Even genieten van dat mooie weer. We hebben daarom een uitstapje gemaakt naar domein Bovy. We zijn in het kabouterbos geweest. Kobe vond dit eerst maar niets (denk dat hij wat bang had van de kabouters), maar niet lang en hij ging al op zoek naar nieuwe kabouters! Hij was niet bij te houden. Nadien even naar de diertjes kijken en spelen in de speeltuin. Lekkere poffertjes smullen vond Kobe fantastisch!!!
Je kan dus wel geloven dat onze bengels doodmoe waren van ons uitstapje. Toch schattig als je ze dan 's avonds in bedje ziet liggen slapen met een mooie kleur op hun wangetjes van de buitenlucht Want ook Sybe vond de kaboutertjes fijn!
Amaai! Wat is dit lang geleden. Met twee kleine kindjes heb je echt de handen vol. Maar het nieuwe schooljaar is gestart en ik heb toch wel weer wat te vertellen over die kids van mij.
Kobe zit nu in het eerste kleuterklasje bij juf Christel en juf Lieselotte (op vrijdag). Hij gaat enorm graag naar school. Ik wilde hem de eerste week niet laten eten in school (want was zelf maandag en dinsdag thuis onder de middag en donderdag en vrijdag zou Bart thuis zijn), maar ze hadden me aangeraden om dat toch maar te doen. Hij moet trouwens vanaf de tweede week toch blijven eten. Ik maakte me natuurlijk meer zorgen dan Kobe zelf, want hij gaat enorm graag zijn boterhammetjes opeten in de eetzaal. Gisteren kwam hij thuis met een kartonnetje waar twee liedjes aan bevestigd waren. Dit was bedoeld om thuis tegen de muur te hangen en dan kunnen we daar telkens hij een nieuw liedje of versje leert op school, dat er bij hangen. Hij kwam dus thuis met de liedjes en liep dadelijk naar de piano en begon op de toetsen te duwen en tegelijkertijd zong hij zijn liedje (echt schattig). Op het moment zijn we hier thuis dat liedje echt beu gehoord, want hij zingt het voordurend (en ja, regelmatig met de begeleiding van de piano erbij ) Ook de zwemlessen van Kobe zijn weer gestart. Hij zit nu bij de kleutertjes en moet nu zonder mama of papa in het zwembad! Ook hier maakte ik mij meer zorgen dan Kobe. Het leek zelfs of hij liever zonder mama en papa ging zwemmen! Kobe is ook droog sinds 1 juli en een weekje later ook 's nachts. Heb me daar lang zorgen in gemaakt. Hij ging wel af en toe op het potje (maar enkel wanneer ik hem dat vroeg). En wanneer hij dan in zijn broek plaste vond hij dat helemaal niet erg. Maar nu is hij toch eindelijk droog.
Sybe is ondertussen al 9 maanden en een flinke kerel. Ben gisteren met hem naar kind en gezin geweest. De weegschaal gaf het getal 11,240 kg en hij is 72 cm groot! Heb even vergeleken met Kobe (toen hij 9 maanden was) en Kobe was 71,5 cm en woog 9,060 kg. Het is dus echt een dikzakje . Maar hij kan dan ook supergoed eten (en gelukkig maar). Sybe probeert ook te kruipen alleen krijgt hij zijn versnelling maar niet in vooruit . Zitten kan hij al zonder steun. Ook met hem ben ik nu met zwemlessen begonnen (babyzwemmen). We hebben vorige maandag de eerste watergewenning gehad. In het begin was hij héél rustig en keek vooral naar de andere baby's, maar eens hij doorhad dat je kon spetteren met het water was hij niet meer tegen te houden!
Oei oei oei, wat lang geleden dat ik nog iets over onze twee kapoenen heb verteld! Maar het is dan ook enorm druk met zo'n twee bengels in huis. Vandaag ben ik Kobe van school gaan halen (en hij gaat ondertussen al volledige dagen naar school!) en hij had Jules bij. Jules is de klaspop. Hij mag ieder weekend bij een ander kindje blijven logeren en deze keer dus bij Kobe Jules heeft een eigen koffertje bij met kleedjes in en een boekje en een teddybeer. Ook moet je een soort dagboek bijhouden met wat Jules allemaal bij jou thuis doet. Daarstraks wilde ik frietjes halen en Kobe ging samen met Jules mee en ik wilde gewoon die pop meenemen, maar nee hoor! Kobe riep: "mama, Jules zijn jasje aan!". (domme mama hoe kon ik dat nu vergeten Ook voor het slapengaan moest Jules zijn pyama aandoen. En in de auto moet de gordel om! Hij liet Jules ook heel fier zien aan zijn broer (zie foto).
