Voor m'n laatste wedstrijd van het jaar trok ik afgelopen zondag naar de Eindejaarscorrida van Leuven. Ik wou deze enkele jaren geleden al meelopen maar doordat ik meestal Meeuwen meeliep, kwam het er nooit van. Er kon gekozen worden tussen 3 afstanden, ik koos voor de 8 km. Er moest 1 grote ronde afgelegd worden door de binnenstad met veel bochten, gladde kasseien en enkele flinke hellingen. Allesbehalve een snel parcours dus maar voor een snelle eindtijd was het me niet te doen. Ik had voor deze wedstrijd niets afgebouwd en stond met vrij vermoeide benen aan de start. Met het oog op het PK cross over 2 weken wou ik nog 1 keer diep gaan en wat extra wedstrijdritme opdoen. Met de kuiten was het wel al stukken beter dan tijdens de Corrida van Hannuit al waren de achillespezen nog steeds wat stijf. De weersomstandigheden waren opnieuw vrij goed, een 5-tal °C, weinig wind en gelukkig droog op dit glad parcours.
Omstreeks 10u30 stonden we met 2400 lopers klaar voor de start met een vrij sterk deelnemersveld. Ik kon me op de 2de rij zetten en was samen met Bertels vrij goed weg al werd er net als in Hannuit opnieuw zeer snel gestart. Na goed een km moest ik Bertels geleidelijk aan laten gaan maar deze keer liep ik, in tegenstelling tot Hannuit, wel van start tot finish in een mooi groepje ook al deed ik het meeste kopwerk. Ik kon de volledige wedstrijd km's rond de 3'30" draaien waar telkens moest afgeremd worden en terug opgetrokken. Technisch liep het ook terug beter en werd er minder 'geploft'. Uiteindelijk finishte ik als 34ste (4de M35+) in een eindtijd van 25'28" (volgens de organisatie zou de afstand 7,7 km zijn) maar laat het me op 7,3 km houden (3'29"/km). Met de basisconditie zit het heel goed al heb ik nog wat werk aan m'n snelheid de komende weken.
Zo sluit ik een zeer goed loopjaar af met 3400 km op de teller en een 25-tal wedstrijden met 17 podiumplaatsen. Verschillende PR's van 1500m tot 5000m, Vlaams zilver, Limburgs goud 4x 1500m, 7de plaats Brussels Ekiden, eindoverwinning Victors Cup (M35+) en een podiumplaats cross Tongeren waren m'n mooiste momenten van het jaar. Verder wens ik iedereen nog een gelukkig en gezond 2019 toe en dat de lopers en andere sportievelingen onder ons blessurevrij mogen blijven.
De laatste weken liep ik wat minder wedstrijden maar trainde ik wel vrij veel, met voornamelijk langere en tragere intervals. Afgelopen zaterdag trok ik naar de zeer sterk bezette corrida van Hannuit om eens te testen hoe het met de conditie gesteld was. Normaal liep ik afgelopen weekend een cross maar doordat m'n kuiten en achillespezen niet 100% ok waren, durfde ik dat risico niet te nemen. Omstreeks 19u45 stond ik samen met een 850-tal atleten klaar voor de 10,4 km (ook 5,2 km), enkel clubgenoot Bertels en Chris Wouters waren me bekend. Het was een vrij snel parcours over 4 rondes met telkens een passage door een overdekte hal waar ook de aankomst lag. De weersomstandigheden waren net als het parcours zeer gunstig met 5°C en slechts een matige bries. De start met al deze kleppers was razendsnel, ik probeerde zoveel mogelijk niet meegezogen te worden maar werd bijna verplicht om aan 3'10"/km te starten. Na de eerste passage door de aankomsthal, na zowat 500m, geraakte ik eindelijk in m'n eigen ritme. Wouters zag ik toen al niet meer, Bertels liep een 30-tal meter voor me uit. Ik probeerde nog het gat op Bertels toe te lopen maar na goed 1 km was de voorsprong al 50m en stond ik er voor de overige 9 km alleen voor. Hier ondervond ik al dat het alles behalve gesmeerd liep en besloot zo goed mogelijk tempo te houden zonder te forceren. Doordat de kuiten alles behalve soepel waren was het vooral de souplesse die ontbrak of noem het gerust ploffen (beperkte midvoetslanding). Tijdens het vervolg van de wedstrijd keek ik nooit op m'n uurwerk en probeerde het verval zoveel mogelijk te beperken. Bij aankomst was m'n verwondering groot dat ik toch nog vrij sterk finishte in 36'33" over 10,4 km oftewel 3'31"/km, slechts 4"/km boven m'n PR. Achteraf gezien was m'n test wel geslaagd, geen toptijd maar toch weer een stevige training in de benen en zonder kleerscheuren uit de strijd gekomen. Volgende test, de corrida van Leuven (8 km).
