Na enkele weken zonder wedstrijden stond ik vandaag aan de start van de eerste Bokrijk Run. Een mooie maar zware wedstrijd door het openluchtmuseum en de bossen van het domein Bokrijk. Het was wel geen snel parcours vanwege het bochtenwerk en de vele onverharde, gladde stroken. De weersomstandigheden waren vrij goed: weinig wind, geen regen meer (na het startschot), het was wel maar slechts 6 °C.
Met de kleine ongemakken (rug, achilles) van de laatste weken ging het ook terug beter, wel had ik sinds woensdag een lichte keelontsteking. Gelukkig geen koorts waardoor ik toch besloot om te starten. Aan de start heel wat bekende en sterke atleten, zolang mogelijk meegaan met m'n gekende concurrenten en zien waar het schip zou stranden was het plan.
Omstreeks 14u werden we op gang geschoten. We waren vrij snel weg en de eerste km klokten we met een groepje van een 6-tal atleten af in 3'23". Veel te snel voor mij, zeker op dit parcours, maar ik wist dat deze mannen dit ook niet volhielden. Ondertussen waren de eerste 3 atleten er al vandoor. Na zowat 2 km moest ik samen met Maris en De Rooy een klein gaatje laten op het trio Wouters, Van Marcke en Michielsen. Het tempo was ondertussen gezakt tot 3'40" maar het gat bleef lange tijd slechts een kleine 100m. Halfweg wedstrijd kregen Maris, De Rooy het lastiger en moest ik het gat alleen proberen kleiner te maken wat niet echt lukte. Na zowat 7 km werden we bijgehaald door oriëntatieloper Oeyen. Hij deed meteen het kopwerk in onze groep en het tempo ging terug richting de 3'35". Maris en De Rooy kregen het lastig en moesten even later lossen. Ik klampte aan maar kreeg het ook lastiger maar beet door tot aan de finish waar ik Oeyen nog net kon kloppen in de eindspurt.
Zo werd ik uiteindelijk 7de over 500 deelnemers van de chronorun. Eindtijd 33'31" over 9,2 km maar dat speelde op dit parcours eigenlijk geen rol. Voornaamste is dat ik een goed gevoel overhoud aan deze wedstrijd en dat m'n rug al veel beter aanvoelde dan tijdens Dwars door Hasselt.
Vandaag stond ik voor het elfde jaar op rij aan de start van Dwars door Hasselt. Elk jaar was Hasselt 'het' grote doel en elk jaar presteerde ik vrij sterk in Hasselt. Deze keer werd het echter een ietwat andere wedstrijd. Geen echt doel omdat ik een vrij lange en zware zomer op de piste achter de rug heb. Hierdoor viel Hasselt dit jaar achter een rustperiode en wist ik niet goed wat te verwachten vandaag. Ook m'n overbelaste stijve onderrug waar ik al enkele weken over klaag, is nog steeds niet soepel. Afwachten hoe het zou draaien maar ik had er vooraf geen goed oog in. De weersomstandigheden zijn meestal vrij goed in Hasselt en dat was vandaag niet anders. Al werden we tijdens de opwarming wel getrakteerd op een kleine wolkbreuk. Eens plaatsgenomen aan de start was het gestopt met regenen, de wind stond wel wat en met een 14-tal graden was de temperatuur wel ok.
Omstreeks 14u30 werden we met bijna 3000 lopers op gang geschoten. Ik hield me de eerste km vrij goed in en passeerde in 3'21". Samen met ploegmaat Max en enkele andere atleten liepen we de volgende km's aan 3'30" zowat. Na een 3-tal km liet ik Max geleidelijk gaan en zocht ik m'n eigen tempo. Ik voelde hier al dat het geen toptijd zou worden en besloot km's van 3'35" te malen. Tot km 6 liep ik alleen. Gelukkig kwamen ploegmaat Vandebosch (net uit blessure) en Beusen tot bij me waardoor ik tot aan de finish kon aansluiten. Zo kon ik toch nog het tempo er enigszins inhouden. Ik finishte uiteindelijk in een nog vrij degelijke tijd van 34'54" (gps 9,8km) als 19de algemeen en 1ste M40+. Geen supertijd maar gezien de omstandigheden nog wel vrij tevreden. Volgende doel: rug terug soepel krijgen en dan mogelijk de 5 km tijdens de 6-kerkenloop aanstaande zondag in Kortessem.