Nog twee weken ongeveer en Kobe wordt 3 jaar. Moeke heeft hem al geleerd wat je moet doen als je jarig bent en dat vertelt hij mij nog dagelijks. " mama" zegt hij dan "Kobe wordt drie jaar" en dan begint hij te zingen van: "lang zal je leven..." en dan doet hij net of hij kaarsjes uitblaast en dan zegt hij enthousiast: "en nu veel pakjes opendoen!"
Sybe is echt een dikkertje geworden. Hij weegt nu al bijna 7 kilo (dat is ongeveer 1 kilo meer dan wat Kobe rond die leeftijd woog!). Hij begint nu ook beter door te slapen 's nachts. Hij kan ook al schattig lachen en begint te kazelen (echt lief!) Op 2 maart is Sybe gedoopt. Het was een leuk feestje! En wat was Sybe knap (zie maar op de foto!) Ook is de babyborrel achter de rug (deze was op 27 januari). Het was een zéér leuke, maar drukke dag. Bijna iedereen is geweest (en dat was een hele hoop).
Met 2 bengels is er weinig tijd over om deze blog te onderhouden. Maar nu liggen ze beiden te slapen en heb ik weer een gaatje vrij
Ik ben van gisteren terug uit het ziekenhuis met Sybe. Sybe sukkelt al wat langer met zijn luchtwegen. Ik was met hem al eens naar de kinderarst geweest, maar het werd nu steeds erger. Daarom was het beter dat hij een paar dagen het ziekenhuis inging. Hij heeft daar dan de juiste medicatie en verzorging gekregen. Hij is nu echt al veel beter. Vrijdag moeten we dan weer op controle en hopelijk is hij dan genezen.
Kobe gaat echt wel graag naar school nu. Je merkt ook aan zijn gedrag (manier van spelen ) dat hij veel met andere kinderen speelt. Tijdens zijn spel thuis komen er nu ook regelmatig andere namen van zijn klas naar boven. Vorige week heeft hij in zijn klasje gewerkt rond het thema 'postbode'. Zo hadden ze bijvoorbeeld een brievenbus gemaakt van een schoendoos. Nu wil hij niets liever dan daar briefjes in steken. Ook hadden ze in de klas een kaartje gemaakt dat dan via de post werd opgestuurd en hier thuis aankwam (echt wel leuk).
Jaja, net geen Sinterklaas geschenk. Maar op 5 december was het dan zover. Om 16u00 maak ik Bart wakker, want mijn water is gebroken. Net zoals bij Kobe heeft Bart normaal morgendpost (ik ben dus blij dat hij nog niet vertrokken is naar zijn werk). Even klopt mijn hartje snel, want nu is het zover!!! Moeke opbellen, want er moet toch iemand op Kobe letten. Na ongeveer een halfuurtje is moeke dan hier (ondertussen heb wij alles in de auto geladen). Rond 5u komen wij dan aan op de spoed. In de arbeidskamer aangekomen is het dan maar afwachten. Rond 8u00 gaan ze dan stilaan de weeën opwekken. Na ongeveer een 5-tal weeën gehad te hebben besluit ik toch maar een epidurale te vragen, want ik weet van bij Kobe dat het snel kan gaan. Maar oei!! De volgend wee die komt is al een perswee! Niet te geloven van 5cm opening onmiddellijk over naar 10cm! Dus weer geen tijd meer voor de epidurale, maar onmiddellijk naar de verloskamer. Even denk ik dat ik niet meer op de verlostafel geraak en Sybe gewoon in het bed geboren wordt. Maar na veel gesukkel ben ik dan toch op die verlostafel geraakt. Na ongeveer 5 keer persen is Sybe er dan!!! We zijn dan 9u46. Hij weegt 2 880gram en is 50cm groot. Het gewicht was dus goed en hij moest niet meer in de couveuse (want ik was immers nog net geen 37 weken zwanger).
Kobe is ook heel fier met zijn kleine broer. We hadden van hem eerder een jaloerse reactie verwacht. Maar wanneer hij Sybe dan mag vasthouden geeft hij aan zijn broer knuffels en kusjes. Wanneer hij de dag erop weer op bezoek komt, is het eerste wat hij wil doen Sybe pakken. Ook thuis is hij heel bezorgd om zijn broer, maar hij komt nu ook nog meer knuffelen bij mama en papa als Sybe slaapt. Gisteren mocht Kobe dan suikerbonen mee naar school nemen. Ook had hij een fotootje van hem met Sybe mee om aan de juffrouw te laten zien. Hij was echt wel fier dat hij die foto mocht meenemen. Dus hij ging die dag héél graag naar school. En ook vandaag ging hij zonder problemen naar school. Van de juffrouw en zijn klasgenootje heeft hij een zelfgemaakt kaartje gekregen (wat echt wel leuk was)!!!
