
in haar bek geduwd. En laat nu zwarte vogels het minst geliefd zijn om te
apporteren. Lucy haar trainer Oscar zegt als ze kraaien, spreeuwen en
soortgelijk apporteren, dan brengen ze alles binnen maar graag doen ze het
niet. Lucy wilde vorige week zelfs geen vrouwtjesfazant en geen eend in
haarbek nemen. En die kwamen zelfs niet
uit de diepvries !
Verder
willen de vrouwtjes van Lennaert en Lobke mij, Hera , aan ons baasje laten
vragen van hen niet meer te plagen, want anders gaat hij het bezuren op de
terugkomdag ! Ik heb dat gedaan en ons baasje zit hier nu al een hele tijd te doen alsof hij de daver op zijn lijf heeft.
Zou hij dat kunnen volhouden tot de 24° maart ? Want doen alsof is niet zijn
sterkste kant, en echt bang zijn hebben we hem nog niet weten zijn
Belle
& co
Hier de
verhalen over hazen, zwarte vogels en trainingen van Lobke
Lieve mams,
Ik moet even wat rechtzetten hoor. Lennaert denkt geloof ik
dat ik het braafste meisje van de klas ben, nou, dat ben ik NIET hoor,
Lennaert, en dat wil ik ook helemaal niet zijn. Ik ben een Drent, en heb
Drentenstreken. Naar de fluit van mijn vrouwtje luister ik alleen erg goed als
er verder geen interessante dingen in mijn buurt zijn. En als ik een haas zie,
ga ik er als een haas vandoor, en hoor ik geen fluit meer. Vanmiddag was ik mee
naar de training van Siebe kijken. Ze waren verloren apport aan het zoeken, en
verstoorden een haas Die kwam met zn suffe kop vlak langs mij rennen. Ik
herkende hem wel, volgens mij was het die haas uit Frankrijk die daar
verstoppertje ging spelen, en ik wilde hem wel weer even achterna. Had mn
vrouwtje me nou net aan een paal vastgezet ..jammerrrrr .weg haas!
Gisteren ben ik zelf naar training geweest, en heb ik óók
laten zien dat ik niet altijd zin heb om naar mn vrouwtje te komen als ik een
dummy heb gescoord. Daar hebben ze iets op gevonden, de lange lijn, pfffffffff.
Vandaag was ik trouwens mn vrouwtje wèl 1x te snel af.
Omdat we op training ook moeten wennen aan wild, had ze gisteren een vogel uit
de vriezer gehaald om thuis te oefenen. Op het commando vast nam ik hem keurig
in mn bek. Ik moest blijven zitten, en mn vrouwtje pakte heel snel haar
camera, omdat het er zo mooi uitzag. Dat had ze dus niet moeten doen, want
NATUURLIJK bleef ik niet zitten, maar ging met mn vogel aan de wandel. Heel
rustig,maar wél zó dat ze steeds net niet in mn buurt kon komen. Uiteindelijk
heeft ze me gepaaid met wat lekkers, en heb ik hem netjes zittend afgegeven.
Mn vrouwtje vond me tóch knap, omdat ik de vogel heel zacht heb behandeld, en
er niet mee ben gaan rotzooien.
Zo mam, dat was het weer voor vandaag.
Nog één vraag, wil jij je baasje vragen mijn vrouwtje en het
vrouwtje van Lennaert niet meer te plagen met filmpjes over het verschil tussen
mannen en vrouwen? Anders gaat hij het bezuren op de terugkomdag .
Het ziet
er vandaag naar uit dat de lente niet ver af meer is. Hier in de Charente duurt
het nog een warme dag of twee zoals vandaag en dan staan de eerste narcissen
open. Alleen het waait de vouw uit je broek, zon sterke zuid-westen wind
waait er vandaag.
De
temperatuur is zalig , tot je om de hoek van het huis komt. Dan is het plots de
temperatuur van een week terug.
Vandaag
wilden we het onkruid in de moestuin spuiten (biologisch tuinieren geeft te
veel last in de knieën door rond te kruipen en onkruid uit te trekken) Maar
gezien de wind bestaat er teveel kans dat het onkruid bestrijdingsmiddel te ver
weg waait en andere gewassen aantast. Niet doen en uitstellen dus.