Zaterdagvoormiddag tijdens het kampioenschap van Vlaanderen in Kessel-Lo kreeg ik m'n laatste kans van het pisteseizoen om m'n PR op de 5000m nog wat scherper te stellen. De conditie was er, de omstandigheden waren bijna perfect (13°C met klein beetje wind). Ik had er vooraf echt vertrouwen in om m'n PR van 16'55" te verbreken, de vraag was alleen met hoeveel seconden. Ik sprak samen met de coach af om rondjes 80" te lopen (16'40") en ik zou proberen aan dit tempo eindelijk eens in een goed groepje te vallen. Bij de start zag ik enkele bekende atleten (Rens, Binnemans) van ongeveer mijn niveau, al wist ik dat zij redelijk hard konden starten. Omstreeks 10u30 werden we op gang geschoten en vrij snel was het duidelijk dat ik met deze 2 atleten mee moest, om weeral niet alleen te vallen. Doorkomst 400m (77") en bij de 800m al 6" harder dan m'n schema, maar wat moest ik anders? Vanaf hier liet ik een gat vallen want dit ging me te snel. In principe mocht dat hier 'nog' niet gebeuren. Dit tempo moest ik normaal zeker 3000m aankunnen ware het niet dat ik gewoon niet meer fris genoeg zat. M'n onderrug was al enkele dagen wat stijf, niet dramatisch maar ik voelde al vanaf 400m dat ik te weinig kracht kon ontwikkelen om technisch te blijven lopen. Twee weken geleden in Luik was tijdens m'n mindere 3000m al een teken aan de wand. Ik trainde de laatste 2 weken al wat met de rem op en maakte wat minder kilometers maar het mocht niet zijn. Ik viel dus opnieuw alleen en vanaf toen was het nog 10 rondjes een lijdensweg. Ik deed er echt alles aan om het tempo er min of meer in te houden maar al snel zat ik boven PR-schema. Nochtans bleef het gat tussen die 2 mannen en mij een kleine 100m. Na 3000m passeerde ik in 10'10", 10" te traag en ik wist dat ik nog flink gas mocht geven om zelfs onder de 17' te geraken. Op het moment dat ik besefte dat zelfs dat niet meer ging lukken, begon het mentale ook nog mee te spelen natuurlijk. Gelukkig zag ik voor mij Binnemans de voorlaatste ronde uitstappen (jammer voor Koen), wat m'n medaillekans deed toenemen en ik toch weer ff een beter moment kende. Tijdens m'n laatste ronde probeerde ik er nog een lap op te geven, maar zelfs dat lukte niet meer. M'n plaats stond toen toch al vast en de eindtijd had toen al minder belang. Door het uitvallen van Koen behaalde ik zowaar brons op een kampioenschap M40+, al vond ik dit maar een magere troost met een eindtijd van 17'10". Het eerste uur was ik erg ontgoocheld maar al snel draaide ik de knop om en mag ik toch terugkijken op een prima zomer. Allereerst geen blessures gehad en vooral qua trainingstijden een grote stap gezet. Dan PR's op 1500m, 3000m en 2x de 5000. Ook nog Limburgs kampioen (clubrecord) 4x 1500 masters en brons Vlaams, goud Limburgs 5000m (M40+). Slechtste prestatie was het BK 10 km op de weg in Lokeren (opgave). Nu heb ik een rustperiode van een 2-tal weken. Hopelijk is m'n rug tegen dan volledig hersteld en kan ik er tijdens DDH er meteen al een lap op geven met misschien nog een kleine supercompensatie.
