Zeven Belisol Trappers aan de start : Jo, Edwin, René, Jos, Paul, Daan en Lars.
Goede opkomst dus van team Belisol Trappers. Trouwens in het algemeen veel volk op deze Heroica classic, voor alle afstanden (75, 100, 125, 150 km).
Het ging vlotjes, al haperde de derailleur bij Daan (maar dat was snel verholpen). Ook met Lars zijn fiets was er een probleem. Door op de buitenste plaat te rijden kwam dat ook in orde (oorzaak hier de ketting).
Al snel kwam de splitsing (na 17km), Jos koos voor de 75km.
Het ging dan richting de hellingen : Busselberg, Kruisberg, Eikelenberg. Soms pikten we aan bij andere groepen. Op een gegeven moment vormden we een heel peloton, en het was al sol dat de klok sloeg : Belisol, Radesol, Alcisol. Maar meestal reden we met zes en gaf vooral Edwin het tempo aan.
Bevoorrading na 60 km. Dan een vlak parcours, veel bochten en oversteekplaatsen. 'De Tom Bochten Classic' hoorde ik zeggen. Dat keren en draaien kost krachten. Daan kreeg een inzinking. Jo en Lars bleven bij hem, tot hij zijn derde adem vond. Ja, ge moet wat over hebben voor de 100 punten te halen.
Rond 13u00 zaten we allen rond de tafel. DORST. En natuurlijk gingen de nodige SMS-jes naar den Theo om hem op de hoogte te brengen van de veranderingen in het klassement.
Met 4 waren we : Theo, Daan, Lars en Tom. Voor de 75 km.
Het werd een pittige training. Veel wind in de polders. Even voor halfweg een fikse regenbui. Als het dan over was, en met een streepje zon, hadden we oog voor het weidse, platte landschap rondom. Het leek wel de bloesemroute, met al die boomgaarden in bloei.
Het ging goed. Gangmakers Tom en Lars aan de kop. Af en toe werd er aangepikt bij een groepje: Bij de BMC-ers, bij de mannen van Essen (Schenk - de Pomp). Onderweg enkele deelnemers onderuit zien gaan, telkens in een bocht. Gelukkig bleven wij gespaard van valpartijen en materiaalpech.
Leuke oefenrit, klaar voor de volgende opdracht : de Tom Boonen classic in Balen op 23/4.
Zaterdag om halftien tekenden 3 Belisol Trappers het wedstrijdblad in het zaaltje van Café Den Tighel.
René, Theo, Daan. Alle drie met een XXXXXX fiets.
Het was koud (1.5 °C), maar droog en nauwelijks wind.
De eerste 10 km nam René de kop (het waren zijn eerste fietskilometers sinds november vorig jaar !).
Daarna sloten we aan bij een groepje van ongeveer 12 man, lieten ons rustig meedrijven tot aan de bevoorradingspost op km 38.
Het tweede deel van de tocht reden we met zijn drieën, tot we weer werden ingehaald door dezelfde groep.
Weer in het peloton genesteld, goed tempo.
De laatste 5 km, bij een wat onoverzichtelijk rondpunt, lieten we de groep gaan en reden gezamenlijk Niel binnen.
Normaal hadden we met meer geweest (een 10-tal). Er werd 's morgens nog druk over en weer gebeld. Maar door de vele neerslag van de laatste dagen, en de vriesnacht van vrijdag op zaterdag, vielen er heel wat forfaits te noteren.
RENE DILLEN CLASSIC 05 maart 2016 Semi-Klassieker VWB De start en aankomst : Café Den Tighel, Dorpsstraat 42 te 2845 Niel Parking : Heideplaats en Ridder Berthoutlaan te 2845 Niel Vertrekuur zaterdag 05 maart 2016 : 09h30 Parcours :67 km Inschrijvingen :
De inschrijvingen vinden plaats in de café Den Tighel.
Tarieven : Afstand 67 km : 4,00 bondsleden en 6,00 niet-leden. Bevoorradingen : 67 km : 1 bevoorrading Douches Lokaal TTC Rupel, ingang Sint-Hubertusplein 27-29 Niel
Info : http://www.wtcniel.be/sklrenedillenclassic05maart2016.html
Vandaag zaterdag, tijd voor een ritje Hoboken-Schelle-Niel-Boom. Hier en daar wateroverlast, na de regen van de voorbije dagen en nachten.
