An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place or circumstance. The thread may stretch or tangle, but will never break.
Enkele belangrijke data van onze adopties
inschrijving: september 04 cursus: januari 05-maart 05 beginseltoestemming: 16 juni 05 versturen dossier: 5 september 05 LID (login): 10 oktober 05 geboren: 6 februari 06 toewijzing: 2 februari 07 het eerste fotootje: 7 februari 07 gotcha-day: 19 maart 07 thuiskomst: 31 maart 07
inschrijving: 1 juni 07 verschijning JRB: 29 juni 07 MO: oktober-november 07 verschijning JRB: 20 februari 08 vonnis: 12 maart 08 intake: 18 maart 08 versturen dossier: 29 september 08 aanvraag verlenging: september 11
MO verlenging: maart 12 verschijning JRB: 4 april 12 verlenging vonnis: 16 mei 12
toewijzing: 14 mei 13 het eerste fotootje: 15 mei 13 gotcha-day: 1 juli 13
adoptionboard: 3 juli 13 thuiskomst: 13 juli 13
Hoe kunnen jullie ons kindje helpen om zich aan ons te leren hechten? Door zeker de eerste tijd enige afstand van hem/haar te houden! Door haar niet op schoot te nemen, te knuffelen of een aai over haar bolletje te geven!Door het kindje niet te veel aandacht te geven met geluiden,woorden,spelletjes etc.! Door haar niet rechtstreeks cadeautjes, koekjes, snoepjes etc. te geven! Kortom: Alle contacten moeten in de gewenningsperiode op haar papa en mama gericht zijn. Ook na deze eerste tijd blijft het van belang om rekening te houden, zij het in mildere vorm, met de ontwikkeling van het hechtingsproces. Met behulp van bovenstaande maatregelen zal zij worden geholpen om te wennen en zich te kunnen binden aan ons, als nieuwe ouders. Zij zal gaan beseffen: "Zij horen bij mij en ik hoor bij hen, alleen zij zijn mijn papa en mama!". Hierdoor zal het hechtingsproces op gang worden gebracht.
Een reis van duizend mijlen begint met een enkele stap.
Het verhaal van onze adoptieprocedures en onverwachte zwangerschap
26-11-2012
Intussen de kaap van 4 jaar voorbij...
Op dit moment zijn we meer dan 4 jaar aan het wachten op een toewijzing uit Thailand.
4 jaar geleden , begin oktober, werd immers ons dossier verstuurd naar Thailand en de wachttijden op dit moment zijn op de website van Fiac ingeschat op 3 à 4 jaar
Zouden we dan alsnog een toewijzing mogen verwachten? Dit jaar zullen er naar alle waarschijnlijkheid geen toewijzingen meer zijn, voor zover wij op de hoogte zijn, is er immers maar 1 toewijzingen geweest.
Maar hoop doet leven en de toekomst zal het uitwijzen. Na een dergelijk lange wachttijd ga je toch op onderzoek uit hoe het in de andere landen zit en door onze aanwezigheid op Yahoo-groepen over de ganse wereld merken we toch dat we niet het enige land zijn waar de wachttijd zo lang is.
In sommige landen is de wachttijd opmerkelijk korter, andere is de wachttijd ongeveer even lang als bij ons Waarom dit verschil? Dat kan enkel de overheid in Thailand uitleggen
Ons adoptievonnis is intussen al een paar maanden geleden verlengd, dus ons dossier is weer in orde voor de volgende 2 jaar.
Tot nu toe is er in 2012 nog maar 1 toewijzing geweest, niet echt veel, hopelijk volgen er nog een paar zodanig dat we toch weer wat opschuiven op de lijst. Diegenen die een toewijzing kregen vorige maand hadden hun dossier in 2007 verstuurd en stonden dus al 5 jaar op de wachtlijst.
Ons dossier werd in 2008 verstuurd, dus misschien volgend jaar????
Intussen gaat Noralie in september al naar het eerste studiejaar en Julius naar de eerste kleuterklas!
Exact 5 jaar geleden zijn we thuisgekomen met onze dochter Noralie... wat worden ze toch snel groot!!!
Intussen is ze een 'grote' meid die in september al naar het eerste leerjaar mag gaan en die enorm nieuwsgierig en leergierig is.
Pas nog heb ik haar mogen uitleggen waarom mama mooie stickertjes op de enveloppen plakt en ze die dan in een brievenbus steekt? En waarom zij niet met die stickertjes mag spelen?