Niet te geloven wat een weekje het geweest is. Dinsdag bleef Kobe bij moeke slapen en natuurlijk is hij daar 's snachts wakker geworden. Hij zei dat hij pijn had aan zijn oortje. Maar vorige zaterdag is Kobe in pretland gevallen en had hij een blauw ook en een dik oor (dus ik dacht dat hij daarom pijn had aan zijn oortje). Woensdagavond kreeg Kobe dan ook koorts en heb dan toch maar de dokter van wacht gebeld en wat bleek: Kobe had WEER een oorontsteking. De dokter zag blaasjes aan de buitenkant van zijn trommelvlies. Maar wanneer Kobe zaterdagmorgend opstond en ik zijn pyama uitdeed schrok ik toch wel even. Zijn hele buik en rugje stonden vol met vlekjes en blaasjes!!! Dit verklaarde dus de blaasjes in zijn oor (GEEN oorontsteking, maar WATERPOKKEN). Dus ocharme hij ziet er nu uit. Een blauw oog en zijn gezicht vol rode stipjes (want tegen de middag had hij er héél wat op zijn gezicht gekregen)!
Ondertussen is Bart deze week geopereerd aan zijn dijbeen. Hij heeft daar een ontstoken klier laten wegnemen. Dit moet nu nog verder onderzocht worden. Woensdag moet hij terug op controle en weet hij meer.
Ik ben ook op controle geweest bij de huisarts en alles was in orde. Buiten dat mijn bloeddruk nog steeds te laag is en ik moet rusten (maar dit was niks nieuws).
Kobe is vandaag voor de eerste keer naar school geweest. Het was toch een beetje raar om hem daar achter te laten hoor! Ik dacht dat ik het daar niet moeilijk mee zou hebben, maar ik moest toch even slikken toen ik hem daar aan de hand van de juf zag meegaan naar zijn klasje. Hij keek me zo triestig aan De dag wilde maar niet vooruit gaan. Het duurde een eeuwigheid voor het 12u15 was. Wanneer we hem dan 's middags gingen halen en hij achter het venster stond was hij blij van ons te zien. Maar het belsignaal was nog niet geweest en dus mocht hij nog niet komen en dat vond hij helemaal niet zo leuk (en daar kwamen de tranen dan!) Ben nieuwsgierig voor morgen, want nu weet hij wat dat is om naar schooltje te moeten. Hij zal waarschijnlijk al beseffen als we daar aankomen dat we hem gaan achterlaten (hou mijn hart al vast).
Met de baby is het minder goed. Op de laatste controle bleek dat ik al 1cm opening had (en ben nog maar 32 weken). Dus nu moet ik het rustig aan doen (niet dat ik dat zo erg vind hoor!). Dus gedaan met lesgeven en nog wat genieten van mijn zwangerschap thuis (hoop alleen dat me dat niet begint te vervelen na een tijdje). De baby zou toch nog minstens vijf weken in mijn buik moeten blijven . We zijn dan toch maar volop in actie geschoten om wat baby kleedjes te wassen enzo (eigenlijk vooral moeke). Thuis hebben we het wiegje ook al ongeveer klaarstaan (alleen de bekleding nog).
We hebben zo'n twee weken geleden onze derde echo gehad. Het was toch weer spannend. En hoe schattig om die baby al zo te kunnen zien. Hij was enorm aan het bewegen, vooral met het mondje (echt lief).
Kobe is vorige week ziek geweest (een oorontsteking), maar is gelukkig nu al veel beter. We zijn met hem voor de eerste keer naar het kleuterklasje geweest om hem in te schrijven. Ik denk wel dat hij zich daar gaat amuseren hoor! Die gaat zijn mama en papa daar niet missen Woensdag (5november) breng ik hem dan voor de eerste keer naar school (ben eens nieuwsgierig). Hij is alleszins héél fier met zijn boekentas van cars. Over zijn eerste schooldag ga ik zeker nog iets schrijven op de blog volgende keer.
