An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place or circumstance. The thread may stretch or tangle, but will never break.
Enkele belangrijke data van onze adopties
inschrijving: september 04 cursus: januari 05-maart 05 beginseltoestemming: 16 juni 05 versturen dossier: 5 september 05 LID (login): 10 oktober 05 geboren: 6 februari 06 toewijzing: 2 februari 07 het eerste fotootje: 7 februari 07 gotcha-day: 19 maart 07 thuiskomst: 31 maart 07
inschrijving: 1 juni 07 verschijning JRB: 29 juni 07 MO: oktober-november 07 verschijning JRB: 20 februari 08 vonnis: 12 maart 08 intake: 18 maart 08 versturen dossier: 29 september 08 aanvraag verlenging: september 11
MO verlenging: maart 12 verschijning JRB: 4 april 12 verlenging vonnis: 16 mei 12
toewijzing: 14 mei 13 het eerste fotootje: 15 mei 13 gotcha-day: 1 juli 13
adoptionboard: 3 juli 13 thuiskomst: 13 juli 13
Hoe kunnen jullie ons kindje helpen om zich aan ons te leren hechten? Door zeker de eerste tijd enige afstand van hem/haar te houden! Door haar niet op schoot te nemen, te knuffelen of een aai over haar bolletje te geven!Door het kindje niet te veel aandacht te geven met geluiden,woorden,spelletjes etc.! Door haar niet rechtstreeks cadeautjes, koekjes, snoepjes etc. te geven! Kortom: Alle contacten moeten in de gewenningsperiode op haar papa en mama gericht zijn. Ook na deze eerste tijd blijft het van belang om rekening te houden, zij het in mildere vorm, met de ontwikkeling van het hechtingsproces. Met behulp van bovenstaande maatregelen zal zij worden geholpen om te wennen en zich te kunnen binden aan ons, als nieuwe ouders. Zij zal gaan beseffen: "Zij horen bij mij en ik hoor bij hen, alleen zij zijn mijn papa en mama!". Hierdoor zal het hechtingsproces op gang worden gebracht.
Een reis van duizend mijlen begint met een enkele stap.
Het verhaal van onze adoptieprocedures en onverwachte zwangerschap
28-08-2009
Inbakeren helpt
Na enkele weken van slapeloze nachten (Hij hield ons wakker van 2u tot 6u, soms met een half uurtje slaap) heeft de inbaker techniek zijn vruchten afgeworpen. Plots nog nauwelijks gekreun of gekerm en hiep hiep hoera.. terug wat uurtjes slaap! Bedankt voor de goede tips.
3de nacht op rij vanaf 2u gekreun en gesteun tot 7u30 s'morgens. Blijkbaar is dat heel normaal bij prematuurtjes dat ze vooral 's nachts veel kreunen en kermen en zo mama's en papa's uit hun slaap houden. Noralie was dan om 2u30 ook nog eens wakker omdat er 2 muggen op haar kamer zaten. Ze staat nu weer mooi vol muggenbeten. De vorige waren net genezen.
Mensen met tips tegen het kreunen of andere nuttige tips zijn steeds welkom. ;-)
De nachten zijn nog altijd vrij onrustig. Veel gekreun en gesteun zorgen ervoor dat de mama en papa niet veel slapen. Al bij al valt het nog mee. Hij eet nog steeds goed en is ondertussen al meer dan 2,5kg. Vandaag gaan we eens een eerste korte uitstap wagen naar Bokrijk.
hmmm.. ondanks het rustige gedrag overdag viel het snachts toch wat tegen. Tussen 3u en 6u heeft hij niet veel geslapen, maarja.. dat hoort erbij zeker ;)
Sinds deze middag is Julius onder onze hoede en (hopelijk) goede zorgen. Hij was een beetje onrustig de eerste paar uren maar zit nu al mooi in zijn ritme van eten en slapen zonder al te veel gehuil.
Vanaf vandaag is er hier in de rechterkolom een gastenboek ter beschikking. Laat gerust een berichtje achter. We vinden het altijd leuk om wat reactie te krijgen op deze blog of om te weten wie er zoal allemaal volgt.
De dokters waren voorzicht positief en verwachten dat Julius zaterdag al mee naar huis zou mogen. Hij is de laatste dagen goed bijgekomen en stelt het goed.
De mama is ondertussen alweer thuis en al wat geheeld van haar keizersnede. Julius moet nog wat blijven. Hij was afgevallen tot 2005g maar vandaag is hij terug 2155g. Het gaat de goede richting uit. De dokters spreken van 2400g en 37 weken zwangerschapsleeftijd vooraleer hij mee naar huis mag. Als het zo verder gaat zal dat misschien over een dag of 10 al zijn. We duimen.