Vandaag
kwam er een grote zwerm trekvogels overgevlogen. Aanvankelijk dachten we dat
het de lawaai makende kraanvogelswaren maar het was niet het kenmerkende
klepperen van kraanvogels. We vermoeden nu dat het Kievits waren. Die hebben we
de vorige dagen s morgens op de akkers zien zitten wanneer we in Villefagnan
naar de bakker reden.
Vorige
week stond er in de krant dat er al ooievaars gesignaleerd waren in de buurt
van Angoulême, vandaag dan Kievits en heel binnenkort dan ook de zwaluwen. En
dan is het ECHT lente.
Die
zwaluwen kunne trouwens zo terug in hun appartement terug intrekken bij ons in
de voormalige stal. De invliegroute is vrij gemaakt en de nesten van de vorige
jaren zijn netjes blijven hangen . Onmiddellijk beschikbaar heet dat dan in
immobiliëntaal.
We zijn nu
al benieuwd of we weer zon hard werkend zwaluwenkoppel in huis krijgen, die
van de ochtend tot valavond, in de weer zijn om hun talrijke kroost te voeden.
Die avond werd feest gehouden met een afscheidsdiner ter gelegenheid van het
vertrek van de pastoor uit de parochie. Een lokale politieker was uitgenodigd
voor een toespraak ...
Omdat die op zich liet wachten besliste de pastoor de tijd in te vullen met
enkele herinneringen en hij vertelde.
"Mijn eerste indruk toen ik in deze parochie aankwam, die kreeg ik bij de
eerste biecht die ik hier hield. Meteen dacht ik dat de bisschop me in een verschrikkelijk
oord stuurde. Omdat de eerste die bij mij te biechten kwam, bekende dat hij een
televisie gestolen had, geld gestolen had van zijn vader, eveneens het bedrijf
waar hij werkzaam was bestolen te hebben en tevens een relatie te hebben met de
vrouw van zijn baas. Bovendien maakte hij zich schuldig aan drugstrafiek. Om te
eindigen bekende hij een venerische ziekte te hebben doorgegeven aan zijn zus.
Ik was ontsteld toen ik dit allemaal hoorde, maar al vlug leerde ik meer mensen
kennen. En ik moest toegeven dat die totaal anders waren : ik realiseerde mij
dat ik in een parochie terecht gekomen was met door- en doorbrave, diepgelovige
parochianen, doordrongen van de christelijke waarden.
En zo beleefde ik de 25 zaligste jaren van mijn priesterschap...
Op dat ogenblik komt onze politieker binnengestormd ~zich uiteraard uitgebreid
verontschuldigend voor zijn laattijdige aankomst~ en begon op de hem eigen
flamboyante wijze meteen zijn speech :
Nooit zal ik de eerste dag van de aankomst van Eerwaarde Heer Pastoor in onze
gemeente vergeten. Meer zelfs : ik had de eer en het voorrecht als eerste in
zijn biechtstoel te mogen plaatsnemen.
Waarop de halve zaal in zwijm ging.
Moraal van het
verhaal : TE LAAT KOMEN HEEFT NIETS
DAN NADELEN
Weer een
late uitgave vandaag van de puppenkrant vandaag. Het baasje had nog belangrijke
zaken te regelen zoals de verzekering van de Masjebashi gaan betalen, een
vleesmolen binnen garantie gaan regelen en nog wat kleinere prulletjes
arrangeren En dan moet de krant even wachten want het baasj wou alles klaar
hebben tegen twaalf uur om dan deze namiddag er vol in te vliegen in de tuin. Want
het is hier heel mooi weer op t moment.
Nu kregen
we vanuit Roosteren een flink lang bericht van Lennaert die zich waagt aan een
vergelijking met het gedrag van zijn zussen Lobke en Lucy. Wij van onze kant
raden het Lennaert af. Je mag vergelijken, maar dan wel met andere reuen, zoals
bvb Lando en zijn eigen pa Cartouche ! Je
kan het toch niet halen van die kliek teefjes. Vraag het maar eens aan die
grote dikke sukkelaar van een Heros als je hem de 24° van deze maand ziet. Niks
kan je met die grieten aanvangen is Heros zijn mening. En die kan het weten met
Belle, Hera & Lucy als huisgenoten.
Als t
baasje klaar is met het werk in de tuin dat hij vandaag wil gaan doen gaan we
eens wandelen tot aan de LGV werken. Dat zijn de werken voor de nieuwe supersnelle
TGV lijn die ze hier op zon 2,5
km afstand aan het aanleggen zijn. De machines zijn zo
groot dat de banden alleen al een halve meter hoger zijn dan het baasje groot
is.