Ondertussen was het sinds de cross van Tongeren geleden dat ik nog een wedstrijd liep. Het weekend na Tongeren legde ik inspanningstesten af. Jan Olbrecht en m'n coach vertelden me echter dat ik 2 extra herstelweken moest nemen, dus vorig weekend geen cross in Vilvoorde voor mij. M'n VO2 max was wat gedaald, waarschijnlijk door het iets teveel lopen van wedstrijden. M'n Vla max was bij deze test wel veel beter waardoor m'n trainingstempo's toch met een 10-tal seconden mochten opgeschroeft worden.
Dit weekend mocht ik van m'n coach dan wel deelnemen aan een wedstrijd. Hiervoor trok ik met enkele trainingsmaten de grens over voor een wedstrijd in het Nederlandse Landgraaf waar tevens het Limburgs kampioenschap cross plaatsvond. De Kapellerbosloop had nochthans meer weg van een zware bosloop dan van een cross. Met spikes lopen was onmogelijk doordat er enkele geäsfalteerde stukken op het parcours lagen. Er moesten 4 rondes van 1725m afgelegd worden met een aanloopstrook van 300m. Dit betekende dus ook dat we 4x de steile beklimming naar de kapel voorgeschoteld kregen. Als je het mij vraagt toch één van de mooiste en veelzijdige parcours die ik ooit liep. De weersomstandigheden waren perfect om te crossen, een 10-tal graden, wat miezerregen en de nodige dosis wind.
Omstreeks 10u15 werden we met een 120-tal atleten op gang geschoten. De start was nogal hectisch maar ikzelf was vrij goed weg. Al snel zat ik in een groepje met een junior (die maar 3 rondes moesten) en trainingsmaat Brecht Nassen. De eerste ronde nam ik voor m'n rekening, de volgende ronde deed de junior het meeste kopwerk. Brecht volgde vrij gemakkelijk en zag dat wij het moeilijker kregen. Tijdens de 3de ronde nam Brecht over en leidde hij de junior knap naar zilver. Brecht en ik moesten nog een ronde en Brecht nam geleidelijk aan 20m op mij maar echt groter werd zijn voorsprong nooit. Brecht finishte uiteindelijk als 9de algemeen, ikzelf finishte enkele seconden later als 10de maar nam wel de overwinning in de M40+ categorie.
Achteraf was ik eerst niet echt tevreden over m'n wedstrijd omdat het gevoel nooit heel goed zat. De versnelling die ik in Tongeren tijdens de laatste ronde wel nog in de benen had, kwam er nooit uit. Mogelijk zaten de 3 herstelweken hier voor iets tussen al moet ik zeggen dat ik uit de nachtpost kwam en dan voelt om 10u15 wedstrijd lopen alsof je lichaam nog slaapt. Wanneer ik hoorde dat ik slechts een minuutje achter clubgenoot Max finishte, bleek dat ik nog zo slecht niet gelopen had.
Nu nog een week extra herstel, daarna de focus op het PK cross in Tongeren. Eerst loop ik nog enkele stratenlopen om het wedstrijdritme te behouden.