Jaja, wat is het een tijdje geleden hé! Maar mama heeft het zo druk met haar werk dat er niet veel tijd overblijft om de blog aan te vullen. Maar er is ondertussen toch weer heel wat gebeurt. Kobe slaap als een flinke jongen in het grote bed. (zie foto) Het is eigenlijk heel gemakkelijk gegaan en is er niet 1 keer uitgevallen. Alleen het plassen op het potje verloopt niet naar mama's wens. Hij gaat wel flink op zijn potje al je het hem vraagt, maar hij komt niet zelf vragen om op het potje te gaan. En als mama dan te lang wacht met het te vragen dan plast hij gewoon in zijn broek. Hij vindt het dan niet erg om met een natte broek rond te lopen Zijn mondje staat ook niet meer stil (hij heeft eigenlijk op korte tijd heel wat woorden bij geleerd). En zingen gaat hem ook niet slecht af (misschien wil hij wel bij mama in het koor komen zingen) Hij kweelt Bob de Bouwer mee van voor tot achter!!! En wij moeten dan maar zeker 10 keer na elkaar meeluisteren (en zingen) in de auto.
Vandaag ben ik ook gaan kijken voor suikerbonen. Ga ze waarschijnlijk zelf maken (zo heb ik er wat plezier aan). Maar we gaan natuurlijk eerst wat uit proberen. Dus heb vandaag wat materiaal meegebracht om een proefje te maken. Nu alleen nog wat tijd vinden om dat proefje te maken. Gelukkig zijn het nog maar 4 weken voor het herfstvakantie is. Hopelijk heb ik dan tijd om er aan te werken. De zin om er aan te beginnen is er allesinds. 18 oktober hebben we onze 3de en laatste echo (kijk er al enorm naar uit). Zal jullie zeker een fotootje laten zien en er dan meer over vertellen.
Onze vakantie naar Maredsous is een beetje tegengevallen. We zijn eerder dan voorzien naar huis gekomen. Kobe was echt nog veel te klein om daar een ganse week te kunnen blijven. Maar de twee dagen dat we er geweest zijn is het toch wel leuk geweest (vooral voor Kobe). Hij heeft er zich zeker geamuseerd. Maar het was vermoeiend voor mij. Vooral omdat de kamer op de tweede verdieping lag. En aanschuiven aan een buffet is met Kobe ook niet zo simpel. Gelukkig vond moeke het fijn om de vakantie met nichtje astrid verder te zetten.
Gisteren hebben we een uitstap gemaakt naar Planckendael. Kobe was de uitstap naar de Antwerpse Zoo nog niet vergeten, want hij wist wat we bedoelde toen we zeiden:" We gaan naar de dierentuin". Heel enthousiast vroeg hij voortdurend in de auto (tot hij in slaap viel) "mama, dierentuin?" Hij herkende ook veel dieren die hij al in de Antwerpse Zoo gezien had. Ook Gaël (die met ons mee ging, samen met haar mama en papa) vond de dieren zeer leuk. Spijtig had niemand van ons een fototoestel bij, maar gelukkig verkochten ze daar wegwerp toestelletjes. Ook in de speeltuin achteraf was het zeer leuk. Zeker wanneer we nog een ijsje konden likken! En de ganse terugweg heeft Kobe in de auto geslapen (hij was echt doodmoe van zo'n leuke dag)!
Vandaag hebben we een tweede echo gehad van de baby. Het was weer zeer spannend. Alles was prima in orde met de baby. Het geslacht willen we nog als een verrassing houden, maar als het aan Kobe ligt wordt het een broer. Als je aan hem vraagt wat hij wil: een broer of een zus, dan antwoord hij "broer". Volgens mama wordt het ook een jongen, terwijl papa er van overtuigd is dat het een meisje wordt. Zondag vertrekken Kobe en ik een weekje naar Maredsous. Papa kan dan genieten van een weekje vissen Hopelijk gaat het niet de ganse week regenen. Voor diegene die de echo niet duidelijk vinden. Je ziet het hoofdje van de baby erop.
We zijn vandaag naar de Antwerpse Zoo geweest. We zijn met de trein gegaan. Voor Kobe een hele belevenis, voor ons een tegenvaller. Met de trein op daguitstap gaan is zeker niet kindvriendelijk. Je moet eerst al op de trein zien te geraken met een buggy en dan nog een gans uur blijven rechtstaan omdat je met de buggy gewoon niet door de gangen van de trein kan. Terwijl zo'n ticket toch wel heel wat kost vind ik. Maar goed, Kobe vond het allesinds zeer leuk. Het dierenpark zelf was wel fijn, alleen hadden blijkbaar meerdere mensen het idee om een uitstap te maken naar de Zoo (het was enorm druk). Maar wat wil je, de zon schijnt eindelijk eens en dan willen de mensen naar buiten hé! Kobe vond de graffen het leukste! Hij moest er voortdurend mee lachen. Ook de krokodillen en de apen vond hij leuk. Een gorilla noemde hij zelfs "Jan" (naar zijn peter). Ik had hem dit nochtans niet voorgezegd (echt niet) . Wanneer we met de trein terug naar huis reden hadden we gelukkig wel een zitplaats in een wagon waar we onze buggy dan toch kwijtkregen (plaats was normaal bedoeld voor fietsen).