We laten
vanavond wel wat weten of het baasje weer niet overdreven heeft.
Belle
& co
Hier komen
Lennaerts belevenissen
Hallo familie,
Hier meld zich weer eens Lennaert. Bij honden is het net als met
mensenkindjes. In de eerste jaren (bij ons honden maanden) valt er veel te
melden, te fotograferen en te filmen. Langzaam wordt het dan minder, en dat
heeft dan misschien niet zo veel met de ouders (bij ons honden de baasjes) te
maken, maar wel met het constante middelpunt van aandacht. Op een gegeven
moment hoeft die constante aandacht niet meer en heeft het mensenkind/jonge
hond behoefte aan een eigen leefruimte, gedachten en instincten. Zo ook met mij
Lennaert! Natuurlijk ruk ik nog altijd de jongste aanplant uit de tuin,
verstrooi het oud papier door de hele schuur en besmeur alle ramen met mijn
kwijl en vieze poten, maar als ze een fotootje willen maken ben ik weg.
Mijn ouwe heer gaat volgende maand naar de fok dag in Barneveld. Een
vorig nest van hem wordt dan gekeurd en er wordt gekeken of hij wel goeie
eigenschappen heeft door geërfd. Heeft hij die dan? Ik maak maar een grapje
hoor. Hij is altijd heel aardig tegen mij en we stoeien nog elke dag. Af en toe
doe ik lelijk tegen hem en grommelt hij even van zich af. Bijten doet hij
nooit. Ik vind het leukste om hem bij de halsband te pakken en samen lopen we
dan kontje aan kontje door de tuin. Deze week heb ik zijn halsband doorgebeten
en de baasjes waren not amused.
Op het moment is het erg stil bij ons. De Poezen zijn weg, nee niet
weggelopen maar bij de dierenarts. Ze worden allebei geholpen. Toch wel
zielig! Het verstand zegt het moet, meteen hebben we hier 20 katten rondlopen
en het gevoel zegt wat waren ze toch leuk die bolletjes bol met klauwtjes .
Ik zal het vrouwtje meteen eens gaan afleiden, en dat gaat het beste als ik
iets kapot maak in de tuin, dan denkt ze direct niet meer aan poezen.
Ik had gehoopt deze maand te beginnen met een jachtcursus, maar nu
hebben we bericht gekregen dat ik niet mee mag doen. Eerst stond ik op de
wachtlijst en daarna hebben ze de pups gekozen die ook daar de puppycursus
gevolgd hebben.
Vrouwtje gaat maar weer in de buurt informeren naar vervolgcursussen in
een rijtje lopen met hondjes met jasjes aan, want ik heb het toch wel hard
nodig. Aangezien Lucy mijn zusje is en die ook .(mopper, ontplof!) ..meer
hoef ik niet te vertellen. Via via heb ik vernomen dat Lobke, mijn andere zusje,
wel heeeeeel goed bezig is. Ze luistert goed naar de fluit van het vrouwtje,
heeft vaste verkering en ze schijnt een neusje voor patrijzen te hebben, of
tenminste alles wat op de grond scharrelt en ook de lucht in kan. Ik heb nog
nooit een patrijs gezien, en ik heet nota bene patrijshond?! Nog een paar
weekjes en ik zie mijn grote familie weer. Ik denk niet dat jullie de kleine
timide Lennaert terug herkennen!
Het was
deze namiddag schitterend weer in La Magdeleine en het baasje had nog een
serieus zwaar werk te doen De tent van de Drentenvereniging die we tijdens de
Kaawpollekeswandeling gebruikt hebben en die voor het wijkhuis stond opgesteld
was kletsnat, zelfs met sneeuw op, afgebroken en dus kletsnat opgeborgen.
Dat is
natuurlijk niet de ideale methode om een tent voor enkele maanden op te bergen
en dus had het baasje de zeilen van de tent op de aanhanger laten liggen en dus
ook meegebracht naar de Charente om ze hier in de schuur of onder de hangar te
drogen.
Nu met dat
mooie weer van vandaag heeft hij de tent op het gazon uitgespreid om ze te
drogen in de al lekker warme zon. Maar eerst had hij onze Husq van stal
moeten halen om het gazon te kortwieken.
Eens de
tentzeilen netjes uitgespreid lagen was het normaal kinderspel geweest maar we
hebben hier nog wat Drentengespuis rondlopen die steeds heel hulpvaardig willen
helpen (?)