Dan terug via de overzet van Wintam. Op het veer een leuke ontmoeting met een mountainbiker die op weg was naar zijn werk, in Umicore. Samen naar Hoboken gereden.
In De Schorre is het eerste officiële technisch mountainbikeparcours in Vlaanderen aangelegd. Enkel geschikt voor ervaren mountainbikers. Start van het parcours in de Schommelei.
Ik dacht 'ervaren', wat is dat? Ik heb net op Horendonk gaan rijden. En vroeger was ik wel behendig op de fiets, toch?
Dus begonnen we aan de 4 km lange toer. Aanvankelijk ging het goed, maar dan kwam de eerste moeilijke hindernis. Aangeduid met een gevarenbordje. Een steile, bochtige afdaling. Met bomen, boomwortels en rotsblokken her en der. En de Boomse klei die de bochten extra glibberig maken. Te moeilijk, te gevaarlijk voor mij. En dus te voet naar beneden, fiets aan de hand.
Volgende hindernis een klim. Met hoge vaart er tegen omhoog. Maar halfweg blijven steken, en bijna met fiets en al achterover, terug naar beneden!
En zo werd ik nog dikwijls te voet gesteld. Letterlijk "met beide voetjes op de grond". Zo'n technisch parcours is niet voor mij. Ik rij wel eens graag in het domein de Schorre, maar dan liefst op de gewone fietspaden, via de knooppunten !
Omdat ik toch in Essen moest zijn, de MTB meegenomen.
Want in Horendonk, den Uil, ligt een vast mountainbike parcours, ongeveer 11 km lang.
Start nabij "de Bosrust" (fietsknooppunt 53, kruispunt scham / leegtestraat.
Ruime parking aanwezig.
Mooi parcours in de bossen. Het is eigenlijk de eerste keer dat ik me aan zo'n MTB parcours waag. In het begin meed ik nog het slijk en de plassen. Maar dat is onbegonnen werk, de fiets wordt toch vuil. Gaandeweg kliefde ik onvervaard door de modder (het had al enkele dagen flink geregend). Onderweg kom je langs de 'strontpaal, het klaveren vrouwke, het wachthuisje. En rij je langs het geboortebos. De omloop is goed 'gepijld', dank zij Rob Schuybroeck die de toer regelmatig rijdt en onderhoudt.
Een echte aanrader, dit mountainbike parcours. Iets dat we zeker eens in groep moeten doen met de Belisol Trappers.
RABC, Royal Antwerp Bycicle Club. Met stamnummer 0001. Want het is de oudste wielerclub van Belgie.
Neem een kijkje op de website door te klikken op RABC
Waarom schrijven we hier over. Omdat twee renners van RABC verwant zijn aan Belisol trappers.
Ward Van Doren, familie van Daan Beyers
Jan Van Aert, familie van Jos Van Aert
Volgende renners maken in 2016 deel uit van het RABC-team (situatie 7/11/2015). Wij danken hen voor het vertrouwen en hopen samen met hen een schitterend 2016 te mogen meemaken.
Gert-Jan Decoster - Ken De Fauw - Alexander De Keersmaeker - Kristof Dockx - Kenneth Geerts - Geoffrey Geysels - Robin Jacobs - Ben Mcintosh - Frederic Mintjens - Mattias Raeymaekers - Bram Rombouts - Michael Simons - Siebe Smeyers - Stef Swinnen - Jan Van Aert - Tom Van Den Borre - Viktor Van Den Branden - Kevin Vandermast - Ward Van Doren - Michiel Van Echelpoel - Wouter Van Engeland - Titte Van Laer - Anthony Van Noten - Brent Van Tilborgh - Niels Verdijck - Vertessen Mathias - Kevin Vynck
4 oktober : verbroederingsrit Horendonk-Willemstad-Horendonk
Zondagmorgen, Kraaienberg. In de keuken bij Guy Van den Broeck is het al gezellig druk. VDB cycling en Belisol komen er samen om een Willemstadje te doen. Koffie en thee volop, en wie wou kon daar nog een pannenkoek bij eten. Dan de weg op. Lichte nevel, 6.5°C. Maar de zon komt er al een beetje door.
Theo, Daan, Ludo, Steven.
Arjan, Peter, Guy, Erik.
René, de link tussen de twee groepen, kiest vandaag voor de Belisol tenue. Met voorbedachte rade.
