Ondertussen was het sinds de cross van Tongeren geleden dat ik nog een wedstrijd liep. Het weekend na Tongeren legde ik inspanningstesten af. Jan Olbrecht en m'n coach vertelden me echter dat ik 2 extra herstelweken moest nemen, dus vorig weekend geen cross in Vilvoorde voor mij. M'n VO2 max was wat gedaald, waarschijnlijk door het iets teveel lopen van wedstrijden. M'n Vla max was bij deze test wel veel beter waardoor m'n trainingstempo's toch met een 10-tal seconden mochten opgeschroeft worden.
Dit weekend mocht ik van m'n coach dan wel deelnemen aan een wedstrijd. Hiervoor trok ik met enkele trainingsmaten de grens over voor een wedstrijd in het Nederlandse Landgraaf waar tevens het Limburgs kampioenschap cross plaatsvond. De Kapellerbosloop had nochthans meer weg van een zware bosloop dan van een cross. Met spikes lopen was onmogelijk doordat er enkele geäsfalteerde stukken op het parcours lagen. Er moesten 4 rondes van 1725m afgelegd worden met een aanloopstrook van 300m. Dit betekende dus ook dat we 4x de steile beklimming naar de kapel voorgeschoteld kregen. Als je het mij vraagt toch één van de mooiste en veelzijdige parcours die ik ooit liep. De weersomstandigheden waren perfect om te crossen, een 10-tal graden, wat miezerregen en de nodige dosis wind.
Omstreeks 10u15 werden we met een 120-tal atleten op gang geschoten. De start was nogal hectisch maar ikzelf was vrij goed weg. Al snel zat ik in een groepje met een junior (die maar 3 rondes moesten) en trainingsmaat Brecht Nassen. De eerste ronde nam ik voor m'n rekening, de volgende ronde deed de junior het meeste kopwerk. Brecht volgde vrij gemakkelijk en zag dat wij het moeilijker kregen. Tijdens de 3de ronde nam Brecht over en leidde hij de junior knap naar zilver. Brecht en ik moesten nog een ronde en Brecht nam geleidelijk aan 20m op mij maar echt groter werd zijn voorsprong nooit. Brecht finishte uiteindelijk als 9de algemeen, ikzelf finishte enkele seconden later als 10de maar nam wel de overwinning in de M40+ categorie.
Achteraf was ik eerst niet echt tevreden over m'n wedstrijd omdat het gevoel nooit heel goed zat. De versnelling die ik in Tongeren tijdens de laatste ronde wel nog in de benen had, kwam er nooit uit. Mogelijk zaten de 3 herstelweken hier voor iets tussen al moet ik zeggen dat ik uit de nachtpost kwam en dan voelt om 10u15 wedstrijd lopen alsof je lichaam nog slaapt. Wanneer ik hoorde dat ik slechts een minuutje achter clubgenoot Max finishte, bleek dat ik nog zo slecht niet gelopen had.
Nu nog een week extra herstel, daarna de focus op het PK cross in Tongeren. Eerst loop ik nog enkele stratenlopen om het wedstrijdritme te behouden.
Gisteren werd er traditioneel in Tongeren het startschot gegeven van het LCC (Limburgse Cross Criterium). Meteen ook mijn eerste wedstrijd van het winterseizoen en meteen voor eigen club ADD. De crossen zijn voor mij deze winter geen echt doel. Ik zal er slechts enkele (max 6) lopen als doorgedreven trainingen. Het klassement LCC laat ik bijgevolg aan me voorbij gaan vermits ik ook enkele crossen in andere provincies zal lopen.