Op een
bepaald moment lag Heros en Lucy zich op hun rug over het kletsnatte zeil te
rollen. Dan weer was Lucy met de opneemdoek weg om die heel braaf te komen
terugbrengen. Op hetzelfde moment was Hera met de aftrekker pleitte. Het baasje
was het toen beu en is het foto apparaat gaan halen om bewijzen te hebben. Meestal
is het dan gedaan met de varkensstreken en ook nu was het alleen Lucy die nog
maar eens met de opneemdoek aan de haal ging. Uiteindelijk is alles nog goed
gekomen en op goed een uur tijd was de tent aan binnen en buitenzijde droog
genoeg om terug in de BigBag te worden opgeborgen.
Volgende
maal dat de tent zal worden opgesteld zal het zijn tijdens de
roofvogelhappening in Kasterlee op zondag 9 juni 2013. Daar gaan we aanwezig
zijn met de jachttraining JacOrion en enkele fokkers uit de omgeving die er met
hun honden komen demonstreren.
De tent
zal er dan terug netjes en goed verzorgd uitzien
Vosselaar
of La Magdeleine het maakt eigenlijk niet veel verschil waar we ons bevinden. Zeker
niet als het gaat om de nieuwsgaring over de pups. Wij komen de nieuwtjes wel
te weten of de baasjes weten ons wel te vinden.
Gisteren
kregen we toch wel een opmerkelijk bericht uit Arendonk van de baasjes Karine
en Georges van onze Libre. Opmerkelijk is nu niet echt het woord want het zat
er aan te komen. Ons baasje had twee weken geleden al een soortgelijk bericht
opgevangen uit Katwijk aan Zee. Daar meldden Kirsten en Jan de baasjes van Liv hetzelfde
als Karine en Georges Onze meisje worden groot, beiden zijn voor de eerste
maal loops !
Daar het
bij Liv in het begin nog wat onduidelijk was hadden we daar nog geen melding
van gemaakt, maar bij Libre is het klaar en duidelijk, de meisjes worden
volwassen !
Nu is elf
maanden een heel normale leeftijd voor een Drententeefje om de eerste maal
loops te worden . Bij Oma Belle en moeder Hera hebben wij ons destijds toch
vragen gesteld toen ze pas na meer dan veertien maanden de eerste maal loops
waren. Toen hebben wij dat telkens gemeld aan onze dierenarts die ons de geruststelling
gaf dat een trage hormonale werking enkel maar positief is voor de gezondheid. Het
is natuurlijk niet gewenst bij iemand die zn teefje(s) elke loopsheid laat
dekken om een nestje te hebben, maar dat noemen we dan ook broodfok !
Hier is
het dus positief, enkel gaan we waarschijnlijk met verschillende loopse teefjes
te maken hebben tijdens de terugkomdag Als we dan de combinatie krijgen met
enkele bijdehandse reuen (en zo kennen we er wel enkele) gaan er bij de
wandeling ditmaal niet veel honden los lopen. De reuen niet omdat ze anders de
ganse weg de teefjes komen lastig vallen en de teefjes mogen dan niet los omdat
ze wel eens andere plannen zouden kunnen hebben dan een natuurwandeling te
maken.
Dan durven
we nog niet te spreken van de mogelijkheid dat ze wel eens de plaat zouden
kunnen poetsen, en hun geluk/plezier bij andere rassen zouden gaan zoeken bij
reuen in de omgeving
We zien
wel wat het gaat worden eind deze maand als we al die pups en nu toch al wel
volwassen Drenten bij elkaar gaan treffen aan de kantine van het golf oefenplein
aan de Krikskesstraat in Vosselaar/Beerse
de
aanleiding om dit onderwerp hier ook eens aan te snijden.
Je kan wel
terugvallen op de rasinfo bij de rasverenigingen maar toch zijn er soms
uitschieters die je niet dadelijk zou verwachten bij de zorgvuldig uitgezochte
combinatie van teef en dekreu.
Zo zijn er
bij voorbeeld in dat laatste nest dat wij fokten, het nest van Hera met
Cartouche overwegend grote Drentenpups.
De pups
zijn nu elf maanden+ en we kunnen nu haast met zekerheid zeggen dat de pups
op twee na alle groter gaan worden dan hun ouders.
Van de zes
teefjes zijn er vier die groter gaan worden dan Hera, enkel Lily ons kleinste
bij de geboorte, en Libre de tweede kleinste, gaan zo groot worden als hun
moeder. De andere vier steken nu al op 11 maanden boven hun moeder uit.