Gisteren voor Kobe ging slapen waren er een aantal luchtballonnen in de lucht. Doordat de honden zo'n kabaal maakten ben ik gaan kijken buiten. Kobe vond de ballonnen zeer leuk. Maar hij moest uiteindelijk van mij vanuit het keukenraam kijken (ipv buiten), want hij had zijn pyama al aan. Ik heb hem dan gezegd dat hij maar "daaaag" tegen de ballonnen moest gaan zeggen en dat hij moest gaan slapen. Zijn papa was ondertussen naar de voetbal in Genk kijken. Maar toen Kobe dan vanmorgen opstond en zijn papa zag, wilde hij de ballonnen tonen. Maar tot zijn grote verbazing waren deze weg Ongelooflijk dat hij dit onthouden heeft.
Kobe begint toch wel in zijn peuterpuberteit te komen.Hij kan zo lief zijn en kusjes geven en knuffels, maar hij kan ook een kleine bengel zijn. Zo vindt hij het heel fijn om te springen in zetels of op een bed. Als ik dan boos wordt zegt hij zo lief "mag niet hè?" En toch doet hij het steeds opnieuw. Hem in de hoek zetten is voor hem net een leuk spel . Met onze poes "Musti" spelen is voor hem ook héél leuk. Zo was ik daarstraks Kobe kwijt (het was stil) en wanneer ik hem vond zat hij zo lief in de zetel met Musti op zijn schoot. Wanneer papa buiten aan het werken is, vindt Kobe niets fijner dan rond te lopen met een pvc buis van ongeveer 2 meter lang. Ge moet hem dan horen lachen en gieren. Ik vraag mij dan alleen af waarom hij zo'n leuk buitenspeelgoed heeft als hij toch veel liever met materiaal van papa speelt Wanneer papa dan op de zolder aan het werken is komt hij wel zeker tien keer naar mij toe en vraagt dan aan mij "mama pakken, naar papa boven". Ook wanneer het bedtijd is en ik hem gewassen heb en hem dan vraag: "Wie moet vandaag verhaaltje vertellen?" dan is zijn antwoord: "papa". Maar mama doet dit eigenlijk ook wel eens graag hoor! En wees maar zeker dat als hij vannacht wakker wordt (wat tegenwoordig eigenlijk nog zelden gebeurt), dan zal hij zeker roepen "mama!"
Niet te geloven, ben al twee dagen niet meer misselijk geweest. Hopelijk is het nu voorbij en kan ik genieten van de zwangerschap. Vandaag ben ik in de voormiddag met Kobe met de bus naar Genk geweest. Voor hem was dit echt een hele beleving (hij vond het echt geweldig!) Bart moet vandaag werken van 6u tot 18u en dat is voor mij verschrikkelijk lang, vandaar ons uitstapje naar Genk (zo is de dag vlugger om). En Kobe heeft daar veel plezier aan. Echt winkelen gaat niet met hem, want hij kan nergens afblijven We hebben leuke onderbroekjes gekocht om leren op het potje te gaan. Had er al enkele, maar vermits hij altijd te laat komt zeggen dat hij op het potje moet heb ik wel enkele onderbroekjes per dag nodig .
Omdat er zoveel te vertellen valt over wat Kobe allemaal leert en over de dingen die we met hem meemaken, heb ik besloten om een blog te maken. Zeker nu er bij ons een tweede kindje op komst is en we achtereen nog meer willen vertellen. Kobe is aan het leren om op het potje te gaan! Soms doet hij het fantastisch goed, maar meestal heeft hij geen tijd om op zijn potje te gaan en dan komt hij pas zeggen dat hij op het potje wil als het te laat is. Vandaag ben ik op controle geweest bij de huisarts. Alles was in orde. En heb de hartslag van de baby gehoord. Spijtig dat die misselijkheid maar niet wil weggaan (alhoewel het nu alleen nog maar in de voormiddag is). Het positieve gevolg is dat mijn gewicht nog niet is toegenomen
Amaai! Wat is dit lang geleden. Met twee kleine kindjes heb je echt de handen vol.
 "Smile"){kind=icon}
. "Very Happy"){kind=icon}
Hallo,