Redelijk onverwacht is op vrijdagochtend 10/07/2009 omstreeks 7u22 onze zoon Julius Bamps via keizersnede geboren. Op 34weken en 6 dagen. Dus wat te vroeg. Hij woog bij de geboorte 2165g. Moeder en zoon stelden het zeer goed en hij moet nu nog goed wat bijkomen vooraleer we hem mee naar huis mogen nemen. Noralie is ook heel erg blij met haar baby en kan ook niet wachten tot hij mee naar huis mag.
We zijn net terug van een welverdiende vakantie in Thailand. Het was weer zoals gewoonlijk heerlijk warm weer en we hebben er deze keer een rustvakantie van gemaakt. Dit was echt wel nodig na de drukte en het nieuws dat we enkele weken voor vertrek kregen te horen. Er is, naar onze mening, immers een klein mirakeltje onderweg.
We zullen, als alles verder goed verloopt, in augustus ons biologisch kindje mogen verwelkomen.
Hoe zit het nu met onze adoptieprocedure, wel die ligt momenteel even in de ijskast.
Bij een zwangerschap wordt de procedure tot geboorte van een levensvatbare baby even opgeschort. Als er dus iets misloopt zullen we gewoon terug op de wachtlijst belanden. Voor Thailand is het zo dat na geboorte van een levensvatbaar kindje er een nieuw gezinsonderzoek 6 maanden na de geboorte moet plaatsvinden en dan kan er beslist worden of de procedure verder kan verlopen of niet. Ook moet er rekening gehouden worden met de duurtijd van het geschiktheidsvonnis, van 3 jaar en het leeftijdsverschil met het jongste kindje dat Thailand wenst. De kindjes die van Thailand komen zijn minstens 9 maanden oud en ons geschiktheidsvonnis is van maart 2008.
Dit alles indien we er natuurlijk zelf nog mee wensen door te gaan.
Momenteel hebben we besloten om voorlopig hierover geen beslissing te nemen en te wachten tot september.
Aangezien we pas een toewijzing verwachten ten vroegste in 2010-2011 en er intussen niet veel anders te doen is dan te wachten, zullen we pas in 2010 de draad van deze weblog terug oppikken.
Gisteren gingen we naar het adoptiebureau voor een informatieve vergadering over de Thaise adoptieprocedure na een toewijzing. Het was heel interessant, de adoptieprocedure in Thailand is heel anders dan deze van China. Er is eerst een préadoptieve fase, dit wil zeggen dat wij na onze toewijzing een kindje mogen gaan halen in Thailand, maar dat wij de eerstvolgende 6 maanden verscheidene malen zullen "gecontroleerd" worden door de Thaise overheid en dit via verslagen die opgestuurd worden. Na die 6 maanden, die in de praktijk meestal veel langer duren dan 6 maanden, en heel veel papierwerk zal het kindje dan ons kind worden en Belg. Wij vernamen ook dat er in 2008 3 toewijzingen zijn geweest voor koppels die in 2006 hun aanvraag tot adoptie deden. Als we ons niet vergissen dan zijn er nog zo'n 8 of 9 koppels van 2006-2007 die een toewijzing moeten krijgen, daarna zullen ze aan de groep van 7 dossiers van 2008 beginnen waartoe wij behoren. We hopen dat de 8 of 9 koppels in 2009 een toewijzing zullen krijgen, zodanig dat wij aan de beurt zijn in 2010. Maar dit is allemaal koffiedik kijken, intussen genieten we van de eerste sneeuw die er dit weekend gevallen is...
Het is alweer een drukke periode geweest. Noralie amuseert zich enorm op de school. Ze leert heel veel bij! Zo heeft ze momenteel een mooi woordje als ze iets lekker vindt ruiken: luilekker! (ruikt lekker) Ook de "wil niet" is regelmatig van de partij, maar heeft niet iedereen af en toe eens geen zin... We hebben de laatste tijd veel uitstapjes gedaan en steevast moet er "glijbaan" zijn, haar favoriete speeltuig. Deze week was het grootoudersfeest, en volgens de grootouders (ouders mochten niet komen kijken), vond ze het toch allemaal erg intimiderend zo een optreden doen terwijl er zoveel mensen komen kijken!
Bevestiging verkregen van het versturen van ons dossier
Wij kregen vandaag per brief de bevestiging dat ons dossier verstuurd is naar Thailand op 29 september 2008. Vanaf nu zitten we officieel in de wachttijd die momenteel ongeveer 24 maanden bedraagt, maar zoals we het gewend zijn onvoorspelbaar is.