Bij de
reutjes is het net zo. We zien Lando haast wekelijks en ook Lennaert die bij
zijn vader Cartouche woont zijn nu al groter dan hun pa.
Bij het
nestje van Belle met Ferron zijn de pups dan weer ongeveer even groot als hun
ouders gebleven.
Bij ons
allereerste nestje zijn Heros en Harrhy, twee reuen, groter dan hun vader
Zeppos. Hercule, die bij zijn vader gaan wonen is heeft dezelfde grootte als
Zeppos terwijl het vierde reutje Harko, het evenbeeld van zijn moeder is en een
klein beetje groter is dan Belle. De twee teefjes Hera en Hadise zijn even
groot als Belle, maar smaller gebleven dan hun moeder.
Nu kan je
voor de Drentsche Patrijshond stellen dat ze groeien tot ze een jaar oud zijn. Nadien
gaan ze niet meer de hoogte in maar groeien ze uit.
Hiermee bedoelen
we dat ze meer body krijgen en wat forser gaan worden.
Dat is wat
ons boeit en wat we zelf met onze eigen ogen gaan kunnen vaststellen op 24
maart wanneer al de pups, die bij ons geboren zijn, uitgenodigd zijn op de
terugkomdag.
Wij zijn
er haast dagelijks mee bezig hoe de pups, waarvan de oudste inmiddels +4 jaar
zijn, het stellen naar lijf en leden. Ook met de eigenaars van de dekreuen
houden we kontakt. Want ook die mensen zijn selectief bezig met vast te stellen
waar zij hun reu gaan inzetten en bij welke teef.
Voor het
artikel waar het allemaal mee begonnen is geven we hier de link.
Nu is het
zo dat er bij hondencentrum wel meer interessante artikels verschijnen en het
abonnement gans gratis is. Dus wat let je om zelf ook bij hen in te schrijven
voor hun nieuwsbrief ?
Ondanks
allerlei berichten en signalen, dat het beter en warmer gaat worden zijn er ook
tegenberichten.
De
weermannen van de verschillende TV-stations spreken elkaar tegen. We horen
Frankske van één vertellen dat het warmer gaat worden en David van VTM (ja die
met zijn bros) zegt dat het nog wel wat blijft duren.
Dan
raadplegen wij een derde expert ter zake en dat zijn de Polissen, of de flikken
als dat beter bekend is.
Kijk hier
wat de Flikken ons te melden hebben over de toestanden op de weg.
Het is
koud in de Charente, bitter koud en met nog een fikse wind erbij maakt het dat
het zelfs zuur weer te noemen is. Maar het is droog en in de namiddag is er
elke dag steeds de zon door gekomen.
De
temperaturen die de plaatselijke weermannen en madammen voorspellen worden
bijlange niet gehaald. Het draait m zo rond de 0 graden s morgens,
afhankelijk op welke thermometer je kijkt en of hij in of uit de wind hangt.
Deze
ochtend hadden we afspraak met de verwarmingshersteller omdat de centrale
verwarming was uitgevallen wegens vervuilde fioul die ons de laatste maal
geleverd was het laatste uit de grote citerne zeggen ze dan.
Het baasje
had al in september gevraagd om eens naar de centrale verwarmingsketel te komen
kijken in verband met het jaarlijkse onderhoud maar er was toen geen tijd en te
veel werk en nadien was het vergeten werk Nu zaten we dus het huis te
verwarmen zoals vorige eeuw algemeen was, met een kachel. Die kachel maakt het
wel lekker warm in de huiskamer en de keuken maar verderop is het kil in huis.
Maar daar
gaat monsieur Bonnaud, onze chauffagist, nu snel verandering in brengen. Hij
kent de verwarmingsinstallatie door en door omdat hij ze destijds als
schoonzoon van de vorige eigenaars zelf heeft geplaatst. En wij hebben het
volste vertrouwen in zijn vakkundigheid.
Deze
namiddag gaat het baasje nog eens trainen met dat jonge geweld van ons. Lucy
moet tegen zestien maart netjes kunnen showlopen. D.w.z. zich een beetje
gedragen in de ring wanneer ze zich moet tonen aan de keurmeester tijdens de
LOSH-attestendag in Houthalen. Het baasje heeft er ditmaal wel vertrouwen in,
we hebben enkele lessen speciaal ringgedrag genomen en daar toch wel heel wat
opgestoken van wat keurders echt van baas en hond verlangen. En dat gaan we nu
oefenen.