Gisteren stond in Naimette (Luik) al m'n 11de wedstrijd in evenveel weken op het programma, waarvan de 8ste op de piste. Nooit eerder kon ik zo een mooie reeks na mekaar lopen zonder een blessure op te lopen. Elke keer een nieuw PR lopen is moeilijk maar toch wou ik terug in de buurt van die 9'40" lopen. De conditie is prima en op training loop ik zeer goede intervallen met tempo's van onder de 3'00"/km, dus waarom niet? Toch was het gisteren niet echt om dat PR te doen, ik liep die wedstrijd in de eerste plaats als laatste trainingsprikkel voor m'n 5000m over 2 weken tijdens het Vlaams Kampioenschap in Kessel-Lo. Daar wil ik wel nog een laatste keer voluit gaan om m'n PR op de 5000m nog wat te verbeteren. Over de wedstrijd gisteren kan ik eigenlijk vrij kort zijn. Geen nieuw PR, verre van zelfs. De eerste 800m liep ik nog op schema 9'35" maar vanaf dan was het verval te groot. Ik liep weer volledig alleen te vechten tegen de toch wel vrij strakke wind. Toch wil ik niet alles hierop steken, ik was gewoon niet goed genoeg. De benen liepen veel te snel vol en dan is het natuurlijk nog 2000m eindeloos harken. Ik kon nog net afklokken onder de 10' maar de opeenvolging van zoveel wedstrijden begint z'n tol te eisen, zowel fysiek als mentaal. Nu is het zaak om 2 weken de batterijen wat op te laden door m'n intervallen slechts op 80% te lopen en de laatste week m'n km's flink terug te schroeven. Hopelijk kan ik over 2 weken nog één keer knallen met frisse benen om het pisteseizoen af te sluiten met een mooi PR 5000m. Daarna neem ik 2 weken relatieve rust, in Hasselt maak ik m'n wederoptreden op de weg.
Gisterennamiddag liep ik een thuiswedstrijd voor eigen club ADD in Diepenbeek. Ik werd er geselecteerd voor de 4x 1500m Masters op het provinciaal kampioenschap estafetten. Samen in een sterk team met oa. Christophe Stevens, Luc Nassen en Patrick Vandebosch moesten we vooral strijden met ATLA (Buntinx, Claesen, Clerinx en Heemskerk) voor het goud.
Christophe deed het als onervaren startloper voortreffelijk en verloor slechts een handvol seconden tegen 800m-specialist Buntinx. Ikzelf nam als 2de de stok over en kon vrij snel het gat dichten met Claesen. Na mijn beurt had ik het gat vergroot tot zowat 100m. Nu was het de beurt aan de 2 ervaren rotten Nassen en Vandebosch om het gat te behouden t.o.v. het 15 jaar jongere geweld Clerinx en Heemskerk. Onze 2 kleppers deden dat met bravoure. Het gat werd nooit kleiner en bij de aankomst kon Vandebosch nog vrij makkelijk finishen in een nieuw clubrecord van 18'15" (M35+).
Achteraf natuurlijk iedereen tevreden met goud alsook onze teamcoach Gilbert Simal, die de ploegen perfect samenstelde. Zo blijf ik de goede resultaten opstapelen, hopelijk trek ik deze lijn nog door tot op het Vlaams kampioenschap Masters eind september (5000m). Twee weken eerder loop ik nog een 3000m in Luik, daarna zit het pisteseizoen met 9 stuks erop.
Afgelopen weekend stonden er zowaar 2 wedstrijden op het menu. Zaterdagavond trok ik naar Kessel-Lo voor een 3000m op de piste, zondagnamiddag nam ik deel aan een stratenloop in Gotem over 10 km. Nooit eerder liep ik 2 wedstrijden in één weekend, ik was wel benieuwd hoe ik dit zou verteren.