De eerste schoolweek is voorbij. Het was voor Noralie vooral een vermoeiende week waarin ze veel nieuwe dingen heeft leren kennen. De eerste schooldag verliep zonder veel moeite, ze was al een week aan het vragen wanneer ze naar de klas mocht. En de eerste dag was voor haar dan ook een feest. In de klas was er ook effectief een feestje omdat ze vanaf dit jaar een aantal nieuwe speeltuigen op de speelplaats hebben. Ze is vanaf de eerste dag volledige dagen naar school gegaan, inclusief opvang voor en na school, naar huis komen heeft ze de ganse week in tranen gedaan. Ze had een dubbel gevoel, ze miste mama en papa en tegelijk wou ze bij de kindjes en de juf blijven spelen. Ze heeft in de klas als symbooltje een lieveheersbeestje gekozen. Ze heeft ook al geschilderd, gestempeld en gekleurd in de klas, ze hebben al een liedje geleerd, een kiekeboemannetje haartjes geplakt (met wollen draadjes) en nog zoveel meer dingen gedaan. Volgens de juf doet ze alles graag en wil ze overal graag bij zijn om mee te doen. Mama en papa hadden een beetje bang dat ze haar middagdutje zou missen, maar onze flinke dochter laat pas merken dat ze moe is als ze terug thuis is. Dan doet ze even een dutje voor het avondeten en gaat ze tegen 18h30 slapen. De volgende morgen is haar eerste vraag als ze wakker wordt: klasje? Ze gaat echt met plezier naar school.
Vandaag kregen we via mail het nieuws dat ons dossier uit vertaling is, dus nu moet er nog naar Brussel gegaan worden om alle legalisaties van de documenten te doen. Doordat we het zelf momenteel te druk hebben gaan we het adoptiebureau deze legalisaties laten doen. Zij gaan zowiezo volgende week reeds naar Brussel, dus normaal gezien zou eind volgende week, als alles meezit ons dossier klaar zijn om naar Thailand te versturen. Voor Noralie is het momenteel een spannende periode, zij gaat op 1 september immers voor het eerst naar de onthaalklas. Ze is er helemaal klaar voor, heeft de mooiste boekentas uitgekozen in de winkel en telkens we voorbij de school rijden met de auto roept ze: klasje school!!!
Ons dossier is nu bijna rond, intussen hebben we nog gemerkt dat de paspoorten nog minstens 6 maanden geldig moeten zijn, ook voor er kopies van te maken en naar Thailand te sturen. Dus hebben we een nieuw paspoort moeten aanvragen. Dit heeft natuurlijk enige vertraging met zich meegebracht. Bij het nakijken van de documenten merkten we ook plots dat de stadsdiensten één blad van onze belastingaangifte vergaten te legaliseren, dus maar opnieuw naar de stadsdiensten. Als alles meezit gaan we dus op het einde van de week ons dossier naar FIAC brengen en hopen dat het in orde is. Noralie is gisteren voor het eerst naar de kermis geweest, foto's in bijlage. De vliegertjes waren leuk tot ze omhoog gingen! Paniek! Achteraf heeft ze nog heel veel plezier gehad op de draaimolen en met eendjes vissen. Ook was er gisteren openklasdag in de kleuterschool waar ze vanaf september naartoe mag gaan. Ze heeft zich al enorm geamuseerd met de nieuwe vriendjes en vriendinnetjes en vond de kleine wc-tjes echt wel iets wat ze absoluut moest uitproberen, ze is dan ook al helemaal droog, onze grote meid! Natuurlijk wou ze zelfs niet meer met mama en papa mee naar huis gaan, ze bleef liever spelen...
Papieren bij elkaar zoeken terwijl we aan het verhuizen zijn was toch niet zo'n goed idee. Het duurt blijkbaar 3 tot 6 weken vooralleer de gemeente al de gegevens doorgegeven heeft aan de nieuwe gemeente, dus zijn we voor sommige documenten bij de oude gemeente moeten gaan en voor anderen bij de nieuwe gemeente. Het aantal documenten wat we nodig hebben voor Thailand is meer dan voor China en er moet ook telkens op elk document de handtekening gewettigd worden door de gemeente van uitgifte van het document. Maw, aangezien ik werk in Luik, heb ik de baas van mijn personeelsdienst voor mijn tewerkstellingsattest, naar de stadsdiensten moeten sturen om zijn handtekening daar te laten wettigen. Voor China was dit niet nodig, Thailand is dus nog voorzichtiger met het aanvaarden van documenten. Op dit moment wachten we nog op enkele documenten, dus binnen een paar weken kunnen we het dossier bij FIAC afgeven voor vertaling.
Gisteren kregen we via de post de map van FIAC binnen, dit wil ook zeggen dat ze onze betaling en getekend contract ontvingen. Dit weekend gaan we deze map, die vrij dik is, grondig bestuderen. Hierin staan immers alle documenten in vermeld die we moeten samenzoeken, geboorteaktes, huwelijksakte,... en dergelijke, om ons dossier samen te stellen voor een aanvraag voor adoptie in Thailand. Vanaf volgende week gaan we dus opnieuw aan de papierslag beginnen!
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. We vinden het altijd leuk om te weten wie er onze blog volgt of interessant vindt.
De nachten zijn nog altijd vrij onrustig. Veel gekreun en gesteun zorgen ervoor dat de mama en papa niet veel slapen. Al bij al valt het nog mee. Hij eet nog steeds goed en is ondertussen al meer dan 2,5kg. Vandaag gaan we eens een eerste korte uitstap wagen naar Bokrijk.