De waarom-vragen zijn momenteel haar favoriete bezigheid...
Intussen is er onze zoon bijgekomen die ook al naar de onthaalklas gaat, met veel plezier trouwens, en wachten we nog steeds op de verdere verloop van ons adoptiedossier in Thailand.
We hebben het maatschappelijk onderzoek afgerond en hun advies was positief voor een verlenging.
Binnenkort zullen we dus voor de rechtbank moeten verschijnen en zal ons naderhand, al dan niet, een verlenging van ons vonnis worden toegekend. Bijgevolg: duimen allemaal dat de jeugdrechter ons de komende weken gunstig gezind zal zijn!
We zijn alweer een jaartje verder en langer aan het wachten.
Of we nu dichter bij de eindstreep zijn is nog maar de vraag?
Het antwoord zal de toekomst ons bezorgen.
In 2011 werden er 2 kindjes toegewezen vanuit Thailand.
Intussen leerden we ook dat kinderloze ouders voorrang krijgen, dat Thailand de deuren gesloten heeft voor nieuwe dossiers en dat er een leeftijdsverschil van minstens 2 jaar tussen het jongste kind in het gezin en het adoptiekind moet zijn.
Onze jongste wordt in juli 3 jaar, dus dit zal niet het probleem zijn voor een toewijzing te kunnen krijgen.
We zijn ook begonnen in september aan de procedure voor verlenging van ons vonnis.
In december werden we opgeroepen voor een politioneel onderzoek, nu wachten we nog op de procureur die opdracht zal geven voor een nieuw maatschappelijk onderzoek.
Wanneer dat voorbij is zal het spannend worden: krijgen we een verlenging van ons adoptievonnis of niet?
4 jaar geleden zaten we met veel spanning te wachten op het moment dat de kindjes binnenkwamen en ons dochter aan ons overhandigd werd.
Een dag om nooit te vergeten...
Het is al 4 jaar geleden dat we onze dochter kregen...op dat moment hadden we nooit geloofd dat we vandaag 2 blije en gezonde kinderen in huis zouden hebben.
Onze dochter is een echt zonnetje in huis, ze helpt haar kleine broer, kan al tot 100 tellen, is een ijverige meid, zingt graag K3 liedjes en wil zelfs K3 worden later.
Ze is een flinke meid die een eigen willetje heeft en een sterk karakter.
Na de laatste vergadering met het adoptiebureau eind vorig jaar, zijn we niet veel wijzer geworden.
In 2010 werden er 3 kindjes toegewezen uit Thailand. Hierdoor zijn we dus een paar plaatsen op de wachtlijst opgeschoven.
Deze wachtlijst wordt echter niet gevolgd door het adoptieland, dus kan het zijn dat er mensen die achter ons op de wachtlijst staan, eerder een toewijzing kunnen krijgen.
De lange wachttijden hebben grotendeels als oorzaak dat de binnenlandse vraag naar adoptiekindjes stijgt, hetgeen we enkel kunnen toejuichen. Uiteraard hebben binnenlandse koppels voorrang!
Met andere woorden...geduld is een schone deugd...
Sinds kort hebben wij een zaak geopend. Tuinarchitectuur Primula Veris. Neem gerust een kijkje op onze website http://www.tapv.beof http://www.tuinarchitectuur-pv.be. De website is momenteel nog "under construction" en zal volgende week volledig operationeel zijn.
Het is precies 1 jaar geleden dat we één van de grootste verrassingen in ons leven kregen...hij is nog steeds een blije baby, die, spijtig genoeg, mama en papa al heel lang uit hun slaap houdt. Desondanks zal hij toch steeds in ons hartje vertoeven en dat van zijn grote zus, die maar wat trots op hem is.
Zij is blij met haar kleine broer en samen kunnen ze al heel gezellig spelen.
Ondanks zijn vroege geboorte heeft hij enorm snel alle schade ingehaald, hij was al vrij vlug motorisch en psychisch op de weg van een gemiddelde baby.
Onze tweede adoptieprocedure schiet niet echt op. We hebben nog een tussentijdse vergadering gehad, waar we spijtig genoeg niet aan konden deelnemen, we waren die dag immers 5 jaar gehuwd en hadden een avondje voor ons 2 gepland.
Bij die vergadering is er echter beslist dat we een update van onze gezinssituatie + nieuwe foto's moesten versturen.