Op wie het
eerste deel van de titel slaat zal voor de vaste lezers van dit blog wel geen
raadsel zijn denken wij. Inderdaad, Lucy is er nog maar eens tussenuit gemuisd
tijdens de wandeling. Vandaag wilde het baasje het nog eens met zn tweetjes
proberen, Lucy samen met Heros.
Nu was het
baasje in de mening dat Lucy en Heros erg goed met elkaar kunnen opschieten,
dus zullen ze wel bij elkaar blijven Mis poes, Heros bleef inderdaad bij het
baasje, maar die jongste van ons ging als een pijl uit een boog een vlucht
vogels achterna !
In geen
tijd was ze uit zicht, en wie de fotos gisteren en eergisteren vande
uitgestrekte velden heeft dan ook een gedacht van waar ze zou kunnen zijn
heengelopen .
Dus kwam
de Mitsubishi van stal om dat stuk ongeluk te gaan zoeken. Nu was dat ook weer
wat te snel van t baasje, want we waren nog maar amper de straat uit of ze
kwam al haast even snel als ze vertrokken was, terug onze richting uitgelopen.
Het baasje heeft haar niet in de auto gelaten maar is omgedraaid en heeft haar
achter de auto laten aanlopen. Het zal haar leren is zijn gedacht.
Nu de
gekwetste staart, dat kan bij iedereen gebeuren maar in de eerste plaats bij
een hond waarvan de staart overuren draait omdat hij/zij mee mag gaan wandelen.
Zo
gebeurde het deze namiddag bij Hera toen het baasje met de leibanden buiten
kwam. Hera heeft met haar staart waarschijnlijk tegen het hekken van de
tuinafsluiting geslagen en juist het achterste tipje van de staart gekwetst.
Niet erg
maar het zag er niet uit, en een typisch raskenmerk is het al helemaal niet.
Een bruine staart, met een wit stuk, met aan het einde een rode wimpel daar
gaat geen enkele keurmeester in lopen op een show of een clubmatch.
Toen we
van de wandeling terug thuis waren was het bloed al lang gestold en het bloeden
gestopt. Aan de bloederziekte von Willebrand dissease lijdt ze duidelijk niet
!
Er zit op de bank een
prachtige sexy vrouw
met een kat op haar schoot.
De man die daar ook zit. kan zijn ogen
niet van die vrouw af houden
De vrouw krijgt dat in de gaten en zegt
zou u de poes willen strelen.
Ja zegt de man. maar die kat zit in de weg !!
Ons baasje
is opgelucht en met rede. Sinds de kaawpollekeswandeling was er geen
puppenkrantnieuws meer binnen gekomen. Dat verwonderde ons baasje wel omdat hij
zo stillekes heimelijk had verwacht dat al die pups in hun pen gingen kruipen
over hun belevenissen in de Kempische bossen !
Neen, onze
baas is blij omdat hij nieuws in zijn mailbox heeft gekregen uit jawel
Frankrijk !
Inderdaad,
het was al eventjes stil vanuit Numansdorp, maar dat was normaal omdat ons
baasje wist dat Lobke, Siebe en de baasjes in Frankrijk achter de patrijzen,
fazanten en hazen zouden aangaan.
Het baasje
had al wel enkele korte en wat langere berichtjes gekregen maar dat waren meer
info verhaaltjes en vragen. Niet echt het puppenkrantnieuws.
Maar
gisterenavond kwam er dan toch een krantenartikelin onze mailbox gedonderd met enkele fotos.
En laat
die fotos nu ongeveer hetzelfde laten zien van wat ons baasje in zijn klein
Kodakske daarstraks heeft opgeslagen met ons, Heros en Hera, als onderwerp. Ook
zij hadden de ruimte zo ver het oog reikte, alleen waren er hier geen drukke
wegen in de buurt
Belle
& co
Lobkes
Franse avonturen in woord en beeld
Lieve mams,
Ik ben even weggeweest, maar daar ben ik weer. Ik heb heel
veel beleefd. Zondag gingen we voor een paar dagen op vakantie. Ik heb heeeeeel
lang in de auto moeten zitten, en dat heb ik goed doorstaan. s Avonds stopten
we ergens, en gingen we in een hotel. Dat vond ik niet zo leuk, ik miste onze
tuin, ik kon daar niet in en uit lopen. We bleven daar slapen.