Het gaat bijzonder vlot. In Willemstad waren de terrasjes nog maar net open. Koffie, Ice Tea. Echte sportmannen. En verbroederen. Zo bleek Steven naast een (zelfverklaarde) wereldkampioen te zitten : wereldkampioen koejonnen!
En dan terug naar Horendonk. Langs de suikerfabriek en Stampersgat. Wat bollen die Nederlandse fietspaden lekker. Gladde asfalt. Geen spleten, putten, bulten zoals bij ons. Arm Vlaanderen.
Op een paar honderd meter van het einde moest de engelbewaarder van Theo en René ingrijpen. Om een quasi zekere aanrijding met een tegemoetkomende auto te ontwijken. Geen botsing dus, maar van 't verschieten viel René toch nog. Gelukkig bleef de schade beperkt tot lichte schaafwonden.
De Arabieren waren niet open, gelukkig konden we terecht bij de Gaffel.
En dan was het tijd voor de ceremonie protocolaire:
Een mooi podium met de top drie van het regelmatigheidscriterium : Daan, Theo en René
Verbroederingsrit Horendonk - Willemstad - Horendonk 4 oktober
Wij zijn klaar dus voor de verbroederingsrit Horendonk - Willemstad -
Horendonk.
Startschot zal om 8:30 uur weerklinken aan de voordeur van de Guy
Wij willen dan ook onze manschappen
van Belisol ter verzameling oproepen voor zondag 4 oktober om samen met VDB
Cycling richting Willemstad te fietsen. Startschot zal om 8:30 uur weerklinken
aan de voordeur van de Guy, gewaardeerd voorzitter van eerdere en naar hem
genoemde club. Dat huis is gelegen aan de Kraaienberg 29 in Essen
(Horendonk).
Een 'willemstadje doen' betekent in
het plaatselijke jargon 85 km. Helft wind mee, helft wind tegen. Whatever comes
first. Wind af gaat het vaak wat sneller dan wind op maar we streven naar een
gemiddelde snelheid van 27/28 km per uur
De slotpint(en) wordt gedronken bij
De Arabieren, vlak bij het vertrekpunt. Vermoedelijk terug tussen 11:30 en 12
uur
Vierde editie van de Belisol pijl in Roeselare. Een kleine 300 deelnemers.
Vorige edities van de Belisol pijl (2013 en 2014) werden
ondersteund door Lotto-Belisol. Zondag
was de organisatie in handen van Dave Cafmeyer en zijn Belisol team, en de opbrengst van het
evenement ging naar een goed doel, de vzw S&Z School en Ziekzijn.
Schitterend weer, een puike organisatie, goed geasfalteerde
wegen zorgden dat het een zalige zondagochtend rit werd.
Met vijf waren de Trappers: Edwin, Francis, Daan, Theo en Steven.
Voor de tocht van 75 km. Edwin nam de kop, en gaf die niet meer af. Aan een
gelijkmatig, niet onaardig tempo maalden we de kilometertjes af.
Een paar keer moesten we mooi op het kantje rijden. Eerst om
een rist oldtimers door te laten (veel Porsche daarbij). Vervolgens snoven we
de uitlaatgassen van een club motorrijders.
Na ongeveer 45 km controle (bevoorrading).
We waren net vertrokken voor het tweede deel: weg kwijt. Waarschijnlijk
een pijl verdwenen. Gelukkig hadden we een routebeschrijving meegekregen en
zaten we na wat zoeken terug op koers.
De laatste hindernis, de Gitsbergstraat, werd vlot genomen.
Weer een ritje met succes afgewerkt!
Om stipt 09.00u vertrekt een driekoppig peleton vanuit
Stabroek richting Oesterdam: Jo, Rene en Edwin.
Het is nog wat mistig, maar de zon zit eraan te
komen.
Jo heeft een rit uitgestippeld via het
fietsknooppuntennetwerk.nl : netjes alle aan te doene knooppuntnummertjes onder
elkaar genoteerd op een stripje papier en bij vertrek met doorschijnende
plakband vastgemaakt op zijn en mijn fietsbuis.
De gps-route had hij daags voordien al doorgezonden, kwestie
van controle want hij had die route recent al eens gedaan , maar de knooppunten
bleken niet (meer?) te kloppen . In plaats van de geplande 85 km had hij er toen
105 km gedaan. ( Alleen dat al klonk als muziek in mijn oren).
De eerste vijf kilometer vanaf het vertrek kent Jo de weg en
zwaait hij kwistig met de armen links en rechts richting het eerste
knooppunt.