Deze werden verstuurd...en dan vervolgen we het lange wachten.
kregen wij voor de eerste keer onze dochter in ons armen. Ik herinner me nog steeds dat ze het koekje wat we haar gaven bekeek met veel vragen in haar ogen. Ze wist echt niet wat de bedoeling was. Tot we haar lieten zien dat het koekje om te eten was en ze een beetje voorzichtig proefde. Ze was meteen verkocht! Ze is nog steeds een goede eter die graag nieuwe dingen uitprobeert. Voor ons zal dit steeds één van de mooiste dagen in ons leven blijven...
Onze adoptieprocedure gaan we voorlopig laten verder lopen.
We moeten binnenkort een extra evaluatie doen en deze zal verstuurd worden naar Thailand.
Zij zullen ons dossier terug activeren op onze oude plaats.
Het is immers, aan het tempo van toewijzingen van 2009, nog 3 jaar vooralleer we een toewijzing zullen ontvangen!
Als we er ooit één zullen ontvangen!
Want vooralleer we deze kunnen ontvangen zitten we nog met de vervaldatum van ons geschiktheidsvonnis en of de Belgische overheid ons vonnis al dan niet zal verlengen.
We zijn nu 3 maanden verder en onze nachtrust is nog steeds niet wat het moet zijn. Julius houdt ons elke nacht nog goed wakker. Hijzelf is ondertussen al bijna 5kg en goed gegroeid. Momenteel een beetje verkouden en hij kan moeilijk ademen als hij zijn tut in heeft. Ondertussen hebben we ook de slaaptest gedaan in het ziekenhuis om te zien of er kans is op wiegedood. Volgens de dokter was alles normaal en moeten we ons geen zorgen maken.
Voor de collega's van Joan hebben we ook een babyborrel gehouden op 20/09 (zie foto album).
Noralie is ondertussen ook weer vlijtig naar school aan het gaan en doet het daar zeer goed. Het wordt echt een flink meisje. Mama en papa hopen enkel dat Julius binnenkort eens een nachtje kan doorslapen want die korte nachten en het harde werken zijn niet om heel lang vol te houden.
Na enkele weken van slapeloze nachten (Hij hield ons wakker van 2u tot 6u, soms met een half uurtje slaap) heeft de inbaker techniek zijn vruchten afgeworpen. Plots nog nauwelijks gekreun of gekerm en hiep hiep hoera.. terug wat uurtjes slaap! Bedankt voor de goede tips.
3de nacht op rij vanaf 2u gekreun en gesteun tot 7u30 s'morgens. Blijkbaar is dat heel normaal bij prematuurtjes dat ze vooral 's nachts veel kreunen en kermen en zo mama's en papa's uit hun slaap houden. Noralie was dan om 2u30 ook nog eens wakker omdat er 2 muggen op haar kamer zaten. Ze staat nu weer mooi vol muggenbeten. De vorige waren net genezen.
Mensen met tips tegen het kreunen of andere nuttige tips zijn steeds welkom. ;-)
De nachten zijn nog altijd vrij onrustig. Veel gekreun en gesteun zorgen ervoor dat de mama en papa niet veel slapen. Al bij al valt het nog mee. Hij eet nog steeds goed en is ondertussen al meer dan 2,5kg. Vandaag gaan we eens een eerste korte uitstap wagen naar Bokrijk.
hmmm.. ondanks het rustige gedrag overdag viel het snachts toch wat tegen. Tussen 3u en 6u heeft hij niet veel geslapen, maarja.. dat hoort erbij zeker ;)
Sinds deze middag is Julius onder onze hoede en (hopelijk) goede zorgen. Hij was een beetje onrustig de eerste paar uren maar zit nu al mooi in zijn ritme van eten en slapen zonder al te veel gehuil.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. We vinden het altijd leuk om te weten wie er onze blog volgt of interessant vindt.
Het is precies 1 jaar geleden dat we één van de grootste verrassingen in ons leven kregen...hij is nog steeds een blije baby, die, spijtig genoeg, mama en papa al heel lang uit hun slaap houdt. Desondanks zal hij toch steeds in ons hartje vertoeven en dat van zijn grote zus, die maar wat trots op hem is.
De nachten zijn nog altijd vrij onrustig. Veel gekreun en gesteun zorgen ervoor dat de mama en papa niet veel slapen. Al bij al valt het nog mee. Hij eet nog steeds goed en is ondertussen al meer dan 2,5kg. Vandaag gaan we eens een eerste korte uitstap wagen naar Bokrijk.