De volgende dag gingen we ergens naar toe waar ik heerlijk
los mocht lopen. Een heeeeeeeele grote tuin was daar, en daar mocht ik me
uitleven. Ik rook daar van alles, en ik ben heel veel heen en weer gerend op
zoek naar dingen die ik rook. Ik heb ook voor het eerst in mn leven een haas
ontmoet .. Die vond ik wel interessant, en ben daar dus als een speer
achteraan gegaan, maar hij ging wel erg snel en erg ver. Op een gegeven moment
was ik hem kwijt, en ben heel ver van mn baasjes nog blijven zoeken, in de
hoop hem weer tegen te komen. Helaas .., inmiddels hoorde ik de fluit van mn
vrouwtje, en ben maar weer terug gegaan. Ik was zó moe daarna, dat ik plat op
de grond ben gaan liggen uitpuffen. Mn baasjes zeiden dat ze erg ongerust waren
geweest, omdat ik zó ver weg was, dat ze me niet meer konden zien. Daar moet
wat aan gedaan worden, zeiden ze, en ze hadden het over hazenrein maken. Weet
jij wat dat is , mam?
De volgende dag mocht ik me wéér uitleven in een hele grote
tuin, toen ook een keer met mn baasje ipv met mijn vrouwtje. Mn vrouwtje
heeft daar wat fotos van gemaakt.
Ik was wel heel erg moe hoor, van die twee dagen. Maar ik
heb van een aantal mensen gehoord dat ik een hele knappe hond ben, en dat ik
vaker op die manier mag rennen. Ik zou het eigenlijk best wel leuk vinden als
ik dat eens samen met mijn broertjes en zusjes mag doen, die zijn vast en zeker
net zo goed als ik daarin, dat kan niet anders!
Zo mam, je weet nu waarom je zo lang niets van me hebt
gehoord.
Hiervandaan weer heel veel lieve kusjes voor iedereen van je
Het baasje
heeft zijn training hervat met ons. Aanvankelijk dachten we dat enkel Lucy aan
de beurt was omdat zij als eerste mee mocht. Maar dat was verkeerd gedacht van
ons.
Lucy mocht
al snel los lopen nadat ze mooi aan de voet had gevolgd. Ze ging er weer als
een speer van door en even dacht het baasje dat het weer zo ver was dat hij de
auto zou nodig hebben om haar terug te halen. Maar ook baasjes vergissen zich
wel eens. Na enkele keren heen en weerte hebben gelopen kwam ze dan weer op het baasje af en ging zelfs vlak
voor het baasje zitten ! ! !
Dit is
toch wel iets dat ze heeft opgestoken in de gehoorzaamheidslessen van de vorige
week. Aandacht geven aan de baas is echt noodzakelijk wil je het hondje laten
loslopen. Het baasje had zich de afgelopen weken al meermaals verstopt waarna
Lucy als in paniek de baas kwam zoeken als zij hem niet meer zag .
Na Lucy
kwam Belle aan de beurt. Weer dachten Hera en Heros dat ze er niet bij zouden
zijn voor een wandeling vandaag, maar weer hadden ze fout gedacht. Het baasje
neemt nu zoveel mogelijk slecht één hond mee op wandeling.
Dat heeft
veel meer nut en resultaat dan wanneer we met meer honden gelijk gaan wandelen.
Ook Belle kreeg een korte gehoorzaamheidstraining maar die haar neus stond
voornamelijk naar ontdekken wat voor nieuwe geuren er nu weer te ontdekken
vielen.
Bij de
wandeling van Hera, samen met Heros heeft het baasje niet getraind. Die twee
komen morgen aan de beurt om terug aan de voet te leren lopen en zonder
trekken een normale wandeling af te maken.
Het is les
met de harde hand maar het principe is : maak het voor de hond prettiger bij de
baas dan wanneer ze op zichzelf op verkenning te gaan. En dat werkt ! In het
begin is het wel even wennen, maar als je de resultaten na enkele lessen ziet
bij Lucy dan is het echt maar een korte pijn hoewel we niet van pijn mogen
spreken. Het is meer een onaangenaam gevoel geven als ze trekken, en belonen
als ze goed opletten en volgen !
Een
puppenkrant vanuit de Franse Charente met onderwerpen die hoofdzakelijk uit de
lage landen komen.