Maar gisteren kon ik me nog eens meten met m'n wekelijkse concurrenten (Clerinx, Jacobs, Stevens enz...). Omstreeks 15u15 werden we (juniors + masters -50) onder een stralend herfstzonnetje in gang geschoten. We moesten 5 rondes van ongeveer 1,5 km afleggen Ik startte vrij voorzichtig en passeerde pas als 10-12de in de eerste bocht. Na een eerste doorkomst was ik toch al opgeschoven tot een 8ste plaats en liep ik in het spoor van Stevens als 5de Master. Na 1,5 ronde passeerde ik Stevens en klampte hij nog even aan. Halfweg wedstrijd stond ik er alleen voor maar merkte dat ik een groepje van 4 atleten naderde. Het waren de eerste 3 juniors en master Put die momenteel voor een podiumplaats liep. Plots kreeg ik hoop dat een podiumplaats mogelijk was en kreeg ik vleugels. Op 1,5 ronde van de finish haalde ik een junior bij, ik liet deze meteen achter en maakte verder jacht op Put die me voelde komen. Net bij het ingaan van de laatste ronde kwam ik bij hem. Ik plaatste meteen een enorme versnelling van een 200m maar Put kraakte niet. De volgende 200m waar we schuin op de heuvels liepen werd er wat gerecupereerd maar bij het oplopen van de heuvel trok ik opnieuw vol door. Nog eens 200m later moest hij me uiteindelijk laten gaan. Door deze 2 fikse versnellingen kreeg ik nu plots ook nog de 2 eerste juniors in het vizier. Puur op adrenaline geraakte ik op 300m van de finish erbij. Net op dat moment begonnen deze 2 natuurlijk ook tegen mekaar te spurten maar ik gaf me niet gewonnen en mengde me tussen dit jonge geweld. Eén junior klopte me in de spurt, de andere speelde ik nog kwijt vlak voor het ingaan van de laatste bocht. Zo finishte ik uiteindelijk als 4de algemeen en als 3de master achter Willy en Segers in één van m'n beste en spannendste wedstrijden die ik ooit liep. Volgende wedstrijd: cross in Vilvoorde.
Vorige zondag stond ik voor het 12de jaar op rij aan de start van Dwars door Hasselt. Een koude, winderige editie werd het, met een gevoelstemperatuur van maar net boven het vriespunt. Ik liet het niet aan m'n hart komen en had er best wel zin in. Hasselt is zo'n wedstrijd waar niks moet en alles mag van de coach, lekker ontspannen lopen en hopelijk nog wat profiteren van de supercompensatie van het afgelopen zware zomerseizoen.
Omstreeks 14u werd het startschot gegeven. Na goed 100m zat ik al in het groepje waar ik hoorde te zitten met oa. Nassen, Beusen, Crommen, Steyfkens, Vossius en een atleet (Oostvogels) die ik niet kende. Nassen, Oostvogels en ikzelf deden het meeste kopwerk. We draaiden km's tussen de 3'25" en 3'30", de wind liet zich wel behoorlijk voelen. Na zowat 4 km zagen we dat Wolters in het groepje voor ons gelost werd. Het signaal voor Nassen om een tandje bij te steken, ik klampte aan want Wolters liep op dat moment als 1ste M40+. Eerst Crommen (nog in opbouw) en wat later Steyfkens ( M40+) moesten de rol lossen, daarna moesten ook Beusen en Vossius (M40+) passen. Nassen liep het gat op Wolters dicht en we gingen erop en erover waardoor ik nu als 1ste in m'n categorie liep. Nassen bleef nu vol doorgaan en bij km 7 moest ik ook de rol lossen. Het signaal voor Wolters en Oostvogels om samen terug op mij te jagen. Op goed 1 km van de finish hadden ze me terug te pakken en leek het op een spurt uit te draaien. Nassen liep ondertussen een 100-tal meter voor ons uit. Er werd naar mekaar gekeken en niemand nam nog echt over. We moesten wel opletten want Beusen en Vossius kwamen opnieuw korter. Net voor het ingaan van de laatste bocht zat ik perfect geplaatst om Wolters te kloppen, wat me ook lukte al scheelde het maar heel weinig. Oostvogels won de spurt maar ik won wel de strijd in m'n leeftijdscategorie voor Wolters en Vossius. Nassen (M55+) en Beusen (M35+) werden ook knap 1ste in hun categorie.
Uiteindelijk finishte ik zo als 12de in de algemene uitslag in een tijd van 34'32", net geen PR omdat het parcours wellicht een 200-tal meter korter was. Toch wel tevreden met dit resultaat vermits ik totaal niet gepiekt had naar deze wedstrijd. Komende zondag staat m'n eerste veldloop (LCC) op't programma, meteen voor m'n eigen club ADD in Tongeren.
Gisterenmiddag stond ik in Kortessem aan de start voor de laatste manche van de Victors Cup, de Kerkenloop. Een manche die ik nog moest meelopen om aan een minimum van 5 deelnames te geraken. Voor de eindzege in het klassement (M35+) ging het nog tussen Clerinx, Jacobs en mezelf. Clerinx haakte af wegens ziekte. Jacobs achter me houden zou volstaan om m'n eerste criterium ooit te winnen.