De neergeschreven knooppunt nummers blijken echter nergens op
te duiken, wat ons de opmerkingen ontlokt : moet ge dat eerste knooppuntcijfer
optellen met het tweede en delen door het derde om het juiste knooppunt te
hebben, heeft de Jo zijn banrekeningnummer op het papierke genoteerd, is het de
rekening van zijn etentje van de avond tevoren of had hij de kaart van de
Ardennen voor zich liggen??
Gelukkig is er de gps die ons een paar keer uit de nood helpt
en ons telkens maar een tiental meter doet verkeerd rijden.
De Oesterdam wordt bereikt. De weinige wind die er is, zit
goed in t gat , en met een goed gemiddelde van enkele eenheden boven de dertig
wordt de Oesterdam afgehaspeld tot aan de brug tussen de Oosterschelde en het
Bergsche Meer. Die brug is net terug aan het dalen na de passage van enkele
boten. Daardoor troept er daar een hele meute coureurs samen. Eens de brug terug
open, vertrekt een groepje van zon tien renners en wij, aan het eind van het
peleton wachtend, doen onze eerste wielrondingen pas als die kerels al een paar
honderd meter ver zijn. Jo voelt het kriebelen en begint het peloton voorbij te
rijden.. : de achtervolging is ingezet. Wat verder neemt Edwin de kop en met
snelheden van soms boven de veertig wordt wat verder de kloof gedicht met quasi
het ganse peleton in het zog.
Tijd om iets te gaan drinken denkt Jo In Tholen? Daar is s
zondags niks open zo weet Rene.. daar komen ze enkel buiten om naar de mis te
gaan.
Verder dan maar, terug met zijn driëen. Van de knooppunten
klopt er nog steeds niets en ook gps-gewijs draaien we rond Bergen op Zoom even
in de soep.
Toch bereiken we via de uitgestippelde route Woensdrecht,
waar Rene in een plaatselijke herberg stamgast blijkt te zijn met zijn
biljartploeg.
Na de dorstigen gelaafd te hebben rijden we in gestrekte draf
- nu met navigator Rene - (want de Jo zijne knooppuntenweg ging via een
kiezelweg zo wist hij) naar Hoogerheide en zo via Putte terug naar
Stabroek.
Een heel schoon (knooppunt J)-ritje, prachtig weer, geen brokken en
het moge gezegd: gasten met goei coureursbenen: 85km aan 29,5
gemiddeld!
Veel volk voor de Avalon toerrit, want het was dan ook ideaal fietsweer. Een rit voor het goede doel : Avalon, een tehuis voor personen met een motorische beperking.
Ons groepje : Steven, René, Daan, Jo, Luc H, Stan en Theo. Zeven Belisol trappers.
Opvallend veel dames onderweg : De Avalon toerrit is tevens een Heroica Classic, een vrouwvriendelijke fietstocht : keuzemogelijkheid voor een kortere tocht van 70 km, beschikbaarheid toiletten bij de bevoorradingspost, en een "extraatje" voor de dames (in dit geval oa een flesje water bij de bevoorrading).
Deze tocht door het Pajottenland (90 km) over een golvend parcours was behoorlijk lastig. Niet alleen door het aantal hoogtemeters en een paar steile stukken, maar ook door het strakke tempo dat we onszelf oplegden. Luc H (ondanks pas gevallen en Lotto Belisol truitje helemaal stuk) was weer in grote doen. Maar ook Steven, Jo, René konden hun goede 'form' niet wegsteken. Theo had een mindere dag (maar dat was waarschijnlijk de weerslag van zijn Ardennen-offensief eerder deze week).
Bij een wegvergissing (op dezelfde plaats als vorig jaar) kwam Jo ongewild in aanrijding (aanvaring) met een andere sportfietser. De reactie van die laatste was wel hoogst ongewoon : "Hé, kijk eens wat je doet, ik heb wel een fiets van 10.000 ". Dat wisten we dan ook al weer.
Voor de rest liep alles vlot. En eens door de aankomstboog gereden, was er ruim de gelegenheid op het terrein voor een gezellig samenzijn. Met Life Music.
Jo aan het nakaarten met Luc Schokaert (vader van een collega van Jo):
Steven Van Aert, heel tof dat hij ons groepje kwam versterken.
Voor iedere ingeschreven deelnemer was er een geschenkje (buff). Dat leverde wel enkele compromitterende foto's op:
BORNEM 2012