De voornaamste wedstrijd was Kessel-Lo, één die al 2 maanden in het rood omcirkeld was. Daar moest en zou ik m'n PR op de 3000m (9'55") eindelijk wat scherper stellen. Ik nam afgelopen week voldoende rust en herstel om met frisse benen aan de start te staan.
Omstreeks 22u30 zetten we ons met een 15-tal atleten klaar aan de start. De wind was gelukkig goed gaan liggen, de weergoden waren me eindelijk nog eens goedgezind. Vooraf sprak ik met m'n coach af om deze keer zeker niet te snel te starten en om een zo vlak mogelijke race te lopen. Tempo 3'15" was het opzet, dit doortrekken zou me sowieso een mooi PR opleveren.
Vanaf het startschot zat ik meteen middenin een schoon groepje, dan moet je ff mee ook al blijkt dit na 1 ronde te snel te zijn. Doorkomst 400m in 75" was tikkeltje te snel maar al veel beter dan vorige week in Mol waar ik rondje 70" klokte. Er werd vrij goed samengewerkt en na doorkomst 1000m liepen we 3'13" en waren we nog met 4 atleten. Tijdens de 2de 1000m hadden we het iets moeilijker en liep er 1 atleet bij ons weg. Vanaf hier kreeg ik het meeste werk voorgeschoteld maar al bij al kon ik de schade beperken, 2de 1000m in 3'18" oftewel doorkomst 2000m in 6'31" (maar 3 seconden trager dan vorige week m'n eindtijd in Mol). Vanaf hier wist ik wel dat er een PR zat aan te komen want het draaide nog steeds vrij goed. Tijdens de laatste 600m kwam ik terug korter op die eerder weggelopen atleet en bij het ingaan van de laatste ronde gingen we erover. Ondertussen hing er wel nog steeds 1 andere atleet achter me die me tijdens de laatste 100m nog probeerde voorbij te steken. In een mm-spurt kon ik hem nog net afhouden en liep ik over de finish als 10de in een mooi nieuw PR van 9'42" (laatste km nog in 3'11" dankzij goede eindspurt, om maar te zeggen hoe belangrijk het is om niet alleen te vallen)
Achteraf waren de coach en ikzelf natuurlijk heel tevreden, de vele pistewedstrijden en intervaltrainingen wierpen eindelijk hun vruchten af.
Zowat 18u later stond ik alweer aan de start in Gotem. M'n weekend was na Kessel-Lo natuurlijk al geslaagd. Toch hoopte ik er nog een mooie wedstrijd van te maken ook al was de focus er een stuk minder. Opnieuw mochten we niet klagen over het weer, al stond er wel wat meer wind dan zaterdagavond. Eerst moest er net als vorig jaar een aanloopronde van 1 km gelopen worden met een keerpunt na 500m om dan terug vanaf de start nog 3 grote rondes van 3 km te lopen.
Er werd vrij stevig gestart en bij het keerpunt van 500m stuurde de voorfietser ons nog 200m verder tot bij het keerpunt van de eerder gelopen speedrun. Ik liep net achter de kopgroep van 5 atleten, toen achter me opeens werd geroepen dat we moesten terugdraaien. Ineens liepen we in zowat 50ste positie met m'n voornaamste concurrenten enkele honderden meters voor me. De volgende km was het zowat grommelen op alles en iedereen maar gaandeweg herpakte ik me en begon ik met een ware inhaalrace. Pas tijdens het ingaan van de laatste ronde kreeg ik zicht op m'n concurrenten. Ik gaf er nog een lap op en kon ze nog bijna allemaal bijhalen. Uiteindelijk finishte is als 6de algemeen (eigenlijk 5de want 1 loper liep minder afstand) als 2de master (35+). Achteraf was ik toch wel tevreden over deze wedstrijd, jammer van de vergissing maar zoiets kan nu eenmaal gebeuren.