We
schreven gisteren dat we wel benieuwd waren hoe de pups hun verjaardag ervaren
hadden en we vonden twee toch wel merkwaardige fotos.
Eerst die
van Kiet waar Jef en Fien hun troetel gekroond en overstelpt hadden met
cadeautjes.
De andere
twee waren samen met nog enkele honden en hun baasjes gaan wandelen op het
Rozendaalse veld in de buurt van Arnhem in Nederland.
Wij zijn
daar ook vorig jaar eens gaan wandelen samen met een hele kliek toen we de
stamboom van Kiki hebben weggebracht. Een heel mooi gebied waar Marian de twee
voorgangers van Kiki, Max en Bente heeft uitgestrooid.
Voor
Marian dus een plaats met een grote emotionele waarde.
Ook hebben
we bericht gekregen dat Lobke en Siebe terug zijn en dat we binnenkort daar ook
nieuws over hun wedervaren van de laatste dagen van mogen verwachten. Wat dat
wedervaren is dat laten we hen zelf ten gepaste tijden vertellen.
Wij hebben
het hier getroffen met het weer, het is wel koud maar de zon schijnt prachtig. Heel
mooi weer om ons in de tuin te amuseren.
Lucy heeft
de composthoop terug ontdekt maar ze blijft er nog maar voor staan, dat ze er
mits een klein sprongetje ook bovenop kan heeft ze nog niet ontdekt en het
baasje gaat het haar niet leren ook niet .
We hebben
ook al gemerkt dat er iets mis is met de ontvangst van de schotel antenne voor
de TV. geen of slecht signaal is het enige dat er op het scherm van de TV te
voorschijn komt. Daar gaat het baasje dan maar eens voor op het dak moeten
klauteren waarschijnlijk om de contacten aan de schotel te gaan controleren. Zo
heeft die ook weer wat te doen zeggen wij dan
We zijn
weer veilig in La Magdeleine aanbeland. We waren pas om twaalf uur deze middag
vertrokken, dus konden we ook niet vroeg aankomen.
We hadden
dan ook nog kip af te leveren bij onze goeie ouwe stamvader van onze roedel,
bij Zeppos en Hercule in oudenaarde.
Peter, het
baasje van Zeppos had er begin vorige week geen goed oog in de
gezondheidstoestand van Zeppos . Maar Hilde is toen speciaal voor Zeppos gaan
koken ipv de normale brokken en wonder boven wonder Zeppos is er terug
bovenop. Hij loopt terug vinnig mee met zijn zoon Hercule en hij begroette onze
baasjes heel vrolijk.
Ons baasje
was speciaal voor Zeppos deze morgen nog diepvriessoepkip gaan kopen in de
kippenslachterij in Ravels. Kwestie van het Zeppos dieet een beetje betaalbaar
te houden.
Ons baasje
heeft nog wat fotos genomen van de twee oudsten. Zeppos is met zijn haast
dertien jaar bij ons de oudste en eerste dekreu geweest en Hercule is de
allereerste pup die bij ons geboren is. Reden genoeg om die twee in de bovenste
schuif te leggen.
Verder was
het druk in Parijs rond het uur dat wij daar aankwamen. Bij het afslaan richting
Parijs centrum via de porte Bagnolet, stonden we al na enkele honderden meter
in de file. Het baasje is dan maar de snelweg afgereden om binnendoor naar de
snelweg A1 terug ter rijden om dan via Parijs west naar de A10 richting Orléans
te rijden. Op die afsnijweg kwamen we nog langs de oude luchthaven van Le
Bourget waar nu een ruimte en luchtvaart museum is gehuisvest . We reden als
het ware tussen de Jumbos en de raketten tussendoor.
Bij het
oprijden van de Périférique heeft ons vrouwtje snel een foto genomen van het
naambordje (straatnaam ?) We stonden toen toch stil te wachten tot we de ring
op konden rijden. En daar hebben wij vlot kunnen rijden op de kant van Parijs
die het baasje het liefste volgt,daar zie je toch tenminste nog iets van de
wereldstad .
Omdat het
ook in Parijs koud en mistig was zijn we maar eenmaal gestopt. Het eerste
benzinestation achter Parijs op de A10 heeft nogal dikwijls onze kalandizie omdat
er daar ook behoorlijk wat plaats is om ons uit te laten en een plasje te laten
doen.
Hier in La
Magdeleine is het een heldere hemel met een volle maan, Het gaat dus
waarschijnlijk ook hier vannacht bitter koud zijn.
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