Gisteren werd er traditioneel in Tongeren het startschot gegeven van het LCC (Limburgse Cross Criterium). Meteen ook mijn eerste wedstrijd van het winterseizoen en meteen voor eigen club ADD. De crossen zijn voor mij deze winter geen echt doel. Ik zal er slechts enkele (max 6) lopen als doorgedreven trainingen. Het klassement LCC laat ik bijgevolg aan me voorbij gaan vermits ik ook enkele crossen in andere provincies zal lopen.
Maar gisteren kon ik me nog eens meten met m'n wekelijkse concurrenten (Clerinx, Jacobs, Stevens enz...). Omstreeks 15u15 werden we (juniors + masters -50) onder een stralend herfstzonnetje in gang geschoten. We moesten 5 rondes van ongeveer 1,5 km afleggen Ik startte vrij voorzichtig en passeerde pas als 10-12de in de eerste bocht. Na een eerste doorkomst was ik toch al opgeschoven tot een 8ste plaats en liep ik in het spoor van Stevens als 5de Master. Na 1,5 ronde passeerde ik Stevens en klampte hij nog even aan. Halfweg wedstrijd stond ik er alleen voor maar merkte dat ik een groepje van 4 atleten naderde. Het waren de eerste 3 juniors en master Put die momenteel voor een podiumplaats liep. Plots kreeg ik hoop dat een podiumplaats mogelijk was en kreeg ik vleugels. Op 1,5 ronde van de finish haalde ik een junior bij, ik liet deze meteen achter en maakte verder jacht op Put die me voelde komen. Net bij het ingaan van de laatste ronde kwam ik bij hem. Ik plaatste meteen een enorme versnelling van een 200m maar Put kraakte niet. De volgende 200m waar we schuin op de heuvels liepen werd er wat gerecupereerd maar bij het oplopen van de heuvel trok ik opnieuw vol door. Nog eens 200m later moest hij me uiteindelijk laten gaan. Door deze 2 fikse versnellingen kreeg ik nu plots ook nog de 2 eerste juniors in het vizier. Puur op adrenaline geraakte ik op 300m van de finish erbij. Net op dat moment begonnen deze 2 natuurlijk ook tegen mekaar te spurten maar ik gaf me niet gewonnen en mengde me tussen dit jonge geweld. Eén junior klopte me in de spurt, de andere speelde ik nog kwijt vlak voor het ingaan van de laatste bocht. Zo finishte ik uiteindelijk als 4de algemeen en als 3de master achter Willy en Segers in één van m'n beste en spannendste wedstrijden die ik ooit liep. Volgende wedstrijd: cross in Vilvoorde.
Vorige zondag stond ik voor het 12de jaar op rij aan de start van Dwars door Hasselt. Een koude, winderige editie werd het, met een gevoelstemperatuur van maar net boven het vriespunt. Ik liet het niet aan m'n hart komen en had er best wel zin in. Hasselt is zo'n wedstrijd waar niks moet en alles mag van de coach, lekker ontspannen lopen en hopelijk nog wat profiteren van de supercompensatie van het afgelopen zware zomerseizoen.
Omstreeks 14u werd het startschot gegeven. Na goed 100m zat ik al in het groepje waar ik hoorde te zitten met oa. Nassen, Beusen, Crommen, Steyfkens, Vossius en een atleet (Oostvogels) die ik niet kende. Nassen, Oostvogels en ikzelf deden het meeste kopwerk. We draaiden km's tussen de 3'25" en 3'30", de wind liet zich wel behoorlijk voelen. Na zowat 4 km zagen we dat Wolters in het groepje voor ons gelost werd. Het signaal voor Nassen om een tandje bij te steken, ik klampte aan want Wolters liep op dat moment als 1ste M40+. Eerst Crommen (nog in opbouw) en wat later Steyfkens ( M40+) moesten de rol lossen, daarna moesten ook Beusen en Vossius (M40+) passen. Nassen liep het gat op Wolters dicht en we gingen erop en erover waardoor ik nu als 1ste in m'n categorie liep. Nassen bleef nu vol doorgaan en bij km 7 moest ik ook de rol lossen. Het signaal voor Wolters en Oostvogels om samen terug op mij te jagen. Op goed 1 km van de finish hadden ze me terug te pakken en leek het op een spurt uit te draaien. Nassen liep ondertussen een 100-tal meter voor ons uit. Er werd naar mekaar gekeken en niemand nam nog echt over. We moesten wel opletten want Beusen en Vossius kwamen opnieuw korter. Net voor het ingaan van de laatste bocht zat ik perfect geplaatst om Wolters te kloppen, wat me ook lukte al scheelde het maar heel weinig. Oostvogels won de spurt maar ik won wel de strijd in m'n leeftijdscategorie voor Wolters en Vossius. Nassen (M55+) en Beusen (M35+) werden ook knap 1ste in hun categorie.
Uiteindelijk finishte ik zo als 12de in de algemene uitslag in een tijd van 34'32", net geen PR omdat het parcours wellicht een 200-tal meter korter was. Toch wel tevreden met dit resultaat vermits ik totaal niet gepiekt had naar deze wedstrijd. Komende zondag staat m'n eerste veldloop (LCC) op't programma, meteen voor m'n eigen club ADD in Tongeren.
Gisterenmiddag stond ik in Kortessem aan de start voor de laatste manche van de Victors Cup, de Kerkenloop. Een manche die ik nog moest meelopen om aan een minimum van 5 deelnames te geraken. Voor de eindzege in het klassement (M35+) ging het nog tussen Clerinx, Jacobs en mezelf. Clerinx haakte af wegens ziekte. Jacobs achter me houden zou volstaan om m'n eerste criterium ooit te winnen.
De weersomstandigheden waren nagenoeg perfect, een heerlijk herstzonnetje (18°C) en zo goed als geen wind. Ook het parcours was vrij snel met slechts enkele bochten en weinig hoogtemeters. Jammer dat ik in een overgangsperiode (zomer-winter) zit, anders was een nieuw PR op de weg misschien wel mogelijk geweest.
De laatste weken trainde ik dus vooral langere en tragere intervals om de VO2max terug omhoog te krijgen. Ik wist niet goed wat te verwachten van deze wedstrijd omdat het wedstrijdtempo-gevoel er toch wat uit was. Ik wist dat ik absoluut niet te snel mocht starten en dat deed ik ook niet. Samen met clubgenoot Bertels keken we vanop de 3de rij de kat uit de boom en geleidelijk aan raapten we onze concurrenten op. Zo kwamen we vrij snel aansluiten bij Jacobs, Stevens, Vernikov (1ste dame) en nog enkele andere atleten. Al vrij snel werd duidelijk dat alleen Jacobs z'n wagentje kon aanhangen. Bertels deed de eerste 3 km het meeste werk en hield het tempo vrij strak (3'25"/km). Jacobs kreeg het moeilijk en moest nog voor km-punt 2 eraf. Na zowat 3 km kregen we Adang in het vizier maar Bertels kreeg het lastiger. Ik nam over en maande hem aan om aan te klampen. Op km 4 zaten we op slechts 20m van Adang, Bertels moest de rol helaas lossen en ik schakelde nog een versnelling hoger. In geen tijd kwam ik bij Adang, maar aansluiten lukte ook hem niet. Ik deed er nog alles aan om ook Chris Wouters bij te halen maar strandde helaas op een 6-tal seconden van een 3de plaats algemeen. Ik werd wel 1ste M35+ in een mooie chrono van 17'14" over 5,1 km (3'23"/km oftewel een evenaring van m'n PR 5 km op de weg).
Volgende week loop ik sinds lang nog eens een 10 km-wedstrijd tijdens Dwars door Hasselt, daarna begint het crossseizoen.