Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Het kleinste circus van de wereld
... mijn evs avontuur
08-12-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aangekomen
  Dag vriendjes en vriendinnetjes,
Ik heb een ontzettend drukke week achter de rug en ben blij dat ik na acht dagen eindelijk even de tijd kan nemen om jullie op de hoogte te stellen.
Hieronder mijn "dagboek" van de voorbije week:


Vertrekxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gepakt en gezakt. Mijn rugzak weegt loodzwaar. Mijn koffer staat op ontploffen, hij is gewoonweg veel te klein.
Ik sta klaar om te vertrekken, met mijn veel te kleine, te grote koffer. Ik kan hem met veel moeite een centimeter van de grond tillen. Ik ben te klein of mijn koffer te groot.
Op de trein zit iemand op de genummerde stoel die mij volgens mijn treinticket is toegewezen. Overdonderd door emoties krijg ik met veel moeite iets uit mijn mond dat op de Franse taal zou moeten lijken. Ik geraak mijn bagage niet kwijt en voleh oe de ogen van een hoop zakenmannen op mij, het kleine meisje dat helemaal overstuur is, gericht zijn. Ik ben boos op de trein, hij is te klein.
Eindelijk neergezeten worstel ik met mijn jas om ze uit te krijgen, als een kind van vijf. Aan het raam staan mijn ouders en mijn lief. Ik barst in snikken uit en zak weg in mijn stoel. Ik voel me steeds kleiner worden. Veel kleiner dan de te kleine trein en mijn te kleine koffer. Mijn droom is ineens beangsigend groot. En ik ben gewoon altijd al aan de kleine kant geweest.
De laatste stukken Belgenland scheuren langs me voorbij. Ik weet niet wat me tewahcten staat.. . Ik weet alleen dat ik mijn lief nu al mis.

Dag 1: Bestemming berijkt

 Aangekomen in Paris Nord, het grootste station van Europa (laat ik mij vertellen). Een echt doolhof en wat een drukte! Zelfs de Parijzenaar die me komt ophalen heeft problemen om de juiste metroverbinding te vinden. Ik sleur mijn overvolle koffer (op wieltjes) achter me aan, hij neemt de rugzak want hij heeft rugpijn. Ik vind het vreemd dat hij in dat geval de rugzak boven de koffer verkiest maar ik kom er snel achter dat er véél trappen zijn. Geen roltrap, geen lift. Vele trappen op en af. Trein uit, metro in. Metro uit, bus in. Bus uit en aangekomen in Bagneux!

Tip aan al wie Parijs bezoekt: neem een rugzak mee en geen koffer! Leve de rugzak!


Dag 2: Enchanté

 

Vandaag heb ik kennis gemaakt met de mensen op het bureau. Mijn mentor is ziek. Iedereen doet zen best om zich nu en dan met mij bezig te houden maar er is veel werk. Een herkenbaar “circusschool-probleempje”. Ik krijg een paar documenten om te lezen waaronder een tekst over afspraken en regels en een tekst over de pedagogie. Alles komt me erg bekend voor. (Behalve de taal dan. Om de twee regels staat er wel een woord dat ik niet ken.) De dag gaat verder met een vergadering, nog een tekst, nog een vergadering, nog een tekst. Aan het eind van de dag ben ik uitgeput van me te concentreren op het Frans. Frans gaat vooral heel snel, en ik kan hem niet volgen. Ik kijk uit naar morgen want dan is er circus!

 

Dag 3: Au secours!


 
De lessen gaan door in een turnzaal, die een paar bushaltes verder ligt dan het bureau. Ik kom maar nipt op tijd, ik heb de busrit verkeerd ingeschat. Ik kom toe als de kinderen net naar binnen gaan voor de opwarming. Ik maak meteen kennis met T., een jonge met lichte vorm van autisme hadden ze me de dag ervoor gezegd. Ik begrijp dat het de bedoeling is dat ik mij met hem bezig hou. Het wordt meteen een kat en muis spel dat ander half uur doorgaat. Ik versta T. niet, hij verstaat mij niet. Ik ken de zaal, de regels, het systeem niet. T. kent mij niet. T. loopt weg en doet vooral alles wat niet mag. Ik loop als een hond achter hem aan. De ene lesgeefster zegt me dat ik hem stevig moet vastpakken als hij wegloopt (Ik weet niet goed of ik dat wel wil.) De andere zegt dat ik dan weer moet voorkomen dat hij wegloopt door voor de deur te springen. De derde gebruikt de techniek van het “lokken”. Dat lijk mij tot dan toe dik okee, alleen heb ik een te beperkte woordenschat om hem te lokken. Het duurt niet lang of ik loop hem weer achterna. De 4de (en laatste) begeleidster lacht naar me met medelijde, “Hij is altijd moeilijk, zo lang hij niemand slaat laat ik hem doen.” Maar daar gaan de andere dan weer niet mee akkoord. Na een uur ben ik uitgeteld. Nog een half uur tegaan. Ik stel me vragen bij wat ze hier “licht” autistisch noemen.  Ik heb geen zin meer in kat en muis spelen. Maar niemand heeft tijd om mij te helpen. T. krijgt aan het eind van de les een flinke uitbrander. Ik sta met de tranen in mijn ogen want ik weet niet wat doen. Zonder worden communiceren met iemand die moeite heeft om te communiceren is niet evident. Ik word getroost. ’t Was een slechte start. Een samenloop van ik die maar net op tijd kom, T. die er geen zin in had (of net wel?) en mijn mentor die nog steeds ziek is. Uitgeteld zet ik de dag verder. Het betert. Na twee lessen denkt iemand er aan om mij voor te stellen aan de kinderen en even te vermelden dat ik niet alles versta. Intussen heb ik vooral gemerkt dat er een groot verschil is tussen de realiteit en wat er op papier staat. Ik hou mijn bedenkingen voorlopig voor mezelf. Misschien was het voor iedereen een beetje een mindere dag.