De weersomstandigheden waren nagenoeg perfect, een heerlijk herstzonnetje (18°C) en zo goed als geen wind. Ook het parcours was vrij snel met slechts enkele bochten en weinig hoogtemeters. Jammer dat ik in een overgangsperiode (zomer-winter) zit, anders was een nieuw PR op de weg misschien wel mogelijk geweest.
De laatste weken trainde ik dus vooral langere en tragere intervals om de VO2max terug omhoog te krijgen. Ik wist niet goed wat te verwachten van deze wedstrijd omdat het wedstrijdtempo-gevoel er toch wat uit was. Ik wist dat ik absoluut niet te snel mocht starten en dat deed ik ook niet. Samen met clubgenoot Bertels keken we vanop de 3de rij de kat uit de boom en geleidelijk aan raapten we onze concurrenten op. Zo kwamen we vrij snel aansluiten bij Jacobs, Stevens, Vernikov (1ste dame) en nog enkele andere atleten. Al vrij snel werd duidelijk dat alleen Jacobs z'n wagentje kon aanhangen. Bertels deed de eerste 3 km het meeste werk en hield het tempo vrij strak (3'25"/km). Jacobs kreeg het moeilijk en moest nog voor km-punt 2 eraf. Na zowat 3 km kregen we Adang in het vizier maar Bertels kreeg het lastiger. Ik nam over en maande hem aan om aan te klampen. Op km 4 zaten we op slechts 20m van Adang, Bertels moest de rol helaas lossen en ik schakelde nog een versnelling hoger. In geen tijd kwam ik bij Adang, maar aansluiten lukte ook hem niet. Ik deed er nog alles aan om ook Chris Wouters bij te halen maar strandde helaas op een 6-tal seconden van een 3de plaats algemeen. Ik werd wel 1ste M35+ in een mooie chrono van 17'14" over 5,1 km (3'23"/km oftewel een evenaring van m'n PR 5 km op de weg).
Volgende week loop ik sinds lang nog eens een 10 km-wedstrijd tijdens Dwars door Hasselt, daarna begint het crossseizoen.
Vorig weekend stond ik niet aan de start van de Ambiorix Run maar werd ik, samen met Kenny Bertels, geselecteerd om 2 blessures in het Ekiden-team op te vangen. Samen met kleppers als Eeckhout, Hubrechts, Swennen en Max gingen we een aanval doen op het 13 jaar oude ADD-clubrecord (2u26'04") met hopelijk als kers op de taart een mooie top-10 plaats of een top-3 plaats in het clubklassement.
Voor diegene die nooit van deze Ekiden gehoord heeft: De Brussels Ekiden is de grootste aflossingsmarathon ter wereld waar meer dan 1000 teams van elk 6 lopers het in estafettevorm tegen mekaar opnemen. De tasuki (lint) moet in de aflossingszone op de piste van het Koning Boudewijnstadion doorgegeven worden. Lopers 1, 3 en 5 lopen ongeveer 5 km, lopers 2 en 4 lopen een dubbele ronde, de laatste loper neemt de laatste 7 km voor zijn rekening.
Vooraf hadden we uitgeteld dat iedereen minstens 3'27"/km moest lopen voor dat clubrecord. In principe als iedereen op zijn niveau presteerde moest dat mogelijk zijn al was het parcours alles behalve simpel. Met 2 keerpunten en enkele flinke kuitenbijters ertussen moesten we toch zeker gefocust blijven.
Onder een heerlijk herfstzonnetje werd de Ekiden om 13u net buiten het stadion op gang geschoten. Pieter Swennen en Gijs Hubrechts waren onze eerste lopers. Zowel Pieter over de 5 km als Gijs over de 10k deden het voortreffelijk met een gemiddelde tempo van 3'20"/km zowat. Als 3de loper kreeg ik de tasuki van Gijs. Ik startte de eerste 200m op de piste behoorlijk snel en moest al vanaf de eerste meters beginnen met dubbelen. De eerste 2 km liep het zeer vlot en ik voelde dat het tempo goed hoog lag. Tijdens de 3de km kreeg ik het wat lastiger, mede door de keerpunten en het vele dubbelen werd ik wat uit m'n ritme gehaald. Ik had ook nergens een richtpunt en wist op dat moment niet waar onze rechtstreekse concurrenten liepen. Km 4 verloor ik bergop ook wat teveel tijd naar mijn goesting. Gelukkig kon ik er nog een vrij sterke laatste 500m uitpitsen waardoor ik toch nog mooi de tasuki kon doorspelen aan Bram (Eeckhout). Ik klokte een gemiddelde van 3'25"/km zowat, een tempo waar ik op dit parcours en op het einde van m'n zomerseizoen toch wel op voorhand voor getekend had. Daarna was het dus de beurt aan Bram, momenteel in bloedvorm. Hij liep zijn 10 km onder de 3'12"/km oftewel onder de 32', zeer sterk! Bertels, momenteel pas op 90% door lang blessureleed, nam de volgende 5 km voor z'n rekening. Hij had het wat moeilijker met de vele tempowissels maar liep toch nog mooi 3'30"/km. Ruben Max was onze slotloper, hij kreeg als toetje nog een extra lus in het Park van Laken met veel draaien en keren. Desondanks liep hij nog een mooi gemiddelde van 3'25"/km over 7 km en bezorgde ons team een mooi nieuw clubrecord van 2'23'34" oftewel een verbetering van 2'30". Ons team eindigde zowaar als 7de in de algemene einduitslag en als 5de clubteam (VAL). Geslaagde dag en zeker voor herhaling vatbaar.
Volgende wedstrijden: Kerkenloop (5 km) en Dwars door Hasselt (10 km)
Vandaag stond er met de Vlaamse kampioenschappen voor Masters één van m'n grote doelen van het jaar op't programma. Vorig jaar in Kessel-Lo haalde ik er onverhoopt een bronzen medaille, vandaag in Merksem een nieuwe medaille halen zou mooi zijn maar vooral in de buurt van m'n PR (16'40") lopen was toch het doel. Om dit te realiseren moest ik wel vroeg uit de veren want de wedstrijd stond al gepland om 10u25. De temperatuur was prima (13°C), de wind stond wel behoorlijk, hopelijk vond ik het snel juiste groepje want anders zou een PR zeer moeilijk worden. Vooraf sprak ik samen met coach Schepers af om vrij stevig te starten want vorig jaar viel ik na 200m alleen en was het de ganse wedstrijd vechten tegen de wind.
Met een halfuurtje vertraging werden we omstreeks 11u op gang geschoten. De reeksen M35+, M40+ en M45+ zaten allemaal in dezelfde wedstrijd onderverdeeld, tijdens de wedstrijd wist ik dus niet in welke positie (M40+) dat ik liep. Ik opende zoals afgesproken vrij stevig in 75" en liep zowaar in 3de positie (algemeen), gevolgd door 2 atleten op een 10-tal meter van me. De eerste 2 atleten waren duidelijk een niveau sterker dan mij, na zowat 500m liet ik me uitzakken tot de 2 atleten achter me. We spraken af om samen te werken voor een chrono rond 16'30"-16'40", eindelijk leek het ideale scenario voor mij in de maak. Na 600m nam 1 atleet over en deed de volgende 2000m het kopwerk. Doorkomst na 1000m in 3'15" oftewel 5" onder het PR-schema. Ook de volgende 1000m (3'19") perfect op schema oftewel 6" onder PR-schema. Daarna was het terug mijn beurt en ik nam de volgende 1000m (3'22") voor mijn rekening, doorkomst 3000m in 9'55" zowat. De volgende 1000m werd er wat naar mekaar gekeken maar die 3de atleet weigerde elke medewerking. Km 4 was bijgevolg de traagste (3'25") en waren we onze bonus kwijtgespeeld. Bij het ingaan van de laatste km maande coach mij aan om een versnelling te plaatsen en ik nam snel 20m, de 'meewerkende' atleet kraakte, de andere pikte terug aan en liep vrij snel 20m bij mij weg. Ik deed er nog alles aan om terug korter te komen maar het gat bleef tot aan de finish een 20-tal meter. Ik finishte uiteindelijk als 4de algemeen en als 2de M40+ in een nieuw PR van 16'34.70 (laatste km 3'14").
Een mooie zilveren medaille op het Vlaams kampioenschap en Limburgs goud met een nieuw PR op de koop toe. Ik kan zeggen dat ik m'n pisteseizoen in schoonheid afsluit en dat m'n tragere tempo's tijdens training en duurlopen hun doel niet gemist hebben. Good job coach Schepers!!! Ook nog een pluim voor m'n osteopaat Dereere Tom die me haast pijnloos door de zomer gekregen heeft.
Volgende grote doelen zijn het PK cross en de Venloop (21,1 km), volgende wedstrijd de Brussels Ekiden (aflossingsmarathon).