 

Dag 4: Een nieuw begin

 

Op donderdag komen de scholen circussen. Samen met Floriane zet ik het materiaal klaar. Ik merk een aantal nieuwe materialen op en andere manieren van gebruik van circusmateriaal. Floriane legt me alles (traag) uit. Ik krijg er terug zin in.  De les verloopt anders dan gisteren en lijkt veel meer op wat neergeschreven staat. Er is een sfeer waarin ik me thuis voel. Floriane geeft wat spelletjes als opwarming. Het evenwichtsparcours wordt uitgelegd. De groep splitst in twee. Ik blijf samen met de juf bij het evenwichtsparcours. De kinderen weten dat ik niet goed Frans spreek en niet alles versta. Als ik een woord zoek beeld ik het uit. Zij leren mij woorden ik leer hen hoe ze hun evenwicht moeten houden. Een fijne samenwerking. Nieuwe technieken geleerd en vooral veel nieuwe woorden. Bij de laatste les wordt het een mengelmoes in mijn hoofd. Nu en dan floep ik er een woordje Nederlands tussen. De kinderen vinden het niet erg. ’t Is net alsof we “hints” spelen. Ik ga moe maar tevreden naar huis.

 

Dag 6: les petits & le rencontre sve

 

Op zaterdag is er circomotoricité. De jongste kinderen zijn nog maar 3 jaar oud. Deze kleine dropjes krijgen de basis van allerlei technieken aangeleerd. Deze lessen zijn absoluut niet te vergelijken met de circomotoriek van bij ons. De kinderen komen niet met hun ouders, maar alleen. Innie-minnie kindjes in turnpakjes leren in de trampoline springen, op de trapeze zitten, hun evenwicht houden,… . Hoewel ik ze echt heel jong vind om reeds op een technisch niveau te werken geeft het wel een  ontzettend hartwarmend schattig zicht. Jammer maar helaas kan ik jullie geen foto’s laten zien, er is hier namelijk een hele strenge foto-wet. Als er foto’s genomen worden in de circusschool dan moet daar op voorhand schriftelijke toestemming voor gevraagd worden aan de ouders, zeker als deze dienen voor een publicatie zoals een blog.

 

’s Avonds had ik een ontmoeting met een aantal SVE-ers (de Franse evs). Er waren een heleboel mensen die reeds terug waren van hun project, enkele mensen die nog moesten vertrek en nog twee andere  “buitenlanders”. ’t Was heel fijn om andere mensen te ontmoeten die ook in en rond Parijs wonen. Maar ik ben te moe om nog mee uit te gaan en morgenvroeg is er opnieuw een circusles. (Op zondagochtend, jawel.)



Geef hier uw reactie door
Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
  Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)
Reacties op bericht (1)

13-12-2008
Super!

Dag Barbara!

Als logopediste in Brussel herken ik het taal-communicatie-met-behulp-van-uitbeelding-en-veel-gestotter-probleem enorm Maar al doende leert men, nietwaar?

Ik vind het geweldig dat je dit doet! Er is veel moed voor nodig en je mag dus fier zijn op jezelf!

Veel geluk daar nog!
Sigie x

13-12-2008 om 12:15 geschreven door Sigie




Inhoud blog
  • Bonne année!
  • Week 2
  • Aangekomen
  • Yess!

    Over koetjes en kalfjes
  • nieuwtjes en hou je best griepvrij
  • bedankt
  • chocoTOF
  • Dag Barbara
  • DE kwakende juffen

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten.


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Zoeken in blog



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs